Schager Courant
De verwoesting van Maagdenburg.
DE GOUDEN SLEUTELS.
Waarnaar men
luistert
BERICHT.
Tweede Blad.
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
Woensdag 13 Mei 1931.
74ste Jaargang. No. 8865
Tot op den grond
gelijkgemaakt
drie eeuwen na de
vreeselijke ver
woesting.
Het einde van een belang
rijke wereldberoemde stad
in de 17de eeuw.
Op 20 Mei 1631 meldde generaal Tilly aan Keizer Fer-
dlnand II de verovering van Maagdenburg met de woor
den: „Sinds den val van Troje en Jeruzalem heeft de
wereld zoo'n overwinning niet meer gezien." Dat was
niet te veel gezegd. Zelfs de verwoesting van Milaan
door Frederik Barbarosso, waardoor de geheele wereld
der Middeleeuwen was opgeschrikt, kon niet vergeleken
worden met het lot, dat Maagdenburg trof. Alles, wat
Homerus en Virgilius ons mededeelen over de verove
ring van Troje, wordt nog overtroffen door de wreedheid
•waarmee de veroveraars in de ongelukkige stad Maag
denburg hebben huisgehouden. Er is in de geschiedenis
geen tweede voorbeeld te noemen van een dergelijk lot
Alle hartstochten, die in een tuchtelooze soldatenbende
kunnen oplaaien, werden hier onbegrensd opgezweept
door de politieke en godsdienstige verschillen.
De groote massamoord
Er werden 20.000 menschen gedood op slechts één dag
van moorden en branden; bij zonsopgang was de groo-
te stad aan de Elbe reeds één rookende puinhoop ge
worden.
De strijd tegen keizerlijke willekeur.
Reeds twaalf jaren woedde de vreeselijke dertigjarige
oorlog, die voornamelijk het doel had, het verzet tegen
de staatkundige willekeur van den keizer uit te roeien.
Tilly had gevoöhten voor het katholicisme, Wallenstein
voor den keizer beiden hadden een reeks van over
winningen behaald. Ook de koning van Denemarken
had het noodlot niet kunnen afwenden; bij den vrede
van Lübeok in 1629 had hij alle hulpverleening aan do
tegenstanders van den keizer moeten staken, waardoor
zijn voormalige bondgenooten geheel werden prijsgege
ven aan den willekeur van den keizer. Voor het eerst
sinds 100 jaar kon de keizer zich weer heer en meester
voelen in Duitsöhland en, streng katholiek opgevoed,
was hy vast besloten, nu ook een einde te maken aan
de geloofsverdeeldheid, die sinds het optreden van Lu-
ther Duitschland In twee kampen had verdeeld en waar
reeds Karei V machteloos tegenover had gestaan.
Hij vaardigde een edict uit, waarbij zoo goed als alle
voormalige R.K. kerken, kloosters en landgoederen in
Noord-Duitschland werden gerestitueerd aan het katho-
flioisme, nadat zij reeds gedurende twee generaties daar
aan v/aren onttrokken.
Wallenstein en Tilly voerden met gestrengheid de be
velen van den keizer en de wensohen der kerk uit
Maar Maagdenburg bleef weerstand bieden. En dat deed
het ook, getrouw aan zijn roemrijk verleden. De stad
beheerschte het grootste, rijkste en belangrijkste van al
le gebieden, die aan de katholieke kerk moesten worden
teruggegeven; men noemde haar „zoo rijk als zeven ko
ninkrijken."
Wallenstein trad eohter zoo aanmatigend op, dat de
keizer het eenstemmige verlangen van alle vorsten en
raden moest inwilligen en hem het opperbevel ontnam.
Gustaaf Adolf van Zweden wilde voorkomen, dat de
Duitsche keizer zijn macht aan de Oostzee definitief zou
grondvesten. Als hij slechts Maagdenburg kon bereiken
en die stad tot basis kon nemen voor zijn krijgsverrich
tingen in Midden-Duitsohland, zou hij voor zijn onderne
ming de beste vooruitzichten hebben, die hij slechts kon
FEUILLETON
Naar het Engelsch
van
AMELIA E. BARR
„Liefde, trouw en plicht... zie
daar de gouden sleutels, die de
poorten van het geluk openen..."
18.
Wéér boog Jonathan zich over het meisje en kuste
baar nogmaals. Hij beschouwde haar als zijn verloofde
maar dacht er niet aan, haar voor te stellen haar een
voudige werkkring op de fabriek op te geven. Hij wist
dat haar trots er zich tegen zou verzetten haar levens
onderhoud van hem aan te nemen, zoolang ze nog niet
getrouwd waren en om dezen nobelen trots was ze hem
nog dierbaarder.
Ze greep zijn hand.
„Over een poos, Jonathan," ging ze voort, ..zullen alle
schaduwen verdwenen zijn en dan zal Ik geen andere
taak meer hebben, dan ieder uur van je leven gelukkig
te maken..."
En schuchter, aarzelend, drukte ze een zachten kus
op zijn wang.
De tranen kwamen Jonathan in de oogen en het duur
de Jangen tijd voor hij zijn aandoening weer meester was.
„Sara", zei hij eindelijk, op onzekeren toon, ,als het
voor jezelf was, zou ik het niet wagen, je ook maar een
penny aan te bieden, ofsohoon alles wat ik bezit voor
mijn gevoel jouw eigendom is. Maar je moet mij toe
staan iets voor Nelly en de kinderen te doen, want al
zal Steve ook weer gauw zijn brood kunnen verdienen,
er zal ook wel een heeleboel noodig zijn om het gezin
Weer op streek te hc-lpen na zoo'n periode van inzinking."
„Ben Holden heeft mij mijn loon gebracht, Jonathan",
Weerde Sara af.
„Goed, maar dat Is immers niet voldoende in verhou
ding tot wat er noodig is. Bovendien is dat loon voor
jou en niet voor het gezin van Steve. Kom, Sara, je doet
mij er een plezier mee, als je het aanneemt en verster
kende middelen en kleeren en schoenen koopt en wat er
nog meer noodig mocht zijn. Steve zal morgen of over
morgen wel thuis komen en kan dan zorgen dat de boel
hier op peil blijft."
Maar Jonathan's optimisme ten opzichte van Sara's
broer, werd al spoedig teleurgesteld. Ditmaal lag het
wensehen. Tilly moest dus voortmaken; Maagdenburg
moest ingenomen worden, doch het had reeds meni-
gen aanval met succes weten af te slaan.
De verwoesting van Maagdenburg.
Doch daardoor waren de Maagdenburgers te veel ge
sterkt in hun vertrouwen op de vastheid hunner wallen.
En toen Tilly in den vroegen morgen van 20 Mei uit
alle kracht de slapende stad aanviel, wist hij haar in
te nemen. Het was een vreeselijk ontwaken. Otto von
Guericke was toen raadsheer van Maagdenburg en was
getuige van de gruwelijke tooneelen. In zijn „Geschiede
nis van de belegering, verovering en verwoesting van
Maagdenburg" heeft hij ze kort daarna beschreven. Hij
zegt:
„Het was een onafgebroken moorden, branden, plun
deren, pijnigen en ranselen... Door de woestelingen wer
den toen onder angstaanjagend noodgeschrei duizenden
onschuldige mannen, vrouwen en kinderen vermoord en
op verschillende wijzen wreed terechtgesteld, zoodanig
dat het niet met woorden beschreven en met tranen
beweend kan worden. Deze treurige tijd heeft echter
niet veel langer dan twee uur ln de stad geduurd, om
dat door de plotseling opstekenden wind de brand
aanvankelijk aangestoken op bevel van den graaf van
Pappenheim om de burgers te verwarren en verschrik
ken en verder voortgezet door de soldaten, die ook hier
in van geen matigheid en ophouden wisten zoodanig
de overhand kreeg, dat om tien, uur 's morgens alles
in brand stond en om tien uur 's avonds de geheele stad
■met het mooie raadhuis en alle kerken en kloosters ge
heel in asoh en puin lag. Zoo heeft men deze belang
rijke, wereldberoemde stad, een sieraad voor het ge
heele land, in één dag in vuur en vlam laten opgaan en
haar overgebleven inwoners met vrouw en kinderen als
gevangenen voor den vijand uit zien drijven, zoodat het
gekrijt, geween en gekerm tot ver in den omtrek hoor
baar was.
Aan Tllly's roem een eind.
Vele vrouwen en meisjes ontkwamen hun noodlot
slechts, door den dood in de Elbe te zoeken. Men heeft
Tilly na het veroveren der stad verzocht om een einde
te maken aan de schandelijke uitspattingen, moorden en
plunderingen der soldaten. Daarop moet hij geantwoord
hebben: „Kom over een uur terug, dan zal ik zien, wat
ik doen kan. De soldaten moeten toch iets hebben voor
hun gevaarlijk werk." Doch de verovering van Maag
denburg was de laatste overwinning van Tilly, Nog in
hetzelfde jaar vond hij in Gustaaf Adolf zijn meester,
die in een overwinningstooht voorttrok naar Mainz, de
hoofdstad van het voornaamste Aartsbisdom en naar
Munchen. Daarna maakte hij zich reeds gereed om op
te trekken naar Weenen, het bolwerk van het Duitsche
keizerschap, toen Wallenstein opnieuw door den keizer
in zijn moeilijkheden tot opperbevelhebber werd benoemd
en hem dwong, naar het Noorden terug te keeren, om
zijn werk kort voor de voltooiing daarvan te vernietigen
Schiller heeft deze dramatische periode uit de gesohie-
denis van zijn vaderland beschreven en daardoor de
merkwaardige wisselingen van het lot in den Dertigja
rigen oorlog voor ons doen voortleven.
niet aan Steve, hij had de les, die zijn arrestatie voor
hem was geweest, inderdaad ter harte genomen en wil
de nu niets liever dan met regelmatigen arbeid een be
hoorlijk stuk brood verdienen voor zijn gezin. En het
loon, dat Jonathan hem gaf, omdat hij tot de allerbeste
onder zijn vakgenooten behoorde, stelde hem daartoe
ook in de gelegenheid. Maar de kameraden op de fa
briek lieten hem duidelijk het vooroordeel merken dat
bij bekrompen lieden bestaat tegen iemand, die „geze
ten" heeft, al is het dan ook onschuldig. Ze bespotten
hem, riepen hem op straat na, meden hem en al spoedig
was hij de paria van de fabriek.
Hij hield er zich kranig onder, maar zoowel Jonathan
als Sara begrepen, dat het toch vroeg of laat moest mis-
loopen: iemand van Steve's geaardheid kon een derge
lijke bejegening niet lang verdragen. En als de onver
schillige baloorigheid weer zou bovenkomen... dan zou
de ellende opnieuw beginnen... Steve was eigenlijk nog
nooit aan zoo'n groot gevaar blootgesteld geweest en
dat was dubbel tragisch, nu zijn goede voornemens zoo
duidelijk bleken.
Het was Jonathan, die een oplssing vond. Hij wist
in de buurt van New York een textiel-fabriek, met den
eigenaar waarvan hij al jarenlang vriendschappelijke re
laties onderhield en deze Amerikaansche zakenvriend
verklaarde zich bereid, Steve, die hem als een kunste
naar in zijn vak was aanbevolen, een plaats op zijn
weverij te geven. Steve was dolblij in het vooruitzicht
van de zeereis en het leven in een land, waar de opvat
tingen en verhoudingen veel ruimer waren dan in zijn
geboortestreek; hij verheugde er zich reusachtig op een
nieuwe wereld, nieuwe menschen en nieuwe toestanden
te leeren kennen.
Nelly en de kinderen zouden voorloopig in Engeland
blijven, onder Sara's trouwe hoede, tot Steve een beetje
ingeburgerd was en het zou blijken dat zijn nieuwe po
sitie van blijvende aard was.
Maar het kwam allemaal heel anders uit, dan Steve
en zijn vrienden het zich hadden voorgesteld... hoewel
gelukkig niet slechter! Jonathan had passage genomen
op een kleine varchtboot en deze had tijdens den over
tocht voortdurend met zwaar weer te kampen, terwijl
tot overmaat van ramp, een groot deel van de beman
ning ziek werd. Nu had Steve gelegenheid om zich van
zijn besten kant te toonen en hij deed het ook. Hoewel
hij het zeemansvak niet verstond en dus geen matrozen
werk kon doen, maakte htf izch in elk ander opzicht
buitengewoon verdienstelijk, waartoe zijn aangeboren
handigheid hem in staat stelde. Hij speelde voor kok,
hofmeester, ziekenverpleger, alsof het altijd zijn dage-
lijksch werk was geweest, hij hielp den kapitein diens
administratie bijhouden en deed het allemaal met zooveel
opgewektheid, met een kwinkslag hier en een opbeu
In verband met het niet-verschijnen van ons blad op
Hemelvaartsdag, geven wjj hieronder ook reeds de
programma's van Vrijdag en Zaterdag.
Donderdag 14 Mei.
HILVERSUM (298 M.)
A.V.R.O.
8.00 Tijdsein; 8.018.50 Gramofonmuziek; 9.000.15
Morgenwijding; 9.3011.00 Het AVRO-Octet o.l.v. Louis
Schmidt; 11.00-12.00 Orgelconcert door Pierre Palla.
Soliste Victorine v. d. Werf (zang); 12.00 Tijdsein;
12.01—1.30 AVRO-Kwartet o.i.v. Dick Groeneveld; 1.30—
2.00 Concert door het Amsterdamsch Vocaal Kwartet;
2002.45 Concert door het Haagsche Harmonie-Orkest
o.l.v. Henri Zeldenrust: 2.45ö.OO Ooggetuige-verslag
van de hoofdnummers der Universiteitsroeiwedstrijden
op het Noordzee-kanaal, uit een volgboot; tusschen de
nummers Harmonie-Orkest en Gramofoonmuziek; 5.00
5.30 Halfuur voor de Zieken door Mevr. Ant. van Dijk;
5.305.45 Sportuitslagen van Vaz Dias; 5.456.30 Con
cert door het Omroep-Orkest o.l.v. Nico Treep; 6.30
7.00 Lezing door A. de Wal met betrekking tot het
Beethoven-programma van 8.15; 7.007.30 Voortzetting
Concert; 7.308.00 Radio-Volksuniversitiet. Huib Luns
spreekt over: Rembrandt; 8.008.15 Nieuws- en Sport
berichten van Vaz Dias; 8.1510.20 Aansluiting van het
Concertgebouw te Amsterdam: Beethoven-Cyclus. Het
Ooncertgebouw-orkest o.l.v. Dr. Willem Mengelberg;
10.2011.15 Kovacs Lajos en zijn Orkest; 11.1512.00
Gramofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
HUIZEN (1875 M.)
N.C.R.V.
8.30—9.30 Morgenwijding door Ds. W. Bouwman.
K.R.O.
9.30—10.30 Morgenconcert; 10.30—12.00 Uitzending uit
de Parochiekerk van de H.H. Cyrianus en Franciscus
te Hoorn; 12.00 Tijdsein; 12.0112.15 Politieberichten;
12.15—1.30 Concert door het K.R.O.-Sextet; 1.30—2.00 Be
sprekingen tusschen de regisseurs van het Stadionspel
voor den Vijfden Nederl. Katholiekendag.
N.C.R.V.
2.00—3.30 Concert door het Christ. Radio-Orkest; 3.30
4.45 Concert: Di Moorlag (sopraan). Joh. H. Feitkamp
fluit), Frans Hasselaar (orgel); 4.455.00 Verzorging
van den zender; 5.00—6.00 Uitvoering van de Kinder
cantate „Een Lentedag"; 6.006.30 Gramofoonmuziek;
6.30800 Concert door de Wageningsche Mandolineclub;
8.0O—9.00 Concert door de Haarlemsche Orkestvereeni-
ging o.l.v. Marlnus Adam; 9.009.30 Persberichten van
Vaz Dias en Gramofoonmuziek; 9.3010.30 Vervolg
concert; 10.3011.30 Gramofoonplaten.
Vrijdag 15 MeL
HILVERSUM (298 M.)
V.A.R.A.
8.00 Gramofoonmuziek.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
v.a.r.a.
10.15 Voordracht door Ko Arnoldi; 10.30 Voor de Zie
ken; 11.3012.00 Gramofoonmuziek.
A.V.R.O.
12.00 Tijdsein; 12.0112.45 Herdenkingsrede van de En
cycliek „Rerum Novarum" gericht tot de Bisschoppen
op.15 Mei 1891 door Paus.Leo XIII, uit te spreken door
■Prèf. Mr. C. W. de Vries; 12 45—2.00 Kovacs, Lajos en
zijn Orkest; 2.00—2.30 Uitzending voor Scholen; 2.30—
4.00 AVRO-Kwartet o.l.v. Dick Groeneveld.
V.A.R.A.
4.00 Orgelspel door Johan Jong; 4.30 Na schooltijd; 5.15
Vooravondconcert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de
Groot; 6.00 Gramofoonmuziek; 6.15 Vervolg Concert; 6.45
Actueel allerlei uit de arbeidersbeweging; 7.00 „Gevleu
gelde daden", een luidruchtig spel in de wereld der
vogels, door Huib Wouters, uit te voeren door enkele
leden van het Groot Volkstooneel; 7.30 Vervolg con
cert; 7.40 Toespraak door J. E. W. Duys; 7.50 Concert.
De Schager Courant zal mor
gen, Donderdag14Mei (Hemel
vaartsdag) NIET verschijnen.
De Directie.
rend woord daar, dat de gezagvoerder aan het eind van
de reis verklaarde dat hij, naar hij geloofde, nooit vei
lig en wel de haven van New York zou hebben bereikt,
als hij Steve Benson niet aan boord had gehad. Hij vroeg
Steve of deze niet als hofmeester bij hem wilde blijven
hij was overtuigd dat hij als de jongeman wat meer „zee-
beenen" had en een beetje meer verstand van-alles-en
nog-wat had gekregen, hem een uitstekende betrekking
aan boord van een mailboot zou kunnen bezorgen en
wie weet of hij het, met zijn prettig humeur, zijn goed
verstand en zijn natuurlijke beschaving, niet nog eens
tot „pureer" zou kunnen brengen.
Steve bedacht zich niet lang. Het leven op zee. onder
den wijden koepelhemel, in de frisschen, gezonde, prik
kelends lucht, trok hem aan en hij voelde bij intuïtie dat
het hem de kans zou geven zijn beste eigenschappen
te ontplooien. Het bevredigde zijn drang naar actie, hij
kon droomen in de gouden zonsondergangen, hij zou
vreemde landen zien; vreemde volken, de pracht van de
tropische natuur, schilderachtige steden en ongekende
schoone landschappen, zou hij leeren kennen. Hü wist,
dat dit nieuwe leven zijn zwerversneigingen in goede
banen zou leiden.
Zoo werd Steve Benson hofmeester aan boord van
het vrachtschip, dat den zinrijken naam droeg:
„De Goede Verwachting."
HOOFDSTUK XXI.
TusschenspeL
Zoodra de fabriek weer op volle kracht werkte, ging
Jonathan naar Milfort, om Oom Stutton van zijn verzoe
ning met Anthony te vertellen en hem op de hoogte t9
brengen van de financieele schikkingen, die tusschen
hem en zijn schoonzoon waren getroffen. De oude heer
toonde zich tevreden met dezen loop van zaken, voor
zoover zijn cynische natuur in staat was het tot Iets aia
geestdrift te brengen, was hij zelfs verheugd, maar aan
den anderen kant was hij toch wel een beetje teleurge
steld, dat hij nu zijn strijdlust niet kon botvieren. Voor
al scheen het hem aan 't hart te gaan dat hij in de go
geven omstandigheden zijn wraakzucht tegen Lord Bash-
poole niet kon botvieren en zijn schoone plannen van een
zeepfabriek vlak tegenover den hoofd ingang van diens
landgoed onuitgevoerd moest blijven.
„Ik had dien kerel den stank anders graag gegund",
verklaarde hij spijtig. .Maar nu wat anders. Jonathan",
ging hij voort „Ik heb door al die drukte van den laat-
sten tijd weer lust in bezigheid gekregen en ik denk dat
je, al heb je nu 50.000 pond van je dochter ter beschik
king, toch nog wel wat geld in je zaak kunt gebruiken...
en werkkracht ook, als je nu die beide fabrieken gaat
V.P.R.O,
8.00 Tijdsein; 8.01 Catechisatie door Ds. Van den Kie-
boom; 8.30 Concert; 9.00 Cursus: Hedendaagsche Ratio
nalisme; 9.30 Concert; 10.00 Persberichten van het Vrijz*
Godsdienstig Persbureau; 10.05 Vaz Dias; 10.15 Boek
bespreking door Dr. K. F. Proost; 10.45 Gramofoonpl*
V.A.R.A,
11.00 Gramofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
HUIZEN (1875 M.)
N.C.R.V,
8.00$.15 Schriftlezing; 8.15—9.30 Gramofoonmuziek;
10.30—11.00 Korte Ziekendienst; 11.00—12.00 Gramo
foonplaten; 12.00—12.15 Politieberichten; 12.15—12.30
Gramofoonmuziek; 12.30—2.00 Middagconcert door
Kwartet; 2.003.00 Gramofoonmuziek; 3.004.30 Cello
recital door H. R. Franck; 4.30—4.45 Gramofoonmu
ziek; 4.455.00 Verzorging van den zender; 5.005.30
Lezing; 5.306.30 Orgelconcert uit de Groote Kerk te
Zutphen; 6.307.00 Bezoek van den Radiodokter; 7.00
7.30 Causerie over: Het planten en verzorgen vaa
Dahliastekken en de mooiste soorten voor den tuin,
door A. J. Herwig; 7.307.45 Politieberichten7.45-
8.00 Gramofoonmuziek; 8.009.15 Concert door het Da
meskoor „Cantemus" te 's-Gravennage; 9.1510.00 Ca
rillonbespeling op het Koninklijk Paleis te Amsterdam,
door J. Vincent; 10.00—10.30 Concert door het Chr.
Radio-Orke3t; 10.30 Persberichten van Vaz Dias; 10.40—
11.30 Gramofoonplaten
Pot 90 ct., Tube 50 ct. Zeep 60 ct
Zaterdag 16 Mei.
HILVERSUM (298 M.)
V.A.RJL
8.00 Gramofoonmuziek.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Uitzending voor Arbeiders in de Continubedrijven;
12.00 Gramofoonmuziek; 12.15 Middagconcert door het
VARA-Septet; 1.15 Onderbreking voor verzorging van
den zender; 1.45 Gramofoonmuziek; 2.00 „Ons Huls een
Tehuis" door T. Landré; 2.30 Spreker: Ds. G. W. Mel-
chers. Onderwerp: Karaktervorming; 2.45 Paedagogisch
concert; 4.15 Concert met medewerking van Henry
Oostra (bariton), Johan Jong (piano); 4.45 Cursus Es
peranto: 5.05 Radio-Volksuniversiteit: „Ons mooie Ne
derland" door D. J. v. d. Ven; 5.35 Friesch uurtje, met
medewerking van Joh. Orgel, F. M. Schurer, voor
dracht, J. H. Brouwer, toespraak; 6.30 S.D.A.P.-kwar-
tiertje; 6.45 Gramofoonmuziek; 7.30 VARA-Varia; 7.35
„De Filmkoorts", blijspel, op te voeren door leden van
het Groot Volkstooneel; 8.00 Zang en piano; 8.30 Be-
stuursmededeelingen; 8.40 Zaterdagavondprogramma.
Het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 9.15 Bij da
Pomp. Wekelijksch nieuws van Teun de Klepperman;
9.30 „Een moderne Paljas", op te voeren door orkest,
dubbel-mannen-kwartet en solisten; 10.40 Persberichten
van Vaz Dias en Mededeellngen v. Ned. Voetbalbonden;
11.10 Concert VARA-Orkest; 11,40 Gramofoonmuziek;
12.00 Tijdsein en Sluiting.
HUIZEN (1875 M.)
K.R.O.
8.009.15 Morgenconcert; 10.00—11.30 Gramofoonmu
ziek; 11.30—12.00 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Tijd
sein; 12.0112.15 Politieberichten; 12.15—1.45 Lunch
concert door het K.R.O.-Sextet; 1.452.15 Gramofoorv-
muziek; 2.152.30 Verzorging van den zender; 2.303.00
Vragenhalfuurtje voor Jeugdige personen; 3.004.30
Kinderuurtje; 4.305.00 Zwemcursus door S. P. J.
Borsten; 5.006.00 Gramofoonmuziek; 6 00 Tijdsein;
6.016.15 Sportpraatje; 6.156.35 Journalistiek week
overzicht door Paul de Waart; 6.357.00 Lezing: Be
lastingwetten en wat idereen daarvan weten moet; 7.00
7.30 Lezing: Beknopt overzicht van de Kinderwetten;
7.30—7.45 Politieberichten; 7.45—8.00 Jodelkwartiertjo
door het Berner Jodler-Duet; 800—8.15 Gramofoonmu
ziek; 8.15—11.00 Aansluiting met de Patronaatszaal te
Hulst. Concert door het K.R.O.-Salon-orkest o.l.v. Ma-
rinus van 't Woud. Solist: Jos. Moerdijk (zang); 9.30
9.45 Nieuwsberichten van Vaz Dias; 11.0012.00 Dans
muziek.
exploiteeren. Wat zou je er van zeggen, ais ik je com
pagnon werd? Ik ben wel niet zoo jong meer, maar ik
sta mijn mannetje als het moet"
„Daar twijfel ik geen oogenblik aan," lachte Jonathan.
„En het lijkt me eerlijk gezegd een uitstekend idee. Ik
had gedacht Ben Holden bedrijfsdirecteur van de nieu
we fabriek te maken..."
„Je zou daar geen geschikter kracht voor kunnen
vinden", viel Stutton hem in de rede.
,Dat ben ik volkomen met u eens. En ais lk dan de
leiding van de oude fabriek houd, zou p zich met de fi
nancieele leiding kunnen belasten. Ik heb gemerkt, dat
de zorg voor de duiten u uitstekend is toevertrouwd,"
eindigde hij vroolijk.
,Acooord." zei de oude man. En hij nam Jonathan'®
hand en gaf er een fermen klap op. „Toegeslagen! Du»
voortaan is het Burley en Co
Er brak een drukken tijd aan voor de drie mannen
om het dubbele bedrijf te organiseeren en de „Co" weer
de zich alsof hij dertig inplaats van vljf-en-zeventig was.
„Een krasse knaap" verklaarde Jonathan vol bewon
dering. „Als ik op dien leeftijd half zoo flink ben, ben
ik meer dam tevreden."
„De ook," viel Ben hem bij: .Maar hoor wat lk je zeg,
dat heerschap haalt minstens de honderd."
Toen de grootste drukte achter den rug was, hoorde
Jonathan van Eleanor. dat de doktoren Anthony hadden
aangeraden een paar maanden naar het Zuiden te gaan
om daar weer volkomen op krachten te komen. Antho
ny had er wel ooren naar en daar ze op niets behoef
den te wachten, zouden ze over enkele dagen vertrekken
„Wil je gelooven, dat ik wel lust had om met ze mee
te gaan?" zei Jonathan toen hij met Jonas Stutton en
Ben over de reisplannen van de Aske's sprak.
„Waarom zou je het niet doen, man," viel de oude
heer uit. „Je hebt een ellendigen tijd achter den rug;
je mag best een verzetje hebben. Bovendien, je hebt
veel meer behoefte aan rust dan je zelf beseft; je bent
soms zoo humeurig als een oude juffrouw. Je kunt de
zaken hier gerust aan Ben en mij overlaten... doe maar
eens een paar maanden niets andere dan geld uitgeven
en plezier maken; vergeet dat er zooiets als textielfabrie
ken op de wereld bestaan en je zult twintig jaar jonger
terugkomen!"
Het kostte Jonas niet veel moeite zijn neef te over
tuigen van de noodzakelijkheid van vacantie en toen hij
eenmaal het besluit genomen had alle zorgen een poosje
aan den kant te zetten, verheugde Jonathan zich als een
schooljongen op de komende weken van plezier en ont
spanning. En wat hem nog het meeste genoegen deed
van alles, was dat Anthony en Eleanor erg blij waren
met zijn gezelschap.
Wordt vervolgd.
