SchagerCourant
LEVEND BEGRAVEN.
Tweede Blad.
Toekomstverkeer in de
bovenlucht?
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Uw Kindje.
Donderdag 11 Juni 1931.
74ste Jaargang. No. 8880
LUCHTVAART
een belangrijke stap op weg naar de
verovering van den kosmos.
Wij staan aan den vooravond van belangrijke gebeur-
te nissen, die wij enkele jaren geleden nog als onmogelijk
hebben gedoodverfd. De menschheid is op den goeder,
weg en een gedeelte van den Kosmos te veroveren. Wel
ls waar niet het luchtledige, doch het gedeelte van de
Kosmos, dat als een tweede ring om de eigenlijke at
mosfeer der aarde heen ligt. Dit gedeelte van het heel
al wordt door de wetenschap met „stratosfeer" benaamd.
Zij vangt aan op ongeveer 12 14 K.M. boven de aard
oppervlakte. De luchtdruk bedraagt hier nog slechts een
tiende van die boxen de aardoppervlakte.
Het is volkomen verklaarbaar, dat menschen en dieren
niet kunnen leven in een toestand, die sterk van den
aardschen verschilt. Wanneer de atmosfeer ijler wordt,
wordt de ademhaling moeilijker en indien dit bedenke
lijke vormen aanneemt, moeten wij dit door zuurstoftoe
voer trachten te verhelpen. Voor de machines, die in de
ijle luchtlagen moeten werken, gelden dezelfde voor
waarden, doch in dit geval moeten wij trachten de ijle
lucht tot haar normale dichtheid te comprimeeren. Hier
toe zijn reeds jaren geleden pogingen ondernomen, doch
van de vele constructeurs is het eerst kortgeleden den
genialen professor Junkers gelukt, een vliegtuigmotor te
bouwen, die voor den luchtvaartdienst in de stratosfeer
geschikt wordt geacht Vele jaren arbeid zijn met deze
proefnemingen heengegaan, doch aanstaanden zomer
hoopt men dan het stratosfeervliegtuig den eersten tocht
te kunnen ondernemen.
Het vliegtuig is een gewone Junkers-metalen laagdek-
ker met een spanbreedte van 28 M. en een vlieggewicht
van ongeveer 4000 K.G. O m het wereldrecord te breken
zal het ongeveer 3000 M. boven het bestaande record
van 13000 M. moeten uitstijgen, dan zal het dezelfde
hoogte bereikt hebben als professor Picard met zijn
luchtballon.
Alleen de motor verschilt geheel van die van andere
vliegtuigen. De uitlaatgassen verlaten de motor met een
spanning van 4 atmosferen. Op werkelijk geniale wijze
nu wordt deze energie benut om een turbine te drijven,
die op haar beurt de luchtblaaspijp voor den motor in
werking stelt en op deze wijze het energieverbruik in
evenwicht brengt.
Tot nu toe heeft men aangenomen dat op 'n hoogte
van 16000 M. een koude van 70 tot 80 graden heerecht
De tocht van professor Picard heeft echter bewezen.dat
deze in werkelijkheid geringer is en wel ongeveer 40
60 graden Celcius.
Do oh ook -bij <leae temperatuur is het voor den mensch
nog onmogelijk in een tot nu toe geconstrueerde cabine
te verblijven. Daarom zal de bouw van de „hoogteka
mer" de cabine voor het stratosfeervliegtuig op een
heel aparte constructiebasis moeten berusten.
Door het sterk verminderde zuurstofgehalte in de stra
tosfeer is het tevens noodzakelijk, dat de cabine van het
stratosfeervliegtuig door een bubbelen wand hermetisch
voor de buitenlucht zal zijn afgesloten. De luchtverver-
sohing in deze cabine zal door een kleinen compressor
geregeld worden.
Wat echter de meeste moeilijkheden met zich mee
bracht, was wel de noodzakelijkheid, dat ook de aviateur
binnen een afgesloten cabine moet blijven en van daar
uit de geheele navigatie en de bediening der motoren en
instrumenten moet verzorgen. Doch ook deze moeilijk-
beid is zeer bevredigend opgelost.
Van baanbrekende beteekenis hiervoor is ook de
vlucht van professor Picard geweest, deze heeft bewe
zen. dat de afsluiting van de cabine geen enkele moei
lijkheid met zioh mee behoeft te brengen. Doch onwil
lekeurig rijst de vraag: waarom verplaatsen wij de
Vliegbakens naar do stratosfeer?
Ten eerste ter wille van het voor den aviateur on
schatbare voordeel, dat in de stratosfeer geen weersom
standigheden e en rol van belang spelen: er zijn geen
wolken, geen stormen, dooh er ls altijd zonneschijn.
Daarentegen bestaan er electrisohe invloeden, waarvan
wij nog slechts heel weinig afweten, doch waarover ons
de onderzoekingen van professor Piccard hopelijk meer
zekerheid zullen geven.
FEUILLETON
Boor
ARNOLD BENNETT.
HOOFDSTUK t
De paars-bnüjie kamerjapon.
De bijzondere hek, dien de aardas vormt met het vlak
van den zonneweg die hoek, waaraan onze aardrijks
kunde en zoodoende ook onze geschiedenis hoofdzake
lijk hare eigenaardige eigenschappen te danken hebben
had het natuurverschijnsel teweeggebracht, dat in
Londen bekend is onder den naam van zomer.
De voortsnellende aardbol had toevallig het meest
beschaafde deel van zijn oppervlak van de zon afgewend
en dus was 't nacht in Selwood Terrace. South Kensing-
ton. In No. 91 van Selwood Ter race bewezen twee lich
ten op de eerste verdieping dat 's menschen vernuft de
natuur verschalken kan, als het dit wenscht.
No. 91 was een van de ongeveer tienduizend gelijk
vormige huizen tusschen South Kenslngton Station en
North End Road. Met zijn griezeligen gevel, zijn half
onder den grond gebouwde keuken, zijn honderden trap
pen en treden, zijn volkomen gebrek aan geriefelijkheid,
drukte het moeilijke lot van de hard zwoegende meis
jes-alleen", die er werkten, er zijn stempel op. Het stak
zijn blikken schoorsteenen als wanhoopsarmen ten hemel
en scheen zoo droefgeestig den dag des oordeels af te
wachten, zonder eenige aandacht te schenken aan het
draaien van de aarde of aan de roekelooze snelheid,
waarmee het heele zonnestelsel door do ruimte wentelde.
Men gevoelde, dat No. 91 ongelukkig was en dat 't
alleen gelukkig worden door een bordje aan zijn voorge
vel. waarop de woorden „te huur" prijkten en nog een
tweede kennisgeving aan de kelderramen, die vermeld
de, dat er „geen flesschen" te koop waren. Het bezat
echter geen van die bijzonderheden.
Ofschoon het den laatsten tijd meestal leeg stond, was
t nooit onverhuurd.
Treed binnen en laat de landerige, saaie atmosfeer
over u komen van een buis, dat meestal leeg staat, al
Alles en alles bij elkaar genomen zijn er stellig velen
met mij van meening. dat niets eenvoudiger zal zijn
dan vliegen in de stratosfeer. Zoowel overdag als 's
nachts zal men zich heel goed kunnen orienteeren. ter
wijl men alleen bij het opstijgen met de weerstoestanden
rekening zal behoeven te houden.
In de stratosfeer is voorts de luchtweerstand zoo
gering, dat men geweldige snelheden zal kunnen be
reiken. Vaklieden schatten de maximale snelheid van
het eerste stratosfeervliegtuig van Junkers op 800 K.M.
per uur. En niemand twijfelt er nog aan of op een
hoogte van 16 K.M. een snelheid van 1000 K.M. per uur
mogelijk zal zijn. Bij een uursnelheid van 500 K.M. zal
men New-York vanuit Berlijn in 12 uur kunnen berei
ken, of met ander woorden: tusschen de morgen en den
avond! Opstijgen en dalen, dat veel langzamer zal gaan,
duren elk ongeveer een half uur.
Hausen, de adviseur van Junkers is van meening, dat
ook bij het opstijgen geen bepaalde moeilijkheden te
verwachten zijn. Voor eventueele noodlandingen staat
op een hoogte van 16 K.M. een landoppervlakte van
500 K.M. diameter ter beschikking, zoodat den avia
teur indien de motor weigert, nog genoeg tijd over
blijft om een geschikte landingsplaats uit te kiezen.
Juist voor de oceaanvluchten zal het stratosfeervlieg
tuig uitstekende diensten kunnen bewijzen. Geen ge
vaar voor ijsvorming op de vleugels, daar het gehalte
aan waterdamp in deze luchtlagen zoo gering is, dat
zich geen neerslag kan vormen, kortom ikh oop hier
mede te hebben aangetoond, dat de verplaatsing van
het verkeer van de atmosfeer naar de stratosfeer geen
groote gevaren met zich meebrengt, doch integendeel
het aantal gevaren sterk doet inkrimpen.
Dr. C. STEPHAN.
Eiccirische kaarten voor vliegeniers.
Electrisch verlichte kaarten, waarop de weersgesteld-
haden in verschillende steden automatisch worden aan-
gegev-tü, worden binnenkort bij wijze van proef inge
voerd op de Amerikaansche luchtlijnen. Verscheidene
vliegtuigen hebben reeds weken lang met deze kaarten
gevlogen cn de rapporten zijn uitermate gunstig. Het
idee is afkomstig van luitenant J. B. Anderson, die
werkzaam is bij de meteorologische afdeeling van het
Amerikaansche marinedepartement De kaarten wor
den automatisch verlicht in drie kleuren: wit, groen en
rood. Wit beteekent goed vliegweer, groen beteekent
slecht weer en rood beteekent dat een speciale route
beslist vermeden moet worden op grond van stormen,
hevige rukwinden of zware mist.. Alle luchtlijnen ver
toon en dus verlichte stipjes in een der genoemde kleu
ren. Het is ook mogelijk, dat op een bepaalde luchtlijn
lichtjes in twee kleuren voorkomen; dat beteekent dat
er een verandering in het weer wordt verwacht Als
er een verandering op de kaart plaats vindt wordt
daarop de aandacht gevestigd door een electrisch bolle-
j. Langdurig rinkelen van het belletje waarschuwt
voor rukwinden, stormen of onweer.
Het groote voordeel van deze kaarten is, dat men met
één oogopslag kan zien welke route gekozen dient te
worden. Een van de kaarten bevindt zich voor de
plaats van den commandant, een tweede voor den piloot
en een derde voor den meteoroloog. Zij wijzen natuur
lijk alle drie hetzelfde aan. want zy worden automatisch
bediend vanuit het marine-departement waar onafge
broken rapporten over het weer binnenkomen uit alle
deelen van het land. Het systeem bespaart niet alleen
veel tijd, doch het ls ook geheel betrouwbaar. De piloot
ziet met één opslag, wat hij te verwachten heeft, of het
weer zal veranderen en waar hij moet beginnen met het
maken van een omweg om het slechte weer te ontwijken,
zonder daarom nog zijn vlucht uit te stellen. Op een
alfabetisohe lijst van de verschillende vliegvelden in 't
geheele land, die zich ter weerszijden van de kaart be
vindt, kan hij bovendien voor elk vliegveld de kracht
van de wind zien. Hij kan berekenen in hoeverre zijn
snelheid door de winden wordt vermeerderd of vermln-
detd op een bepaald gedeelte, kortom, de eJectrlsche
kaart zegt hem alles, wat hij weten moet en dat in den
kortst mogelijken tijd.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER,
Zitting van Dinsdag 9 Juni 193L
DELIBIR ATIES OVER DE TOEKOMST VAN DEN
ZWERVENDEN BLOEMIST-INBREKER.
In de zitting van 12 Mei stond als schitterend ope
ningsnummer terecht de 39-jarige bloemistknecht Joh.
Hendr. Tr., zonder vaste woonplaats rondzwervend, wan
neer hem althans door den humanen papa Staat geen
gratis logies met volledig pension werd bezorgd. Om
streeks 3 Maart bevond hij zich weer op vrije voeten en
deed op zijn zwerftocht ook de gemeente Bergen aan,
alwaar het verlaten zomerverblijf van den Amsterdam-
sohen advocaat Mr. Haitink hem bijzonder aanlokte, zoo
dat hij zonder veel scrupulus en gewetensknaging zich
tot die riante en luxueus ingerichte woning toegang ver
schafte en zich daar zoo gezellig mogelijk inrichtte, tot
de politie aan dit leventje in luilekkerland onmeedoo-
is 't nooit onverhuurd. Al zijn twaalf kamers, op twee
na, zijn donker en triestig; zijn kelderkeuken donker en
triest; alleen die twee kamers, als opeengestapelde doo-
zen, boven elkaar gelegen, worstelden zielig tegen de
onontkoombare naargeestigheid van dc tien andere! Ver
wijl in de duistere hal en laat die atmosfeer op uwe lon
gen inwerken!
Het voornaamste, verwonderlijkste voorwerp in de
verlichte kamer op de eerste verdieping, was een kamer
japon van een tint, die 't midden hield tusschen helio
troop en purper en bij een vorig geslacht bekend was
onder den naam van „puce", een kleedingstuk, dat ge
voerd was met dons en zijde, zoo licht als een zuchtje
en zoo verwarmend als een glimlach op een vriendelijk
gelaat; oud misschien, waarschijnlijk versleten op de
naden, zoodat fijne witte vlokjes door de kleine openin
gen ontsnappen konden, maar een kamerjapon om van
te droomen. Ze drukte haar stempel op het kale, slecht
onderhouden vertrek, haar weelderige plooien glinster
den onder het licht van de olielamp, die op een sigaren
kistje stond op de gevlekte houten tafel.
De olielamp had een glazen reservoir, een gebarsten
glas en een bordpapieren kap en had denkelijk nog geen
guldon gekost; vyf gulden zou een goede prijs geweest
zijn voor de tafel; en de rest van de meubels, de leu
ningstoel incluis, waarop de kamerjapon neergevleid
was, een voetenbankje, een ezel, drie pakjes sigaretten
en 'n broekenhanger, zouden met tien gulden ruim be
taald zijn geweest. In de hoeken van 't plafond, die weg-
donkerden in de schaduw van de bordpapieren kap, hin
gen spinnewebben. die geheel In overeenstemming wa
ren met het stof op den kalen vloer.
In die „puce" kamerjapon zat een man. Die man
had den „belangwekkenden" leeftijd bereikt. Ik bedoel
dien leeftijd, waarop ge meent, met alle jeugdillusies af
gedaan te hebben; waarop ge denkt, het leven te ver
staan en waarop ge u dikwijls onledig houdt mot u te
verdiepen in de heerlijke verrassingen, dio het leven nog
voor u in zijn 9choot verborgen houden kan. den leeftijd
die. om kort te gaan, de teederste en meest romantische
is voor een man. Ik bedoel den leeftijd van vijftig
jaar. Een leeftijd, die volkomen verkeerd beoordeeld
wordt door al degenen, die hem nog niet bereikt hebben!
Een leeftijd vol verrukkelijke gevoelens! De schijn is dik
wijls tragisch bedriegelijk.
De bewoner van de bruin-paarse kamerjapon had een
korten, grijzenden baard en knevel; zijn dichte haardos
ging van peper in zout over; vele kleine rimpeltjes ver
toonden zich tusschen zyn oogen en in 't Xrisecho rood
gend een einde maakte. De bloemist, wien men niet eens
als compensatie had toegestaan, den tuin van mr. Hai
tink in orde te maken, stond op 12 Mei tereoht, doch
werden er als toen termen gevonden een rcclasseerings-
onderzoek in te doen stellen, door onzen volijverigen heer
Wiggers, en werd deze zaak dan heden voortbehandeld
in tegenwoordigheid van verdachte, die, we behoeven
het er feitelijk niet bij te zeggen, als goede ouwe be
kende welwillend in voorarrest was gehouden.
Heden werd de behandeling dezer zaak voortgezet met
het hooren van den heer Wiggers, die een uitgebreid
rapjSort had uitgebraoht. Het verleden van verdachte gaf
weinig hoop cp het welslagen der reclasseering, doch
niettemin luidt de conclusie dat verdachte misschien In
een reciasseeringskolonie nog wel goedgeplaatst zou
kunnen zijn en dit verblijf een voorbereiding zijn kon
voor een eventueel beter leven in de toekomst
De president gaf den verdachte daarop een vaderlijke
vermaning en sprak de hoop en verwachting uit dat
verdachte de rechtbank niet teleur zal stellen in haar
blijde verwachtingen. Ook de officier sprak zich zeer
welwillend over den van het rechte paadje afgedwaal-
den tuinder uit, doch waarschuwde hem tevens ernstig
voor nieuwe afdwalingen. R^qulreerende ten slotte 10
maanden voorwaardelijke gevangestraf met 3 proefjaren
De verdediger. Mr. Scholten sloot zich gaarne bij dit
milde requisitoir aan.
DE VAN OUDS BEKENDE SCHOENENZAAK UIT
DEN HELDER
In deze, overigens schraal voorziene strafzitting, werd
oo-k voortgezet de arbeidsovertreding, contra den heer
Klaas J. te Helder, 'n proces, dat alreeds ln hooger be
roep was behandeld en nogal wat stof had opgejaagd,
omdat als toen een strafvervolging werd ingesteld tegen
twee getuigen a decharge, Duitsche schoenmakers
knechts ln dienst van den appellant, die werden verdacht
een meineed te hebben afgelegd. Deze heeren werden
echter door de rechtbank, omdat het opzet niet kon wor
den bewezen, vrijgesproken.
Thans echter was het liedje gauw gezongen en vor
derde officier na verhoor van den agent van politie ver
nietiging van het vonnis van den kantonrechter te Hel
der, die verzuimd had artikel 93 van de arbeidswet aan
te halen en opnieuw veroordeehng tot 2 keer f 20 boete
of 2 keer 20 dagen
Wat appellant betrof, deze erkende wel dat zijn
knechts zich in do werkplaats hadden bevonden, dooh
geen werkzaamheden hadden verricht
BRANDHOUT GEMAAKT.
Op 8 Mei verscheen als verdachte op de Vrydagsche
audiëntie van den A'.kmaarsclien Kantonrechter de 31-
jarige melkrijder J. C. S. uit Vclzen, die volgens dag
vaarding op 21 Febr. op het Siveeris-pad, een nogal smaj-
len en voor autoverkeer minder geschikten achterweg
een houten hekje in elkander had gereden. De eigenaar
de arbeider M. Duin verlangde begrijpelijkerwijze scha
devergoeding. doch die regeling bieef achterwege en
werd alzoo politie en justitie in deze onnoozeie zaak
gemoeid. De heer S. in persoon comporeerende, beweer
de pertinent, dat hij dien dag de melkauto niet had ge-
chauffeurd. Dat was een persoon geweest, wiens naam
hij verzuimd had te noteeren, dooh die inmiddels zon
der achterlating van volledig adres naar Zuid-Afrika was
vertrokken.
De kantonrechter was echter zoo vrij. dezen wereld
reiziger uit te schakelen en den heer S. te veroordeclen
tot f 15 boete of 15 dagen, met toewijzing van de door
den heer M. Duin ingediende vordering bedragende f 7.34
voor reparatie van het vernielde hek. Met welke uit
spraak de nogal niet Joris-goedbloedige melkrijder blijk
baar niet content was. althans hij kwam ln hooger be-(
roep., dat heden door de mcerv. strafkamer werd be
handeld.
Vreemld genoeg was heden de appellant bij deze be
handeling ln hooger beroep niet aanwezig en werden
voorts getuigen gehoord en wel de heeren M. Duin. J. C.
Heijne. A. J. Verdonk en den ngent van politie. J. Dames
uit IJmuiden, togen wien verdachte een buitenrcchter-
lijke erkentenis had afgelegd en wien hij had medege
deeld, dat hij op bewusten datum inderdaad op het
padje, dat hij overigens niet van naam kende, had ge-
redea
Voorts werden gehoord de overige getuigen, die ver
klaarden als in eerste instantie voor den kantonrechter.
Gedurende het verhoor, omstreeks half elf verscheen
alsnog de heer St.. die verklaarde niet vroeger te heb
ben kunnen arriveeren, waarop de president hem nog
eens extra onder de oogen bracht, dat het een gunst was
van de rechtbank om verdachte alsnog toe te laten, aan
gezien hij ten kwart over tien uur was gedagvaard.
Dc officier sloot zich daarbij aan, doch bleek bereid
te zijn opnieuw dagvaarding uit te brengen, waarop 't
getuigenverhoor wederom aanving.
Appellant verklaarde alsnu niet te weten, wie dien
avond het Siveerispadje had bereden. Dien avond had
Moeder. Uw kindje zal U niet half zooveel
zorg geven als U het huidje maar droog
houdt met Purolpoeder en de branderige of
stukgaande plekjes behandelt met Purol. Dit
verzacht dadelijk en geneest spoedig.
Purol en Purolpoeder
zijn verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten.
van zijn wangen; en de oogen stonden treurig; ze keken
heel treurig. Als hij rechtop gestaan en recht naar bene
den gekeken had, zou hij niet zyn pantoffels gezien heb
ben, maar een vooruitstekenden knoop van zijn kamerja
pon. Versta me goed: ik verberg niets; ik vind de cijfera
volkomen geloofwaardig, die in het maatboek van zijn
kleermaker staan. Hij was vijftig. Toch was hij, als de
meeste vijftigers, heel jong en als de meeste jonggezel
len van vijftig jaar. zeer onbeholpen.
Hij was er, voor zioh. van overtuigd, dat het hem
niet meegeloopen was ln de wereld. Als hij de diepste
diepten van zijn ziel had bloot gelegd, zou hij daar een
smeekend. droevig verlangen ontdekt hebben, om ver
zorgd en gekoesterd te worden en beschermd tegen de
hardheid der wereld. Maar hij zou die ontdekking nooit
bekend hebben. Een jonggezel van vyftlg jaar kan niet
toegeven, dat zijn gevoelens iets gemeen hebben met die
van een meisje van negentien. Niettemin Is 't een ver
wonderlijk feit, dat de gelijkenis tusschen het hart van
een onschuldig meisje van negentien en dat van een
rijpen, ervaren vijftiger groot is. dan jonge meisjes zich
verbeelden, vooral, als de ongetrouwde vijftiger 's nachts
om twee uur alleen en zonder vrienden aan de droefgees
tige atmosfeer is overgeleverd van een huis, dat alle
hoop heeft laten varen.
Ongetrouwde vijftigers alleen zullen mij begrijpen. Men
heeft nog nooit met zekerheid kunnen vaststellen, waar
over jonge meisjes nedenken, als ze peinzen; dat weten
ze zeiven niet. Over 't algemeen zijn de eenzame mijme
ringen van oud-achtsge jonggezellen nauwelijks vatbaar
der voor omschrijving. Maar 't geval van den bewoner
van de paars-bruine huisjapon was een uitzondering op
den regel. Hij wist, en hij zcu precies hebben kunnen zeg
gen, waarover hij dacht. In dat triestige uur en op die
naargeestige plaats, waren zijn droevige gedachten ge
concentreerd op de roemvolle persoon van een begaafd
en schitterend wezen, dat bij volken en nieuwsbladen
bekend was als Priam Farll.
Rijkdom en roem.
In de dagen, toen het Nieuwe Museum nog nieuw was,
werd daar een schilderij ten toon gesteld, die getcekcnd
was met den onbekenden naam van Priam Farll, en die
zulk een buitengewoon opzien baarde, dat gedurende
verscheidene maanden geen gesprek tusschen beschaafde
menschen mogelijk was. als or niet In gewaagd werd van
dat schilderstuk. Dat de kunstenaar een groot schilder
was, werd door iedereen toegegeven; de eenigo vraag,
ook zijn broeder Cornelis met een anderen vrachtauto ia
Uitgeest gereden. Deze belangrijke mcdedeeling had ap
pellant niet aan den heer Damen verklaard.
De heer officier vorderde vernietiging van het gcwe«
zen vonnis en afgescheiden van de minder sympathieks
houding van verdachte, vrijspraak wegens gebrek aan
bewijs.
HET VEL WAS HEM OVER DE OOREN
GETROKKEN.
Na ingesteld onderzoek door den keuringsdienst voor
waren, gevestigd te Alkmaar, en men kan er van over
tuigd zijn, dat dit onderzoek om het nu maar eens po-
puiair uit te drukken, „voor den bakker is", werd be
vonden dat het monster melk^ door keurmeester Robben
op 3 Nov. in beslag genomen uit een bus, door den
veehouder Pieter de J. te Akersloot afgeleverd aan da
Zuivelfabriek „Hollandia" te de Rijp, een hoog percen
tage water bevatte. De veehouder, naar aanleiding van
die vcrvalsching op 9 en 30 Januari terecht staande,
ontkende weliswaar zich aan dit ernstige feit te hebben
schuldig gemaakt, maar de ambtenaar kon zich met dio
meening absoluut niet vereenigen en vorderde, waar het
een gefortuneerd veehouder betrof, niet minder dan
2 X f 1000 boete of 2 X 200 dagen. De kantonrechter
veroordeelde daarop verdachte bij schriftelijk vonnis
tot X f 400 boete of 2 X 100 dagen.
Niettegenstaande deze belangrijke reductie, was da
veehouder nog niet voldaan, trok de stoute schoenen
aan en bracht zijn zaak ter beoordceling in hooger be
roep onder de oogen der meervoudige strafkamer, dia.
zich heden met deze water-en-melk-affalre bezig hield»
Gehoord als getuigen werden ook nu Dr. Moll. direc
teur van den Keuringsdienst en den keurmeester Rob
ben, terwijl de appellant verdedigd werd door mr. A«
Prins Jr.
De heer Robben gaf als In eerste instantie verslag
van de geschiedenis der monsternemingen en inbeslag
name, die de aanleiding vormden tot de strafvervol
ging, aangezien het door Dr. Moll gedane onderzoek
het bewijs opleverde, dat de verdachte melk een niet
onbelangrijk percentage water bevatte.
Dr. Moll, gehoord als getulge-deskundige, verklaarde
dat ln de van valsscheid verdachte melk respectievelijk
14, 15, 16, 17, 18 en 9 deelen water waren bevonden»
Voorts toonde Dr. Moll een afbeelding, waaruit kon
worden geconstateerd, de staat van vervuiling, waarin
de door verdachte afgeleverdemelk verkeerde.
Verdachte bleef bij zijn opgaaf, er niets van te weten-
De heer Officier leidde de ontstemming van den Kan
tonrechter af uit het bedrag der boeten, die hij dezen
water-artist had opgelegd. De Officier toonde zich
echter in zijn requisitoir al niet veel vriendelijker en
noemde het een schandelijk bedrog, dat bovendien nog
aanleiding kon geven tot besmetting. De opgelegde
boete achtte de Officier in casu voldoende en werd dus
bevestiging van het gewezen vonnis gevorderd.
De verdachte scheen niet met zekerheid te kunnen
opgeven, de bedragen waarin hij in de vermogens- en
inkomstenbelasting was aangeslagen.
Mr. Prins achtte niet waarschijnlijk en onvoldoende
aangetoond, dat verdachte water bij de melk had ge
voegd. Opzettelijke vervalsching was hem trouwens niet
ten laste gelegd. Op de melkfabriek „Hollandia" was
nimmer aanmerking gemaakt. Pleiter drong tenslotte
aan op het opleggen van een mindere geldboctp^
De Officier was het niet met verdediger eens en
gaf zulks in zijn repliek meer uitvoerig te kennen»
EEN TWEE-HENGEL-VTSSCH ER ZONDER ACTE
IN HOOGER BEROEP.
De brandstoffenhandelaar IJsbrand Sm. te Amster
dam had op 2 October 1930 te Ursem in de Ringvaart
langs den Walingdyk, welk water was gepacht door
zekeren heer Edam, op karper gevlscht met 2 hengels
en daar hij geen acte, die hem recht gaf met 2 hengels
te vlsschen, aan den rijksveldwachter Van Zutphen kon
vertoonen, werd hij gecalangeerd en vervolgens veroor
deeld door den kantonrechter te Alkmaar tot 2 maal
f 4 boete subs. 2X4 dagen hechtenis.
Van dit vonnis kwam de heer Sm. in hooger beroep
en genoten wij het voorrecht deze belangwekkende
vlsscherij-hlstorie nog eens mede te maken. Hij beweer
de voortdurend en ook nu weer, dat die tweede hengel
niet aan hem behoorde.
De heer Officier achtte het vonnis van den kanton
rechter Juist gewezen en requireerde bevestiging. De
appellant bleef echter ln de overtuiging onschuldig te
zijn, hardnekkig volhouden.
Uitspraak in alle zaken volgende week.
UITSPRAAK VORIGE ZITTING.
Joh. T., huisvr. H. B., Den Helder, diefstal, niet ver
antwoordelijk verklaard en ontslagen van alle rechts
vervolging.
die beschaafde personen tot hun plicht rekenden om
op te lossen was. of hij de grootste schilder was, die ooit
geleefd had, of alleen do grootste schilder sedert Ve-
lasqueoj.
Beschaafde menschen hadden dat gewichtige punt tot
den huldigen dag kunnen bespreken, als 't niet uitge
lekt was. dat de Koninklijke Acedemie het stuk gewei
gerd had.
De beschaafde Londenscho wereld staakte toen plot
seling den strijd en vereenigde zich om de Koninklijks
Acedemie aan te vallen en te verklaren, dat zij een In
stelling was. die geen recht van bestaan had. De zaak
werd zelfs in het Parlement gebracht cn nam drie mi
nuten van den kostbaren tijd der leden ln beslag. De
Koninklijke Acedemie kon niet beweren dat het stuk
bij vergissing over 't hoofd gezien was, want 't doek
mat vijf voet bij zeven; hot stelde een politieagent voor,
een eenvoudlgen politieagent, levensgroot; en 't was niet
alleen een buitengewoon treffend portret,'maar het was
ook de eerste keer, dat een politieman het onderwerp
was van een kunstwerk.
Misdadigers, zoo ging het gerucht, gingen er instinct
matig voor op de vlucht. Neen! De Koninklijko Ace
demie kon werkelijk niet beweren, dat het werk over
't hoofd gezien was. En inderdaad redetwistte do Ko
ninklijke Acaderfiie niet over een betreurenswaardige
nalatigheid. Zij sprak ook niet over haar bestaansrecht
Zij redeneerde no -gens over. Zij ging eenvoudig door met
te bestaan en in de ongeveer honderd vijftig shillings
per dag aan haar gepolijste draaihekken.
Nadere inlichtingen waren niet te krijgen omtrent
Priam Farll, -wiens adres was Poste restante. St Mar-
tin-le-Grand, Verscheidene verzamelaars, die bezield
waren met een diep vertrouwen ln hun eigen oordeel en
den oprechten wensch om de Birtscho kunst aan te
moedigen, wilden gaarne dc schilderij koopen voor en
kele ponden, en die geestdriftlgen waren verbaasd en
gegriefd, toen ze vernamen, dat Priam Farll haar ge
prijsd had met duizend pond den prijs van een zeld
zamer) postzegel.
De schilderij werd dus niet verkocht; en nadat een
ondernemend dagblad zonder succes een belooning uitge
loofd had voor het vaststellen van den persoon van den
geschilderden politieagent, raakte het geval in het ver
geetboek en het publiek gebruikte zijn jaarlijksche va-
cantie als gewoonlijk en verdiepte zich in huwelijksaan-
gelegenheden.
Wordt vervolgd.