ilp Courant
Een Amerikaansche Robinson.
KORTINGSWETJE.
TWEEDE KAMER.
Vierde Blad.
Vreeselijk ongeluk te Groenlo.
Weer een brutale
roofoverval.
Een trouwlustig heer.
Uit het houtbedrijf.
jaren op een
onbewoond eiland,
Zaterdag 5 December 1931.
74ste Jaargang. No. 8981
II. (Slot.)
tiugswetje beoogt dus: de. uitkeering uit het
Stefonds te verminderen met 3 van het be-
|at in 1931 aan het vaste gemeentepersoneel
wordt uitbetaald.
„akt nauwkeurig is dit niet, doch om het doel
wetsontwerp te teekenen, is onze omschrij-
jer dan voldoende.
j wij nu eens, hoe de praktijk moet worden,
t woorden kan dan dit aldus worden gezegd:
ft meeste personeel heeft, ondergaat de sterk-
latinsr. In Amsterdam bijv. is de tram een ge-
«irijf. in Den Haag niet. Op Amsterdams uit
bel dus 3 gekort worden van de salarissen
t trampersoneel, doch in Den Haag niet.
"mi, Amsterdam, Den Helder hebben gemeen-
jaterleidingen, doch in Bussum en Hilversum
particuliere ondernemingen. De eerste ge
il lullen dus wel door de niewe wet getroffen
edoch de laatste niet.
Een zal een korting moeten lijden, waarin ook
lo is een bedrag ter grootte van 3 van het
■dat aan zijn electrisch bedrijf wordt uitge-
gemeentcn, waar de ingezetenen rechtstreeks
jt P.E.N. worden bediend, hebben van een
|ke korting geen last.
[natuurlijk één middel om de gemeentekas
■iade te laten lijden, en daar is het de regee-
ïst om te doen. Als de gemeenteraad zegt:
ijreeeering ons aftroggelt, knibbelen wij van
En van ons personeel af", dan zijn de gemeen-
jgién veilig gesteld. Langs een omweg grijpt
■regeering naar de macht van het gemeentebc-
Jdat volgens art. 142 van de grondwet ten deze
bevoegd is. Dit artikel luidt n.1.:
den Raad wordt de regeling en het bestuur
p gemeente overgelaten."
fgeering wil er met klompen overheen loopen
Be Kamer haar daartoe machtigt, steekt 't Rijk
I zak, wat het de gemeenten afhandig maakt.
de zinspreuk:
Macht is recht,
liegt artikel 122 van de grondwet:
iretten zijn onschendbaar,
larom zou hij die de macht heeft, niet tot richt-
iezen:
Nood breekt wet?
taat wel niet in de Grondwet, maar de toe-
j is voordeelig, en dat is in deze malaise ook
[jraard.
I aanzien van de provinciën gaat het niet an-
L Art. 131 van de grondwet luidt:
lan de Staten wordt de regeling en het bestuur
n de huishouding der provincie overgelaten."
[lies goed en wel, denkt de regeering, maar hier
k ivat te halen en ook die gelegenheid zullen we
haren vatten. Dat is wel aantasting van het
p zelfbestuur, dat zoowel aan de gemeenten als
Provinciën gewaarborgd heet te zijn, doch op
fc staat geen straf, als men slechts de macht
pdus vooruit maar!
i pnncipieele rijzen er tegen dit wetje ook
e bezwaren. Blijkbaar, zegt de heer Kooi-
Kft men zich daarover het hoofd niet gebro-
Ihij vervolgt:
nsoitkee ringen uit het gemeentefonds zal wor-
twt drie percent van het bedrag, dat in het
tl aan door het gemeentebestuur vastgestelde
I en loonen aan het in vasten dienst der ge-
I zijnde personeel is uitgekeerd.
Wat zijn door het gemeentebestuur vastgestelde
wedden en loonen?
De kroon regelt de bezoldiging van de commissaris-
®®P.Jan Politie, gedeputeerde staten regelen de jaar
wedden van burgemeester, secretaris, ontvanger en
ambtenaren van den burgerlijken stand. Aan de hand
van de door de kroon en gedeputeerde staten getrof-
ien regelingen stellen meestal de gemeentebesturen
aeze wedden vast, waarbij zij rekening hebben te hou
den met periodieke verhoogingen, kindertoelagen, ge-
S?t van vrije woning, aftrek van pensioensbijdragen.
loonen nu vastgesteld door het gemeen
tebestuur of door de kroon en gedeputeerde staten?
Aan een gemeentebedrijf is vast personeel werk
zaam met wisselende belooning, naar gelang van
u °\andere factoren. De directeur van het be
drijf bepaalt wekelijks het bedrag van het loon aan
oe nand van regelen, door den raad gesteld. Wie stelt
«I1 i ij" yast? Zi)n dit door het gemeentebestuur
vastgestelde loonen?
*s io vasten dienst aangesteld personeel? Val
len daaronder ambtenaren, voorloopig voor een jaar
p proef aangesteld, aan wie na afloop van dat jaar
e n vaste aanstelling wordt uitgereikt. Valt daaron-
■u,'^nTS°nee aanf?eaomen op arbeidscontract?
personeel is in dienst der gemeente? Behoort
daartoe personeel van het burgerlijk armbestuur, van
zoogenaamde gemengde bedrijven, van twee of meer
gemeenten krachtens gemeenschappelijke regeling
en in het laatste voor welk doel van de bezoldiging
voor iedere gemeente?" enz., enz.
Lezers, er zijn veel meer vragen, doch wij moeten
u naar de brochure van den heer Kooiman verwij
zen. Beter dan wij het kunnen, toont hij U aan. hoe
erg het is wat de regeering thans van plan is door
te zetten. Reeds heeft zij op de t.Vrijke bezwaren
aer Kamerleden geantwoord en zegt boudweg:
„Aan intrekking van het wetsont
werp kan niet worden gedacht."
Toch staat de zaak zooals de heer Kooiman zijn
brochure besluit, aldus:
„Het rijk kan toch immers alles! alles! De wetten
zijn onschendbaar.
Maar dit moet toch leiden tot het meest felle pro-
test. K
Wat heeft de hooge regeering dan toch gevoerd op
dezen weg?
Ik zal er niet meer van zeggen.
Dit wetsvoorstel is ongrondwettig.
Het tast de provinciale en de gemeentelijke zelf-
regeering aan in hart en nieren.
Het ondermijnt het vertrouwen der provinciën en
gemeenten in de hooge regeering.
Het is onuitvoerbaar.
Zal staatsalmacht zegevieren over het grondwet
telijk recht tot zelfregeering van onze provinciën
en gemeenten?
Dat Nederland er voor bewaard moge blijven!"
Terecht, zegt dan ook „Het Volk":
„De Kamer staat sterk, wanneer zij zich rnet vast
heid stelt op bet standpunt, dat met zeldzame een
stemmigheid door nagenoeg de heele pers en door
nagenoeg alle deskundigen op bestuursgebied is in
genomen. Dat drievoudig standpunt is: Hier is
flagrante schennis r gemeentelijke autonomie:
hier is woordbreuk tegenover de strikte toezegging
van denzelfden minister De Geer: op de onveran
derde rijksuitkeering kunnen vijf jaren lang de ge
meenten onvoorwaardelijk rekenen; tegen eventueele
ongewenschte gemeentelijke uitgaven bestaat een
wettelijke regeling, die niet verkracht mag worden.
Als de Kamer hieraan onwrikbaar vasthoudt, kan zij
de regeering de baas. Als de Kamer ingaat op De
Geer's goochelspel, is zij verloren. Dan steilt zij zich-
zelve als Kamer op nonactiviteit. Dan getuigt zij, dat
Nederland voortaan door een simpelen kabinetsraad
geregeerd zal worden en dat de Volksvertegenwoor
diging er maar als schijnparleraent bijhangt.
Het is een hoogst ernstige beslissing, waarvoor de
Kamer staat. Niet alleen de gemecnteloonen staan
op het spel, niet alleen het gemeentelijk zelfbeschik
kingsrecht. Meer. veel meer. Het parlemontaire stel
sel. Zal het ondergaan of stand houden? De Kamer
heeft het zelve in de hand."
Wij herinneren er aan. dat de brochure van den
heer Kooiman is uitgegeven bij Samson te Alphen
a. d. Rijn en dat de titel luidt: De voorgestelde kor
ting op Rijksuitkeeringen aan provinciën en gemeen
ten. Prijs f0.90.
ZWITSERSCHE n5mett0n
BALSEM bil doo'1'99
30 «n 60 ct. per doos bij Apothekers en Drogisten.
Het wetsontwerp tot rontingentoering van den in
voer is verder behandeld en het debat liep in hoofd
zaak over het amendement van Mr. Oud, die zooals
reeds meegedeeld, de wettelijke controle der Kamer
onaangetast wenschte te laten op de invoer-beper-
kingshesluiten der rogeering.
De heer Kortenhorst (r.k.) wees op het gevaar dat
als het amendement-Oud wordt aangenomen, de mo
gelijkheid bestaat, dat de Kamer een ontwerp tot be
krachtiging van een invoerbeperkingshesluit ver
werpt. De Minister kan dan weer een nieuw besluit
van gelijke strekking nemen, doch is dan weer ge
noopt, dat door een nieuw wetsontwerp to laten vol
gen.
Spr. zou nog meer bezwaren kunnen aanvoeren,
maar acht het in de tegenwoordige omstandigheden
maar 't best, dat er in de Kam^r een conflict achter
wege blijft en mede daarom zal de r.k. fractie voor
het amendement-Oud stemmen, op voorwaarde van
een soepele toepassing.
De heer Van den Tempel (s.d.a.p.) zegt dat zijn
fractie zal stemmen voor het amendement-Oud om de
wettelijke controle zoo scherp mogelijk vast te lecgcn.
De heer Van der Heuvel (a.r.) handhaaft zijn be
zwaren tegen het amendement-Oud, doch hoopt gaar
ne, dat de toekomst hem in het ongelijk zal stellen
Minister Verschuur herhaalt, dat hij aanvankelijk
ernstige bezwaren tegen het amendement Oud had.
doch erkent, dat het parlement er prijs op stelt zijn
bevoegdheden tc behouden. Zijn bezwaren zijn aan
merkelijk verminderd door de toelichting.
Wat het subamendement-Boon betreft, moet men er
rekening mee houden, dat een advies er wellicht an
ders zal uitzien wanneer het aan de, Kamer moet wor
den overgelegd of gepubliceerd, dan wanneer het ver
trouwelijk blijft binnen het Kabinet. Het sub-amende
ment heeft om zoo te zeggen evenveel nut als niet
noodzakelijkheid. De regeering is voornemens alle
noodige inlichtingen ter zake aan de Kamer te ver
schaffen. Tegen het sub amendement blijft spr. be
zwaar koesteren. De stemming over het amendement-
-Oud laat spr. gaarne aan de Kamer.
De heer Oud (v.d.) wil de meening wegnemen als
zou de toelichting een andere strekking aan zijn
amendement hebben gegeven. Het amendement is vol
komen duidelijk en heoogst de beslissing in handen
van de Kamer te houden. De steun voor het wetsont
werp van sprekers fractie, maar ook van de S.D.A.P.
de Vrijhoidsbondsrhc en de Chr. HisL fractie hangt
trouwens af van de aanvaarding van het amende
ment
De heer Boon (vbtrekt na de toezegging van den
minister zijn sub-amendement in terwijl het amende
ment-Oud zonder hoofdelijke stemming wordt aan
genomen.
Ook het geheele wetsontwerp wordt nu zonder
hoofdelijke stemming aangenomen.
Jongen in kokend water gevallen. Een
vreeselljken dood gestorven.
In de exportslachterij van de firma Willing te
Groenlo is Woensdagmiddag een jongen van de sport
van een ladder gegleden, die naast een hoogen ketel
met kokend water stond. De jongen tuimelde over
den rand in de kuip en geraakte tot den hals in het
heete water. Hij sprong onmiddellijk uit den ke
tel en kwam in een kuip met pekel water terecht.
Met vreeselijke brandwonden overdekt, werd hij
overgebracht naar het ziekenhuis te Groenlo, waar
hij S nachts aan zijn wonden is bezweken.
De jongen. F. Roelinp geheet en was 13 jaar oud en
eerst sedert twee weken in dienst van de firma.
AUTO TEGEN EEN BOOM GEREDEN.
Tengevolge van ijzel op den weg.
Tengevolge van de gladheid van den weg door op-
dooi. is Donderdagavond een luxe auto, bestuurd
door den heer N. te Grootecast. op den verlengden
Heereweg nabij Groningen tegen een boom gereden.
Mevrouw N. werd door de ruit geworpen en bekwam
een zeer ernstige hoofdwonde. Haar toestand is ove
rigens vrij goed.
Alleenwonende oude man o.d. Lage Vuur»
sche op ztjn bed door een gemaskerden
bandiet verrast. Met een bijl gedreigd.
Ten huize van den ongeveer 80-jarigen A. van
Oostrum, aan de Kouwelaan op de Lage Vuursche,
onder de gemeente Baarn, heeft Donderdagavond een
brutale overval plaats gehad. In de kamer, waar «Ie
oude man reeds te. bod lag, verscheen plotseling een
gemaskerde man met een bijl. Hij vroeg den ouden
man, die alleen in het huisje woon?, om geld, waar
op v. O. hem zeide dat hij dan me mest gaan naar
het dele. waar zich het geld bevond.
In het achterhuis wilde de bandiet den ouden man
met de bijl neerslaan. Dit wist de man echter te voor
komen en de aanrander sloeg op de vlucht. Geld is
niet ontvreemd. De rijksveldwacht en de gemeente*
politie \an Baarn hebben de zaak in onderzoek.
In het kleine dorpje werd het geval druk bespro
ken. Men. meent, dat men met een bekende te doen
heeft De man was lang van gestalte, donker gekleed,
een roode das om den hals. Door de diepe duisternis
kon hij ontkomen.
En beroofde meisjes.
Een niet alledaagsehe manier om aan den kost «e
komen, maar een manier die vast succes ceeft, is da
methode welke een werkloore kantoorbediende ia
Amsterdam heeft toegepast. Op straat knoopte hij
kennis aan met meisjes, doorgaans Duitsche meisjes.
HU stelde zich daarbij voor als een rijk man,
royaal en vriendelijk van aard. zoo lezen we in de
„Msb." Maar een rijk man kan zich eenzaam voe
len, wat heeft hij aan al zijn geld als hij geen vrouw
heeft, die zijn geluk met hern deelt?
Als de vriendschap eenigen tijd had geduurd, werd
er over trouwen gesproken; en welk meisje zou niet
met een lieven man willen trouwen, als hij boven
dien rijk is? En dan had de aanstaande bruidegom
eens toevallig geen geld bij zich. of hij kon door om
standigheden geen geld losmaken. Natuurlijk leen
de het meisje hem het hare om het daarna nooit
meer terug te zien, evenmin als den bruidegom. Dia
was Inntusschen al weer bezig van haar geld bij een
ander meisje den rijken meneer Hit te hangen.
Dat duurde tot de zaak uitlekte, de politie als ge
gadigde op de huwelijksmarkt verscheen en da
trouwlustige meneer haar regelrecht in de armen
vloog.
IN EEN OPEN HAARD GEVALLEN.
Oude man ernstige brandwonden be
komen.
De 65-jarige ongehuwde landbouwer van den Brink
te Lunteron die alleen thuis was. zat voor den
open haard, toen hij door een beroerte werd getrof
fen. De man viel voorover in het vuur en vloog in
brand. Toevallig verscheen op dat moment een jon
gen. die petroleum kwam brengen. Hij heeft den
man uit het vuur getrokken en de vlammen ge
doofd. Dr. Gerritse uit Lunteron werd daarop ge
waarschuwd. I>e toestand van den landbouwer is
zeer. ernstig. Hij had zware brandwonden bekomen
en kon niet worden vervoerd. Men vreest voor zijn
leven.
Collectieve arbeidsovereenkomst
14 Februari opgezegd.
tegen
Men meldt uit Zaandam aan de N.R.Crt.:
De Bond van werkgevers in het houtbedrijf h*cft
de collectieve arbeidsovereenkomst, die 14 Februari
1932 afloopt, tegen dien datum opgezegd.
DROEVIG ONGELUK IN IERLAND
YQf knapen verdronken door het breken
eener brugleuning.
Uit Dublin: Zes jongens van 7 tot 13 jaar. die op een
brugleuning zaten, zijn te Kil tol oe in het kanaal ge
stort. doordat de leuning brak. Vijf der knapen zijn
verdronken.
FSCHUW VOOR HET ZEEROOVERS-
WERK GEVLUCHT!
Door
Dr. ERNST ORD.
9 Ashton wae de zoon van een kleinen Aroe-
reeder te Salem, in de Amerikaansche
illassachusetts. Gedurende een lange zeereis,
k opdracht van zijn vader ondernam, werd de
'hge knaap door zeeroovers overvallen, die
«gen in dienst te treden van hun aanvoerder,
iirw *)iraat' Red Low genaamd. Dat was In
Hoewel Ashton zich met handen en voe-
bleef hem geen andere keus. dan zee-
worden en zijn kans af te wachten om te
«n Hij moest aan boord van het zeeroover-
«en snelzeilende Brik en medehelpen bij
*ren van vreemde schepen. Daar hij echter
JMlng voor zijn nieuwe beroep en zijn mede-
«let onder stoelen of banken stak, werd
uitgezocht voor de smerigste baantjes aan
Ittoest hij zich de ergste kwellerijen laten
kc. Nog
een graadje erger werd het toen
j^. gegeven oogenblik Red Low's schip
om op het schip van een ondercom-
t zekere Sprlggs. dienst te doen. Zijn leven
i w ttn heI S*maaltt' en het «enige levende
boord, dat hem kon lijden, was een zwarte
"toebehoord had aan een der piraten-
t «ie In den strijd gevallen was.
Wjalgers te ontvluchtten, besloot Ashton de
8t* 6elegenheid aan te grijpen, om van het
I verdwijnen. Al spoedig vond hij een gele-
*»a«Hjk toen het schip in de Hondurasbnal
Ruatan voor anker ging. teneinde versch
uemen. Om niet in het oog te vallen, moest
totaal onbewapend en slechts tn enkele
gedingstukken gehuld, aan land gaan, waar
i w. andere matrozen, op dezelfde wijze ge-
waren water in te laden. Philipp hielp
- en verwijderde zich even later, om zco-
nog enkele cocosnotea U jjlukken. Zoo
dra hij u»t den gezichtakring van zijn begeleiders was
gekomen, rends hij blindelings voorwaarts, het woud
in en verborg zich in het bijna ondoordringbare -truik-
gewas. Natuurlijk bleef zijn vlucht niet onopgemerkt,
maar daar zijn makkers hem niet konden vinden,
keerden zij al spoedig naar het schip terug om den
commandant het verdwijnen van Philipp Ashton te
melden.
TV>t den middag van den volgenden dag bleef de
vluchteling in zijn schuilhoek verborgen. Een nabij-
zijnde bron leschte zijn dorst en de vlak naast hem
groeiende ananassen stilden zijn ergsten honger. Toen
zakte hij van uitputting ineen en sliep een gat in den
dag.
Toen hij ontwaakte, hoorde hij tot zijn geweldigen
schrik stemmen in zijn onmiddellijke nabijheid. Spriggs
was zelf aan land gegaan, om den deserteur op te spo
ren. Gelukkig bleven ook deze pogingen zonder resul
taat, daar de zeeroover het eenvoudigste middel niet
toepaste, namelijk de hond mede te nemen. Maar Ashton
voelde zich toch verre van veilig, zoolang het zeeroo-
versschip nog op de reede lag. Hij besloot dus een
nieuw toevluchtsoord te zoeken en vond tenslotte een
klein hol. waarvan de ingang door een dicht struikge
was verborgen was.
Hoewel dit hol door griezelige vleermuizen bewoond
was. waagde hij het niet. deze veilige schuilplaats te
verlaton. De akelige dieren nestelden zich op zijn hoofd
en vochten met elkaar om het warme plaatsje op zijn
hoofd. Hij overwon zijn afkeer en liet de dieren ten
slotte hun gang gaan. Zijn veiligheid was hem te lief.
want terugkeer naar boord zou gelijk staan met ge
duchte straffen, misschien zelfs wel met den doodstraf!
Inderdaad hoorde hij den volgenden dag opnieuw matro
zen In zijn omgeving zoeken en tot zijn grooten schrik
verscheen ook de poedel In den ingang van het hol. Ge
lukkig zag het dier in het donker niet en durfde ook
schijnbaar niet verder naar binnen te gaan In ieder
geval, toen de matrozen floten, keerde hij terug, uit
angst voor slaag. Zonder Ashton moesten de zeeroovers
naar bun schip terugkeeren...
Den volgenden morgen lichtte de brik eindelijk het
anker. Philipp was nu alleen maar zonder wapens en
zijn kleeren bedekten zijn lichaam slechts zeer onvolko
men. Zonder schoenen, kousen, of werktuigen, moest hij
zich trachten In te richten. Zijn toestand was dus veel
wanhopiger, dan die van de „origineele" Robinson Sel-
ldrk, die voor model diende voew Defoe's onsterfelijk
werk. Deze had tenminste van de schipbreuk nog wapens
en enkele werktuigen kunnen redden. Maar Ashton ver
loor den moed niet. In de eerste plaats begaf hij zich
naax de plaats, waar zijn kameraden hun eten gekookt
hadden en inderdaad vond hij op de stookplaats nog
verschillende stukjes vuursteen, die hem in den eersten
tijd zouden kunnen helpen, vuur te slaan.
Toen hU zoo gebukt lag. voelde hij. dat er een dier
tegen hem opsprong. Doodeüjk verschrikt wendde hij
zich om. maar hoe spoedig veranderde zijn schrik in
blijdschap, toen hij bemerkte, dat het de trouwe poedel
was. die overboord gesprongen a-as, om zijn meester
trouw te kunnen blijven.
Eerst scheen het. alsof Ashton'a kluizenaarsleven ta
melijk dragelijk verloopen zou. In de buurt van een
helder beekje, dat hem steeds zuiver water verschafte,
had hij uit takken en zeegras een zacht bed gespreid,
waarboven hfj een dak van breede bladeren had beves
tigd. Voedsel was in overvloed te vinden, daar talrijke
wilde zwijnen, ganzen en ander smakelijk gevogelte het
eiland bevolkten en een reed* lang verlaten menschelijke
aanplanting vruchten en groenten in overvloed bood.
Ashton's belangrijkste wapen was een soort lar.ge speer,
die hij van een buigzamen tak had gemaakt: hij had
de punt in het vuur gehard en weerhaken aangebracht
van scherpgeslepen schelpen en beenderen. Helaas dood
de een vraatzuchtige haai op een goeden dag zijn trouwe
poedel, die zich te ver in de branding had gewaagd. Bij
na was ook Ashton het slachtoffer van het dier gewor
den. Om gan het spreekwoord „een ongeluk komt nooit
alleen" te voldoen, vraten de mieren zijn geheele voor
raad levensmiddelen tot op den laatsten korrel toe op,
terwijl hij tengevolge van het gebrek aan voetklee-
dlng zijn voeten zoodanig verwond had. dat hij niet
meer kon loopen. Steeds erger werd zijn toestand zijn
beide voeten waren één en al wond en reeds begonnen
deze wonden te ontsteken en te zweren. Bovendien we
melde het van maden en wormen, die in de open wonden
kropen en zioh tot op het been toe wisten door te drin
gen. Als een gewond dier kroop Ashton. onder de ont-
zettendste pijnen, op handen an voeten naar de beek om
zijn dorst te lesschen en zijn brandende wonden te ver
koelen. Daar aan den oever van het stroompje verloor
hij het bewustzijn en er verliepen verscheidene dagen,
voordat hij zich weer eenigazins kon opriohten. Hij had
de crisis met succes doorstaan.
In deze verschrikkelijke situatie daagde er een on
verwachte hulp op. Een boot landde op het eiland! Uit
deze boot stapte tot Ashton's geruststelling een
oude man. een bewoner van Nleuw-Engeland. die voor
de Spanjaarden was gevlucht en besloten was op dit
afgelegen eiland rustig het einde zijner reeds getelde
dagen af te wachten. De grijsaard wijdde zich dadelijk
met roerende hartelijkheid aan de verpleging van Ashton
Hij waschte de wonden uit en verbond deze. verschafte
hem nieuwe kleeding. bracht hem voedsel en water en
verpleegde hem totdat hij weer zonder hulp kon loopen.
Maar heJaas was het geluk de nieuwe kolonisten niet
gunstig! Bij een tochtje in de boot van den ouden man.
werden zij door een storm overvallen en Philipp verloor
zijn pasverkregen vriend even spoedig als hij dezen had
gewonnen. Onder zooveel tegenslagen moest Ashton wel
den moed laten varen, maar met inspanning van al zijn
wilskracht wist hij zich nog te redden. Bovendien was
zijn toestand. In vergelijking met vroeger, veel verbe
terd. Hij bezat thans schoenen, voldoende kleeding. vuur-
steenen. geweren en munitie en een boot. Bovendien
vond hy nog een kist, die messen, tangen, potten en
schalen, gezouten vleesch en zelfs timmergereedschap
en spykers bevatte Met behulp hiervan bouwde Ashton
een stevig huls. op palen en met een goed dak. dut hem
tegen alle a-eersin vloeden beschermde.
Zoo was hij voor de eerste maanden tenminste goed
onderdak en voldoende uitgerust. Thans kon hU zijn
tyd besteden met maatregelen te nemen voor ztjn terug
keer naar de beschaafde wereld, daar de landing van
den grijsaard voldoende bewys voor hem was. dat het
eiland niet zoo onbekend was als hy vroeger gedacht
en., gevreesd had. Inderdaad was het oogenblik van
zyn verlossing niet meer zoo ver sf. In 1725 maakte een
Enge toch koopvaardijschip, tot oorlogsschip omgebouwd,
en beschermd door een kruiser. Jacht op de zeeroovers.
die een ware terreur in deze wateren uitoefende. 7.y
gingen voor het eiland voor anker, namen water in,
troffen Ashton daar aan en namen hem mede naar zijn
vaderland. Drie jaxen had Ashton's Roblneotvnade ge
duurd.
(Nadruk vsrbodexü.