DE LAATSTE RIT.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
BARSINGERHORN
Burgerlijke Stand.
Geboren: Hendrik, zoon van Geert Patje en van
Antje de Haan; Geertje, dochter van Jacob Blokdijk
en van Geertje Groot; Jan, zoon van Jacob Kooijman
en van Sieke van Rees; Janni. dochter van Dirk Win
kel en van Arien van Twuïjver; Ililbert Albertus,
zoon van Johannes Kroeze en van Grietje Uneken.
Ondertrouwd: Geene.
Getrouwd; Geene.
Overleden; Jacob Lam per t, oud 85 jaren, weduw
naar van Engclina den Ilartog; Pieter van Bodegra
ven, oud 71 jaren; Pieter Pool, oud 54 jaren, echtge
noot van Grietje Kamerling.
Loop der bevolking over de maand Januari 1932:
Ingekomen: Mej. M. H. Freijmuth van - Bloemen-
daalT C. Chr. Draai van Winschoten; H. Leezer van
Emmen; W. van der Sluis van Rauwerdhem; Mej.
T. Hofstra (echtg. W. v. d. Sluis) van Baarderadeel:
A. Zuidema van Anna Paulowna; D. Bosman van
Gramsbergen; P. op 't Holt en gezin van Medemblik;:
G. van der Vechte E. Schimmel en W. Schimmel van
Emmen; mej. A. Müller (echtg. P. Moeliker) van Win
kel; M. Bettenbroek en gezin van Muntendam; P.
Smit en gezin van Wieringerwaard; K. D. Meinders-
ma en gezin uit Frankrijk.
Vertrokken: A. Wolfert naar Amsterdam:: W. P.
Kalkman naar Goes; E. Pieters en gezin naar Win
kel; G. J Reinders en gezin naar Winkel; J. Vos en
gezin naar Medemblik; L. de Graaf naar Andijk; II.
Jager naar Slochteren; G. Brouwer naar Marken; H.
Hille naar Ter Apel; A. D. Stubbe naar Delfzijl; mej.
Joh. de Vries naar Beilen; A. B. Beuving naar Gro
ningen; mej. B. J. M. Kool naar Wijdenes; A. van
Laar en gezin, J. Prins en gezin. B. van der Ploeg
en R. Jeurink naar Medemblik; mej. W. E. van
Baarle en gezin naar Enschede.
De ten behoeve van het Plaatselijk Crisis Comité
alhier gehouden collecte heeft opgebracht f386.60, ter
wijl de geldswaarde van de giften in natura geschat
wordt op f79.
NIEUWE N I ET) O R P
Algemeene vergadering van de muziekvereeniging
„Excelsior", ten lokale van den heer H. Kossen.
Aanwezig 15 leden.
De Voorzitter, de heer C. Groot opent en heet de aan
wezigen welkom.
Hierna worden de notulen en daarna een keurig op
gemaakt jaarverslag voorgelezen door den secretaris,
den heer C. Koorn.
Onder dank voor de keurige samenstelling worden
beiden goedgekeurd en geteekend.
Uit het jaarverslag valt te constateeren, dat de ver-
eenigïng met de benoeming van den heer Koolhaas
van Twisk als directeur, een goede keuze heeft gedaan
en dat het thans mede met de goede wil der leden weer
mogelijk is den naam „Excelsior" hoog te houden. Het
aantal werkende leden bedraagt momenteel 23.
Hierna brengt de commissie, belast met het nazien der
rekening van den penningmeester, verslag uit.
De ontvangsten hebben bedragen f 485.34 êa de uit
gaven f 522.47. Alzoo valt een nadeelig saldo te boeken
van f 37.13.
In de ontvangsten zijn begrepen f 30.65 voordeelig sal
do van 1930, en nog ontvangsten tot een bedrag van
f 90.64, welk bedrag in de rekening van 1930 had behoo-
ren te worden opgenomen, zoodat het finantieel over
zicht over 1931 al een zeer ongunstig resultaat laat zien,
met een bedrag van f 158.42 meer uitgegeven als ontvan
gen.
Mede door verhooging van de contributie met 5 cent
per week, hoopt men de finantieele moeilijkheden eenigs-
zins te bestrijden. Met zulke finantieele zorgen doet het
niet aangenaam aan, te moeten vernemen, dat twee
kunstlievende leden als zoodanig hebben bedankt en hun
penninske niet meer wensohen te offeren, als finantieele
steun aan ons toch zoo dikwijls verdienstelijk optredend
fanfarecorps. Hieruit spreekt helaas al bijzonder weinig
sympathie, voor ons plaatselijk vereenigingsleven.
Namens de commissie wordt voorgesteld de rekening
goed te keuren, met dank aan den penningmeester voor
het accuraat beheer en zijn keurig werk, waarmede een
duidelijk overzicht wordt gegeven. Alzoo wordt door de
vergadering besloten.
Hierna volgt bestuursverkiezing wegens aftreding van
de heeren C. Groot, voorzitter, H. Boer, penn. en C.
Koorn, Secr. Allen herkiesbaar. Voorgesteld wordt de
aftredenden bij acclamatie te herbenoemen.
De secretaris en penningmeester stellen het echter op
prijs, indien zij eens van hun functie ontslagen zouden
worden. Ze willen de vereeniging niet in moeilijkheden
brengen, maar zij stellen zich liefst niet herkiesbaar en
zouden gaarne zien,dat ook andere leden, zich eens mèt
hun werk zouden willen belasten.
Na toelichting van den Voorzitter, wordt tot stemming
overgegaan met het resultaat, ddt de heer C. Groot
wordt herkozen, en na herstemming voor de heeren
Boer en Koorn, worden benoemd de heeren J. Hart en
W. v. Rossum. De heeren Groot en V. Rossum nemen
hunne benoeming aan, terwijl de heer Hart, niet ter
vergadering aanwezig zijnde, met zijne benoeming in
kennis zal worden gesteld.
Als afgevaardigden naar de algemeene vergadering
van den Westfrieschen Bond, te houden te Hoorn, wor
den aangewezen de heeren C. Groot en G. Peetoom.
FEüIIT KT 0N
NAAR HET ENGELSCH.
HOOFDSTUK XIV.
Mr. Wrighton zat op een avond te praten met Mrs.
Brotherton en Dolly zat in haar gewone hoekje, even
achter zijn stoel, bij het vuur.
Ze spraken van de staking. Dit was nu het gewone
onderwerp. Dolly luisterde niet. Zij zat te droomen van
„thuis"; hoe het niet lang meer zou duren, of ze zou bij
Moeder en Charley wonen en Helen zou getrouwd zijn.
„Den volgenden winter zal ik in Australië zijn", hoor
de ze Mr. Wrighton zeggen.
Onwillekeurig dwaalde haar blik zijn kant uit. Hij was
den laatsten tijd verbazend verouderd; de vastberaden
trek om zijn mond kwam nog ééns zoo sterk uit.
Dus het volgend jaar zou hij in Australië zijn? En
hij zou voor jaren weggaan, misschien wel voor altijd.
Wat was hij vriendelijk voor haar geweest; op den
nacht van de reis, bij voorbeeld, en toen met dien over
val van de stakers. En zij was dikwjjls niet eens beleefd
tegen hem geweest.
Zachtjes verliet zij het vertrek. Niemand riep haar te
rug. Boven aan de trap fluisterde Toby haar toe, of zij
nog even op zijn werkkamer kwam.
„Ik ben moe, Toby. Ik ga naar bed, Morgenochtend
zal ik wel naar je snijwerk kijken."
Maar hij hield zóó aan, dat ze zich maar liet over
halen.
De kamer was bezaaid met werktuigen en snippertjes
hout.
„Heel mooi"! zei Dolly het werk bekijkend.
„Doet u er een eindje aan!" drong hij, duwde haar in
een stoel en begon te rommelen in zijn instrumenten-
kist
„Neen, ik ben te moe."
Hij keerde zich om, met een beitel in de hand.
„Dat komt van dien leelijkerd! Die neemt u van mij
af. Ja, ik weet het wel. Die leelijkerd! Die leelijkerd!"
Eeo beslagen tong
een vri) zeker bewijs van
slechte spijsvertering en
verstopping. Ook voor
kinderen zijn Foster's
Maagpillen. het bekende
laxeermiddel, uitstekend
f 0.65 bei flacon.
De heer Groot stelt voor deze gelegenheid wederom een
auto gratis disponibel en zoo er meer animo bestaat om
de Bondsvergadering te bezoeken, kunnen er nog drie
leden mee. Enkele geven te kennen wel mee te willen.
Komen er soms nog meerdere liefhebbers, is Groot ge
negen met zijn autobus heen te gaan.
Volgt behandeling beschrijvingsbrief.
Door onze afgevaardigden zal nogmaals worden aan
gedrongen om een Bondsreglement te ontvangen.
Wat de bestuursverkiezing betreft, wegens periodieke
aftreding van de heeren Bruul en de Ruiter wordt, zon
der aanzien des persoons de wenschelijkheid besproken
en of het niet meer juist is, dat het hoofdbestuur be
staat uit werkende leden van vereenigingen.
Overeenkomstig de meening van de vergadering zullen
de afgevaardigden hun houding bepalen.
Vervolgens blijkt uit de beschrijvingsbrief, dat geen
der vereenigingen zich nog heeft opgegeven, die het
concours wenscht te organiseeren.
Als blijkt dat zich op de Bondsvergadering ook geen
enkele vereeniging zich hiervoor opgeeft, zal door onze
afgevaardigden toch worden aangedrongen op het hou
den van een concours, mede voor rekening van den
Bond.
De voorkeur wordt door de vergadering gegeven, om
dan het concours te houden in den muziektuin te Alk
maar. Denkelijk zal deze plaats, het finantieele gedeelte
ten goede kunnen komen en daarbij is het een mooie
omgeving. Ook overeenkomstig deze zullen de afgevaar
digden hunne houding hebben te bepalen.
Tot commissieleden voor het nazien der rekening over
het volgend jaar worden aangewezen de heeren C. Rut-
sen en P. Strijder.
Zoo mogelijk zal een uitvoering gegeven worden op
Zondag 28 Februari a.s. met medewerking van de Ar-
beiderstooneelvereeniging.
Hierna volgt de rondvraag waarin besprekingen vol
gen van min en meer huishoudelijken aard. Waarna
Voorzitter enkele oprechte woorden van dank richt aan
onze afgetreden secretaris en penningmeester voor het
vele dat zij voor onze vereeniging hebben gedaan met
den wensch dat hun opvolgers met evenveel ijver en
sympathie de belangen der vereeniging zullen behartigen
De hoop uitsprekende dat de gewone besluiten in 't be
lang der vereeniging zullen zijn sluit Voorzitter de ver
gadering.
Er zijn nog enkele mooie instrumenten over om leer
lingen te plaatsen.
WARMENHUIZEN
SCHOORLDAM.
Onze vroegere plaatsgenoot, de heer H. E. Dijken,
thans Hoofd der O. L. school te Poortvliet (Zl.), is als
nummer één der voordracht benoemd tot Hoofd de>-
O. L. school te Loosdrecht (bij Hilversum), alwaar
hij per 1 April in functie treedt.
ZITTING VAN VRIJDAG 29 JANUARI 1932.
NADERE OPHELDERINGEN OMTRENT EEN
BIJZONDER GEWICHTIG DELICT.
Zooals onze geeerde lezers zich zullen herinneren en
als zij het soms niet doen, ontvangen zij daarvoor a pri-
ori volledige vergiffenis, was de vorige week de heer
M. v. D., reiziger te Alkmaar voor den Kantonrechter
gedirigeerd, omdat hij aldaar op 2 December op den
Helderschen weg met zijn defect geraakten en onbe
heerd achtergelaten auto het verkeer zou hebben be
lemmerd. De heer van D. beriep zich alstoen op force
majeure en werd deze zaak aangehouden, ten einde den
niet opgeroepen verbalisant te hooren. De afwezigheid
van verbalisanten in zaken, waarin het feit niet wordt
erkend of omstandigheden worden naar voren gebracht,
die een verificatie met den verbalisant onvermijdelijk
maken, geven dikwerf moeilijkheden met de vlotte be
rechting. Thans echter was de desbetreffende verbali
sant, de heer Volbeda, aanwezig en wierp zijn toelich
ting een geheel ander licht op de zaak. De heer v. D.
was namelijk in de file rijtuigen, waarin hij zich als
nummer een in een gehuurden wagen bevond, ge
woonweg uitgestapt en had den wagen in den steek ge
laten. Het drukke verkeer ter plaatse ondervond daar-
Zijn gezicht kon zij niet zien, maar ze schrikte van
den vreemden, heesohen klank in zijn stem en kramp
achtig stond hij steeds met het handvat van zijn beitel
te manoeuvreeren.
„Leelijkerd! Leelijkerd! Ze gaat naar hem toe!"
„Maar Toby, waarom zou ik nu naar Mr. Wrighjton
gaan? En het is wel heel lomp van je, dat je hem altijd
zoo „leelijkerd" noemt!"
„Leelijkerd! Leelijkerd!" herhaalde hij weer.
Hij boog zich nu zóó ver voorover, dat zijn hoofd na
genoeg op gelijke hoogte was met het hare, zoodat ze
kon zien, hoe wild hij keek.
„Maar Daisy had hij toch niet", fluisterde hij.
Zonder het zelve te weten, scheen hij dien naam uit
gesproken te hebben. Maar nu fluisterde hij dien telkens
weer en luisterde er zelve naar, aJ overleggend:
„Daisy? Daisy? Daisy?... Wie was Daisy ook weer?"
„Je hebt een zuster gehad, die Daisy heette."
„O, ja, zusje Daisy...! Maar hij heeft Daisy nooit ge
had!... Neen, Daisy is naar een ander toegegaan. Die
aardige Daisy! Wie was Daisy eigenlijk?'
„Je zuster, Toby" zei Dolly weer vriendelijk.
Hij liet den beitel vallen en spande zijn zwakzinnig
brein in.
„Er was iemand anders...- En „leelijkerd" kreeg haar
toen niet... Iemand anders... Ja, Herbert heette hij.
Waar is Daisy nu?"
„Ze is dood." zei Dolly zacht. „Je weet toch wat dat
groote, witte kruis op het kerkhof in Hattorth? Daar
ligt zij begraven."
„Iemand anders is ook begraven," zei hij verheugd
„Diep onder het groene gras. Hij kan haar nu niet lan
ger bleek en ellendig maken en haar den heelen dag
laten huilen... Hij ligt onder den grond. Ik weet, dat ze
hem er onder gestopt hebben. Maar waar is Daisy?
Daisy?"
„Stil, stil, Daisy is weg! Huil maar niet om haar!
Daisy is gelukkig en ze wil, dat jij ook gelukkig bent.
Geef mij nu den beitel maar even, dan zal ik een eindje
voor je werken."
„Maar waar is Daisy?"
Ruw schudde hij haar bij den pols.
„Je moet Daisy niet terugverlangen,Toby. Daisy is in
een land, waar de mooiste bloemen bloeien, lelies en
rozen en viooltjes en;"
„Ze hield van bloemen. Wij plukten dikwijls manden
vol. Zullen we er morgen ook wat plukken? Er staan
sleutelbloemen achter in den tuin. Dat heeft John mij
verteld."
door moeilijkheden en was de verbalisant zelf verplicht
geweest de Chevrolet op het Sationsterrein te rijden. De
rollen werden thans verwisseld, inplaats van een ver
ontschuldiging ontving de automobilist een berisping en
werd hij veroordeeld tot f 4" boete of 4 dagen.
TWEE WIELRIJDERS DEN PAS AFGESNEDEN.
Een provinciaal ambtenaar uit Beverwijk, de heer
A. P. S. E D, stond de vorige week terecht ter zake een
gemaakte verkeersfout, door op 8 December op den
Kennemerslngel, 'n lastig hoekje, waar aldoor veel op
lettendheid en kvachtige signalen worden verelscht, voor
twee wielrijders, die voornemens waren de Heilooër brug
op te rijden, was omgereden, zoodat deze heeren alleen
door krachtig remmen een aanrijding konden voorkomen.
De heer D. beweerde toen door het geven van signalen
en het uitsteken van een richtingaanwijzer, voldoende
zijn voornemen te hebben aangekondigd, doch deze ver
dediging kon niet het feit ontzenuwen, dat hg de van
rechts komende wielrijders voorrang had moeten ver-
leenen. Om echter den heer D. de ruimst mogelijke ge
legenheid te geven om te sneuvelen of te overwinnen,
werd deze zaak aangehouden, ten einde eenige nieuwe
getuigen, die de ambtenaar in depot beweerde te heb
ben, alsnog te hooren. Als resultaat van deze voortge
zette behandeling kan worden medegedeeld, dat de heer
D. werd veroordeeld tot f 10 boete of 10 dagen en ver
oordeelde voorts vriendschappelijk gewaarschuwd, dat,
indien hij nog eens met dit watertje voor den dokter
in Alkmaar mocht komen, zijn rijbewijs voor intrekking
in aanmerking zou komen.
LANDELIJKE GENOEGENS. DIE NIET KONDEN
WORDEN GETOLEREERD.
De heer P. Th. L., een kweeker te Egmond aan den
Hoef en M. M. de W., arbeider aldaar, hadden op 16
December hun daaglijks-brood-werk, dat hen wel niet
al te hevig gepresseerd zal hebben, gevooieerd door sa
men op stap te gaan in den duinen van den heer Van
Vliet. De heer de W. had zich voorzien van een gan-
zenspuit. die bij hem den in zijn positie minder pass in
den wandelstok met zilveren knop verving en ook
beter gebruikt kon worden als zich eventueel eens 'n
eetbaar gedierte mocht voordoen, dat met een wandel
stok niet achterhaald kon worden. Het beloofde een
gezellig uitstapje te worden, doch helaas de jachtopzie
ner Hols wierp roet in het diner en maakte proces-her
baal op tegen den heer L, ter zake overtreding van
artikel 461, terwijl de W. werd vereerd met een calange
wegens het zich in het jachtveld bevinden met een ge
laden geweer zonder acte of vergunning. De heeren
waren dan uitgenoodigd om verleden week met betrek
king tot deze feiten terecht te staan, doch aangezien
beiden kortweg ontkenden en de Jachtopziener niet bij
de hand was, gelastte de kantonrechter aanhouding der
zaak tot heden. Thans waren de heeren tegenover el
kander geplaatst en droeg de conferentie soms een zoo
luidruchtig karakter, dat de kantonrechter 2 bescnik-
bare zware brigade-commandanten requireerde, om op
alle gebeurlijkheden voorbereid te zijn.
Ten slotte werd requireerd tegen P. L. f 15 boete of
15 dagen en tegen zijn vriend de W. f 40 boete of 40 dg.,
benevens inlevering van het geweer of f 20 boete of 10
dagen. De kantonrechter zal op 12 Februari zijn oordeel
kenbaar maken.
LITERATUUR-VERSPREIDING OF MUZIKALE
KUNSTUITING?
Een 23-jarlg. te Amsterdam gedomicilieerd heerschap,
met name Willem D., bevond zich op 14 Januari op
touraée en bezocht toen ook de gemeente Alkmaar,
waar de finantiën kerngezond zijn en dat dus nog
al eenige aantrekkingskracht uitoefent op berooide
buitenlanders. Hij werd aldaar aangetroffen door een
agent van politie in de Kinheimstraat, waar hij zich
zou hebben onleidig gehouden met het zingen van liede
ren. Voor dergelijke kunstprestates is echter een con
certzaal noodlg en heeft men die niet voorradig, dan in
ieder geval vergunning van den Commissaris, conform
art 196 ten vierde van de algem. politieverordening.
Aangezien de zanger niet in het bezit was van een der
gelijke vergunning, en die vermoedelijk in der eeuwig
heid ook wel nooit zal krijgen, werd het ambtelijk
schrijfmateriaal voor den dag gehaald en proces-verbiml
opgemaakt. Het gevolg was dat de muzikale schilder
de vorige week terecht moest staan en werkelijk ook
de moeite had genomen persoonlijk te verschijnen, om
mede te deelen. dat de verbalisant zich schromelijk had
vergist, daar hij zich bezig had gehouden met den ver
koop van couranten en de liederen ten gehoore waren
gebracht door een mede-aanwezige muzikale groenten-
boer. Natuurlijk kon ook hier uitstel van executie niet
uitblijven en werd aanhouding bevolen, inclusief hot
hooren van den verbalisant. Heden echter was wel de
verbalisant, agent de Vries, present, doch nu was de
protesteerdende cabarettist niet aanwezig. Er werd nu
verder maar geen omslag gemaakt en aan verdachte
f 3 boete of 3 dagen opgelegd.
MET DEN PLATTELANDSVRIJHANDEL IS HET
ONHERROEPELIJK AFGELOOPEN.
Een Salomo's oordeel.
In den zoogenaamden goeden ouden tijd die trouwens
ook lang niet altijd zoo erg goed genoemd kan worden,
was het althans den allerkleinsten kleinhandelaars ge
oorloofd ongehinderd hun negotie op het platteland aan
„Goed. En dan zullen we er enkele bij Daisy op het
graf leggen."
Toby was al weer getroost; Daisy was vergeten en
hij verlangde gauw naar bed te gaan, des te eerder
zou het dan weer ochtend zijn en konden ze bloemen
plukken.
Hoe was toch eigenlijk die geschiedenis van Daisy?
Haar naam werd nooit genoemd op „Sparrenzicht". Dol
ly zou niet geweten hebben, dat Mrs. Brotherton een
dochter had gehad, als Harry Smithson het haar niet
toevallig verteld had. Martha had niet van haar gespro
ken; tot nu vanavond was de naam van Daisy niet bij
Toby over de lippen gekomen. Zijn moeder had nooit
stilgestaan voor het kruis op haar graf. .Tóch gingen ze
er iederen Zondagochtend voorbij... Zou Mr. Wrighton
Daisy zóó zeer hebben lief gehad, dat hij haar naam
niet kon uitspreken? Was de herinnering aan haar de
schakel, die Mrs. Brotherton en den man verbond, die
dus haar zoon had kunnen zijn? En wie was de Herbert
waarvan Toby gesproken had? De Herbert, die leed had
gebracht over Daisy?
Toby had dien volgenden ochtend de sleutelbloemen
geheel vergeten, maar Dolly herinnerde er hem aan en
toen wilde hij ook onmiddellijk beginnen met plukken.
Er stonden niet zooveel bloemen; ze vulden maar een
klein mandje.
„Die zullen wij nu op het graf van Daisy leggen",
zei Dolly.
„Wie is Daisy?"
„Dat geeft nu niet, wie zij is, maar wij zullen hier op
de bank een kruis en een krans van de bloemen maken
en die dan op het graf leggen met het marmeren kruis
er op, dat daar in den hoek van het kerkhof staat."
Toby's hulp beteekende niet veel; dus duurde het
eenigen tijd, eer een kruis en krans klaar waren. Maar
het was heerlijk voorjaarsweer; de lucht was helder, de
zon had al veel kracht
Hattorth was de eenige plaats, waar zij heen mochten
zonder het geleide van John. Tusschen Hattorth en
„Sparrenzicht" toch kon hun geen leed geschieden, want
de huisjes langs dien weg werden uitsluitend bewoond
door oud-bedienden van Mrs. Brotherton.
De staking duurde nog voort en de armoede, die in de
gezinnen heerschte, ging alle beschrijving te boven. Dol
ly hal al lang het geld weggegeven, dat Mr. Wrighton
haar met die bedoeling overhandigd had. Iederen dag
werden de mannen opstandiger. In een plaatsje, een
twintig mijlen van Diston af, was de militaire macht
al te hulp geroepen. De politie in Diston was versterkt
te bieden. Maar deze faciliteit bestaat niet meer. &-<
het kleinste negorijtje heeft nu zijn verbod om te ve^
zonder vergunning en het is dus duidelijk, dat de"*"
dern geoutilleerde gemeente Schoorl daarin niet aca'
blijft. De werklooze Alkmaarsche koetsier Jan H., d|t*
met de driewielde bakfiets op uit was getrokken oa'
boterham voor zijn met 4 kinderen gezegend gezic'
verdienen, dacht echter niet aan deze belemmering
bepeddelde Schoorl's grondgebied om zijn koopwaar
den man te brengen. Maar Baron van Fridagh, de aw
parate en actieve burgemeester, die er niet afkeerigvjj
is, zelf de handen uit de mouw te steken en ongewensj'
te handelselementen te weeren, bleef ook ditmaal ^5
passief, maar maakte tegen den vreemdeling pro.'
verbaal op. Dit gebeurde op 4 Mei 1931 en de overtrek'
stond heden 29 Januari 1932, terecht, dus had hij
schoots gelegenheid zich op dezen dag des oordeels
te bereiden. Gelukkig trof hij echter in mr. Bastert gil
gestrengen rechter, maar 'n mild magistraat, die°t
delict niet zoo heel erg vond en van meening was, c
de allerminste straf, op de overtreding gesteld,
50 ets. boete of 1 dag, in casu voldoende kon word!
geacht.
'T IS BETER DEN BAAS TE LATEN WACHTE
DAN LIJKEN EN BROKKEN TE MAKEN.
De 24-jarige heer C. v. T.. chauffeur in dienst
een Alkmaarsche handelsfirfna, dacht on overmaat 1
dienstijver op 29 Sept. 1931 op den smallen en i
onderhouden Hoornsche weg nabij den z.g. pelmolen»
voor hem rijdenden vrachtauto te passeeren, doch
slingerende aanhangwagen van den tractor die hij
stuurde, gaf bedoelden auto zóó'n opstopper, dat bet^
vaarte bij den grasberm neer te water rolde. De chij
feur, de heer Vonk, uit Dorregeest, kon nog net bijtnj
uit de cabine springen. Een motorrijder, de timmerx;
Kamp uit Heerhugowaard, daoht ook al dat zijn laats
uurtje was geslagen, doch ook hem was het lot gecü
en kon hij kerngezond heden, toen de ietwat roekel»
chauffeur terecht stond, als getuige zijn bevindi^
mededeelen. De bestuurder, die het feit erkende,
ving een flinke reprimande en werd veroordeeld tot!j
boete of 35 dagen. Ontzegging rijbewijs werd ditnui
nog niet noodig geacht
DE RUSSISCHE KET MOEST 'S NACHTS IN 2
LEDIKANTJE BLIJVEN.
De heer Rijer D.. landbouwer te Krabbendam, üj;
het gelukkige bezit van een Russische ket, die nog sj
heelemaal gewend is aan de verschrikkelijke i
den in de beschaafde wereld, op den rijweg uitg<
en in den nacht van 3 November door slooten en
dijken zijn weiland was ontloopcn, om op de sp<
terecht te komen Een excursie, die zijn eerbiedwas
eigenaar op 6 gulden boete of 6 „zittingsdagen" b- I
te staan.
DE BESCHULDIGING WAS WEL WAT KRAl[|
De 29-Jarige vrachtrijder Willem G., of laat ons
zeggen expediteur, dan klinkt melodieuser. welke Si
is gedomicilieerd te Egmond aan Zee, had in den e
van 7 December op den Hoever weg nabij het I
bruggetje, den aannemer D. Wagenaar uit Koogat:.
Zaan, die een drietons met zand beladen vrachtairi»
stuurde eenige onaangename oogenblikken bezorgd (9
hem te verblinden met zijn sterke ford-lampen, vta 1
Wagenaar de kluts totaal dreigde kwijt te raken (tz
zwaar vehikei al 'n stuk op den wegberm was geler?»
De heer G. stond thans voor dit feit terecht
beweerde noodgedwongen te hebben gehandeld. Dij
tulge Wagenaar beweerde echter dat hier opzet iï
spel was en aan een wraakneming gedacht
den. Men is op Egmond aan Zee niet tevreden 0
omstandigheid, dat Wagenaar met behulp van
werkkrachten, daar zand vandaan haalt, terwijl p|
dorp zelf veel werkloosheid hcerscht. Dit kon hit
niet voorkomen, daar hij handelde in opdracht 'i
Alkmaarsche gemeentebestuur Reeds des mort
hij daarover een woordenwisseling gekregen mr.'.
verdachte, die hem als een „hongerlijder" had
ficeerd.
De heer G. zijnerzijds beweerde echter, dat Wagl
de wenschelijkheid had uitgesproken om hem Ina"
verdrinken en met een Engelschen sleutel had geit:
Wat daar nu allemaal van kon worden aangené
werd in 't midden gelaten, doch de expediteur. dxc
licht wat al te fel had doen schijnen, werd verc
tot f 12 boete of 12 d-#:en.
•eroris
"N BEETJE AL TE HARD VAN STAL GETIPPS:
Een kunstschilder uit Bergen, de heer C. B., 1
terecht voor een feit. dat met kunst niets te maken Sij
en wel, dat hij te Bergen op 23 Dec. was aangelw
op den openbaren weg in het bezit van een jachtg
De heer B. gaf deze tenlastelegging grif toe. Hij 1
voornemens te gaan jagen op het jachtterrein van 3]
broeder, die in 't Woud woont en per rijwiel op
daarheen, doch 'n eindje den Zeeweg opgereden, a
hij werd aangehouden. Verdachte was
een jachtacte. door hem op de zitting getoond.
De heeren keken elkander eens aan of ze zeggen ^Jfankii
den: wat heb ik nu eigenlijk aan mijn fiets hanp Uit 1
waarop de heer Ambtenaar zich haastte, ontslag 'bin ge<
rechtsvervolging te requireeren, welk requisitoir d&.Ondanl
door den kantonrechter werd bekrachtigd. fCharbi
Het
Nog schenen beide partijen evenzeer op hun stuk
ven staan.
Dolly en Toby gingen voorbij een man met «1
hongerd uiterlijk. Bedelend stak hij de hand uit
vrouwen met kleine kinderen vroegen van huis to!
om een boterham. Eer ze het kerkhof bereikt
had Toby al zijn geld weggegeven. Hij was altijd
van zakgeld voorzien en dit werd anders toch
steed aan onnutte dingen.
Reute
onnuLve UUIKCU.
Hij was bijzonder opgewekt, lachte den kinderen^ankin
en betrad het kerkhof, even luidruchtig vroolijfc ^'&ten 1
„Stil Toby, niet zoo druk!" zei Dolly. [la 1
„Waarom leggen wij die bloemen hier neer?" vrctfr*,,11^ gi
„Omdat ik ze er graag zie."
..Mooi! Mooi!" riep Toby en klapte in de
Zijn vroolijkheid deed pijnlijk aan. Hij scheen
niets meer te herinneren van Daisy, maar las de
scripties op de graven en bewonderde de bloemr
kransen, die hier en daar waren aangebracht
„Maar dit is toch het mooiste!" zei hij en keel
rug naar het marmeren kruis, versierd met de sl
bloemen. Jfhet viï"
Mr. Wrighton kwam langs het pad, dat naar hei* uu
hof leidde. Hij had hen van den weg af gezien, f
„U is de eerste, die daar bloemen brengt! Haar mi*
heeft het nooit gedaan en ik heb er niet aan g&Volger
Arme Daisy! Ze hield zooveel van bloemen." JöftEfnsc
„Toby dacht gisterenavond ineens aan haar. Hij oiai
om haar te zien." JLnineezt
„Toby? Ja, hü hield veel van haar; te veeiGpon.
u naar huis? Ik wilde u spreken." «W
„Ja. Waar is Toby? Hij was hier zoo even nog. tot i
Toby!" ^en- Vu
„Hij zal niet komen, zoolang ik bij u ben; m#irxJ>aar '?el
hem maar volgen. Ik wilde met u alleen spreken- ernatioi
Dolly's hart klopte onstuimig. Wat zou er nu ko$» eid bi]
Ze liepen het kerkhof af door het hek en langs dep»-
waar hij haar gevraagd had.
„Ik wilde u over Toby spreken", begon hij. u® f
dat u niet alleen moest zijn met hem. Hij mag ds-"
schadelijk wezen, maar daar kan men nooit te w
rekenen met dergelijke patiënten!"
Toby zal geen vloeg kwaad doen." ger
„Maar u is geen vlieg en Toby heeft booze bui*
„O, hij kan wel eens lastig zijn, net als een kin proolama
„U kent hem niet, zooals ik."
„Dat zegt Martha ook,"
Hinderbu
de Duits
en presit
Wordt vervolg
