Geestes-Sport en Dersen-Oymiastiek ■i 1P 6 Hl Si ÜJ 0 Igf i mi rf? i I m 1 Algemeen Handelsblad en de Tarwewet. m m m m 9 VOOR ONZE SCHAKERS VOOR ONZE DAMMERS EVENTJES DENKl' Planten in Kamer en Tuin. Vraagstuk No. 807. -v-: m w Vraagstuk No. 808. M ui 3 SS B Ifc i! 1 SS 1 li ut SI m Él H 8 1 9: 83 m e H fgf 0 3: e v*- J 3 3 nu 0 Vraagstuk No. 805. Vraagstuk No. 806. Het Ia onder dezen titel dat ln de Provinciale Gro ninger Courant een artikel la verschenen, dat men ons verzoekt over te nemen. En waar wij ln deze alleen de plicht hebben, om onze lezers van alles, dus zoowel van het pro en contra op de hoogte te houden, voldoen wij volgaarne aan dit verzoek en laten het bewuste artikel ln extenso hier volgen: Toen eenigen tijd geleden de vraag tot mU werd ge richt of ik niet eens een artikel zou kunnen schrijven ln verband met de ongemotiveerde oppositie die het Algemeen Handelsblad voert tegen de tarwewet, heb Ik voorloopig een eenigszlns gereserveerde houding aangenomen, omdat ik voor en aleer een besluit te ne men eerst nog eens de zaak van allo kanten wilde overwegen. Het resultaat van deze overweging is geweest, dat ik tot de overtuiging ben gekomen, dat ln dit geval In derdaad gehandeld moet worden, en dat het noodig is een dam op te werpen tegen deze ontijdige actie. Hier zou een bijzonder nuttige taak te vervullen zijn voor iemand, die voldoende op de hoogte ls van alles wat met deze kwestie samenhangt Jammer genoeg vindt men dergelijke personen niet zoo maar voor het oprapen. Ik voor mij ben mijzelf maar al te zeer van mijne tekortkomingen bewust en zal zeker niet in staat zijn alles wat met deze kwestie samenhangt voldoende zaak kundig te belichten. Aangezien ik niet eens geregeld lezer van het Alge meen Handelsblad ben en dus niet van alles wat daarin gepubliceerd is, kennis heb kunnen nemen, zou ik ook al om die reden gaarne door een ander dit zaakje hebben zien opgeknapt De omstandighedenz dwingen echter tot aanpakken en daarom ben Ik, gedachtig aan het spreekwoord: 't Is beter een half ei dan een leege dop, maar in de zaak getreden, omdat ik toch weet hoe moeilijk het is iemand te vinden, die het geheele terrein voldoende bcheerscht Wanneer ik hier spreek van terrein, dan bedoel ik daarmee het gezichtsveld, dat zich uitstrekt voor iemand, die in staat ls do betcekenls van landbouw, handel en Industrie volkomen evenwichtig te bezien, zoodat hij ook in staat is de misvattingen te beoordee len, die op dit terrein bestaan. Dit is daarom zoo moeilijk, omdat het vraagt een objectief oordeel ten opzichte van de verschillende on derdeden van onze maatschappij. Alleen hij, die dit alles zuiver aanvoelt, zal In staat zijn te beoordeelen, of liever gezegd met ecnige Juist heid kunnen vermoeden, waaruit de houding geboren wordt, die nu reeds maanden lang door een toonaan gevend blad als het Algemeen Handelsblad wordt aan genomen ten opzichte van een wet, die nog maar pas in werking ls. Het is dan ook totaal onmogelijk thans reeds te beoordeelen, welke kans van slagen de uit voering van deze wet in de toekomst zal hebben. Kinderziekten- Het is natuurlijk, dat ln het begin met kinderziekten zal moeten worden gerekend maar is het fair om deze direct uit te bulten? Wat la de oorzaak dezer actie? Want hoe men de zaak ook wendt of keert, voor den goeden opmerker begint het hoe langer hoe duidelijker te worden, dat een speciale bedoeling aan deze actie ten grondslag ligt. In wezen is de houding, die naar men tenminste meent, een onzer meest bezadigde groots dagbladen aanneemt, revolutionnair. De tarwewet ls nu eenmaal aangenomen, de meer derheid in ons parlement heeft zich er voor uitgespro ken en een zoo geforceerd napleiten mist allen redelij ken grond. Het ligt er dan ook dik op, dat hier op revolutlon- naire wijze, met opzet op de groote trom wordt ge slagen. Tegen de sociale wetgeving? Soms komt de gedachto op: Is het misschien een groote antipathie tegen do sociale wetgeving, die ia dezen zooveel verweer uitlokt? Het zou kunnen zijn, want in wezen ls de tarwewet een stuk sociale wetgeving, dat uit den aard der zaak iets meebrengt, dat zweemt naar ambtenarij. Maar waarom ls dan niet tegen zooveel sociale wet ten opgetreden, die voor dezen zijn aangenomen en tot uilvoering zijn gebracht? Misschien heeft genoemd blad daartegen vroeger ook wel geageerd, 't Is mogelijk, maar zeker ls, dat er nooit 'n geregelde onafgebroken actie ls geweest, zooals thans het geval is. En toch is juist in verband met deze wet voor toenemende ambtenarij zoo weinig gevaar, omdat de werkzaamheden ln hoofdzaak worden waar genomen door landbouwers, die gaarne gratis hun tijd en kennis beschikbaar stellen om de uitvoering zoo ge makkelijk mogelijk te maken en met zoo weinig moge lijk kosten te doen vcrloopen. Het is dan ook zeker, dat zoo dit als reden mocht worden opgegeven, dit niet anders als gezocht kan zijn en men mag, gezien den grooten nood, waarin de land bouw verkeert, zeker aan een dergelijke reden alle be- tockenls ontzeggen. De vraag rijst: Zijn er don andere redenen." die tot een dergelijke beweging aanleiding kunnen geven? Zonder twijfel zijn er redenen denkbaar. Ten eerste kan het onkunde zijn met den grooten nood. die ten plattelands heerscht. Een nood zóó groot, dat zij. als er geen verandering komt. zender twijfel ons heele land zelfs tot in het hart der groote steden, in den maal stroom zal betrekken. Mag men aannemen, dat de landbouw-redacteur van een groot blad daarvan onkundig ls? Oppervlakkig be schouwd lijkt dit wel heel onwaarschijnlijk, hoepel gansch en al niet uitgesloten is. dat zoo iemand op geen stukken na den feilen nood kent, die er geleden wordt. Onmogelijk is zulks niet, omdat iemand die tot dus verre de taak had op een redactie-bureau te schrijven, nooit de groote zorgen aan den lijve gevoeld heeft Het kan zijn. dat hij er geheel onbekend mee is. hoe vele ln het bedrijf grijs geworden landbouwers, die in veel opzichten hier tc lande het bedrijf tot een hoogte hebben opgevoerd, zooals nergens ter wereld te vinden is, thans reeds volkomen van have en goed zijn be roofd en lederen dag angstig uitzien naar den dag van morgen, waarop zij hunne schuldeischera niet kunnen betalen. Vorlk* op verliet». Hij kon er onbekend me© zijn, dat jonge mannen, dl© vol vertrouwen de studie van den landbouw hebben ten einde gebracht en vaak tot 20 Jaar toe op de school banken hebben gezeten, zich met energie op het bedrijf hebben geworpen, totdat zij na enkele Jaren met ver lies op verlies gewerkt hebben, geen geld meer hebben om de uiterst noodlge uitgaven te doen en met doffe oogen een uitermate sombere toekomst tegemoet gaan, waarbij dikwijls een heele familie mee wordt gesleept naar den financieelen afgrond. WIJ kunnen aannemen, dat zelfs een landbouw-redac teur de groote ontreddering op dit gebied niet voldoen de doorgrondt, maar toch zal leder weldenkend staats burger met recht kunnen vergen, dat een weinig meer aandacht wordt geschonken aan de teekenen des tijda, die toch voor ieder onbevooroordeelde niets aan duide lijkheid te wcnschcn overlaten. Het is dus zeer waarschijnlijk, dat onkunde in dezen een rol speelt, al mag men uit den aard der zaak daar voor geen ai te groote plaata inruimen. Verder op de zaak Ingaande komt men tot de vraag: Vooroordeel? Kan vooroordeel in dezen misschien aanleiding geven tot deze actie? Een landbouw-redacteur, die vooroor deel heeft tegen den landbouw en het platteland, is haast niet denkbaar, men mag zulks niet aannemen, het zou een wolf in schaapshuid zijn, en al is de man ons persoonlijk ook onbekend, wij weigeren voorshands aan te nemen, dat wij hier met een dergelijke gewraak te gecstestaal te doen hebben, omdat ons vertrouwen in de menschen gelukkig nog niet In die mate geschokt Is, dat wij onze gedachten en vermoedens zoo spoedig naar dien kant zouden doen uitgaan. Maar wat kan dan verborgen zijn achter de revolu- tlonnaire actie, die steeds weer opnieuw naar voren komt ln geschrijf en gewrijf over dingen, waaraan toch niets meer te veranderen valt? Wat kan er achter zitten, dat telkens weer kleine fouten en enkele onregelmatigheden, die bij de invoe ring van een nieuwe wet, altijd naar voren komen, worden opgeblazen tot groote fouten en tekortkomin gen, waarbij oningewljden en argelooze lezers haast wel tot de conclusie moeten komen, dat er inderdaad groote leemten aan de tarwewet kleven. Gissen of vergissen? Wij kunnen alleen gissen en ons misschien vergissen, maar het vermoeden komt sterk naar voren, dat het erom te doen ls het natuurlijk autogonisme tusschen handel en landbouw, tusschen groote stad en platte land moedwillig aan te blazen met de bedoeling, dat in de toekomst bij voorbaat soortgelijke maatregelen tot steun van den landbouw onmogelijk gemaakt worden. Dit zou dan toch hierop neerkomen, dat een onzer groote bladen zijn landbouwrubriek zou gebruiken niet met het doel om den landbouw te dienen, maar zij zou haar landbouwrubriek misbruiken om onder het mom van deskundigheid het groote publiek te bewerken in een richting, die moet leiden tot verdere ontreddering van den landbouw. Als dit het geval macht zijn, dan speelt dit dagblad zeker een zeer gevaarlijk spel en geeft het tevens blijk, dat het zeer slecht de teekenen des tijda verstaat. Want leder, die eenlgcrmate met de wereldgebeurte nissen op de hoogte is, weet, dat het een dringende eisch is, zooveel al ah ij kan mede te helpen opbouwen. De groote ontreddering in den landbouw, die ondanks do steunmaatregelen straks op het platteland een werk loosheid zal brengen, zooals zeker nog niet eerder ge zien is, zal ln de eerste plaata ertoe leiden, dat onze samenleving vatbaar wordt voor revolutlonnalre aan vallen. Het zou te ver voeren, hierin verder te treden, maar ieder, die uit kortzichtigheid hieraan meewerkt, mag zich er niet» op beroemen ons volk een dienst te bewij zen. Het gedrag van het Algemeen Handelsblad steekt wel zeer ongunstg af bij dat van vele andere groote bladen waarvan sommige blijk geven een zeer breeden kijk te hebben op het organisme van onze maatschap pij, waarin handel, industrie en landbouw zoo na aan elkaar verwant zijn, zoodat het wel en wee van al de drie groepen onderling zeer nauw met elkaar samen hangt Als werkelijk het zoo straks uitgesproken vermoeden juist is, dan zal de actie van genoemd blad niet als op zichzelf staande moeten worden gezien, maar zal men deze enkel moeten beschouwen als een vertolking van do meening van een misschien kleine groep van ons volk, welke totaal niets wil weten van den grooten nood waarin het landbouwende deel van ons volk ver keert en bij wie de kennis en de goede wil ontbreekt om zich rekenschap te geven van de waarde, die het platteland en de landbouw heeft voor onze samenleving. Zoo bezien mag de vraag gesteld worden of het niet wenschelijk ls, door woord en geschrift den volke dui delijk te maken van welk belang voor onze geheele maatschappij een welvarend platteland is. Een welva rende landbouwstand, waarvan het wel en wee onze grootste provinciesteden voor 90 pet. afhankelijk is, 's evenals een welvarende middenstand een noodzakelijk iets, om het evenwicht en de volkskracht in onze sa menleving op peil te houden en de rust te bewaren. Een misrekening* Wanneer de ontreddering op het platteland doorgaat, zooals deze thans ln vergevorderd stadium is voltrok ken, dan zal menigeen, die meent dat hij zich daarvan niets behoeft aan te trekken, maar al te spoedig aan den lijve ondervinden, dat hij misgerekend heeft Het is dan ook onverantwoordelijk om de eenige maatregel van geringe beteekenis, die uit de regee- ringsmachine is te voorschijn gekomen dag aan dag af te kammen en te becrltlseeren, voor en aleer getoond is, door de uitvoerders, wat zij ervan kunnen terecht brengen. Deze uitvoerders zijn in het meerendeel men schen, die geheel in den landbouw geschoold zijn. Het zijn vertegenwoordigers van de groep, die onzen land bouw hebben groot gemaakt en die op organisatorisch gebied zeker niet onder doen voor eenige groep ln het buitenland. Economisch zijn deze leiders geschoold op een manier, die respect afdwingt en ieder weldenkend mensch in Nederland heeft de plicht rustig af te wachten, wat deze mannen ervan terechtbrengen, en alle klein gedoe, dat de uitvoering belemmert, terzijde te zetten. Het vertrouwen van de geheele landbouwende bevol king in deze leiding is ongeschokt, en geen landbouw- redacteur. al ia het zelfs van een onzer zoogenaamde bezadigde dagbladen, zal erin slagen, een bres te schie ten ln dit vertrouwen. De actie kan dan ook alleen buiten de landbouw* kringen beroering verwekken, maar het zou wel eens kunnen zijn, dat men zich ook daarin vergiste, en dat al het onnoodlg geschrijf, het tegenovergestelde uit werkt, van wat men meent te zullen bereiken. Misschien zal het ervan komen, dat sommigen ertoe gedwongen worden het geheele terrein, waarom het hier gaat van een geheel andere gezichtshoek uit te belichten. Vragen en Mededeelirvgen. deze rubriek betreffend", In te zenden aan den heer K. VAN KEULEN, Lootsstraat 24 II etage, Amsterdam (West). ONZE LAATBLOEIRNDE HEESTERS. Hoewel verreweg de meeste onzer bloemheesters cn vele planten in het voorjaar bloeien, zijn er gelukkig ook nog vele, die ln den nazomer hun bloemen ont plooien. We hebben eens bij den snoei van onze bloem heesters er op gewezen, dat men deze daarvoor in twee groepen kan verdeelen, als zulke welke op het oude hout bloeien en dit 's voorjaars vroeg doen en zulke welke op het jonge hout cn meest in den nazomer bloeien, aan scheuten, die denzelfden zomer gegroeid zijn, zooals dit bijv. het geval is bij de Budelela, Ceano- thus, Colutea, Hypericum, Hydrangea, Hiblscus, Clethri Alnifolia, Deamodium, enz. enz. Wanneer we nu eens opmerkzaam deze planten ga deslaan, dan zien we, dat aan de krachtigste scheuten, de mooist ontwikkelde bloemen voorkomen, die we verkrijgen door ten eerste de planten In den winter kort te snoeien en ten tweede, door ze het aan niets te laten ontbreken, dus een gunstige standplaats, zeer voedzamen grond en zorgen, dat de planten over vol doende vocht beschikken. Een opvallend schoone heester, zeer mooi als solitair- plant of groepje van drie of vijf ln het gazon aange bracht, is de Deamodium Penduliflorum. Waarom men deze planten zoo weinig ziet is ons een raadsel, veel- eischend zijn ze geenszins; op vochthoudenden, goed bewerkten grond en dan op een open, zonnige stand plaats, ziedaar het al en we kunnen ons om dezen tijd minstens een maand ln de bloemenpracht verheugen, daar de takken overladen zijn met karmijnroze vlinder bloempjes, die over de geheele takken verspreid zitten 's Winters sterven de planten vaak al tot den grond af en andera worden ze kort gesnoeid om lange bloem- aoheuten te verkrijgen. 7 Een soortgelijke plant, die met de voorgaande wel verward wordt, is Lespedezia Bicotor. Hoewel ze veel overeenkomst heeft met voorgaande, ls ze toch gemak kelijk te herkennen en wel doordat laatstgenoemde eerder bloeit, gewoonlijk reeds eind Juni, lichter go- kleurde bloempjes en breeder blad heeft en gewoonlijk iets forscher groeit. Volgens Hcukels Plantenflora worden ze beide onder het geslacht Lespedezia thuis gebracht en wel L. Bicolor, sierstruik uit Siberië en L. Formosa .Desmodium Peduliflorum( sietjtj- Japan. Bij eerstgenoemde wordt vermeld: omgekeerd eirond, ovaal of eliptisch, stomp, u blaadje iets grooter; bloemen twee aan twee steel, tot okseistandige, korte trossen vereeciy groot, licht purper of rose, vlag langer daa kelkbladen half zoo lang als de buis, hoog u bloeit Juli tot herfst; sierstruik uit Siberië. Bij laatstgenoemde: bladeren van onderen behaard, stengel kaal, rechtopstaand, doch a* top overhangend, blaadjes elliptisch of eirond, pig, spits, bloemen ln okseistandige lange t perrood of violet, vlag korter dan de kiel, dubbel zoo lang als de kelkbuis, van 1—1.50 gl bloeit Aug. tot herfst; sierstruik uit Japan. Ware het niet, dat beide heesters zoo vaak kander verward worden, we hadden dit niet voerig aangehaald. De belangstellende lezer kan, oordeelen, welke van de twee hij bezit en verder we aanraden zoowel de een als de ander te nem« belde zijn ze zeer mooi en wel waard, wat meer plant te worden, dan tot nu toe het geval i3. zouden we de liefhebbers van heesters en hoornet! nen aanraden, de thans bloeiende heesters te ^prakt: ren, men vergeet het anders zoo licht Wanneer pachting' mede wat meer rekening wordt gehouden, niveau onze tuinen ook in den nazomer met mooi wr deze nol heesters en vruchten prijken en schieten er aiilci; joch ook paar takjes over om in een vaasje te plaatsen. onder leiding van GEO VAN DAM. OPLOSSING VRAAGSTUK No. 803, van Dr. E. Polkoska. (Naar een probleem van Hulsen; Dame und eln Laufer 1911). In den diagramstand, wit Ke2, Df4, Pa5, plons b4, g4; zwart Kd4, Lh8, Lh7, plons d5, e4 wint wit, door ln twee zetten mat te geven met Dh6. De hinderlaag der dame met prijsgeven van een vlucht- veld is hier fraai bereikt met 1 dame en 1 paard, In- plaats van 1 dame en 1 looper, zooals voordien door Hulsen was gecomponeerd van A. Ellerman. Zw. 9 st wmmzüA m-4 m L m W///M 1 m m Y//.///M mm f g Wit 10 st Diagramstand: Wit Kb8, Db6, Ta4, Td5, LbL Ld6, Pd4, Pf4, pions c7, g2. Zwart Ke4, Df2, Tc2, Td3, LaJ, La2, pions e3, f6, g4. Wit geeft mat in twee zetten. OPLOSSING VRAAGSTUK No. 804, van J. C. Ie Bleu, Breskens. De diagramstand in cijfers behoort te zijn: Zw. 9 sch op 8. 11—14, 17—19, 21 en 1 dam op 4. Wit 12 sch. op 15, 24, 2831, 34, 37. 38, 41, 42. 44. Wit speelt en wint, door 34—29 30—25, 25—20, 20:18 en 15:2. Een zeer be kend slagsysteem, dat ln den laatsten tijd tallooze malen bewerkt ls en daardoor eenigszlns afgezaagd gaat wor den. Voor hen, wien het systeem onbekend ls, maakt het echter een fi aaien en sierlijken indruk. van Ph. J. Ham, Rotterdam, (uit de partij). Zw. 2 sch. Wit 4 sch. Diagramsland: zw. 2 sch. op 26 en 44; wit 4 sch. op 13, 16. 27, 33. Wit speelt en forceert de onmiddel lijke winsL Hoe? EEN FRAAIE COMBINATIE, De onderstaande combinatie werd op 30 Juli j voerd door den wereldkampioen B. Springer, simultaan-séance voor den districtsbonds zw. 18 sch. op 2, 3, 6—8, 10—16, 18, 19, 23-26.1 sch. op 27, 28. 31—33, 35—42, 45, 46. 48—5a Zwart (J. Zurel) speelde de foutzet 11—17,1 wit (B. Springer) de partij beëindigde met 2 3227!, 40:18, 27—21, 37—31, 41:1! t 27-Hd m - ■jgg-. "W/.-j m. wt Wm m WW. m M WW. OPLOSSINGEN DER PVZZLES uit ons vorig nummer. No. 801. „EEN SCHEEI'VAART-PUZZLT- In een kanaal, dat zoo nauw is, dat de sche;e kander niet kunnen passeeren, zijn verbreedingiï maakt op verschillende afstanden, welke echte: tegenover elkander liggen. Eén schip kan hierin ten, wanneer het andere voorbij vaart. Echter nu twee convooien van leder 2 schepen elkander tip en zij passeeren zonder dat één der tweetallen terugvaart naar het einde van het kanaal. Dit gazt'a eenvoudig in zijn werk. Eén schip van kap. Pies gaat ln den inham, het andere schip blijft op e«j afstand daarvan wachten. De beide schepen van h Jansen varen voorbij den inham en komen dus 3 schen den inham en het tweede schip van kap. Pk® se te liggen. Diens eerste schip vaart intusschen ongehinderd verder. Dan keeren de twee schepen' kap. Jansen tot vóór den inham terug en het tw schip van kap. Pieterse vaart erin. Nu kunnen oei' beide schepen van kap. Jansen tegelijk passeeren.' wijl het tweede schip van kap. Pieterse vervolgens i het eerste na kan varen. that jWreigh c huur Dit sp tWaï Wann h die a DeSt om.: *»r v Ka W rit' dat h' HO ttn Efl door >'3 dtris tja, dat kaï V Vii door Dl hun E< wdu tóss No. 802. „EEN GEDULD-SPELLETJE". Een der oplossingen, welke mogelijk zijn, om vraag te voldoen, hoe men met 22 lucifers een E* peeschen staat kan maken, ls: ZWEDEN. NIEUWE OPGAVEN. „EEN LUCIFERS-KUNSTSTUKJE". Van de vele foefjes, die men met lucifershoutje* uithalen, is het navolgende heel aardig: Hoe kan indien men zeven gave lucifers heeft, er daarvan* wegnemen, maar er niettemin vijf overhouden ooi* .SINAASAPPELEN-TRANSPORT". Daar het op het oogenblik weer zoo echt sin**-8^ lentijd Is, werden er deze week in een onzer nog drie scheepsladingen vol van deze sappig s zonde vruchten aangevoerd. Uit het eerste schip een aantal kisten gelost Het getal, dat dit aan*-**- drukt, eindigt op drie nullen, dus Is een veelv 1000. Het tweede schip loste een vierde van hst aantal méér en het derde schip loste nog e" meer dan het aantal, dat door het tweede schip gelost. Het aantal van het 3e schip eindigt op 5® totaal aantal der door de drie schepen tcsameBfl^ kisten ls onder de 45000, Gevraagd wordt nu* vinden, hoeveel kisten uit leder schip werden P*

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 14