Scbager Courant
De reis om de wereld rond den
Noordpool
LEVEND BEGRAVEN.
Tweede Blad.
Sterk ingekrompen
trajecten.
De daad van
Lode van Dijck.
Woensdag 8 Juli 1931.
74ste Jaargang. No. 8895
KANS OP MISLUKKING KLEINER
DAN VROEGER.
(Bijzondere correspondentie).
DE vrees voor de Poolkoude heeft de vliegeniers
langen tijd er van weerhouden, op hooge
breedte de vliegen. Toch worden daar de tra
jecten veel korter, doordat de afstand tusschen de meri
dianen voortdurend kleiner wordt. Een reis om de
wereld op hooge breedte behoeft dus niet lang te zijn;
de koude vormt het eenige bezwaar. Het schijnt echter,
dat de piloten van plan zijn. thans over dit bezwaar
heen te stappen, want er '.yn niet minder dan acht
plannen in voorbereiding voor groote reizen (waar
onder twee reizen om de wereld), waarbij de bekorting
van den afstand door het vliegen op hooge breedten
het voornaamste punt is. Dit is een aanwijzing, dat het
transatlantische verkeer in de toekomst zooveel moge
lijk den kortsten weg zal volgen, onverschillig hoe die
over den aardbol loopt; de „route langs den 40en
breedtegraad" zal dan wel vervallen. Op een globe zal
men inderdaad kunnen controleeren, dat de route New-
York—Parijs via Harbor Grace op New Foundland
vrijwel een rechte lijn is. Eigenlijk zou het tusschen-
station nog niets Noordelijker moeten liggen dan Harbor
Grace, vooral wanneer naar meer Oostelijk gelegen
plaatsen als Berlijn of Boedapest wordt gevlogen. Doch
Harbor Grace is op het oogenblik het meest geschikte
punt
Van deze route zal door velen gebruik gemaakt
worden, o.a. door de Hongaren Alexander Magyar en
Kapitein George Endres, die met een Lockheed Sirius,
voorzien van een Wasp-motor, naar Boedapest willen
vliegen. Ze hadden verleden jaar al willen gaan, doch
waren niet tijdig klaar voordat het slechte weer begon.
Otto Hillig en Holger Holriïs zijn reeds den Oceaan
overgestoken en naar Kopenhagen gegaan met een
Bellanca. Hillig is een Duitscher, die 40 jaar geleden
naar Amerika emigreerde en daar rijk is geworden
als fotograaf. Hij had verleden jaar met den Graf Zep
pelin naar Duitschland willen gaan, doch toen hij ge
heel roisva&rdlg op het vliegveld te Lakehurst aan
kwam, bleek dat zijn gereserveerde plaats al sinds het
begin vari den reis door een ander bezet was geweest.
Hillig ging teleurgesteld naar huis, doch toen hij hoor
de van het plan Hoiriïs, steunde hij hem met 25000
dollars om een vliegtuig te kunnen koopen. Want
Hoiriïs zelf is een arm piloot, die zeven jaar geleden
de ouderlijke boerderij in Denemarken heeft verlaten
om naar Amerika te gaan. Hillig heeft echter ook zijn
vliegbrevet gehaald en belden oefenden er zich veel in
nachtvliegen en blindvliegen. Het merkwaardigste is,
dat Hillig nog nooit gevlogen had voordat hij met
Hoiriïs in zijn eigen vliegtuig zat. Na de gelukkige
landing in Kopenhagen werd de tocht naar Stein-
brucken, zijn geboorteplaats, in Duitschland voortgezet
Deze piloten vliegen dus telkens twee aan twee;
hetzelfde is het geval bij de reizen om de wereld van
Hendon en Pangborn en van Post en Gatty. Het is
daarom des te opmerkelijker, dat Ruth Nichols en
Laura Ingalls beiden een solovlucht willen ondernemen.
Deze solovluchten over den oceaan zijn hun van ver
schillende kanten afgeraden, doch tevergeefs. Ruth
Nichols zeide dat de vliegtuigen en motoren de laatste
(Vier jaar belangrijk zijn verbeterd, zoodat haar moei
lijkheden lang niet zoo groot zijn als die van Lindbergh
en Chamberlain. Deze laatste heeft haar ook eerst van
het plan willen afbrengen, doch toen dit niet gelukte,
FEUILLETON
Door
ARNOLD BENNETT
19.
Het was laag water. Priam Farll sloop voorzichtig naar
den oever, even voorbij de aanlegplaats voor de stoom-
booten en verborg zich tusschen eenige palen. Hij keek
verschrikt en angstig om zich heen, alsof hij op 't punt
was, een misdaad to begaan.
Toen opende hij de verfdoos, oliede 't palet en probeer
de de soepelheid van de kwasten op zijn hand. En hij
maakte een schets van 't tooneel voor hem. Hij deed
het heel vlug in minder dan een half uur. HU had
duizenden van die „gekleurde aanteekenlngen" gemaakt,
zooals hij ze noemde, en hij had er nooit een van willen
afstaan. Hij had er altijd 'n hekel aan gehad, aanteeke
nlngen weg te doen. Zonder twijfel had zijn neef Duncan
ae nu, als Duncan zijn adres in Parijs ontdekt had wat
hij wel gedaan zou hebben.
Toen hij klaar was. bekeek hij de schets; hij deed zijn
©ogen half dicht en hield haar een meter van zich af.
Ze was goed. Behalve een paar potloodkrabbels, die hij
in gedachten gemaakt en dadelijk weer verscheurd had.
was dit de eerste schets, die hij sinds den dood van
Leek gemaakt had. Maar zij was heel goed. „Je hoeft niet
te vragen, wie dat gemaakt heeft," mompelde hij, en
voegde er bij: „Dat is juist 't beroerde er van. Elke ken
ner zou 't in een seconde snappen. Daar is maar één
man die dat gemaakt kan hebben. Ik zal iets moeten
maken dat minder goed is!" Hij klapte de doos dicht,
•oen er een vrijend paartje in 't zicht kwam. Dat had
■ij niet hoeven te doen. want het paar verdween weer
dadelijk, in diepe verontwaardiging over den indringer,
die hun plaatsje had ingenomen.
Allee was bijna klaar met haar gebak, toen hij In de
•chemering naar huls kwam; hy rook den heerlijken
Keur. Hij ging stil naar boven, en legde zijn kwasten in
•«n leege zolderkamer boven in 't huls. Toen waschte hij
*>rgvuldlg zijn handen, om alle verflucht er van te ver
wijderen. En aan 't avondeten probeerde hij doodonschul
dig te kijken.
Hij was v rooi ijk, maar 't was een gedwongen vroolijk-
is hij haar toch met de voorbereidende werkzaam
heden blijven helpen. Hij was vroeger houder van het
wereldrecord voor non-stop-vluchten en is nog steeds de
houder van het Amerikaansche record.
Ruth Nichols heeft intusschen met haar oceaan-
vlucht niet veel succes gehad. Bij het opstijgen kwam
haar machine te vallen en brak zij zelf een been. Voor-
loopig zal het dus van een tocht over den grooten vijver
wel niet komen. Haar vliegtuig, de Lockheed Vega, was
overigens uitstekend uitgerust En met ditzelfde vlieg
tuig behaalde zij verschillende wereld snelheids- en
hoogterecords voor vrouwen. Het vliegtuig was uitge
rust met een Wasp-motor van 60 P.K. en met een door
Chamberlain zelf ontworpen landingsgestel, dat een
grootere snelheid tijdens de vlucht mogelijk maakt. Het
opstijgen met de zware voorraad benzine moest verge
makkelijkt worden door een Standard verstelbare pro
peller, die haar tevens in staat stelt om haar vlieg-
snelheid aanmerkelijk op te voeren. Verder had zij de
beschikking over een kunstmatigen horizon, alweer een
voordeel dat Lindbergh en Chamberlain niet hadden, en
zijn alle benzine- en olieleidingen dubbel gemaakt, ter
wijl de buigzame metalen leidingen alle zijn Ingesloten
In waterdichte rubber, zoodat bij een eventueel scheuren
der leidingen geen lekkage ontstaat. Maar voorlooplg
komt er niets van haar tocht.
Laura Ingalls zal eveneens naar Parijs vliegen en wel
met een Lockheed Air Express, waarbij de vleugel ge
heel bovenop de fusilage rust en in evenwicht wordt
gehouden door metalen stutsels Zij vliegt in een open
cockpit die zich vrij ver achter den vleugel bevindt
Zij is op het oogenblik echter nog niet geneel gereed
met haar voorbereidingen.
Deze transatlantische vluchten blijven alle nog ten
Zuiden van de Poolstreken; het moeilijkste deel van het
traject ligt telkens tusschen 0 en 60 graden Noorder
breedte. Anders is het gesteld met de beide vluchten,
die Lindbergh ontworpen heeft, n.1. New-YorkTokio
en New-YorkPeiping. Bij de route New-YorkPeiping
is opmerkelijk, dat beide plaatsen op ongeveer 40 graden
N.B. liggen en bijna tegenover elkaar op den aardbol.
Lindbergh had dus ook de halve aarde kunnen om
vliegen langs dien breedtecirkel, terwijl het thans ge
volgde principe, wanneer het in alle strengheid werd
doorgevoerd, zou leiaen tot een route, die vrijwel over
den Pool ging. Deze is ongeveer een derde van de
andere route, wat men met een touwtje op de globe
kan nameten. Lindbergh zal echter uit praclische over
wegingen den Pool „links laten liggen" en niet Noor
delijker komen dan de 80e breedtegraad. Van New-York
vliegt hij resp. naar Godshaven op de Westkust van
Groenland, King's Bay op Spitsbergen en verder het
lange stuk tot Peiping.
De andere door Lindbergh ontworpen vlucht, van
New-York naar Tokio, voert hem tot den 70en breedte
graad. Een rechte Hjn tusschen de beide plaatsen loopt
n.1. langs de Noordkust van Alaska en van hier af tot
Tokio zal hij die kortste route ook trouw volgen. Van
New-York naar Noord-Amerika zou die route hem
echter noodelooze moeilijkheden in den weg leggen bij
de lange vlucht over Noord-Canada en daarom neemt
hij zijn weg over Edmonton. Deze vluchten van Lind
bergh zullen niet het karakter van een recordvlucht
dragen. Hij maakt ze met zijn vrouw en wil de tochten
daarom zoo aangenaam en comfortabel mogelijk in
richten.
De voorgenomen vluchten om de wereld hadden
echter wel degelijk ten doel, een record te breken, en
wel dat van de Graf Zeppelin, die de vlucht in 22 dagen
heeft volbracht en naar alle waarschijnlijkheid nog in
dit jaar zijn eigen record zal verbeteren. Dr. Eckener
is van plan om in den h>op van 3 of 4 weken zesmaal
den Oceaan tusschen Spanje en Zuid-Amerika over tc
steken bij wijze van proef voor een snellen mail- en
passagiersdlenst, waarbij aan de eindpunten de passa
giers door vliegtuigen verder vervoerd worden. De reis
zou 3 dagen duren.
De reis om de wereld van Post en Gatty moest 16
dagen duren, zij deden het in nog geen 9 dagen. De
route liep van New-York over Harbor Grace, Berlijn
en Moskou naar Tokio, en van daar ten Oosten van
Azië en ten Zuiden van Alaska, langs de Westkust
van Canada tot Seattle toe, vfenwaar New-York dwars
over het vasteland werd bereikt. Korter is nog de
route van Hendon en Pangborn, die van New-York
een non-stopvlucht naar Berlijn willen maken, waarbij
zij eerst over een afstand van 1000 mijlen de „route
van den 40en breedtegraad" volgen om dan langs de
groote cirkelroute verder naar Berlijn te vliegen. Van
Berlijn gaan zij verder naar Moskou en vandaar, als
de conditie van hun vliegtuigen en motoren het toe
laten. naar het Baikalmeer in Siberië. Dit is wederom
een zeer zwaar traject, en daarop moet dadelijk de
groote reis naar de Beringzee worden gedaan, waar
een afgelegen handelspost der Sovjet-regeering ligt.
Vandaar vliegen zij dan dwars over Alaska en West-
Canada naar Edmonton en verder via Chicago naar
New-York.
Er zijn nog tal van avontuurlijke tochten. Steeds
meer moeilijkheden worden overwonnen, en de kans
op mislukking is kleiner dan vroeger, niet alleen door
het betere materiaal, doch ook door de grootere kalm
te der piloten, die er hun tijd voor nemen, om alles
rustig voor te bereiden en niet te ongeduldig zijn, om
hun vertrek uit te stellen, als het weer of andere om
standigheden dit noodig maken.
(Nadruk verboden.)
Een overzichtskaartje.
heid. Ze spraken natuurlijk overh un omstandigheden.
Het scheen, dat zij nog wat geld op de bank had staan
genoeg, om zes maanden van te leven. Hij vertelde
haar met gemaakte opgewektheid, dat zij nooit zorgen
behoefde te hebben over geld, hij had geld en kon al
tijd meer verdienen.
Als je denkt, dat ik je zal toestaan weer in betrek
king te gaan, heb je 't mis," zei ze. En ze kneep haar
lippen stevig op lekaar.
Dat maakte hem van streek. Hij kon nooit langer dan
een half uur onthouden, dat hij een gepenslonneerde
knecht was. En 't was bepaald haar bedoeling niet, hem
daaraan te herinneren.
Het denkbeeld, dat hij als knecht zou dienen, was
half belachelijk en half tragisch. Hij zou evenmin be
diende kunnen zijn als makelaar in effecten of koord
danser.
„Dat bedoelde ik ook niet," stotterde hij.
„Wat bedoel je dan?" vroeg ze.
,Och, dat weet ik niet!" zei hij vaag.
„Want dingen, waarvan je in advortenties leest
adressen schrijven, of gramofoens verkoopen dat ls
toch niets, weet je!"
Hij rilde.
Den volgenden morgen kocht hij een doek van 36 x
24 en nog eenige kwasten en tuben met verf en smok
kelde alles zijn zolderkamertje binnen. Gelukkig kwam
de werkvrouw dien dag en Alice had 't te druk om op
hem te letten. Van een oude tafel en een bak uit een
reiskoffer, maakte hij een soort van ezel en begon met
te probeeren een slecht schilderstuk te maken naar zijn
schets. Maar na een kwartier had hij ontdekt, dat hij
evenmin geschikt was voor kladschilder als bediende.
Hij kon de kleuren niet overdrijven noch de figuren zelf
onwaar maken. Hij kon 't eenvoudig niet; 't verveelde
hem te probeeren. ,Alle menschen kunnen in zekere
omstandigheden zich kleiner voordoen, dan ze van nature
zijn en Priam Farll had dat in vele gevallen kunnen
doen. Maar niet als schilder! Dan kon hij alleen 't al
lerbeste geven. Hij kon de natuur alleen weergeven, zoo
als hij haar zag. En 't was meer zijn Instinct dan zijn
geweten, dat hem belette af te dalen.
In drie dagen, waarin hij Alice door allerlei uitvluch
ten uit het zolderkamertje hield, was de schilderij klaar
en onder 't werken dacht aan aan niets of niemand dan
aan zijn werk. Hij was een ander mensch geworden een
opgewonden, levenslustige man. -
„Hemel!" riep hij uit en bekeek de schilderij, „ik kan
nog schilderen!"
Kunstenaars houden soms van die alleenspraken.
De schilderij waa prachtig! Wat een kleur! Wat een
poëzie! Het was juist een schilderij zooals hij placht te
verkoopen voor 700 tot 1000 pond, voor hij in Westminster
Abbey begraven werd! Het eenige bezwaar was, dat zij.
evenals de schets, duidelijk een „Priam Farll" was al
stond die naam er niet onder.
HOOFDSTUK VH.
De bekentenis.
Dien avond was hij zeer opgewonden en hij scheen er
niet aan te denken, zijn opwinding te verbergen. Het waa
een feit, dat hij zich niet beheerschen kon. al had h\j
't geprobeerd. De scheppingskoorts was over hem ge
komen al zijn oude verlangens en oude, opwindende
genietingen. Zijn werkkracht had ongebruikt gelegen,
gesluimerd. Maandenlang had hij geen kwast in zijn
hand gehad, maandenlang had hij opzettelijk zijn gedach
ten van 't schilderen afgewend; hij was tevreden met
't zien van 't schoone. Als hij zich een week geleden
ernstig afgevraagd had. of hij ooit weer schilderen zou,
had hij misschien geantwoord: Waarschijnlijk niet."
Zoo weinig kent de mensch zijn eigen Innerlijk! En nu
was de leeuw ontwaakt en brulde zijn verlangen uit.
Hy zag dat de laatste paar maanden alleen een rust
periode geweest waren; dat hij moest schilderen of
gek zou worden; dat niets er verder op aankwam. Hy
zag ook, dat hy maar op één manier schilderen kon
op de manier van Priam Farll.
Als 't ontdekt werd. dat Priam Farll niet in West
minster Abbey begraven lag. als er een schandaal van
kwam en wettelijke moeilijkheden des te erger! Maar
schilderen moest hij.
Niet om 't geld. begrijp me goed!
Als 't toevallig zoo uitkwam zou hy natuuriyk ook
gaan verdienen. Maar hij had al heelemaal vergeten, dat
't leven ook zyn financieele zijde heeft
Hy liep onrustig op en neer in de huiskamer In Wes-
ter Road. waar Alice met 'n stopmachine op haar schoot
en een bril op de neus. kousen zat te stoppen (ze droeg
een bril als zy donker werk onder handen had.)
De kamer was leelijk; Putneysch gezellig, maar lee-
lijk. met haar gravures naar schilderden van R. W. Lea
der. R. A, het te realistische bruine behangsel bruine
meubels met beribbelde pooten, een karpet dat deed
denken aan een gepensionneerde gouvernante, die aan
den drank was geraakt en een zwarte wolk aan 't pla
fond boven de matglazen lampen. Gelukkig hinderde die
omgeving hem niet Hy zag haar niet Als zijn oogen
niet rustten op Iets moois, zagen ze niets van deze stof-
felyke wereld. Het eenige, dat hem Interesseerde van do
BRIEF UIT VLAANDERENLANH
De groei van het verzet.
Bonten. De Leeuw. Van Dijck.
In die drie namen ligt vast de stijgende lijn var*
het verzet der Vlaamsche jeugd, tegen de wurging
van ons nationaal Vlaamsch-zijn door het Brus-
selseh regiem.
Bonten's daad hoopte de tegenstander nog, althans
in haar gevolgen ongedaan te kunnen maken, door»
den schijn te wekken, alsof hij er zich. in den grond,
niet veel van aantrok. Kr werd weinig of geen mis
baar gemaakt en de overheid greep niet in.
Met De Leeuw ging het al niet meer. Hij trad td
voorschijn in een periode toen iedere Vlaamsche
wilsuiting stilaan een plaats begon te krUgen op het
eerste plan van Belgiës hinnenlandsche politiek,
toen ook in Beulemanië de heeren den ernst van het
Vlaamsche vraagstuk niet meer konden loochenen,
De ruchtbaarheid die zijn protest alras erlangde, de
indruk die het in Vlaanderen wekte, mankten het
de gezaghebbers onmogelijk niets te doen En zoo
ze zich in den aanvang alleen bekommerden om
het herstel van hun gehavend prestige zie het
vonnis te Luik de reactie daarop in het Vlaam
sche land. leerde hen gauw wijzer worden, en efl
volgde niet alleen de vrijspraak te Brussel, maar
tevens de vervroegde z.g. vervlaamsching van het
leger voor de Vlaamsche recruten.
Joris, echter en dat was, na zijn kalmen, vasb-
houdenden moed, op dat oogenblik zijn grootste ver
dienste bleef tenslotte bij de taalkwestie. Hij
eischte eerbiediging van zijn. van onze taal doofl
„das Militar" en hij wist de Broqueville een schijn-
toegeving af te dwingen die. als iedere schijnheilig
heid. een. zij dan niet zoo bedoelde, hulde was aan
de gegrondheid van den Vlaamschen rechtseisch.
Met Lode van Dijck gaat het weer een stap ver
der. Hij is de eerste principieele dienstweigeraar ir*
Vlaanderen, de eerste, die België de gehoorzaamheid
opzegt, omdat hy. als Vlaming, den Staat niet die
nen kan dien hij en niet hij alleen, zouden we zoo
denken als de onderdrukker van zyn volk be
schouwt.
Zoo groeit de Vlaamsche oppositie, in harder*
strijd, niet alleen in omvang, maar in diepte, in
draagkracht tevens. Het m niet meer enkel de
Vlaamsche massa, die in beweging komt, het is het
geweten van het individu, dat zijn wetten begint te
stellen aan allen die Vlaanderen liefhebhen als hun
vaderland.
Ironie is gemakkelijk. Het kost de verbeelding
geen buitengewone inspanning de meest groteske
voorstelling uit te denjsen van wat deze. onze zondige
wereld worden zou. niüest ieder alleen bij zijn eigen
inzicht, zijn eigen opvatting en piicht te rade gaan
om uit te maken, wat de gemeenschap van hem
eischen kan en wat hij haar weigeren mag.
Die ironie heeft op Van Dijck geen vat.
Zijn daad is er geen van ziekelijk uitgevezeld idea*
lisma. Wat hem drijft is niet een eigenzinnig door
gezet fantazietje. Hij is de tolk van een heel volk, van
een heele natie.
Want in den grond voelen honderdduizenden VIae
mjjngen als hij Zijn afwijzing van den Belgischen
dienstplicht is niets anders dan een uiting een
drastische uiting als men wil van de verwijde
ring. de kloof, die steeds dieper gaapt tusschen Staat
.-n Volk in Vlaanderen, tusschen Vlaanderen en het
ééne-en-onverdeelbare! Zonder deze verwijdering
ware die afwijzing niet denkbaar.
Geen jong Vlaming,, die op de hoogte is van den
toestand waarin zijn volk naar de bevrijding op
rukken moet. kan het gevoel van zich afzetten, dat
het leger waarin hij diepst moet nemen, dn den
geest van zijn leiders, een strydmachine is tegen
Vlaanderen, of zich onttrekken aan het besef, dat,
door het militair accoord, dat leger, afgezien van
alle binnenlandsche wanverhoudingen, een troef is
geworden in handen van spelers, die om zijn belan
gen als Vlaming oin het zacht uit te drukken
al heel weinig bekommerd zijn.
Het hangt dan maar van persoonlijk temperament
en van persoonlijke omstandigheden af, op welke
wijze men. dat inziend en dit aanvoelend, reageert,
Van Dijck behoort blijkbaar tot de kerels-van-uit-
een stuk. de mannen, die geen vrede nemen met pla
tonische en oratorische manifestaties, die niet hal
verwege blijven staan, maar voor wie eerlijke con
sequentie een zedelijke behoefte is.
De rechters, die over hem te vonnissen zullen heb-
ben,#zijn zeker van nu af al de wetten aan 't na
pluizen, krachtens dewelke zij het hun plicht kun
nen achten hem te véroordeelen.
Die wetten zullen ze vinden in de wetboeken.
Maar, in het onvervalscht Vlaamsche hart van ons
volk leeft een andere wet: die van de liefde voor al
wie. uit liefde tot Vlaanderen, zichzelf, zijn vrijheid
zijn bestaan in de waagschaal werpt.
Men zou te Brussel verstandig doen, wanneer men
d&armee rekening hield!
inrichting van 't huis. was zijn leuningstoel.
„Henry", zei zyn vtouw, .zou Je niet liever ga&n «It-
ten?"
Die kalme verstandige stem deed hem zijn onstuimlg-
op- en neerloopen staken. Hy keek Alice aan en zy
zette haar bril af en keek hem ook aan. Het zegel aan
zyn horlogeketting bengelde vrij heen en weer. Hy moest
tegen iemand spreken, en daar zat zyn vrouw niet
alleen de geechikste. maar ook d© meest geëigende per
soon om mee te praten. Een onweerstaanbare drong
kwam over hem. om haar alles te vertellen, ze zou "t
begrijpen, ze begreep hem altijd; en ze was nooit ver
baasd over iets. De zonderlingste gebeurtenissen wist ze
altyd op de een of andere manier te verklaren, tot ze
gewone, d&geüjksche voorvallen werden. Die ramp met
de brouwery bijvoorbeeld! Ze had die aanvaard, alsof 't
faillisement van een brouwery een schouwspel was dat
Je op eiken hoek van de straat kon zien.
Ja, hy zou 't haar zeggen. Drie minuten geleden had
hy nog geen plan haar of iemand ander iets te vertellen.
Nu nam hy een plotseling besluit.
Als hij haar zijn geheim toevertrouwd had, zou hij
natuurlijk ook komen te spreken over de schilderij, die
hy zoo even afgemaakt had.
„Zeg, Allee," zei hy, „Ik moet eens mot jo praten.
„Best zei ze, „maar ga er dan by zitten. Ik begryp
niet wat je de laatste dagen toch bezielt".
Hy ging zitten. Hy voelde zich niet heelemaal eigen
r«et haar op dat oogenblik. En hun huweiyk leek hem,
in zeker opzicht, onwezenlijk, niet echt Hy wist niet
dat er jaren noodig zyn, om tusschen man en vrouw
volkomen vertrouweiykheid te scheppen.
„Henry Leek ia mijn echte naam niet," zei hy.
„O niet?" vroeg ze. „Wat zou dat?"
Ze was in 't minst niet verwonderd, dat Henry Leek
zyn ware naam niet was. Ze was een wijze vrouw en
kende de wonderiykheid van de wereld. En ze had hem
getrouwd om hemzelf, omdat hy haar op een bijzondere
manier aantrok.
„Ten minste zoolang je geen moord of iets dergelijks
gedaan hebt voegde ze er met haar ruatigen glimlach
by.
„Ik heet eigenlijk Priam Farll," zei hy kortaf.
,Jk dacht dat Je meester Priam Farll heette."
..Om je de waarheid te zeggen, heeft er een vergissing
plaats gehad." zei hy zenuwachtig. „Dat portret, dat Je
toegezonden is, was myn portret"
„Ja^ dat weet ik", zei ze. „Wat bedoel je daarmee?"
Wordt vervolgd.
