V
DE LAATSTE RIT.
Radioprogramma
H
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
I
L
ZITTING VAN VRIJDAG 22 JANUARI-
TERNAUWERNOOD AAN VERPLETTERING
ONTKOMEN.
De 36-jarige vrachtrijder Jan M. uit Bergen, die zich
met zijn vrachtauto op 15 October op den onbewaakten
tramoverweg aan den Kanaaldijk bevond op het moment
dat een lokaaltrein in aantocht was, ontkwam nog juist
bijtijds aan een dreigende vermorseling door vol gas te
geven, zoodat het ongeval met eenige materieele schade
aan den auto afliep. Door den machinist echter werd
tegen Jan M. proces-verbaal opgemaakt wegens over
treding van artikel 11 van het Spoorwegreglement en
stond hij de vorige week terecht. Het feit moest ver
dachte natuurlijk toegeven, doch hij beweerde tevens,
dat het uitzicht ter plaatse destijds werd belemmerd
door eenige goederenwagens, die na het ongeval direct
verwijderd waren. Den Kantonrechter was het ook
opgevallen, dat de toestand bij den overweg niet altijd
voldeed aan de eischen van veiligheid en achtte Z.Ed.
het hooren van den verbalisant-machinist noodzakelijk.
Bij de heden voortgezette behandeling werd de ma
chinist Teijen gehoord, die verklaarde alle middelen ter
waarschuwing te hebben aangewend. In verband evenwel
met de voor verdachte ongunstige omstandigheden werd
hij tot slechts f 5 boete of 5 dagen veroordeeld.
WAS HET BIER OF SLIB?
f 60 boete en 1 jaar
gerequireerd.
intrekking rijbewijs
In ons aanvangsnummer van ons rechtsverslag der
vorige week werd de aandacht onzer lezers gevestigd
op den persoon van den 25-jarigen heer Piet K, 'n ge
fortuneerde stamhouder van een aan de Noordervaart,
gemeente Oterleek. woonachtig landbouwer, welk jong-
mensch in de gelukkige omstandigheid verkeert, de di
verse levensvermakelijkheden geregeld te kunnen bijwo
nen, waarbij een solide motor, door hem met bewame
hand gereden, hem een niet. te versmaden assisentie
verleent. En deze benijdenswaardige jongeman nu, na
zich in den avond van Zondag 13 December aangenaam
verpoosd te hebben in de comfortabele dancing der
Alkmaarsche „Harmonie", had zich omtrent het mid
dernachtelijk uur op zijn onafscheidenlijke motor bege
ven naar het bekende semi-dorp Stompetoren, alwaar
ln het café van den heer Kamsteeg, annex bal- en too-
neelzaal ondanks het vergevorderde uur, dank zij de
ons inziens al te soepele bepalingen der landelijke
politie-verordeningen. dans- en drankgenot nog onge
hinderd kon worden geschonken.
Na ook in deze inrichting van vermaak eenigen tijd
vertoefd te hebben, wilde de heer Pieter K. zich op zijn
.motor huiswaarts begeven, doch bleek volgens de mee
ning van den brigadier Talsma, die hem dien nacht met
zijn bijzondere opmerkzaam had vereerd, niet in staat
geacht deze motor behoorlijk te besturen, zooals de
brigadier had geconstateerd uit het feit, dat de heer
Pieter K., na op onzekere wijze te zijn weggereden, bij
het nemen van een bocht kwam te vallen en onder zijn
motor terecht kwam. Geen hulpvaardige hand werd uitge
stoken om hem te helpen, want de stemming scheen niet
zwaargeladen van hulpvaardigheid, maar toen de heer
K. na zelf weer opgekrabbeld te zijn. weer wenschte
weg te rijden, werd hem zulks door den brigadier belet
en op diens lastgeving de motor in een bewaarplaats
opgeslagen. De brigadier echter, bij wien al reeds gedu
rende geruimen tijd ernstige bezwaren waren opgerezen
omtrent de motor-uitstapjes van den heer K., meende
thans termen te hebben gevonden om tegen hem proces
verbaal op te maken ter zake overtreding van artikel
22 B der motor- en rijwielwet, luidende:
Het is den bestuurder van eeft motorrijtuig of rijwiel
verboden daar mede te rijden op een weg of een rijwiel
pad, terwijl hij verkeert onder zoodanigen invloed van
het gebruik van alcoholhoudenden drank, dat hij niet
in staat moet worden geacht het motorrijtuig of rijwiel
naar behooren te besturen.
Ter zake deze overtreding \gas de heer K. dan de
vorige week als verdachte voor den Kantonrechter ge
dagvaard en verscheen hij aldaar met zijn juridischen
vertrouwensman mr. C. A. de Groot als verdediger.
Door verdachte werd ontkend in zoodanigen al
coholhoudenden toestand te hebben verkeerd, dat hij on
machtig zou zijn geweest zijn motor te besturen.
De oorzaak van zijn val moest worden gezocht in den
glibberigen toestand van den weg, waardoor het motor
rijwiel bij het nemen van een bocht was geslipt. Voorts
werd door verdachte geinsinueerd, dat vermoedelijk
door kwaadwilligen de stuurpen was vastgezet, waar
door natuurlijk het nemen van een bocht onmogelijk
was gemaakt.
Door den brigadier werd de mogelijkheid van slippen
ontkend en evenmin had verbalisant, zelf ook motor
rijder. bemerkt dat de stuurpen vaststond. Verdachte
had na den val, zonder zelfs zijn motor, die was blijven
doorloopen, af te zetten, willen doorrijden. De briga
dier was toen tusschenbeide gekomen en had het voort
rijden belet. De wijze waarop verdachte had gereden,
TEUTTTETON
NAAR HET ENGELSCH.
10.
„Is dat al een oude dame? Een goed mensch is hij
toch; de moderne jongelui zouden dat niet voor een oud
mensch over hebben.
„Mr. Wrighton is zelf niet meer zoo jong."
„U moet niet vergeten, dat ik vijf en zestig ben. En
hij is drie en dertig, heeft hij mij zelf gezegd. Dus dat
vind ik jong maar u. met uw achttien jaren ze
ker oud!"
„Ik dacht ook. dat hij al tegen de veertig was."
„Dat komt. hij heeft al heel wat gehad in zijn leven.
Zijn ouders heeft hij, als 't ware, voor zijn oogen zien
verdrinken, toen hij een jaar of vier, vijf was. Toen
kwam hij in huis bij een oom. met wien hij het niet
vinden kon. Zijn verloofde is gestorven. Veel geld bezit
hij ook niet"
Dolly zou.met den mai/trein naar Londen reizen; on
derweg zou zij het huis weerzien, waar zij nog met haar
vader gewoond had: Marston Court
Dit was dezelfde mailtrcin, waarmee ka.pitein Vastaed
had gereisd, die verdacht werd van den moord op
Herbert Bartie op den avond na dat stormachtig on
derhoud op Marston Court
Het was koud. Dolly was wel goed ingepakt, maar
de raampjes waren stijf bevroren.
Viermaal stopte de trein, eer ze Marston bereikten.
Bij de vijfde halte deed Dolly het portier open, om eens
rond te kijken op het haar zoo bekende station. Hoe
dikwijls had zij daar op het perron gewacht met haar
vader, als ze een eind ver weg uit jagen of uit visschen
gingen. Zou de stationschef en het andere personeel er
nog zijn?
Zij vergat, dat het maar acht maanden geleden was,
dat ze Marston verlaten hadden; maar dat komt, voor
haar was er zooveel gebeurd in dien tijd.
Een besteller, dien ze kende, kwam aan het portier.
„Drew!" riep ze.
„Is u dat, miss? Wel, ik ben blij, dat ik u eens zie. Hoe
maken uw moeder en zuster het? Wij missen u allen zéér
op de plaats."
„Gaat het iedereen goed? Hoe is het met...?"
was door den brigadier door een schetskaart aangege- I
ven.
Een viertal getuigen a décharge, waaronder een jonge
dame uit Beemster, die met den heer P. K. tevoren
hadden geconverseerd, beweerden geen alcohollschen
invloed aan hem te hebben bespeurd, ook niet n a den
val van den motor, toen hij later met hen was opge
wandeld. Verdachte beweerde voorts zélf den motor in
den stal te hebben gezet.
Een knecht van den ouden heer K., vader van ver
dachte. den Zeeuwsch-Vlaamschen heer Vital de Koek,
verklaarde, gehoord te hebben, dat de brigadier, toen
deze den zoon van zijn patroon, de „citaosie" (dag
vaarding) beteekende, had gezegd dat hij Piet K. net zco
lang zou zoeken, dat zijn rijbewijs werd ingetrokken.
De brigadier, onmiddellijk van repliek dienende, ver
klaarde niet te hebben gezegd. Piet K. te zullen zoeken
maar hem wel gewaarschuwd te hebben, het noodig te
achten, indien Piet doorging onder den invloed van ge
noten biertjes motor te rijden, dat hem zijn rijbevoegd
heid werd ontzegd. Overigens verklaarde de brigadier
nimmer te hebben opgemerkt, dat verdachte gebruik
maakte van sterken drank en hij voorts in normalen
toestand geacht kon worden een zeer bekwaam motor
rijder te zijn. Na het verhoor der gedagvaarde getuigen,
werd het door ambtenaar en kantonrechter wenschelijk
geacht alsnog 2 door den brigadier Talsma genoemde
personen, die het gebeurde hadden bijgewoond, den rij
wielbewaarder Leegwater en zekeren heer H. Volstra,
als getuigen te dagvaarden en alzoo de verdere behan
deling der zaak uitgesteld tot heden.
Alstoen werden alsnog gehoord de heeren M. Leeg
water. stalknecht en H. Volstra, fabrieksarbeider, wier
getuigenis niet in het voordeel van verdachte kon wor-
den geacht. De heer Ambtenaar beschouwde den ver
dachte. voornamelijk op grond van diens overmatig bier
gebruik. als een gevaarlijk rijder en vorderde f 60 boete
of 60 dagen en ontzegging rijbevoegdheid voor den tijd
van 1 jaar.
Mr. C. A. de Groot leverde een uitvoerig pleidooi,
concludeerende tot vrijspraak, subsidiair een straf in
verhouding met de geringheid fler overtreding. Door den
heer Kantonrechter werd de uitspraak bepaald op 5 Febr
DE VRIENDELIJK WUIVENDE VERKEERSAGENT.
Een garagehouder uit Burgerbrug. de heer J. G. N-
werd in den avond van 1 Nov. te Alkmaar tweemaal
op den bon gecalligrapheerd. ten eerste omdat hij de
Koorstraat met zijn luxe wagen bereed, zonder dat dit
rijtuig van twee brandende koplampen was voorzien
en secundo, omdat hij niet had gereageerd op het door
een politie-agent gegeven stopsein. De heer N., de vorige
week beleefdelijk op de morgen-audiëntie van den Kan
tonrechter genoodigd, kon alstoen het lichtgebrek niet
tegenspreken, maar wel ontkende hij opzettelijk nage
laten te hebben zijn wagen te doen stoppen. In de opge
stoken politiehand had hij niet gezien een ambtelijk
gebaar, maar slechts een beleefdheids-geste. De verba
lisant ontbrak, dus kon deze definitie, waarop het be
kende Italiaansche spreekwoord: Se non vero, bene
trovato, misschien kon worden toegepast niet met re
denen van wetenschap worden weersproken, zoodat tot
aanhouding en verhoor van den verbalisant werd beslo
ten. Gedurende de voortgezette behandeling werd echter
wel den indruk gevestigd, dat de heer N., die bezig
was een leerling-chauffeur te instrueeren. niet opzettelijk
had doen doorrijden, ten einde een bekeuring te ont
duiken. Hij kwam er dus tamelijk goedkoop af met 'n
boete van f 4 of 4 dagen en 'n dito-dito van f 6 of 6 dg.
NIET VERSCHENEN GETUIGEN VOOR DEN POLI
TIERECHTER TER VERANTWOORDING
GEROEPEN.
Voortdurend blijven ter terechtzitting gedagvaarde ge
tuigen wederrechtelijk weg, welke absentie dikwerf even
ongewenschte stagnatie in de behandeling der strafza
ken veroorzaakt. Het strafwetboek geeft echter wel twee
artikelen aan om dergelijke nalatigen te straffen en zoo
stonden heden successievelijk een viertal personen ter
zake overtreding van artikel 444 terecht. Artikel 192,
dat een misdrijf is en waarop alleen gevangenisstraf is
gesteld, had men maar buiten beschouwing gelaten.
In de eerste plaats dan was het een kelner, de heer
H. J. Burksen, die had moeten verschijnen op 12 Oct.
in een zaak, betreffende verduistering uit Bergen, Deze
heer werd veroordeeld tot f 4boete of 4 dagen.
Vervolgens verscheen een Duitsche dame, mevrouw
G. W. V., geboren K. uit Haarlem, die eveneens getuige
nis had moeten afleggen in dezelfde strafzaak contra
den kelner Hendrik A., ook haar werd f 4 boete subs.
4 dagen opgelegd.
De Amsterdamsche koopman J. K., welke had moeten
verschijnen als getuige in een strafzaak tegen een café
houder uit Anna Paulowna en van geen belangstelling
had blijk gegeven, werd eveneens met f 4 boete of 4
dagen gestraft
Eindelijk was de reiziger Corn. T. uit H.H.-Waard
de pisang omdat hij op 5 October niet present was in
een mishandelingszaak tegen Piet G. Aangezien deze
spijbelaar al bijzonder veel pech kon annonceeren, werd
hij met extra consideratie behandeld en veroordeeld tot
f 3 boete of 3 dagen. Als men echter maar wil onthou
den, dat de kantonrechter ook zestig gulden boete op
kan leggen.
Hier begint het!
Voorkom
Gorgel droog met 7jtlgf&C*£
Doozen 25. 45 en tS
En Dolly noemde een heele rij namen achter elkaar
op.
„Allemaal goed, Miss, behalve met ouwen Lewdes, die
is den dag vóór Kerstmis gestorven. Maar nu moet ik
weg. miss." En toen fluisterend: „Er is zeker nog
niets ontdekt betreffende den moord?"
„Niets."
Jk heb er nog eens goed over nagedacht en ik ge
loof toch altijd, dat die officier het heeft gedaan."
„Maar die is denzelfden avond nog naar Londen ge
gaan."
„Er is wel een manier om terug te komen, al staat die
nu ook niet in het spoorwegboekje aangegeven. Die mail
stopt in den regel even buiten Londen bij Cresworth en
die terugkomt doet dat meestal ook. Nu, ik zal mijn
vrouw vertellen, dat ik u gezien heb."
Hij sloot het portier en ging. Het was nu ijskoud in
den coupé. En doordat zij zoo druk in gesprek was ge
weest met dien besteller, had zij vergeten, haar water
stoof opnieuw te laten vullen. Nu zou de trein niet meer
stoppen dan na anderhalf uur.
Wat had Drew ook weer gezegd?... Dat het mogelijk
was geweest voor den man, die verdacht werd van den
moord op Herbert Bartie, dat hij in den nacht naar
Marston Court teruggekeerd was.
De verdediging van kapitein Vastaed had juist berust
op de onmogelijkheid van dien terugkeer. Het leed geen
twijfel, dat hij met den mailtrein had gereisd tot een
afstand van dertig mijlen van Londen. Dit had Mr. Ca-
rew bewezen. Maar als de treinen uit de verschillende
richtingen stopten en elkaar ontmoetten in Cresworth,
dan kon hij van den eenen in den anderen trein zijn
overgestapt en zoo denzelfden weg terug zijn gegaan.
Het onopgeloste vraagstuk van den dood van Herbert
Bartie had haar nog dikwijls gekweld. Van dat oogen-
blik af dateerde haar tegenspoed.
Het station Lessington, waar Mr. Carew kapitein
Vastead verlaten had. was nu voorbij. Dit werd geacht
de laatste halte te zijn vóór Londen. Als Drew nu gelijk
had, dan zou Cresworth binnen een paar minuten be
reikt zijn. Ging de trein nu al niet wat langzamer?...
Dolly verkeerde in de grootste spanning.
Ja, daar hield hij stil! Nu was het de vraag, of de
andere mail op het station stond.
Het was één uur in den ochtend. Een paar bestellers
stonden op het perron. Dolly riep tot den een:
„Is de mailtrein uit de andere richting al aan?"
„Neen, maar die zal er over een minuut zijn."
„Vertrekken wü nog vóór dien tijd?"
„Neen, een paar seconden later, anders is de weg niet
veilig."
„O, negen van de tien keeren. Daar is hij al!"
Dolly telde eens de seconden, dat de treinen van
TER ERNSTIGE WAARSCHUWING VOOR WIELRIJ
DERS MET VERBLINDENDE VERLICHTING.
ART. 22 MOTOR- EN RIJWIELWET ZAL WORDEN
TOEGEPAST!
Een 22-jarige smidsknecht uit Schermerhorn stond
op grond van het feit, dat hij in den avond van 4 Oc
tober per rijwiel had gereden en gebruik gemaakt van
een lantaarn met verblindende verlichting, waarvan een
automobilist veel last had ondervonden, heden als pre
cedent terecht. De verdachte beweerde dat jongens aan
zijn lamp hadden geklungeld, doch dit kon niet belet
ten. dat hij werd veroordeeld tot f 4 boete of 4 dagen.
By volgende gevallen zal echter deze straf worden ver
zwaard. Wielrijders moge zich dit voor gezegd houden.
GEEN KINDERSPEELGOED.
De 19-jarige „koopman" W. J. B. te Bergen werd in
den nacht van 17 December na afloop van een grandi
oos bal te Schoorl aangetroffen in het bezit van een
dolk, met als heft een geprepareerde bokkepoot. Dit ge
vaarlijke speelgoed werd hem afgenomen en procesver
baal opgemaakt. De kantonrechter zei tegen (lezen dolk
drager, toen hij heden wegens overtreding der wapen
wet terecht stond, dat hij wel voorgoed afscheid van het
moordtuig kon nemen. Opgelegd werd 6 gulden boete
of 6 dagen en het wapen verbeurd verklaard.
ZIJN PARABEL HAD TWEE ONGELIJKE
BEENTJES.
De expediteur M. K. uit Borgen, deftig In 't zwart
gedoscht, had zich op 16 December te Castricum sohul-
dig gemaakt aan overtreding van artikel 27 der mo
tor- en rijwielwet Hij was namelijk niet in staat aan de
rijkspolitie te toonen. zijn rijbewijs, omdat hij zulks had
vergeten. Volla Tout! Gevorderd werd f 5 boete of 5
dagen, wat verdachte zeer onbillijk vond, omdat het hier
een onwillekeurig verzuim gold.
Als U.Edele uw bril vergeet, doceerde de heer K.. dan
kunnen ze u daar toch ook niet voor straffen, niet waar?
De heer kantonrechter repliceerde goedmoedig dat
deze vergelijking niet juist was en veroordeelde den
philosoof tot slechts f 3 boete of 3 dagen.
„BELASTING" IS NOOIT EEN POPULAIRE
INSTELLING.
De vrachtrijder P. den H., uit Broek op Langendijk,
was 18 Dec. toen hij zich met zijn vrachtauto te Cas
tricum bevond, aangehouden door de rijksverkeerspo-
litie. die zijn auto ging meten en constateerde dat
de belasting, die slechts mocht bedragen, 1533 kilo. wel
2050 bedrag. De vrachtrijder werd geverbaliseerd, stond
heden terecht, had zeer vele bedenkingen, wenschte
heel wat voorlichtingen, die hem niet verstrekt konden
worden en werd ten slotte veroordeeld tot f 7 of 7 dag.
DE WETTELIJKE STRIJD- OM EEN LANDPAD
TE SCHOORL
Ook Schoorl heeft momenteel zijn question bruiante in
den vorm van een juridischen strijd om het bezit van
een landpad. De landman. Dirk Zw„ aldaar had ir. de
maand October 1931 gemeent een einde te maken aan
de faciliteit om voetgangers gebruik te laten maken
een pad over zijn land en dezen weg afgezet door de
hekpoortjes die van beide zijden toegang gaven aan Jan
en alleman, stevig vast te zetten.
De gemeente echter, die zich door jarenlange usance
reeds onbetwistbaar eigenares waande, van dit landpad,
nam geen genoegen met deze eigenmachtige afsluiting
en knipte de afsluitingen weer open, na ingewonnen
Juridisch advies.
De heer Zw. evenwel gaf ook niet toe, dooh was wel
bereid om in de onderhandeling te treden. De gesloten
wapenstilstand mocht echter niet tot een blijvende vrede
leiden. Na Nieuwjaar werden de vijandelijkheden weer
geopend en heden had de kantonrechter, na een druk
ken morgen, een middagzitting bestemd om dit landpad
proces in behandeling te nemen.
De heer Dirk Zw. verscheen dan als de verdachte!
die zonder toestemming van het bevoegd gezag op 12
Oct een openbaren landweg had versperd en als getui
gen waren gedagvaard Baron von Fridag, benevens de
heeren Bern. Beemster en Jacob Boschman, gemeente
naren, die konden verklaren, dat zij steeds vanaf hun
prille jeugd ongehinderd gebruik hadden gemaakt van
dit landpad. De heer Boschman kon vertellen, dat de
vorige eigenaar, de heer Simon den Das. eenmaal had
geprobeerd het pad af te sluiten, doch de toenmalige
burgemeester Peek had deze afsluiting doen verwijderen
en verder was er niet meer over gesproken.
Burgemeester Von Fridag. zwaar gewapend met ka
dastrale legger der wegen, openbare kaar der wegen,
enz., deelde mede dat dit pad genaamd Achterpad of
Binnenweg, by menschheugenis steeds was bestemd
voor doorgang voor iedereen en het was van gr-^*'» Ke-
teekenis voor de gemeente, dat dit pad voor de Vereen,
voor Vreemdelingenverkeer, dat dit pad als zoodanig
niet voor het publiek verloren ging. Getuige rele^perde
voorts nog dat van gemeentewege vonders waren aan
gebracht
weerskanten op het perron stonden; die tijd was meer
dan voldoende voor een flinken man, om over te loopen
En zoo kwam Dolly tot de conclusie, dat Vastead
dien nacht nog teruggekomen was en dat hij Herbert
Bartie vermoord had.
HOOFDSTUK XI.
Tegen den ochtend kwam zij eerst in Londen aan.
Twee bestellers wachtten op den mailtrein. Ze werden
dadelijk in beslag genomen door twee heeren, die eer
ste klas reisden.
Daar stond Dolly nu, verstijfd en verkleumd van de
koude, met haar bagage op het perron. Ze wenkte een
kruier, maar die scheen haar niet te zien. Troosteloos
ging ze op een koffer zitten, en moede als zij was,
stond haar nu toch het huilen nader dan het lachen.
Daar kwam iemand op haar af: een lange, stevig ge
bouwde man, met een bontjas, waarvan de kraag tot
over de ooren opstond.
„Uw trein is wat vroeg en ik ben een minuut te laat",
zei Wrighton en zijn donkere oogen keken precies in
de hare.
„Ja", zei Dolly, die niets anders wist te zeggen.
Al zou zij ook nooit geloofd hebben, dat zoo iets had
kunnen plaats vinden ze was nu echt blij, dat ze hem
zag.
„Hoe kwam uw familie er toe, om u 's nachts alleen
te laten reizen? En dat nog wel met zoo'n koud. Ik zal
u met een taxi naar Kin ga Cross laten brengen. Daar
zult u dan weer eenigszins verkwikt de reis aanvaarden
kunt"
Hij riep een taxi aan en ze stapten in. Hij deed zijn
bontjas uit en sloeg haar die over de knieën.
„Zijn dat nu schoenen voor zulk weer!" zei hij boos.
En na een paar minuten: „Wordt u nu wat warmer?"
„Ja, wel een beetje."
Hij hielp haar uit de taxi en in de wachtkamer op
Kings Cross brandde een knappend vuurtje. Ze wist niet,
wat een moeite het had gekost, om dit gedaan te krij
gen. Er werd haar een beker dampenden bouillon ge
bracht, en, toen ze dien langzaam uitgedronken had,
begon be zich weer wat behagelijker te gevoelen, en ging
zij er zich over verwonderen, dat Wrighton zoo precies
den tijd van aankomst had geweten, waarop ze het hem
toch ook weer kwalijk nam, dat hij zich de vrijheid had
veroorloofd, haar te halen.
Na eenigen tijd kwam hij in de wachtkamer, blauw
van de koude, en ging zijn handen en voeten bij het
vuur warmen. Dolly keek naar hem met een uitdrukking
op het gezichtje van: „Wat doe je hier eigenlijk?"
„Er ia nergens anders vuur. Dat is de reden, waarom
ik u dus kom storen," zei hij.
Zij antwoordde niet
De ambtenaar van het openbare ministerie, die
deze zaak een speciale studie had gemaakt, haalde in'*
omvangrijk requisitoir verschillende arresten aaa
Raad en andere hoogero rechtscolleges. Waar dit
reeds meer dan 30 jaren was gebezigd als algea^
wandelweg, en door den eigenaar nimmer verzet
aangeteekend tegen het feit, dat dit pad op den
der wegen werd aangeduid, als openbaren weg, daar
de ambtenaar de meening toegedaan, dat de gemeent
haar recht stond en vorderde spreker veroordeeline J1!
den heer Dirk Zw. Waar het echter hier betrof een erf
cipieelen kwestie en aan den heer Zw. nleta in Zjjn
deel kon worden ten laste gelegd, daar meende de aw
tenaar met het requisitoir een zeer geringe boete»*
1 gld. subs. 1 dag hechtenis.
Mr. Langeveld uit Alkmaar, verdediger van den -#
dachte, stelde aan de hand van de nieuwste uitsprai
van den Hoogen Raad vast. dat een weg of pad ali-*
doordat de overheid het onderhoud heeft overgenojnT'
op deze wijze eigendom der gemeente kan worden?
overneming van het onderhoud dateert van den w
sten tijd en verdachte heeft zich daartegen verzet 0i
grond van het feit, dat de eigenaar verzuimde zich test
het plaatsen van den weg op den legger der wegen
verzetten, is de weg z.i. nog geen openbaar eigende 1
geworden. dag
Pleiter laakte het ln het gemeentebestuur, dat etb t*Titi
poging om bemiddelend op te treden door de halssta» mi
rige houding van den burgemeester mislukte en oce
deelde het niet geoorloofd zich zonder schadcloosstelüa n
den eigendom van verdachte toe te eigenen. TensJot*
vroeg pleiter vrijspraak.
De kantonrechter zaJ over 14 dagen uitspraak do«« m
WOENSDAG 27 JANUARI.
HILVERSUM (1875 K
V.A.R.A.: 6.45 en 7.ÓLichaamsoefeningen o.l.v. G. KI»
rekoper; 8.00 Gramcir.onmuziek^'.P.RO. 10.00 Mom»
wijding. V-A.R-A.: 10.15 Uitend voor arbeiders ina
Continubedrijven; 12 00 Tijdsein cn Septet o l.v. U Br.i
145 Rustpoos zender: 2.15 Onze Keulen door P. J. Kq'
Jr.; 3.00 Cello-recital door Henri van Fr&ag; 3.30 Ho»
spel „De Tooverstaf'. op te voeren uXor het VAfiJ
tooneel; 4-30 Gramofoonmuziek; 5.10 Vraaghalfo»3
6.00 Onderwijsfonds voor de Binnenvaart: 7.00 Popti
concert door het Septet o-l.v. Is. Êyl; 800 Voordrvr
door Willem van Cappellen; 8-15 Muziek van der
uitzending uit Amsterdam; 10.00 Uitzending van fe
Alg. Ned. Bond van Handels- en kantoorbedienden; 16j
Concert door het VARA-Orkest; 11.00 Persberichtenul
Vaz Dias; 11.15 Concert.
HUIZEN (298 lt»'
N.C.R.V.: 8.00 Schriftlozing; 8.15 Morgenconcert; 51»'
Zang door Dameskoor; 10 30 Korte Ziekendienst
Da. K Prins; 11.00 Harmoniumbespeüng; 12.00 Por.
berichten; 12.15 Gramofoonmuziek; 1230 Tijdsein^
zang; 2-00 Gramofoonmuziek; 2.30 Lezen van Chr.
tuur; 3.00 Hendriks Trio; 4.30 Gramofoonmuziek (f'
Rustpoos voor het verzorgen van den zender; 5.00
deruurtje; 6.00 Uurtje voor de landbouwers: 7.00 (k
serie; 7.45 Persberichten van het Ned. Chr. Persbur*
800 Uitzending uit het Concertgebouw te AmsteHW
VOO
Nfl
gels<
dag
spre
geni:
gestt
vang
Ui'
te st
deel(
Een
dag
aflef
deze
maa
10.30 Gramofoonmuzeik.
6-10 Concert door het Omroeporkest
Gramofoonmuziek: 11.50 Middagconcert; 3.
door het Norag-orkest; 9.50 Concert.
HAMBURG (371É
eest van Hannover;«f.
3.50 Cos*
RG (47*
LANGENBEI
625 Concert; 11.20 Gramofoonmuziek; 12.25 Concert^|
Concert
KALUXDBORG (1151
11-20 Strijkorkest: 4.20 Gramofoonmuziek; 7 20 Pot
muziek; 10.20 Dansmuziek.
DAVEXTRY (1554!
12.20 Concert; 1.35 Orgelconcert; 3.50 Concert; 5.05!
gelconcert; 9.50 Idem.
PARIJS-RADIO (17281
12.50 Gramofoonmuziek; 1.25 Idem.
MILAAN (5011
4.15 Kamermuziek; 6.20 Populaire muziek.
ROME (4411
4 50 Vocaal concert; 5.0ö Orkestmuziek; 7.20 Grte
foonmuziek.
.WARSCHAU (1411
4.00 Gramofoonmuziek; 4.55 Populair concert door W,
Omroep-Orkest; 6-55 Gramofoonmuziek; 10.20 Ds»
muziek.
PARIJS-EIFFEL (1446
8.20 Concert o.l.v. Ed. Flament
0
de
zen
aan
bui
Gisi
omj
aan
voo,
D
ten
Zon
groc
van
achi
vooi
den
Hij schoof een stoel bij het vuur en ln gespannen stfr ïont
zwijgen zaten zij samen in de vlammen te turen. mo°
„U hoeft niet zoo angstig naar de klok te kijker,"»
hij. „Een witkiel zal ons waarschuwen twee minuta tuig
voor de trein vertrekt"
„Ja." j
„Het ia tijd, sir", riep de man aan de deur. "e*
„Noem mijn arm", zei Wrighton op bevelenden tot
Zij deed echter, of zij dit niet hoorde en zei en»
„Ik reis derde klas*, toen ze stonden aan de o;e
deur van een coupé eerste klas.
„Ik heb een kaartje voor die dame", zei Mr. Wrigbt#,
tot den conducteur, die ongeduldig wachtte, om hete*
voor het vertrek te geven.
Dolly voelde een hand onder haar elelboog, die hu', jj
naar binnen duwde, en zoo zat zij in minder dan g#. was
tijd in den coupé, terwijl de trein zich al in bewegil ^ur
zette. op
Wrighton sloeg haar weer zijn bontjas over de kni«e
maar driftig schudde zij die af en sloeg haar eigen sj»: ]ya
om zich heen. een
Die eerste klasse was verwarmd; de fluweelen Jjqu
sens op de banken maakten het er ook gerieflijker. maj
Dolly haalde haar beurs te voorschijn en schudde te Mei
inhoud op haar schoot ren
„Ik geloof dat ik genoeg geld heb, om u mijn kaartj jjUu
te betalen", zei ze. „Eens kijken: mijn derde klas j£,
acht en twintig shilling en een eerste Is driemaal m0l
duur. Dat wordt dus vier pond, vier shilling. In bg late
vervolg wilt u wel zoo goed zijn, mij mijn eigen maai» Zjjn
van reizen te laten kiezen? Ik ben heel arm en hf ach)
schikt mij dus niet, om eerste klaskaarjes te einen- toen
Zij had nog vier shilling over, nadat zij het bewus» nen
bedrag uitgeteld had. een
„Ukunt uw geld behouden. Ik wil het niet hebben (jen
zei hij kalm. van
„En ik wil niet, dat mijn reis betaald wordt door e* tig
vreemde." J dad:
„U kunt het zóó beschouwen: u werd gedwongen lf
dit eerste klas reizen; dus hoeft u dit ook niet te
talen."
Dolly legde de drie souvereigns en vier-en-twW D(
shillingen in zilver op de bank naast hem.
„Het is voor u; u kunt er mee doen, wat u wilt" tot
Hij Hij beet zich op de lippen en maakte een han
geduldige beweging. de j
„Miss Marston," zei hij, „u doet als een dwaas sch® gen.
meisje. U kunt dat geld niet missen; ik heb u eerste»» de p
laten reizen; dus hoeft u zich volstrekt niet verpli» ^oc
lanp
den
te voelen, mij dit terug te betalen."
Geen antwoord van Dolly.
Wordt vervolgd-
