IIM P.W.N. in 1930.
Slachtoffers van de zee.
De huurdersstaking
te Rotterdam,
Een ooi ij k geval.
Autobus-karavaan door
roovers overvallen.
Vloedgolf aan de Spaansclj ÏT2
kust
Het Jaarverslag van het Provinciaal Waterleidingbe
drijf Noordholland bevestigt de goede dunk, die wij van
dit bedrijf hebben.
De opbrengst van de waterverkoop was f 2.173.218.87
of f 129.134.40 meer dan in 1929. Op het vasteland zijn
nu alle gemeenten aangesloten. Warder was de hekslui
ter, terwijl men thans bezig is om zelfs Marken aan te
sluiten. De overige eilanden Urk. Texel, Vlieland en Ter
schelling zullen wel nooit rechtstreeks van het P.W.N.
kunnen profiteeren.
Naast 't P.W.N. blijven bestaan de bedrijven voor Am
sterdam, Haarlem, Bussum, Hilversum, Den Helder en
enkele andere gemeenten, welke o.a. te Bussum en Hil
versum nog in particuliere handen zijn. Of het ooit zal
komen tot één bedrijf, dat heel de provincie bedient,
uitgezonderd dan de eilanden? Wij vreezen van niet
Do exploitatie van 't P.W.N. leverde In 1930 een voor-
deelig saldo van f 464.041.19. Dit heele saldo is besteed
voor afschrijvingen behoudens een bedrag van f 84.198.69,
dat overgeschreven is op de exploitatie-reserve.
Op 31 December 1930 bedroeg de kapitaalschuld aan
de Provincie de som van f 16.777.603.44. Zulk soort schul
den drukken niet zwaar: rente en aflossing zijn verze
kerd!
Om te laten zien dat het niet over kleine sommetjes
gaat vermelden we, dat de aflossing in 1930 bedroeg
ruim f 487.000.
Het aantal afgeleverde M3. water steeg van 10.844.628
in 1929 op 11.099.520 in 1930, dus met 254.892 M3. ef
2.35
Het aantal aansluitingen klom van 79.187 op 83.120, dus
met 3933 of 4.96 De nieuwe klanten deden derhalve
het gemiddelde gebruik dalen.
De waterwinplaatsen en pompstations waren in staat
volledig aan de behoefte te voldoen. Voor Noord-Hol-
Jand boven het IJ zijn het die te Wijk aan Zee, te Cas-
trlcum en ts Bergen. Den Helder heeflt een eigen win-
plaats prlse d'eau doch koopt ook water van 't
P.W.N.
Nu alle eenigszina belangrijke bevolkingscentra zijn
aangesloten, wijzigt zich de aard der werkzaamheden.
De groote transportleidingen zijn klaar. Hoofdzaak wordt
nu het onderhoud daarvan en van de plaatselijke netten
met de uitbreiding voor zoover die nog mogelijk Is.
Hoe het daarmee staat, blijkt uit deze gegevens.
Op 31 December 1930 was van het totaal-aantal onder
de aansluitingsplicht vallende perceelen 94.3 aange
sloten.
Een Jaar te voren was dit percentage 92.2.
In het verzorgingsgebied waren aanwezig 84.375 aan-
slultpllchtige perceelen, een jaar vroeger bedroeg dit
aantal 82336.
Inderdaad aangesloten waren 79.590 perceelen (vorig
Jaar 75.919).
Bovendien waren einde 1930 nog 3530 (vorig Jaar
3268) niet aansluitplichtlge perceelen aangesloten. Deze
zijn grootendeels niet als woning ln gebruik.
Het totaal aantal aansluitingen groeide aan van
79.187 tot 88.120, dus met 3933.
Er waren aangesloten 80 zuivefabrieken, 2 minder dan
ultimo 1929. Oorzaak: opheffing.
Van 1920 tot 1930 steeg het watergebruik dezer In
richtingen van 40.729 op 150.333 M3.
De directeur deelt ln zijn verslag mede. dat de in 1929
tot stand gekomen regeling voor onrendabele gebieden
goed werkt en tot een veelvuldige toepassing aanlei
ding geeft
Eind 1930 had de Provincie reeds voor 20 gevallen
een bijdrage toegezegd, waardoor werken tot een totaal
bedrag van f 223.765 werden mogelijk gemaakt.
Dit is inderdaad belangrijk en kan allicht voor hen,
"die nog vaniQldlpgwater blevena verstoken, een aan
leiding zijn om niet bij de pakken neer te zitten. Men
denke er echter wel aan: het naaste adres Is de ge-
meente. Daar moet mén zich" dus vervoegen, want als
de gemeente niet meehelpt, doet de provincie ook niets.
Een moeilijk vraagstuk is de Instandhouding van het
buizonnet. Dit vergt meer en meer de aandacht en niet
slechts het P.W.N. alleen. De lengte van het buizennet
Is nu meer dan 1.682.000 M. De vraag welk materiaal da
voorkeur verdient ln bepaalde omstandigheden en welke
beschermingsmiddelen behooren toegepast te worden,
heeft alom in den lande en buiten do landsgrenzen de
volle belangstelling.
Sinds eenigen tijd wordt voor wijde buizen het sys-
tecm-Bonna gevolgd. Zulke leidingen bestaan uit dun
plaatijzer, zoowel aan de binnen- als aan de buitenzijde
met gewapend beton bekleed.
1 Over het personeel spreekt de directeur met lof. Op
31 December waren In dienst van het P.W.N. 152 per
sonen, van wie 30 tijdelijk en 6 op proef.
Op het aantal arbeidsdagen 4 55.324 kwamen 1689%
ziektedagen voor, hierin begroepen 382 verzuimdagen
door ongevallen.
haar In den steek liet houden? Hij betrapte zich op
die vraag! Of zag ze er slechts zoo tragisch uit, omdat
ze zich eenzaam voelde en niet wist wat alleen te be
ginnen?
HU leunde in zUn stoel achterover en sloeg haar on
bemerkt gade. Het leek hem toe dat ze alles om zich
heen vergeten was en geenerlel verwachtingen koesterde.
ZUn cigarette was bUna opgerookt doch hij had wer-
kelijk geenerlel oplossing kunnen vinden. En daarom
vroeg hU kortaf:
„U heeft toch zeker wel kennissen? Waar woonde u
voordat u trouwde?"
Ze keek op en er was een verschrikte uitdrukking
ln haar oogen. ..Ik woonde vroeger bU een tante in
Somerset in. Ze stief en daarna ging ik naar een stief
broer ln Londen. BU hem ontmoette ik Norman. Ik was
toen Juist bezig werk te zoeken."
„En inplaats daarvan trouwde u met hem?" veronder
stelde Tlggle.
Ze boog haar hoofdje. „Ja."
Weer staarde Tlggle ecnlge seconden peinzend voor
zich uit Het leek hem toe, dat ze liever niet langer
over de bewuste kwestie ondervraagd wilde worden,
maar tcgelUk begreep hU het hlerbU toch moeUUk te
kunnen laten. En kunt u dan niet naar dien broer
gaan?" vroeg hU plotseling.
Ze schudde met haar hoofd. „Nee, dat ls niet mo-
gelUk. HU is slechts mijn stiefbroer geen familielid.
Ik was al bU hem weggegaan, voordat lk trouwde."
Tiggio dacht hierover nog even na voordat hU weer
•prak. GoleldelUk drong het tot hem door in welk een
wanhopgen toestand dit jonge schepseltje zich bevond.
„En is er dan niemand andera?" vroeg hU ten laatsto.
„Niemand tot wie u zich kon wenden?"
„Nee." Haar stem was zacht, doch beslist. „U moet
bedenken, dat dit alles drie jaar geleden gebeurde. Ik
was toen negentien. De menschen vergeten iemand ln
drie jaar heelemaal."
„Weet u dat wel zeker?" drong Tiggie aan. „Kent
u werkelijk niemand anders?"
Er was een dringende klank in zUn stem en hU
wond zich op.
ZU aanvaardde haar Noodlot klaarblUkelUk zonder
protest. Plotseling hief ze haar hoofdje op en zag hem
aan.
„O, bekommert u er zich alsjeblieft niet om." zei ze
op vriendelijken toon. ..Het zou niet eerlUk en goed ztyn-
Ik ga nu naar mUn hut terug. Ik d&nk u wel voor
het kopje thee."
BU de laatste woorden stond ze op, zwakjes glim
lachend. en terwUl Tlggle haastig overeind sprong, voel
de hij dat er iets was gekomen, wat Ineens zUn rust
verstoorde iets wat hU niet met woorden had kunnen
omschrUven.
Droevig ongeval op het strand te Noord
wijk. Een 15-Jarlg meisje en haar red
der door den sterken stroom meegesleurd
en verdronken.
Woonsdatr is te Noord wij kerhout een droevig onge
luk gebeurd, dat het leven heeft gekost aan den
bekenden voorzitter van Amstels Gymnastiekvereni
ging, den heer W. J. F. F. Lintz, en aan Liesje Neus-
haus, een 15-jarig adspirantje van deze vereeniging.
Bij Noordwijkerhout. in de jeugdherberg De Duin
ark, kampeerden een kleine dertig meisjes, meest le
den van Amstels, onder leiding van vier dames en
vier heeren. Uiteraard werd er nogal eens gebaad.
Woensdagavond baadden zij gezamenlijk de heer
Lintz, wiens egvi een der leidsters was, was juist per
auto uit Amsterdam gekomen toen de zee sterk bc
gon te trekken. Een algemeen geroep en gegil volgde:
zelfs de goede zwemsters konden den stroom niet
haas. Gelukkig was men niet ver van den kant, zoo
dat vrij spoedig allen op het droge waren. Allen op
één een meisje van vijftien jaar, die zeewaarts
uit gedreven .was.
Do heer Lintz trachtte het kind te redden; de in
spanning wachtenden op het strand zagen hom kam
pen met den golslag en het kind bereiken.
Wat daarna gebeurde? Beiden verdwenen in de gol
ven. En eerst een half uur later spoelde het lichaam
van den heer Lintz aan. Met inderhaast telefonisch
ongeroepen hulp er waren acht leden van de Red
dingsbrigade en twee doktoren gekomen werd ge
tracht den heer Lintz tot het loven terug te roepen.
Met mocht, ondanks langdurige pogingen, echter niet
gelukken. De doktoren moesten den dood consïaTee-
ren.
Het lichaam van Liesje Neuhaus werd een uur na
Lintz door de Reddingsbrigade gevonden.
De heer Lintz was zeer bekend in de gymnastiek-
wereld. Sinds 1909 als bestuurslid van Amstels werk
zaam, vervulde hij sinds een tiental jaren de functie
van voorzitter van deze vereeniging. Hij was 42 jaar
01"'
EEN ONEERLIJKE COMMISSIONAIR.
Gearresteerd wegens verduistering van
f 8000.—.
Do Haarlemsche politie heeft een een-en-vijftigjari
gen commissonnair in effecten aangehouden, verdacht
van verduistering ten nadeele van een zijner cliënten
voor een bedrag van f 8265. De verdachte heeft bekend
en is aan de Haarlemsche justitie overgeleverd. Hij
heeft het verduisterde geld ten eigen bate aangewend.
EEN VLUCHTENDE MAN, DIE SCHIET.
Tijdens het onweer van Donderdagnacht bemerkten
de zoons van den landbouwer Van Egdon onder Ede
onraad in het kippenhok. Toen zij op onderzoek uit
gingen, vluchtte een man weg. Bij de achtervolging
schoot hij een der zoons met een zwaar kaliber-revol
ver door het dijbeen. Hierdoor wist de man in de
duisternis te ontkomen; hij is verder waarschijnlijk
met een auto gevlucht. Bij de achtervolging heeft hij
enkele voorwerpen, o.a. 'n potlood en een horloge, ver
loren. Waarschijnlijk is het een Duitscher of een Ne-
derlandsche grensbewoner.
De man, dlo zijn eigen met f 11.25 betaalde
tarwe niet mocht vermalen; daarna een deel
bU vooruitbetaling !n Den Haag van zich
zélf moest koopen, vervolgens sfja geld weer
uit Den Haag terug ontving na aftrek van
ecu rijksdaalder per 190 Kg. en tcxislotte
voor zijn restant een halve gulden admini
stratiekosten moest betalen.
Onder bovenstaand opschrift lescn wo In het' „HsbJ."
Tot welke zonderlinge en zotte verhoudingen do Tax-
wewet kon leiden, moge blijken uit het volgende histo
rische geval, dat een ons bekenden Noord-Hollandseben
akkerbouwer en een z.g. erkenden handelaar, die tevens
kropmeelmanlder ls, is overkomen:
De bewuste boer had, evenals zoo velen ln den lende,
een belangrijk deel van zijn tarwe van den vcrigen
oogst (in totaal zit er nog 47.000 ton "oij boeren, hande
laars en fabrikanten, waarvan Inmiddels reeds een deel
is afgekeurd) een jaar lang bewaard met het oog op de
een half jaar geleden aangenomen Tarwewet.
HU was thans echter het wachten moede, omdat on
danks alle georganiseer nog maar steeds geen tarwe
wordt afgenomen door de fabrieken (Vlta), hetgeen op
zijn beurt weer veroorzaakt wordt door het niet koopen
van meel door de bakkers, die zich nog even vóór 4 JuH
volgekooht hebben met meel.
Deze akkerbouwer nu besloot, om maar niet langer
te wachten en verkocht een partij goede tarwe aan een
door de Tarweorganisatie erkenden handelaar, tevens
kropmcelmaalder en wel tegen den prijs van f 11.25 per
100 ICg., na daarvoor eerst toestemming te hebben ver
kregen.
De handelaar vervolgens haalde de tarwe naar -huis
op een door de Tarweorganisatie voor N. en Z. Holland
verstrekt vervoerbewijs en sloeg de partij in
zUn pakhuis op.met de bedoeling haar te vermalen ln zijn
eigen bedrijf. M44r dat ging niet op, want van de
Tarwe organisatie kreeg hij opdracht, om een deel van
de partij of te leveren aan een bepaald adres, een Vita-
lld. Tegenstribbelen gnf r.let; men gaf géén pardon en
aldus geschiedde het, dat de man, die zijn eigen en met
f 11.25 plus het rijloon betaalde tarwe wilde gaan ver
malen, haar moest verkoopen aan een ander.
Nog niet uit het veld geslagen, vroeg hü vervolgens
toestemming, om dan de rest van zijn party te mogen
vermalen tot kropmeel. Hij kreeg echter ten antwoord,
dat hU daartoe eerst een bestelbon moest zenden aan de
Vita, (hoewel de tarwe ln zijn eigen pakhuis lag!)
Maar bovendien moest hU o onnaspeurlijke
wegen der bureaucratie nadat de „bestelling" was
aangenomen geld naar Den Haag zenden en wei f 16.01
voor elke 106 Kg. (dat Is n.1. de officieele prijs dien Vlta-
leden voor kropmeeltarwe moeten betalen). HU had dit
voorzien en had dus maar een kleine hoeveelheid besteld,
teneinde daarmede als „inlandsehe tarwe in den zin der
„U u zult toch toestaan dat ik nog eens zie?"
bracht hU verward uit. terwUl hU zUn stoel terzUde
schoof.
Er verscheen een blik van verbazing in ha&r oogen.
„O, Ja." zei ze. „Ja% dat verwacht ik wel."
En daarna wilde ze hem voorbijgaan, maar er was
Iets wit waardoor Tiggie, het phlegmatleke pro
duct was geweest, zUn hand ophief en haar tegen
hield.
„Luister eens," zei hij. „Doe alsjeblieft niets wat
dwaas kan wezen. Ik bedoel laat me nog eens met u
mogen praten voordat u een besluit neemt. De mo
gelijkheid bestaat dat er Iets gevonden kan worden om
u te hblpen. In ieder geval zal lk er mijn best voor
doen."
Ze stond stil en er kwam een uitdrukking ln haar
oogen, die regelrecht Tiggte's hart raakte. Het was een
blik gelUk een hond, opgejaagd en angstig, Iemand
had kunnen geven die een vrlendelUk woord tegen het
beest sprak.
„Dank u wel," zei ze, „MaAr Ik weet niet, waarom
u het zou doen. Ik veronderstel dat u meer dan genoeg
aan uzelf te denken zult hebben. Zoo la het met ieder
een."
Tiggie glimlachte tegen haar, meer om zUn gevoelens
te verbergen dan ze te toonen. „Doch op het oogen-
bllk denk ik in ieder geval om u," zei hU. „En als u er
geen bezwaar tegen hebt, dan zal lk er een poos mee
door blUven gaan."
Daarna ging hij terzijde staan om haar te laten
passeeren, want hU ontdekte John Rutherford ln de
verte den populairen dokter, die bekend atond onder
den naam can Spot en hU wist maar al te goed welke
aardigheden er van dien kant gelanceerd zouden worden
Indien hU. Tlggle, zich met een Jonge vrouw vertoonde.
..Vertelt u het maar aan niemand," bracht ze heesch
uit.
„Groote goedheid, dat zal Ik werkelUk niet doen,"
zei Tiggie.
En daarna waa ze even spoedig verdwenen als een
wolk, die door den storm wordt voortgedreven.
Tiggie stond alleen: onwillekeurig vroeg hU zich af of
hU gedroomd had, en het viel niet te ontkennen hoe hq
half hoopte dat zooiets Inderdaad het geval was.
HOOFDSTUK m.
TERUGBLIK.
„En wie ls het aantrekkelijke juffertje, waarmee Je
zulk een langdurig tétc-4-téte had?" Informeerde Spot,
zoodra hU met Tlggle ln een hoek van de rookkamer
had plaats genomen.
Tiggie had dadciyk een antwoord klaar, want hU
wet" te kunnen voldoen aan de verplichting, om 20
regeeringstarwe te vermalen.
Zoo geviel het dus, dat de man zijn eigen betaalde en
in sijn pakhuis opgeslagen tarwe in Den Haag moest
bestellen en nog eens moest betalen, ni. met f 16.01 en
tenslotte... aan zich zelf mocht leveren.
Ook deze „zaak" werd afgewikkeld, midr... toen
was er nóg wat van de partij ln het pakhuis over.
Daarom vroeg de onversaagde handelaar-molenaar, of
hU dan tenminste dit allerlaatste restantje, waarvoor
<ie boer dan toch in elk geval f 11.25 had ontvangen,
mocht vermalen als vrUe tarwe. Doch ziet, daar kwam
uit den Haag bericht terug, dat hij dit alléén mocht
doen. als hU voor die met f 1125 betaalde en ln eige«
pakhuis opgeslagen tarwe een halven gulden per 100
K.G. naar de Tarwe-organisatie wilde opzenden voor...
administratiekosten! En aangezien deze handelaar-mo-
lenaai den beker tot den laatsten druppel wilde leeg
drinken, dééd hU het
Voor de „middelmoot" zijner tarwe, die hij als „20
regeeringstarwe" had vermalen en die hij van den boer
voor f 11.25 en van zich zelf voor f 16-01 had gekocht,
zoodat hij er in totaal f 27.26 plus de vrachtkosten voor
had betaald per 100 K.G., ontving hq later uit Den Haag
terug f 13.50 per 100 K.G., zoodat ze hem après tout
f 13.76 kostte, plus de vracht. Het restje kostte hem
t 11.25 plus f 0.50 is f 11.75 plus de vracht
De man piekert er op 't oogenbllk nog over, waarom
hU f 16.01 naar den Haag moest zenden voor elke 100
K.G., om later weer f 13.50 te krijgen. Deze eenvoudige
van geest had het n.1. logischer gevonden, als hij alléén
het verschil maar had opgezonden, dus f 2.51 per 100
K.G., dat had naar zijn Idéé van handelsman n.1. één
overbodige geldzending uitgespaard!
En óók begrijpt deze bureaucratisch-ongeschoolde
handelsman nog niet recht waarom hij voor zijn eigen
vrij« tarwe, die in zijn eigen pakhuis lag, een halven
guldes administratiekosten per 100 K.G., dat ls dus 4%
van den koopprijs, naar den Haag moest zenden.
Nadien ia hij tot de conclusie gekomen, dat hij beter
Poolsche tarwe op de markt kan koopen voor I 7, d$a
Ncderlandsche van zich zelf.
Intusschen had de akkerbouwer, die zijn tarwe „vrU"
had verkocht voor f 11.25, terwijl hU haar als „regee
ringstarwe" wie weel hoe lang nog had moeten bewa
ren, niet te klagen. Maar ook h ij piekert nog over iots.
HU rekent n.1. aldus:
Voor de „middenmoot" der door mij geleverde partU
heb lk ontvangen f 11.25 per 100 K.G.; de handelaar
(-molenaar) heeft daarvoor ontvangen van de Tarwa-
organisatie f 13.50 en de Tarwe-organisatie heeft er ten
slotte f 1601 voor teruggekregen van den molenaar
(-handelaar) Hoeveel zoo vraagt hq zich af zal
lk nu nog krUgen?
Het verschil van f 4.76 per 100 K.G., tusschen wat
hU er voor maakte en wat zijn Tarwe-organisatie er
voor maakte? Er zijn immers geen kosten aan deze
tarwe geweest, want de kooper heeft zélf de vracht
betaald en er is niets met de tarwe „gebeurd", dat de
Tarwe-organisatie geld heeft gekost; allèèn een bonne
tje ingevuld cn een postwissel verzonden. Maar tóch
vreezen wij het ergste voor dezen akkerbouwer, d.w.z.
wU zien hem nog geen f 4.76 toucheeren...
kende Spot maar al te zeer. „O, dat is mevrouw Nor
man. Ze keert om gezondheidsredenen naar Engeland
terug. Ik heb haar onder mUu vaderlijke bescherming
genomen."
De dokter grinnikte. „Ze ziet er wel naar uit alsof ze
die noodig heeft Reken er maar op, beste jongen, dat
ze Je in moeilijkheden zal brengen. Ik ken dat type."
„Misschien vo*l je er wat voor mijn baantje over
te nemen," stelde Tiggie voor.
Rutherford grinnikte opnieuw. „Die mogelUkheld be
staat Nee, nee, oude jongen. Ik zal me niet op jouw
terrein begeven. Ze heeft voor zulk een Jong kind een
paar prachtige oogen in haar hoofd sprekende
oogen. bedoel ik. Laten ze je hart niet doorboren."
.Je bent altqd een groote dwaas geweest, is het niet?"
vroeg Tiggie geduldig.
Hij was erg op Spot gesteld. Ze waren meermalen
samen op jacht geweest, en kenden precies elkanders
handigheid en waarde. Het feit viel evenwel niet te
loochenen dat Tiggie de beste sportsman van de twee
genoemd kon worden, hoewel hij altijd zijn uiterste best
deed dit voor anderen en zelfs voor zichzelf te verber
gen. HU had een echten Engelschen afschrik van com
plimentjes over zekere gaven, welke hem geschonken
waren, en meermalen was hU geneigd deze te veront
schuldigen. inplaats van er prat op te gaan.
Doch Spot kende zUn werkelijke waarde; dientengevolge
waren ze goede vrienden. „Het lUkt me toe dat je niet
soo gezond bent als toen ik je den laatsten keer zag,-'
merkte Spot Ineens op. „Zeker een kwestie van Inge
wandsziekte, nietwaar?"
„Ja. zoo ls het," zei Tiggie opgeruimd. „Heelemaal
niet belangrUk! Dat kwaaltje heeft me een ziekteverlof
van zes maanden bezogd, dus mag ik er allerminst over
mopperen
„Ik denk dat je er beroerd aan toe bent geweest"
zei Spot .terwUl hU hem met onderoekende blikken op
nam.
„Ik was - het had een haartje gescheeld of ik had
het tUdelUke met het eeuwige verwisseld," antwoordde
Tlggle. „Ik zal nu wel gauw opkikkeren en dikker
worden, want gedurende een zeereis win ik steeds aan
gewicht"
„Dat komt hoofdzakelUk omdat je zoo vervloekt kalm
en tevreden bent," merkte Spot op. „Zoo heb ik het
altUd beschouwd. Als Je maar eens kon aanwennen van
tijd tot tijd verliefd te worden, dan zou Je zoo mager
als een spriet blijven."
„Dank je wel." lachte Tlggle. „Ik voel niets voor dat
geneesmiddel; prefereer de ziekte. Waar is mevrouw
Spot?"
„O. ergens ln de buurt. Ik veronderstel dat ze met
de kinderen bezig is. Ze kunnm verduiveld lastig zijn,
maar se klaagt nooit Ze ls eigenlijk altijd een kleine
E2t conflict opgeheven.
du stakers Ingewilligd.
De el schei) J
Donderdagmiddag om 12 uur is de huurderssUkl
in de Tuindersstraat te Botterdam opgeheven, a D*
eischen van de stakers zijn ingewilligd. De luiren J >'o°r
de woningen worden dus gemiddeld met 75 cent
week verlaagd; de achterstallige huur wordt kwijt,
scholden, de huurder Velleman, die uit zijn wó-'
was gezet, krijgt zijn woning terug en bovenvtt**
wordt een bedrag van f250 uitgekeerd aan de staM
als schadevergoeding. Aanvankelijk was f500
eischt, maar na overleg is dit bedrag tot de helft Zoc
ruggebracht De huurverlaging geldt voor het «a
panden aan de Tuindersstraat en het daarachter i
gen hofje. verm
te>"-
tenlu
'toch
t*do«
ten t
Turksche reizigers uitgescii
V.D. verneemt uit Konstantinopel:
Woensdagavond zijn op den straatweg van Jt
naar Broessa niet ver van Jalowa negen autobi
waarin ongeveer 90 personen waren gezeten, doorn]
vers overvallen. De passagiers, o.w. zich een chef
gendarmerie bevond, zijn van een bedrag van in
taal ongeveer 2000 Turksche ponden en eenige
devolle voorwerpen beroofd. De roovers zagen
in do duisternis te ontkomen. Militairen hebben
dracht gekregen hen te achtervolgen.
Geen persoonlijke ongelui
Uit Madrid: Volgens de dagbladen heeft zich
vloedgolf voorgedaan in Tarragona. D^ zeespiegel|
meer dan een mete;- boven het normale.
Te Barcelona waar de vloedgolf eveneens merl
was, sloeg de Argentijnsche kruiser „AI mini
Brown" van de ankerkettingen los. Hot schip
eerst in botsing met twee in de buurt gelegen sch<.
en tengevolge van de botsing zijn twee schepen J
er in lagen, gezonken.
Verschillende kleinere schepen zijn beschadigd, f
zijn geen persoonlijke ongelukken gebeurd.
verpi<
LUOETV Aéffi*
Jicbiki
MOLLISON VERBETERT SCOTT'S RECORD, f
tatar
V«!K:
ai w
Het
w«r
De reis Australië—Engeland nog 2 dag
korter.
De vlieger Mollison, van wiens verrassende sa
vlucht van Australië naar Engeland de laatste d«
reeds melding gemaakt, Donderdagmiddag om l
op Engelsch gebied aangekomen. Hij heeft hierin
den afstand Australië—Engeland twee dagen snafmaan
afgelegd, dan zijn vriend Scott, die in Juni een
corcl van 10 dagen vestigde.
Mollison is vorige week Woensdag uit Wyndhaa
Australië vertrokken en den afgeloopen Woensi
avond bereikte hij Rome.
Donderdag had hij met buitengewoon slecht wet
kampen, onweersbuien, slagregens en mist.
Nadat hij het Kanaal was overgestoken, was hij
ook gedwongen op het strand bij Pevensev een w
landing te doen, maar zijn toestel is daarbij niet
sch&digd. Zoodoende kon hij korten tijd later weer
stijgen en om 16.30 uur kwam hij op het vliegveü
Crovdon aan, waar een groote menigte hem met 1 J44111
gejpich begrootte. M4r
Montague, de onderstaatssecretaris van luchlw
verwelkomde hem uit naam van het departement
feliciteerde hem met zijn kranige verrichting. Hij
o.m.: Ik ben er van overtuigd, dat niet alleen
land, maar het heele Britsche rijk trots op uw pre
tie zal zijn. F-
Mollison heeft een Dohavilland-Gypsy-vliegtui?* a
bruikt, dezelfde soort als waarmede Scott onlaagfl
record maakte. Oi
Naar verluidt, zal Mollison ongeveer een mannii Dirk
Engeland blijven en dan een poging doen ook he:i
cord voor de reis in omgekeerde richting te «f
beteren.
Mollison is 26 jaar oud en afkomstig uit Lanari
Schotland. Voordat hij in 1928 naar Australië na
had hij een verbintenis van 5 jaar bij de Britsche kItu
luchtmacht gehad. Bkpj
4e E
Het
De
BS. i
kweel
■Rei
ta*
tebo:
Igffcoi
van*
:en m
geitf*
lea»'
>cho<
V
'ttoi
dat
wa
pla
1 ««en
heilige geweest." Spot trachtte op onverschilligen
te spreken, hetgeen hem evenwel niet gelukte,
de vadertrots straalde uit zijn oogen.
Tiggie lachte dan ook om zqn welgemeende
gen
„Kleine Joyce, Je oudste! Ik kan me haar nof
goed herinneren, doch bU de andere ben lk dea
kwijt geraakt"
„Er zUn er nog drie onder haar." De dokter «1
laatste op een toon, alsof hij zich eigenlijk een
moest schamen. „Jack, Peter en Jenny Wren. Ji
nu acht maanden. We hadden de kinderen al
naar Engeland moeten brengen, maar om
waarheid te zeggen, wachtten we op de komst vaa
ny. Helen wilde niet alleen terugkomen en een
huishouden opzetten, en ik had met geen moge)
vroeger kunnen vertrekken. Dus nu zijn we allei
volle glorie aan boord."
„Hoe lang heb je verlof?" vroeg Tiggie.
„Minstens een jaar. Als ik het een of andere
ln Engeland kan grijgen, dan blUf ik er voor goed.
die mogelijkheid is vrijwel uitgesloten, En
het me niet lukt, dan zal het een scheiding
nen. JU bent toch een vervloekte gelukkige kerd
gie." Spot glimlachte, terwUl hU Tiggie over zijn
heen* aankeek.
„En nog maar enjcele oogenblikken geleden r*»44«I J- T
me aan verliefd te worden." zei Tiggie plagend. *n S
De dokter lachte. „O, dat ls iets anders P'
ala Inenten je wordt er eerst beroerd van cn
neme je de ziekte niet meer voor ernst op. De
moeilijkheid ligt bU mU in het feit, dat ik van
niet was Ingeënt."
„Maak me dat niet wUs," zei Tiggie. „En
het ook maar niet bU Helen, want ik zou er
eed op kunnen doen dat ze Je niet geloofde."
„O. ja, dat zou ze zonder twijfel Helen griooh
onomstootelijk. Ze is uiterst Uchtgeloovig. evenals j
ce. die altijd van opinie ls dat menschen enkel en M
liegen, eenvoudig omdat ze niet weten, wat ze
Ze zou met geen mogelUkheid ln staat wezen
waarheid uit te spreken." Daarna beheerschte hU 1
,.Ik vermoed dat Je me een oude zeur zult vind«
ik op deze manier doorga, is het niet?"
„Volstrekt niet.' zei Tlggle bedaard. „Het ls K*
noegelijk naar je te luisteren. Ik hoop van barir
het Je gelukken zal een betrekking in Engeland t»
gen. Als lk een vrouw en kinderen had, dan so"
zonder twijfel precies zoo over denkep als jij
Cnnt ,wil,AnH fijfl TVTlthie,
Spot aanvaardde zwijgend zUn sympathie,
zou hU xich nimmer tegenover een ander daa
dusdanig hebben laten gaan.
(Wordt ver.of
Al
gen
reke
*eg.
boer
C
Zant
tesp
Qi
(k
Pc
tsr
G<
ber,
face
an&
O
de i
te
O
O
Jaa
