Eiken dag
spaart heel wat
in een jaar
WIE
DE WEDDENSCHAP.
GRATIS.
van deze overtreding van het beroemde artikel 22 mo
tor- en rywiolwet, dut van zoo ver etrekende beteeke-
nis is, dat gevoegelijk wel 'n 50 andere artikelen naar
den prullenmand van den ambtenaar konden worden
verwezen.
Evenals in eerste instantie beweerde de links de
bocht afgeknepen hebbende chauffeur geen schuld te heb
ben. Het getuigenverhoor leverde voorts geen nieuwe
gezichtspunten op. De schade, door den heer Moetjes
geleden, bedroeg f 87.50, doch de benadeelde had zich
met f 50 tevreden gesteld, omdat de kantonrechter
van geen hooger bedragen kennis neemt.
Door den heer K. Slotemaker, een spiksplinternieuwe
getuige, die vanuit zijn woning de aanrijding had ge
hoord en direct naar de plaats van het onheil zich had
begeven, deelde zijn bevindingen mede en wel dat de
vrachtauto zich bevond links op de voor Moeijes rechter
weghelft. Deze verklaring gaf aan den appellant den
genadeslag en kon de Officier tot geen andere con
clusie komen, dan bevestiging van het door den kan
tonrechter te Alkmaar gewezen vonnis te requlreeren.
Hiermede was deze kous af en werd een andere op
de pen gezet
GEEN 40 PLUS MAAR VOLVETTE REM PANNEN,
OF: HU WILDE TOCH OOK NOG HET ONDERSTE
UIT DE KAN LIKKEN.
De handelsreiziger en autobestuurder Simon G., uit
Wormer, had op 26 Maart ook niet bepaald zyn „beau
Jour", aangezien hij te Eergen op de Breelaan een
aanrijding veroorzaakte met een ander 4-wielig motor
rijtuig, bestuurd door den heer G. Hoogvorst die vol
gens regelen van wegwet en etiquette als komende uit
«en zijweg van rechts, de voorrang om door te rijden
had. Het scheen niet mogelijk, den heer S. voor Iets
anders te „grazen" te nemen dan voor artikel 14, waar-
In de deugdelijkheid van twee onafhankelijk van el
kander krachtig werkende, onder het bereik van den
bestuurder zich bevindende remmen, onder handen
wordt genomen. Do rijksveldwachter Vermeulen, die een
speciale studie van autotechniek heeft gemaakt, had
geconstateerd, dat bedoelde remmen niet voldoende
functionneerden en deswege proces-verbaal opgemaakt
Door hem werd bevonden, dat de rempannen aan vet
zucht laboreerden en de heer G. werd trots zijn ver
weer, dat die remmen door de aanrijding waren ontzet,
veroordeeld tot f 25 boete of 25 dagen. Er waren twee
behandelingen noodig om tot dit resultaat te komen,
doch de heer G. nam geen genoegen met het vonnis
en kwam in hoogor beroep bij de meervoudige strafka
mer, die, laten wij het maar ronduit bekennen, haar
bestaansrecht in hoofdzaak kan baseeren op dergelijke
«n andere appèlzaken. Indien alléén strafzaken, die op
grond van hun ernst en complicatie, in aanmerking
komen aan de berechting van dit college te moeten
worden onderworpen, door het parket werden aange
bracht, dan zou, naar onze bescheiden meening, ge
middeld één strafzitting per maand voldoende geacht
kunnen worden. Het Is toch de politierechter, die ten
dien aanzien de voltallige strafrechtbank veel zaken uit
de hand heeft genomen.
En na deze omvangrijke penneslip komen wij terug
op den heer Simon G. uit Wormer, wiens zaak heden
in hooger beroep werd behandeld en waarin als ge-
tulgen werden gehoord: de heeren Hoogvorst, slager en
aangeredene, N. Vrasdonk, toeschouwer, N. G. Vermeu
len. rijksveldwachter-deskundige en C. Nieuwland,
monteur te Bergen, die optrad ln het belang van den
appellant, welke heer had geconstateerd, dat de remmen
niet hadden kunnen werken, welk feit echter was on
derzocht na de aanrijding De heer Vermeulen persis
teerde bij zijn diagnose betreffende de vette rempanne-
tjea. Slot van dit onbeduidende auto-sportromannetje
vornietlging van het kautonrechterlijk vonnis en vrij
spraak.
HEDENDAAGSCHE ZORGEN EN BESLOMME
RINGEN VAN DEN WERKGEVER.
De exploitant van een verlofgelegenheld te Alkmaar,
melodieus genaamd „Café Populair", de heer F. S.,
schijnt, terecht of ten onrechte, wat niet aan ons staat
ter beoordeeling, niet te zijn de „persona grata" van
den arbeidsraad. Misschien is deze afwezigheid van sym
pathie wel wederkocrig, doch dit zullen wij buiten be
schouwing laten. In ieder geval was de heer S. voor
noemd in conflict gekomen met dit officieele verzeke
ringslichaam, omdat hij gedurende een geruimen tijd ln
gebreke was gebleven, rentezegels te plakken, ten be
hoeve ven een assistent in zijn verlofzaak, die niet voor
bedongen vast loon werkte, doch moest speculeeren
op de mildadlgheid van de consumenten ln den vorm
van een fooi. Ook deze categorie werknemers valt niet
buiten het ressort van de rijksverzekering en de heer
St. was volgens zijn met overtuiging uitgesproken ver
klaring, niet ongenegen zijn plakplicht te vervullen,
doch de hier boven bedoelde kelner bleef, ten gevolge
van droevige huiselijke omstandigheden in gebreke, zijn
rentekaart ter bijwerking met de gebruikelijke zegels,
4n handen te stellen van zijn patroon. En toen eindelijk,
Kort verhaal
door
door H. A. WILLIAMS.
DE turnhal van Sing Sing weergalmde van hand
geklap en bravogeroep. De gevangenen zaten ln
een kring om het toonecl en stonden vijf ver
diepingen hoog over de tralies geleund. Op een
stormachtige wijze verlangden zij dacapo. De meesten
van deze markante mannengeeichten waren nog rood
van 't lachen, de oogen gloeiden. De hooge «eregasten
en ook de heeren van de pers, die op de eerste rij
zaten, waren geroerd door zooveel levenslust Het eerst
stond de directeur van Sing Sing op en bedankte de
acrobaten, zangers en tooneelspelers uit naam der
directie voor hun optreden. Daarna sprak een vertegen
woordiger van het ministerie en gaf zijn voldoening er
over te kennen, dat zelfs ln dit strenge huis der ge
rechtigheid pogingen werden gedaan om de wetten der
humaniteit na te leven.
In de verschillende hoeken van het gebouw hoorde
men op dat oogenbllk het klikken der camera's; de pers
fotografen verrichtten hun arbeid.
Uit de voorste rij der gevangenen trad daarop een
oude gebogen man naar voren, in de eene hand een
ruiker papieren bloemen, ln de andere een beschreven
vel papier. Met een stramme, onbeholpen buiging reikte
hy den leider van hit amusementsgezelschap de bloemen
toe en las dan met bevende stem van het papier:
Uit naam van myn medegevangenen, uit naam van
1500 begeesterde menschen zeg Ik U dank voor dezen
mooien avond. Met Uw spci en dans, met Uw muziek
en zang hebt U het zonlicht van het leven bij ons bin
nengebracht. Maanden lang zullen wy deze onverge-
teiyke oogcnbilkken ln onze gedachten houden en wan
neer wy dadeiyk onze cellen weer op zullen zoeken...
waar het te vervelend is om te sterven en waar
het zoo vreesoiyk stinkt!!!
Alle hoofden vlogen ln de hoogte. Op de tweede etage
klemde zich een man aan de yzeren tralies vast en boog
zich naar het gezelschap voorover. Tusschen zyn wreed
vertrokken lippen glinsterden groote blinkende tanden.
..De trallevreter. werd overal gemompeld. Jack de
tralievreter". De wachters in zyn nabyheid wierpen een
vragende blik op den directeur. De directeur keek den
regeeringovertegenwoordigcr aan. De regeerlngsverte-
genwoordiger wendde zich tot de heeren van de pers.
De oppassers durfden thans niets te doen en Jack sprak
ongehinderd door. „Zon en lucht, menscheiykheld en
tevredenheid!! De idioot praat wat ze hem voorgekauwd
DE NIEUWE MARGARINE -
dank zy de krachtige pressie van den ambtenaar van
den arbeidsraad, den heer Brandon Bravo, die kaart
eindeiyk op de proppen kwam, werd de heer St. niet
meer in de gelegenheid gesteld, de rentekaart met de
vereisohte zegels te sieren, doch werd tegen hem proces
verbaal opgemaakt, stond hy terecht voor den kanton
rechter, die hem, met ter zyde stelling van zyn gevoerd
verweer, dat hem de gelegenheid was benomen aan
zyn verplichting te voldoen, veroordeelde tot 34 X
f 0.50, subs. 34 X 1 dag hechtenis.
De veroordeelde kon zich echter met den besten wil
ter wereld met dit, overigens In normale gevallen, zeer
billyke vonnis absoluut niet vereenigen. Zyn animo
om aan den ontvanger der registratie 34 X 50 ets. af te
dragen, stond gelyk aan nul komma nul en om gedu
rende 34 dagen vergast te worden op het degeiyke, doch
weinig variabele menu dat de Staat aan weigerachtige
tot beuling van boete gedwongen boetelingen aanbiedt,
kon hem allerminst bekoren. Bovendien echter achtte
hy zicht ten onrechte veroordeeld en beleedigd door den
ambtenaar, 'n smaad, die hy als Uaie Fries, niet voor
nemens was op zich te laten zitten en dus kwam hy ln
hooger beroep by de meervoudige strafkamer ln de ver
wachting, dat dit hoogere college bereid zou zyn, een
ander en hem méér voordoelig vonnis te vellen en hem
te rehabillteeren. Natuuriyk hield de heer St. hetzelfde
verweer als voor den kantonrechter en deed hierby
vooral uitkomen, dat ny was beleedigd door den amb
tenaar van het openb ministerie, die had beweerd, dat
hy onder één hoedje haa gespeeld met zyn kelner om
aan de noodzakeiykheid zegels te moeten plakken,
welke samenzwcerlng door den appellant pertinent werd
ontkend. Na veel gescharrel omtrent het aantal plak-
weken en -dagen, welke getallen niet klopten met de
administratie van den heer Brandon Bravo en nog
méér blsbilles, requireerde de heer Officier ontslag van
rechUvervolging, omdat de patroon geen gelegenheid
had om te plakken en dus overmacht bestond.
De heer St. was content en had geen bedenkingen
meer.
HET BERUCHTE TEXELSCHE OUWE-STEENEN
PROCES OPNIEUW IN BEHANDELING.
Onze lezers herinneren zich misschien nog, en als zy
het niet doen, is het absoluut niet van beteekenis, dat
wy in de week van 21 April een punctieel verslag uit
brachten omtrent een hooger-beroep-zaak uit Texel,
waarin een hoopje puinsteenen als de „Casus Belli", de
oorzaak tot oorlog konden worden.
Het was de circa 60-jarige beroeplooze heer Cornells
B., gedomicilieerd op bovengenoemde overzeesche be
zitting, aan wien de heldenrol in dit juridisch drama
was aangewezen, 'n oudachtig, gemoedeiyk heertje, by
wlen het van buiter. niet was aan te zien, wat er alzoo
van binnen te koop was, ulteriyk een onschuldig,
schaarsch begroeid zandheuveltje, maar inwendig een
gloeiende, rommelende en brulschende vulkaan!
hebben! Jullie laten ons aileen zien hoe het buiten
deze vervloekte tralies ls. Jullie gaan naar de bioscoop,
naar de dancings, naar de bars en ons denken Jullie af
te schepen met een avondje vertier, zonder drank, zon
der sigaren. Daartegen protesteer Ik uit naam van vyf-
tienhonderd medegevangenen en om myn protest kracht
by te zetten beloof ik jullie, dat ik binnen drie dagen de
Sing Sing zal hebben verlaten. Ja. geachte dames en
heeren, binnen drie dagen bevindt Jack zich weer op
vrye voeten!!
De regeeringsvertegenwoordiger wierp een hulpeloo-
zen blik op den directeur, de directeur keek den onder
directeur aan, deze wendde zich op zyn beurt tot den
hoofdoppasser, den de hoofdoppasser schudde zyn vuist
naar boven.
De Journalisten noteerden yverlg.
„Ik zeg Ja!
„Ik zeg neen!
„Dan ken jy Jack niet. die slikt de dikste tralies".
„Geloof jy, dat de menschen van Sing Sing slapen?
„Dat zou toch een vreeseiyke blamage zyn, absoluut
onaanvaardbaar. Heel Amerika zou zich krom lachen!"
„En toch zeg ik, dat de kerel het haalt".
„Uitgesloten!"
„Hy heeft het gezegd".
„Humbug"!!
„Wedden?"
„A1I rlght"
„Tien duizend dollars".
„All rlght tien duizend dollars".
„Dus ik zeg: Ja. Henryü"
„En ik zeg: „Neen, Williamü"
Den tweeden dag bracht de Tribune het volgende
bericht van haar specialen verslaggever:
„Jack, „de tralievreter" heeft den dag van gisteren
ln opvallende rust doorgebracht, 's Avonds om acht
uur verlangde hy kranten. Hy gaf er zyn ontevreden
heid over te kennen, dat men zyn foto „en face" had
gebracht, daar hy „en profil" beter tot zyn recht komt.
Om half negen trok hy zien in zyn cel terug. Hy floot
een schlager door de tanden en liep enkele malen in zyn
cel op en neer. Hy zette zich voorts op den rand van
zyn bed en keek enkele keeren naar het tralievenster,
alsof hy de kracht der tralies trachtte te schatten. Om
negen uur legde hy zich te bed. vyf minuten over negen
gingen alle lichten uit De wacht werd versterkt, de
controle was doorloopend zeer scherp. Alle alarmklokken
zyn ingeschakeld De nacht verliep zonder vermeldens
waardige gebeurtenissen. Hedenmorgen stond Jack op
gewonen tyd op. Hy was goed uitgerust en in een uit
stekende stemming Tydens de ochtendwandeling be
groette hy vrlendeiyk enkele van zy'n medegevangenen.
Als ontbijt verlangde hy ham en eieren en pudding.
Daarna begaf hy zich drie minuten naar zyn cel en
keek weer een oogenbllk de kranten door. Hy kreeg
reeds vroege vele geschenken waaronder een kistje
Het betrof hier dan een hoopje steenen, ook wel ge
naamd brik, dat genoemde heer B. tot diepe ergernis
van het zindelyke gemeentebestuur had geëtaleerd op
of langs een landweg, die door het gemeentebestuur tot
algemeenen verkeersweg was verklaard, doch door den
heer B. werd beschouwd als particulier eigendom, waar
op hy kon doen en laten, al*naar het hem vrystond en
beliefde.
Den burgemeester van Texel en zyn medebestuur
ders, waren evenwel een andere, minder liberale mee
ning toegedaan. Dit verschil van meening gaf aanleiding
tot een ernstig en diepgaand conflict. Ter handhaving
van de gemeente-verordening werd een geregelden lo-
caaldienst geopend door den stevig gebouwden gemeen
te-veldwachter Goinga tusschen bedoelde puinhoop en
het gemeentehuis en werden zoo ongeveer een dozyn
processen-verbaal opgemaakt, zonder dat dezen ambte-
lyken stormloop op den heer B. eenigen merkbaren In
druk maakt
De Kantonrechter, om den Ambtenaar dan maar met
eerbiedig stilzwygen voorby te gaan, werd ook ture
luurs door deze lawine van strafzaken en legde, om zyn
verontrust gemoed wat af te koelen, een zóó buiten
sporige boete op. dat deze zelfs de niet geringe ver
langens van den ambtenaar, nog verre overtrof.
Natuuriyk dacht de heer B. er niet aan in dit kas-
ruineerend vonnis te berusten en hy nam dus de vrij
heid, te bedenken, dat in Alkmaar een Rechtscollege
zetelde, dat jura et facto de macht bezat, de uitspra
ken van alle kantonrechters ln dit arrondissement, te
vernietigen en krachteloos te maken.
Hij maakte dus gebruik van zyn goed recht, vast
gelegd in artikel 364 Strafvordering en teekende appèl
aan. Aanvankeiyk ging het gerucht, dat hy in hooger
beroep zou worden verdedigd door niemand minder
dan de welbekende grootpolitipus, mr. Jan Duys, maar
In de practyk bleek, dat als verdediger en raadsman
optrad mr. C. Smal, minder populair, maar toch knap
genoeg, om die Texelsche puinhoop mee te helpen
opruimen.
De behandeling van deze tot een Mount Everest op
geblazen puinzaakjes had dan plaats op 21 April en bleek
na afloop van het getuigenverhoor, de heer Officier
absoluut niet onder den indruk te verkeeren. Deze ma
gistraat beweerde boudweg, dat hy deze zaken als zeer
eenvoudige beschouwde. Het betroffen overtredingen
van een gemeenteverordening, die zoo klaar waren als
een klontje, terwijl de voorgeschiedenis die aan deze
strafzaakjes kleefde, den Officier beslist yskoud liet.
Gevorderd werd dan ook bevestiging van het gewezen
vonnis door den Heiderschen kantonrechter, met uit
zondering evenwel van de opgelegde straf, die ook den
Officier, in verband met de geringheid der overtreding,
wat ai te gepeperd toescheen en die hy dus wenschte
gewyzlgd te zien in het opleggen van slechts f 75 boete
of 30 dagen.
Nadat de heer B na dit financieel belangryk voor-
deeliger requisitoir heroïek had verklaard, ook al werd
sigaren. Toen de sigaren geprobeerd werden, vond men
daarin drie vylen en twee zaagjes. Voorts heeft men
in de cel ee(i stuk touw ontdekt. Een scherp onderzoek
ls Ingesteld.
Do bankiers WiUiam Foggy en Henry Drinkwater
hebben een weddenschap om tien duizend dollar met
elkaar aangegaan.
10.25. De weddenschap der bankiers is van tien op
twintigduizend dollar gebracht
Den derden dag publiceerde een kleine krant het be
richt, dat Jack verdwenen was. In zijn cel vond men
een vUl; gemerkt met Shoking en Wolff. Do sensatio
van het benioht duurde slechts een half uur. Toen bleek
het. dat men met een reclametruck van de firma Sho
king en Wolff te doen had.
Jack zat nog altyd in Sing Sing.
De actieve .Herald" publiceerde een Interview met een
bekend helderziende, die een ontvluchting voorspelde.
William en Henry waren voortdurend met elkaar in
verbinding:
„Hallo. William. heb je het geld al gereed liggen?"
„Henry. geef je bank maar vast orders."
„Je zou lachen William. ik ben zeker van mijn geld."
„Wie het laatst lacht, lacht het best, Henry."
Tegen den avond was de spanning koortsachtig. De
reporters belegerden het bureau van Sing Sing. Foto
grafen en een aantal cameramen hadden hun toestellen
op de omliggende daken opgesteld.
Om acht uur meldde de late uitgave:
Jack heeft zyn avondbrood gegeten.
Om half negen doet het bericht de ronde:
Jack verlangt een sigaar.
Negen uur: Er is een donderbui boven de stad losge
barsten. Jack slaapt De lichten zyn gedoofd. De wacht
patrouilleert regelmatig.
Om tien uur klingelt de telefoon:
„Nou. William?"
„Nou Henry?"
..Zal ik Je een flesch sodawater sturen?"
„Dank je. Ik ben voorzien."
„Ik hoor het aan Je stem."
„Drink Je op je overwinning. Henry?"
„En jy op je nederlaag, William?"
„Ik heb de twintig duizend al aangesproken
„Ben je zoo zeker?"
„En Jij dan?"
„Ik ga slapen, morgen kan ik het lezen."
„Welterusten William."
„Goodnight Henry."
Mr. Willam Foggy hrikt uit z '-i slaap wakke.. Een
verdacht geluid doet hem overeind in bed gaan zitten.
Hy grypt zyn revolver en knipt hot licht aan. „Handen
omhoog."
„Legt u rustig dat ding weg. V/eet u niet, wie Ik ben?"
Mr. Foggy wryft zich de oogen uit:
„Jack, is het mogtlyk... ben je het werkeiy'k?"
hy tot de geringste boete veroordeeld, ln cassatie U
zuilen gaan by den Hoogen Raad der Nederiandon,
sloeg de meerv. strafkamer de bajonet af en gelastte
schorsing der zaken, ten einde alsnog ook den gemeen
tesecretaris te hooren en werd de verdere behandeling
voor onbepaalden tyu uitgesteld.
We hebben met deze inleiding getracht, d#or concen
tratie van onze intellectueele krachten, de muffe hoop
vergruiselde straatsteenen, liggende op of aan een
Texelschen particulieren of algemeenen verkeersweg
(doorhalen wat niet gewenscht wordt) ln eenigszins» ge
nietbaar literair brood om te werken en zullen nu in 't
kort nog melding maken van hetgeen Dinsdagmiddag,
toen deze appèlzaker. opnieuw aan de orde kwamen,
ten dien aanzien werd verhandeld.
Schenk ons daartoe 'n oogenbllk uw welwillende aan
dacht! Om te beginnen kunnen we melden, dat 3 door
verdachte gedagvaarde getuigen niet verschenen waren.
Gehoord werd in de eerste plaats burgemeester Oort,
die verklaringen aflegde omtrent de openbaarheid van
bedoelden weg.
Verdachte, als naar gewoonte, zwaar gewapend met
een bundel papieren ln een blQo-note, hield yverige aan.
teekenlngen en stelde verschillende vragen.
Aan den verdachte, die meermalen interrumpeerde,
werd gepresenteerd by dezen voortgang uit de zaal te
worden gezet.
De secretaris van het Witte Kruis te Texel verklaar
de, dat de vereeniging „Het Witte Kruis" den weg had
beschikbaar gesteld voor het algemeen verkeer. De ge
meente zorgt voor verlichting en onderhoud. Geen ver
gunning was verkregen voor opslag van steenen.
Volgde als getuige de heer Pieter Klipjfel, 'n 44-jarig
arbeider, welke heer mededeelde, dat hij huurde een
boerderytje van de stichting „Cornells Boon" en van
verdachte had gekocht een partytje steenen voor f 35,
welke steenen hy echter nimmer had gebruikt voor het
bouwen van een varkenshok. Hy had de steenen ook
niet betaald, maar de heer Corn. B. had de steenen
later weer overgenomen.
De president was van meening, dat deze getuige maar
wat verhaaltjes stond op te disschen.
De heer Klippel ontkende thans in September aan
den gem.-veldwachter Goinga te hebben verklaard, dat
hy van die steenen niet afwist, terwyi hy in December
schrifteiyk mededeelde, dat die steenen reeds in Juli zyn
eigendom waren.
De gemeente-secretaris, Corn. Jonker, werd eveneene
.ehoord over de openbaarheid van den Witte-Kruis-weg
jn gaf daaromtrent weinig belangwekkende byzonder-
heden.
Eindeiyk werd gehoord de hulshoudster van de stich
ting, mej. Jannetje Elisabeth de Haas, als getuige 4 de
charge, welke dame inlichtingen gaf over bedoelde
steenen.
Hierop verkreeg de officier het woord, wiens requisi
toir slechts een aanvulling was van hetgeen door den
vertegenwoordiger van het openbaar ministerie bereids
by de vorige behandeling was opgemerkt De verkla
ring van getuige Klippel vertrouwde de Officier niet
byzonder en Indien het mocht biyken uit de verdediging,
dat deze verklaring als overwegend werd beschouwd,
zou de Officier er sterk over denken, tegen gezegden
Klippel een vervolging in te stellen wegens verdenking
van meineed.
De Officier eindigde zyn requisitoir met evenals de
vorige maal te vorderen f 75 boete subs. 30 dagen hech
tenis.
Mr. Smal, verdediger en raadsman van verdachte,
trachtte over de zaak een ander, voor zyn cliënt meer
voordeelig licht te werpen, en pleitte zoowel op juridi
sche als op andere gronden voor verdachte vrijspraak,
subsidair ontslag van rechtsvervolging.
Hierop volgde nog een algemeene disuccie over het
feit, of bedoelde weg viel onder het provinciaal regle
ment op de wegen, wat door verdachte en verdediger
werd ontkend.
Uitspraak volgende week.
ZICH MET INGANG VAN
1 JULI 1931
OPGEEFT ALS LEZER VAN DE
OF
ONTVANGT DE NOG VERSCHIJ-
NENDE NUMMERS VAN JUNI
Do vreemdeling lachte schamper en keek naar zyn
gescheurde gevangeniskleedlng, de schrammen op zyn
handen en het afgebroken touw om zyn lichaam.
„Wie ben ik anders dan Jack de tralievreter?"
„Je zoekt zeker kleeren niet? Ga naar deze kast en
zoek je een pak uit Maar verdwyn dan zoo gauw mo-
gelyk."
„Alright Mr. Foggy
„Rook je, Mr. Jack? Zooals ik gelezen heb heeft men
je in de gevangenis de sigaren geweigerd. Heb je soms
geld noodig? Honderd dollar? Twee honderd?"
Jaok lachte:
„Honderd dollar? U'hebt toch de weddenschap gewon
nen? Fifty, flfty, mr. Foggy. Dat maakt 10000 dollar.
Mr. Foggy wordt bleek en stamelt: Tienduizend dollar
Maar dat is waanzin."
„Wilt u zoo lang praten, tot men ons hier samen-
vindt?"
„Twee duizend, geen cent meer!"
„Neen".
„Vyf duizend?"
..Tot weerziens mr. Foggy. Tienduizend en geen cent
minder."
„Maar waar ga je heen?"
„Naar de gevangenis terug."
„Maar dan verlies ik de weddenschap*
„U wilt toch niet anders?"
„Byf hier. Geef me my'n chequeboek..."
„Goeden morgen, William!"
„Goeden morgen. Henry!"
„Wil je betalen?"
„jy misschien?"
„Pardon?"
„Wei hy is toch uitgebroken."
„Staat het misschien ln de krant?'
„Ik heb het ochtendblad nog niet gelezen. Of wacht
kijk eens: „De groote sensatie van Sing Sing. Jack „ds
tral!evreter" i-i nog niet uitgebroken.
Mr. William Foggy legde zijn krant neer en keek naar
zyn bediende, die met een brief binnenkwam. Hy scheur
de den brief open en las:
„Sir Henry Drinkwater: De cheque, die u my gegeven
hebt heb ik reeds Ingelost, waardoor bewezen wordt, dat
de credletwaardigheid van uw firma boven eiken twij
fel verheven is. Ik sta u gaarne toe, dezen brief ln da
pers te publiceeren of hem op een andere manier aia
referentie te gebruiken. Naar de gevangenis kan ik he
laas niet terugkeeren, daar myn naam niet Jack de tra
llevreter is, doch Dlck de „cheque-eter".
Glimlachend reikte mr. William Foggy dezen brief,
aaq zyn vriend over en zegt: „Voor jou. Wanneer
soms een dergelijk briefje voor my ontvangt, weer das
zoo goed het voor my te bewaren. De bandiet sohynt d»
brieven in een verkeerde enveloppe te hebben gestoken
