Radioprogramma
Bont Allerlei.
^a°'*cf)UVfW
Het gestolen luchtballonnetje
De geschiedenis van twee deugnieten.
...rrlnrhte zou de heer J. Wever geweigerd
Y? rUn controlehewijs te vertoonen. Hij gehoor-
hebben zijn vo|doende aan de instructies van
famscLidsrechter Voorts ontkende de heer W den
den schetdsrecnie mishandeld. Hij had
Si^ bTdè borat Willen grUpen om hem terug te
drfngen docb was per ongeluk in zijn gelaat te-
reDotgero0vètld'wachter Keg had gezien dat verdach'e
iemand uit het publiek een stomp toediende; deze
I.ïnd achter niet op de eerste rij.
X heer Schicks. Hoofdonderwijzer te Venhuizen,
aanwezig als getuigen a décharge, op verzoek van
«prdachte gewaagde van het irriteerend optreden var.
«pn gedeelte supporters, afkomstig van Bovenkarspel
!n verklaarde voorts, dat de heer Wever na het ge
huurde nog verschillende café's had bezocht, wat in
«triid was met zijn bewering dat hij zich in twee
dagen niet in het publiek had durven vertoonen van-
wptre zijn opgezwollen koon.
Volgens den heer Key was Wever flink verwond.
Hii droeg nog het litteeken.
Eiscb f '-ó boete of 25 dagen. De match eindigde
daarop voor den getuig* met 1—0. daar verdachte
ierd veroordeeld tot f20 boete of 20 dagen.
EEN DRIFTIGE BUURVROUW UIT DE
LIEFDELAAN!
De niet verschenen mej. Kniertje Gr., huisvrouw
j t wonende in de vermaarde Liefdelaan te Alk
maar had op 13 Dec jl. een viertal glasruiten ver
brijzeld in het door haar buurman D. Th. Schouten
bewoonde perceel aldaar. Dit vandalisme was ge-
uleegd bij afwezigheid van de bewoners, die echter
bij hun thuiskomt op deze wijze verrast werden. Zij
vonden echter in hun woning de heer J. A. T. de
echtgenoot van de vernielzuchtige dame. die mede
deelde. dat zijn vrouw, met wie hij in onmin leeft, om
de vernieling grondig te bewerkstelligen, een putdek
sel had gebezigd. Mej. Stoutjesdijk, 'n onderwijzeres,
die toevallig mot haat- verloofde voorbij wandelde,
had een jonge vrouw den daad zien plegen en haar
hard zien weglocpen. Eisch f 10 boete of 10 dagen.
Vonnis conform.
EEN ONHANDELBARE GRAANTJESPIKKER.
De 50-jarige arbeider Dirk D. had zich te Heider
op 28 December met geweld verzet tegen den agent
Allant die hem. op grond dat hij zich in kennelijken
staat bevond, zooals bleek uit de wartaal die hij
sprak, de slingerende gang en de jenevergeuren, die
hij verspreidde wenschte over te brengen naar den ge
meentelijke ontnuchteringsgelegenheid.
De verdachtee heden terecht staande, beweerde zich
van het gebeurde niets te herinneren. Tegen den heer
D.. die zich op een respectabel strafregister uit vroe
ger daeen kon beroemen, werd gevorderd 14 dagen
gev.. vonnis f30 boete of 30 dagen en 2 maanden gev.
voorwaardelijk met 3 proefjaren.
Ingezonden Stukken.
Dirkhorn, 2 Februari 1932.
Mijnheer de Redacteur,
Wilt u het volgende voor mij plaata
De meeste lezers van deez' krant
Zitten net als ik ook in den kant;
Helpt allen ala éénen man
En wel zooveel gij kan.
Ds werkers en gebruikers van de aarde.
Zij hebben toch de volle waarde.
Weg met geur, of kleur,
Rang of stand.
Zet alles vlug aan kant
Wij hebben allen dezelfde schrift in onze vaan,
Zij luidt: Strijd voor je bestaan!
Maar Neutraal Neutraal
Dar te ons Ideaal!!
Dankend, J. SCHOUTEN.
Secr. v. d. Neutr. Boeren Land- en Tuinbouwerbond,
afdeeling Haren karspel.
DONDERDAG 4 FEBRUARI.
HILVERSUM (1875 M)
A.V.R.O.: 800 Tijdsein en gramofoonmuzlek; 10.00 Mor
genwijding; 10.1^—10.30 Gramofoonmuziek; 10.3011.00
Soliatenconcert; 11.0011.30 Knipcursus klnderkleedlng;
11.30—12.00 Voortzetting Solister.concert; 12.00 Tijdsein;
12.01—12.15 Gramofoonmuziek; 12.152.30 Het Omroep
orkest o.l.v. Nico Troop; 2-303.00 Rustpoos zender;
3.00—3.45 Knipcursus voor gevorderden; 3.454.00 Gra
mofoonmuziek; 4.00—5.00 Ziekenuur; 5.005.30 Gramo
foonmuziek; 5.306.30 Kovacs Lajos en zijn Orkest; 6.30
—7.00 Sportpraatje door H. Hollander; 7-00—7.30 Kovacs
Lajos: 7-30—8.00 Engelsche les voor beginners; 8-00 Tijd
szo; 8.018.15 Gramofoonmuziek; 8-15—10.30 Symphonie-
concert o.l.v. Pier re Monteux; 10.30—10.45 Vaz Dias;
10.45—11.00 Gramofoonmuziek; 11.0012.00 Dansmuziek.
HUIZEN (298 M.)
K.R.O.: 8.00—9.15 Morgenconcert; N.C.R.V.: 10-00—10.15
Cramofoonmuziek; 10.1510.45 Korte Ziekendienst: 10.45
—11.00 Gramofoonmuziek; K.R.O.: 11-0011.30 Gramo
foonmuziek; 11.30—12.00 Godsdienstig halfuurtje; 12.00—
12.15 Politieberichten; 12.15—«.00 Het KR.O.-Orkest o.l.v
Johan Gerritsen; NC.R.V.: 2.003.00 Cursus fraaie
handwerken; 3-00—3.30 Vrouwenhalfuurtje; 3.30—4.00
Verzorging zender; 4.005.00 Ziekenuurtje; 5.005.45
Cursus Handenarbeid; 5.45—6.45 Concert; 6.45—7.00
Cursus knippen en stofversieren; 7.007.30 Vragenha'.f-
uurtje; 7.30—7.45 Politieberichten; 7.45—8-00 Peisbe-
richten van het Ned. Chr. Persbureau; 8-009.00 De
Chr. Zangvereeniging „Soli Deo Gloria" te Glanerbrug;
9.09—9.30 Lezing; 9.3010.30 Liederen-recital door Hans
Gruys; 10.30—10.40 Persberichten Vaz Dias; 10.40-11-30
Gramofoonmuziek.
HAMBURG (372 M.)
WO Concert door het kleine Norag-orkest; 10-20 Gramo-
tottunuzlek; 11.50 Middagconcert; 6.50 „Alceste" Opera-
togedle; 9.50 Oude dansmuziek.
LANGENBERG (472 M
625 Concert uit Hamburg; 11.20 Gramofoonmuziek; 12.25
Concert; 4.20 Harp-trio; .7.20 Dansen door klein orkest;
6 "7 Concert.
KALUNDBORG (1158 M)
11.20 Strijkorkest; 3.10 Concert; 7.30 Operette-concert;
10.05 Dansmuziek.
DAVENTRY (1554 M.)
1220 Orgelconcert; 1.35 Concert; 4.50 Concert; 8.20 Het
B.B.C.-Orkest; 10.40 Orgelconcert; 11.15—12.20 Het B.B.
C.-dansorkest o.l.v. Jack Payne.
PARIJS-RADIO (1725 M.
12.50 Gramofoonmuziek; 9.05 Radio-toneel; 9.50 Gramo
foonmuziek.
MILAAN (331 M
4-05 Gramofoonmuziek; 6.25 Concert 7.35 Populaire mu
ziek; 8.20 Opera-uitzending.
ROME (441 M
o.uo Orkest-concert; 7.20 Gramofoonmuziek; 8.20 Sym-
phonie-concert,
n WARSCHAU (1411 M.)
J-w Gramofoonmuziek; 4.55 Kamermuziek; 6-55 Gramo-
roonmuzlek; 7.35 Omroep-Orkest; 9.50 Dansmuziek.
WE ENEN (517 M-)
Svmn. (!ert 7-40 Concert; 8.55 Concert Concert door
Symphome-orkest; 9.55 Dansmuziek.
Wybert-tabletten zijn alleen echt
in de hygiënisch verpakte blauwe
doozen a 25,45 en 65 ets. Weigef
namaak en let op het ongeschon
den sluitstrookje. Vraag steeds
Comité ran Actie
tegen Wetsontwerp Terpstra.
III.
Geen bestaanszekerheid voor de Openbare School.
Bij de beoordeeling van het Wetsontwerp Terpstra
tot wijziging van de Lager Onderwijswet 1920 trekt
in de eerste plaats wel de aandacht: de verhooging
van de leerlingenschaal. Begrijpelijk is dit; die wij
ziging tast zóó ernstig de vitale belangen van hei
onderwijs aan, dat hiertegen van alle zijden, zoowel
door de voorstanders van het openbaar als door die
van het bijzonder onderwijs, met klem opgekomen
wordt.
Deze wijziging is echter niet de eenige, die het
Wetsontwerp onaannemelijk maakt; vooral niet voor
de voorstanders van de ojienbare school, terwijl ook
de voorstanders van het bijzonder onderwijs zoo lang
zij nog prijs stellen op het behoud der Pacificatie,
aan hun zijde moeten staan.
In de Memorie van Toelichting toch, behoorende
bij het adres van het Comité van Actie tegen het
Wetsontwerp Terpstra, tot de Staten-Generaal gericht,
wordt geconstateerd, dat bij deze voorgestelde wets
wijzigingen en dit na de aanvaarding aer finan-
cieele gelijkstelling voor de eerste maal en nog wel
van de zijde van de Regeering zelf voorstellen
worden gedaan, die in strijd zijn met het denkbeeld
der Pacificatie zelf.
Het uit de Lager Onderwijswet wegnemen van de
zekerheid, dat bij een genoegzaam aantal leerlingen
in elke gemeente minstens één openbare school be
staat. kan immers niet anders dan als zoodanig wor
den aangeduid.
In Art. 19 van de L. O. Wet is bepaald, dat in elke
gemeente gelegenheid moet bestaan tot 't ontvangen
van openhaar onderwijs in een genoegzaam aantal
scholen en dat in een gemeente een openbare school
moet bestaan, indien door de ouders (verzorgers) van
12 leerplichtige kinderen openbaar onderwijs wordt
begeerd of zoo lang er nog 8 leerplichtige kinderen
op een school zijn. Afwijking van die verplichting
wordt alleen toegestaan, en dit niet langer dan voor
een termijn van vijf jaren, als de Kroon, den Onder
wijsraad gehoord, daartoe toestemming verleent.
Deze bepaling, de eenige in de Lager Onderwijswet,
die aan het openbaar onderwijs in een genoegzaam
aantal scholen in elke gemeente bestaanszekerheid
geeft, wordt in het voorgestelde nieuwe artikel 14
weggenomen.
Voorgesteld wordt, dat een gemeente aan de ver
plichting om te zorgen voor de gelegenheid tot het
ontvangen van openbaar onderwijs, voldoet, als zij
slechts een overeenkomst aangaat met een naburigs
gemeente en de kinderen dus gezonden worden naar
de openbare school in die aangrenzende gemeente.
Is de afstand meer dan 4 K.M. geen nood: er rij
den allicht autobussen! En de jonge kinderen van
b.v. 5X jaar gaan in den winter bij donker, de deur
uit en komen terug, als de lamp alweer brandt!
Bijzondere goedkeuring door de Kroon om geen en
kele openbare school in de gemeente te hebben is
niet meer noodig. De Gemeenteraad krijgt de beslis
sing en Gedeputeerde Staten moeten 't besluit goed
keuren. Belanghebbenden kunnen dan nog in beroep
komen bij de Kroon wonder genoeg, dat dit be
roep nog toegestaaji wordt, want bij de oprichting
van ongcwenschte bijzondere scholen wordt het
thans bestaande recht van beroep voor ingezetenen
afgeschaft
Wat voor een paar jaar geleden bij het gedwongen
opheffen van do eenige openbare school in de ge
meente Peursum, tegen de wensch van den Gemeen
teraad, in breede kringen als onrecht werd gevoeld,
zal nu door minister Terpstra. daarin ook al weer
volgende de meerderheid van de Staatscommissie
Rutgers, tot wettelijk racht worden gemaakt.
Dat daarmede afbreuk wordt gedaan aan het paci
ficatiebeginsel, belichaamd in Art. 195 van de Grond
wet, schijnt de meerderheid der Staatscommissie en
den Minister niet te deren.
Moge de Volksvertegenwoordiging beseffen, dat op
die wijze geen waarachtige pacificatie, geen duur
zame schoolvrede te verkrijgen is.
Het Comité van Actie tegen Wetsontwerp-
Terpstra.
PLANTEN IN KAMER EN TUIN.
(Vragen en mededeelingen, deze rubriek betreffen
de, in te zenden aan den heer K. van Keulen, Loots-
straat 24, He étage, Amsterdam (West).
GLADIOLUSZIEKTE.
J. P. te Winkel bericht ik hiermede, dat ik zijn
vraag heb doorgezonden naar Wageningen, vanwaar
mij het volgende antwoord gewerd:
„Uw schrijven, gericht aan den heer Van Keulen,
indertijd controleur van onzen dienst te Hoorn, werd
ons ter beantwoording toegezonden.
Voor zoover wij dit uit de paar plakjes, afgesne
den van uw zieke gladiolusknollen konden nagaan,
zijn uw knollen aangetast door schurft. Dat is een
ziekte, veroorzaakt door bacteriën. Deze ziekte kwam
dit jaar op verschillende perceelen voor. doch hoewel
zoodanige zieke knollen niet voor export in aanmer
king komen, heeft deze ziekte voor de cultuur nog
de minste beteekenis, daar zulke zieke knollen als
regel een goede bloem voortbrengen en de mogelijk
heid niet uitgesloten is, dat de het volgende jaar ge
vormde knollen weer gezond zijn. Dit hangt hoofd
zakelijk af van de grondgesteldheid en de weersom
standigheden. Vooral vochtige bodem en veel regen
val schijnt het optreden der verschillende gladiolus-
ziekten in de hand te werken.
Er is helaas geen enkel ontsmettingsmiddel be
kend om deze ziekte en andere ziekten, die de gla
diolusknollen aantasten,te bestrijden. Daar het zeer
goed mogelijk is, dat uw gladiolusknollen niet al
leen door schurft, maar ook door andere ziekten
zijn aangetast, verdient het wel aanbeveling, dat u
ons eenige zieke gladiolusknollen toezendt.
Wij deelen u hierbij tevens mede. dat de heer Van
Keulen opgevolgd is door den heer W. J. Drost, con
troleur bij den Plantenziektenkundigen Dienst te
Hoorn, Drieboomlaan. en de heer Van Keulen voor
onzen dienst nog werkzaam is gesteld te Amsterdam.
CACTUSSEN.
Hier volgt het antwoord aan M. de W. te Nieuwe
Niedorp, wiens brief wij voor veertien dagen in deze
rubriek opnamen:
Door een kennis kreeg ik een goed adres waar U
Cactuszaden en zaden van andere vetplanten kunt
bestellen. Het luidt: N.. Hollandsche Zaadteelt en
Zaadhandel, Singel 510, Amsterdam (Centrum), Die
kennis had ook een oude catalogus, waarin een goede
honderd soorten voorkwamen.
U kunt zaaien van Februari tot April, zoo moge
lijk op wat bodem warmte. Denkt U er om dat de za
den vaak zeer ongelijk opkomen.
De temperatuur van het kasje moet zijn 65—70.
graden Fahrenheit.
Waarom zoudt u de potten doorzagen. Dat is vol
strekt niet noodig. U kunt ze best zoo gebruiken.
U moet zaaien in zanderigen bladgrond en de pot
ten goed draineeren. U strooit pl.m, een centimeter
aarde over het zand, dan voorzichtig aangieten en
de pot met glas bedekken.
Wanneer de plantjes zoo groot zijn. dat u ze kunt
aanpakken, dan zet U ze in een potje in zanderigen
bladgrond, met wat goed verweerde klei er doorheen
gewerkt.
Wanneer de plantjes goed geworteld zij'n, clan pot
u over in het volgende grondmengsel: bladgrond,,
verweerde klei, kleine hoeveelheid kalkpuia en wat
oude koemest.
De door u opgenoemde planten (het waren niet alle
vetplanten, tenminste niet Euphorbia, Saxifraga,
Thymus en Evonymus) kunnen in hoofdzaak bui
ten gekweekt worden, dus althans niet in de ver
warmde kamer. Als u ze 's winters bedekt, houdea
de meeste het buiten wel uit. U kunt ze nu natuur
lijk wel in een vorstvrij vertrek plaatsen.
Amsterdam, K. VAN KEULEN.
Of
274.
'k Zal doen, wat u zegt, zij Pim, gerust;
Graag wil ik naar Uw raad hooren,
Misschien bereiken wij nog het land.
Alle hoop ia nog niet verloren,
Of wordt ik wat zwaar, of U wat moe,
Dan geeft U maar een seintje,
Dan laat U mij zakken in de zee.
Ik zwem dan wel een eindje.
275.
En Wim blij om zijn geslaagde streek,
Liet een luid grinniken hooren,
Ja sahreeuw maar, riep hij tot den agent,
Ik zal me niet aan jouw storen.
Hij trok daarop het touw stevig aan,
Maakte daarin tal van knoopen,
Ik wil nu eens zien, beste agent,
Of je hier vandaan kunt loopen.
Hoe Amerika den geboortedag
van Washington zal herdenken.
Over enkele weken zal het 200 jaar geleden zijn,
dat George Washington geboren werd. De Amerika
nen hebben Washington den glorieuzen titel „Vader
van het Vaderland" gegeven; het spreekt dus van
zelf, dat het geheele land dezen dag op grootsche wij
ze zal vieren. Alle steden, alle dorpen en alle ge
huchten houden zich nu reeds mei de viering, die
overigens het geheel jaar zal duren, bezig.
In de eerste plaats heeft de federale commissie
voorgesteld, liet geboortehuis van Washington in
Wakefield (Virginia) te laten restaureeren. Tegelij
kertijd maakt men plannen voor den aanleg van een
uitgestrekte avenue, die zal leiden van Mount-Vernon,
de stad waar Washington gestorven is. naar de hoofd
stad der Vereenigde Staten. Deze avenue zal een on
vergankelijk en bovendien een nuttig monument zijn,
zooals bijv. de „Avenue de la grande Armée" in Pa
rijs. Verder zal in Washington, dicht bij het Witte
Huis, een prachtige weg worden aangelegd.
Om de herinnering aan dezen Amerikaanschen
held te vereeuwigen, zal er een atlas worden uitge
geven, die den naam van Washington draagt, en
waarin al zijn reizen door Amerika uitvoerig zijn
aangegeven, mét dé plaatsen, waar hij verblijf heeft
gehouden. Het belangrijkste is echter het verschij
nen van een werk van meer dan 25 deelen over het
leven, het werk en het karakter van Washington. Dit
zijn de herdenkingen van blijvende waarde. Het
spreekt vanzelf, dat daarbij een ontelbaar aantal
feesten, voorstellingen, redevoeringen enz. gehouden
zullen worden.
Koning Gustaaf en de visschers.
(Stockholm.) Wanneer men zou vragen, wie er al-
zoo tot de goede vrienden van Koning Gustaaf van
Zweden behooren, dan zou men den persoon, wiens
naam hier volgt, niet onder de adellijke lieden van
het land moeten zoeken, want men zou den heer C.
E. Erickson, visscher van beroep, er niet bij vinden.
Deze heer Erickson, die dezer dagen zijn zeventig
sten verjaardag vierde, woont in Tullgarn, het oord,
waar de koning ieder jae.r zijn vacantie doorbrengt.
De relatie tusschen den koning en den visscher be
staat reeds vanaf 1886, en iederen zomer weer kon
men hen samen zien, en voeren zij in een roeiboot
op de kleine meren die men in de buurt van Tull
garn vindt. Men ontmoette beide met hengels en net
ten om te visschen of met den buks over den
schouder in het bosch, om er op klein wild te jagen.
Natuurlijk is Erickson ter gelegenheid van zijn
zeventigsten verjaardag door verscheidene journalis
ten der Zvveedsche dagbladen geinterviewd. Als een
echt diplomaat had hij een zacht glimlachje op som
mige vragen die hem betrefende den koning werden
gesteld, maar op één vraag antwoordde hij toch, dat
dat Gustaaf een uitstekend hengelaar is. Op een mid
dag haalde de koning niet minder dan twintig
snoeken op en eenmaal gelukte het hem uit een
klein binnenmeertje een snoek van negen kilogram
te vangen. Het gebeurt niet zelden, dat koning en
visscher den geheelen dag samen in een boot op het
water zwerven. Tegen vier uur wordt de koning
meestal hongerig en dan wordt de proviand-mand te
voorschijn gehaald en aan een grondige inspectie
onderworpen. Ja, visscher Erickson kent hunne Ma
jesteiten, Koningin Viktoria kwam ook dikwijls in
de bescheiden woning der visschers binnenloopen.
Zij kwam dan een half uurtje met moeder Erickson
babbelen, en de prinsen Gustaaf Adolf en Wilhelm
van Zweden herinneren zich nog heel goed den tijd
toen vader Erickson hen op den arm nam en hun de
schoonheid van de natuur liet zien en ondervinden.
Toen koning Gustaaf zeventig jaar werd, verleende
hij zijn visschersvriend een buitengewone onderschei
ding en toen Erickson zijn zeventigsten geboortedag
vierde, gaf de koning hem ondubbelzinnig blijk van
zijn genegenheid. Maar omtrent de bijzonderheden
van 's konings gelukwenschen bewaart de visscher
een volkomen stilzwijgen.
De aarde wordt kaal.
De aarde wordt oud. Zij wordt steeds kaler en ka
ler. De kale plekken zijn de woestijnen, welke zich
op alle werelddeelen steeds meer uitbreiden. Een
zesde van de oppervlakte van de Vereenigde Staten
is woestijn, waarvan slechts 5 in aanmerking
komt voor irrigatie. Bijna het geheele Noorden van
half Afrika is woestijn. De Sahara loopt van de At
lantische kust tot het Nijldal. Aan den overkant
van de Roode Zee is Arabië, waarvan het geheele op
pervlak dor is. Het grootste gedeelte van de binnen
landen van Azië is woestijn. Hetzelfde is het geval
met Europa.
Europa is aan het opdrogen. Opmetingen van het
stroomgebied gedurende een eeuw, jaar in jaar uit,
hebben een regelmatige afname van de hoeveelheid
water, van den Rijn, de Oder, de Donau en andere
groote rivieren in dit werelddeel aangetoond.
Waarom deze progressieve opdrooging van de aard
korst? Omdat, zeggen de geologen, de rotsen van de
aardkorst het water in zich opnemen. Aangezien de
onderste rotsgronden van vulkanischen oorsprong
zijn en geen vocht bevatten, worden deze in den loop
der tijden kouder en kouder, zakken de wateren aan
de oppervlakten hoe langer hoe dieper, om in che
mische samenstellingen, om met de mineralen van
de rotsen een geheel te vormen. Aldus zullen vroeg
of laat de oceanen verdwijnen en de aardkorst zal
even weinig wateren hebben als de maan.
Het slechte handschrift.
In Berlijn stierf eenige dagen geleden een zeer be
kende figuur uit de geldwereld, de heer Von Gwin
ner, een bankdirecteur. Hij genoot de achting van zijn
geheele personeel, alleen beklaagden zij zich altijd
over het slechte handschrift van hun directeur. Het
gebeurde zeer dikwijls, dat een zijner ondergeschik
ten bij hem kwam en, wijzend op een of ander on
leesbaar gedeelte van een geschreven stuk, vroeg;
„Wilt U misschien zoo goed zijn, mij even te zeggen
wat hier staat?" Even dikwijls was dan het antwoord
nadat de heer Von Gwinntr eenige oogenhlikken
op de bedoelde plaats had zitten turen: „Dat kan ik
niet lezen; wie heeft dat in 's hemelsnaam zoo sme
rig geschreven?"
Nu was aan de bank een jongmensch werkzaam,
dat meer om zijn uiterlijk dan om zijn werk gaf.
Iedereen had klachten over den jongeman, maar deze
was erg zeker van zijn baantje omdat' hij nogal goe
de relaties had. Deze relaties hadden hem ook aan
zijn betrekking bij de bank geholpen. Maar toch be
gon zijn ongeschiktheid den directeur te vervelen en
op een keer, toen er door zijn domheid weer een
groote fout gemaakt was, riep hij den fat op zijn pri-
vé-kantoor en gaf hem een ongemakkelijk standje.
De jongeman gaf een brutaal antwoord en hierop
werd Von Gwinner zoo woedend, dat hij het jonge
mensch op staanden voet ontsloeg. Schriftelijk be
vestigde hij dit ontslag en gaf meteen eenige niet
heel gunstige getuigen. De ontslagene was echter
niet te zeer uit het veld geslagen, maar nam het ge
schreven stuk op en begaf zich linea recta naar een
anderen bankdirecteur, dien hij om een betrekking
vroeg. De directeur vroeg natuurlijk het allereerste
naar een getuigschrift van zijn laatste betrekking en
de sollicitant gaf hem zonder blikken of blozen de
door Gwinner geschreven ontslagbrief. Mitsgaders de
slechte informaties. De nieuwe „baas" keek het stuk
eens in, zette zijn bril wat steviger op zijn neus,
hield hem toen eens onderst boven maar blijkbaar was
het hem onmogelijk het handschrift te ontcijferen.
„Ziet U wel?" vroeg het jongmensch beminnelijk,
„der Herr Direktor heeft dat prachtige getuigschrift
zelf geschreven." Hij kreeg de betrekking.
