S
De paria's worden ongeduldig.
Raad Winkel.
HAAR ERFDEEL
Zij wenschein een plaats in
de rij der volkeren.
Door
Pr. W. SNIJDERS.
Bij de rondetafelconferentie te Lon
den ia een sensationeele verklaring
afgelegd door den vertegenwoordiger
der paria's, die deze volksmassa van
60 millioen zielen wenscfcte beschouwd
to zien als een der nationale mo
gendheden.
Het is een ontroerend feit, dat misschien in de we-
reldgeschiedenis nog van groote beteekenis zal blijken:
een volk. dat duizenden jaren heeft bestaan, een volk.
waarvan de afkomst zich verliest In de geheimzinnige
duisternis der voorhistorische tijden en dat toch geen
jeechiedenis heeft, wil thans in de twintigste eeuw een
eigen volksbestaan veroveren. De Voor-Indische paria's
zjjn gekomen met hun eisch en zelfs Gandhi is ver
schrikt Het is n.1. reeds eenmaal voorgekomen, dat
Juist zulke paria's een Indo-Arische beschaving in den
Üjd van haar grootsten en meest schitterenden bloei ten
onder hebben gebracht In de diepe eenzaamheid der
groote Achter-Indische oerwouden vindt de ontdekkings
reiziger soms merkwaardige boschbewoners, die door
#en aangeboren, verfijnde beschaving en door een by-
jonderen kunstzin bij het maken van hun kleeding, wa
pens en sierpijlen opvallen en door niets te bewegen
zijn, uit htm ondoordringbare oerwouden te voorschijn te
komen. Het zijn zonder twijfel de laatste afstammelin
gen van het geheimzinnige Indo-Arische volk der
Khmeo's, die gedurende ongeveer 1500 jaar in het te
genwoordige Cambodja een geordenden staat hadden,
waarvan de glans het Verre Oosten geheel doorstraalde.
Zes eeuwen geleden hebben zij echter, zonder daartoe
door buitenlandsche vijanden gedwongen te zijn, plotse
ling hun schitterende millioenenstad Angkor verlaten,
waarvan de ruines thans nog gTootendeels in het oer
woud verborgen liggen. Indertijd hebben de Fransche
archeologen hier gezocht naar een van de grootste ge
heimen van het Oosten, naar den „Boeddha van sma
ragd", die volgens de overlevering uit een groot aantal
smaragden zou zijn samengesteld op zoodanige wijze,
dat het beeld als uit één smaragd gehouwen schijnt.
Hoe zijn de Khmeo's nu gevallen? Zij hebben inder
tijd, evenals de Hindoes in den Pendsjab, de autochtone
bevolking tot paria's verklaard. Na vele eeuwen zijn deze
paria's in opstand gekomen tegen hun Arische onder
drukkers; door hun groot aantal hebben zij hen overwon
nen en gedood of in de oerwouden verjaagd. Tusschen
I reuzenvarens en prachtig gekleurde zeldzame orchideeën
ziet men in den humusgrond van het bosch soms ïnon-
Bterachtige overblijfselen van groote beelden, bemoste
steenblokken en met klimplanten begroeide torenspit
sen als de resten van een beschaving, die eens leven
en bedrijvigheid heeft gekend, als het gevolg van een
opstand door paria's tegen die Indische pioniers, welke
het verst naar het Oosten zijn doorgedrongen. En hoe
etaat het in de Pendsjab? Reeds eeuwen lang zijn daar
in schijn de verschillende Hindoeetammen tot één volk
versmolten, ondanks de systematische vernederingen van
het kastestelsel. Doch in de lente van het afgeloopen
iCM»
n bü
ijtó
>ehod
;rturf
ndi
in tel
ma&
evesljf
t ontj
pt, a
zool
lera
at de«
niges
Een paria als waterdrager.
FEUILLETON
Uil hel Eugelsch van Joseph Hoekina.
Uren lang lag ze nog ki bed te droomen en te den-
k*n. Eigenlijk speet het haar dat Mary Judson meege
komen was. Hoe lief en hartelijk die ook was, begrijpen
ze Nancy niet. Eindelijk viel ze in slaap, maar ze
droomde den heelen nacht van haar kinderjaren. Zc zag
baar terug, zooals ze hem vroeger gezien had. Ze
aoidS h®*" glimlachend en toch ernstig kijkend, toen hy
kar, op haar 19den verjaardag, een nieuw rijpaard had
te s l®geven. Wat had haar vader toch veel van haar ge-
3 Hhu
in di
vd
tald
fun
het I
ie!-
i tod
Dan in haar droom, zag ze hem op zijn doods-
liggen en ze hoorde hem smesken om het oude te
huis terug te koopen voor de Trevanions.
Toen ze eindelijk ontwaakte, wist ze niet direct waar
was. De zon scheen de kamer binnen, bluiten floten
vogels. En zoodra het tot haar doordrong waar zo
*w. sprong ze uit bed. Eenige minuten later liep ze het
ai, naar de zee. Ze lachte van geluk, toen ze de gol-
**n voor zich zag, en toen ze. van een vooruitstekende
in zee 6prong en onderdook. Ze had in geen twee
een zeebad genomen en ze lachte opnieuw van geluk
tc*n ze weer in haar geliefkoosd element was.
Ik heb razende honger, mrs. Uren! riep ze, toen ze
J*rug kwam naar het kleine landhuisje, is het out-
•HJt al klaar?
Direct kun je ontbijten. Wat wil je hebben?
Alles is goed. ais er maar veel van is.
utt J
De vrouw lachte opgeruimd. Dit was het kind van
Bib Boskiddy heeft vanmorgen sardines gev
WU j« die eten?
Sardines! Daar ben ik dol op.
Daarna zal ik je wat ham bakken en als dessert
Je brood en boschbessen met room. Is dat goed?
Dat is nu juist het ontbijt waarnaar ik heb ver-
PW. lachte Nancy.
I v~~ niaar ik ben ook blij om u terug te zien, miss
*acy. Komt uw vriendin ook ontbeten?
jaar kon men te Naait den waren toestand zien in de
bloedige uitbarsting, welke daar toen plaats vond. De
paria's, die niet eens de tempels van hun eigen gods
dienst mochten betreden, waren uit de omilggende dor
pen daar bijeengekomen en beletten de Brahmanen en
do tot een der kasten behoorende Hindoes, om den tem
pel te betreden. Het einde was een bloedig gevecht tus
schen de Hindoes, welke tot de paria's en die welke tot
een kaste behoorden. Het historisch gedenkwaardige
slagveld was met dooden en gewonden overdekt.
Om dit enkele feit to zien in zijn ware beteekenis, die
van een misschien beslissende revolutionaire beweging,
welke bezig is, zich te ontwikkelen, moet men het ver
gelijken met de toestanden en opvattingen, welke nog
steeds ln de orthodoxe streken van Voor-Indië heer-
schen en eenige tientallen Jaren geleden vrijwel alge
meen waren. Zoo mocht een poelajar (een der minste
paria's) een tot een kaste behoorenden Hindoe slechts
naderen tot op een afstand van 96 pas. Wanneer hy
En nu heeft het Avondland hun afstammelingen, de
paria's, leeren Inzien, dat zij niet slechts een maat
schappelijke en godsdienstige kaste of eigenlijk een kas
teloos© massa vormen, doch een geheel ander volk zijn.
En nu willen zij ook als zoodanig behandeld worden. Zij
zijn geen kleine groep: er zijn er 60 millioen. Zij wonen
gedeeltelijk in nauwkeurig afgegrensde gebieden en
spreken in uitgestrekte gebieden van het rijk hun eigen
taal. Zij hebben hun eigen goden, die in den loop der
eeuwen deel zijn gaan uitmaken van de ontelbare goden
uit het hindoistische pantheon. Zij willen niet langer
een volk zonder rechten zijn. Het gist al tientallen ja
ren onder hen. Het bloedige drama van Naait was
slechts een eerste gewelddadige uitbarsting. De paria's
zijn op het platteland landbouwarbeiders en feitelijk
slaven en in de steden fabrieksarbeiders of eohto ver
schoppelingen zonder bekend middel van bestaan. Welk
een terrein vinden de propagandisten van Moskou hier
niet voor hun actie. En als men de paria's als een af
zonderlijk volk beschouwt, en de Mohamedanen ln aan
merking neemt, blijft er van de verpletterende meerder
heid der Hindoes, waarover de kasteleden het altijd zoo
druk hebben, niet veel over. De Mohamedanen kunnen
er slechts wèl bij varen en de zaak is nu nog weer een
beetje ingewikkelder geworden. Doch het blijft ontroe
rend, dat een der oudste volkeren der wereld onder veel
leed eigenlijk gekomen is tot den eisch, om ook als volk
erkend te worden.
(Nadruk verboden).
Op de markt mocht een paria niet hij
zijn naren staan.
iets wilde verkoopen, moest hij het op don weg neerleg
gen en op grooten afstand wachten. De landeigenaars
konden niet in de buurt van de arbeiders op de rijstvel
den komen en waren daarom gedwongen, hun uit de
verte hun bevelen toe te schreeuwen. Het gevolg Is, dat
zij zelfs onder elkaar schreeuwen en niet op gewonen
toon meer spreken. Wanneer paria's werkten in een
katoenveld, dat aan een weg gelegen was, moesten zij
daar takken neerleggen om de leden der kasten te
waarschuwen tegen de verontreiniging. En tot nu toe
wordt er tusschen de Engelschen en de Hindoes een
verbitterden strijd gestreden om het recht van de kin
deren der paria's op schoolonderwijs, om het verzorgen
van de paria's met het algemeene drinkwater en der
gelijke dingen. De kastevooroordeelcn zijn zoo diep inge
worteld, dat men voor het regeeringspaleis te Delhi een
hooggeplaatst ambtenaar met eerbied kan zien kijken
naar de bloote voeten van een kantooroppasser in li
vrei, die toevallig in een hoogere kaste geboren is.
Ook Gandhi zelf, die niet tot de hoogste kaste der
Brahmanen behoort hij is een bania heeft zich
tenslotte van de orthodoxie van Benares afgekeerd. Hy
heeft bij de rondetafelconferentie gehandeld volgens de
leus, die hij een jaar geleden ten aanzien van de paria's
heeft uitgesproken: „Eerst de vreemde regeering weg,
dan komt gij aan de beurt". De paria's hebben niet ver
geten, wat hy tien jaar geleden van hen zei: „Wij moe
ten hen beschouwen als onze bloedverwanten en hun
het erfdeel terug geven, dat wij hun ontnomen hebben.'
Onder den Invloed der Europeesche ontwikkeling zijn
de leiders der paria's gaan vragen: „Zijn wij bloedver
wanten der Hindoes? En wat is ons erfdeel?" En zü
zijn zelfs in staat, om het eenig juiste antwoord te ge
ven: „Wij behooren tot een ander volk dan de Hindoes,
maar ons erfdeel Is Indlë." De zestig millioen paria's,
die in Bengalen zelfs twee vijfde der bevolking vormen,
zijn als gevolg van vroegere vermenging met andere ras
sen wel geen volk, dat een volkomen eenheid vormt,
dooh zij moeten in hun geheel toch beschouwd worden
ais de afstammelingen van de oorspronkelijke bewoners,
de Dravida's. Zij kunnen zelfs door den tourlst spoedig
onderschelden worden van de Hindoes, welke tot een
kaste behooren. Deze zijn smal van borst en meer vrou
welijk van type, terwijl de paria's donkerder en krach
tig gebouwd zijn en eigenaardige broede voorhoofden
hebben. Do tegenwoordige paria's zijn de nakomelingen
van de gekleurde hulptroepen van Xerxea. die Herodo-
tus de „Ethiopiërs van den opgang der zon" noemt in
tegenstelling met de Afrlkaansche Ethiopiërs. In de boe
ken der Koningen vindt men nog sporen van dit volk.
De specerijen die Salomo's schepen aanvoerden, worden
in het Hebreeuwscto genoemd met woorden uit de taal
der Dravida's.
Neen, vandaag moet ze in bed blijven. Zo was gis
teravond erg vermoeid.
Ze zag er slecht uit, maar over een week zal ze wel
opgeknapt zijn. Ik was zoo vrij even in haar slaapkamer
te kijken en ze sliep zoo gerust als een pasgeboren kind
Wat gaat u na het ontbijt doen? vroeg de oude
vrouw vriendelijk.
Nancy gaf geen antwoord, maar de vrouw raadde
haar gedachten.
Om negen uur verliet Nancy opnieuw het huis en ging
op weg naar Trevanion Court Ze was or bijna bang
voor om het weer te zien en toch trok het haar als een
magneet
Ze sloeg een pad in. midden door de velden; zc kon
zioh niet beheerschen en ze zette het op een loopen, tot
ze, op den top van den heuvel gekomen, haar oude te
huis zag liggen. Een minuut later wandelde ze de oprij
laan door, die toegang gaf tot de groote poort Toen zo
nog een kind was, werd die laan goed onderhouden, nu
liepen er diepe voren in, als van zwarewagens. Voor
ze het wist, stond ze voor den hoofdingang. Ze was byna
bang geweest het huis veranderd te vinden, maar ze
wist ai gauw, dat alles was gebleven als vroeger. Alleen
stonden twee karren onder het granieten portiek ge
stald. Verder was alles hetzelfde gebleven. Ze zag den
vleugel van het huis, waar koning Karei I had geslapen
ze zag de ramen van haar eigen kamers terug. alles
was veranderd! Een paar minuten stond ze in gedach
ten verzonken. Iedere herinnering aan vroeger kwam
terug, in haax verbeelding zag ze het oude leven, dacht
ze aan de woorden van haar vader en aan haar belofte.
Miss Nancy! U?
De stem die deze woorden uitriep, klonk heesch van
vreugde. Ze keerde zioh om en zag den jongen Jack
Beel. Het was niet te ontkenner: hij was er op vooruit
gegaan. Of het door het verblijf in Trevanion Court was
kon ze niet zeggen, maar ze merkte op, dat hij meer
savoir vlvre had dan vroeger. Hij was ook beter ge
kleed. Hjj droeg een goed-zittend rij pak en een mooie
overjas. De waarheid was echter, dat Jack zijn beste
plunje had aangetrokken, toen hij hoordo dat Nancy in
Cornwall was aangekomen.
Ik ben blij u terug te zien, miss Nancy, zei hy.
niemand weet hoe blij. U woont bij Dorcas Uren in.
nietwaar? Vader en ik kwamen er gisteren voorbij en
zij vertelde het ons. U ziet er lang zoo goed niet uit als
toen u van ons wegging.
Leeds is een benauwde, rookerigo stad, antwoordde
De reconstructie van den beroemden tempel te
Angkor op de koloniale tentoonstelling te Parijs.
Vergadering van den Raad rp Donderdag 10 Decem
ber 1931. des middags 2 uur.
Voorzitter de heer J. Koster, burgemeester; secretaris
de heer A. de Ridder.
Alle leden zijn aanwezig.
De Voorzitter opent met een woord van welkom de
vergadering.
De notulen van de vergadering van 18 Novembar 1.1.
worden onveranderd vastgesteld.
De Voorzitter deelt mede. dat over de plaatsing van
lantaarns aan de Strook van het P.E.N. nog geen aan
bod is Ingekomen. Er is kostenopgaaf gevraagd van
plaatsing van 2 lantaarns, 1 bij de brug als door den
heer De Pree bedoeld en 1 tusschen de eerstbedoelde
brug en de volgende brug.
Ook Is gevraagd welke flnantlcele invloed het zal
he jen als een lantaarn bij de losplaats van de schip
pers aan de Molenkade wordt geplaatst
Ingekomen stukken-
Mededeellng wordt gedaan van de volgende ingeko
men stukken:
Een besluit van Gcd. Staten dezer Provincie, hou.len
de goedkeuring van het Raadsbesluit tot het aanvaar
den van een schenking van de erven P Schager.
Een mededeellng van den heer H. Velthuis te Krom
menie, dat hij zijn benoeming tot gemeente-bode en die
naar van politie aanneemt
De bedoeling is, dat de heer Velthuis 2 Januari a s.
in dienst treedt
Een dankbetuiging van don A.N.W.B. voor het besluit
tot toetreding als buitengewoon lid voor 1932.
B. en W. stellen voor deze stukken voor kennisgeving
aan te enmen.
Aldus wordt besloten.
Verslagen-
De volgende verslagen zullen voor de leden Ier In
zage worden gelegd:
Een verslag van de vergadering van de Commissie
van Beheer der Gasfabriek;
een verslag van de Commissie tot voorlichting bü de
beroepskeuze to Den Helder over 1930;
Een verslag van de politieschool, examens 1931.
Het eerstgenoemde verslag wordt gelezen.
Op een desbetreffende vraag van den heer Van Wijk
deelt de Voorzitter mede, dat omtrent het werklledcnre-
glement overleg is gepleegd met den Bond van ambte
naren in overheidsbedrijven, dat de gascommissle een
ontwerp reglement zal opmaken en het daarna aan
de raden ter vaststelling zal worden aangeboden. Do om
advies gevraagde organisatie kon zich met het voorloo-
pige ontwerp vereenigen.
De salarissen van burgemeester, secretaris
en ontvanger.
Over dit onderwerp zijn de volgende adreeeen inge
komen:
Een adres van den Raad van Noordscharwoude, hou
dende verzoek om adhaesie van zijn verzoek aan Ged.
Staten om de Jaarwedden van de Burgcmeestors. Secre
tarissen en Ontvangers te verlagen, respectievelijk met
5. 5 en 10 pet
Een adres van den Raad van Oterleek, houdende ver
zoek om adhaesie aan zijn verzoek aan Gcd. Staten om
de jaarwedden van Burgemeesters. Secretarissen en Ont
vangers te veriagen en daarnaast gelegenheid te schep
pen om 8Vt pet pensioensbijdrage op hen to verhalen.
Een adres van de afd. Noord-Holland van den Ned.
Bond van Gemeenteambtenaren, om aan deze verzoe
ken geen adhaesie te betuigen. B. en W. stollen voor
beide adressen voor kennisgeving aan te nemen cn geen
adhaesie te betuigen.
De heer De Pree kan zich met het voorstel van B. cn
W. vereenigen omdat ln onze gemeente geen hooge sa
larissen worden genoten. Zouden er hier salarissen van
f 4000—f 5000 f 6000 worden genoten, zooals in som
mige gemeenten, dan zou spr. wel voor het betuigen van
adhaesie zijn.
De heer Kamp %-indt het jammer, dat dergelijke ver
zoeken inkomen. Spr. denkt dat dit zal voortspruiten uit
den nood der tyden. want 3. 4. 5 jaren terug kwamen
dergelijke verzoeken niet in. Er zijn veel menschen die
oordcelon, dat dc kosten van het levensonderhoud der
mate zijn verminderd, dat salarisvertninderlng veroor
loofd is. Spr. gelooft dat de tijd niet van meer is. of
dc regeering zal, nu bij bijna alle groepen een dergelijken
toestand bestaat, wel overgaan tot vorlaging van ver
schillende hooge salarissen.
Zonder hoofdelijke stemming wordt overeenkomstig
hot voorste] van B. en W. boeloten.
De aansluiting. aan do waterleiding en de
hygiëne en volksgezondheid.
Door den Raad der gemeente Ilpcndam is beslo
ten aan de Provinciale Staten van Noordholland te
verzoeken in ernstige overweging te willen nemen, de
regeling niet rendabele uitbreiding, zoodanig te her
zien, dat aansluiting aan het buizennet van het
P.W.N. zoo goed als algemeen zal kunnen zijn. en
vraagt aan dit verzoek adhaesie te betuigen.
B. en \Y. stellen zich op het standpunt dat onder
do leuze hygiëne en volksgezondheid de waterleiding
door de Provincie is tor hand genomen en nu ook
door het bedrijf zooveel mogelijk alles moet worden
voorzien en rendabiliteit niet zwaarder mag wegen
dan hygiëne en volksgezondheid, en stellen voor aan
dit adres adhaesie te betuigen.
De heer Dekker zegt, dr.t als er ooit gesproken kan
worden van een verstandige actie, dan is het van
deze. Het doet spr. dau ook genoegen dat B. en W.
zich op het standpunt plaatsen om adhaesie te be
tuigen en spr. hoopt dat het gchcele platteland do
actie zal steunen. Wc zien Inderdaad dat de kommen
der gemeenten worden aangesloten en de buitenwij
ken komen ten achter. Dat op de begrooting van 1932
van Winkel f 1100 is uitgetrokken, ten behoeve van
een klein nnntnl aansluitingen, vindt spr. veel te erg.
F.r dient dan ook een sterke actie gevoerd te wor
den om gedaan te krijgen dat alle pereeelen zonder
verhooging van kosten worden aangesloten. Als do
raad niet zoo tactisch had gehandeld met het elek
trisch licht, om er op te staan dat de aansluiting en
bloc zou geschieden, dan zou het met het elcctrisch
licht denzclfdcn kant zijn uitgegaan. Want er zijn
tijden geweest dat de bebouwde kommen aangesloten
konden worden, de buitenwijken alleen met een ex
tra toelage. Dat moet in den vervolge voorkomen
worden.
Met algemene stemmen wordt besloten adhaesie te
betuigen.
Ontheffing van schoolgeld.
Door de Wed. A. Rooker te Hoogwoud wordt onthef
fing gevraagd van sehoolgeld voor U.L.Ü. voor haar
dochter, die in Augustus de school heeft verinten.
R. en W. stellen voor 8/10 gedeelte ontheffing te
verleenen. Aldus wordt besloten.
Vastgesteld wordt een wijziging van de begroo
ting voor 1331, voor den gewonen dienst tot een be
drag van f352.05, voor den kapitaaldienst tot een be
drag van f3900.
I)e openbare vergadering wordt gesehorst en na
heropening komt aan de orde de benoeming van een
Onderwijzeres te Lutjewinkel.
Voor de benoeming van een onderwijzeres aan de
O. L. school to Lutjewinkel luidt de voordracht:
No. 1. T. de Geus, tijdelijk te F.gmond aan Zee;
het meisje. -— en ik heb hard moeten werken.
Werken? U werken? Waarom...
Ik heb daar een betrekking.
U... in betrekking? stotterde hij. Wat doet u
dan?
Ik ben ontwerpster aan een fabriek, antwoordde ze.
Ik hoop dat u het daar naar uw zin hebt, zei hij
verlegen. V/at een heerlijke morgen, vindt u niet?
Wilt u niet even binnen komen?
Nancy schudde het hoofd.
Alles is gebleven zooals u het liet. voegde hij er bij,
dat wil zeggen, zooveel als mogelijk waa.
Dat was ook de afspraak, nietwaar?
De stem van het meisje werd plotseling hard en on
aangenaam.
Vindt u dat dan zoo natuurlijk? hield de Jonge
Jack vol.
Het is heiligschennis! viel Nancy plotseling uit
Wat is heiligschennis?
Die zware karren onder het portiek te atallen. Je
moet weten dat...
Maar ze eindigde haar zin niet Welk recht had ze
eigenlijk om aanmerkingen te maken?
Ik zal die karren weg laten halen, zei Jack deemoe
dig. Ik wist niet. dat het u onaangenaam was en het
was zoo'n gemakkelijke plaats. Wilt u niet even binnen
gaan?
Nancy schudde opnieuw van neen.
Op dat oogenbiik haatte zo Jack Beel.
Neem dan even een kijkje in de stallen, drong hij
aan.
Liever niet dank je.
Doe het maar, vroeg hij, Ik zal u wat laten zien,
voegde hij er geheimzinnig aan toe.
Wat dan?
Herinnert u zich uw paard? Phoebe, bedoel ik. Die
uw vader voor u kocht?
Phoebe! riep het meisje. Ia die daar?
Ja, wiet u dat niet? Ik heb haar gekocht. Ik wist
hoeveel u van haar hield, en daarom heb ik haar ge
kocht hoewel er veel liefhebbers voor waren.
De lippen van het meisje beefden. Ze herinnerde zich.
hoeveel tranen haar het afscheid van Phoebe had ge-
koet
Ik kocht haar omdat u zoo van haar hield, fluisterde
Jack, en niemand heeft haar bereden sinds u weg
waa
Is dat waar?
Dc zuivere waarheid.
Haar stem werd week en de jonge Jack merkte het
direct
Phcebe was uw paard, zei hij. hoe kon ik iemand
anders toestaan haar te berijden? Vader heeft het mij
kwalijk genomen, maar dat kan me niet schelen. Ik heb
haar eiken dag laten loopen. maar niemand mocht er
op rijden. Uw zadel heb Ik ook gekocht. Wilt u vanmor
gen niet een eindje mee gaan rijden, mis Nancy? Ik zon
het heerlijk vinden. Het zou weer zijn ais vroeger.
want ik noem haar nooit mijn paard, vervolgde hij, maar
altijd het paard van miss Nancy. en ik verlang naar
den tijd. wanneer ze uw eigendom zal zijn. Ik heb de
zelfde box voor haar bewaard en er is geen paard in
Cornwall, dat beter verzorgd wordt. Wilt u niet mee
gaan om te zien of ze u herkent?
Jonge Jack had een verstandige zet gedaan: hij zou
niets hebben kunnen bedenken, dat haar in een mildere
stemming had kunnen brengen. Phoebe, het paard dat
haar vader haar op haar verjaardag had gegeven, het
paard, waarvan ze hield of het een menscheJijk wezen
was!
Voor het goed tot haar doordrong, was ze den jongen
Jack ai gevolgd naar d« stallen.
Wat is dat? vroeg ze ,toen ze bij de deur kwamen.
Phoebe hinnikt, antwoordde Jack. ze heeft uw
stem herkend.
Phoebe. schat, herken Je me?
Het was een overbodige vraag. Het lichaam van het
dier trilde, toen het haar hand langs zijn kop voelde.
Mijn schat, mijn schat, herhaalde het meisje, ik ben
zoo blij, dat je me niet vergeten bent!
Vergeten! Het hinniken van het paard was zoo veel
zeggend als een menschel ijke stem.
Ze ziet er goed-verzorgd uit. niet? vroeg de jonge
Jack. Ik zelf heb haar verzorgd. Ik kon niet toestaan
dat een van de stalknechts het deed. En de box heb ik
zelf schoon gehouden. Weet u waarom Ik dat gedaan
heb? In de hoop dat u het eens te weten zou komen
en er vriendelijker door gestemd zou zijn.
Maar ik bèn vriendelijk gestemd, zei Nancy. Ik
wist niet dat jij Phoebe had gekocht en honderd keer
heb ik me afgevraagd wat er van haar geworden was.
Zij wacht op u. riep dc jonge Jack uit en ze
zal altijd van u zijn. tot u haar komt opeischen. Weet u
zeker, dat u het huls niet wilt zien, mlsa Nancy?
Neen. neen... Ik zou het niet kunnen...
Waarom niet! Het is van u, zoodra u wilt
