De Economische crisis in de woestijn.
DE LANGENDIJKER
GROENTENVEILINGEN.
De crisismaatregelen van
de regeering.
A.V.R.0. contra den Staal
Het gestolen
De geschiedenis
luchtballonnetje
van twee deugnieten.
GOUD PAPIERGELD EN LEVENDE KAMEELEN.
ECONOMISCH INZICHT VAN PRIMITIEVE
MEN8CHEN.
(Van onzen relzenden correspondent).
DAMASCUS, 29 October.
Do wereldcrisis, die In Europa en Amerika mlllioenen
menschen tot arbeldslooeheld doemt en tenslotte zelfs
het schijnbaar onaantastbare Engelsche pond verzwakte,
laat zich natuurlijk ook in Azië gelden, maar is, wat
Syrië aangaat, toch minder voelbaar dan elders. Het le
ven der maasa ls primitiever, groot-industrie ontbreekt
het credletwezen heeft zich niet zoo sterk ontwikkeld
als in Europa en de Vereenigde Staten, de bevolking
staat er dichter by do 'natuur dan elders en dit alles ver
zwakt de gevolgen van de crisis aanmerkelijk. Er be
staat hier ook geen onbuigzame wetgeving, er bestaan
geen voorschriften en langdurige overeenkomsten, welke
aanpassing aan nieuwe toestanden bemoeilijken. Vrijer
dan ergens anders werkt hier de vaak wreede, echter
uit de psychologie der massa voortspruitende eoonomi-
sche wet van vraag en aanbod.
De bevolking stelt over het algomeen gerings slecfcen
aan het leven. Is er veel geld. dan is ze ook van enkele
luxe-artikelen, b.v. gr&mophones, betere en fraaier klee
ding. niet afkcerig, doch de eerste levensbehoeften blij
ven altijd voor do massa wel beroikbaar. Het begrip
„eerste levensbehoeften" is hier evenwel veel beperkter
dan bij ons. Aan de woningen wordt geen hoogcr cisch
gesteld dan dat ze tenminste min of meer tegen de
weersinvloeden beschutten. Ook een rijke Bedoeln. be
zitter van dozijnen kameelen, acht een tent als woning
voldoende. Verlichting der woonruimte bij avond wordt
overbodig geacht. Wil men na het ondergaan van de
zon nog een oogenblik opblijven, dan zit men 's zomers
huiten en in het frlssche jaargetijde bij een mangaal
(comfoor) met gloeiende houtskool, die warmte en een
vage verlichting geeft, wat voldoende ls. Meer licht zou
overbodig zijn. De menschen ontvangen geen couranten
en kunnen ook voor het allergrootste deel niet lezen. De
mangaal met houtskool is evenwel al luxe. De boeren In
hun primitieve woningen zitten evenals de Bedoeïnen
In hun tenten bij een klein vuurtje, dat op den bodem
ls aangelegd, een vuurtje van hout of van diermest.
Het voedsel is eveneens zeer eenvoudig. De fellahs
(boeren) en Bedoeïnen hebben niet heel veel te koopen.
De bodem en de kameelen brengen de voornaamste le
vensmiddelen direct voort en de menschen in de stad
leven ook voor weinige centen per dag. In verhouding
meer gegoeden veroorloven zich nog wel eens een vlecsch
maaltijd. Zulk een maaltijd (geroosterd schaapvleesch
b.v. brood), komt In een goed Arabisch restaurant op
niet meer dan ongeveer vijftien cent. Thuis bereid komt
het nog minder. Velen (ook onder de meer gegoeden)
eten zelden vleesch en vergenoegen zloh met een soort
fijn gemaakte erwten, vermengd met olijfolie, en het zeer
smakelijke Arabische brood, dat den vorm van panne-
koeken hoeft
De eigenlijke groote crisis begon in deze streken ruim
een jaar geleden, toen het zilver steeds meer in waarde
viel. Zooalfl men weet, wordt de waardevermindering
van het zilver door vele eoonomen als een der voornaam
ste oorzaken van de wereldcrisis beschouwd. In Azië en
ook in groote deelen van Afrika was het zilver nog steeds
het voornonmstc betalingsmiddel. De waardeverminde
ring van dat betalingsmiddel verminderde de koopkracht
van hondorden mlllioenen menschen en dus ook den af
zet van vele Industrieele producten, wat val der prjjzon,
Inkrimping der productie en werkloosheid ten gevolge
had.
Het zilvor was in Arablë, Palestina, Syrië, Turkije,
Irak en Servië op het platteland niet het eenlge betaal
middel. Niet-officicel bestond er eigenlijk de dubbele
standaard. Alle wetten hadden daaraan niets veranderd
Turkije heeft gehandhaafd het Turksche pond (thans
ongeveer f 1.16 waard), Palestina heeft het Palestlna-
pond, dat nauw verbondon ls aan het Engelsche pond
sterling en daarvan thans de gevolgen ondervindt. Syrië
heeft zijn Syrische pond, dat wettelijk gelijk is aan
twintig Franscho franc, doch de zaken werden ln het
binnenland steeds gedreven ln oud zilver en goudgeld.
De „medjidle", een oud Turksch zilverstuk en het „goud
pond" waren de rekeneenheden, en tusschen beide be
stond geruimen tijd oen tamelijk vaste verhouding. De
waardevermindering van het zilver maakte daaraan een
einde.
Daar van bovenaf ook zelfs niet werd geprobeerd
een vaste waarde-verhouding tusschen de twee metalen
vaat te stellen, verdrong niet het zilver het goud, maar
integendeel het goud het zilver. Wel is het oude zil
vergeld nog onder het volk ln omloop, doch basis de»
handelstransacties is het goud en betalingen hebben
veelal in dit metaal plaats.
Er waren geen theoretiseerende economen en geen
wetten noodig, ook zonder dat ging na de waardever
mindering van het zilver de massa intuïtief over naar
den gouden standaard. Niettegenstaande het Syrische
pond (papiergeld) het officieele betalingsmiddel is,
erkennen fellahs (boeren) en Bedoeïnen in de practijk
slechts goudgeld als betalingsmiddel. Doordat de Fran-
schc franc bij zijn huldigen koers op goudbasis staat
en het Syrische pond officieel gelijk is aan twintig
franc, is tot nu toe ook de verhouding tusschen het
Syrische pondien het goudpond stabiel. Eén goudpond
i3 gelyk aan vyf-en-een-halve Syrische pond en dus aan
ongeveer elf Nederlandsche gulden.
Niet alleen elke fellah (boer), elke Eedoeïn handelt
alleen op goudbasis, ook vele winkeliers te Damascus
doen dit en geven de prijzen hunner waren aan ln
„goudpiasters'Eén gouópiaster is gelijk aan vyf-en-
een-halve Syrische piaster, dus aan ongeveer elf cent.
Als vreemdeling moet men zich ln deze merkwaardi
ge gs-dtoectaaden hebben Ingeleefd, om niet telkens te
werden bedrogen.
Bij kleine bedragen nemen de fellah en de Bedoeïn
eoma ook Syrlsch papiergeld aan. doch alleen als ze
dit dadelijk weder kunnen uitgeven o£ omwisselen.
Ontelbaar zijn dientengevolge de wisselaars. In de
woestijn evenwel gaat alle handel in goud. Paarden en
kameelen worden bij de Bedoeïnen steeds in klinkende
goudmunt betaald. Geen Bedoeïn bezit dan ook papier
geld. Goud is hun ruilmiddel en daarvan laten ze zien
door geen theorie afbrengen.
In de dagen van do daling van het Engelsche pond
verschenen aan een bank hier ter stede eenlge Bedoe-
nen, die bij uitzondering bij een koop papiergeld in be
taling hadden aangenomen en dat in goud wilden om
wisselen. De bank had na den aanstorm, geen goud
voorradig, doch de Bedoeïnen namen met deze «nede-
deeling geen genoegen. Ze protesteerden en dreigden,
ze spraken van „diefstal" en bedrog". De aanvoer van
goud per vliegmachine kalmeerde de gemooderen. Een
econoom, die by de Bedoeïnen de wenscheiykheld of
noodz&keiykheid van een verlaten van den goudbasis
zou bepleiten, zou door hem als een dief en een bedrie
ger worden beschouwd.
Ik sprak met een Bedoeïn, die eenigszins Fransch
kent, over deze kwestie. Hy zette me uiteen: „Het ls ai
gebeurd, dat ze voor papiergeld minder goud gaven
dan vroeger en ook, dat we voor zilver minder goud
kregen. Vaak kregen we voor goud plotseling meer
zilver en meer papiergeld. Maar gewonnen hadden we
dan nog niets, want de prysbepallng onder ons gaat
steeds ln goud. Waarom zouden we dan papiergeld
nemen?"
Ik probeerde den man by te brengen, dat goed papier
geld toch goud vertegenwoordigt (over het verlaten van
den goudbasis sprak ik niet, zulk een politiek kan zoo'n
woestijnbewoner niet* anders beschouwen dan als dief
stal of zakkenrollery). De Bedoeïn wilde van myn theo
rie niets hooren: „Als ik een kameel verkoop tegen
goud, geef Ik een echten kameel, levendig, dien je
ziet Daan-oor wil ik dan ook goud hebben, dat ik zie
en geen papier. Als u van my met goud een kameel
koopt en betaalt me met werkelijk goud, zoudt u dan
tevreden zyn met een papiertje inplaats van goud, aJs
ik een kameel geef."
Ik probeerde nogmaals te betoogen het verband tus-
sdhen goud en papier, maar hy had zyn antwoord al
gereed: „Dat hebben de Turken vroeger ook gezegd,
De menschen, die Turksch papier hebben genomen,
verloren veel, die goudgeld namen verloren niets. En
dan, goud kan niet verbranden en je kan het niet ver-
acheuren. Waarom zouden we dan papiergeld nemen?"
Het waa een economische theorie, welke ln onze
Europeesche samenleving met ingewikkeld crediet-
syateem niet gemakkeiyk toepaseiyk zou zyn, maar deze
theorie heeft ten opzichte van sommige andere theo
rieën tenminste het voordeel, dat ze met belde voeten
stevig op den grond staat
J. K. BREDERODE.
Prijzen en ttommina gaven niet veel ver
andering te zien. De tergendo lang
zaamheid voor steunmaatregelen a. d.
noodlijdenden tuinbouw. Lage prijzen
voor aardappelen. Bloemkool weer
slecht in prijs. Aohterultloopende prij
zen voor witte en pele kool. Witte
kool laag. Uier bevredigend. Peen
niet slecht. Lage prijzen voor ramme
nas en bieten. Druiven.
Alles bleef deze week zoowat bij het oude; niet
elechts de bestede pryzen, maar ook het uitblijven
van daadwerkelijke hulp. „Kr wordt nan gewerkt",
hoorden we wel eens meer zeggen, als er de bedoe
ling achter zat, te betoogen, dat er toch niets van
komt. Dat zal hier wel niet het geval zijn, want uit
het antwoord op de vragen van Dr. Kortenhorst is
gebleken, dat de steunverleening nan de tuinders
zijn volle aandacht heeft en dat hij hoopt, spoedig
met een ander klaar te zijn. Het is anders toch een
gekke boel in ons 1 an1 met onze extra-parlementairo
regeering. B.v. in Botterdam zit hot gemeentebe
stuur ook in de penarie, net als hier de tuinbou
wersstand. Er moeten enkele millioentjes zijn om
de bestaanszekerheid van die stad te bevestigen, om
haar crediet niet al te zeer te schokken; en ziet, ze
rijden daar even naar Den Haag, houden een bespre
king met een der ministers en in minder dan geen
tijd is de zaak voor mekaar. Botterdam wordt ge
holpen, maar als het hongerende tuinders betreft,
dan heeft men in Den Haag den tijd. Dit zijn hier
ook maar „boeren", in Botterdam zijn het „heeren".
Zoo is het toch heusch niet te verwonderen, dat men
lok krijgt aan al dat parlementaire gedoe en dat
inen begint te begrijpen, dat men met rustig en te
vreden te zijn, ordelijk te vergaderen enz. het in
deze omstandigheden minder ver brengt dan de lui,
die een groote bek durven op te zetten of de verte
genwoordigers, die weten lui inet groote bekken ach
ter zich te hebben. Solidariteit is een mooi woord,
en telkens weer wordt er in politieke kringen, en
ook in die der vakvereenigingen mee geschermd,
maar het verliest zijn glans, als men ziet hie lang
zaam toch de behartiging geschiedt van de belan
gen van duizenden n!et-„arbeiders". arbeiders tus
schen nanhalingsteekens, om de vraag op te werpen
of onze tuinders dan geen arbeiders zijn.
Getheoretiseerd wordt er, bespiegeld, wedstrUden
In welsprekendheid gehouden, in onze vertegenwoor
digende lichamen, principes star vastgehouden, als
of men daarvan kan eten. Wat hebben onze tuinbou
wers aan al die oratorische talenten, politieke en
economische bonzen, als ze niet te eten hebben!
Wat geeft het, een drenkeling bezig te houden met
bespiegelingen, hoe verkeerd hij heeft gehandeld
met zóó roekeloos te zijn en wat nu haalt het toch
uit, bij de noodzakelijkheid hem te redden, hem. ter
wijl ic nog in het water ligt, voor te houden, hoe hij
in 't vervolg zal moeten handelen. Redt hem asje
blieft en laat af met al uwe geredeneer. Steek hem
e.en reddingsplank toe en ga later eens op je gemak
met hem praten!
Zoo zien de tuinbouwers, althans het groote gros
van hen. den toestand. In den raad van Zuidscharj
woude werden deze week ook nog van die theorieën
gehouden, toen het gold de tuinders te helpen. Het
leek wel of de gemeente naar de maan zou gaan, als
enkele duizenden beschikbaar werden gesteld voor
de adresseerende, in nood verkeerende tuinbouwers.
De gemeente heeft nog een groot (althans groot voor
zoo'n gemeente) reservefonds en er worden nog hee-
lemaal geen opcenten op de gemeentefcndsbelasting
geheven. Gelukkig heeft de raad er per saldo anders
over geoordeeld en is er een bescheiden poging ge
waagd om den grootstcn nood te lenigen. Voorloopig
wordt er dus wat hulp verleend, maar we houden
ons hart al met beide handen vast, als onverhoopt
noodig wordt, dat de steunmaatregelen zullen moe
ten worden gecontinueerd.
Solidariteit, mijne heeren, het is zoo'n prachtig
woord en do inhoud er van is nog veel prachtiger,
maar komt eens aan het heilige huisje der principes,
dan verdwijnt de glans en blijkt het slechts een ijdel
woord. Voor het in toepassing brengen van het: Al
len voor één. en één voor allen, moest geen georga
niseerde macht noodig zijn. maar zij moest spontaan
opwellen uit het hart van ieder, die die uitdrukking
op zijn lippen durfde te nemen. Aan de schandpaal
moesten allen, die dit heilige woord vertrappen! Zoo
donken in deze zware tijden de niet door principes
benevelde bouwers er over en zij vragen nog slecht*,
maar zij zullen eischen, als het te laat is.
Aardappels, voor zoover ze werden aangevoerd,
brachten voor Duken fl.60 op. blauwe f 1.80, Frie-
sche Borgers f 3.50—5.80, lage prijzen alzoo.
Met de prijzen der bloemkool liep het aanvankelijk
iets beter dan de vorige week. Zoo bracht Lecerf
aanvankelijk f 5.105.70 op. reuzen golden toen
f550—5.80. terwijl voor tweede soort rond ft werd
betaald. Ongelukkig konden deze prijzen zich niet
handhaven en moesten de mooiste exemplaren van
Lecerf voor ruim fS worden van de hand gedaan en
de kleinere voor ruim f 1. Op het eind der week trad
er weer een kleine verbetering in. zoodat Zaterdag
aan de Broeker veiling voor reuzen f 4.10—5.50 werd
betaald. Tweede soort bracht toen slechts f0.70—1
op. In 't geheel heiiep de aanvoer aan beide veilin
gen ongeveer 46000 stuks.
Was er de vorige week in de prijzen der roode
kool eenige verbetering gekomen, helaas kon deze
nu geen stand houden en liepen de prijzen weer
iets terug. De hoop op verbetering was alzoo weer
spoedig vervlogen. Herhaalde malen kwam het weer
voor, dat de groot» kool voor 00 Cailt per 100 Kg.
moest worden verkocht en maar zelden kon voor het
aller mooiste kleingoed f3 worden gemaakt. Do laat
ste dagen was de tendens nog slechter dan in het be
gin en bleven de mooiste soorten nog beneden de
f3. Zaterdag was de noteering te Broek f 0.60—2.90,
te Noordscharwoude fO.GO1.00. De totale aanvoer
bedroèg 27 spoorwagens.
Nog slechter was het op de gele koolmarkt. De vo
rige week was voor het meest gezochte kleingoed
meermalen boven de f 3 besleed, deze week was de
hoogste prijs f2. De minimumprijs van 60 cent was
weer schering en inslag. Aanvoer: 12 spoorwagens.
Deze week werd slechts weinig gewone witte kjol
geveild. Inplaats daarvan verscheen de Deensche
witte. Bij hooge uitzondering werd voor de eerste iets
meer dan de minimumprijs betaald: bijna alles ging
weg voor 50 cent. Deensche witte bracht f 12 op.
Aan witte kool werden 20 spoorwagens geveild.
De uienmarkt gaf weer de beste resultaten. Dit
product brengt, prijzen op die er mee door kunnen
Gewone uien golden van f4.504.70 per 100 K.G.,
grove werden ongeveer tegen dezelfde prijzen van
de hand gedaan en zelfs drielingen brachten weinig
minder op. Nep was zelfs vrij duur, n.1. van f77.60.
Ondanks den drukken tijd van het koolhalen, was
de aanvoer zeer bevredigend, nl. 15 spoorwagens.
De aanvoer van bieten had uitsluitend plaats aan
de Broeker veiling. De prijzen waren te laag voor
een loonende opbrengst. De mooiste werden verhan
deld voor ruim f2, de minder gewilde brachten nog
20 a 60 cent minder op.
Deze week verschenen ook rammenassen aan bei
de veilingen. De prijzen logen tusschen f 1.40 en f2,
wat ook te laag is.
Voor druiven werden ongeveer dezelfde prijzen be
taald als verleden week: f3335 voor Alicante en
f28—30 voor Frankenthaler,
Al zijn de prijzen der peen niet hoog, ze zijn toch
beter dan die der kool. De groote brachten van f3
3.80 op. kleine golden f 150—1.90. Deze prijzen zyn
beter dan enkele weken terug.
Veel ging er niet aan onzo veilingen om. Het is
daarvoor een ie drukke koolhaalders-campagne. De
tuinders stapelen thans hun schuren vol, de hoop
voor den komenden winter.
Hier
Voorkom
Gorgel droog met
Doozen ft 25, 45 en 65 cl:
begint Het!
Een protestmotie van het N.V.V.
in de vergadering van het hoofdbestuur van het
Nederlandsch Verbond van Vakvereenigingen, die
Vrijdag is gehouden, is de volgende motie aange
nomen
De vergadering, kennis genomen hebbende van de
door de regeering bij de Kamer ingediende wetsont
werpen; het eerste betreffende een aan de provin
cies en gemeenten op te leggen korting op aan haar
te verstrekken wettelijk voorgeschreven uitkeerin-
gen, welke korting gedurende drie jaar telkenmale
zal bedragen 3 pet. van het door die provincies en
gemeenten over 1931 uitbetaalde totale loon- en sala
risbedrag; het tweede inhoudende volmacht aan de
regeering, om gemeenten, aan welke door het rijk
kasvoorschotten zullen worden verstrekt, niet nader
omschreven voorwaarden te stellen;
ziet in deze beide wetsvoorstellen een ernstige
aantasting van de zelfstandigheid der provinciale en
gemeentelijke besturen, ten einde daardoor deze be
sturen te kunnen dwingen tot het verlagen van de
loonen en salarissen van het provinciaal en gemeen
telijk personeel en hiermede voor een algemeen©
loonsverlaging mede in het particuliere bedrijf ver
der den weg te effenen;
ziet voort*, in aanmerking genomen de politiek
van de regeering, in de hierboven genoemde, niet
nader omschreven voorwaarden een ernstige bedrei
ging van de sociale maatregelen, door verscheidene
gemeentebesturen genomen en nog te nemen;
protesteert met kracht tegen deze voortgezette po
litiek der regeering, welke er op is gericht het le
venspeil der werknemersklasse omlaag te schroe
ven;
en spreekt haar volle instemming uit met de door
de moderne bonden van overheidspersoneel en an
dere bij het N.V.V. aangesloten bonden ingezette ac
tie, om ook dezen aanval op de loonen en salarissen
van het personeel af te weren.
Mac
,rn
Voor den waarnemend president van de BaiM
rechtbank, mr. Van Rhede van der Kloot, Wem
terdag het kort geding behandeld, waarin de
R.O. den minister van Waterstaat had gedagn*
naar aanleiding van de beslissing van den mh$
van 14 October j.l., waarbij aan de Radio-Volk»
versiteit Holland 2 uur zendtijd per 3 weken
toegekend met ingang van 3 November jl. in
ring van den zendtijd van de A.V.R.O.
Namens eischeres pleitte mr. G. J. Salm
sterdam en namens den minister mr. J. H. Tejj
Voorts woonde de heer Van Gheel Gil ile meeste*
gemeen secretaris van de A.V.R.O., de pleidooiej'
Mr. Salm gaf een uiteenzetting van de ven»
lende maatregelen en wettelijke bepalingen me;
trekking tot het gebruik van de zenders en de'
deeling van den zendtijd en wees erop, dat inger
het besluit van 15 Mei 1930 de beschikbare ze^
door den minister, den Radioraad gehoord, naar
lijkheid moet worden verdeeld over de tot
ding bevoegde omroeporganisaties. Ingevolge
van het zendtijdbesluit moet aan de bij zondert
roepvereenigingen zendtijd tot een maximum n
pet. kunnen worden afgestaan, welk maximum i
kelijk over de beschikbare zenders wordt ven
De A.V.R.O. nu heeft reeds 6 uur zendtijd ra> J,,T 1
afstaan aan de V.P.R.O.. d.i. 5.36 pc.t van het oj
zender Hilversum beschikbare aantal zenduresj
week. Zij meent, dat een verdere overschrydinj
de 5 pet., welke geschiedt indien de Radio-Volk
versiteit de reeds toegewezen uren behoudt ten
van A.V.R.O. (en V.A.R.A.) in strijd is met het
tijdbesluit en betoogt, dat zij daardoor in moe;
heden wordt gebracht.
Mr. Telders betwistte allereerst dat deze zul
eene was voor kort geding. Indien de A.V.R.O.
schade te lijden, dan kan zij een actie daartoe i
hangig maken met verhaal op den Staat. Ovenj
achtte pleiter de zaak afgedaan wanneer de a
R.O. bijv. 'A uur per week jazz-muziek laat «n
len.
Wat de hoofdzaak betreft betoogde mr Teldeni
de machtiging van de A.V.R.O. berust op eet
terieele beschikking van April 1928, vóór f
wijziging, doch van veel verdere strekkingi
zendtijdbesluit Zich subsidiair stellend op
woordige regeling toonde pleiter aan dat
raad is gehoord welks advies pleiter
en dat de minister het zendtijdbesluit sli
een werkprogram behoeft te beschouwen,
hij volkomen bevoegd is, de zendtijden te
De confessioneele omroepvereenigingen hel
een zestal uren moeten afstaan aan den
roep (al worden deze 6 uren niet ten volle
Pleiter concludeerde, dat de minister hier
lei bevoegdheid had overtreden.
Uitspraak later.
i Alge
NOG ZOO JONG.
Zij tante i
Het assizenhof van Lincolnshire heeft egnj
gen boerenknecht wegens moord op zijn
tante, bij wie hij werkte, ter dood veroorii
de politie had hij bekend op zijn tante en ooki
oom te hebben geschoten toen dezen te bed ij
doch ter zitting ontkende hij weer. Hij bleek ir
geheöl niet onder den indruk te zijn van de ui«
der jury, die hem sterk voor gratie aanbeval.Gd
iyk wordt voor dergelijke jeugdige personen4]
straf in gevangenisstraf veranderd.
HET BANDIETENWEZEN OP COR8I
Een
De autoriteiten hebben besloten een i
touw te zetten om het bandieten wezen uitUfj
In verband hiermede is de Corsicaansche gea
rie met 200 man versterkt, van uit MarseillJ
Corsica getransporteerd en me', moderne strijèf
len als vliegtuigen en pantserauto's uitgeroglL
gisteren hebben gevechten plaats gehad me; d#muist»
dieten en de beruchte bandietenleider Bartotiip wn
de gendarmen omsingeld en doodgeschoten. Pkbevo
't, om
Of
219.
De botboer kruide zyn wagen vwdr
Zyn visch prijzend, zoo hard hy koo.
De man, met de handen ln de zakk»
Dacht weer aan zyn luchtballon.
Die Jongen zal nou wel zijn verdw
Door de vlschkar heb ik hem gemlit
Door die rare vlschhiatorle,
Heb ik achter het net gevlacht
d te
o staf
toie e
it eer
t de
inkJi
eer d
inta
luis
Bidi»
\Y
rgf
uitl
pl ere u
I bel
220.
De wind nam Pim weer ln het ooitje.
Voerde hem van Portugal weg.
Ik geloof, hy brengt me naar Spanje,
Maar ik weet hier weg noch steg.
Boven het Escorlal kwam hij zwevend,
't Koninkiyk palels van Madrid.
Het ïykt net een vesting, dacht de Jongen,
Wie hier toch wel gevangen zit?
