De financieele moeilijkheden van de gemeente Sleen. AHijd een mooie en zachte huid De aanslag op den Haagschen notaris. Landbouwconflict in Drente. Remarque en Rusland. vaa rlijlc vond, f 15 boete of 15 dagen hechtenis eischen. Ufi ruiterlijke bekentenis van verdachte was oor zaak dat de kantonrechter de straf veriaegde tot f6 of 6 dagen. Het in beslag genomen geweer, dat onder den ken nersblik van den kantonrechter als niet veel soeps werd gekwalificeerd, werd verbeurd verklaard. WAT AL TE VEEL LINKS GEORIëNTEERD. De niet-verschenen melkrijder H. BI. had op den 28sten Mei te Harenkarspel op den Dorpsweg met rijn auto te veel den linkerkant van den weg gehou den, toen hij rechts een rijweg wilde indraaien. Het gevolg was, dat Jan Huiberts op zijn motorfiets te gen hem opreed, die een flinke schade aan zijn kar retje had te noteeren. Schilder Bes kon het een en ander bevestigen, zoodat op grond van deze getui genverklaringen de melkrijder werd veroordeeld tot f 15 boete of 15 dagen hechtenis eri tot betaling van de toegebrachte schade ad f22.32. KOEIEN TE. GAST. Als koeien uit de gast gaan kun je er van op aan, dat ze altijd"belanden op terrein, waar ze niet mo gen komen. Zoo ook weer drie van die beestjes van Jan K. aan de Langereis te Nieuwe Niedorp. die ,.de spat" had-, den opgenomen en het aardappelveld van huurman Van Roselaar een beetje gingen omploegen, iets waar deze laatste natuurlijk allerminst op gesteld was. Mede door de minder goede verstandhouding tus schen de buren wilde de schaderegeling maar niet tot stand komen en hoorde verdachte K. heienmorgen f10 boete of 10 dagen hechtenjs tegen zich eischen en de verplichting zich opleggen om aan Van R. f 15 schadevergoeding te betalen. Een van de kooien van Corn. O. te Oudkarspel was ook al niet tevreden ln eigen „home" en verscheen achtereenvolgens drie maal in den houw van Ver- kroost. Daar zou tenslotte ledereen zijn geduld bij verliezen en de heer ambtenaar vindt, dat het toch maar niet opgaat, dat de eene boer koeien houdt ten koste van een ander. F 10 boete of 10 dagen hechtenis voor O. en de ver plichting om aan Verkroost twee rijksdaalders scha devergoeding te betalen. ERNSTIGE AANRIJDING OP DEN AFSLUITDIJK. De 62-jarige dokter Dirk T., arts te Oegstgeest, heeft door zijn onverantwoordelijk rijden den 28sten Mei een vrij ernstige aanrending op den afsluitdijk naar Wieringen veroorzaakt. Feitelijk zat de dokter naast den bestuurder, zijn 17-jarigen zoon die dus nog niet. achter het rad mocht zitten doch zoo. dat hij elk oogenblik het stuur kan overnemen, zooals dat heet. Vóór hem reed F. H. Wilms van Den Haukes, die met zijn Ford op weg was naar Wijk aan Zee. Rij het voorbijrijden heeft de wagen van den dokter de Ford aangereden, zoodat deze aan den wegkant in den greppel terecht kwam en ernstig beschadigd werd. De kantonrechter merkt op. dat hij ln. zijn jaren lange praktijk nu al long de wetenschap'heeft opgo daan. dat. doktoren altijd heel erg hard en onvoor zichtig rijden. Wilms verklaart nog. dat zij den wagen wel ach ter zich gezien hadden( maar aanvankelijk hadden gedacht, dat hij achter zou blijven. Toen was de wa gen toch voorbijgegaan, maar ondanks dat getuige zelfs rechts in den graskant had gereden, was hij door den dokter geraakt, met het bovenvermelde ge volg. Hij had nog voorgesteld de schade in der minne te regelen en daarover aan den dokter geschreven maar nooit eenig taal of teeken op zijn schrijven ontvangen. De dokter zegt. dat zijn zoon goed links reed, toen hij voorbij wilde halen, zoo zelfs dat hij in het zand roed en-dat hij (da dokter) toen het «tuur had gegrepen en wat meer rechts had aangehouden. Andere getuigen hadden echter gezieii, hoe ze met z'n tweeën aan het stuur hadden zitten trekken en dat de auto gevaarlijk heen en weer had geslingerd. De ambtenaar van het O. M. is wel tot de overtui ging gekomen dat de verdachte hier een zeer ernstige overtreding van de Motor- en Rijwielwet heeft begaan en ook zeer onverantwoordelijk is opgetreden door 'zijn nog geen 18-jarige zoon het stuur in handen te geven, die daarenboven nog bewezen heeft, er abso luut niets van te kennen. Hij elscht twee geldboeten van f 60 en f 40 en 60 en 40 dagen hechtenis, en hoopt dat de schade spoedig geregeld zal worden. De uitspraak luidt f 40 en f 30 of 40 en 30 dagen. EEN GOED TOKPLAATSJE. Een in keurig blauw kamgaren costuum goklcede locomotiefpoetscr uit Amsterdam verschijnt nu voor de heeren rechters. Hij was, evenals zoovele van zijn stadgenootcn, naar Schagen gekomen om te vlsschcn en voor dat doel was hij zonder toestemming het wei land van W, Broekhuizen opgeloopen, om naar „het- zclfde plekkic" te gaan, waar hij altijd zat. En dat was een £ocd plckkie. ..Moet je mij ook eens wijzen!", zegt de Kanton rechter. Het gevolg was echter dat de hoofdstadbewoner een proces verbaal opliep en hedenmorgen zich hoorde veroordeelen tot f2.boete of 2 dagen hechtenis. meneer Oxford, met zijn sigaar ln den mond, een oheque van vijfhonderd pond en overhandigde dien aan Prlam. die probeerde hem met een onverschillig gezicht aan te nemen, wat hem niet gelukte. Hij was geteekend „Par- litts" „U hebt zeker gehoord, dat Ik nu de eonlge eigenaar van dit huis ben." zei Oxford, al rookende. „Werkelijk?" zei Prlam. die zich zoo zenuwachtig voel de als een onervaren nieuweling. Toen ging meneer Oxford, Priam voor. over mollige tapijten, naar een vertrek, waar het electrisch licht door middel van reflectors weerkaatst werd op een' kleinen, maar onvergetelljken groep schilderijen. Meneer Oxford had niet overdreven. Zulke schilderijen zag men niet eiken dag. zelfs niet leder Jaar. Daar was de schitteren ds Delaerolx die Priam ooit gezien had: ook een Ver meer. die een bezoek aan 't Rijksmuseum overbodig maakte. En aan den veraten wand. dien meneer Oxford Voor 't laatste bewaard had. op de oereplaats. een avond landschap. uit Valterra, een stadje in de bergen, in •Italië. Het diepste van Prlam's ziel werd beroerd, toen hU die schilderij zag. Aan den onderrand van de rijke omlijsting stonden twee woorden ln zwarte letters: ..Pri am Farll". Hoe goed herinnerde hij zich, dat hij 't schil derde! En wst was 't «en meesterlijk stuk! ..Dat Is." zei meneer Oxford, „volgens mijn bescheiden meening, een van de mooiste Farlls, die er bestaan. Wat vindt u. meneer Leek?" Prlam zweeg even. „Dat ben lk met u eens," zei hij. „Farll," zei de heer Oxford, „Is ongeveer de eenlgo moderne schilder, die het gezelschap verdragen kan. waarin die achllderij zich ln dit vertrek bevindt, niet waar?" Prlam kleurde. „Ja", zei hU. Er bestaat in verschillende opzichten een belangrijk verschil tuaschen Putney en Valterra: maar de schil derij van Valterra en die van de Hoogstraat in Putney waren opvallend duidelijk, onloochenbaar, van dezelfde hand: het was onmogelijk niet dezelfde wijze van schil deren te zien. denzelfden kijk en dezelfde opvatting, in 44n woord, dezelfde strenge en toch schitterende vertol king vsn de natuur. De overeenkomst drong zich aan u op en greep u vast Zij kon zelfs aan een afslager niet ontgaan zijn. Toch maakte meneer Oxford er geen toe speling op. Hij scheen er blind voor te zijn- Alles wat hij zei. torn ze de kamer uitgingen cn Priam zijn oordeel in enkele woorden uitgesproken had. was: „Ja. dit is de klcino verzameling die Ik Juist bij elkaar gekregen heb en ik ben er trotsch op, ze u getoond te hebben. Nu moet ENKELE KLEINE VERKEERSOVERTREDINGEN. Piet K. te Dirkshorn had zonder licht gereden, maar waar hij ontkende zal de volgende keer zijn zaak nogmaals dienen. Da's goed! vond Piet. Jan B., een 28-jarige reiziger uit Alkmaar, had te snel gereden in do gemeente Oudkarspel,, maar waar in zijn oproeping de geconstateerde snelheid niet was opgenomen, werd deze ingetrokken en zal hjj opnieuw worden gedagvaard. Gerrit B. te Burgerbrug had zijn nummerbewijs niet bij zich f 2 of 2 dagen. Jon E., eveneens te Burgerbrug, kon het op een zeker oogenblik ook niet toonen, evenmin als zijn rij bewijs voor hem 2 X f 2.— of 2 X 2 dagen. A. Gr., winkelier in de Zijpc, was uitgereden zon der verlichte nummerplaat. Hij moest in den nacht voor een spoedgeval naar veearts De Boer te Scha gen f 1.— of 1 dag. EEN ONGELUKKIGE GREEP VAN DEN WETGEVER. Bakker Van E. t< Zijpe was wat te vroeg begonnen, d.w.z. hijzelf als patroon. Eén van die gevallen, meent de «mbtenaar, die moeilijk zijn te begrijpen iemand die voor zijn werk opkomt. „Een ongelukkige greep van den wetgever", voegt de Kantonrechter hieraan toe. Met zooveel antipathie-betuigingen voor dit geval, is het te begrijpen, dat verdachte maar tot 50 cent boete of 1 dag hechtenis veroordeeld wordt. Een voorloopige oplossing. Omtrent de financieele moeilijkheden der gemeente Sleen,verne omt de N.R.Ct., «lat de burgemeester een voorloopige regeling getroffen heeft met de regeering, waardoor voor het oogenblik de voornaamste bezwa ren zijn overwonnen. De rc- geling komt hierop neer, dot aan de gemeente betalingen worden gedaan van gelden uit het gemeentefonds, die feitelijk pas aan merkelijk later zouden hehoeven te worden gedaan. Hierdoor is het de gemeente mogelijk dé loonen en uitkeeringen aan behoeftigen gedurende de eerste, we ken te blijven verzorgen, terwijl in dezen tijd gezocht kan worden naar een definitieve oplossing der moei lijkheden. Vooral ook in verband met het feit, dat ten opzichte der gemeente Emmen de regeering haar hou ding in dezelfde quaer.tie nog moet bepalen, valt nog niet te zeggen in hoeverre het raadsbesluit van j.1. Dinsdag verdere gevolgen na zich zal sleepen. Hei gemeentebestuur van Sleen heeft in Den Haag op den meest mogelijken spoed aangedrongen, omdat een goede gang van zaken vereischt, dat de verschillen van merning in deze belangrijke quaestie zoo spoe dig mogelijk tot een oplossing worden gebracht. IIET VISSCHERIJBEPRIJF TE IJMUIDEN- Een commissie van onderzoek ingesteld- De minister van staat, minister van binnenlandscha zaken en landbouw heeft een commissie ingesteld, aaq welke wordt opgedragen een onderzoek in te stellen naar de oorzaken, van den ongunstigen toestand, waarin het trawlorvisscherijbedrljf te IJmujden ver» keert, omtrent de uitkomsten van dat onderzoek od korten termijn verslag uit te brengen cn daarbij zoo mogoljjk de middelen aan te geven, welk» zouipij kunnen worden aangewend tot. verbetering van het bel drijf. heb ondervonden dat het| Jgoed is om een ol twee maali r per week des avonds het ge-/ Maat een oaar minuten metj rPurol te masseeren, waarna J ik de gewoonte heb de niet/ fin de huid gedrongen Purol/ fmet een zacht doekje af te/ /vegen. Deze eenvoudige be-J 'handeling geeft op den duur/ faan de huid een bijzonder/ f zachte en mooie teint. u met mij meegaan en op mijn club met mij lunchen. Doe 't. om mij genoegen te doen. Ik zou ontroostbaar zijn. als u weigerde." Het kon Prlam geen zier schelen, of meneer Oxford ontroostbaar was; en hij had er ernstig op tegen, in me neer Oxford'a club den lunch te gebruiken. Maar hij zei „Ja", omdat zijn bedeesdheid dat 't gemakkelijkst vond, daar meneer Oxford een volhoudend man was. Priam was bang er heen te gaan. Hij was verward, ongerust, bevreesd over 't geheimzinnig zwijgen van meneer Ox ford. Met den wagen reden ze naar de club. D« club. Prlam was nooit te voren In een club geweest Die verzekering moge Iemand verbazen, zelfs ongelooflijk voorkomen, maar 't was een feit Hij had het land van de clubs op Jeugdigen leeftijd verlaten. Engelsche clubs in Europeesche steden kende hij wel van bulten, en hij was ook bekend met 't gezellig gekout van hunne le den aan verschillende tables d'hotes, maar hU had niet de behoefte gevoeld er nader kennis mee te maken. De club van den heer Oxford verontrustte en intimi deerde hem: 't was er zoo groot cn zoo donker. Van bui ten zag zij er uit als een stadhuis van een groote indus triestad. Als ge aan den voet stond van do trap met reuzetreden. die voerdo naar de eerste tweo draaideuren, was uw hoofd stellig lager dan de voeten van 't wezen, dat u streng aankeek van do andere zijde van de ruit Uw hoofd was ook veel lager dan de vensterbank van de machtige ramen op do eerste verdieping. Er waren twee verdiepingen boven den beganen grond, en daar boven stak een vooruitspringende dakrand van gebecld- bouwden steen uit. welke dreigend overhing. Het tien de deel van een lel. het kleinste stukje hout, dat van die hoogte neerviel, zou in staat geweest zijn, een olifant te doe den. En de heele voorgevel was zwart, zwart van ouderdom en kolenaanslag. Het denkbeeld, dat het ge bouw een stadhuis was. dat in onbruik en verval geraakt was. verliet u langzamerhand, als ge wat nauwkeuriger keekt Dan werd eene vergissing u duidelijk en ge bo- greept, dat meneer Oxford's club een monument was, een overblijfsel uit den tijd. toen er nog reuzen waren op aarde; dat 't ongeschonden was overgegaan op een volk van dwergen, die 't zoo goed mogelijk gebruikten. De eenige afstammeling van de reuzen was de portier ach ter de deur. Toen meneer Oxford cn Priam de trap op liepen. rukte deze eenlg overgebleven reus met reuzo- krachten do reusachtigo deur open en meneer Oxford De aanleiding van den moordaanslag. „Do Avondpost" meent, dat de aanleiding van den moordaanslag op notaris Morra o.a. zou moeten ge tocht worden in het feit. dat de dader, de accoun tant V„ eenigen tijd geleden het perceel Hooistraat no. 1 had gekocht, waarvan de exploitatie hem niet moeliep. V. had dit pand, aldus het blad. ongeveer 4 maan den geleden gekocht, met de bedoeling het in ge deelten voor kantoorlokalen te verhuren. Dit plan mislukte, zoodat de heer V. reeds maanden vrijwel geen huur ontving. Ook nadat hij vrij groote bedra gen aan het pand ten koste had gelegd, gelukte het hem niet het bezit rendabel te maken. Dit gevoegd bij andere omstandigheden maakte hem eGnigszins zwaarmoedig, hoewel van eigenlijke financieele moeilijkheden geen sprake was. Gedu rende de laatste weken was het zijn huisgenooten meermalen opgevallen, dat V eenigszins afwezig was. hoewel hij nimmer over eenige moeilijkheden repte. Hij is Dinsdagmorgen gewoon de deur uitgegaan, zonder dat er iets bijzonder aan hem te bespeuren viel. Ook in den aanvang van het onderhoud met no taris Morra was hij zeer normaal. Na eenige oogen- blikken vertrok echter plotseling zijn gezicht en be gon hij verschrikkelijk met de oogen ie draaien, terwijl alles aan hem trilde. Daarop trok hij zijn re volver en vuurde op den notaris. Deze is niet, zooals aanvankelijk gemeld, door twee. doch door drie schoten getroffen en wel een in het linkeroor, een in den rechterschouder en een in den linkerpols. De kogel in schouder en pols zijn in het Roode Kruisziekenhuis door dr Exalto verwijderd. Tot ver wijdering van den kogel in het hoofd durfde deze chirurg echter nog niet over te gaan. Deze uiterst gevaarlijke operatie zal na het nemen van Röntgenfoto's geschieden door een speciaal daar voor overkomenden Duitschen chirurg, welke door zijn ervaring, in den oorlog opgedaan, een zekere vermaardheid bezit in het verwijderen van kogels uit het hoofd. DOOR UITSTROOM F.ND GAS BEDWELMD. Tengevolge van een lek in de gasleiding zijn in een perceel aan den Buiksloterweg te Amsterdam een 75- Jarige man en zijn 77-jarige vrouw door het uitstroo mend gas bewusteloos geraakt Een zoon die thuis kwam, trof zijn ouders in dezen toestand aan. Hij bracht hen onmiddellijk naar buiten, waar zij gelukkig vanzelf weer bijkwamen. De inmiddels ontboden G.G. D. achtte opneming niet noodzakelijk. De landarbeldersbonden stellen een ulti matum aan de landbouwers in Oostelijk Drente. De samenwerkende landarbeidersbonden hebben aan de werkgeversorganisaties in het landbouwbe drijf in geheel Oostelijk Drente alsmede te Nieuwer- oord medegedeeld, dat hunne leden de van werkge verszijde aangeboden loonen en tarieven niet hebben aanvaard en dat, indien deze week geene overeen stemming wordt verkregen, van arbeiderszijde met ingang van Maandag 20 Juli de staking zal worden afgekondigd. Voor Oostelijk Drente omvat het ge stelde ultimatum de landbouwers in de dorpen Erica, Oranjedorp. Nieuw-Amsterdam, F.mmer-Erfscheiden- veen, Munsterscheveld. Roswinkel, Buinen. Nieuw- Weerdlhge;'lG Kxloörmond. 2e Exloërmond; Drou- wenermoml en Valthermond Voor een aantal andere dorpen zijn de onderhandelingen tusschen de bestu ren der werkgevers- en werknemersbonden nog gaande. GEEN DANSMUZIEK- In verbond met den ernstlgen toestand. Het W. B. meldt, dat na de radiorede van minister Dietrlch, over de beteekenis van de jongste financieele noodverordeningen (opgenomen ln ons nummer van Donderdag werd medegedeeld, dat de nummers dans muziek, welke verder op het program stonden, niet zouden worden uitgevoerd, teneinde het publiek in de gelegenheid te stellen den ernst van den toestand te be seffen en daarnaar te handelen. Tevens werd verzocht het slot van het program, n.1. het Duitschland-lied, met groote toewijding aan te hooren. MACDONALD'S REIS UITGESTELD- Wolff meldt uit Berlijn, dat het bezoek der Engel- scho minister aldaar wegens de bijeenkomst op Maan dag van de Commissie van deskundigen over de uit voering van het voorstel Hoover te Londen, is uitge steld. Zooals vanzelf spreekt werden de ministers dus gister niet op Waalhaven te Rotterdam verwacht en Priam gingen naar binnen; de deur rwaaide dicht met een sterke luchtverplaatsing. Priam bevond zich ln een onmetelijke ruimte, onder een gebeeldhouwde zol dering, die zoo ver weg was, dat 't den hemel leek. Hij zag. dat meneer Oxford zijn naam zette in een reusach tig boek, onder een reusachtige klok. Toen hll daarmee klaar was, voerdo meneer Oxford hem langs uitgestrekte vergezichten ter linker- en rechterzijde, naar een lange kamer, waarvan de lange muren bezet waren met dui zenden en duizenden stevige haken en hier en daar hing aan een haak een zijden hoef of een overjas. Meneer Oxford zocht een paar haken uit en toen zij hun goed afgedaan hadden, bracht hij Prlam naar een ander groot vertrek, dat blijkbaar bestemd was, om hen aan de baden van Carcalla te herinneren. In reusachtige kommen, uitgebeiteld In stevig graniet, borstelde Priam zUn nagels met een borstel, die grooter was dan hij ooit gezien had. zelfs in een nachtmerrie, en een bediende borstelde zijn jas af met een voorwerp, dat een verde digingswapen geleek van Anak. „Zullen we dadelijk naar de eetzaal gaan." vroeg me neer Oxford, „of wilt u eerst een bittertje?" Priam bedankte voor het bittertje en ze gingen een overweldigend breede trap op van somber marmer er. door andere vertrekken naar de eetzaal, die uitmuntend geweest zou zijn voor manege. Hier waren zes reusacn tige ramen naast elkaar, elk raam voorzien van gordij nen. die in zware plooien van uit *t onzienlijke in 't zich- bare nedervielen. Waarschijnlijk was er wel een plafond. Aan eiken wand hingen reusachtigo schilderijen in zware vergulde lijsten cn tusschen de ramen stonden heldhaf tige marmeren borstbeelden op zuilen van bnzalt. De stoelen zouden niet te verwrikken geweest zijn, als ze niet geioopen hadden op rolletjes van een soort buiten gewoon hard metaal, maar bij de tafels vergeleken sche nen ze kinderspeelgoed. Aan 't eene eind van do kamer stond een buffet, dat gemakkelijk een heelen os had kunnen dragon en aan "t andere zag Priam onder een schoorsteenmantel, waarop Goliath niet zou hebben kun nen leunen met zijn ellebogen, een haardvuur, waarboven men een heeie koe makkelijk zou kunnen braden. Alles was stil en plechtig: de vloeren waren overal bedekt met zware tapijten, die elk geluid dempten. Er was niet 't minste gedruisch. Geluid was Iets, waartegen ernstige bezwaren schenen te bestaan. Priam was reeds een onmetelijk vertrek doorgeloopen, welks muren in reusachtige letters de vermaning droe gen: „Stilte". En hij had opgemerkt, dat alle stoelen en banken dik opgevuld waren en overtrokken met zacht HAAR KLEEREN WAREN ZELFS TOT LAST Was levensmoede. Nu weer gezond en opgewekt. Wat een verandering heeft er in liet leven van de: Leidsche vrouw plaats gevonden! Van de diepste moedeloosheid was zij weer tot d waardeering van de levensvreugde gekomen. Vroege had zij na de maaltijden een gevoel van wanhooj nu kan zij alles eten zonder eenig bezwaar. En dit alles is "t resultaat van „de kleine, dagelijfc sche dosis" Kruschen Salis! Leest U eens haar brief: „Ik voel me verplicht U de heilzame uitwerkiq van Kruschen Salts mede te deelen. De pijn in mij lichaam, een pijnlijke maag en stijfheid in mijn li maten, was zoodanig, dat ik geen kleeren aan lichaam verdragen kon! Na de maaltijden voelde ik mij ellendig, alsof ik veel gegeten had. hoewel ik geen eetlust had gehi Nu gevoel ik mij gezond en frisch. Geen indigesf geen zwaarmoedigheid en ik eet alles zonder eei bezwaar. In een woord ik voel mij 10 jaar joni en geniet van 't leven." Mej. v. E. te Leidei Kwelt U toch niet langer met hoofdpijn en die nai geestige toestanden; al deze kleine hinderlijke k len vergallen Uw leven! De meeste van die kwalen ontstaan, doordat lever en nieren niet behoorlijk werken en vergiftig stoffen in Uw bloedsomloop laten doordringen. Ot der den geneeskrachtigen invloed van de zes leveni krachtige zouten in Kruschen gaan Uw lever en nii ren weer normaal en regelmatig werken, zoodat i ieder spoor van giftige stoffen doen verdwijnen. Ut bloedsomloop wordt frisch en zuiver. Uw geheel lichaam wordt versterkt en herleeft. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij all apothekers en drogisten f 0.90 en f 1.60 per flacon Hollandsche verpakking waarborgt echtheid. (Adv, SPRINKHANENPLAAG IN PALESTINA- Groote schade Uit Jeruzalem. Wolken van sprinkhanen zijl Zuid-Transjordanië binnengedrongen en hebben teng» volge van gebrek aan voedsel zelfs kudden schape aangevallen. Naar het schijnt heeft de regeering onvoldoende vooi zorgsmaatregelen genomen tegen de sprinkhaanovi vallen, want het meerendeel van de oogst zou zij vernietigd. Een tooneelstuk van „lm Westen nichh Neues". De Russische medewerker van het „Hsbl." schrijd Te Petersburg wordt de voorstelling voorberei van een tooneelstuk, naar Remarque's „lm Westei nichts Neues". De bewerker, Zagorsky, geeft de vol gende uiteenzetting van zijn taak: „Het geheel systeem van het zoogenaamde „pacifisme" is in mij tooneelstuk aan een vernietigende critiek onderwoi pen. Het gaat natuurlijk niet om Remarque. maa om het lot van die maatschappelijke tusschengroe welke met den naam „kleinburgerlijke intelleciues lenaangeduid wordt en die tusschen de twee strij dende partijen het kapitaal en het proletaria* een onbepaalde plaats inneemt. In het tooneelstul is naast de leus: „Denk aan den oorlog van 1914 een andere leus ingelascht, nl.: „Denk aan den ia perialistischen oorlog van 1931" (De bolsjewiki beaV ren nl dat het „internatioaale knpitaal" in 1931 ce? oorlog zal beginnen tegen de Sovjet-Unie). Er wasteen tijd, dat Remarque in zeer populair, is geweest. Die tijd is voorbij. De Sovj^ regeering beschouwt nu zijn denkbeelden a vaarlijk en heeft den critici gedwongen hem zoo' mogelijk belachelijk te maken. De Rijksuitgevei heeft indertijd Remarque's boek in een goedkoo] editie uitgegeven. Nu wordt de directie daarom g laakt. De Sovjets-criticus A. Winogradow schrijft ovi dezen „bok" van de Rijksuitgeverij en verkondigt, i' Remarque slechts een heel klein beetje meer tali bezit dan de overige Westersche auteurs van o logsromans. maar daarentegen is hij „een volraaal pacifist, d.w.z. een mensch die het mepst bespot!» lijke standpunt inneemt, dat maar denkbaar i iemand die zich bezig houdt met het verspreid» van absoluut steriele ideeën". „Zijn opvattingen deelen staat gelijk met het te weren, dat onder het communistische regiem kies pijn zou verdwijnen. Maar aangezien kiespijn (d.wi de oorlog) eeuwig is, zoo is het veel verstandiger Ik marqué niet te lezen. Wij moeten onze nieuwe gen» ratie opvoeden als standvastige strijders, zij moet ee voorbeeld nemen aan de roode soldaten". Overigen zegt Winogradow. is de bewering van Remarque oi houdbaar: aan het Westelijke front hebben verandi ringen plaats gevonden, die onze geheele aandacl eischen (bedoeld is de revolutionnaire stemming o: der de arbeiders in het Wesien, welke, volgons bolsjewistische schrijvers, binnen afzienbaren tij tot een communistische revolutie in het Westen v leiden). D< Hjke slag ling< en v uitg< «tan dit te k «rich volg per over gesc D< geld een zien. V( Krul ben, nen weg ding te n nora f 12. aan D BtUU D< fcasg dig N< de cieri V« men mee D< ling V< doel de v al h Ni heer Jani veel nog u me ko: leng op van *en< te b D leer, zoodat 't onmogelijk was onder 't zitten het mins gekraak te veroorzaken. Oppervlakkig bekeken schei de zaal leeg te zijn, maar als men nauwkeuriger lcee zag men dwergen rondkruipen, of in armstoelen zitte die blijkbaar gemaakt waren om twee van hen te b« gen; die dwergen waren de leden van de club, die ti poppen waren teruggebracht door haar ontstellende aj metingen. Een vreemd en onheilspellend ras! Ze zage^ jlaa: er uit. alsof ze in 't laatste stadium van verval verketf V001 den, en waar hun hoofden rustten, was een wit klee uitgespreid, opdat hun hoofden de plekken niet zoudi beroeren, die geheiligd waren door de hoofden van i machtigen, die heengegaan waren. Zij spraken zeldc met elkaar, maar wisselden blikken van wederkeer wantrouwen en misnoegen; en als ze toevallig eens m elkaar spraken, was 't op een toon van vermoeide oi choogeilng. Ze konden elkaar slechts onduidelijk ondi scheiden in de heerschende schemering een scheo ring, waarop de electrische lampen, die dofgeel sche» in hun groote kronen, bijna geen Invloed hadden. geheele gebouw leefde in 't verleden, in de dagen olim, toen er nog reuzen waren, die in die leuningst* ien pasten en hun voeten konden steken onder ft sohoors teenman tela In zulk een omgeving liet meneer Oxford, Prlam e! en drinken uit gewone borden en kleine glazen. Ge .1 «blij ..I «wil J tMl Jiai J «te «bo A CU uiTuiiBU uit (jcnrouD oonrelRiïr^ïltï.~~ ffinj enkele aanduiding over den onheugelijken ouderdi van de club in dien uiterst modernen en uitmuntend 1 den R l*te: U! korl vrai Zt V, IC »er! maaltijd behalve in de Stiltonkaas, dio scheen stammen uit de dagen van Homerus, een kaas, die lUi sus voor 't eerst kon geproefd hebben. Ik behoef na*fl lijks te zeggen, dat de geheele uitwerking op Priai stemming noodlottig werkte. Maar hoe kon de dipl"* tleke meneer Oxford gissen, dat Priam nooit in I club geweest was? Hij verkeerde In onuitspreke'iji angst, en hij zou graag een som gegeven hebben, even reusachtig was als de club hij zou zelfs wissel ln zijn zak gegeven hebben, als hij meneer (W nooit ontmoet had. Hij was een veel te gevoelig voor een club en zijn stemmingen waren onbertkenï* Stellig had meneer Oxford de uitwerking van zijn ft op Prlam's stemming verkeerd beoordeeld; weldra hij zUn fout ln! „Zullen we een kop koffie drinken in de rookkaa* stelde hU voor. Wordt vervolli GOI E, de t gebi v«rt Volg Ni lk n tlek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 10