RADIO Een ontdekkingsreiziger wordt gezocht. B DE BIECHT VAN DEN MILLIONAIR. Radioprogramma Zes jaar in het Braziliaan se h e oerwoud gevangen. Zes jaar geleden ondernam de Engel- sche onderzoeker overste Fawcett een tocht in het Braziliaansche oerwoud om daar naar oude Indiaansche cultuurplaat sen te zoeken. Thans, na zes jaar, is het nog onzeker of overste Fawcett zijn doel heeft bereikt en of hij nog in het rijk der levenden is. Een Engelsche expeditie is dezer dagen naar Brazilië vertrokken en wil trachten klaarheid over het lot van den vermisten onderzoeker te brengen. Of dat zal gelukken is, gezien de negatieve resultaten, die vorige expedities bereik ten, aaan gerechtvaardigden twijfel onder hevig. DEN lOden Januari vertrok uit de haven van New-York een zeilschip en nam zijn weg langs de kust van Rio de Janeiro. Drie man nen waren aan boord buiten de bemanning en wel de overste P. K. Fawcett, zijn zoon en diens schoolvriend Raleich Rimmel. Zij trokken uit om naar de verdwenen, slechts uit de legenden der Zuid-Amerikaansche Indianen be kende cultuurstaten, witte Indianen uit Brazilië te zoeken. Vit de Netv-Yorksche haven vertrok een zeilschip. Velerlei geruchten zijn over deze oude steden in omloop. Een van de legenden verhaalt: God plaatste twee broeders op de aarde, waarvan de een west waarts trok en het Rijk der Inca's stichtte. De andere bleef op de plaats in de streek van de tegenwoordige provincie Matto Grosso en bouwde het gebod van God opvolgend een stad van een machtige uitge strektheid. De huizen bestonden uit louter goud, de daken waren bezaaid met diamanten. Algemeen be kend is, dat de Zuid-Amerikaansche Indianen over geweldige schatten beschikten, die bij het binnendrin gen der Spanjaarden en Portugeézen in een meer werden geworpen en daar nu op den bodem moeten rusten. Ofschoon deze schatten tot heden toe niet zijn gevonden, spreekt toch de angstvalligheid, waar mede de Indiaansche bevolking elke blanke van dit meer verre trachtte te houden voor de waarschijnlijk heid, dat in deze overlevering toch iets waar moest zijn. Overste Fawcett nu ging op weg om deze oude tot nu toe onvindbare schatten te ontdekken. Hij schatte het nog niet onderzochte gebied van Brazilië op twee millioen kwadraat mijlen en hoopte de wetenschap interessant en rijk materiaal te kunnen leveren. Va n Rio de Janeiro naar Lima in Peru bedraagt de afstand 8665 K.M. Bergen, pampa's, machtige ri vieren en dicht oerwoud bevinden zich daar in een ononderbroken afwisseling. Iedere schrede voorwaarts beteekent een moeitevolle strijd tegen de natuur, die zich haar geheimen slechts met tegenzin laat ont rukken. Elke schrede beteekent een strijd tegen den dood, die op alle paden loert, in de ratelslangen, die in het lage hout verborgen zijn, in de gevaarlijke stroomversnellingen, in de streken van de muskieten en schorpioenen en in de moeraskoortsen van het moerasgebied. Stap voor stap banen drie menschen zich een weg tot diepyin het land. Tot Guyaba, in de streek Matto Groddo zijn de moeilijkheden niet zoo veelvuldig, om dat deze stad bijna aan de grens van het door de blanken bewoonde Brazilië met een soort spoor- ofschoon niet in de Europeesche beteekenis is ver bonden. Hier wijzen nog wagensporen en nog zeer begane voetpaden den weg. In Cuyaba neemt dan de eigenlijke onderzoekingsreis een aanvang. Nog lang zamer dan tot nu toe gaat het verder. Bijlslag nd bijl slag, moet elke meter voorwaarts worden veroverd. Zoo nu en dan en meest in de nabijheid van rivieren De muskieten zijn ook hongeriy. zijn nederzettingen van Indianen, midden in het oer woud. Het is reeds heel wat., dat deze stammen zich niet vijandig tegenover de onderzoekers gedragen. Over de Red River voert de weg, en overste Fawcett slaat de richting in naar Faxandobaxiri en Rio Xin- goe, om over deze beide plaatsen naar Diamantino te kunnen komen. Noordwestelijk van daar hoopt hij de sprookjesstad der witte Indianen te vinden. In een bericht, dat 22 April 1925 gedateerd is, spreekt hij van sporen van een oude, blanke cultuur en be schaving, die hij gelooft te hebben gevonden en waarvan hij het bewijs wil trachten te leveren. De onherbergzame wildernis, het ontzettende kli maat,: ongewone inspanning en koorts eischen hun offers. Raleigh Rimmel en de jonge Fawcett worden ziek in Rio Xingoe. Men gaat weer terug over de Red River naar Cuyaba om daar genezing te zoe ken. Een tweede bericht van 30 Mei 1925 brengt in- plaats van nieuwe onderzoekingsresultaten berich ten over het lijden der onderzoekers, dat zij te wij ten hebben aan insectenbeten. Rimmel is door zulk een insectenbeet bijna geheel verlamd Dit was het laatste levensteeken van overste Faw cett. En toen men daarna niets meer hoorde, raakte de geheele expeditie in vergetelheid. Weinigen weten zich nog zijn naam te herinneren. Aan het einde van 1926 vertrekt een andere expe ditie vanuit Rio de Janeiro. Roger Courtville, een Fransche ingenieur in Braziliaanschen dienst, durft het te ondernemen slechts door zijn vrouw en een mecanicien begeleid, met zijn auto het Zuid-Ameri kaansche continent te doorkruisen. Doel van zijn tocht is de mogelijkheid te onderzoeken een autoweg dwars door Zuid-Amerika aan te leggen, die Rio met Lima zou verbinden. Zonder iets te weten van de ex peditie van Fawcett neemt Courtville denzelfden weg, dien de eerste is gegaan. Als hij aan de Red River genoodzaakt is zijn auto door Indianen te laten over zetten, hoort hij over blanke mannen spreken, die vanuit het Noorden deze streek zijn binnengedron gen. Na de rivier te zijn overgetrokken, hetgeen, ge holpen door twintig Indianen en veertien cano's drie dagen in beslag nam, zet Courtville zijn weg in de richting van Rio Costa voort Enkele uren, nadat wij waren opgebroken, vertelt Courtville, trof ik in een klein bosch aan onzen rech terkant een man aan, die onbewegelijk neerzat, met het hoofd in de handen en geheel buiten adem. Hij had grijze haren en ik schatte zijn leeftijd op onge veer zestig jaar. Ondanks zijn uiterst afgedragen kleeding hij droeg een kniebroek, een khakihemd, oude schoenen met dikke zolen, die over zijn onbe dekte voeten met veters uit plantenvezels waren te- zamengedraaid, een witte stroohoed, vuil en ge scheurd, lag naast hem op den grond, hield ik hem voor een militair. Verrast in deze eenzaamheid een mensch te vinden, ging ik naar hem toe. Zijn handen trilden hevig, oogenschijnlijk onder de in werking van hevige koorts. Slechts om een gesprek met hem te beginnen, vroeg ik hem in het Portugeesch of hij den weg wist naar Cuyaba. Ofschoon hij het scheen te verstaan, kreeg ik geen antwoord. Toen kwam ik dichter bij hem staan en zag dat zijn beenen verschrikkelijk door muskie ten waren gestoken. In de veronderstelling, dat ik met een vreemde landsman te doen had. zei ik in het Engelscb; De muskieten schijnen een groote voor liefde voor u te hebben. Dat scheen indruk op hem te maken, want hij hief het hoofd op, zoodat ik dui delijk sporen van uitputting en koorts kon zien. Al leen zijn oogen hadden een energieke uitdrukking. Blijkbaar niet bijzonder op mijn gezelschap gesteld, antwoordde hij op een toon, die duidelijk te verstaan gaf, dat hij het onderhoud wenschte af te breken: „Die arme dieren zijn ook hongerig". Tevreden, omdat ik toch nog een antwoord van dit vreemde wezen had gekregen, zette ik mijn tocht naar Cuyaba voort en vroeg daar aan een bevrienden regeeringsambtenaar of hij iets van dezen blanke wist. Hij meende, dat mijn geheimzinnige vreemde niemand anders kon geweest zijn dan Fawcett, van wien men sedert hij Cuyaba had verlaten, niets meer had vernomen. De plaats, waar ik Fawcett had ont moet, was ongeveer 170 K.M. van Cuyaba verwijderd. Tot zoover het bericht van Courtville, tien maanden na zijn ontmoeting met Fawcett. Sindsdien is het ondanks alle moeite niet meer ge lukt het geheimzinnige duister, dat over het lot van Fawcett is gespreid te verhelderen. Een hulpexpeditie, die twee jaren geleden onder leiding van overste Dyott uittrok, moest onverrichterzake terugkeeren. Zal de nieuwe expeditie meer succes hebben? (Nadruk verboden Zullen de Centimeter-golven de golven der toekomst zijn? door Dr. FRITZ NOACK, Berlijn. Dr. Fritz Noack, die hier in Nederland zoo bekend is. vanwege zijn telesevie- demonstraties eind verleden jaar, schreef dezer dagen een artikel over de centime- tergolven, dat wij onze lezers niet willen onthouden, temeer daar deze golven thans in het middelpunt van de belang stelling staan. Tusschen Dover en Calais vonden eenigen tijd ge leden merkwaardige draadlooze telefonie-proeven plaats, op golven van slechts ongeveer 18 c.M. lengte. Het gaat dus hier om golven, wier lengte slechts een tiende deel bedraagt van de reeds zooveel be sproken ultrakortegolven. Voor deze proeven ge bruikte men antennes, die slechts enkele centimeters lang zijn. Daar de proeven met de centimetergolven zeer goed slaagden, knoopt de technische fantasie reeds grootsche toekomstdroomen aan de centimeter- zenders vast en meent, dat de vestzakjeszender reeds aardig benaderd is. Zoover is het toch nog niet. Bij de proeven, die werden gehouden door de In ternational Telephone and Telegraph Company, En geland en de „Le Materiel Téléphonique" (Frankrijk), waren zoowel in Dover als in Calais een zender en een ontvanger opgesteld. De beide „golfleidingen" werken op dezelfde golflengte, namelijk op 18 centi meter. Zoowel de zender als de ontvanger bestonden uit een parabolische spiegel van 3 Meter, in wier middelpunt de kleine, enkele centimeters lange an tenne was opgesteld Deze kleine antenne was door een soort toevoerleidingen op de zenderzijde met een kleine zendlamp en op de ontvangerzijde met een kleine gelijkrichterlamp verbonden. De spiegels van zender en ontvanger waren haarscherp op elkander gericht. De spiegels hebben het doel de van de kleine antennes uitgaande golven te verzamelen en teza men in een bundel uit te stralen. Zou de spiegel niet gebruikt worden, dan zou de werkingsgraad van de geheele installatie uiterst gering zijn en bovendien zou er een ongewenschte uitbreiding van de golven naar alle kanten plaats hebben. In zulke gevallen zouden de golven ongehinderd door onbevoegden kunnen worden opgevangen en ook een telefonie in tegenovergestelde richting op dezelfde golflengte zou dan onmogelijk zijn. De zendenergie was overigens zeer klein, zij bedroeg slechts twee Watt, doch was voldoende om den afstand van 50 K.M. te overbrug gen en zelfs voor beeldtelegrafie. Bij het zenden en ontvangen op centimeterlengten is bij zender en ontvanger een spiegel vereischt, evenals op de ontvangerzijde tevens nog een ver sterker benoodigd is. Deze waarheid schakelt helaas den bouw van „vestzak-toestellen" uit, daar zakspie- geltjes onvoldoende zijn. Wat echter veel zwaarder weegt en de centimetergolf in hooge mate beperkt, Kort verhaal Door BINET VALMER. OICHEMEL hief het hoofd niet dadelijk op toen de kassier bevend de directiekamer bin nentrad. Hij zag den man, die zoo schuldig was niet aan, maar wees hem slechts met een gebiedend gebaar een stoel aan zooals men een hond beveelt, dat hij moet gaan liggen „Ik heb je brief ontvangen, Jandron". „Laat u mij arresteeren, meneer de directeur?" Óp de moede breede schouders van Boichemel ging het hoofd zachtjes heen en weer. „Ja", meende hij, „dat zou het eenvoudigste zijn m'n beste". Toen, zijn armen kruisend leunde hij terug in zijn stoel en zijn kleine oogen glansden plotseling „Je hebt bij jezelf gezegd: een van beiden: of mijn chef laat mij arresteeren, of hij schenkt mij vergiffenis. Wat ook geschieden mag, ik wil eindelijk van deze ondragelijke doodsangst bevrijd zijn want het was een ondragelijke angst, niet waar?" „Meneer Boichemel, ik ben geen oneerlijk mensch". „En daarom heb je na je booze daad de lafheid van de bekentenis begaan, die je van je slechte geweten bevrijdt, maar je eer vernietigt? Ik ken dat mijn vriend Hij nam met de eene hand den brief, welke de ontrouwe ondergeschikte hem had geschreven; met de andere begon hij met een glazen doosje te spelen, dat als eenig versiersel op zijn schrijftafel stond. De regels van den brief, die de bekentenis inhielden sche nen te trillen. In het glazen kistje was het schoonste paarlen-halssnoer, dat de bezoeker van den ouden geldmagnaat ooit had gezien. Boichemel was zeventig jaar oud, sinds korten tijd weduwnaar en hij had de reputatie zijn vrouw nimmer te hebben bedrogen, evenals algemeen bekend was, dat zijn klanten altijd, op stipt eerlijke wijze door hem werden behandeld. Een fatsoenlijk mensch dus, dat met niets was be gonnen en het tot een onmetelijk vermogen had ge bracht. Hij hield slechts van zijn beroep, bekommerde zich om kunst in het geheel niet, had absoluut geen aandacht voor literatuur, schilderijen, antiek of ju- weelen. Deze paarlen ketting was dan ook het eenige juweel in het glazen kistje. „Hoe oud ben je, Jandron?" „Twee en dertig jaar, meneer." „Pas twee en dertig? Waarom heb je het gedaan? Neen, zwijg. Ik ben ingelicht, ik ken je leven. Je bent een fatsoenlijke kerel, die vooruit wil in de we reld. Ik was eenmaal zooals jij. Vermogen komt eerst later langzaam aan. En och, ik weet het, men heeft het heel erg hard als men op de onderste trede van de maatschappelijke ladder staat. Voor iedereen is dat zoo. Iedere carrière moet gemódkt worden. En de mijne is erg moeizaam geweest. Jandron De hand, die met den brief speelde liet deze vallen. Het glazen kistje werd opengemaakt en het halssnoer kwam te voorschijn. „Jawel moeizaam!" herhaalde Boichemel. Toen ik zoo oud was als jij had ik nog geen invloed bij M. M. Schreiner Malan en Traub, maar ik verdien de tamelijk goed. Ik speelde wat op de beurs net als jij dat doet. Niet roekeloos, neen, kleine zaakjes, kleine bedragen, die vrij geregeld winst af wierpen. Nu zal ik je een kleine geschiedenis ver tellen. Het is al lang geleden gebeurd 38 jaar al. Ik was toen ongeveer zoo oud als jij nu. Op een avond liep ik door de straten van Parijs en vond daar op den stoep van een voornaam huis een paarlen hals snoer! Het is deze paarlen ketting, die hier altijd op mijn schrijftafel heeft gelegen. De aanwezigheid van die kettiftg zal je wel geinteresseerd hebben nietwaar? Ik heb er veel aan te danken, Jandron. Laat ik je vertellen hoe dat zit. Ik vond dan zooak ik je zei die paarlen ketting. Zoo juist had ik een kostbaar ge- kleede jonge dame uit het huis zien komen. Het was dus zeer waarschijnlijk, dat zij die ketting verloren had. Ik zal je niet vertellen, wat ik wilde doen, n.1. bij het huis aanbellen om de ketting terug te geven. Het gaat niet om wat ik wilde doen, het is van meer belang te weten, wat ik deed. Welnu: ik stak de ketting in mijn zak en ging er mee naar huis. Ik rekende uit, dat ze zeker van groote waarde moest zijn. Honderdduizend francs ongeveer. Van dat geld zou ik een goede zaak kunnen beginnen. Ik zou een prachtige kans hebben gemaakt om volledig te sla gen in de wereld Jandron, met behulp van dat geld. En toch Ik heb drie dagen en drie nachten van ontzettende angst doorgemaakt. Net zoo erg als jij nu door maakt. Ik had de ketting in mijn bezit, maar verkoopen ik durfde het niet. Ik wist maar al te goed, dat ik dan een diefstal pleegde een dood gewone diefstal zonder meer, die mijn geheele ver dere leven zou beinvloeden; altijd als een zwarte schaduw achter mij zou staan. Toen, het was drie dagen na mijn vondst, kon ik het niet meer uithouden. Ik begaf mij naar het huis, waar voor ik de ketting had gevonden. Het vreem de was, dat nog geen berichten of oproepingen in de kranten waren verscheenen. Maar toen ik met de mooie jonge dame gesproken had, wist ik ook hier van de reden: de ketting was valsch! Ik kan je zeggen Jandron, dat ik geweldig blij was. Ik kuste de handen van de dame ik was een eerlijk man gebleven. Boichemel zweeg even en speelde glimlachend met de paarlenketting. Ik kocht, zoo vertelde hij verder, de valsche ketting voor twee honderd francs van de dame. Zij wilde 'm eerst aan mij geven, maar ik stond er op 'm te betalen! De ket ting heb ik aan mijn verloofde gegeven. Toen ik thuis kwam, kreeg ik meteen het bericht, dat het op de beurs goed was gegaan met miin zaakjes. Ik had e envrij groot bedrag gewonnen. Van dat geld ben ik mijn zaak begonnen. Het is goed gegaan. Jandron en weet je waarom? Omdat ik de menschen altijd eer lijk heb behandeld! Als ik wel eens aanvechtingen kreeg om zaken te doen op een niet al te eerlijke manier, dan keek ik naar de paarlen ketting, die altijd op mijn bureau stond in het glazen kistje en ik dacht er aan hoe benauwend de oneerlijkheid en hoe vreugdevol de eerlijkheid was. Jandron, je kunt hier op het kantoor niet blijven, maar ik zal je in het buitenland aan een betrekking helpen, waar je genoeg verdient om mij langzamer hand allea terug te betalen. Hier is de brief Jandron, jo brief, waarin je je misdaad bekent. Ik geef 'm terug, maar ie moet me beloven, dat je 'm niet ver scheuren zult. Bewaar hem, draag hem altijd bij je als een amulet. Wéét, dat je 'm altijd bij je hebt. De brief zal je helpen in je leven, zal je ervan terughouden oneerlijke dingen te doen!" Jandron stond op. Hij stak de brief In zijn borst zak en drukte warm de hand van zijn patroon. „Ik dank u ik dank u prevelde hij. Toen ging hij het privé-kantoor uit, het hoofd fier opgeheven, de oogen blij schitterend. Hij zag er uit, als iemand, die zich vast voorgenomen heeft zich met heldenmoed in den levensstrijd te werpen en als overwinnaar uit het strijdperk te treden. (Nadruk verboden.) is het feit, dat de proeven totnogtoe alleen over wa ter plaats gevonden hebben en de resultaten der reikwijdteproeven over land door de beide maat- schappijen niet bekend gemaakt worden, hetgeen al gemeen als een veeg teeken beschouwd wordt Al is dus nu proefondervindelijk vastgesteld, dat het cen- timeterverkeer over water met behulp van de re^ds genoemde spiegels bruikbaar is, voor land is dit nog zeer twijfelachtig. Naar de ervaringen, die men in het buitenland, in de eerste p'^ats wel in Duitschland heeft opgedaan (o.a. professor Kohl, Erlangen, en professor Esau te Jena), heeft men bij het landverkeer met zeer sterke absorptie en reflecties te doen, die zelfs door geringe verhevenheden, als heuvels, boomen, huizen, enz., veroorzaakt worden. Voor den omroep zijn de centimetergolven onge schikt want de werkingsgraad der geheele installa tie is slechts voldoende bij een gerichte uitstraling. Bovendien is het volgens professor Esau, de kortegolf- expert, onmogelijk de zendenergie hooger op te voe ren dan enkele Watts. Daarom is het zeer gewaagd in de centimetergolven nu reeds het middel te zien, dat de uitredding zal brengen uit onze omroepmoei-j lijkheden. hoewel wij niet mogen ontkennen, dat deze' golven voor bepaalde doeleinden, als b.v. vervanging voor zeekabels en voor vele takken van scheepvaart zeer geschikt zijn. De proeven hebben ons In ieder geval geleerd, dat een zuiver telefonisch verkeer over een afstand van 50 K.M. (water) mogelijk is. Vrijdag 12 Juni. HILVERSUM (298 M.) V.A.R.A, 6-45-7.00 en 7.307.45 Ochtend-gymnastiek; 8.00 Tijd sein; 8.01 Gramofoonmuziek. V.P.R.O. 10.00 Morgenwijding. V.A.R.A. 10.15 Voordracht door Jo Sternhelm; 10.30 Voor de Zieken; 11.30—12.00 Gramofoonmuziek. A.V.R.O. 12.00 Tijdsein; 12.01—1.30 AVRO-Kwartet o.l.v. Dick Groeneveld; 1.30—2.00 Gramofoonmuziek; 2.00—2.30 Uit zending voor scholen; 2.30—3.00 Concert door het Om- roep-Orkest o.l.v. Nico Treep; 3.00—3.20 Modepraatje door Mevr. De Leeuw—van Rees; 3.20—4.00 Omroep orkest VA.SA 4.00 Tijdsein; 4.01 Orgelspel door Johan Jong; 4.30 Voor de kinderen; 5.15 Het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 6.00 Tijdsein; 6 01 Toespraak door Theo Thtjssen. Onderwerp: De Openbare echool en de neutraliteit: 6.15 Vervolg Concert; 700 Actueel allerlei uit de Arbeiders beweging; 7.15—8.00 Vervolg Concert 8.00 Tijdsein; 8.01 Spreker: A. J. Berman. Onderwerp: Medische hulp aan Inlanders; 8.30 Orgelconcert door Frans Hasselaar; 9.00 Cursus door Prof. Dr. M. C. van Mourik Broekman; 9.30 Orgelconcert; 10.00 Persberich ten van het Vrljz. Godsd. Persbureau;* 10.05 Vaz Dlas; 10.15 Lezing door Herman Rutters over: Dilettantisme; 10.45 Slot Orgelconcert door Frans Hasselaar. V.A.RA. 11.00 Gramofoonmuziek; 12.00 Tijdsein en Sluiting. HUIZEN (1875 M.) N.C.R.V. 8.008.15 Schriftlezing; 8.159.30 Morgenconcert; 10.30— 11.00 Korte Ziekendienst; 11.00—12.00 Gramofoonmu ziek; 12.30—2.00 Middagconcert door Kwartet; 2.00 3.00 Gramofoonplaten; 3 00—4.30 Concert; 4.304.45 Gramofoonmuziek; 4.455.00 Verzorging van den zen der; 5.005.30 Causerie; 5.306.30 Orgelconcert uit de Kapel „Nieuw Vredenhof" te Heemstede, door Egb. A. Vos; 6.30—7.00 Bezoek van den Radiodokter; 7.00—7.30 Causerie over: „Het verplegen van het gazon" door A. J. Herwig; 7.30—7.45 Politieberichten; 7.45—8.00 Gra mofoonmuziek; 8.008.35 Concert door het Chr. Radio- Orkest; 8.356.00 Rede van Dr. H. CollJn, Minister van Staat: „De Meivergadering der Europeesche Commissie en ljare beteekenis voor de Nederlandsche handels politiek; 9.00—9.15 Vervolg Concert; 9.15—9.45 Tweede gedeelte der rede van Dr. H. Colljn; 9.40—10.45 Vervolg Concert; pl.m. 10.00 Persberichten Vaz Dlas; 10.4511.30 Gramofoonplaten. Zaterdag 13 Juni. HILVERSUM (298 M.) V.A.R.A. 6457.00 en 7.307.45 Ochtcnd-gymnaatlek; 8.00 Tijd sein; 8.01 Gramofoonmuziek. V.P.R.O. 10.00 Morgenwijding. VJLBJL 10.15 Uitzending voor Arbeiders In de Contlnu-bedrijven; 12.00 Tijdsein: 12.01 Het VARA-Septet o.l.v. Is. Eyl; 1.15 Onderbreking voor verzorging van den zender; 1.45 Kwartiertje v. h. Instituut voor Arbeidersontwikkeling; 2.00 „Ons huis een tehuis" door T. Landré; 2.30 Het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 3.00 Sport voor kin deren: 3.15 Vervolg Concert; 3.45 Lezing; 4.00 Vervolg Concert: 4.30 Gramofoonmuziek: 4.45 Esperanto-cursus; 5.05 Radio-Volksuniversiteit; 5.35 Gramofoonmuziek; 5.40 Optreden van den Humorist Paul Durand; 6.10 Gramofoonmuziek; 6.15 S DA.P.-kwartlertje; 6.30 Lite rair halfuurtje door A. M. de Jong: 7.15 Vloolrecltal door Alexander Moskowsky: 7.40 VARA-Varia; 7.50 Be- stuursmededeelingen; 8.00 Tijdsein; 8.01 Zaterdagavond- programma: Het Groot Volkstooneel, het VARA-Orkest, L. de Vries, voordracht; 10.15 Persberichten Vaz Dias; 10.30 Vervolg Zaterdagavondprogramma; 11.15 Gramo foonmuziek; 12.00 Tijdsein en Sluiting. HUIZEN (1875 M.) R.R.O. 8.009.15 Morgenconcert: 10.00—11.30 Gramofoonmu ziek; 11.30—12.00 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Tijdsein; 12.01—12.15 Politieberichten; 12.15—1.45 Het KJt.O.- Sextet; 1.45—1.50 Postduivenberichten; 1.502.30 Gra mofoonmuziek: 2.303.30 Aansluiting met de werf „Gl- deon" te Groningen. Te water-lating van het Instructie vaartuig „Prinses Jullana"; 3.304.30 Kinderuurtje; 4.304.45 Verzorging van den zender; 4.456.00 Het K.R.O. Kunstenaemble; 6.00 Tijdsein; 6.01—6.15 8port- praatje; 6.15—6.35 Journalistiek weekoverzicht door Paul de Waart; 6.357.00 Lezing: Belastingwetten en wat iedereen daarvan weten moet; 7.007.30 Lezing: „Vleeschetende planten"; 7.307.45 Politieberichten; 7.45—8.00 Gramofoonmuziek; 8.00—11.00 Het K.R.O.- Orkest o.l.v. Piet Lustenhouwer, met medewerking van de Amsterdamsche Mandolineclub „Inter Nos"; 9.10 0.30 Lezing over .Radiostoringen"; 11.0012.00 Gramo foonmuziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 7