RADIO
Een ontdekkingsreiziger wordt gezocht.
B
DE BIECHT VAN DEN
MILLIONAIR.
Radioprogramma
Zes jaar in het Braziliaan
se h e oerwoud gevangen.
Zes jaar geleden ondernam de Engel-
sche onderzoeker overste Fawcett een
tocht in het Braziliaansche oerwoud om
daar naar oude Indiaansche cultuurplaat
sen te zoeken. Thans, na zes jaar, is het
nog onzeker of overste Fawcett zijn doel
heeft bereikt en of hij nog in het rijk der
levenden is. Een Engelsche expeditie is
dezer dagen naar Brazilië vertrokken en
wil trachten klaarheid over het lot van
den vermisten onderzoeker te brengen. Of
dat zal gelukken is, gezien de negatieve
resultaten, die vorige expedities bereik
ten, aaan gerechtvaardigden twijfel onder
hevig.
DEN lOden Januari vertrok uit de haven van
New-York een zeilschip en nam zijn weg
langs de kust van Rio de Janeiro. Drie man
nen waren aan boord buiten de bemanning
en wel de overste P. K. Fawcett, zijn zoon en diens
schoolvriend Raleich Rimmel.
Zij trokken uit om naar de verdwenen, slechts uit
de legenden der Zuid-Amerikaansche Indianen be
kende cultuurstaten, witte Indianen uit Brazilië te
zoeken.
Vit de Netv-Yorksche haven vertrok
een zeilschip.
Velerlei geruchten zijn over deze oude steden in
omloop. Een van de legenden verhaalt: God plaatste
twee broeders op de aarde, waarvan de een west
waarts trok en het Rijk der Inca's stichtte. De andere
bleef op de plaats in de streek van de tegenwoordige
provincie Matto Grosso en bouwde het gebod van
God opvolgend een stad van een machtige uitge
strektheid. De huizen bestonden uit louter goud, de
daken waren bezaaid met diamanten. Algemeen be
kend is, dat de Zuid-Amerikaansche Indianen over
geweldige schatten beschikten, die bij het binnendrin
gen der Spanjaarden en Portugeézen in een meer
werden geworpen en daar nu op den bodem moeten
rusten. Ofschoon deze schatten tot heden toe niet
zijn gevonden, spreekt toch de angstvalligheid, waar
mede de Indiaansche bevolking elke blanke van dit
meer verre trachtte te houden voor de waarschijnlijk
heid, dat in deze overlevering toch iets waar moest
zijn.
Overste Fawcett nu ging op weg om deze oude tot
nu toe onvindbare schatten te ontdekken. Hij schatte
het nog niet onderzochte gebied van Brazilië op twee
millioen kwadraat mijlen en hoopte de wetenschap
interessant en rijk materiaal te kunnen leveren.
Va n Rio de Janeiro naar Lima in Peru bedraagt
de afstand 8665 K.M. Bergen, pampa's, machtige ri
vieren en dicht oerwoud bevinden zich daar in een
ononderbroken afwisseling. Iedere schrede voorwaarts
beteekent een moeitevolle strijd tegen de natuur, die
zich haar geheimen slechts met tegenzin laat ont
rukken. Elke schrede beteekent een strijd tegen den
dood, die op alle paden loert, in de ratelslangen, die
in het lage hout verborgen zijn, in de gevaarlijke
stroomversnellingen, in de streken van de muskieten
en schorpioenen en in de moeraskoortsen van het
moerasgebied.
Stap voor stap banen drie menschen zich een weg
tot diepyin het land. Tot Guyaba, in de streek Matto
Groddo zijn de moeilijkheden niet zoo veelvuldig, om
dat deze stad bijna aan de grens van het door de
blanken bewoonde Brazilië met een soort spoor-
ofschoon niet in de Europeesche beteekenis is ver
bonden. Hier wijzen nog wagensporen en nog zeer
begane voetpaden den weg. In Cuyaba neemt dan de
eigenlijke onderzoekingsreis een aanvang. Nog lang
zamer dan tot nu toe gaat het verder. Bijlslag nd bijl
slag, moet elke meter voorwaarts worden veroverd.
Zoo nu en dan en meest in de nabijheid van rivieren
De muskieten zijn ook hongeriy.
zijn nederzettingen van Indianen, midden in het oer
woud. Het is reeds heel wat., dat deze stammen zich
niet vijandig tegenover de onderzoekers gedragen.
Over de Red River voert de weg, en overste Fawcett
slaat de richting in naar Faxandobaxiri en Rio Xin-
goe, om over deze beide plaatsen naar Diamantino te
kunnen komen. Noordwestelijk van daar hoopt hij
de sprookjesstad der witte Indianen te vinden. In
een bericht, dat 22 April 1925 gedateerd is, spreekt
hij van sporen van een oude, blanke cultuur en be
schaving, die hij gelooft te hebben gevonden en
waarvan hij het bewijs wil trachten te leveren.
De onherbergzame wildernis, het ontzettende kli
maat,: ongewone inspanning en koorts eischen hun
offers. Raleigh Rimmel en de jonge Fawcett worden
ziek in Rio Xingoe. Men gaat weer terug over de
Red River naar Cuyaba om daar genezing te zoe
ken. Een tweede bericht van 30 Mei 1925 brengt in-
plaats van nieuwe onderzoekingsresultaten berich
ten over het lijden der onderzoekers, dat zij te wij
ten hebben aan insectenbeten. Rimmel is door zulk
een insectenbeet bijna geheel verlamd
Dit was het laatste levensteeken van overste Faw
cett.
En toen men daarna niets meer hoorde, raakte de
geheele expeditie in vergetelheid. Weinigen weten
zich nog zijn naam te herinneren.
Aan het einde van 1926 vertrekt een andere expe
ditie vanuit Rio de Janeiro. Roger Courtville, een
Fransche ingenieur in Braziliaanschen dienst, durft
het te ondernemen slechts door zijn vrouw en een
mecanicien begeleid, met zijn auto het Zuid-Ameri
kaansche continent te doorkruisen. Doel van zijn
tocht is de mogelijkheid te onderzoeken een autoweg
dwars door Zuid-Amerika aan te leggen, die Rio met
Lima zou verbinden. Zonder iets te weten van de ex
peditie van Fawcett neemt Courtville denzelfden weg,
dien de eerste is gegaan. Als hij aan de Red River
genoodzaakt is zijn auto door Indianen te laten over
zetten, hoort hij over blanke mannen spreken, die
vanuit het Noorden deze streek zijn binnengedron
gen. Na de rivier te zijn overgetrokken, hetgeen, ge
holpen door twintig Indianen en veertien cano's drie
dagen in beslag nam, zet Courtville zijn weg in de
richting van Rio Costa voort
Enkele uren, nadat wij waren opgebroken, vertelt
Courtville, trof ik in een klein bosch aan onzen rech
terkant een man aan, die onbewegelijk neerzat, met
het hoofd in de handen en geheel buiten adem. Hij
had grijze haren en ik schatte zijn leeftijd op onge
veer zestig jaar. Ondanks zijn uiterst afgedragen
kleeding hij droeg een kniebroek, een khakihemd,
oude schoenen met dikke zolen, die over zijn onbe
dekte voeten met veters uit plantenvezels waren te-
zamengedraaid, een witte stroohoed, vuil en ge
scheurd, lag naast hem op den grond, hield ik
hem voor een militair. Verrast in deze eenzaamheid
een mensch te vinden, ging ik naar hem toe. Zijn
handen trilden hevig, oogenschijnlijk onder de in
werking van hevige koorts.
Slechts om een gesprek met hem te beginnen, vroeg
ik hem in het Portugeesch of hij den weg wist naar
Cuyaba. Ofschoon hij het scheen te verstaan, kreeg ik
geen antwoord. Toen kwam ik dichter bij hem staan
en zag dat zijn beenen verschrikkelijk door muskie
ten waren gestoken. In de veronderstelling, dat ik
met een vreemde landsman te doen had. zei ik in het
Engelscb; De muskieten schijnen een groote voor
liefde voor u te hebben. Dat scheen indruk op hem
te maken, want hij hief het hoofd op, zoodat ik dui
delijk sporen van uitputting en koorts kon zien. Al
leen zijn oogen hadden een energieke uitdrukking.
Blijkbaar niet bijzonder op mijn gezelschap gesteld,
antwoordde hij op een toon, die duidelijk te verstaan
gaf, dat hij het onderhoud wenschte af te breken:
„Die arme dieren zijn ook hongerig".
Tevreden, omdat ik toch nog een antwoord van dit
vreemde wezen had gekregen, zette ik mijn tocht
naar Cuyaba voort en vroeg daar aan een bevrienden
regeeringsambtenaar of hij iets van dezen blanke
wist. Hij meende, dat mijn geheimzinnige vreemde
niemand anders kon geweest zijn dan Fawcett, van
wien men sedert hij Cuyaba had verlaten, niets meer
had vernomen. De plaats, waar ik Fawcett had ont
moet, was ongeveer 170 K.M. van Cuyaba verwijderd.
Tot zoover het bericht van Courtville, tien maanden
na zijn ontmoeting met Fawcett.
Sindsdien is het ondanks alle moeite niet meer ge
lukt het geheimzinnige duister, dat over het lot van
Fawcett is gespreid te verhelderen. Een hulpexpeditie,
die twee jaren geleden onder leiding van overste
Dyott uittrok, moest onverrichterzake terugkeeren.
Zal de nieuwe expeditie meer succes hebben?
(Nadruk verboden
Zullen de Centimeter-golven de golven der
toekomst zijn?
door
Dr. FRITZ NOACK, Berlijn.
Dr. Fritz Noack, die hier in Nederland
zoo bekend is. vanwege zijn telesevie-
demonstraties eind verleden jaar, schreef
dezer dagen een artikel over de centime-
tergolven, dat wij onze lezers niet willen
onthouden, temeer daar deze golven
thans in het middelpunt van de belang
stelling staan.
Tusschen Dover en Calais vonden eenigen tijd ge
leden merkwaardige draadlooze telefonie-proeven
plaats, op golven van slechts ongeveer 18 c.M. lengte.
Het gaat dus hier om golven, wier lengte slechts
een tiende deel bedraagt van de reeds zooveel be
sproken ultrakortegolven. Voor deze proeven ge
bruikte men antennes, die slechts enkele centimeters
lang zijn. Daar de proeven met de centimetergolven
zeer goed slaagden, knoopt de technische fantasie
reeds grootsche toekomstdroomen aan de centimeter-
zenders vast en meent, dat de vestzakjeszender reeds
aardig benaderd is. Zoover is het toch nog niet.
Bij de proeven, die werden gehouden door de In
ternational Telephone and Telegraph Company, En
geland en de „Le Materiel Téléphonique" (Frankrijk),
waren zoowel in Dover als in Calais een zender en
een ontvanger opgesteld. De beide „golfleidingen"
werken op dezelfde golflengte, namelijk op 18 centi
meter. Zoowel de zender als de ontvanger bestonden
uit een parabolische spiegel van 3 Meter, in wier
middelpunt de kleine, enkele centimeters lange an
tenne was opgesteld Deze kleine antenne was door
een soort toevoerleidingen op de zenderzijde met een
kleine zendlamp en op de ontvangerzijde met een
kleine gelijkrichterlamp verbonden. De spiegels van
zender en ontvanger waren haarscherp op elkander
gericht. De spiegels hebben het doel de van de kleine
antennes uitgaande golven te verzamelen en teza
men in een bundel uit te stralen. Zou de spiegel niet
gebruikt worden, dan zou de werkingsgraad van de
geheele installatie uiterst gering zijn en bovendien
zou er een ongewenschte uitbreiding van de golven
naar alle kanten plaats hebben. In zulke gevallen
zouden de golven ongehinderd door onbevoegden
kunnen worden opgevangen en ook een telefonie in
tegenovergestelde richting op dezelfde golflengte zou
dan onmogelijk zijn. De zendenergie was overigens
zeer klein, zij bedroeg slechts twee Watt, doch was
voldoende om den afstand van 50 K.M. te overbrug
gen en zelfs voor beeldtelegrafie.
Bij het zenden en ontvangen op centimeterlengten
is bij zender en ontvanger een spiegel vereischt,
evenals op de ontvangerzijde tevens nog een ver
sterker benoodigd is. Deze waarheid schakelt helaas
den bouw van „vestzak-toestellen" uit, daar zakspie-
geltjes onvoldoende zijn. Wat echter veel zwaarder
weegt en de centimetergolf in hooge mate beperkt,
Kort verhaal
Door BINET VALMER.
OICHEMEL hief het hoofd niet dadelijk op
toen de kassier bevend de directiekamer bin
nentrad. Hij zag den man, die zoo schuldig
was niet aan, maar wees hem slechts met
een gebiedend gebaar een stoel aan zooals men
een hond beveelt, dat hij moet gaan liggen
„Ik heb je brief ontvangen, Jandron".
„Laat u mij arresteeren, meneer de directeur?"
Óp de moede breede schouders van Boichemel ging
het hoofd zachtjes heen en weer.
„Ja", meende hij, „dat zou het eenvoudigste zijn m'n
beste".
Toen, zijn armen kruisend leunde hij terug in zijn
stoel en zijn kleine oogen glansden plotseling „Je
hebt bij jezelf gezegd: een van beiden: of mijn chef
laat mij arresteeren, of hij schenkt mij vergiffenis.
Wat ook geschieden mag, ik wil eindelijk van deze
ondragelijke doodsangst bevrijd zijn want het
was een ondragelijke angst, niet waar?"
„Meneer Boichemel, ik ben geen oneerlijk mensch".
„En daarom heb je na je booze daad de lafheid van
de bekentenis begaan, die je van je slechte geweten
bevrijdt, maar je eer vernietigt? Ik ken dat mijn
vriend
Hij nam met de eene hand den brief, welke de
ontrouwe ondergeschikte hem had geschreven; met
de andere begon hij met een glazen doosje te spelen,
dat als eenig versiersel op zijn schrijftafel stond. De
regels van den brief, die de bekentenis inhielden sche
nen te trillen. In het glazen kistje was het schoonste
paarlen-halssnoer, dat de bezoeker van den ouden
geldmagnaat ooit had gezien. Boichemel was zeventig
jaar oud, sinds korten tijd weduwnaar en hij had de
reputatie zijn vrouw nimmer te hebben bedrogen,
evenals algemeen bekend was, dat zijn klanten altijd,
op stipt eerlijke wijze door hem werden behandeld.
Een fatsoenlijk mensch dus, dat met niets was be
gonnen en het tot een onmetelijk vermogen had ge
bracht. Hij hield slechts van zijn beroep, bekommerde
zich om kunst in het geheel niet, had absoluut geen
aandacht voor literatuur, schilderijen, antiek of ju-
weelen. Deze paarlen ketting was dan ook het eenige
juweel in het glazen kistje.
„Hoe oud ben je, Jandron?"
„Twee en dertig jaar, meneer."
„Pas twee en dertig? Waarom heb je het gedaan?
Neen, zwijg. Ik ben ingelicht, ik ken je leven. Je
bent een fatsoenlijke kerel, die vooruit wil in de we
reld. Ik was eenmaal zooals jij. Vermogen komt eerst
later langzaam aan. En och, ik weet het, men
heeft het heel erg hard als men op de onderste trede
van de maatschappelijke ladder staat. Voor iedereen
is dat zoo. Iedere carrière moet gemódkt worden. En
de mijne is erg moeizaam geweest. Jandron
De hand, die met den brief speelde liet deze vallen.
Het glazen kistje werd opengemaakt en het halssnoer
kwam te voorschijn.
„Jawel moeizaam!" herhaalde Boichemel. Toen
ik zoo oud was als jij had ik nog geen invloed bij
M. M. Schreiner Malan en Traub, maar ik verdien
de tamelijk goed. Ik speelde wat op de beurs
net als jij dat doet. Niet roekeloos, neen, kleine
zaakjes, kleine bedragen, die vrij geregeld winst af
wierpen. Nu zal ik je een kleine geschiedenis ver
tellen. Het is al lang geleden gebeurd 38 jaar al.
Ik was toen ongeveer zoo oud als jij nu. Op een avond
liep ik door de straten van Parijs en vond daar op
den stoep van een voornaam huis een paarlen hals
snoer! Het is deze paarlen ketting, die hier altijd op
mijn schrijftafel heeft gelegen. De aanwezigheid van
die kettiftg zal je wel geinteresseerd hebben nietwaar?
Ik heb er veel aan te danken, Jandron. Laat ik je
vertellen hoe dat zit. Ik vond dan zooak ik je zei die
paarlen ketting. Zoo juist had ik een kostbaar ge-
kleede jonge dame uit het huis zien komen. Het was
dus zeer waarschijnlijk, dat zij die ketting verloren
had. Ik zal je niet vertellen, wat ik wilde doen, n.1.
bij het huis aanbellen om de ketting terug te geven.
Het gaat niet om wat ik wilde doen, het is van
meer belang te weten, wat ik deed. Welnu: ik stak
de ketting in mijn zak en ging er mee naar huis. Ik
rekende uit, dat ze zeker van groote waarde moest
zijn. Honderdduizend francs ongeveer. Van dat geld
zou ik een goede zaak kunnen beginnen. Ik zou een
prachtige kans hebben gemaakt om volledig te sla
gen in de wereld Jandron, met behulp van dat geld.
En toch
Ik heb drie dagen en drie nachten van ontzettende
angst doorgemaakt. Net zoo erg als jij nu door
maakt. Ik had de ketting in mijn bezit, maar
verkoopen ik durfde het niet. Ik wist maar al
te goed, dat ik dan een diefstal pleegde een dood
gewone diefstal zonder meer, die mijn geheele ver
dere leven zou beinvloeden; altijd als een zwarte
schaduw achter mij zou staan.
Toen, het was drie dagen na mijn vondst, kon ik
het niet meer uithouden. Ik begaf mij naar het huis,
waar voor ik de ketting had gevonden. Het vreem
de was, dat nog geen berichten of oproepingen in de
kranten waren verscheenen. Maar toen ik met de
mooie jonge dame gesproken had, wist ik ook hier
van de reden: de ketting was valsch!
Ik kan je zeggen Jandron, dat ik geweldig blij was.
Ik kuste de handen van de dame ik was een
eerlijk man gebleven. Boichemel zweeg even en
speelde glimlachend met de paarlenketting. Ik kocht,
zoo vertelde hij verder, de valsche ketting voor twee
honderd francs van de dame. Zij wilde 'm eerst aan
mij geven, maar ik stond er op 'm te betalen! De ket
ting heb ik aan mijn verloofde gegeven. Toen ik thuis
kwam, kreeg ik meteen het bericht, dat het op de
beurs goed was gegaan met miin zaakjes. Ik had
e envrij groot bedrag gewonnen. Van dat geld ben ik
mijn zaak begonnen. Het is goed gegaan. Jandron
en weet je waarom? Omdat ik de menschen altijd eer
lijk heb behandeld!
Als ik wel eens aanvechtingen kreeg om zaken te
doen op een niet al te eerlijke manier, dan keek ik
naar de paarlen ketting, die altijd op mijn bureau
stond in het glazen kistje en ik dacht er aan hoe
benauwend de oneerlijkheid en hoe vreugdevol de
eerlijkheid was.
Jandron, je kunt hier op het kantoor niet blijven,
maar ik zal je in het buitenland aan een betrekking
helpen, waar je genoeg verdient om mij langzamer
hand allea terug te betalen. Hier is de brief Jandron,
jo brief, waarin je je misdaad bekent. Ik geef 'm
terug, maar ie moet me beloven, dat je 'm niet ver
scheuren zult. Bewaar hem, draag hem altijd bij je als
een amulet. Wéét, dat je 'm altijd bij je hebt. De brief
zal je helpen in je leven, zal je ervan terughouden
oneerlijke dingen te doen!"
Jandron stond op. Hij stak de brief In zijn borst
zak en drukte warm de hand van zijn patroon.
„Ik dank u ik dank u prevelde hij.
Toen ging hij het privé-kantoor uit, het hoofd fier
opgeheven, de oogen blij schitterend. Hij zag er uit,
als iemand, die zich vast voorgenomen heeft zich met
heldenmoed in den levensstrijd te werpen en als
overwinnaar uit het strijdperk te treden.
(Nadruk verboden.)
is het feit, dat de proeven totnogtoe alleen over wa
ter plaats gevonden hebben en de resultaten der
reikwijdteproeven over land door de beide maat-
schappijen niet bekend gemaakt worden, hetgeen al
gemeen als een veeg teeken beschouwd wordt Al is
dus nu proefondervindelijk vastgesteld, dat het cen-
timeterverkeer over water met behulp van de re^ds
genoemde spiegels bruikbaar is, voor land is dit
nog zeer twijfelachtig.
Naar de ervaringen, die men in het buitenland, in
de eerste p'^ats wel in Duitschland heeft opgedaan
(o.a. professor Kohl, Erlangen, en professor Esau te
Jena), heeft men bij het landverkeer met zeer sterke
absorptie en reflecties te doen, die zelfs door geringe
verhevenheden, als heuvels, boomen, huizen, enz.,
veroorzaakt worden.
Voor den omroep zijn de centimetergolven onge
schikt want de werkingsgraad der geheele installa
tie is slechts voldoende bij een gerichte uitstraling.
Bovendien is het volgens professor Esau, de kortegolf-
expert, onmogelijk de zendenergie hooger op te voe
ren dan enkele Watts. Daarom is het zeer gewaagd
in de centimetergolven nu reeds het middel te zien,
dat de uitredding zal brengen uit onze omroepmoei-j
lijkheden. hoewel wij niet mogen ontkennen, dat deze'
golven voor bepaalde doeleinden, als b.v. vervanging
voor zeekabels en voor vele takken van scheepvaart
zeer geschikt zijn.
De proeven hebben ons In ieder geval geleerd, dat
een zuiver telefonisch verkeer over een afstand van
50 K.M. (water) mogelijk is.
Vrijdag 12 Juni.
HILVERSUM (298 M.)
V.A.R.A,
6-45-7.00 en 7.307.45 Ochtend-gymnastiek; 8.00 Tijd
sein; 8.01 Gramofoonmuziek.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Voordracht door Jo Sternhelm; 10.30 Voor de
Zieken; 11.30—12.00 Gramofoonmuziek.
A.V.R.O.
12.00 Tijdsein; 12.01—1.30 AVRO-Kwartet o.l.v. Dick
Groeneveld; 1.30—2.00 Gramofoonmuziek; 2.00—2.30 Uit
zending voor scholen; 2.30—3.00 Concert door het Om-
roep-Orkest o.l.v. Nico Treep; 3.00—3.20 Modepraatje
door Mevr. De Leeuw—van Rees; 3.20—4.00 Omroep
orkest
VA.SA
4.00 Tijdsein; 4.01 Orgelspel door Johan Jong; 4.30 Voor
de kinderen; 5.15 Het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de
Groot; 6.00 Tijdsein; 6 01 Toespraak door Theo Thtjssen.
Onderwerp: De Openbare echool en de neutraliteit: 6.15
Vervolg Concert; 700 Actueel allerlei uit de Arbeiders
beweging; 7.15—8.00 Vervolg Concert
8.00 Tijdsein; 8.01 Spreker: A. J. Berman. Onderwerp:
Medische hulp aan Inlanders; 8.30 Orgelconcert door
Frans Hasselaar; 9.00 Cursus door Prof. Dr. M. C. van
Mourik Broekman; 9.30 Orgelconcert; 10.00 Persberich
ten van het Vrljz. Godsd. Persbureau;* 10.05 Vaz Dlas;
10.15 Lezing door Herman Rutters over: Dilettantisme;
10.45 Slot Orgelconcert door Frans Hasselaar.
V.A.RA.
11.00 Gramofoonmuziek; 12.00 Tijdsein en Sluiting.
HUIZEN (1875 M.)
N.C.R.V.
8.008.15 Schriftlezing; 8.159.30 Morgenconcert; 10.30—
11.00 Korte Ziekendienst; 11.00—12.00 Gramofoonmu
ziek; 12.30—2.00 Middagconcert door Kwartet; 2.00
3.00 Gramofoonplaten; 3 00—4.30 Concert; 4.304.45
Gramofoonmuziek; 4.455.00 Verzorging van den zen
der; 5.005.30 Causerie; 5.306.30 Orgelconcert uit de
Kapel „Nieuw Vredenhof" te Heemstede, door Egb. A.
Vos; 6.30—7.00 Bezoek van den Radiodokter; 7.00—7.30
Causerie over: „Het verplegen van het gazon" door
A. J. Herwig; 7.30—7.45 Politieberichten; 7.45—8.00 Gra
mofoonmuziek; 8.008.35 Concert door het Chr. Radio-
Orkest; 8.356.00 Rede van Dr. H. CollJn, Minister van
Staat: „De Meivergadering der Europeesche Commissie
en ljare beteekenis voor de Nederlandsche handels
politiek; 9.00—9.15 Vervolg Concert; 9.15—9.45 Tweede
gedeelte der rede van Dr. H. Colljn; 9.40—10.45 Vervolg
Concert; pl.m. 10.00 Persberichten Vaz Dlas; 10.4511.30
Gramofoonplaten.
Zaterdag 13 Juni.
HILVERSUM (298 M.)
V.A.R.A.
6457.00 en 7.307.45 Ochtcnd-gymnaatlek; 8.00 Tijd
sein; 8.01 Gramofoonmuziek.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
VJLBJL
10.15 Uitzending voor Arbeiders In de Contlnu-bedrijven;
12.00 Tijdsein: 12.01 Het VARA-Septet o.l.v. Is. Eyl; 1.15
Onderbreking voor verzorging van den zender; 1.45
Kwartiertje v. h. Instituut voor Arbeidersontwikkeling;
2.00 „Ons huis een tehuis" door T. Landré; 2.30 Het
VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 3.00 Sport voor kin
deren: 3.15 Vervolg Concert; 3.45 Lezing; 4.00 Vervolg
Concert: 4.30 Gramofoonmuziek: 4.45 Esperanto-cursus;
5.05 Radio-Volksuniversiteit; 5.35 Gramofoonmuziek;
5.40 Optreden van den Humorist Paul Durand; 6.10
Gramofoonmuziek; 6.15 S DA.P.-kwartlertje; 6.30 Lite
rair halfuurtje door A. M. de Jong: 7.15 Vloolrecltal
door Alexander Moskowsky: 7.40 VARA-Varia; 7.50 Be-
stuursmededeelingen; 8.00 Tijdsein; 8.01 Zaterdagavond-
programma: Het Groot Volkstooneel, het VARA-Orkest,
L. de Vries, voordracht; 10.15 Persberichten Vaz Dias;
10.30 Vervolg Zaterdagavondprogramma; 11.15 Gramo
foonmuziek; 12.00 Tijdsein en Sluiting.
HUIZEN (1875 M.)
R.R.O.
8.009.15 Morgenconcert: 10.00—11.30 Gramofoonmu
ziek; 11.30—12.00 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Tijdsein;
12.01—12.15 Politieberichten; 12.15—1.45 Het KJt.O.-
Sextet; 1.45—1.50 Postduivenberichten; 1.502.30 Gra
mofoonmuziek: 2.303.30 Aansluiting met de werf „Gl-
deon" te Groningen. Te water-lating van het Instructie
vaartuig „Prinses Jullana"; 3.304.30 Kinderuurtje;
4.304.45 Verzorging van den zender; 4.456.00 Het
K.R.O. Kunstenaemble; 6.00 Tijdsein; 6.01—6.15 8port-
praatje; 6.15—6.35 Journalistiek weekoverzicht door Paul
de Waart; 6.357.00 Lezing: Belastingwetten en wat
iedereen daarvan weten moet; 7.007.30 Lezing:
„Vleeschetende planten"; 7.307.45 Politieberichten;
7.45—8.00 Gramofoonmuziek; 8.00—11.00 Het K.R.O.-
Orkest o.l.v. Piet Lustenhouwer, met medewerking van
de Amsterdamsche Mandolineclub „Inter Nos"; 9.10
0.30 Lezing over .Radiostoringen"; 11.0012.00 Gramo
foonmuziek.