m
H
11
JU
SI
jjj
H
(9
s
1
ip
0
11
a
VOOR ONZE SCHAKERS
A
si
i
i
Hf
i
Jöj
i
i
VOOR ONZE DAMMERS
EVENTJES DENKEN
9
m
ft
ft
m
ft
m
m
m
ft
ft
m
ft
ft
fm
„;;r1 ga
W4 Wm:
m
ft
Staatsloterij.
VRAAGSTUK No. 811,
van J. P. Taylor.
Zw. 8 stukken.
g
a b c d e f
Wit 11 stukken.
Diagramstand: Wit Kd7, Dhl, Th5, Td2, La2, Lb8,
Pd5, Pf2, pions «6, c2. a4. Zwart Kc4. Te4. Tb3. Lg5,
Pn5, pions c5, d4, h2. Wit geeft mat in twee zetten.
VRAAGSTUK No. 812,
van I. W e i s s, Parijs.
(Fantasieprobleem).
Zw. 11 sch. en 2 dammen.
p
e
J
SBs
g
a
M
::a
81
n
1 Wf
II
'A
a
a
3
a
3
a
a
3
a
3
Wit 16 sch.
Diagramstand in cijfers: zw. 11 sch. op 2, 6, 8. 9, 18,
37, 18, 22. 24 33, 40 en 2 dammen op 6 en 19. Wit 16
sch. op 11. 16, 30—32, 34. 36, 37. 42, 43, 45—50. Wit
speelt en wint.
EEN DIEPZINNIGE LOKZET.
In den diagramstand gaf de heer H. Lize, met wit
spelenden tegen den heer A. SteenwUk, aan. dat bU
verplaatsing van schijf 22 van wit naar 26 een schlt
terende combinatie mogelijk worden zou, Indien zwsrt
ln den aanvang verkeerd slaat. Diagramstand: zw. 15
sch. op 1, 3, 4. 9. 11—14, 16. 18, 20, 23—25, 29. Wit 15
sch. op 21, 22. 27, 32—35, 37—43, 47.
Alsdan zou wit kunnen spelen 2722, zwart verlok
wanneer hij met haar argumenteerde. ..Noern me alsje
blieft niet zoo. Ik ben „Tiggie" voor je."
„Ik wilde zeggen ik wilde Je zoo noemen, als Je er
niet zoo boos had uitgezien." zei ze zacht „Geloof Je
ook niet dat het nu beter is weg te gaan? Als Philip
thuis komt dan
„Je hoeft niet te probeeren me met Philip bang te
maken," zei Tlggio grimmig. „En laat ik je nu maar
meteen zeggen dat Ik niet van plan ben weg te gaan,
alvorens we deze zaak besproken hebben."
„Welke zaak?" vroeg ze.
„De zaak die Jou betreft." zei hU met nadruk. „Je kunt
me nu niet meer wegsturen, dus zou lk alle pogingen
daartoe maar opgeven. Bovendien is het me niet dui
delijk waarom je het zou doen. Je ruit toch niet kunnen
ontkennen dat ik minstens evenveel recht heb het noo-
dlge van Je af te weten als die vervloekte notaris, dien
ik vanmorgen sprak."
„Philip
„Ja. ik veronderstel dat het Philip was." Er lag thans
©en dreigende klank in Tlggie's stem. „HIJ probeerde
me vol te stoppen met leugens, doch het gevolg was
dat lk hierdoor nog vaster besloten raakte Je te zoeken
en zelf verschillende dingen uit te vinden."
„Wat is dat jammer," zei ze zuchtend.
„Het is volstrekt niet Jammer," sprak hij haar opge
wonden tegen. „Het was veel erger me weg te sturen
en te probeeren me Iets wijs te maken wat niet waar
was. Bovendien Hij hield ineens op en zag haar aan
„Ja. wat wilde Je zeggen?" vroeg ze, terwijl er een
zachte kleur naar haar wangen steeg.
„Het is uitstekend dat lk je gevonden heb" zei hij
bedaard. „Je ziet er ontzettend slecht uit Weet Je dat
wel?"
„Dat kan ik nie.t helpen." Ze wendde haar gezicht af.
„Natuurlijk kun je het niet helpen." Er was in Tlg
gie's stc>m een klank van groots verontwaardiging en
medelijden. „Hoe kan het ook anders, wanneer Je Je ziek
en ongelukkig voelt en niet voldoende hebt gegeten."
„O, dat is het niet" protesteerde ze. „Ik bedoel. Ik
kan zooveel eten als lk maar wil wanneer lk er zin ln
heb. doch
„Dat komt vrijwel op hetzelfde neer," verklaarde
Tiggie.
„Wanneer er niemand om Je heen Is om voor Je te
zorgen, dan spreekt het vanzelf dat je ziek moet worden
Ofschoon je er nooit bijzonder sterk hebt uitgezien, sta
ik nu toch werkelijk vorbaasd over de verandering die
er met Je plaats heeft gevonden."
kende tot foutief slaan met 18:27, vervolgens 2117,
waarop zwart gedwongen is tot 11:22, want op 12:21
volgt 26:6 en zwart verliest een schijf, b.v. op 16—21
door 3228 en 34:23.
Na schijf 22 dus op 26 te hebben gezet, en na de
zetten 27—22 (18:27 21—17 (11:22) 32:21 (16:27) zou
wit dan verder de combinatie voltooid hebben met
35—80, 33:15, 38:7, 34—30, 43—39, 42—38 en 37:10.
Om een dergelijke mogelijkheid gedurende het spel
aan te geven, moet men wel een zeer diep doorzicht
in de partij hebben!
e.
V
V.
j! r.
si
01
R
II
ft;
P
'/KttCM
s
ft.
s§
s
3
3
-WS5
3'
IC?
VRAAGSTUK No. 809.
„EEN FOOTEN-CHAOS".
Een boer heeft 108 dieren, vee en pluimvee tezamen,
n.1. paarden, koeien, varkens, schapen, hanen, kippen
en eenden. De paarden hebben samen evenveel pooten
als de eenden samen. De koelen hebben samen even
veel pooten als de eenden, hanen en kippen samen. De
varkens hebben samen zesmaal zooveel pooten als de
banen samen. De schapen hAben samen tweemaal zot-
veel pooten ala de hanen en kippen samen. Als nu nog
gegeven is, dat het aantal hanen, kippen en eenden tot
elkaar In verhouding staat als 1: 7 2, wordt ge
vraagd, hoeveel dieren de boer van iedere soort heeft
Gemakshalve kan men desgewenscht bij het noteeren
der oplossing de paarden, koeien, varkens, schapen,
hanen, kippen en eenden afkorten met de beginletter
van ieder dier woorden. Wie kan deze „pootige" puzzie
tot oplossing brengen?
VRAAGSTUK No. 810.
„EEN REKENKUNDIGE CURIOSITEIT".
Er zijn twee getallen, boven 10 en beneden 100, die
slechts twee verschillen, maar welker kwadraten te
zamen geteld wederom een quadraat vormen.
Welke zijn die twee getallen?
EENIGE GOOCHELTRUCJES.
EEN GELDSTUK WEG- EN WEDEROM
TE VOORSCHIJN TOOVEREN.
Men legt twee ondoorzichtige voorwerpen (b.v. boe
ken, couranten of iets dergelijks) op eenlgen afstand
van elkander op de tafel neer, en verzoekt een der
omstanders, een geldstuk onder een dier voorwerpen te
leggen, hetgeen gij dan onder het andere zult doen
gaan. Na het uitspreken van enkele tooverwoorden en
het maken van geheimzinnige handbewegingen be
weert gij dan, dat het geldstuk thans Inderdaad onder
het andere voorwerp ts gekomen. Zonder evenwel een
der omstanders den tijd te gunnen, dit te controleeren.
Eensklaps legde hij zijn handen op haar schouders en
boog zich dicht tot haar over. „Viola", stamelde hij en
hij deed zijn uiterste best zijn stem meer vastheid te
geven. „Viola Je doet het toch niet opzettelijk?"
Ze wendde geenerlei poging aan hem tegen te spre
ken, en staarde voor zich uit. Na enkele seconden begon
zo: „Wat komt het er op aan wat men doet, wanneer
men toch voor geen sterveling van eenlge beteekenis is.
Het is heel dwaas zich dan ergens druk over te maken"
„Je bent voor iemand van beteekenis. van groote be
teekenis zelfs." bracht Tiggie hartstochtelijk uit De
woorden waren hem ontsnapt voordat hU er zich eigenlijk
goed en wel van bewust was. „Dacht je soms dat lk al
die moeite voor niets had gedaan?"
Buiten adem hield hij op. Ze keek hem niet aan, en
hij zag hoe er een trilling door haar lichaam voer.
„Je had het niet moeten doen," mompelde ze.
„Maar in ieder geval is het gebeurd," merkte Tiggie
op. „En lk heb er volstrekt geen berouw over. Het is
belachelijk om te zeggen, dat Je niet meetelt Elk mensch
telt mee in het leven. En Je zult nu niet langer aan Je
lot overgelaten worden; dat verzeker lk je. He^en, Spot
en de kinderen verlangen vreeseliik naar je."
Ze schudde met haar hoofdje. „Ik kan er niet heen
gaan."
„En waarom niet?" Tiggie stelde die vraag op drin
genden. bijna strengen toon. „Wat kan Je verhinderen
dat te doen?"
Ze aarzelde even en zei toen. ..Het geeft niets. Tiggie,
het kan eenvoudig niet. Je bent erg goed en vriendelijk
voor me geweest en lk weet zeker het niet te verdienen.
Ga nu weg."
„Ik denk er niet over," zei Tiggie bedaard. Hij begreep
dat hU zich heel kalm moest houden en zacht tegen dit
arme meisje diende te wezen. „Ik heb Je paa gevonden,
en het is onbestaanbaar dat je me al weer zoo gauw
kwijt wilt zijn."
Ze antwoordde niet en begon opnieuw In de verte te
staren.
„Luister nu eens goed naar me." zei Tiggie. Het was
Ineens tot hem doorgedrongen, dat hij op deze manier
bitter weinig opschoot „Ik ben niet van plan weg te
gaan, onverschillig of je er op staat of niet eenvoudig
omdat het me heel duidelijk is dat Je een groote ver
gissing begaat Be geef toe dat Spot s moeder ln de eer
ste plaats blaam trof. Groote goedheid, waarom was lk
niet ln de buurt?"
„Dat zou geenerlei verschil hebben gemaakt." zei za
„O, Ja, vaat en zeker. Ik had dan kunnen verhoeden
praat gij voort, en zegt dat het thans een veel grooter
toer is, het geldstuk weder naar zijn oorspronkelijke
plaats te doen terugkeeren, waarmede gij echter tege
lijk reeds begint door het ten gehoore brengen van
eenige andere tooverformules. Vervolgens laat gij zien,
dat gij er werkelijk In geslaagd zljt het geldstuk
weder onder het eerste voorwerp te doen terugkeeren,
door dit op te lichten. De munt, welke haar plaats
natuurlijk in het geheel niet verlaten heeft, wordt dan
weer zichtbaar. Het kunstje maakt een zeer vermake
lijken indruk, wanneer de toeschouwers natuurlijk on
middellijk daarna bemerken, dat ze bU den neus ge
nomen zijn. De gave is daarbij, door vlug door te re
deneeren, de spanning er eerst zoodanig in te houden,
dat zij zich nog geen rekenschap geven, de tweede
courant op te lichten.
WONDERBAARLIJKE
HELDERZIENDHEID.
Men heeft twee spellen kaarten, waarvan er een in
handen der toeschouwers wordt gegeven. Een wille
keurige kaart laat men er tusschen uit zoeken en om
gekeerd op tafel neerleggen. Vervolgens prevelt men
eenlge mysterieuse magiërsspreuken, schudt en zoekt
in Uw eigen spel en legt daarvan eveneens omgekeerd
een kaart naast de eerste. Men verzoekt vervolgens,
beide kaarten om te d raaien, en er zal blijken, dat zij
hetzelfde zijn. Dit kunstje berust op het voorafgaand
prepareeren der beide kaartspellen. Op iedere zelfde
kaart in beide spellen brengt men een klein, onop
vallend teekentje aan, waarvoor men b.v. krasjes kan
maken ln verschillenden vorm (kruis, kring, kromme
lijn, rechte lijn) en op verschillende plaatsen (aan den
rand, ln het midden der kaart) etc. Door even naar de
getrokken kaart te kijken, weet men het daarop aan
gebrachte herkenningsteeken, waarna men uit het
tweede spel de kaart zoekt, die hetzelfde merk draagt.
VERANDERING VAN EEN KAART.
Een zeer verrassend kaart-trucje is het volgende:
Men laat een der toeschouwers een kaart trekken,
legt het spel kaarten daarna met de beeldzijde naar
beneden op de tafel, en verzoekt, de getrokken kaart
er ook met de rugzijde naar boven op te leggen, doch
te onthouden, welke het was. Quasi zonder erg legt
men dan zijn hand plat op het spel kaarten, en vraagt
de betreffende persoon, welke kaart hij getrokken
heeft Deze noemt b.v. schoppen-boer, doch dan be
duidt gij hem, dat hij zeker niet goed heeft gekeken,
of U ln de war wil trachten te brengen, want dat er
een geheel andere kaart bovenop ligt Ge neemt de
hand van het spel weg en laat hem de bovenste kaart
afnemen. Bij het omkeeren daarvan blijkt dan ook, dat
dit een geheel andere is dan schoppen-boer. Een zeer
eenvoudige voorbereiding is hiervoor slechts noodlg.
In de palm van de hand heeft men n.1. een wasballetje
tegen de huid gedrukt, waardoor de bovenste (getrok
ken) kaart wordt vastgeplakt en blijft kleven, wan
neer men de hand weghaalt
EVEN OF ONEVEN.
Met een licht klevende stof plakt men twee kaarten
aan elkander, doch zoo luchtig, dat men ze zonder
de minste moeite vaneen kan doen gaan. Deze kaarten
worden tusschen een hoopje andere gedaan, waarbij
raen ervoor zorgdraagt, dat ze bovenaan liggen (2e of
3e kaart). Men komt op met deze geprepareerde hoop
kaarten, neemt daarvan een willekeurig deel af, en
zegt, dat het aantal even is of wel, dat het oneven is.
AI naar gelang gij hebt gezegd, laat gij het ook uit
komen. Bij „even" telt gij een even aantal kaarten.
bU „oneven" telt gij een oneven hoeveelheid. Immers
begint gij het afgenomen hoopje kaarten te tellen
van onderen af, en als men dus bij de derde ls ge
naderd, weet men, hoeveel er ln totaal zijn. Heeft
men „even" gezegd, en is het aantal Inderdaad even,
dan laat men de opeengeplakte kaarten tezamen en
telt ze voor één; blijkt het aantal oneven te zijn, dan
haalt men ze van elkander en telt zoodoende dus een
oneven aantal. Het omgekeerde doet men, wanneer
men ln dit geval van te voren „oneven" zou hebben
gezegd.
lfj;j L„a;0M en repareeren alle soorten
Vw IJ Ui Cl wil wollen Kleeding, Kousen
en Sokken (ook de allerfijnste). Vraagt onze school-
kousen met dubbel gebreide knieën. JAAP SNOR»
Den Helder, Zuidstreat 19. (Let op den gelen winkel).
Voor Schagen: C. DE MOEL. Noord; voor Alk
maar: J. G. VERSPAARDONK. Hekelstraat 23.
dat je hierheen kwam. Die Griereon te hij werkelijk
je stiefbroer?"
Ze boog haar hoofdje. „Ja."
„En is hij de eenlge op de wereld tot wien je Je kon
wenden?" bleef hij aandringen.
„Ja," zei ze weer.
„Arm, klein ding," mompelde Tiggie en eensklaps
begon hij zacht haar schouders te streelen, alsof ze een
kind was dat getrooet moest worden.
„Dus je hebt hem gesproken?" vroeg ze.
„Natuurlijk gebeurde dat Dacht je soms dat een na-
kenbrief en een cheque voldoende voor me waren?"
„Dat waa toch noodlg geweest," zei ze.
„Welnu, het was niet zoo. Bovendien le het niet mijn
gewoonte me zoo gauw uit het veld te laten slaan. En
leugens jagen me heelemaal geen schrik aan." Tiggie
sprak langzaam en met nadruk. „Indien Je er echter de
voorkeur aan geeft dat lk de waarheid niet te weten zal
komen, dan leg ik me er bij neer. Ik denk er evenwel
allerminst over Je aan de hm barmhartigheid van
dien harteloozen tiran over te laten. Ik begrijp best dat
het mijn zaak niet is hetgeen Je me trouwens al een
paar maal te kennen gaf maar dat zal me toch niet
verhinderen me er in te mengen. Dit heeft al vanaf het
eerste oogenbllk, dat lk Je aan boord van „The Pioneer'
op je man zag wachten, ln mijn voornemen gelegen."
„O!" Ze hield haar gezichtje nu geheel van hem aJ-
gewend. „Die vreeaelijke dag Hoe goed was je toen!
En je geloofde me ook."
„Ik zal je altijd gelooven," tel Tiggie eenvoudig.
Haar borst bewoog zich heftig op en neer. „Det komt
omdat je zelf zoo eerlijk bent," zei ze.
„Volstrekt niet", protesteerde hij. „Het komt enkel en
alleen omdat lk je ken."
„Dat geloof lk niet. Tiggie, hoe zou Je over me den
ken als je me niet kende? Als je je ln me vergiete! Ala
ik niet waa zooals Je dacht? Wanneer het je bleek dat
hetgeen Philip Je vertelde waarheid was?"
„Je weet heelemaal niet wat hU me verteld heeft," zei
Tiggie.
„Dat weet lk wel," klonk het heoech, „En ofeehoon hij
hard is afschuwelijk hard ls hij toch geen leuge
naar." Eensklaps begon ze te snikken en haar heele li
chaam schokte. „Hij heeft je, van ztjn standpunt beke
ken, de volle waarheid gezegd. En Jij JU geloofde hem
niet Maar daarom ls het nog geen leugen."
Ze leunde voorover en verborg haar gezichtje in de
handen.
Tiggie boog zich over haar heen en hU waa diep ge
De a.s. Opening der Statei
Generaal.
Jan Politiek maakt z'ii entrée,
De Kamers gaan weer open,
We willen dus, als 't vorig jaar,
Maar weer het beste hopen!
De actetasschen zijn gevuld
Met allerhande zaken.
Die in het allernauwst verband
't Maatschapp'lijk welzijn raken.
Het puikje van ons Intellect,
Een helr van Kamerleden,
Staat met het wapen van het woord
Gevechtsklaar aangetreden.
De ridders zonder vrees of blaam,
Ze wetten reeds den degen,
Straks kampen ze in het tournool
BU 't botsend „vóór" en „tegen".
Dit wordt een zeer bizonder jaar,
Benard en ernstig tevens,
Het gaat ulteind'lUk om 't behoud
Van vele menschenlevens!
Als de werkloosheid rond zich grijpt,
En 't in ons land gaat spannen,
Vraagt heel ons volk niet naar het „woorf
Maar naar een „daad" van Mannen!
Jan Politiek, er la geen plaats
Dit jaar voor al Uw kuren,.
Malaise grijnst, de winter dreigt
Met donk're onheils-uren.
Verzwak niet meer ons volksbestaan
Met Uw spitsvondigheden,
Terwllle van Uw eigen roem,
Er wordt te veel geleden!
GU Kamers, die nu weer Uw taak
Tot heil van 't land aanvaardde,
Hecht niet aan wat partUbelang
De allerhoogste waarde.
Weea één in naam van heel ons volk,
Breng ons dit jaar Iets sterkers,
Geef ons Uw nationale kracht
Als zegenrUke werkers!!
Toe
iïllK t
li:-.'
hsi
«O
September 1931.
(Nadruk verboden).
Trekking van Donderdag 10 September 1931
4e klasse 4e lijst
No. 19304 1 1000.
Prijzen van f 65.
68 189 434 567 614 1351 1448 1738
2057 2325 2393 3087 3089 3197 3843 3909
4197 4263 4582 4S32 4866 4985 6150 6182
6642 6962 7000 7162 7632 7813 7880 8083
8300 8303 - 8377 8434 8580 8625 8675 9124
10048 10269 10534 10635 10789 10815 10836 1091
11061 11200 11440 11478 11502 11567 11656 11»
12363 12636 12770 12773 12975 12990 13092 131#
13410 13503 13581 13676 13940 13979 14630 1471
15209 15638 15648 15684 15713 15749 15807 15=8
16169 16396 16724 16949 17474 17600 17608 176«
17972 18181 18524 18598 18852 18925 19085 1942
19477 10499 19646
EVENTJES L A 0 HUI
Al lk met Karei trouw, krijg ik drie meiden. I
Best mogelijk, maar niet allemaal tegelijk!
Vind je dat geen lief japonnetje, dat ik voor a
21-sten verjaardag gekregen heb?
Is het heusch? Was dat model zóó lang gtift
ook al in de mode?
Zoontje (aan het radio-toestel draaiend)! „Pa.
ik hier aan draai, wat krUg ik dan?"
- Hilversum!
En hier?
Daventry.
En hier. Pa?
Een draal om je ooren!
roerd. „O, huil toch niet zoo, kindje. Houd je
Viola, want je zult jezelf ziek maken. Luister
goed naar me. Het is van minder belang op het
blik of hU waarheid zei of loog. We hebben om d«
komst te denken en niet om het verleden." Hij r
nog steeds met nadruk en hU begreep dat hU thani
wicht op haar moest krijgen. „Luister," zei hij opr
„Ik ben hier gekomen om je te helpen, en je ki
alle opzichten op me rekenen."
HU had zUn armen om haar heengeslagen en
haar tegen zioh aan, alsof hU haar beschermen
tegen de wreede stormen, die beukten. Er waa
hartstochtelijks in dit gebaar. HU bood haar een»
zUn kracht aan, evenals hU het dien bewusten
had gedaan, toen ze zich had willen verdrinken
Wellicht liet de herinnering daaraan zich gelden
het kwam hem tenminste voor alsof het een heel F*
zaak was. dat ze haar hoofdje aan zijn schouder
Geleidelijk raakte ze tot kalmte, keek hem aan, en
te haar verontschuldigingen over haar groote z*#*
„Je kunt me niet helpen," zei ze telkens weer.
„I k kan en wil het," hield Tiggie vol.
Ze sloeg haar oogen naar hem op en weer W
hem hoe zwak ze er uitzag.
„Tiggie," zei ze, haar best doende rustig te
„Je zei zooeven te gelooven, wat lk je vertelde.
je alles bekennen. En dan dan wilde ik graag I
wegging. Ik aou het eenvoudig niet kunnen verduf* I
als jo bleef." 1
„Nee, nee, je hoeft het me niet te vertellen," f* I
gie sussend. „Ik weet precies hoe het is. Dis
heeft je ln den steek gelaten en trouwde ook niet
Je." Bij deze woorden wilde ze haar gezicht weer a.
den, doch Tiggie verhinderde dit HU ging nu op 1
ten en tegelijk zakelUkcn toon voort: „En nu m0VLf
goed naar me luisteren. Zooals lk zooeven al
ben we thans alleen aan de toekomst te denken:
verleden kan niet meer gewijzigd worden. Dat j
we slechts uitschakelen en dat zal ook gebeuren.
Herinner Je je nog hoe Je eens zei dat Je schipbreuk^
geleden en op een vlot bescherming zocht?
bent nu voor goed aan boord op veiligen grond
alles wat jou betreft neem lk over. Je hoeft niet bang
zUn dat Ik geen eerlUk spel zal spelen, kindje.
dergelijke bruut ben ik niet Dat weet j« zelt weL
Wordt vervolgd-
