Zaterdag 6 Februari 1932.
SCHAGER COURANT.
Derde blad. No. 9016
Beteekenis en Ontwikkeling
Openluchtscholen.
DE LAATSTE RIT.
Theater Royal.
:n.
der
'J
ONTSTAAN EN ONTWIKKELING-
N dezen tijd, waarin rationalisatie en mechani
satie aan de orde van den dag zijn, wordt de
mensch als denkend wezen door zijn eigen
vindingen steeds meer teruggedrongen. En niet
l zijn geestelijke bezigheid wordt tot een steeds
,er veld beperkt, ook lichamelijk worden zijn ont-
^eüngskansen dikwijls belangrijk geschaad. De fa-
iksarbeid, die vooral in den tijd van zijn opkomst vcor
ie gezondheid der werklieden zeer nadeelig was, heeft
alve een groot aantal beroepsziekten ook sndero
Ljcn de hand gewerkt. De tuberculose is daarvan
de meest bekende en veel heeft men sinds de laatste
I- der vorige eeuw reeds verricht en verricht men
e iederen dag om den mensch tegen deze gevreesde
lekte vrijwaren, of wanneer eenmaal aangetast
„enezing te bespoedigen. Voor dit doel zijn vele
itoria gesticht, welker heilzame werking spoedig
Men bracht de patiënten zooveel mogelijk in een
,nde omgeving in de buitenlucht, waar men ze extra
trachtte te voeden. Een zeer bepaald tvpe van in-
utingen. dat oo.c zijn bestaan te danken heeft aan
methoden, die men bij de tuberculosebestrijding toe-
Js de openluchtschool. In haar ontstaan J3 deze
tuchtschool dan ook allereerst een inrichting ten
Zfcte van zwakke, door tuberculose bedreigde kinderen,
kaar in den tijd, die gedurende haar oprichting is ver
kopen is het hierbij niet gebleven; zij is tevens gewor-
Ln tot een instituut, dat ook voor anderen is bo
nd. voor gezonde en zieke kinderen. Dientenge-
c "heeft het vraagstuk van de stichting dezer scholen
veel groote beteekenis gekregen, wijl zij in de toe-
tt tot heil van vrijwel alle kinderen kunnen
ïkken.
e eerste openluchtschool werd
het jaar 104 gesticht in Char-
___^5>ttenburg (Duitschland), waar
jen dag-sanatorium voor tuber-
0018 Jutee-pitimten bestond Oor-
ipronkeiijk alleen bestemd voor
opname van mannen, werd later
ook een inrichting voor vrouwen
aan het bestaande complex toe-
Jgevoegd. Deze vrouwen brachten
L eenlgen tijd hun kinderen me
de, die dikwijls gedurende langen
fijd bij hen bleven. Het gevolg
was, dat het onderwijs dezer
{Jeugdige personen daaronder
ïnoest lijden en dit was de reden,
waarom men ten slotte overging
Itot de stichting van een Inrich
ting voor prae-tuberculeuze kinde
ren. kinderen van tuberculeuze
ouders, die in de eerste plaats
door deze ziekte werden be
dreigd. De stoot tot de oprichting
werd gegeven door de onderwijs-
autoriteit Dr Neuffert en de me
dische autoriteit Dr Bendix, die
belde in gunstigen zin voor de
stichting adviseerden.
Deze eerste openluchtschool gaf slechts gelegenheid
tot het verzorgen van een klein aantal kinderen en wns
Oorspronkelijk drie maanden per jaar geopend In 1905
Kverd deze tijd tot acht maanden uitgebreid en sinds
J9Ö7 is de school het geheele jaar geopend.
Eerügen tijd na de oprichting begon de nieuwe in
deling van onderwijs de aandacht te trekken. Reeds
Jn 1906 vestigde de Pruisische Minister van Onderwijs
per circulaire de aandacht van alle provinciale school
besturen op de school te Charlottenburg en wekte deze
(tegelijkertijd op tot oprichting van dergelijke scholen,
|—J\ vooral in de groote steden waar de arme en zwakke
ijcinderen zooveel te kort kwamen. Sindsdien verrezen
Iplom de openluchtscholen, waarvan Duitschland in het
jaar 1928 reeds 32 telde met niet minder dan driedul-
iend kinderen.
Het voorbeeld, dat voor Duitschland zoo bevruchtend
(ft gewerkt, heeft ook In Engeland zijn uitwerking
et gemist. Het Londensch gemeenteraadslid Frede-
ek Rose. die de inrichting te Charlottenburg bezocht,
«ram zoo enthousiast te Londen terug, dat hij het Inl-
Mief nam tot stichting van een openluchtschool in den
Btrek der stad, een plan dat reeds in 1907 werd
irweaenlijkt. en waarvan een honderdtal kinderen de
8ilzame werking ondergingen. Deze proefneming was
»or Engeland het begin van een voorspoedige ont-
Ptkeling op dit gebied, zoodat in 1928 ruim 80 inrich-
igen van openluchtonderwijs bestonden.
In Amerika kwam het in 1908 tot de vestiging der
rete O.L.S. op Rhode Island. Evenals die in Dultsch-
land heeft deze haar ontstaan in hoofdzaak te danken
aan het werk der vereeniging tot bestrijding der tuber
culose. De eerste openluchtschool werd er ingericht in
een niet gebruikte school in het centrum van de stad,
zoodat de leerlingen niet dagelijks den grooten afstand
naar buiten behoefden af te leggen. In verschillende
vormen heeft men dit beginsel daarna toegepast. Men
kent er de z.g. ferry-boats (veerpont-scholen) en voorts
de dak-scholen boven de daken van hooge gebouwen,
speciaal in Chicago en New-York. In de jaren 1910 tot
1918 gaan 130 Amerikaansche steden tot de stichting
van O.L. scholen over.
ONTWIKKELING IN NEDERLAND.
In ons land kwam men in 1908 tot de oprichting van
de „Haag-sche Buitenschool", die in de eerste jaren van
haar bestaan het eigendom was van de Ver. Herstel
lingsoord: „De Eerste Nederlandsche Buitenschool". Op
15 April 1930 nam de gemeente Den Haag de school
over. Zij is gelegen in een duinterrein In de omgeving
van Den Hang, waar eenlge duinpannen tot openlucht
lokalen zijn ingericht. De kanten zijn afgegraven en de
banken staan er op een houten vloer. De verdere inven
taris van deze „lokalen" wordt gevormd door een school
bord. een bergkast en een zonnescherm. In de onmid
dellijke nabijheid bevinden zich eenige gebouwen, waar
bij te slecht weer onderwijs in besloten ruimte kan
worden gegeven.
Deze eerste Haagsche inrichting werd in 1919 gevolgd
door een gezondheidskolonie te Etten-Leur, waar voor
24 kinderen plaats Is een instituut, dat meer het ka
rakter heeft van een vacantiekolonie, waar het onder
wijs al meer op het tweede plan staat. In 1921 volgde
de stichting van een school te Katwijk en in Octooer
door een arts wordt uitgeoefend. De meest bekende O.L.
S. voor gezonde kinderen, is die in de Cliostraat te Am
sterdam (Zie foto), in 1930 gesticht door de Ver. voor
O. L. Scholen voor het gezonde kind. Op iedere verdie
ping zijn niet meer dan twee lokalen aanwezig, die door
een waranda van elkaar zijn gescheiden. Elk dezer 'oka-
len heeft zoodoende vier buitenwanden; bij iedere weers
gesteldheid kunnen daardoor eenige ramen openslaan,
zoodat altijd frissche lucht kan toestroomen. De ver
warming geschiedt hier door warmtestralen, uitgezonden
door verwarmde buizen, die in het plafond liggen, en
die niet de lucht doch wei de personen en dingen ver
warmen. met welke zij in aanraking komen.
Voor een aantal andere kinderen, dan die hierboven
werden bedoeld, is het bezoeken van een O.L.S. niet
alleen wenschelijk, doch zelfs noodzakelijk. Naar schat
ting is het percentage ongeveer 8 pet van alle school
kinderen. dus voor Amsterdam alleen niet veel minder
dan 7000. Zij die uit een omgeving komen, waar zich
één of meer t.b.c.-patiënten bevinden, die dus de kans
loopen, te worden besmet of reeds lichtelijk zijn aan
gedaan, komen wel het eerst in aanmerking. Het regel
matige leven in de buitenlucht sterkt hun weerstands
vermogen en maakt het besmettingsgevaar veel kleiner.
Ook tegen de Engelsche ziekte, waarmee nog zeer voel
kinderen uit de achterbuurten der groote steden zijn
behept, is het verkeeren onder den vrijen hemel, egel-
matig door rusten afgewisseld, en beproefd medicyn.
Tenslotte zijn ook de prikkelbare
en nerveuze kinderen en zij, die
spoedig vermoeid zijn, tot deze
tweede groep te rekenen. Vcor
velen van deze ls het verkeeren in
een dergelijke inrichting overdag
niet meer voldoende. Dit inzien
de is men gekomen tot oprichting
van scholen, waaraan ook een in
ternaat is verbonden, waar de leer
lingen kunnen blijven. In Hol
land is men hiermee nog slechts
weinig gevorderd. Wel zijn er
eenige dezer inrichtingen, maar zij
bieden nog te weinig plaats.
Naar schatting van deskundi
gen zijn drie a vier groote inter
naten voor geheel Nederland vol
doende en reeds werkt men aan
de plannen voor het eerste groote
Internaat, dat zal verrijzen op een
deel van het landgoed van de
Ver. „Zonnestraal", dat deze Ver-
eemiging tot dit doel ter beschik
king heeft gesteld. Nog zijn de
tijden tot opbouw niet gunstig,
maar hopende op een spoedige
verbetering in het economisch le
ven, verricht men de voorbereidende maatregelen zoo
grondig mogelijk, opdat binnen niet al te langen tijd
deze inrichting zal kunnen worden opgebouwd.
RESULTATEN.
Een groot en uitermate belangrijk deel van zijn leven
brengt het kind In de school door. Het staat vast, dat
vele kinderen de gewone school niet of zeer slecht kun
nen verdragen. Langzaam komt uit het buitenland ce
beweging van het buiten-onderwijs over onze grenzen,
en reeds uit de uitvoering der eerste plannen blijikt, dat
hier te lande dit streven op de sympathie van velen
aanspraak mag maken. Zelfs hoort men hier en daar
stemmen die zeggen, die de O.L.S. op den duur het
normale type van school zal worden, en de gesloten
steeds meer zal verdringen. (1) Want de resultaten
ook die in Nederland zijn verkregen zijn op sommige
punten verrassend. In de eerste plaats heeft men^gecon-
stateerd, dat de kinderen regelmatig in gewicht'toena
men; de gezondheidstoestand verbeterde aanmerkelijk,
terwijl de besmetting met de diverse kinderziekten en
influenza-achtige aandoeningen veel geringer was dan
elders. Bovendien was het aantal verzuimdagen zeer
laag en de resultaten van het onderwijs waren ondanks
de minder gunstige omstandigheden door overplaarsing
van andere scholen zeer bevredigend. Het grootste deel
der leerlingen kan na terugkeer tot de school evengoed
ls tevoren of dikwijls nog beter de lessen volgen.
Veel moet nog worden verricht voordat allen, die een
plaats In een O.L.S. zoo dringend behoeven, deze ook
hebben verkregen. De wettelijke positie van het buiten-
onderwijs dient beter te worden geregeld, maar >ok de
Een kiikje tijdens het rustuur in de Openluchtschool in
het Vondelpark te Amsterdam. Uit hoofde van hun
minder goeden gezondheidstoestand worden in deze
school de kinderen onderwezen, die in de gewone school
lokalen het onderwijs niet kunnen volgen.
middelen voor de offers, die het werk nog zal eischen,
moeten worden gevonden. De resultaten die hier te
lande nog slechts op kleine schaal konden worden be
reikt verdienen alle aandacht en zijn zeker waard, dat
in de toekomst in deze richting nog meer wordt ver
richt tot heil van de lichamelijke en geestelijke opvoe
ding van het gezonde en het zwakke kind.
(1) Vgl. Dr. L. Heyermans. De dagopenluchtschool.
Verslag van het Congres openluchtscholen, Amsterdam
1928. pag. 19 e.v.
FEÜtTTETON
NAAR EET ENGELSCH.
HOOFDSTUK XVI.
De Woensdag brak aan, een prachtige, heldere voor-
iirsdag, ofschoon aan de lucht te zien was, dat »r toch
LS elter n0R reKen 2011 vallen- De frrond was nat en glib-
het zou dus vermoeiend rijden zijn voor de paar
den; de zwarte van Mr. Wrighton was blijkbaar niet in
goede bui. John werd er bij geroepen, om het ruste-
0026 d'er vast te houden, terwijl zijn meester Dolly
DUelp opstijgen.
Met de gezamenlijke hulp van John en den groom
»rd de zwarte even tot rust gebracht, zoodat Mr. Wrlgh-
en In de stijgbeugels kon stappen. Maar onmiddellijk
°eg het paard toen weer uit en steigerde, zoodat hii tot
}Wly zei
»Ja, het is een bruut. Maar toch schijnt Darton hem
twillen koopen. Een ander heeft ook een bod naar hem
9. «aan. In ieder geval hangt de prijs, dien hii opbrengen
er van af, hoe hij zich nu vandaag houdt!"
Ppn't Is een slecht begin", meende Dolly.
..Hij zal wel bedaren, eer wij de plaats van samen-
_^«4>inst bereiken."
-^aar de zwarte was en blééf onhandelbaar, zoodat w»
bij Gallus Green waren.
De eerste persoon, dien Dolly zag, was Harry Smith-
Hl! keerde haar echter den rug toe. Lord Darton
wam haar onmiddellijk toespreken; hij was ook be-
teuwd, om te zien, hoe de zwarte zich hield
h.f vifT- Vi n0* niets te ^Zinnen met het 'dier. Ter-
BiI 1 Hü? bekend stond als zulk een goed springer
feigerde hu nu het kleinste hekje over te gaan.
vr,Wright.on hem toch er onder wilde krijgen
lAiv. g er heel wat tijd verloren en was het jachtgezelschan
lang van het veld vertrokken, eer zij er JStSSS
Hy liet zioh van het paard glijden en zei:
VS"26 aftste rit zal een mislukking zijn!"
ue zwarte dampte van de worsteling. Hij schoot*
U Wne. Zoodra Dolly _lchtlf JLTSPUC
De eerste particuliere Openluchtschool
aan dc Cliostraat,
te Amsterdam
1925 werd door de gemeente Amsterdam de eerste ge
meentelijke O.L.S. geopend, die met haar 150 leerlingen
verreweg de grootste van Nederland is geworden. In
1930 volgde nog de oprichting van de mooi aangelegde
Arnhemsche buitenschool.
INTERNATEN EN EXTERNATEN-
Hierboven zagen wij reeds, dat men aan de O.L. scho
len verschillende eischen moet steilen, naar mate de
kinderen die haar bezoeken in een anderen gezondheids
toestand verkeeren. Voor gezonde kinderen is een dag
school zeer voldoende en zij leidt tot resultaten, die
voor de lichamelijke ontwikkeling der leerlingen zeer
gunstig worden geacht. In de eerste plaats heeft de er
varing geleerd, dat de lichamelijke en geestelijke ar-
beidsmogelijkheid daar het beste gegeven is. waar de
atmosfeer voortdurend verfrischt wordt. Vervolgens
heeft de rust, die iederen dag op den daartoe bestemden
tijd wordt genoten en die een vast punt van het pro
gram uitmaakt, een weldadigen invloed. De voeding, die
op de school zelf geheel of voor eenige maaltijden wordt
verstrekt, is eenvoudig doch zeer goed; door het ver
blijf buiten gaan de kinderen meer eten. Het geheele
kinderleven op Iedere O.L.S. staat onder geregeld toe
zicht van een of meer verpleegsters, terwijl controle
„Blijft u op een veiligen afstand", raadde Wrighton.
„De bruut schijnt vandaag tot alles in staat."
Maar daar stonden zij nu! Er was geen mogelijkheid,
om het gezelschap meer in te halen.
„Wij moeten maar naar huls gaan," zei Dolly met een
zucht
„Ik geloof ook, dat er niets anders opzit Tot besluit
zullen wij nog een nat pak halen."
Hij steeg weer op en nu eindelijk reed de zwarte kalm
naast de bruine voort
„Smithson was ook van de partij", zei Wrighton.
„Ja, ik heb hem gezien."
„Hij sprak niet tegen u."
„Neen."
„U heeft heel dwaas gedaan, dat U Smithson be
dankte: hij is de rijkste man hier uit den omtrek.
„Hij beantwoordt niet aan mijn ideaal. Hij bezit geen
moed."
„Omdat hij zich nu èèns door een onberedeneerde
vrees liet vervoeren?"
„Wij behoeven Mr. Smithson niet verder te bespreken."
„Maar ik stel groot belang in u, Miss Marston. Ik ge
loof, dat u niet beseft, wat u doet U heeft niemand,
om u met raad ter zijde te staan en u is nog zéér
jong."
„Toe. houd op!" drong Dolly, maar te vergeefs.
„Smithson heeft zoowat vijftien duizend pond per jaar
Hij ie een aardige, knappe jongen en een vrouw zou
hem om den vinger kunnen winden."
„Waarom meent u toch, dat ik er zoo verstandig aan
zou doen. Smithson te trouwen?"
„Wel, uit een wereldsoh oogpunt beschouwd, is het 't
beste, dat u zoudt kunnen doen."
„U weet," zei ze heel beslist en duidelijk, „dat ik
Smithson niiet trouwen kan."
„Wat weet ik?" vroeg hij en boog zich in het zadel
naar haar over. „Ja, spreek: Wat weet ik, Dolly?"
„U weet, dat ik u lief heb."
Zij bloosde niet; haar stem haperde niet, maar. toen
zij die woorden gesproken had, wendde zij het gelaat
af en zei. na een korte pauze:
„U is wreed, dat u mü dit heeft laten zeggen, want u
wist het! Ik wil niet, dat u verder mee naar huis rijdt
Ik verlang zelfs niet, u ooit wéér te zien."
Zij gal haar paard een tikje met de zweep en galop
peerde weg.
„Dolly! Miss Marston!" riep Mr. Wrighton.
Zij wendde het hoofd niet om en hield ook niet den
teugel in. Zij hoorde, dat hij achter haar aandraafde en
daarom dreef zij haar paard tot nog grooter spoed.
Zijn laatste gang
Met Jack Holt, Tom Moore en Constance Cum-
mings in de hoofdrollen geeft het Theater Royal deZ'
week het spannende film-drama „Zijn laatste gang'
een geschiedenis uit het leven der hedendaagsch<
New-Yorksche dranksmokkelaars.
Het begint met den terugkeer uit den grooten we
reldoorlog in 1919 van Cookie Leonard en Mike
O'Dowd, wier vriendschap op het oorlogsveld tot eei
band voor het leven is gegroeid, nadat Cookie, bi
welke gelegenheid hij een oog verloor. Mike het le
ven hoeft gered. Beide mannén worden geestdriftig
ontvangen door hun wederzijdsche vriendin, Molly
Pearson. die beiden even graag mag lijden en waai
op ze allebei, misschien onbewust, verliefd zijn, zoo
als Molly, onbewust, lieyer Cookie. dan Mike tot man
zou hebben, hoeveel zij ook van Mike houdt. Mike
was voor deh oorlog bij de politie en rnen heeft er
niet alleen zijn baantje open gehouden, maar hij
wordt zelfs bij zijn terugkoms tot brigadier benoemd.
Cookie, die verslaggever was, wordt echter door het
dagblad, waaraan hij medewerkte, minder vriende
lijk ontvangen. Zijn plaats is vervuld en men
scheept hem wat met vage beloften af. liét wordt het
Maar hij reed haar op zij en wilde den teugel van de
bruine grijpen.
Maar Dolly wilde zich niet gewonnen geven. Ze ston
den nu bij een smalle sloot, die twee velden scheidde.
Roekeloos sprong zij er overheen. Hij volgde, maar...
een plons. en ruiter en paard lagen te water. Het
paard werkte er zioh uit en bij dit spartelen schopte
hij zoo geweldig, dat de ruiter een trap op het hoofd
kreeg. Zij liet zich van de bruine glijden en zag, of zij
ook hulp kon bieden.
Zij was sterk, anders zou zij nooit volbracht hebben,
wat zij nu deed. Mogelijk werd zij ook gedreven door
een nog grooter macht; althans, zij trad langs den kant
van de sloot naar beneden en greep hem bij de schou
ders. Hij was bewusteloos.
Het paard kwam behouden aan wal en liep hard
door, waarschijnlijk naar zijn stal. De bruine was
rustig aan het grazen.
Mr. Wrighton was een zware man, dus onder gewone
omstandigheden zou zij hem immers onmogelijk opge
trokken kunnen hebben. Nu volbracht zij dit en liet zijn
hoofd rusten op een graszode.
Steeds regende het. Zij wreef het slijk van zijn gelaat
met haar zakdoek. Zij hield het - er vast Voo'r, dat hij
dood was. Zij was in het gras gaan zitten en had zijn
hoofd op haar schoot genomen.
Eindelijk sloeg hij de oogen op en keek haar in het
gelaat
„Waar ben ik?... Wat is er gebeurd?"
Hij ging rechtop aan den rand van de sloot zitten.
„O ja, nu weet ik het weer: ik ben zeker verdoofd.
Wacht, ik zal eens even kijken, of er niets gebroken is."
Duizelig stond hij op en betastte zijn ledematen.
„Neen. Nu, dan zal ik wel gauw weer beter zijn... Als
dat doffe gevoel maar wat wegtrekt... Wie heeft mij
uit de sloot gehaald?"
„Ik," zei Dolly zacht, die op het bruine paard was
toegetreden.
„U?... Alléén?"
„Er was niemand anders in de buurt."
„En de zwarte ls zeker naar huis gehold?"
„Ja."
De bruine stond stil, terwijl Dolly er op steeg.
„Ik kan u niet helpen," zei Wrighton. „Als ik huk,
zou ik vallen!"
„Er komt een man met een kar, daar ginds den heu
vel afgereden. Ik zal hem aanroepen."
Wrighton sloeg den arm om den hals van het paard,
om steun te hebben.
,De bruut moet mij geschopt hebben," zei hij.
drama van zoo menig uit den oorlog teruggekeerden
dapperen soldaat hij raakt aan lager wal. Hulp
van Mike en Molly. wil hij niet aannemen en het
slot is, dat hij een hijacker wordt, een man, die den
"landestienen dranksmokkelaar zijn product ont-
teelt. Hiermee verdient hij genoeg om het voor-
eeld te volgen van Marino, den dranksmokkelaar,
'ien hij een auto met whiskey heeft ontfutseld en
•venals deze een vleeschimport maatschappij te
lichten, welke alcohol in plaats van vleesch in-
oert. Binnen een jaar heeft hij een groot „rest.au-
ant" en is hij een rijk man, op weg naar het mil-
'oen. dat hij begeert. Hij vraagt thans Molly, ten
iu wel ijk, doch deze, die de bron zijner inkomsten ver
afschuwt, weigert. Slechts als hij zijn bedrijf wil op-
Teven, wil zij zijn vrouw worden. Molly's broer. Lar-
ry, heeft Cookie in dienst genomen en er ontstaan
maangenaamheden tusschen Cookie en Marion over
lezen jongen, omdat deze hij het slijten van zijn al
cohol weigert rekening te houden met het verbod te
,-erkoopen in het speciale stadsgedeelte, dat Marino
toebehoort". Hij waarschuwt Cookie tevergeefs en
!aat ten slotte Larry door zijn mannen vermoorden,
een moord, dien Cookie gezworen heeft te zullen
wreken door zelf den aanstichter te dooden. Cookie
volvoert zijn dreigement hij wordt door Mike ge
vangen en zijn laatste gang, die naar den electri-
schen stoel, breekt weldra aan voor dit ongelukkig
slachtoffer van den oorlog en van zijn eigen
zwakheid. Zijn boezemvrienden Mike en Molly, die
het lot nu wel vereenigen zal, blijven hem trouw
tot het einde.
„U las onder."
De man was nu vlak bij en Dolly riep:
„Er is een ongeluk gebeurd. Kan je dezen heer naar
Hattortb rijden?"
Da voerman knikte.
„Kunt u naar de kar toeloopen?" vroeg zij vriendelijk,
„Ja, als ik mij mag vasthouden aan uw paard. Nu
zult u alleen naar huis moeten rijden."
„Dat is geen bezwaar. We zijn maar twee mijlen van
Hattorth."
„Het is Mr. Wrighton van de Manor", zei ze weer
tot den man. „Breng hem daarheen en zijn huishoudster
zal dan wel weten, wat zij doen moet"
Dolly reed achter de kar. tot waar hun wegen zich
scheidden, zy naar „Sparrenzicht" en hij naar Hat
torth ging.
„Ik zal u vanavond zien, of morgen," zei hij. „Ik zal
Williams zenden om het paard. Onze laatste rit is een
mislukkig geweest, maar er zullen nog wel andere vol
gen."
„Goeden dag" zei Dolly. „Het beste er mee!"
Zij reed nu naar „Sparrenzicht", vertrouwde de bruine
daar toe aan de zorgen van John en trad in de kamer
bij Mrs, Brotherton.
„Waar is Mr. Wrighton? Ik dacht, dat hij met u te
rug zou komen."
„Er heeft een ongeluk plaats gehad."
Natuurlijk moest Dolly alles nauwkeurig vertellen,
waarop Mrs. Brotherton zei:
„Dan loopt het nog al los. Ik dacht aan de uitdruk
king van uw gezicht te oordeelen, dat hem iets vreeselijks
was overkomen."
„Was dit maar zoo!"
„Maar Miss Marston!"
„Of was Ik maar verongelukt"!
„Wat is er dan gebeurd?"
„Niets; tenminste niets, dat ik u kan vertellen. Maar
ik wil naar huis terug."
„Wanneer?"
„Morgen, of liever, nu dadelijk al."
„Miss Marston, u is uzelve niet: u is overspannen en
opgewonden. Gaat u nu uw natte ldeeren uitdoen. Mar-
tha zal u een kop thee en iets te eten brengen. Als u
dan wat uitgerust en verkwikt is, kunnen wij kalm de
zaken bespreken."
„Ik ben nu kalm en bedaard," zei Dolly. „Ik weet
zeer goed, wat ik doe. Mag Lk morgen al gaan?"
„Wij zullen zien. Ga nu naar uw kamer. Ik zal Martha
sturen, om u te helpen."
„U moet mij laten gaan," drong Dolly. „Ik kan Mr.