VOOR
CENT
EZELTJE STREK JE!
KINDERROOF
IN DUITSCHLAND.
plaatst men een
SCHAGER ROOSJE.
Zij worden
gelezen
Waarnaar men
luistert
„Zij" Crème
Misplaatste A p r i 1-g r a p.
Het gestolen luchtballonnetje
De geschiedenis van twee deugnieten.
EEN HISTORISCHE GEBEURTENIS
UIT DE 15D E EEUW.
Ook toen reeds met het doel om geld
af te persen.
De gebeurtenis, welke wij hieronder beschrijven,
vond plaats in het jaar 1455 in het Keurvorstendom
Saksen, en men zegt zeker niet te veel, wanneer men
verhaalt dat deze kinderontvoering niet minder op
zien en verontwaardiging heeft gewekt dan het ver
dwijnen van den kleinen Lindbergli.
De Keurvorst Frederik de Zachtmoedige van Sak
sen had twee jongens Ernst en Albracht, die 10 en
S jaar oud waren. In den nacht van den 7den op
den Ssten Juni van het jaar 1455 werden zij uit het
slot te Altenburg ontvoerd door een troep Saksische
edellieden, onder leiding van Kunz von Kaufungen.
Deze hoofdman was vroeger zelf de eigenaar van het
slot geweest en gaf nu voor, een belangrijke geldvor
dering op den Keurvorst te hebben. Daar deze niet
werd voldaan, besloot hij ten slotte de zoons van zijn
schuldenaar als pand te nemen. Tot dit doel vorm
de hij een groep van een aantal edellieden, die den
jveurvorst eveneens vijandig gezind waren en onder
wie Wilhelm von Mosen en Wilhelm von Schönfeld
golden als de vermetelsten. Kaufungen wist boven
dien den koksjongen Hajis Schwalbe om te koopen
en voor zijn plan te winnen. In den bewusten nacht
daalde deze langs een touwladder af, met behulp
waarvan Kunz en zijn negen metgezellen zich toe
gang tot het slot verschaften. Kaufungen, die vroe
ger op het kasteel had gewoond kende er natuurlijk
alle kamers en gangen. Nadat zij de vertrekken van
de vorstin en haar personeel aan de buitenzijde had
den afgesloten, drongen zij de kamer binnen waar
de jonge prinsen met hun kamenier sliepen. Kunz
nam den oudsten en Wilhelm von Mosen volgde met
den jongsten zoon van den Keurvorst.
Zooals was afgesproken gingen de leden der bende
langs verschillende wegen naar Bohemen; de hoofd
man met den oudsten zoon nam den kortsten weg.
1 'Als 'een löopend vuurtje verbreidde zich de tijding
van de ontvoering der prinsen; overal luidden de
Ülökken en in het geheele land stelde men alles in
het werk om de daders op het spoor te komen.
Intusschen was Kunz von Kaufungen zoo snel mo
gelijk gevlucht, reeds had hij de streek van Elterlein
en Grünhain bereikt en was nog slechts een enkele
mijl van van zijn einddoel verwijderd. Een kolen
brander, Schmidt gcheeten, die juist zijn middag
dutje deed in de nabijheid van de plaats waar de
'kinderroover zich bevond, werd wakker van het don
derende gelui der stormklokken. Al dadelijk wekten
de gewapende lieden, die hem op dat oogenblik pas
seerden, zijn achterdocht, Met.zijn stok gewapend en
in gezelschap van zijn herdershond, ging hij op hen
toe en vroeg den ridder wie hij was.
Tijdens het gesprek, dat nu volgde raakte Kunz
met zijn sporen verward in het dichte struikgewas,
ten gevolge waarvan hij viel. Van dit oogenblik
in aak te de jonge prins gebruik om den kolenbran
der van zijn aanwezigheid te doen blijken, die met
zijn knuppel de knechten van Kunz neersloeg, den
hoofdman zelf gevangen nam en met een aantal an-
'dére kolenbranders, die inmiddels op het lawaai wa
ren afgekomen zich van de overige roovers meester
'maakten. In grooten triomph werden de gevangenen
naar den Abt Liboruis te Grunhain gevoerd, vanwaar
ze naar Zwickau werden overgebracht.
Voor den Keurvorst verhaalde Schmidt nogmaals
geuren en kleuren zijn avontuur, waarbij hij o.m. ver
telde, dat hij den ridder met zijn knuppel er braaf
van langs had gegeven, of zooals hij zich in het
Duitsch uitdrukte „weidlich getrillt" had. Deze woor
denkeus vond de vorst zoo grappig, dat hij de familie
Schmidt den naam Triller toewees en dat hij boven
dien den kolenbrander en heel zijn nageslacht het
recht tot het kosteloos betrekken van hout toestond.
Den 1-iden Juli van het jaar 1455 werd Kunz von
Kaufungen door het zwaard terechtgesteld, terwijl
Hans Schwalbe, de koksjongen en drie van Kau-
fungens knechten in Zwickau werden gevierendeeld.
Beter liep het ten slotte af met den tweeden kin
derontvoerder, Wilhelm von Mosen, die uit een ge
sprek dat hij van eenige landlieden afluisterde, het
lot van zijn makker vernam. In hooge mate ontmoe
digd besloten hij en zijn helpers alles te doen om aan
de hand van den beul te ontkomen. Met deze bedoe
ling schreven zij een brief aan den commissaris van
politie, waarin zij aanboden den prins uit te leveren,
wanneer hun slechts genade werd verleend. Zou aan
hun verzoek niet worden voldaan, dan zou de jonge
prins worden vermoord. Den llden Juli werd deze
eisch ingewilligd en reeds den volgenden dag werd
de kleine Ernst weer aan zijn verheugde ouders te
ruggegeven.
Het is slechts te hopen, dat ook voor de baby van
Lindbergh de zaak een even gunstige wending moge
nemen als deze prinsenroof van 477 jaar geleden.
WOENSDAG 5 APRIL.
HILVERSUM (296 M.)
V.A.R.A.: 6.45 en 7.30 Lichaamsoeefningen o.l.v. G. Klee
rekoper; 8.00 Gramofoonmuziek; 9.00 Trio Michel; V.P.
R.O.: 10.00 Morgenwijding; VARA.: 10,15 Uitzending
voor arbeiders in de Continubedrijven; 12.00 VARA-
Septet o.l.v. Is. Eyl; 1.45 Verzorging zender; 2.15 Neder-
landsche week: Rede van E. Kupers, voorzitter van het
N.V.V.; 2.45 Gramofoonmuziek; 3.00 Onze Keuken door
P. J. Kers; 3.30 Voor de kinderen: „Het snijdertje",
hoorsepl in 7 tafreelen; 415 Pianostukjes door Jan
Trom; 4.30 Vraaguurtje voor kinderen; 5.30 VARA-
Septet o.l.v. Is. Eyl; 6.30 Onthouders Radio-comité; 6.40
t Het Beginselprogram der S.D.A.P. (XII), Dr. F. M.
Wibaut; 7.00 Vioolrecital door Alexander Moskowsky;
7.30 „Overval op Prof. Weltmann", hoorspel in telefoon-
en zendergesprekken8.30 VARA-Orkest o.l.v. Hugo de
Groot; 9.15 Uitzending van den Bond van Handels- en
Kantoorbedienden; 9.30 Orkest; 10.00 „Over de Ijs
velden van Kiwatin"; 10.20 Orkest; 11.00 Persberichten
Vaz Dias 11.15 Gramofoonmuziek.
HUIZEN (1875 M.)
N.C.R.V.: 8.00 Schriftlezing: 8.15 Morgenconcert; 10.00
Dameskoor; 10.30 Korte Ziekendienst; 11.00 Harmoni
umbespeling door M. F. Jurjaanz 12.00 Politiberichten;
12.15 Middagconcert; 2.00 Verzorging zender; 2.30 Le
zen van Chr. Lectuur; 3.00 E. M. van Diffelen: „Spe
len voor jongens en meisjes"; 4.00 Concert; 5.00 Kinder
uurtje; 6.00 Uurtje voor de landbouwers: „Bemesting en
Bodemziekten van Grasland"; 7.00 Kolonel G. J. Go-
vaars van het Leger des Heils: „Herinneringen uit den
eersten tijd"; 7.30 Politieberichten; 7.45 Persberichten
van het Ned. Chr. Persbureau; 8.00 De Haarlemsche
Orkestvereeniging o.l.v. Frits Schuurman; 9.00 Lezing;
10.00 Persberichten van Vaz Dias; 10.30 Gram.-muziek.
BRUSSEL (509 M.)
4.35 Concert uit Hotel „Albert Ier" door Balalaika
orkest; 5.50 Gramofoonmuziek; 8,15 Idem; 8.30 Ogera.
KALUNDBORG <1153 M.)
2.20 Omroeporkest; 4.20 Gramofoonmuziek; 7.20 Ka
mermuziek; 10.10 Dansmuziek.
BERLIJN (419 M.)
5.35 Muziek bij „Hanneles Himmelfahrt"; 6.55 Dans
muziek.
HAMBURG (372 M.)
3.50 Concert door het Scarpa-orkest; 9.50 Concert.
KöNINGSWL'STERHAUSEN (1635 M.)
1.20 Concert; 3.50 Idem.
LANGENBERG (472 M.)
12.30 Concert; 8.05 Hoorspel.
DA VENTRY (1554 M.)
1.50 Concert; 3.50 Concert; 5.05 Orgelconcert; 8.35 Con
cert.
PARIJS-EIFFEL (1446 M.)
8.20 Omroep-orkest.
PARIJS-RADIO (1725 M.)
11.50 Gramofoonmuziek; 8.05 oncert; 8.50 Gram.-muziek.
MILAAN (331 M.)
6.25 Populaire muziek; 7.50 Gramofoonmuziek.
ROME (441 M.)
7.25 Gramofoonmuziek; 8.05 Uitzending van een Opera.
WEENEN (517 M.)
9.25 Populair concert.
WARSCHAU (1411 M.)
4.55 Kamermuziek; 9.50 Dansmuziek.
BEROMÜNSTER (460 M.)
Een Spaansch dorpje, waar het nog een
beetje Middeleenwsch toegaat
Over den doodgraver-goudstukkenslikker.
5.50 Gramofoonmuziek*
In zeker dorpje dicht bij Madrid is alles nog een
beetje Middeleeuwsch gebleven, kachels zijn er een
groote zeldzaamheid. Wanneer het er koud is, gaan
de vrouwen vroeg naar bed en de mannen gaan nog
een straatje om. Deze laatsten schijnen dus wel vol
komen tegen de luimen van het klimaat bestand te
zijn. Dit is evenwel minder het geval dan men mis
schien denkt. Het straatje-om leidt regelrecht naar de
herberg en aldaar verwarmt men zich dè leden door
het gestadig drinken van wijn.
De doodgraver van dit dorp in het Guadamarage-
bergte heeft het niet al te breed, want dank zij de
natuurlijke gehardheid en de uitstekende verwar
mingsmethode der inwoners, worden er jaarlijks
maar weinigen tot de Vaderen verzameld, zoodat de
bezigheden van den kerkhofbewaarder hoofdzakelijk
bestaan in het onderhouden der weinige graven. De
zer dagen ontdekte de man echter een manier om
wat meer geld in zijn bezit te krijgen.
Hij begaf zich 's avonds met dc anderen naar de
dorpskroeg en sloeg eerst een paar glazen rooden
wijn naar binnen. Vervolgens begon hij te pochen op
zijn sterke maag. Een echte struisvogelmaag had hij,
zooals hij beweerde; hij slikte ijzer cn staal alsof het
hoestpastilles waren en splinters hout gaven hem
niet veel meer moeite dan een lolly.
„Slik dan eens dit mes in", bood een der boeren
aan.
Maar daar was de man met de sterke maag niet
voor te vinden. Hij wilde wel een goudstuk in zijn
keelgat laten verdwijnen, op voorwaarde, dat hij er
een glas wijn bij cadeau kreeg. Hij ging er voorts
prat op, dat hij meer kon drinken dan zijn vrienden
konden betalen.
De boeren keken elkaar aan en men besloot den
reeds lichtelijk aangeschoten stamgast op de proef
te stellen. Deze begon de goudstukken te verslinden,
die twee welgestelde dorpsgenooten hem voorzetten,
en besproeide ze rijkelijk met druivensap. Niet min
der dan dertig glazen van het edele vocht en dertig
goude Pesetas waren reeds geconsumeerd en nog
steeds was de kampioen niet verzadigd. Bij veertig
werd de wedstrijd onderbroken, omdat niemand
meer geld bij zich had.
De doodgraver moest naar huis worden gedragen
en men vreesde, dat hij wat men noemt zijn eigen
graf had gegraven. Maar zoo ver was het nog niet.
Na vijftien uur werd hij wakker en nuttigde zelfs
een kippenboutje, maar den dag daarop klaagde hij
over buikpijn. Nog een halven dag daarna was hij
werkelijk een beetje ziek en toen het erger werd,
bracht men hem over naar Madrid.-
Het eerste was men deed na zijn opname in het
ziekenhuis, was een Röntgen-foto maken van
's mans ingewanden en tot hun niet geringe ontstel
tenis ontdekten de doktoren veertig ronde, platte
schijfjes, die eenige stoornis schenen te veroorzaken.
Onmiddellijk lieten zij wonderolie en andere pur
geermiddelen aanrukken en reeds een uur later ver
lieten de eerste goudstukken langs den gewonen
weg het lichaam van den patiënt.
De artsen zetten groote oogen op, toen het bleek,
dat hun Inrichting een ware „Ezeltje strek je" was
rijk geworden.
Vier-en-twintig uur daarna evenwel ontsnapte de
ongewone verpleegde en werd pas een dag later weer
opgepikt. Hij verkeerde toen in een alleszins benij-
denswaardigen toestand cn had veel weg van een
kip, die haar (gouden) ei niet kon kwijtraken.
Omdat hij bevreesd was, dat de geneesheeren er
met zijn pesetas vandoor zouden gaan, had hij de
vlucht genomen en eerst toen men hem verzekerde,
dat hem niets te kort zou worden gedaan en hem
zijn eerlijk gegeten geld niet zou worden onthouden,
kreeg men hem zoo ver, dat hij mee terug ging naar
de kliniek en toeliet, dat men daar opnieuw zijn
spijsvertering bevorderde met wonderolie.
Na een week wandelde hij geheel hersteld en met
veertig gouden munten in zijn buidel naar zijn
dorp terug. Hij bezoekt thans weer de herberg cn
daagt iedereen uit, maar niemand wil zich meer in
laten met den man, die in den meest letterlijken zin,
ieders geld opslokt.
werkt zacht en weldadig als een Mei-regen.
Uw huid ontwaakt tot nieuwe schoonheid
onder haar aanraking.
In Prijzen van 20—3045 en 75 cent.
Telefonische waarschuwing nachts om
half twee, dat er een bom in den tuin ge
legd was.
In den nacht van 1 op 2 April omstreeks half één
werd er getelefoneerd naar het bekende familie-pension
Rieff aan den Bezuidenhoutscheweg te Den Haag. Da
familie was niet thuis. Doordat de telefoon aanhoudend
bleef bellen, is een lid van een der families, die sedert
twee dagen in het pension verblijf houdt, en die reeds
ter ruste was, opgestaan en heeft de telefoon opgeno
men, daaT er gedacht werd, dat er iets bijzonders aan
de hand moest zijn. Gevraagd werd om den heer Rleff
te spreken en toen werd medegedeeld, dat deze niet
aanwezig was, werd geantwoord: „dat is erg jammer,
want als 'n goed vriend van den heer R. wilde ik hem
waarschuwen, dat er door bolsjewieken een bom in zijn
tuin is gelegd, welke na ongeveer 20 minutan ontploffen
kan."
Verder werd gevraagd of diegene, die aan de telefoon
stond, ook in het pension Rieff woonde en of die een
kamer aan de achterzijde van het huis had, het ware
hem dan geraden, zoo snel mogelijk die kamer en nog
beter het geheele huis te verlaten, daar de ontploffing
ieder oogenblik kon geschieden.
Doodelijk verschrikt is toen de betrokken familie in,
nachtgewaad, met mantel of jas omgeslagen, de straat
opgevlucht, en heeft alarm gemaakt. Politie arriveerde
spoedig. De tuin werd onderzocht, maar er werd geen
bom gevonden.
Toen werd ingezien, dat men hier met een infame
April-mop te doen had.
De heer Rieff, zoo lezen we in de „Msb." heeft sterke
vermoedens tegen iemand, die hem deze poets zou heb
ben gespeeld en hij heeft daarvan aangifte bij de po
litie gedaan, die deze zaak streng ter hand zal nemen.
Of
300.
Nu begon een tocht over bergen,
De gasten reden nu vooraan,
Met den zwarten vorst der bergen.
Door senlvoeters voorafgegaan.
Het was een groote stoet ruiters,
Die het pad tusschen heuvels nam,
En men reed een dagreis verder,
Tot men aan een andere oase kwam.
301.
Wim bleef staan voor een speelgoedwinkel,
Waar hij mooie dingen zag
En waar naast poppen, doozen, platen,
Ook een prachtig vliegtuig lag.
Ik wou, dat ik zoo iets kpn krijgen,
Ik wou, dat ik eens ruilen kon,
En dat ik nou die vliegmachien kon krijgen,
Voor die slappe luchtballon.
