SchagerCourant
Het vraagstuk der Zuiderzeewerken.
ia
HAAR ERFDEEL.
Derde Blad.
Nader inpolderingsplan.
m{
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
[DRAlSIjl A-van VALKEMBURQ'S''
e A -'iLEVERTR/
Dinsdag 15 December 1931.
74ste Jaargang. No. 8986
cweu
ol
n,
illei
der
n iv
ukke.
n. Bi
)rdt
)liüéj
ng.
i do
ok
de ut
etaliq
tui
•Is SR
a int>
dellis
irnis
cc tj
ten
WAAROM DE INPOLDERINGSWERK-
ZAAMHEDEN WORDEN
STOPGEZET.
Resultaten van een nieuw bodemkundig
onderzoek moeten afgewacht worden.
al
ien
ÏCht 3
fll
In de Memorie van Antwoord aan de Tweede Ka
mer inzake de begrooting van het Zuiderzeefonds voor
1932 wordt ter nadere toelichting van het voornemen
der ropeerinp om de inpolderingswerkcn op te schor
ten, door den minister van Waterstaat het volgende
meegedeeld:
Tot voor korten tijd bestond het voornemen den in-
polderinps-arbcid na voltooiing van den afsluitdijk
voort te zetten door het ter hand nemen van den aan-
Jeg der Zuidelijke polders.
Dit in verband met de totstandkoming van het IJ-
;meer en de waterweg-verbinding van Amsterdam
naar den Rijn.
Geheel afgescheiden van het IJ-meer kwamen voor
den Minister bij de keuze met welken polder in de
eerste plaats na den Wieringermeerpolder zou moeten
worden voortgegaan, vooral overwegingen van prac-
tischen aard op den voorgrond. De Zuidelijke polders
zouden ongeveer 53.000 H.A. groot zijn. Wanneer de
laatstgenoemde polder het eerst gereed is, kunnen de
gronden daarvan reeds geheel zijn uitgegeven, voor
dat het eerste perceel van den grooten polder voor uit
gifte in aanmerking komt. Werkt men in omgekeer
de volgorde, dan bestaat, wegens de groote hoeveel
heid perceelen, welke toch betrekkelijk snel achter
een voor uitgifte in aanmerking komen, het gevaar,
dat de uitgifte van gronden voor den laatsten polder
reeds beginnen moet vóór die van den voorlaatsten
is afgeloopen, hetgeen van ongunstigen invloed op de
linancieele uitkomst moet zijn. Verder waren begin
1930 reeds de eerste teckenen der komende crisis te
bespeuren, waarom het minder gewenscht scheen met
het groote poldercomplcx te beginnen, dat men. een
maal begonnen, om de aanvankelijk er in gestoken
kapitalen niet waardeloos te maken, toch zou moeten
voltooien. Het voor den N'oord-Oostelijken polder uit
gegeven of uit te geven kapitaal zou toch ongeveer
1/3 van het in de Zuidelijke polders te steken kapi
taal bedragen.
Al deze redenen tezamen deden den minister be
sluiten om de plannen voor den noordoostelijken pol
der te laten ter hand nemen. Daar voorheen de aan
dacht meer gericht was geweest op de zuidelijke pol
ders, was nog niet veel onderzoekingsmateriaal voor
handen.
Nieuw bodemkundig onderzoek.
Raar de ervaringen in den Wieringermeerpolder
Opgedaan, geleerd hebben, dat. niet alle oudere aan
duidingen de daaraan toegekende beteekenis hebben,
is er opdracht verstrekt om nieuwe grondboringen te
rt g* verrichten. Dc verkregen grondmonsters moeten vol
gas een*. mod -ne methoden worden onderzocht en ge-
grond op de resultaten daarvan, zal een nader i n-
iderJ poldcri ngsplan kunnen worden opgemaakt.,
pijntje ,Pe minister ziet zeer wel in, dat door deze werk
mei *'J'ze de mogelijkheid ontstaat, dat de werkzaamhe-
[jkeri- den aan den afsluitdijk en die voor een nieuwe inpol-
h& dering niet onmiddellijk op elkander volgen. Hij
an n! meent echter, dat de uitkomsten van het in cultuur
jebmi brengen van den Wieringermeerpolder het eerste
werk op die schaal in ons land op zoo rationeele wijze
intevrt 'ot stand gebracht leeren, dat men heter doet eenig
de fc. geduld te hebben van deze lessen voordeel te trekken,
de k dan zonder een zekere economische basis verder te
iperid «erken, daar men toch niet kan verlangen, zooals dc
en. Li minister reeds meermalen betoogde, dat verder door-
nisaa fwerkt za] worden tot eiken prijs.
5 Indien men dus nog wil wachten op de nadere ge-
oeri^ens over de kosten van het in cultuur brengen
r.' den Wieringermeerpolder, dan behoeft nochtans
aani **n onbepaald uitstel uit dien hoofde niet gevreesd te
wat *>rdcn.
e grt Beschikt, men dan over een plan, dat zoowel uit wa-
word ^bouwkundig als uit cultuur-technisch oogpunt be-
dappftp^n a's voorontwerp rijp kan worden geacht, dan kan
i. Mapen ook beschikken cxver een raming, welke, zekere
sjJjindcxeijfers over loonen e.d. vooropgesteld, een be-
jtrouwbare basis voor de kosten kan opleveren Den
mt.41
er l*
erin
rfar.
i
F EP T, LET O X
Uit het Engclsch van Joseph Hocking.
23.
Denk je? Maar luister nou ee goed. deerntje. Elke
>*nny die ik bezit, is •oor Jack en als ik sterf, wordt
bij <ie rijkste man uit Cornwall. Een kleine vijftig jaar
•♦rug was ik hier stalknecht! Ik heb <bij je grootvader
Inwerkt, bij je vader, en nou behoort het gebeele spul
•*n mij. Ik zal je es wat zeggen, deerntje: het meisje
jonge Jack krijgt, mag van geluk spreken.
Kom nu, vader, protesteerde jonge Jack.
Waarom: kom nu, vader! Is het soms niet de waar-
«Id? Ik houd ervan, om eerlijk voor mijn meening uit
jk komen! Je houdt toch nog altijd van het oude huis?
I Hij wendde zich tot Nancy.
Natuurlijk! riep zc uit.
Dat begrijp ik ook best! Ik herinner me je grootva-
I n°g: hij was trotsch als de koning zelf en behandelde
als een hondsvot, maar hij hield van zijn huls. Net
Je vader. Zou jc het niet heerlijk vinden om het te-
te hebben? vroeg hp vriendelijk.
Nancy sprak r.iet. maar haar oogen zeiden genoeg.
Wel, je kunt het terug krijgen, als je wilt
Ik weet het, zei ze kort-af, ik heb immers een
jWfc
r-."! Daar praA ik niet over. antwoordde de oude man,
I een ander plan in mijn hoofd. Natuurlijk is er
I nog de optie, maar twee Jaar van de vijf zijn al
Zie je kans om het terug te krijgen?
■L v Waa cen 14,80,1 van ironie in zijn stem en dat maak-
iiui ncy WO€dend. Tot nu toe had ze vriendelijk naar
■JJ® geluisterd. bovendien dacht ze nog steeds wat jonge
2™ VOOr ,)aar gedaan had. maar nu voelde ze. dat de
U* man haar opzettelijk beleedigde en haar/trots
I **^1 ;n opstand tegen dien ouden man. Hij zou niet
«erken hoe wanhopig zy zich voelde.
Ik zal het natuurlijk tcrugkoopen, zei ze.
Tien duizend pond! Ik zou wel eens willen weten
-Ut k
myn zaak. Maar u kunt er zeker van zijn.
eenheidsprijs van den in te polderen grond kan men
dan met voldoende benadering berekenen.
Financieele bespiegelingen.
Het hangt dan, naar den ondergeteekende voorkomt,
vuu 's Lands financien en de vooruitzichten in den
landbouw af of men moet besluiten verder te gaan
Het staat wel vast, dal de kosten van cultuurrijp af
geleverd land of men daarvoor al dan niet het door
de Commissie-Lovink gestelde bedrag voor onbehuis-l
land g'-niiddeld f2ö€(> per h.a aanneemt, wanneer
men de tente van het vastgelegde kapitaal tot het
tijdstip van aflevering mede rekent, huoger dan hei
bedrag is.
Stelt men de waarde van het verkregen land lager,
dan wordt de marge van hel financieel risico per
h.a., dat men naar gelang van de oppervlakte van
den polder wellicht met 5J a 50.000 inoet vermenig
vuldigen een millioeiunheurag. De landbouwconjunc
tuur is hierbij een overwegend belang. Verkoop of
verpachting tut eiken prijs in een tijd van laagcon
junctuur is niet gewenscht. Men /.al den, nieuwen
polder dus in staatsbedrijf moeten houden tot de
tijden beter zijn. Afgezien van hei risico, dat hierin
schuilt in veruund met ue voor zoouamg uedrijf in
ons land ongekende grootte, moet opgemerkt worden,
dat het doel, den landbouw enden stand aan grond
te helpen, nagenoeg niet bereikt wordt. Zou men dus
op goede gronden moeten aannemen, dat de toestand
in West-Europa nog geen schijn van verbétering in
uitzicht stelt, dan zaj men zich tocii stellig vooraf
deugdelijk moeten heraden voordat men verder gaat.
Maar daarnaast rijst dan dat is dus op zijn
vroegst in het volgend jaar de vraag, of het Itijk
het risico, dat de onderneming financieel medebrengt,
in dat tijdsgewricht mag dragen.
De Minister ziet er geen bezwaar in om als in de
toekomst verbetering in de conjunctuur gehoopt mag
worden, een polder te doen maken, waarbij de kosten
hooger zijn dan de onmiddellijke koopprijs van den
cultuurrijpen grond, maar meent dat men daarover
eerst met. vrucht van gedachten kan wisselen als
getallen van eenheidsprijs en poldergrootte voor ons
liggen en de staat van 's lands financien beter dan
thans valt te overzien.
De afsluiting gaat door.
Tegenover het vervallen van de zeevisschcrij kan
reeds thans de werkgelegenheid worden gesteld, wel
ke de drooggemaakte Wieringermeer oplevert. Uit
stel van de afsluiting ten behoeve van instandhou
ding van de tegenwoordige visscherij kan ook bij
voorloopige opschorting der verdere inpolderings
werkcn niet in overweging komen. Niet alleen
zouden de voordeelen, welke de afsluiting op zich
zeil biedt daardoor geheel achterwege blijven en
alle tot nu toe aan de afsluiting bestede millioenen
waardeloos blijven, maar vooral ook is het openlaten
van een gat in den afsluitdijk technisch onverdedig
baar.
Schadevergoeding.
Het ontwerp van een algerneenen maatregelen van
bestuur regelende dc uitkeering wegens waardever
mindering van eigendommen als gevolg van de af
sluiting van de Zuiderzeee is gereed en heeft het
Departement van den Minister verlaten. Dit ont
werp is bereids tegelijk mei de daarmede verband
houdende ontwerpen van algerneenen maatregel van
bestuur tot wijziging van de inrichting van den
dienst der Generale Commissie, bedoeld in artikel
3 der Zuiderzeesteunwet verder in behandeling ge
nomen niet de bedoeling van den Minister om te
bevorderen, dat genoemde maatregelen in den aan
vang van 1932 in werking zullen treden.
Wieringermeerpolder.
Naar aanleiding van de vraag van verscheidene
leden of de Minister reeds zijn standpunt heeft be
paald ten aanzien van gronden in den Wieringer
meerpolder deelt hij mede, dat de kennisneming van
de rapporten, welke na verschijning van dat der
„Commissie Vissering' zijn uitgebracht, hem heeft
versterkt in de mcening dat een scheiding tusschen
privaatrechtelijk en publiekrechtelijk beheer van den
aanvang in het oog moet worden gehouden. Alleen
op die wijze kan zich de overgang tot den uiteinde
lijken normalen toestand, gelijk die elders wordt
aangetroffen, op de meest soepele en ook snelle wij
ze voltrekken.
Wanneer, zooals boven reeds is medegedeeld, in
het jaar 1932 het eerste cultuurwerk in den polder
zal zijn voltooid zal de polder aanvankelijk in onge-
Zul je 't huis in drie jaar tijds terugkoopen?
Ja!
Hoe wil je dat doen deerntje? Je werkt voor een
vaat salaris nietwaar? Iemand die in betrekking is, kan
toch geen tien duizend pond overhouden.
Als ik zou willen, zou het huis morgen mijn eigen
dom, zijn. liet ze zich ontvallen.
Ze had dit niet wilen zeggen, maar ze kon zich niet
langer beheerschen.
Morgen je eigendom zijn? herhaalde de man.
Plotseling had hij het begrepen. Hij zag opnieuw, hoe
goed Nancy er uit zag. zag haar bijzondere charme; be
greep. dat in Yorkshire. in die streek van rijke men-
schen. waar kapitaien werden verdiend, wel een jonge
man zou zijn, die met Nancy wilde trouwen.
Bedoelde ze dat? Als dat zoo was, stonden dc kansen
van zyn jongen slecht. Hij werd woedend toen hij er
aan dacht. Maar toch twijfelde hij: als Nancy door een
rijken Yorkshirer te trouwen, tien duizend pond kon
krijgen, waarom had ze het dan nog niet gedaan? Neen,
neen. hij geloofde er geen woord van, maar hij moest
het voorzichtig aanleggen en probeeren er aohtcr te ko
men.
Hoe vind je Yorkshire? vroeg hij na een pijnlijke
stilte.
Heel mooi in sommige opzichten.
Aardige menschen?
- Heel aardig.
Waar hou je meer van, van Cornwall of van
Yorkshire?
Dat was een verstandige vraag van den ouden man.
want niettegenstaande haar ergernis was ze gevoelig
voor alles wat het tehuis betrof.
Trevanion Court scheen haar nog meer dan vroeger
de lieflijkste plaats ter wereld.
Cornwall! Yorkshire. zei ze. Dat is niet te verge
lijken.
Dus je denkt er niet aan om ginds te blijven wo
nen?
Hoe zou ik dat kunnen, mr. Beel. Dc zou liever In
een schuur willen wonen in mijn eigen land, das in een
paleis in Yorkshire.
Waarom doe je het dan niet. liefje? Iedereen zou
blij zijn om je terug te zien. Ik zie zelf dat het huls
niet is als vroeger, als jij er niet ber.t- Nietwaar Jack.
Maar jonge Jack gaf wijselijk geen antwoord. Hij had
op heete kolen gezeten, terwijl zijn vader sprak, en was
bang, dat alle kansen verloren waren.
veer 60 bedrijven zijn verdeeld, waarvoor Inmiddels
de noodige gebouwen zullen zijn opgericht.
Bij uitgifte der gronden zal liet aantal bedrijven
sterk moeten toenemen. De Minister heeft daarom
het vraagstuk op welke wijze de toekomstige boeren
bij de stichting der nieuwe boerderijen aan kapitaal
zullen moeten worden geholpen in studie genomen,
doch betwijfelt voorshands of het juist zou zijn te
achten, daarvoor rcntelooze voorschotten te ver
strekken.
Dc Minister is nu tot het besluit gekomen, dat ge
durende de periode, waarin de Wieringermeer nog
niet tot den definitieven geineentevorm kan geraken
onder een door bewoners gekozen raad het gewenscht
is ten aanzien van het gemeentelijk beheer instelling
bij de wet te bevorderen van een openbaar lichaam
„dc Wieringermeer" dat in zijn uiterlijk geheel op een
gemeente gelijkt doch waarvan de bestuursorganen
worden ingesteld door de Kroon.
Evenzoo acht de Minister ten aanzien van het wa-
torschapsbeheer aangewezen te bevorderen dat 'n wa
terschap „dc Wieringermeer" wordt opgericht.
De oprichting van beide openbare lichamen
mankt thans een onderwerp van ernstige studie uit,
waarbij het contact met den Minister lan Binnen-
laudsehe Zaken en Landbouw reeds tot vruchtdragen
de samenwerking belooft tc leiden, terwijl het in des
ondergeteekenden voornemen ligt om bij die studie
ook een lid van dc contactcommissie uit den Zuider
zeeraad te betrekken.
In een nola van wijziging wordt betoogd, dat het
wenschelijk is, dat de mogelijkheid worde geopend
om rentedragende voorschotten voor woningbouw te
verstrekken aan corporaties, welke zich bevordering
van de volkshuisvesting in de Wieringermeer ten doel
stellen. In verband hiermede is dc redactie van art. 16
verruimd in dezen zin.
STRAFZITTING VAN VRIJDAG 11 DECEMBER.
HET IS GEVAARLIJK OP EEN DRUK VERKEERS
PUNT DE KLUTS KWIJT TE RAKEN.
Een te Alkmaar woonachtige boekbinder, de heer R.
de V-, tevens permanent motorrijder vanwege den
..struggle for life", had Zaterdag 5 September den te
genslag. toen hij met zyn motor vanaf het Ritsevoort
komende, den Nieuwlandersingel wilde oprijden, bij
dien nogal gevaarlijken hoek in aanrijding te komen
met den twaalfjarigen jongeheer Nico Out, die op het
rijwiel vanaf den Kennemerstraatweg in aantocht was.
De motorrijder, vermeenende, dat de knaap ceniger-
mate wijfelde. verliet het pad der deugd en kneep
links den bocht af met het hier boven gereleveerde
gevolg Gelukkig was het alleen de fiets die werd be
schadigd. De boekbinder, heden terecht sfaande. weet
de schuld aan de wyfelzucht van den jeugdigen Nico.
die echter flink van zich afsprak en den motorrijder als
de schuldige aanwees.
De ambtenaar requireorde f 20 boete, tot niet geringe
ontsteltenis van den boekbinder, doch tot diens merk
bare opluchting stelde de kantonrechter zich tevreden
met het opleggen van f 6 boete of 6 dagen en f 5.50
schadevergoeding aan den papa van den jeugdigen
wielrijder.
ERRARE HUMANUM EST DWALEN IS
MENSCHELIJK.
In een acute aanval van aberratlo mentis, 'n gees-
Hjke afwijking, die meer onder geleerden voorkomt,
men denke slechts aan de vergeten parapluies en ver
keerde hoeden en overjassen, waarmede verstrooide
professoren belachelijk worden gemaakt, hadden wij
in ons verslag den bakker IJ. V. uit Schormerhorn, die
niet de noodige zorg zou hebben besteed om rijn ket
vast te zetten, van het hem ten laste gelegde vrijge
sproken. maar het bleek, dat de kantonrechter minder
onbezonnen met vrijspraken handelde en aanhouding
der zaak had gelast ten einde zich zoo mogelijk door
meer bruikbare getuigen te doen voorlichten. De bak
ker had beweerd zijn ket tc hebben vastgezet aan een
hekpunt, en de strop was afgegleden toen de ket was
geschrokken voor een voorbijkomende vrachtauto. Met
het droevig gevolg, dat de ket voor den auto was ge
sprongen. overreden, 'n poot had gebroken en moest
worden afgemaakt, omdat de reparatie van gebroken
pooten bij paarden tot dusver nog niet met i-ucees
kan worden uitgevoerd.
Thans worden in deze zaak nog gehoord 2 getuigen,
de heer P. te Kloeze. chauffeur van de vrachtauto, te
Hilversum en brigadier Talsma uit Schermerhorn.
Ik zou alles voor mijn jongen over hebben, ging de
oude man voort. En je weet heel goed, waar het hem
om te doen is. Waarom wacht je dan langer? Nu je
eenmaal hier bent, moest je maar by ons blijven, drong
hij aan. en zijn stem klonk vleiend.
Goeden dag, mr. Beel. Ik moet nu weg. Ik ben met
een vriendin hier en ik kan niet zoo lang wegblijven.
Waarom heb je zoo'n haast? mopperde de oude
man. Kijk eerst eens rond, nu je eenmaal hier bont. Ik
heb een boel nieuwe dingen laten maken en alles is
prachtig onderhouden. Als God wil. zullen we een goede
oogst hebben dit jaar. Ga eens mee naar het veld en
vertel me of je ooit mooier kudde schapen in Cornwal
hebt gezien.
Vanmorgen niet, zei het meisje gedecideerd, ik
moet nu heusch weg...
En hoe lang ben je van plan hier te blijven?
Een maand.
En ga je dan terug naar Yorkshire?
Ja
Drie jaar zijn gauw voorbij: ala de optie verloopen
ia. is het afgeloopen, denk daar aan. deerntje!
Deze woorden klonken als cen bedreiging en ze wa
ren ook als zoodanig bedoeld. Maar Nancy scheen er
geen aandacht aan te schenken.
O, die tien duizend pong zal ik wel krijgen, zei ze
uit de hoogte.
Van je eigen geld?
Natuurlijk van mijn eigen geld.
Tien duizend pond van een ander is niet hetzelfde,
zei hij nadenkend.
Waarom wist ze niet. maar die woorden hinderden
haar. Gesteld dat ze met Ben Briggs zou trouwen en
Trevanion Court als huwelijkscadeau kreeg, dan zou het
tooh niet hetzelfde zijn als het terug tc koopen vin
eigen verdiend geld en over de vreugde van het op
nieuw bezitten zou een schaduw vallen.
Het huis zou. moreel gesproken, niet aan haar, maar
aan Ben behooren.
Je herinnert je wat ik je twee jaar geleden gezegd
heb. nietwaar? ging de oude voort. ik zou het een
beroerde geschiedenis vinden, maar als je erop gesteld
bent, zou je Je naam niet behoeven te veranderen, en
hij fluisterde de woorden als er kinderen zouden ko
men. zouden ze Trevanion kunnen blijven heeten. Denk
daar aan, deerntje, denk daar aan!
Nancy vloog weg zonder een woor d te antwoorden.
De twee mannen keken haar na, terwijl ze de laan uit
Da chauffeur beweerde, dat hy de ket reeds hsd
aangereden, voor hij met zooveel geweld tegen een
woning aanreed, dat zijn wagen slechts met behulp
van een dommekracht van het perceel kon worden los
gemaakt. Voorts had hy geen touw om den hals van
de overreden ket gezien. Deze laatste verklaring «as
in strijd met de bevinding van Brlg. Talsma, dat zich
wel een touw om den nek van de ket had bevonden,
welk touw door den bakker werd getoond.
Overigens verklaarde de brigadier, dat de bakker wel
eens wat nalatig was in het vastmaken van zijn paard.
De heer Ambtenaar achtte bewezen, dat het naard
niet voldoende was bevestigd en vorderde f 10 boete
of 10 dagen.
Mr. Prins, verdediger, wees op de civiele kwestie. d:o
aan dit schijnbaar onbeduidende zaakje was vastge
knoopt door de verzekeringsmaatschappij van de
beschadigde auto. zoodat men al het odium wil uit
storten op het hoofd van den bakker, die bij het ver
lies van zijn ket, nu ook nog de schade aan de auto
zou moeten dragen.
Verdediger trachtte voorts aan te toonen. dat zijn
cliënt voldoende zorg had gedragen, bracht ter oprak®
uit de schrale jurisprudentie betreffende dergelijke
overtredingen, een vonnis van de rechtbank te Almeio,
waarin vrijspraak was verleend. Pleiter meende voorts
dat het culpa-element in casu niet voldoende was
aangetoond en concludeerde alzoo tot vrijspraak.
Na de geanimeerde rc- en dupliek, bepaalde de kan
tonrechter de uitspraak op 23 December.
DB ONTREDDERDE FRUIT- EN ÖROENTENKAP..
De heer A. v. d. Pol. 'n actief lid van de bekende
familie die tal van Alkmaarsche gezinnen van dnge-
lijksch brood en fruit voorziet, was op Zaterdag 3
October in een druk gesprek gewikkeld met een damo
over het gewichtige onderwerp: wat zullen we vandaag
voor groenten eten? toen het aangename onderwerp»
plotseling ruw werd afgebroken door cen vrachtauto,
die de fruitwagen des heeren v. d. Pol tamelijk on
zacht aanreed, zoodat de peren en appelen en verder
ooft en groenten met grof geweld op de straat werden
geslingerd en de handelaar een tamelijke schade aan
zijn klein betkijf werd toegebracht. De auto reed onge
stoord door: wat bekommert zich een olifant om een
kip? Maar het bleek later, dat de bestuurder was d®
heer C. K. uit Bergen, heden werd veroordeeld tot
1 10 boete of 10 dagen, onevens schadevergoeding aan
den heer v. d. Pol van f 20.
Volgens den ambtenaar was de bestuurder niet op
zettelijk doorgereden, wat met de straf verrekend werd.
1.
OUDE KLARE STUDENTEN OP HET NACHTELIJK
OORLOGSPAD.
Het trok de aandacht van den heer Goosenxons, assu
radeur te Alkmaar, die in laten avond van 1 October
met zijn auto zich op de pont te Velzen bevond, dat
in een eveneens zich op de pont bevindende ford een
tweetal jonge lieden aanwezig waren, die zich ?urte
lt ngs bedienden van een kruik, waarin vermoedelijk,
blijkens de gedragingen van deze snaken, geen Vic-
torla-water aanwezig was. In verband met de vel®
ongelukken door geheel of ten deele beschonken auto
bestuurders veroorzaakt, besloot de heer G. het nummer
te noteeren. en zette hij den wagen, toen deze met een
vaart van wel 95 K.M. de richting Beverwijk insloeg,
met zijn eigen auto na. Het bleek dan ook weldra dat
zijn vermoedens juist waren. Dc ford reed door Castri-
cum in de richting Bakkum en naar den overweg, dia
setrk verlicht, maar momenteel afgesloten was. in af
wachting van een electr. trein. Het feit echter, dat de
boomen gesloten waren, was voor den opgewonden be
stuurder geen beletsel om er als een dolleman op los te
rijden. Eerst werd het spatbord van een wachtenden
auto vernietigd, daarop suisde de ford door de gesloten
boomen. liep over nog 3 sporen heen en reed daarop
ongeveer te pletter tegen een llchtpaal, die half door
sloeg. zoodat de electrische trein, die bijna onmiddel
lijk daarop arriveerde, met moeite zijn loop kon vervol
gen
Het was meer dan wonder, dat de bestuurder, de 21-
jarlge Jhr. W. W. v. L. S. en zoo we vernamen, zekere
H. na zulk een geweldige aanrijding, nog zoo goed,
als ongedeerd bleken te zijn. zelfs waren zij nog zoo
vol „vitaliteit", dat de heer Goosensons, die hen zoo
loffelijk had gecontroleerd, met een pak slaag werd'
bedreigd. De heer Ariën Gorter, brigadier-titulair der
rijksveldwacht werd inmiddels uit zijn warmen koffer
opgetrommeld en nam den toestand in oogenschouw,
teneinde proces-verbaal op te kunnen maken. De ont
redderde passagiers werden door den bloembolienhan-,
delaar Frans te Warmenhuizen in zijn Alfa Romeo,
waarvan het spatbord was vernield, verder thuis ge
bracht De bestuurder van het drankwagentje, een lar.g
jongmensch met een nog kinderlijk gezicht, zich noe
mende „scholier" en wonende te Bergen, stond heden,
terecht. Aan zijn schuchter verweer, dat hij niet be-'
schonken was geweest en de verlichting bij den o\er-.
we onvoldoende was (zij was „kolossaal" zei brig.
Gorter spontaan) werd weinig aandacht geschonken.'
Het was dan ook wel te verwachten, dat de heer
Ambtenaar zich zelf zou overtreffen in het nemen ven
een krachtig requisitoir, waarin hij ten duidelijkste l et
uikomen, het gevaar dat door dergelijke autobestuur
ders kon worden veroorzaakt. Een dergelijk optreJen
kon niet met een geldboete worden vereffend en ge
vorderd werd dan ook 1 maand principale hechtenis <-n
ontoegging rijbevoegdheid voor den tijd van 12 maan
den.
rende. Maar ze was niet ver gekomen, of ze merkte het
getrippel van pooten achter zich. voelde Iets kouds en
nats op haar hand. Het was John, dc hond, die haar
was gevolgd.
John, John, John! Hier! hoorde ze den ouden Beel
roepen.
Maar John bleef naast haar loopen.
Jij wilt wel bij mij blijven, nietwaar? ze! het meisje*
het dier streelend.
John blafte van vreugde en keek het meisje met zijn
groote trouwe oogen aan.
Laat hem maar roepen, lachte ze, blijf maar bij
mij als je wilt.
En ze vervolgden samen hun weg.
Ben je van plan dat toe tc staan? zei de oude man
kwaad tegen zijn zoon.
Wat toestaan?
Dat ze je hond Inpalmt?
Ze mag meenemen wat ze wil. antwoordde jong®
Jack. Begrijp je niet, vader, dat John niet eerder
terug komt, voordat zij hem torug brengt; en dan,..
Beide mannen zwegen een poos.
Toen begon dc oude Jack opnieuw:
Misschien heb je gelijk, jong. Ze is zoo trotsch ala
een prinses, maar een mooie meid is ze en ik zou haac
graag als schoondochter hebben.
Ik zal haar krijgen, wat er ook gebeurt. Als z®
terug komt zal ik met haar spreken. Maar dan moet
u er niet bijkomen.
Waarom niet?
Omdat u alles bederft. Vanmorgen ook al.
Waarom?
U praat op een verkeerden toon met haar. U kwetst
haar door haar te laten merken dat ze geen geld heeft.
Oude Jack zweeg een oogenblik; toen begon hij spot
tend te lachen.
Luister, jongen. Ik ben niet voor niets zeventig
jaar geworden. De menschen zeiden dat Je moeder de las
tigste vrouw uit Cornwall was en toch heb lk haar klein
gekregen. Ik ken de vrouwen en ik hebvanmorgenmeer
voor Je gedaan dan jij wel denkt
Maar vader...
Hou je mond en wees geen kind, zei de oude Jack
en liet hem alleen staan.
W*ordt vervolgd.
