pp Courant
PO
r.
Speelbal
Wind en Golven
Het gestolen luchtballonnetje
De geschiedenis van twee deugnieten.
ttUlLLETÖN
van
Ethel M. Dell.
Woensdag 30 September 1931.
74ste Jaargang. No. 8943
Derde Blad.
|it Alkmaar en omstreken.
ALCMARIA I—DE SPARTAAN L 1—0.
Minder fraaie, doch spannende wedstrijd.
Sclioiioozc voorhoeden.
teerste competitie-wedstrijd van Alcmaria is in
i overwinning uitgeloopen. Al is de zege geen
nic, punten zijn binnen en dat zegt genoeg. Op
EbeVaald hoog peil stond deze match niet en voor-
e voorhoeden die van Spartaan was al uiterst
lieten geen voortreffelijk spel zien. In de
jche voorhoede kon Peereboom maar niet op
komen en Jilcek Koning op de links buitenplaats
inder goed plaatsvervanger voor Hamstra te
Ejcze sgoler komt den laatsten tijd nogal eens op
[Uendc plaatsen te staan. Bos is nog steeds de
cve speler en de nieuweling, de Cocq van
n, die juist zijn dispensatie had gekregen,
jgeen al te grooten indruk op ons. Als maker
e-üigste doelpunt heelt hij veel vergoed. De
Jfeche verdediging en halflinie kon er zijn.
Iresolyut weg, zonder echter voldoende te
I Dit is nog steeds de zwakke zijde van de
iche defensie.
Amsterdamsche verdediging, na een weife-
r_ n, kon er zijn. Oerlemans was in prachtvorm
ial Walst uiterst trap vast. De half linie speelde
pinatic soms aardig, doch een bepaalde kracht
t dii gedeelte nu juist niet uit. De voorhoe-
Sal een uiterst zwakke partij te zien en v.n.l. de
Suilen zelfs zijn corners kwamen bij wind-
gel ver achter doel was slecht op dreef. Bei-
ïgen kunnen een tip gegeven worden en
I de Spartaan voor wat pittiger spel in do
toekomst zorg te diagen, want er zullen wel
Jturdere wedstrijden op het programma staan. Ook
■êheidsroehter deelde in de malaise en was vaak
h zijn leiding zwak.
De wedstrijd.
Om even over twee zien we de volgende elftallen in
ft veld verschijnen:
[Alcmaria: Oudes.
Kuiper, Ooms.
Root ring Jr., v. d. Vall, Lengers.
E*. Rootring Sr., Peerebooni, de Cocq van Delwijnen,
Koning.
Scheidsrechter: Visser.
E -Kuiper. Pieterson, Grobbe, Schrcuder, P. Ohm.
Vis. Ililstc, Siebers.
Walst, H. Ohm.
Oerlemans.
I Akraaria wint den toss en verdedigt eerst het
M en gaat reeds dadelijk tot ecnige pittige
asnvalleii«ver. Spartaan moet alle zeilen bijzetten
om er?T te voorkomen en in de verdediging doet
i! en wegingen. Bij een plotselingen S.-uitval, komt
Grobbe ca vallen en gaat een prachtkans verloren,
daar Oudes reeds het doel heeft verlaten, ^lcmaria
::i; echter geducht opzetten en de Amsterdamsche
v:i.!'- staat raar te schutteren en na zeven mi
r.uten geeft Itontring Dz. een trough pass. die door
Ide Cocq van Delwijnen in een doelpunt wordt omge-
pjLV-H Later zin blijken dat dit bet eenigste doel-
Iunt i* £eweest. al heeft het vele malen dan ook
Bpttar weinig cescheeld. Na een algemeen missen in
■k.SAfBrtfedigifig kan Oerlemans op keurige wijze
ttet moeite juist nog corner werken, terwiji hij even
Kter ijmieuw een schot van de Cocq vallende goed
Dan weten de Amsterdammers zich wat
I EW?Werkon en komt 'um verdediging er wat
w'eritLHun voorhoede meestal bestaande uit drie
taanPcn te zwak en doorzichtig spel om
u hetii'n. Ook iti de Alkmaarsche voorhoede
ful minder goed en vooral het spel openen is
slecht. Als het weer eenmaal mis is in de S.-verfle-
diging. gaat tijdens een doelscriinmage het S.-doel
door het oog van de naald, als Peerebootn laag tegen
de paal schiet en de terug stuitende bal door een
S.-speler wordt overgeschoten. In de Alcmaria ver
dediging gaat het beter en vooral Kuiper weet raad
met den bal. Bijna heeft Spartaan geluk als Schreu-
cter uit een goeden aanval, juist overschiet. Opnieuw
volgen een paar goede S.-aanvallen en wordt Oudes
even aan den lanr gevoeld. Hij is echter op zijn post
en laat zich niet verschalken. Oqk Oerlemans die
veel werk krijgt is in prima vorm. Bij een missen
van Ohm krijgt Alcmaria een prachtkans om den
voorsprong te vergrooten, doch Walst kan juist nog.
na ecnig talmen op rechts, ingrijpen Een geweldig
hard schot van Peereboom. wordt door Oerlemans
prachtig gestopt, terwijl even later Oudes een ver
hard schot van Grobbe iuist over stompt. De corners
op links wordt, evenals enkele vorige, zeer slecht
genomen IN n later breekt de rust aan.
Ook na rust zit Alcmaria reeds dadelijk voor het
S.-doel en kopt Bos. uit een goede positie, ver naast.
Een goed A -aanval wordt, zeer ten onrechte door
buitenspel, gebroken. Als de Spartaan-voorhoede goed
is doorgebroken, kan Kuiper juist nog redden. Even
later heeft Alcmaria geluk, als een boogbal terwijl
Oudes reeds zijn doel heeft verlaten op de lat
springt. Alcmaria krijst een drietal corners te ver
werken. doch Oerlemans geeft niet thuis. Opnieuw
ontkomt het Alcmaria-doel aan een doorboring als
Ooins terwijl Oudes leeds is toegeloopen bijna
in eigen doel kopt. Oudes kan echter juist nog den
bal voor den doelmond weggrabbelen. De partijen
gaan gelijk op en eenmaal zien we Peerebooni op
nieuw tegen de paal schieten. Een zwak moment in
de A.-verdediging loopt nog goed los. Vlak voor het
einde denken we de Spartaan nog gelijk te zien ma
ken, als uit een goeden aanval Grobbe doorbreekt en
alleen voor Oudes komt te staan. Zijn schot gaat ech
ter van dichtbij hoog over Enkele minuten later
wordt het einde geblazen en heeft Alcmaria de eerste
punten binnen.
V.S.V. II—ALCMARIA II, 1—2.
Ondanks het feit. dat Alcmaria II met enkele inval
lers uit ging en de Velsenaren steeds sterker waren,
kwam toch een Alkmaarsche zege. De paal en lat
werden nogal veel door de Velse naren onder vuur ge
nomen en zij permitteerden zich zelfs de luxe om
een strafschop te missen.
Alcmaria i deelde thuis de eer 33 met Uit
geest 2, terwijl in dezelfde afdceling Schoorl weer ge
ducht van leer trok en Vronc 2 maar liefst een 8—0
nederlaag toebracht.
e r e 1 d-o m m e k e e r.
Wat zijn we onbaatzuchtig.
Wat leefden we in de weer.
We leefden eerst wat luchtig.
Want we verdienden duchtig.
Nu doen wc dat niet meer!
In puike, gouden tijden
Was egoïsme troef,
Wat raakt' ons and'rer lijden
Dat was niet te vermijden.
We deden hard en stroef.
We wilden winsten maken.
Dat was de hoogste kans,
We deden heftig zaken,
En wisten 'em te raken.
Zoo is de levensdans!
Maar nu de cijfers dalen,
Nu zijn we dan bekeerd.
We vinden idealen,
Die niet zijn te betalen,
Nar iedereen beweert!
We trokken lief naar Londen,
Met ware heldenmoed,
We weenden bij zijn wonden.
Want Duitschland lag gebonden.
En dat was toch niet goed!
We schermen met credieten,
Hetzij voor kort of lang,
We doen als heele Pieten.
Maar vreezen voor faillieten,
En daarom zijn we bang!
Wat zijn we onbaatzuchtig,
We voelen eerste klas,
Ons maakt de nood roemruchtig.
En 't schouwspel werd nog kluchtig,
Als 't niet zoo droevig was!!
September 1931.
(Nacjruk verboden).
Alcmaria A-adspir&nten kregen opnieuw klop, nu
thuis van Uitgeest A, met 5—2, terwijl Alcmaria B
opnieuw met 1—0 het onderspit moest delven in
Castricum tegen C.S.V.a.
Het eerste elftal van de plaatselijke vereniging „Go
Ahcad", zag ook haar tweeden uitwedstrijd in een
overwinning omgezet, al was het ook nu weer op het
kantje af. Eenmaal stonden zij mot 31 achter, doch
konden vlak voor het einde nog juist de winnende
goal 34 tegen W.F.C. -4 scoren.
Tet tweed team deed het beter en bracht K.S.V. I
(Koedijk) op eigen terrein een (1—1 nederlaag toe.
I)e Üo-Ahend A-adspirantan behaalden een vrij
gunstig resultaat. Zij leden in Bergen tegen het pitti
ge H.B.V. a slechts een 20 nederlaag.
OCDESLUIS-
DOSKO. I had Zondag j.1. bezoek van Helder 4 voor
de competitie. Voor de rust speelde D. met den wind
mee. en was toen iets meer aanvallend dan H. Doordat
de D.-aanval het spel meer op de vleugels hield, waren
deze aanvallen gevaarlijker, dan die van H. welke het
spel te kort hield. W. weet dan ook voor de rust een
3O-voorsprong te bemachtigen. Na de rust la H. Iets
meer aanvallend en de D.-verdediging krijgt het dan
ook tamelijk hard te verantwoorden, door slecht schie
ten van H. en goed verdedigen van de D.-achterhoede
met den keeper aan 't hoofd, wist D. haar voorsprong
te behouden. De D.-voorhoede had" het na de rust weer
te kwaad met het buitenspel staan, we'.ke methode de
H.-vcrdediging met succes toepaste. In den stand kwam
geen verandering, zoodat D. een mooie 30-overwin-
ning behaalde.
De wedstrijd DOSKO. II—Sparta III werd op ver
zoek van D. uitgesteld, daar bij D. plotseling verschil
lende leden hebben bedankt, waardoor D. geen tweede
elftal in 't veld kon krijgen. Wanneer zich niet spoedig
eenige nieuwe leden opgeven, zal D. genoodzaakt zijn.
maar met één elftal in de competitie uit te komen.
e i t ONZE omgeving.
wikringen.
De lichting 1932 dezer gemeente is toegewezen nis
volgt: S. P. Bakker, reg. Grenadiers Den t:
1625 Maart 1932; W. Bakker, schooicomp. korps Pon
tonniers, Dordrecht, 16 25 Juni 1932; J. C. van Brei: t.
Zeemacht. Den Helder. 24 Aug. 2 Sept. 1932: G. J.
Brouwer. Zeemacht. Den Helder, 23 Febr.- 3 M mrt '-932:
a. CornaliPBen, Reg. Grenadiers. Den H u;. 16— 25 M- t
1932; J. van Duin, 6e Reg. Veld Art. ber.. Leiden. 1 iO
Juji 1932; G. Hoekstra, Zeemacht, Den He'.der. .'4 Aug.
—2 Sept. 1932; m. Hoep. schooicomp. korps Fontcn
Dordrecht. 16 25 Juni 1932; A. Hooiveld. 21e i:< - Inf„
Amersfoort 1—10 Oct. 1932; C. N. Kr er. Ze at
Helder. 23 Fcbr.-3 Maart 1932; S. Koster. 21e llc Inf.
Amersfoort, 16—25 Febr. 1932; A. I. Reijei: 21. n
Inf. Amersfoort 16-25 Febr. 1932; A. A. Rn
Reg. Wielrijders, 'z Hertogenboaeh. 16-25 Ma n
P. RuiJter, 6e Reg. Veldart. onber.. Lelden 16—26 Juit
1932; a. Siemnns. 4e halfrog. 1 R*g Huzaren. M
1 10 Oct. 1932; P. Sltsling, le schoolramp. Reg. Knsta t.
Den Helder. 1—IC Mei 1932; L. C. L. Tiieur.: Zeem t
Den Helder, op 26 Aug. j.1. ingelijfd; P. H. V- i t, l:
Jagers. Den Haag. 16 25 Maart 1932; W. var r V.
21e Reg. Inf. opleiding onderofficier. Amersfoort 1 'U
Nov. 1931.
harenkarspel.
De dienstplichtigen van de lichting 1932 in deze ge
meente zijn als volgt toegewezen: P. Groenhart, f;.
Veld (ber.) te Ede, le ploeg; J. Stoop. 6. Rrg y i
(ber.). Leiden, le ploeg; J. Jonker 6. Reg. Veil. (bei.)
2e ploeg; P. N. van Schagen, le Schooicomp. Kuri-art.,
Den Helder le ploeg.
G. Kamper. 2c ploeg. C. Kleijcr le ploeg, J. Koomcn
le ploeg. J. Smit le ploeg. M. Vastbinder 2c p! n
P. N. de Vries, le ploeg, allen 21e Reg. Infanterie te
Amersfoort
Of
196.
Weer boven een kasteel, rondom water.
Nu van middeleeuwschcn bouw
Vloog Pim en hij vroeg zich af. nieuwsgierig;
Hoe dit nu weer herten zou.
Het slot Bonchout lag daar zoo rustig.
Dat hij daar onder hem zag,
„Ik wou. dat ik ook zoo rustig, dacht hij.
In mijn ledikantjc lag.''
187.
Het werd een wedstrijd, wie de vlugste,
Met Pim, die onvluchten wou.
Ik wed. dacht de koppman, dat Moeskops,
Het niet van mij winnen zou.
Maar een ongeluk gebeurt al spoedig.
En hij hoorde krik en krak.
Ik geloof, dacht de koopman vallend.
Dat Ik door mijn fietsie zak.
naar het engelsch van
HOOFDSTUK X.
machtiger dan de dood.
f..'!"''y' rtond voor het huidjé op hem te wachten, nam
iMjif J a:m en Putte zich uit in alle mogelijke voor-
j ,je ?en- Ne. waar het Tiggie betrof, evengoed in
bpi 0i anderc °nverstaanbare taal geuit hadden kun-
I van Thi>n duwde hij hem half in de richting
r if h« r IJon" en toen hij daar goed en wel was,
U Joe Penny order iets te drinken te brengen.
tieizin6 gfnaar bracht bestelde zelf en vertoonde
1 al PraaUe to verkoopen. doch Harvey gaf hem
I .NM .tC '{cn>nen dat dit allerminst gewenscht was.
bil te 7°eIen cr "iets voor om te praten. We hebben
v,R0« ^*a andere klanten maar bedienen en als
wen. hoodlg hebben, zullen we je wel waarschu-
dat T-y tr°'r: dus terug en Harvey zorgde er
h gie icts dronk. Toen hij hierin geslaagd was.
W st0e^ ïucht van verlichting achterover in
""ken50*1 nU bf"(',aard houden, oude jongen," gaf hij
-j. -10 hebt een ellendigen tijd doorgemaakt.
Tlzz> bet °°8Pnblik valt er niets voor je te doen."
aaide zijn zakdoek te voorschijn en wreef
w zÜn voorhoofd. „Ze zal wel sterven Har-
*»^ïw„"ct^,uLL
■Mftijq 1 weet je ©r van af. Meisjes van dien
toch^Hwu n'Ct ZO° ,iohl- Bovendien behandelt Spot
-Spot kin h Z°U heusch nict toestaan dat ze stierf.'
H;; hni'': verhinderen," zei Tiggie somber.
-jdcr» s 'f gez'cht in de handen verborgen en zijn
-Tracht 1* t w Harvey leRde zijn hand op zijn arm.
•t om hst boheerschen.. beste kerel. Welk nut heeft
1 trata ,e vor°uderstellen. Weet je wel dat
rink^nos ^r.S Van reIlenlng eigenlijk nooit gebeurt?
«Jul WMt dan 2ul voelen."
r2aajnde als willoos. Nu er niets meer te
doen viel. leek het hem toe alsof elk gevoel van moed
hem verliet. Hij had zulk een heftigen strijd gestreden
Voor een man van zijn temperament, niet gewend
zijnde zich bijster druk te maken, had hü inderdaad ont
zettend veel doorgemaakt. En per siot van rekening
bleek alles voor niets te zijn. Hij moest er hulpeloos bij
staan en haar al verder en verder zien wegzinken. Het
handje, dat hij toen de storm op zijn hoogst was in de
zijne had genomen was weer weggeslipt. Hij scheen
machteloos te wezen haar te helpen. Hij had alles voor
haar willen doen en tegen niets opgezien en nu bleek
het nutteloos te wezen.
En juist omdat hq zoo hard gevochten had, was de
mislukking des te wreeder voor hem. Door haar te ver
liezen was hij kwijt geraakt wat het leven aan waarde
voor hem bezat. Het leek hem toe alsof hij alles op het
spel had gezet, en met één slag alles ook verloren had.
Harvey bleef echter Harvey die tot een type be
hoorde. dat slechts door weinig menschen werd begrepen
Harvey die hem in den moeiiijksten tijd van zijn lever
zoo dapper terzijde had gestaan, en alle ellende met hem
had meegemaakt Hij was er indertijd zoo zeker van ge
weest dat alles nog goed zou afloopen. en nu -- Dc
schaduw des Doods was te nabij geweest om die wellicht
nog te kunnen verjagen. Hij had die over haar gezicht
en oogeft verspreid gezien. En niettegenstaande hij zich
geweld aandeed dc zaak van een hoopvoller kant te
zien. kon hij de gedachte toch niet van zich afzetten, dat
wanneer hij straks of den volgenden dag bij haar terug
kwam, die mooie blauwe oogen voor goed gesloten zou
den wezen.
Weliswaar was hij wat kalmer geworden door te ge
bruiken wat Harvey hem had voorgezet, maar een groot
gevoel van rusteloosheid liet zich toch niet verdrijven.
Hij kwam met een vermoeid gebaar oi'erelnd. want het
was hem eenvoudig onmogelijk langer rustig te blijven
zitten.
Hij wendde zich in de richting van de deur, en liep
doelloos i.aar buiten. Hij was er zich van bewust dat
Harvey haastig zijn glas had geledigd en hem op de
hielen volgde. De zon wierp onbarmhartig brandende
stralen op zijn hoofd en dit feit drong pas tot hem door
toen Harvey hem zwijgend zijn hoed In dc hand duwde.
Blindelings liep hij naar het strand, waar hij neerviel.
De eerstvolgende uren zouden een hel van smarten voor
hem beteekenen. Zonder twijfel zou Spot na verloop
daarvan verschijnen om hem voorzichtig mede te deelen
dat alles voorbij was.
De kinderen waren gaan eten. zoodat het strand ver
laten was. Langzaam kwam hij weer overeind en be
sloot een wandeling langs de zee tc maken. Zyn pijp stak
in zijn zak en werktuigelijk zocht hij er naar. doch toen
hij die ontdekte, haalde hij het voorwerp niet tc voor
schijn.
Zooals hij daar aan de zee stond, deed hij denken aan
een hond. die zijn baas is kwijt geraakt en op een stuk
wrakhout is komen aanspoelen, en nu hulpeloos loopt
te zoeken. De schoonheid van dien stralenden zomerdag
kwelde hem onbeschrijflijk, want alles zou veel.gemak
kelijker voor hem te dragen zijn. indien de elementen in
opstand waren geweest, veronderstelde hij.
Hij was blij dat Harvey niet verder met hem was mee-
geloopen Hij had dc eenzaamheid noodlg en het was
buitengewoon goed van hem dit ingezien te hebben. H«j
had er echter geen flauw idee van. wat hij zou uitvoeren
nu hij alleen was. In den afgeloopen nacht had hij op
aandrang van kleine Joyce een krampachtige poging
aangewend tot bidden, maar hij veronderstelde niet. dat
het eenig succes zou hebben. Terwijl hij neergeknield
had gelegen, was het gevoel over hem gekomen, alsof hij
uit alle macht tegen een ijzeren deur bonsde, en na ver
loop van enkele minuten had hij zijn pogingen dan ook
gestaakt
Vandaag had hij zelfs niet de kracht het opnieuw te
probeeren. overtuigd als hij was dat niets en niemand
meer kon helpen. Hij was doodmoe en gaf het op een
wandeling te maken; het eenige wat hem nog te doen
stond was af te wachten wat er gebeuren zou.
De vloed kwam opzetten en op een gegeven oogenbllk
omspoelden de golven Z|jn voeten, zonder dat hij er iets
van merkte. Weer ging hy zitten. Opnieuw gleed zijn
hand in zijn zak om naar de pijp te zoeken, en weer
kwam die er ledig uit tc voorschijn. Zonder twijfel zo.i
het hem goed hebben gedaan indien hij gerookt had.
maar hii kon het eenvoudig niet, terwijl ze daarboven
in het witte huisje lag te sterven.
Hij keek om zich heen. doch vanaf de plaats waar hij
zat, viel het huisje niet tc onderscheiden. Een sterl:
vooruitspringende rots verborg dit voor het gezicht. Hij
boog zich voorover en drukte zy ngezlcht in de handen
Stervend het kleine, witte meisje was stervend. Er»
wat was de Dood? Duisternis slaap vergeten? Ze
had evenwel gezegd, dat ze hem nooit zou vergeten, zelfs
niet als ze (lood was, en hij was er van overtuigd dat ze
het meende. Maar dan zou ze hem niet meer noodic; 1
ben! Een dof gekreun ontsnapte aan zijn lipp n. Wan
neer eenmaal dc dunne draad, welke h" r aan do aaide
bond, verbroken was. dan zou ze zijn hulp nooit n:- r
behoeven, en Juist omdat ze hem zoo nood:;' 1
hij zich het eerst tot haar aangetrokken gevoeld en h.;.l
zc zijn hart gewonnen.
Weer gingen zijn gedachten naar het rieden terug "li
zag hij haar duidelijk bij dc verschansing van de e
boot slaan, bleek, verlegen, aarzelend, niet in staat j, 4
te zeggen Daarna zag hij haar. zooals zij in bang')
oogcnblikkcn was. toen ze een eind aan haar Jcn w .c
maken en tegelijk zoo wanhopig angstig voor het
diepe donkere water was geweest
Het leek hemN toe alsof hij haar tengere figuurtje nog
in ziin armen voelde, haar snikken onderscheidde en
zich er van#>ewust was haar ernige beschermer op n
harde, brutale wereld te zijn. En nu ging ze alléén - g
ergens heen. waarheen hij haar niet kon vergezcll-n.
Het speet haar niet eens dat ze moest gaan. Het te - n«
deel was het geval: cr had zelfs een blik v n vet ruk
king in haar blauwe oogen gelegen.
Hoe wanhopig eenzaam en ongelukkig zou hij 1 Ver
blijven en welke waarde kon het leven s voor 1. n
hebben? Want de liefde, die over hem was g-
grooter dan hij zelf. Die deed alles in het niet vc rzl ïV n
bij wat vroeger had ondervonden.cn gevoeld. Dit grvojl
wischte als het ware alle gewone dingen weg. Het kv\:i:a
niet. omdat ze zich door haar lieve, zachte manieren n
plaatsje in zijn hart had weten te veroveren. 'lat
was het niet. Ze was eenvoudig een spil g
om zijn heele leven draalde iets wat x -k w ra voor
zijn bestAan.
Zc had als het ware een verborgen ir r> :-
chaam beroerd, een plek waarvan hij tot n '-<> 1
geweten. En nu zou ze hem verlaten wellicht wai dat
al gebeurd.
Zonder zich er eigenlijk van bewust te n. r gon 1
aan de toekomst te denken, een toekomst die hem
wachtte zonder haar. Hij zou naar Indlc terugkeo n
weer de atmosfeer van militaire discipline n
gelijk te voren. Zou hy haar ook maar voor eer. - mde
kunnen vergeten, wanneer de boot hem langs -io h> r.do
plekken voerde, waar hy met haar gestaan had? Kon
het wanhopige gevoel van leegte ie zijn binnen: U' ooit
aangevuld worden? Hij wist zeker dat dit r.irt 2cu fco-
beuren.
Onverschillig waarheen de toekomst hem ook mocht
voeren, zyn verdriet zou met hem meetrekken. En nl
kon hij ook nog zoo zyn best doen zyn smarten voor ue>
menschen tc verbergen, het verdriet zou In zijn binnen
ste blijven knagen.
v v w
Worüt vervolgd.
