SchagerCourant LEVEND BEGRAVEN. Tweede Blad. Toekomstverkeer in de bovenlucht? Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Uw Kindje. Donderdag 11 Juni 1931. 74ste Jaargang. No. 8880 LUCHTVAART een belangrijke stap op weg naar de verovering van den kosmos. Wij staan aan den vooravond van belangrijke gebeur- te nissen, die wij enkele jaren geleden nog als onmogelijk hebben gedoodverfd. De menschheid is op den goeder, weg en een gedeelte van den Kosmos te veroveren. Wel ls waar niet het luchtledige, doch het gedeelte van de Kosmos, dat als een tweede ring om de eigenlijke at mosfeer der aarde heen ligt. Dit gedeelte van het heel al wordt door de wetenschap met „stratosfeer" benaamd. Zij vangt aan op ongeveer 12 14 K.M. boven de aard oppervlakte. De luchtdruk bedraagt hier nog slechts een tiende van die boxen de aardoppervlakte. Het is volkomen verklaarbaar, dat menschen en dieren niet kunnen leven in een toestand, die sterk van den aardschen verschilt. Wanneer de atmosfeer ijler wordt, wordt de ademhaling moeilijker en indien dit bedenke lijke vormen aanneemt, moeten wij dit door zuurstoftoe voer trachten te verhelpen. Voor de machines, die in de ijle luchtlagen moeten werken, gelden dezelfde voor waarden, doch in dit geval moeten wij trachten de ijle lucht tot haar normale dichtheid te comprimeeren. Hier toe zijn reeds jaren geleden pogingen ondernomen, doch van de vele constructeurs is het eerst kortgeleden den genialen professor Junkers gelukt, een vliegtuigmotor te bouwen, die voor den luchtvaartdienst in de stratosfeer geschikt wordt geacht Vele jaren arbeid zijn met deze proefnemingen heengegaan, doch aanstaanden zomer hoopt men dan het stratosfeervliegtuig den eersten tocht te kunnen ondernemen. Het vliegtuig is een gewone Junkers-metalen laagdek- ker met een spanbreedte van 28 M. en een vlieggewicht van ongeveer 4000 K.G. O m het wereldrecord te breken zal het ongeveer 3000 M. boven het bestaande record van 13000 M. moeten uitstijgen, dan zal het dezelfde hoogte bereikt hebben als professor Picard met zijn luchtballon. Alleen de motor verschilt geheel van die van andere vliegtuigen. De uitlaatgassen verlaten de motor met een spanning van 4 atmosferen. Op werkelijk geniale wijze nu wordt deze energie benut om een turbine te drijven, die op haar beurt de luchtblaaspijp voor den motor in werking stelt en op deze wijze het energieverbruik in evenwicht brengt. Tot nu toe heeft men aangenomen dat op 'n hoogte van 16000 M. een koude van 70 tot 80 graden heerecht De tocht van professor Picard heeft echter bewezen.dat deze in werkelijkheid geringer is en wel ongeveer 40 60 graden Celcius. Do oh ook -bij <leae temperatuur is het voor den mensch nog onmogelijk in een tot nu toe geconstrueerde cabine te verblijven. Daarom zal de bouw van de „hoogteka mer" de cabine voor het stratosfeervliegtuig op een heel aparte constructiebasis moeten berusten. Door het sterk verminderde zuurstofgehalte in de stra tosfeer is het tevens noodzakelijk, dat de cabine van het stratosfeervliegtuig door een bubbelen wand hermetisch voor de buitenlucht zal zijn afgesloten. De luchtverver- sohing in deze cabine zal door een kleinen compressor geregeld worden. Wat echter de meeste moeilijkheden met zich mee bracht, was wel de noodzakelijkheid, dat ook de aviateur binnen een afgesloten cabine moet blijven en van daar uit de geheele navigatie en de bediening der motoren en instrumenten moet verzorgen. Doch ook deze moeilijk- beid is zeer bevredigend opgelost. Van baanbrekende beteekenis hiervoor is ook de vlucht van professor Picard geweest, deze heeft bewe zen. dat de afsluiting van de cabine geen enkele moei lijkheid met zioh mee behoeft te brengen. Doch onwil lekeurig rijst de vraag: waarom verplaatsen wij de Vliegbakens naar do stratosfeer? Ten eerste ter wille van het voor den aviateur on schatbare voordeel, dat in de stratosfeer geen weersom standigheden e en rol van belang spelen: er zijn geen wolken, geen stormen, dooh er ls altijd zonneschijn. Daarentegen bestaan er electrisohe invloeden, waarvan wij nog slechts heel weinig afweten, doch waarover ons de onderzoekingen van professor Piccard hopelijk meer zekerheid zullen geven. FEUILLETON Boor ARNOLD BENNETT. HOOFDSTUK t De paars-bnüjie kamerjapon. De bijzondere hek, dien de aardas vormt met het vlak van den zonneweg die hoek, waaraan onze aardrijks kunde en zoodoende ook onze geschiedenis hoofdzake lijk hare eigenaardige eigenschappen te danken hebben had het natuurverschijnsel teweeggebracht, dat in Londen bekend is onder den naam van zomer. De voortsnellende aardbol had toevallig het meest beschaafde deel van zijn oppervlak van de zon afgewend en dus was 't nacht in Selwood Terrace. South Kensing- ton. In No. 91 van Selwood Ter race bewezen twee lich ten op de eerste verdieping dat 's menschen vernuft de natuur verschalken kan, als het dit wenscht. No. 91 was een van de ongeveer tienduizend gelijk vormige huizen tusschen South Kenslngton Station en North End Road. Met zijn griezeligen gevel, zijn half onder den grond gebouwde keuken, zijn honderden trap pen en treden, zijn volkomen gebrek aan geriefelijkheid, drukte het moeilijke lot van de hard zwoegende meis jes-alleen", die er werkten, er zijn stempel op. Het stak zijn blikken schoorsteenen als wanhoopsarmen ten hemel en scheen zoo droefgeestig den dag des oordeels af te wachten, zonder eenige aandacht te schenken aan het draaien van de aarde of aan de roekelooze snelheid, waarmee het heele zonnestelsel door do ruimte wentelde. Men gevoelde, dat No. 91 ongelukkig was en dat 't alleen gelukkig worden door een bordje aan zijn voorge vel. waarop de woorden „te huur" prijkten en nog een tweede kennisgeving aan de kelderramen, die vermeld de, dat er „geen flesschen" te koop waren. Het bezat echter geen van die bijzonderheden. Ofschoon het den laatsten tijd meestal leeg stond, was t nooit onverhuurd. Treed binnen en laat de landerige, saaie atmosfeer over u komen van een buis, dat meestal leeg staat, al Alles en alles bij elkaar genomen zijn er stellig velen met mij van meening. dat niets eenvoudiger zal zijn dan vliegen in de stratosfeer. Zoowel overdag als 's nachts zal men zich heel goed kunnen orienteeren. ter wijl men alleen bij het opstijgen met de weerstoestanden rekening zal behoeven te houden. In de stratosfeer is voorts de luchtweerstand zoo gering, dat men geweldige snelheden zal kunnen be reiken. Vaklieden schatten de maximale snelheid van het eerste stratosfeervliegtuig van Junkers op 800 K.M. per uur. En niemand twijfelt er nog aan of op een hoogte van 16 K.M. een snelheid van 1000 K.M. per uur mogelijk zal zijn. Bij een uursnelheid van 500 K.M. zal men New-York vanuit Berlijn in 12 uur kunnen berei ken, of met ander woorden: tusschen de morgen en den avond! Opstijgen en dalen, dat veel langzamer zal gaan, duren elk ongeveer een half uur. Hausen, de adviseur van Junkers is van meening, dat ook bij het opstijgen geen bepaalde moeilijkheden te verwachten zijn. Voor eventueele noodlandingen staat op een hoogte van 16 K.M. een landoppervlakte van 500 K.M. diameter ter beschikking, zoodat den avia teur indien de motor weigert, nog genoeg tijd over blijft om een geschikte landingsplaats uit te kiezen. Juist voor de oceaanvluchten zal het stratosfeervlieg tuig uitstekende diensten kunnen bewijzen. Geen ge vaar voor ijsvorming op de vleugels, daar het gehalte aan waterdamp in deze luchtlagen zoo gering is, dat zich geen neerslag kan vormen, kortom ikh oop hier mede te hebben aangetoond, dat de verplaatsing van het verkeer van de atmosfeer naar de stratosfeer geen groote gevaren met zich meebrengt, doch integendeel het aantal gevaren sterk doet inkrimpen. Dr. C. STEPHAN. Eiccirische kaarten voor vliegeniers. Electrisch verlichte kaarten, waarop de weersgesteld- haden in verschillende steden automatisch worden aan- gegev-tü, worden binnenkort bij wijze van proef inge voerd op de Amerikaansche luchtlijnen. Verscheidene vliegtuigen hebben reeds weken lang met deze kaarten gevlogen cn de rapporten zijn uitermate gunstig. Het idee is afkomstig van luitenant J. B. Anderson, die werkzaam is bij de meteorologische afdeeling van het Amerikaansche marinedepartement De kaarten wor den automatisch verlicht in drie kleuren: wit, groen en rood. Wit beteekent goed vliegweer, groen beteekent slecht weer en rood beteekent dat een speciale route beslist vermeden moet worden op grond van stormen, hevige rukwinden of zware mist.. Alle luchtlijnen ver toon en dus verlichte stipjes in een der genoemde kleu ren. Het is ook mogelijk, dat op een bepaalde luchtlijn lichtjes in twee kleuren voorkomen; dat beteekent dat er een verandering in het weer wordt verwacht Als er een verandering op de kaart plaats vindt wordt daarop de aandacht gevestigd door een electrisch bolle- j. Langdurig rinkelen van het belletje waarschuwt voor rukwinden, stormen of onweer. Het groote voordeel van deze kaarten is, dat men met één oogopslag kan zien welke route gekozen dient te worden. Een van de kaarten bevindt zich voor de plaats van den commandant, een tweede voor den piloot en een derde voor den meteoroloog. Zij wijzen natuur lijk alle drie hetzelfde aan. want zy worden automatisch bediend vanuit het marine-departement waar onafge broken rapporten over het weer binnenkomen uit alle deelen van het land. Het systeem bespaart niet alleen veel tijd, doch het ls ook geheel betrouwbaar. De piloot ziet met één opslag, wat hij te verwachten heeft, of het weer zal veranderen en waar hij moet beginnen met het maken van een omweg om het slechte weer te ontwijken, zonder daarom nog zijn vlucht uit te stellen. Op een alfabetisohe lijst van de verschillende vliegvelden in 't geheele land, die zich ter weerszijden van de kaart be vindt, kan hij bovendien voor elk vliegveld de kracht van de wind zien. Hij kan berekenen in hoeverre zijn snelheid door de winden wordt vermeerderd of vermln- detd op een bepaald gedeelte, kortom, de eJectrlsche kaart zegt hem alles, wat hij weten moet en dat in den kortst mogelijken tijd. MEERVOUDIGE STRAFKAMER, Zitting van Dinsdag 9 Juni 193L DELIBIR ATIES OVER DE TOEKOMST VAN DEN ZWERVENDEN BLOEMIST-INBREKER. In de zitting van 12 Mei stond als schitterend ope ningsnummer terecht de 39-jarige bloemistknecht Joh. Hendr. Tr., zonder vaste woonplaats rondzwervend, wan neer hem althans door den humanen papa Staat geen gratis logies met volledig pension werd bezorgd. Om streeks 3 Maart bevond hij zich weer op vrije voeten en deed op zijn zwerftocht ook de gemeente Bergen aan, alwaar het verlaten zomerverblijf van den Amsterdam- sohen advocaat Mr. Haitink hem bijzonder aanlokte, zoo dat hij zonder veel scrupulus en gewetensknaging zich tot die riante en luxueus ingerichte woning toegang ver schafte en zich daar zoo gezellig mogelijk inrichtte, tot de politie aan dit leventje in luilekkerland onmeedoo- is 't nooit onverhuurd. Al zijn twaalf kamers, op twee na, zijn donker en triestig; zijn kelderkeuken donker en triest; alleen die twee kamers, als opeengestapelde doo- zen, boven elkaar gelegen, worstelden zielig tegen de onontkoombare naargeestigheid van dc tien andere! Ver wijl in de duistere hal en laat die atmosfeer op uwe lon gen inwerken! Het voornaamste, verwonderlijkste voorwerp in de verlichte kamer op de eerste verdieping, was een kamer japon van een tint, die 't midden hield tusschen helio troop en purper en bij een vorig geslacht bekend was onder den naam van „puce", een kleedingstuk, dat ge voerd was met dons en zijde, zoo licht als een zuchtje en zoo verwarmend als een glimlach op een vriendelijk gelaat; oud misschien, waarschijnlijk versleten op de naden, zoodat fijne witte vlokjes door de kleine openin gen ontsnappen konden, maar een kamerjapon om van te droomen. Ze drukte haar stempel op het kale, slecht onderhouden vertrek, haar weelderige plooien glinster den onder het licht van de olielamp, die op een sigaren kistje stond op de gevlekte houten tafel. De olielamp had een glazen reservoir, een gebarsten glas en een bordpapieren kap en had denkelijk nog geen guldon gekost; vyf gulden zou een goede prijs geweest zijn voor de tafel; en de rest van de meubels, de leu ningstoel incluis, waarop de kamerjapon neergevleid was, een voetenbankje, een ezel, drie pakjes sigaretten en 'n broekenhanger, zouden met tien gulden ruim be taald zijn geweest. In de hoeken van 't plafond, die weg- donkerden in de schaduw van de bordpapieren kap, hin gen spinnewebben. die geheel In overeenstemming wa ren met het stof op den kalen vloer. In die „puce" kamerjapon zat een man. Die man had den „belangwekkenden" leeftijd bereikt. Ik bedoel dien leeftijd, waarop ge meent, met alle jeugdillusies af gedaan te hebben; waarop ge denkt, het leven te ver staan en waarop ge u dikwijls onledig houdt mot u te verdiepen in de heerlijke verrassingen, dio het leven nog voor u in zijn 9choot verborgen houden kan. den leeftijd die. om kort te gaan, de teederste en meest romantische is voor een man. Ik bedoel den leeftijd van vijftig jaar. Een leeftijd, die volkomen verkeerd beoordeeld wordt door al degenen, die hem nog niet bereikt hebben! Een leeftijd vol verrukkelijke gevoelens! De schijn is dik wijls tragisch bedriegelijk. De bewoner van de bruin-paarse kamerjapon had een korten, grijzenden baard en knevel; zijn dichte haardos ging van peper in zout over; vele kleine rimpeltjes ver toonden zich tusschen zyn oogen en in 't Xrisecho rood gend een einde maakte. De bloemist, wien men niet eens als compensatie had toegestaan, den tuin van mr. Hai tink in orde te maken, stond op 12 Mei tereoht, doch werden er als toen termen gevonden een rcclasseerings- onderzoek in te doen stellen, door onzen volijverigen heer Wiggers, en werd deze zaak dan heden voortbehandeld in tegenwoordigheid van verdachte, die, we behoeven het er feitelijk niet bij te zeggen, als goede ouwe be kende welwillend in voorarrest was gehouden. Heden werd de behandeling dezer zaak voortgezet met het hooren van den heer Wiggers, die een uitgebreid rapjSort had uitgebraoht. Het verleden van verdachte gaf weinig hoop cp het welslagen der reclasseering, doch niettemin luidt de conclusie dat verdachte misschien In een reciasseeringskolonie nog wel goedgeplaatst zou kunnen zijn en dit verblijf een voorbereiding zijn kon voor een eventueel beter leven in de toekomst De president gaf den verdachte daarop een vaderlijke vermaning en sprak de hoop en verwachting uit dat verdachte de rechtbank niet teleur zal stellen in haar blijde verwachtingen. Ook de officier sprak zich zeer welwillend over den van het rechte paadje afgedwaal- den tuinder uit, doch waarschuwde hem tevens ernstig voor nieuwe afdwalingen. R^qulreerende ten slotte 10 maanden voorwaardelijke gevangestraf met 3 proefjaren De verdediger. Mr. Scholten sloot zich gaarne bij dit milde requisitoir aan. DE VAN OUDS BEKENDE SCHOENENZAAK UIT DEN HELDER In deze, overigens schraal voorziene strafzitting, werd oo-k voortgezet de arbeidsovertreding, contra den heer Klaas J. te Helder, 'n proces, dat alreeds ln hooger be roep was behandeld en nogal wat stof had opgejaagd, omdat als toen een strafvervolging werd ingesteld tegen twee getuigen a decharge, Duitsche schoenmakers knechts ln dienst van den appellant, die werden verdacht een meineed te hebben afgelegd. Deze heeren werden echter door de rechtbank, omdat het opzet niet kon wor den bewezen, vrijgesproken. Thans echter was het liedje gauw gezongen en vor derde officier na verhoor van den agent van politie ver nietiging van het vonnis van den kantonrechter te Hel der, die verzuimd had artikel 93 van de arbeidswet aan te halen en opnieuw veroordeehng tot 2 keer f 20 boete of 2 keer 20 dagen Wat appellant betrof, deze erkende wel dat zijn knechts zich in do werkplaats hadden bevonden, dooh geen werkzaamheden hadden verricht BRANDHOUT GEMAAKT. Op 8 Mei verscheen als verdachte op de Vrydagsche audiëntie van den A'.kmaarsclien Kantonrechter de 31- jarige melkrijder J. C. S. uit Vclzen, die volgens dag vaarding op 21 Febr. op het Siveeris-pad, een nogal smaj- len en voor autoverkeer minder geschikten achterweg een houten hekje in elkander had gereden. De eigenaar de arbeider M. Duin verlangde begrijpelijkerwijze scha devergoeding. doch die regeling bieef achterwege en werd alzoo politie en justitie in deze onnoozeie zaak gemoeid. De heer S. in persoon comporeerende, beweer de pertinent, dat hij dien dag de melkauto niet had ge- chauffeurd. Dat was een persoon geweest, wiens naam hij verzuimd had te noteeren, dooh die inmiddels zon der achterlating van volledig adres naar Zuid-Afrika was vertrokken. De kantonrechter was echter zoo vrij. dezen wereld reiziger uit te schakelen en den heer S. te veroordeclen tot f 15 boete of 15 dagen, met toewijzing van de door den heer M. Duin ingediende vordering bedragende f 7.34 voor reparatie van het vernielde hek. Met welke uit spraak de nogal niet Joris-goedbloedige melkrijder blijk baar niet content was. althans hij kwam ln hooger be-( roep., dat heden door de mcerv. strafkamer werd be handeld. Vreemld genoeg was heden de appellant bij deze be handeling ln hooger beroep niet aanwezig en werden voorts getuigen gehoord en wel de heeren M. Duin. J. C. Heijne. A. J. Verdonk en den ngent van politie. J. Dames uit IJmuiden, togen wien verdachte een buitenrcchter- lijke erkentenis had afgelegd en wien hij had medege deeld, dat hij op bewusten datum inderdaad op het padje, dat hij overigens niet van naam kende, had ge- redea Voorts werden gehoord de overige getuigen, die ver klaarden als in eerste instantie voor den kantonrechter. Gedurende het verhoor, omstreeks half elf verscheen alsnog de heer St.. die verklaarde niet vroeger te heb ben kunnen arriveeren, waarop de president hem nog eens extra onder de oogen bracht, dat het een gunst was van de rechtbank om verdachte alsnog toe te laten, aan gezien hij ten kwart over tien uur was gedagvaard. Dc officier sloot zich daarbij aan, doch bleek bereid te zijn opnieuw dagvaarding uit te brengen, waarop 't getuigenverhoor wederom aanving. Appellant verklaarde alsnu niet te weten, wie dien avond het Siveerispadje had bereden. Dien avond had Moeder. Uw kindje zal U niet half zooveel zorg geven als U het huidje maar droog houdt met Purolpoeder en de branderige of stukgaande plekjes behandelt met Purol. Dit verzacht dadelijk en geneest spoedig. Purol en Purolpoeder zijn verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten. van zijn wangen; en de oogen stonden treurig; ze keken heel treurig. Als hij rechtop gestaan en recht naar bene den gekeken had, zou hij niet zyn pantoffels gezien heb ben, maar een vooruitstekenden knoop van zijn kamerja pon. Versta me goed: ik verberg niets; ik vind de cijfera volkomen geloofwaardig, die in het maatboek van zijn kleermaker staan. Hij was vijftig. Toch was hij, als de meeste vijftigers, heel jong en als de meeste jonggezel len van vijftig jaar. zeer onbeholpen. Hij was er, voor zioh. van overtuigd, dat het hem niet meegeloopen was ln de wereld. Als hij de diepste diepten van zijn ziel had bloot gelegd, zou hij daar een smeekend. droevig verlangen ontdekt hebben, om ver zorgd en gekoesterd te worden en beschermd tegen de hardheid der wereld. Maar hij zou die ontdekking nooit bekend hebben. Een jonggezel van vyftlg jaar kan niet toegeven, dat zijn gevoelens iets gemeen hebben met die van een meisje van negentien. Niettemin Is 't een ver wonderlijk feit, dat de gelijkenis tusschen het hart van een onschuldig meisje van negentien en dat van een rijpen, ervaren vijftiger groot is. dan jonge meisjes zich verbeelden, vooral, als de ongetrouwde vijftiger 's nachts om twee uur alleen en zonder vrienden aan de droefgees tige atmosfeer is overgeleverd van een huis, dat alle hoop heeft laten varen. Ongetrouwde vijftigers alleen zullen mij begrijpen. Men heeft nog nooit met zekerheid kunnen vaststellen, waar over jonge meisjes nedenken, als ze peinzen; dat weten ze zeiven niet. Over 't algemeen zijn de eenzame mijme ringen van oud-achtsge jonggezellen nauwelijks vatbaar der voor omschrijving. Maar 't geval van den bewoner van de paars-bruine huisjapon was een uitzondering op den regel. Hij wist, en hij zcu precies hebben kunnen zeg gen, waarover hij dacht. In dat triestige uur en op die naargeestige plaats, waren zijn droevige gedachten ge concentreerd op de roemvolle persoon van een begaafd en schitterend wezen, dat bij volken en nieuwsbladen bekend was als Priam Farll. Rijkdom en roem. In de dagen, toen het Nieuwe Museum nog nieuw was, werd daar een schilderij ten toon gesteld, die getcekcnd was met den onbekenden naam van Priam Farll, en die zulk een buitengewoon opzien baarde, dat gedurende verscheidene maanden geen gesprek tusschen beschaafde menschen mogelijk was. als or niet In gewaagd werd van dat schilderstuk. Dat de kunstenaar een groot schilder was, werd door iedereen toegegeven; de eenigo vraag, ook zijn broeder Cornelis met een anderen vrachtauto ia Uitgeest gereden. Deze belangrijke mcdedeeling had ap pellant niet aan den heer Damen verklaard. De heer officier vorderde vernietiging van het gcwe« zen vonnis en afgescheiden van de minder sympathieks houding van verdachte, vrijspraak wegens gebrek aan bewijs. HET VEL WAS HEM OVER DE OOREN GETROKKEN. Na ingesteld onderzoek door den keuringsdienst voor waren, gevestigd te Alkmaar, en men kan er van over tuigd zijn, dat dit onderzoek om het nu maar eens po- puiair uit te drukken, „voor den bakker is", werd be vonden dat het monster melk^ door keurmeester Robben op 3 Nov. in beslag genomen uit een bus, door den veehouder Pieter de J. te Akersloot afgeleverd aan da Zuivelfabriek „Hollandia" te de Rijp, een hoog percen tage water bevatte. De veehouder, naar aanleiding van die vcrvalsching op 9 en 30 Januari terecht staande, ontkende weliswaar zich aan dit ernstige feit te hebben schuldig gemaakt, maar de ambtenaar kon zich met dio meening absoluut niet vereenigen en vorderde, waar het een gefortuneerd veehouder betrof, niet minder dan 2 X f 1000 boete of 2 X 200 dagen. De kantonrechter veroordeelde daarop verdachte bij schriftelijk vonnis tot X f 400 boete of 2 X 100 dagen. Niettegenstaande deze belangrijke reductie, was da veehouder nog niet voldaan, trok de stoute schoenen aan en bracht zijn zaak ter beoordceling in hooger be roep onder de oogen der meervoudige strafkamer, dia. zich heden met deze water-en-melk-affalre bezig hield» Gehoord als getuigen werden ook nu Dr. Moll. direc teur van den Keuringsdienst en den keurmeester Rob ben, terwijl de appellant verdedigd werd door mr. A« Prins Jr. De heer Robben gaf als In eerste instantie verslag van de geschiedenis der monsternemingen en inbeslag name, die de aanleiding vormden tot de strafvervol ging, aangezien het door Dr. Moll gedane onderzoek het bewijs opleverde, dat de verdachte melk een niet onbelangrijk percentage water bevatte. Dr. Moll, gehoord als getulge-deskundige, verklaarde dat ln de van valsscheid verdachte melk respectievelijk 14, 15, 16, 17, 18 en 9 deelen water waren bevonden» Voorts toonde Dr. Moll een afbeelding, waaruit kon worden geconstateerd, de staat van vervuiling, waarin de door verdachte afgeleverdemelk verkeerde. Verdachte bleef bij zijn opgaaf, er niets van te weten- De heer Officier leidde de ontstemming van den Kan tonrechter af uit het bedrag der boeten, die hij dezen water-artist had opgelegd. De Officier toonde zich echter in zijn requisitoir al niet veel vriendelijker en noemde het een schandelijk bedrog, dat bovendien nog aanleiding kon geven tot besmetting. De opgelegde boete achtte de Officier in casu voldoende en werd dus bevestiging van het gewezen vonnis gevorderd. De verdachte scheen niet met zekerheid te kunnen opgeven, de bedragen waarin hij in de vermogens- en inkomstenbelasting was aangeslagen. Mr. Prins achtte niet waarschijnlijk en onvoldoende aangetoond, dat verdachte water bij de melk had ge voegd. Opzettelijke vervalsching was hem trouwens niet ten laste gelegd. Op de melkfabriek „Hollandia" was nimmer aanmerking gemaakt. Pleiter drong tenslotte aan op het opleggen van een mindere geldboctp^ De Officier was het niet met verdediger eens en gaf zulks in zijn repliek meer uitvoerig te kennen» EEN TWEE-HENGEL-VTSSCH ER ZONDER ACTE IN HOOGER BEROEP. De brandstoffenhandelaar IJsbrand Sm. te Amster dam had op 2 October 1930 te Ursem in de Ringvaart langs den Walingdyk, welk water was gepacht door zekeren heer Edam, op karper gevlscht met 2 hengels en daar hij geen acte, die hem recht gaf met 2 hengels te vlsschen, aan den rijksveldwachter Van Zutphen kon vertoonen, werd hij gecalangeerd en vervolgens veroor deeld door den kantonrechter te Alkmaar tot 2 maal f 4 boete subs. 2X4 dagen hechtenis. Van dit vonnis kwam de heer Sm. in hooger beroep en genoten wij het voorrecht deze belangwekkende vlsscherij-hlstorie nog eens mede te maken. Hij beweer de voortdurend en ook nu weer, dat die tweede hengel niet aan hem behoorde. De heer Officier achtte het vonnis van den kanton rechter Juist gewezen en requireerde bevestiging. De appellant bleef echter ln de overtuiging onschuldig te zijn, hardnekkig volhouden. Uitspraak in alle zaken volgende week. UITSPRAAK VORIGE ZITTING. Joh. T., huisvr. H. B., Den Helder, diefstal, niet ver antwoordelijk verklaard en ontslagen van alle rechts vervolging. die beschaafde personen tot hun plicht rekenden om op te lossen was. of hij de grootste schilder was, die ooit geleefd had, of alleen do grootste schilder sedert Ve- lasqueoj. Beschaafde menschen hadden dat gewichtige punt tot den huldigen dag kunnen bespreken, als 't niet uitge lekt was. dat de Koninklijke Acedemie het stuk gewei gerd had. De beschaafde Londenscho wereld staakte toen plot seling den strijd en vereenigde zich om de Koninklijks Acedemie aan te vallen en te verklaren, dat zij een In stelling was. die geen recht van bestaan had. De zaak werd zelfs in het Parlement gebracht cn nam drie mi nuten van den kostbaren tijd der leden ln beslag. De Koninklijke Acedemie kon niet beweren dat het stuk bij vergissing over 't hoofd gezien was, want 't doek mat vijf voet bij zeven; hot stelde een politieagent voor, een eenvoudlgen politieagent, levensgroot; en 't was niet alleen een buitengewoon treffend portret,'maar het was ook de eerste keer, dat een politieman het onderwerp was van een kunstwerk. Misdadigers, zoo ging het gerucht, gingen er instinct matig voor op de vlucht. Neen! De Koninklijko Ace demie kon werkelijk niet beweren, dat het werk over 't hoofd gezien was. En inderdaad redetwistte do Ko ninklijke Acaderfiie niet over een betreurenswaardige nalatigheid. Zij sprak ook niet over haar bestaansrecht Zij redeneerde no -gens over. Zij ging eenvoudig door met te bestaan en in de ongeveer honderd vijftig shillings per dag aan haar gepolijste draaihekken. Nadere inlichtingen waren niet te krijgen omtrent Priam Farll, -wiens adres was Poste restante. St Mar- tin-le-Grand, Verscheidene verzamelaars, die bezield waren met een diep vertrouwen ln hun eigen oordeel en den oprechten wensch om de Birtscho kunst aan te moedigen, wilden gaarne dc schilderij koopen voor en kele ponden, en die geestdriftlgen waren verbaasd en gegriefd, toen ze vernamen, dat Priam Farll haar ge prijsd had met duizend pond den prijs van een zeld zamer) postzegel. De schilderij werd dus niet verkocht; en nadat een ondernemend dagblad zonder succes een belooning uitge loofd had voor het vaststellen van den persoon van den geschilderden politieagent, raakte het geval in het ver geetboek en het publiek gebruikte zijn jaarlijksche va- cantie als gewoonlijk en verdiepte zich in huwelijksaan- gelegenheden. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 5