Schager Courant
HET PORTRET.
DE LANGENDIJKER
GROENTENVEÏLINGEN.
Tweede Blad.
jfen aanval op het
o 1 k s o n d e r w ij s.
Begrooting P.W.N. 1932.
Verslag Provinciale wegen.
Sarrasani komt naar
Alkmaar.
Woensdag 30 September 1931.
74ste Jaargang. No. 8943
Men schrijft ons:
De Onderwijswet—De Visser van 1920 bracht ons
jast andere goede dingen ook een verbeterde oplei-
Inf der ondenvijzers.
Het zou zóó worden:
6 raar gewone lagere school;
3 jaar voortgezet onderwijs, en
5 jear kweekschoolopleiding.
Hiermee was niet voldaan aan de verst-strekkende
Lschen van de onderwijzers en van vooraanstaande
aedagogen, doch het was niettemin een flinke stap
i de goede richting.
Er was één maar cn wel deze: om die nieuwe
«leiding in te voeren werd een tijdsruimte van 15,
Lee vijftien jaar gesteld. Hiervan zijn er nu bijna
j voorbij en thans komt Minister Terpstra met het
jrbijsterende voorstel, om de betreffende
^tsbepa 1 i n ge n te schrappen!
Om geen andere reden dan deze: bezuiniging
He: is waar, de tijden zijn slecht en voor eenig
mer uitstel zou misschien voldoend excuus zijn aan
[v weren. Maar afstel omdat het voordeëlig is
ie schatkist is m.i. volstrekt ongemotiveerd, om-
jiü kü feitelijk onhoudbare toestand wordt gepro-
ïtï»d-
V*et hoe het nu is: jongens en meisjes van 18
Iwlunnen in het bezit van de onderwijzers-acte zijn
Kjteten dan bevoegd om les te geven in alle klas-
fider gewone lagere school.
&t is mogelijk, dat zij nooit te voren voor een klas
èóen gestaan, doch zelfs wanneer dat wel het geval
.moeten zij het eigenlijke onderwijzen en opvoeden
SM leeren. Dat is algemeen bekend en als sollici
tanten worden zij niet met open armen ontvangen.
Terecht kiest men dan liever hen, die al enkele jaren
praktijk achter den rug hebben en herhaaldelijk
rordtin den oproep van sollicitanten de eisch gesteld:
net minstens zooveel jaren ervaring, of hoe men dat
nders formuleert.
Waarop komt dit neer?
Dat de steden en de grootere dorpen, voorals als zij
mistig gelegen zijn, er meestal wel in kunnen sla-
jen om leerkrachten met voldoende ervaring te be-
joemen, doch dat het platteland goed genoeg is, om
de nieuwelingen gelegenheid te bieden hun vak te
keren.
En weet u wat nu het ergste is?
Voor zoover de aanstaande onderwijzers op hun toe
komstig ambt worden voorbereid, rekent men met nor
male scholen: elke klas zijn eigen on
derwijzer. Ook onder zulke gunstige omstandig
heden valt het niet mee om 30, 40 en nog meer kin
deren te leiden. Soms gaat het in eens goed: er zijn
felukkig geboren opvoeders, maar de meeste moeten
het leeren en menigeen slaagt slechts na een zware
I .«n langdurige strijd.
Zoo gaat het onder normale verhoudingen.
B Op de één- en tweemansschooltjes stelt de praktijk
m 4e leerkrachten echter nog aparte eischen. Om
P drie, vier of zelfs zeven klassen behoorlijk en met
lust aan het werk te houden, zijn bizondere bekwaam-
F Wen onmisbaar. Misschien zou men kunnen zeggen:
I er ig otga n i s a t i e-t a 1 e n t voor noodig cn wie
r dit mist, heeft zelf geen leven, terwijl het voor de
kerlinren een ramp is,
H Toegegeven moet worden, dat het hoofd van een
éénmansschool steeds over eenigc ervaring als onder
wijzer beschikt. als hij tot hoofd wordt benoemd. Bij
vacatures komt het echter voor, dat pasgeslaagden
zoo van de kweek-schoolbanken af als hoofd
optreden en proefnemingen moeten doen èn als onder
wijzer cn als organisator. Natuurlijk neemt niemand
hun dat kwalijk: zij kunnen niet anders.
Wie echter verantwoordelijk is voor zulke toestan
den, of wie de verantwoordelijkheid aanvaardt om hen
te doen voortduren, die heeft naar mijn opvatting
weinig hart voor goed lager onderwijs in elk ge
val toont hij dan niet.
luist het platteland heeft dus ook in dit opzicht alle
rakn. om Minister Terpstra een krachtig halt toe te
wepen en gaarne sluit ik mij aan bij opwekking van
k n het Zaterdngavondnummer: Platteland,
voo r II s a e c k
aaat zoo veel op het spel, dat ik dit artikel
f'-t wil eindigen zonder het getuigenis in te roepen
«nalleszins bevoegd persoon, den heer L. C. T.
B>Mt, directeur van de kweekschool voor onderwijze-
Kort verhaal
door JOHN' HEAVEN.
DE typiste Evelyn Ade stormde met van opwin
ding schitterende oogen de eetkamer binnen.
In haar hand zwaaide zij een pas uitgekomen
nummer van de „Daily Gossip."
j erln!" riep zij verheugd uit „Is het niet
I W-kMe hot blsd op dp tafel uit. 't Ontbijt werd
°°Renblik in den steek gelaten, terwijl de heele fami-
"«in ontzag naar het volgende keek:
f '"r*83 Avelyn Ade. de heldin in het nieuwste tooneel-
j V8n de amateurs-costume-club."
i - «rt>oven was een eenlgszins onduidelijke kunstllcht-
ii gn edrultt- dle nauwelijks door iemand, die het ori-
i er» n'et heel Koed kende, te herkennen was. maar de
Evelyn leek het een meesterstuk toe.
ljT® de vader van Evelyn verontwaardigd, terwijl
v P*P aanstak. „Beetje vaag. vindt je niet?"
I zei Evelyn verontwaardigd. „Wel. het is ge-
PracMig! Denk eens aan niemand andera
rehad >lanloor heeft zelfs ooit haar naam in do krant
#cu>öten!" '0t° n°g daargcIatea! 111 kan niet langer
vloog de gang weer in voor haar hoed en mantel,
et zal me benieuwen, wat Keith ervan zal zeggen."
n ^chzelven. toen zij zich naar de halte van do
t, U3 haastte. „Als hij tenminste moed heeft om iets
rv*?en" 18 zo° vreeselijk verlegen."
die in dc bua met de Gossip" zorgvul-
du ^fVouwcn en nonchalant op haar knie gehouden, zoo-
voor h raeestorataaitje van fotografeerkunst duidelijk
v aa' Medepassagiers zichtbaar was. Verschillenden
en lachtcn, als gewoonlijk, maar hoewel
kelt, sS!? do Da,,y Gossip" lazen, toondo geen en-
meru* °^r ^enlg feeken het origineel van de foto opge-
hebben.
lyn hvVerJ!°Kal °p haar tentjes getrapt, haalde Eve-
en *in»r .scVoudera op, stopte het blad onder haar arm
en ging de bug uit.
ressen te Arnhem. Deze schreef o m. In de Telegraaf:
Het wetsontwerp van minister Terpslra. zicheiiet be
kommerend om de historie, handhaaft de tegenwoor
dige onvoldoende regeling cn acht ze zeer be
vredigd.
„Hoe de meerderheid van de Commissie-Rutgers en
met haar de minister, tot deze meening komt, is on
begrijpelijk. Is het dan zoo n onbekende zaak, dat èn
in Duitschland het arme Duitschland èn in En
geland waar een opleiding bestond ongeveer als
thans bij ons, men een geheel nieuwe moderne on
derwijzersopleiding heeft in het leven geroepen? Zij,
die het voorstel van den minister hebben te bcoordec-
len, moeten zich goed herinneren, dat in geen enkel
land in Europa zelfs niet in Spanje 18-jarige
kinderen zelfstandig voor de klasse worden gezet. Wij
hebben voor onze n.s. onderwijzers geen stage, d.i.
proeftijd die aan de vaste aanstelling voorafgaat;
geen Dractisch-theoretisch na-examen. Er is verder
en deze wondeplek in ons onderwijs laat het ontwerp
bestaan het examen voor hoofdonderwijzer, welk
examen elk jaar weer blijkt een instelling te zijn, die
fataal werkt op de beroepsvreugde van de jonge or-
derwijzers.
De minister wijst in zijn toelichting op de hoogc
kosten, die een nieuwe opleiding zou meehrenge'h.
Dit is een vergissing. Niet de opleiding zal meer
kosten: een 5-jarige kweekschool, gebaseerd op de
U.E.O.-school, en waarvan de beide hoogste klassen
halve dagen les hebben en halve dagen zich oefenen
in de praktijk, kost niet meer dan onze vierjarige
kweekschool, nóch aan lokalen, nóch aan lesuren va"
de docenten. De grootere kosten zouden het gevolg
zijn van de vermeerdering van de salarissen. Invoe
ring van de nieuwe opleiding, gepaard aan een wijzi
ging van het salarisbe&luit,, behoeft maar weinig te
kosten. En dan was.een einde gemaakt aan den mis
stand, dat 18-jarigen voor de klassen worden gezet en
was de hoofdakte tevens verdwenen. Dan hadden we
een opleiding, die nog wel verre achterstond hij de
nieuwe regelingen in Engeland en Duitschland, maar
dan was toch althans iets bereikt."
Inderdaad, en wel heel erg is het, dat in 1931 op
nieuw gestreden moet worden om wat in 1920 reeds
scheen bereikt.
Loopen de wijzers van de tijd dan toch terug?
(Wordt vervolgd.)
Meer bloembollentelers. De noodzake
lijkheid van den verbouw van andere pro-
ducten. Veilingen. Eenlgszins betere
prijzen voor aardappels. Lage prijzen
voor wortelen, bieten, wltkrop. Bloem
kool van goede qualiteit, doch te lagen
prijs. Eenige verbetering in den prijs
van gele en roode kool voor 3-ponds.
Witte kool 10.60. Uien lager in prijs
De prijs van slaboonen is goed. Dio
van tomaten lager. Aanvoer rammenas
en druiven.
De drukte op de akkers bepaalt zich tegenwoordig
vooral in het plukken van uien en het planten van
bloembollen. Ofschoon het met de financieele uit
komsten dezer teelt ook zienderoogen achteruit be
gint te loopen, zijn er dit jaar toch al weer meer
tuinders, die zich op de bollenteelt toeleggen dan vo
rige jaren. Allicht wordt door hen geredeneerd, dat
alles tegenwoordig beter is dan de grove tuinbouw.
Voor beginners is bovendien deze tijd niet zoo slecht
gekozen, omdat men nu goedkoop aan plantgoed
kan komen. We vernamen van enkele bouwers, dat
ze van plan waren, om .zich wat meer op de erwten
teelt toe te leggen, dit in het bijzonder met het oog
op de noodzakelijkheid van wisselbouw. Is er al meer
malen gesproken over de wenschelijkheid. om ook
een erwten veiling in het leven te rogpen, bij voort
durende uitbreiding dezer teelt zal dit er dan ook wel
van komen Naast de groentenvciling hebben we
reeds een tumatenveiling en een bloembollenveiling,
laat er dan ook nog een veiling van erwten bijkomen.
Van een veiling voor snijbloemen is ook al eens ern
stig sprake geweest, doch blijkbaar zijn er nog te wei
nig kweekers, die voor een voldoenden aanvoer zou
den kunnen zorgen. Nu trekken ze nog naar andere
markten. Deze verschillende veilingen wijzen er wel
op, dat de tuinbouwers meer en meer beginnen in te
zien. dat verscheidenheid van producten de mogelijk
heid van groote verliezen kleiner maakt. Door alles
op één kaart te zetten, lcopt men grooter gevaar met
groot verlies te werken dan wanneer verschillende
soorten van producten worden verbouwd. Sommigen
spraken er ook al over met de tarweteelt te begin
nen en meenden, dat die nog met voordeel zou kun
nen worden uitgeoefend onder de werking van het
Tarwewetje. ïn normale tijden was dit. bij de toen
geldende land- en pachtprijzen, niet mogelijk, thans,
nu die al lager worden, bestaat er meer kans om die
met financieel voordeel in toepassing te brengen. De
eerste stap is echter de moeilijkste en we verwachten,
dat er in afzienburen tijd nog wel geen noodzakelijk-
Als de eerste ln de correspondentie-afdeeling van de
firma Hacking en Zoon gekomen, legde zij zorgvuldig
het opgevouwen nieuws op de lessenaar.
Maar er wachtten haar nog meer teleurstellingen, want
de typistes Anice Graham, Fay Mornlngton en Lottie
Baker, die binnen kwamen, schenen het blad en de fo
to in het geheel niet op te merken.
Evelyn zuchtte, maar bleef een minuut of tien zwijgen
„Zeg, meisjes." zei ze. na heimelijk het blad uit den
papiermand gered te hebben. „Hebben jullie gezien, wat
er vanmorgen in de „Gossip" staat?"
De drie meisjes toonden niet veel belangstelling. „Niets
bijzonders, zoover ik gezien heb," zei Anice gapend.
„Het verwondert me. dat je nog naar dat malle blad
kijkt," merkte Fay op. terwijl zij ijverig begon te tikken
Evelyn lachte.
„Heb je mijn portret gezien?" vroeg ze.
Zij gaf het gevouwen blad rond en wachtte vol span
ning op lof en benijdend-bewonderende opmerkingen.
„O, heden!" riep Anice uit. „Ben jij dat?"
„Wat 'n onmogelijk ding", hijgde Fay.
„Arm kind het is een karikatuur!" viel Lottie bij.
„Ik zou het hun schrijven als ik jou was!"
De oogen van Evelyn brandden van opkomende tranen
In heel haar leven was ze nog nooit zoo fier geweest, en
nu ontving ze geen enkel woord van lof of gelukwensch
van degenen, die voorgaven haar vriendinnen t® zijn. Zij
sprong op en stampvoette.
„Jullie julli® katten! Jc bent jalocrsch, dat Is 't
eenige! Alleen omdat jullie jezelven nooit in de krant
hebt gezien, deed je eerst of je 't niet gezien had en
nu houden jelui me voor den gek..."
De anderen staarden haar verbaasd aan. Zij hadden
het werkelijk volkomen gemeend.
..Maar lieve Evelyn, kijk dan zelf!" smeekte Anic?.
„Het is een draak! Ik zou je nooit herkend hebben, als
je naam er niet onder stond."
„Houd op!" raasde Evelyn. „En geef mij mijn blad te
rug. Ik denk dat ik wat te veel verwachting gehad heb
van een dergelijk jalocrsch stel, dat niet zoo makkelijk
te bevredigen ia."
De drie meisjes keken elkaar weer aan, maar nu met
een andere uitdrukking op het gezicht
De onafhankelijke Lottie gaf uiting aan de algemeene
gevoelens door haar schouders op te halen.
„O zoo. als dat haar gevoelens ten opzichte van ons
zijn, ben ik ervoor, dat we Hare Majesteit vragen, of
ze zoo beleefd wil zijn haar mond te houden, tot zij ma-
held aanwezig zal zijn. om ook een tarwemnrkt te
houden.
De tijd nadert weer, dat de winterkool zal worden
hiunegebrachl. De verwachtingen omtrent de quan-
titeit van den oogst zijn hooger gespannen dan ver
leden jaar; ook koestert men bétere verwachtingen
van de qualiteit De koolvelden zien er niet slecht uit
en hel is voor onze tuinders te hopen, dat de teelt
nu eens met tegenvalt. Maai dan is hel wachten op
een gezonden afzet. En daar zit in den tegefiwoordi-
gen tijd de groote moeilijkheid. Tuinders en expor
teurs zien üe toekomst maar duister in. liet buiten
land begint meer en ineer voor zich zelf te zorgen,
door zich meer intensief op de koolteelt toe te leg
gen en sinds den vorigen winter is er nog geen wij
zig, ng ten goede gekomen in het heffen van invoer
rechten. Schromelijk zwaar worden de tuinbouwpro
ducten door invoerrechten belast en in het hijzonder
door die tanden, waar we gewoon waren flink afzet
gebied te vinden. Duitschland en Amerika, die vaak
zulke beste afnemers waren van onze tuinbouwpro
ducten, in het bijzonder van onze stapelgroenten, slui
ten hun grenzn door die abominabel hooge tarief
muren figuurlijk geheel af. Als het dan ook dezen
winter niet flink vriest, als gevolg waarvan men
noodgedwongen zijn toevlucht tot onze kool moet
nemen, dan ziet het er naar uit, dat ook met de win
terkool niet vte'r verdiend zal worden. En ai nag hel
waar zijn. dat hoop doet leven, de Laiigendijker
tuinders beginnen nu toch terdege te beseffen dat
men door hoop toch niet kHn blijven leven. En geen
wonder alzoo, dat men stemmen hoort opgaan van
een noodzakelijkheid om onze handelspolitiek te wij
zigen. door het nemen van represaille- of reforsie-
maatregelen. Die stemmen worden ook hier al krach
tiger en we verwachten, dat ze, door den nood ge
dwongen, nog luider zullen gaan klinken.
Het was de nfgeloopen week ongeveer dezelfde
lustelooze toestand, als we dit in onze vorige over
zichten den laatsten tijd hebben beschreven. De aard-
appelenaanvoer begint uit den aard der zaak belang
rijk te verminderen, zoodat de bevredigende prijs
eigenlijk weinig gewicht in de schaal legt N oor gewo
ne Schotsche muizen 'iep de prijs van f7.208, groo
te brachten f3.50 op. De drielingen liepen ook nog
iets in prijs op. dank zij ook de vraag naar pootaard-
appels. Ze zijn nog voor f8.80 verkocht. Veel werd
verhandeld voor f7.70. Duken brachten in het begin
der week f44.50 op, latei kon echter hoogstens f3.80
worden gemaakt. De blauwe,zijn al bijzonder slecht
gezocht en men kon er nauwelijks f2 voor bedingen.
Voor wortelen wordt maar voortdurend dezelfde on
voldoende prijs betaald. De mooiste brengen iets bo
ven de f2 per 100 bos op, de overige iets beneden
dien prijs, zoodat gemiddeld 2 cent per bos wordt be
taald.
De hoeveelheid aangevoerde bieten was van betce-
kenis. doch de prijs liet veel te wenschen over. De
mooiste brachten van f 2.30—2.70 op, de overige f 1.50
tot 11. Zaterdag werden er nog voor 90 ct. verkocht.
Voor witkrop of Chineesche kool werd alweer min
der betaald dan de vorige week. Toen kon nog ruim
f2 worden gemaakt, deze week slechts f 1.20— f 1.80.
Er kwam de laatste week vrij wat mooie bloemkool
aan de markt, doch de tijden, dat ze een kwartje per
stuk opbrachten, lijken ook wel voorbij. De allermooi
ste schommelen om den prijs f 10 f 12, kleine f7 a
f 8, alles eerste soort. Tweede soort bracht voor de
beste ongeveer f2 op; de mindere 11 of minder. Aan
beide veilingen werden ten 50000 stuks aangevoerd.
In de prijzen op de roode koolmarkt kwam in zoo
verre verbetering, dat de kooltjes van anderhalve
K.G. wat rneer opbrachten dan gewoonlijk. Er zijn er
in de afgeloopen week verkocht voor f 2.30 per 100
per 100 Kg., een prijs, welke in geen tijden is ge
maakt. De grootste exemplaren konden echter weer
nauwelijks 00 cent per 100 K.G. opbrengen en ver
schillende partijen hieven weer onverkocht. In het
b-eheel werden aan beide veilingen 30 spoorwagens
verhandeld.
Eenzelfde opmerking, die eenigszins aangenaam
aandoet in dezen Jjjd, van ac^teruitloopende prijzen,
kan worden gemaakt over de grijzen der gele kool.
Ook hier konden voor dc 3-ponds kool iets "betere prij
zen worden bedongen, die stegen tot ongeveer f2.
Voor de grootste exemplaren werd fO.GO per 100 K.G.
betaald en kool van gemiddelde grootte bracht iets
meer op. Aangevoerd weiden 14 spoorwagens.
In tegenstelling met de andere koolsoorten bleven
de prijzen der witte kool gelijk aan die van vorige
weken. Aan de Broeker veiling was de hoogste prijs
f0.80 op Maandag en Zaterdag, terwijl de overige
vier dagen f 0.70 de maximum-prijs was. welke per
100 K.G werd betaald. Te Noordscharwoude is een
maal f 0.90 besteed, overigens f 0.70, terwijl het meeste
voor fO.GO werd verkocht. In totaal werden van deze
koolsoort 70 spoorwagens geveild, die in de zuurkool-
fabrieken terecht kwamen.
Uien, die de laatste weken al in prijs waren ach
teruit geloopen, daalden deze week nog meer. Brach
ten gewone uien toen nog boven de f 3 op. deze week
was de hoogste prijs, bij hooge uitzondering f2.80.
Grove uien. die verleden week nog voor f5 of Iets
minder werden verkocht, brachten nu in maximum
f3.60 op. Drielingen liepen ook met f0.4(V—fO.60 ach
teruit en ook voor nep. die nog altijd de meeste be
langstelling had. werd f0.30 f0.60 minder betaald.
De totale aanvoer bedroeg 22 spoorwagons.
Voor slaboonen werden goede prijzen besteed, het
eenige product, dat nog voldoende opbrengt. Mooie
boonen, zonder rest en niet te dik. brachten van f25
tot f 30 op; voor f20 gingen andere van iets mindere
nieren geleerd heeft"
„Goed zoo! Ik houd ook niet van ruzie!"
Hun ruggen naar Evelyn keerend, begonnen zij vlug
te typen.
Evelyn klemde haar tanden opeen en uit vrees dat zij
toe zou geven aan een opkomenden tranenvloed, vloog
zij de kamer uit
De trots in haar krantenfoto was nu wat vervlogen,
zoodat Evelyn het blad liet liggen, toen zij eenzaam haar
twaalfuurtje ging gebruiken, maar even later begon zij
weer vol emotie te^ overwegen, wat Mr. Keith Brether-
ton ervan zou denken. De meening van den heer Bre-
therton was voor Evelyn van veel beteekenls en mi3-
sohien was de foto tenslotte niet eens zoo vreeselijk! Zij
zou haar afbeelding in ieder geval nog eens bekijken,
zei ze in zichzelven.
Zij ging wat vroeger naar het kantoor terug en nam
het blad. dat zy open deed.
De foto was er niet meer in! Het stuk bleek er ruw
en slordig uitgeknipt t» zijn door de hand van een of
anderen vandaal.
„Wie heeft dat gedaan?" stiet zy uit
Do drie keken haar loom aan.
„Hebben we je niet gevraagd, of Je tegen ons je mond
wilde houden tot je manieren geleerd had?" merkte Lot
tie op.
„Ik wensch niet met Jullie te praten!" zei Evelyn.
„Ik wil alleen maar weten wie dit gedaan heeft"
„Oh. het schUnt weer over die vervelende foto te zijn."
hielp Anice %-anult haar hoekje.
„Mogen we vragen wat er nu weer met dat ding Is?"
.Dat weten jullie heel goed." verklaarde Evelyn. „Een
van jullie heeft het er uit afgunst uitgescheurd. Ik moet
het terug hebben, het kan me niet schelen van wie!"
De drie keken elkaar vragend aan.
„Heeft iemand er schuld aan?" vroeg Anice.
Allen schudden met nadruk het hoofd.
..Lieg niet!" zei Evelyn hartstochteiyk. „Een van jul
lie moet het uit jalouzle of spijt, gedaan bobben en ik
wil die foto terug hebben. Als ik hem niet krUg..."
Op dat oogenbiik weerklonk de bel ten tceken. dat de
jonge mynhcer Hacking haar noodig had om te dictee-
ren. dus was Evelyn verplicht voor het oogcnbllk haar
toorn te bedwingen.
Het duurde twintig minuten, voordat Evelyn terug
keerde en hoewel er geen spoor van de „gestolen" foto
op haar lessenaar te zien was, ging zy rustig, zonder
Iets te zeggen, zitten.
qualiteit gemakkelijk van de hand. Lager dan f 18
weid niet verkocht. Snijboonen waren aanmerkelijk
lager in prijs: ze brachten van f6—13 op. Er werden
nog onge\eer 20000 K.G. boonen verhandeld.
Tomaten waren weer iets lager in prijs, nl. fll
voor A. '8.50 voor B. f 7ÜG930 voor C en f 4 voor CC.
Rammenas werd verkocht voor f3.3013.40.
Druiven brachten voor Alicanto f31—(39 op, voor
Krankentlialer f 34.
„Dc begrooting geeft ons geen aanleiding tot bijzon
dere opmerkingen", berichten Gedeputeerde Staten
aan Provinciale Staten. Wij kunnen dio opmerking
tot de onze maken. Blijkbaar gaat het goed niet het
P.W.N., wat wel blijkt uit post 10 der uitgaven:
„Diverse afschrijvingen en reserveering f 372.000.
Hierbij treft ons (ieze noot: „Dit zijn afschrijvingen
van bijzondoren aard: de normale afschrijvingen zijn
in andere posten der begrooting begrepen", terwijl de
toelichting luidt: „Voor het jaar 1932 wordt het onder
dit hoofd vermelde exploitatie-overschot geraamd,
welk bedrag voor bijzondere afschrijvingen en/of re-
serveering zal worden aangewend."
Men zou dus ook van geraamde winst kunnen
spreken, die aangewend wordt om het bedrijf sterker
te maken.
In het verslag inzake den aanleg door de Provincie
van wegen voor doorgaand verkeer, dcelen Gcd. Sta
ten mede. dat van het ruim 310 K.M. lange net van
primaire wegen thans 222 K.M. in voorbereiding is, 48
K.M. in uitvoering en 40 K.M. voltooid.
Van de noodige bruggen zijn er 44 klaar, terwijl
men met 29 bezig is.
Wij lezen o.m. nog het volgende:
..Door het gereed komen van de opmotingen voor
het kanaal S c h a g e nK olhorn en Schagc n—
Stolpen, zijn tevens de gegevens verkregen voor
den langs die beide kanaalvakken ontworpen weg,
terwijl voorts een aanvullende opmeting is verricht
voor den weg langs do spoorbaan SchagenAnna
Paulowna, welke aansluiting zal moeten verkrijgen
op den geprojecteerden Rijksweg dc StolpenVan
EwijcksluisWielingenFriesland."
Enkele andere mededeelingen over wegen in ons ge
bied vermelden we in een volgend nummer.
EUROPA'S GROOTSTE CIRCUS OP ZIJN
J UBILEUMS-TOU RNéE
Zooals wij van bevoegde zyde vernemen, zal Sarra
sani binnenkort een reeks voorstellingen ln Alkmaar
geven, een gebeurtenis die des te belangrqker Is, daar
het circus dit Jaar zyn 30-jarlg jubileum viert.
Sarrasani's loopbaan geiykt op die van een lichtende
komeet Voor dertig jaren toen Sarrasani zyn tentcir
cus „opende" was het eene van de velen. Thans staat
hy aan de spits van al de Europcesche circussen,
zyn roem klinkt over twee werclddeelen en zyn naam
is geacht en bekend in al de gecultiveerde landen der
aarde.
Welk een onderscheid tusschen Sarrasani van 1901 en
die van 1931! Voorheen: een ry van drie zelfgemaakte
wagens en zeven paarden, de directeur: regisseur,
artist, kassier en propaganda-chef in eigen persoon.
Thans een zich als een reuzeslang voortbewegende trein
van vrachtauto's, groen-wlt schitterend, met gouden
letters, die de naam van het grootste circus van Eu
ropa dragen: Sarrasani. Heden, omgeven van een
staf van Ingenieurs, Administrateurs, Juristen cn
Propaganda-speciallstcn, kan deze circusdirecteur, by
de reusachtige afmetingen van 7.yn onderneming
slechts overzlchteiyk het bedryf leiden. Toch is hy van
iedere kleinigheid ln zyn onderneming op de hoogte en
laat hy er zich niet van afbrengen Iedere avond noch
zelf In zyn internationaal program op te treden.
Verder ls het zeer moeiiyk. Iets over het Sarrasani-
program te vertellen. Haast ondoenbaar woorden te
vinden al deze prachtige vertooningen te beschrijven,
de wonderen der werclddeelen, de ademstokkende sen
saties. do traditioneele circuskunst en de verbluffende
acrobatiek. Slechts zy opgemerkt, dat het Jubileums
program voor dit Jaar zeer rijkeiyk van Inhoud ls. Het
doet er niets toe of men misschien vroeger Sarrasani
reeds heeft bewonderd, thans ziet men een geheel
nieuwe Sarrasani: „de Sarrasani van 1931". Wanneer
men echter nog een paar getallen wil hooren. om U
te dienen: 200 vrachtautotreinen, 800 menschen, 600
dieren uit alle zone's, 10.000 personen bevatten de tent
met een middeliyn van 100 meter, dat ls ongeveer de
levende en doode have van Sarrasani. Werkeiyk, men
kan met spanning uitzien naar deze komende gebeur
tenis „Sarrasani".
Dat was te veel voor Lottie.
„Wel Ik dacht dat Je het zou gaan vertellen vaa
ons?" spotte zy.
Evelyn keek blozend op.
„Het spijt me." zei ze.
„Wat?' vroegen de andere drie tegelUk.
..Ik vraAg jullie allen excuus", zei Evelyn rustig. „Ik
weet nu dat jullie mgn portret er tenminste niet uitge
scheurd hebben!"
Het trio keek elkaar veelbeteekenend aan. „Bedoel je
dat Je uitgevonden hebt, wie het gedaan heeft?" vroeg
Lottlo nieuwsgierig.
„Ja. het spijt me. dat Ik onhebbeiyk tegen julllo ge
weest ben. Het blijkt, dat mynheer Hacking het ge
daan heeft"
„Wie?"
f.Mynheer Hacking".
„Wat een onzin!" zei Lotle grof, zoo de gevoelens van
alle drie vertolkend.
Evelyn bracht het uitgescheurde stuk te voorschUn.
„Goed, als jullie ruzie willen hebben, vooruit dan maar",
zei ze. „Ik zeg jullie dat lk 't op zyn Inktste! gevonden
heb."
„Maar de Jonge mijnheer Hacking is de laatste man
van de wereld, om een foto van zyn typiste te willen
hebben." welfeldo Fay. „Iedereen weet van do verschil
lende meisje waar hij mee omgaat. Zij zyn vreesciyk rijk
en zoo meer."
Evelyn glimlachte uit de hoogte.
Zy .was by de ontdekking zelf het meeste verbaasd
geweest en hoewel zy in haar hart den jongen Hacking
ook niet mocht lyden, voelde zy zich toch vereerd door
z{jn belangstelling.
De zoon van den baas was werkeiyk geen erg aan
genaam mcnsch. want hy was schraal en onhebbelijk
cn ging door voor tamelijk onbeduidend. Maar na het
onverwachte gebrek aan belangstelling van haar eigen
vriendinnen ten opzichte van haar foto ln het nieuws
blad was dit In leder geval nog beter dan niets en zij
kwam tot de ontdekking, dat zelfs zyn belangstelling
haar welkom was.
„Vroeg Je het dus terug." Informeerde Lottie nieuws
gierig.
„Zeker niet," *®l Bvelyn. „Ik nam het terug".
„O! Maar hy wilde het ding misschien graag hebben?"
„Dat zal hij natuurlijk, anders zou hy zich de moeite
niet gegeven hebben het uit te scheuren, denk je wei?"
zei Evelyn op vernietigenden toon. „Het waa in ieder
