Raad St. Maarten. DE SALARISSEN VAN Burgemeesters, Secretarissen, Ontvangers en Wethouders. DIERENMISHANDELING OP DE RENBAAN. Bloedige schilder ij en. WIJSHEID UIT CHINA EN AFRIKA. DE NOODLOTTIGE DIAMANT. Duur verworven vrijheid. P'anten in Kamer en Tuin. IN DE PROVINCIE ZUID-HOLLAND. Voorstel van God. Staten om de salarissen met 3 te verlegen. Ged. Staten van Zuid-Holland hebben de volgende circulaire tot de gemeentebesturen gericht: In verband met de huidige tijdsomstandigheden hebben wij voorgenomen te bepalen, dat op de wed den van de burgemeesters, secretarissen, ontvangers en wethouders en op de vaste wedden van de ambtena ren van den burgerlijken stand in de gemeenten van deze provincie met ingang van den eersten van de maand volgende op die der Koninklijke goedkeu ring tot drie jaren daarna een tijdelijke korting toegepast wordt van 3 ten honderd der wedde, voor zoover een zoodanige korting overschrijdt het bedrag dat in vergelijking met het jaar 1931 wegens nieuw of verhoogd verhaal van pensioenbijdragen moet worden betaald, en met dien verstande dat op de kindertoeslagen geen korting wordt toegepast en deze dus berekend blijven naar de volle wedde. Mocht in eene gemeente met het oog op haar fi- nancieelen toestand meer korting dan de bovenbe doelde noodzakelijk zijn, dan stellen wij ons voor dienovereenkomstig ten aanzien van die gemeenten een afzonderlijke regeling te treffen. Wij verzoeken u ons uw gevoelen te doen kennen nopens de bovengenoemde door ons voorgenomen al- gemeene regeling en zoo uw raad van oordeel mocht zijn, dat er termen aanwezig zijn voor een bijzondere regeling, ons daarvan met redenen omkleed mededee- ling te doen. Ingeval uw raad ons reeds een verzoek deed toe komen inzake toepassing van een korting op de hierbedoelde wedden, noodigen wij u uit ons te be richten of uw raad dat verzoek handhaaft dan wel een andere regeling wenscht. Uw antwoord zien wij gaarne uiterlijk 31 Mei a.s tegemoet. Een nieuwe truc om de snelheid der paar- den op te voeren. Eleetrische be handeling, die op den duur van hoogst nadeelingen in vloed ls. Melbourno, Twee Australische Jockeys hebben •en nieuwe truc ontdekt en toegepast om de snelheid van hun paarden op te voeren. Het merkwaardige ge val doet zich hier voor dat de zonderlinge sportsmen, die zich aan deze practijken schuldig maakten oor spronkelijk niet bestraft konden worden en evenmin gedisqualificeerd. Wanneer men b.v. smokkelt met het gewicht of afspraken maakt met andere deelnemers aangaande het passeeren van den eindstreep, of wan neer men een concurrent het rijden onmogelijk maakt, kan men zonder meer van verdere mededinging worden uitgesloten. Wat kan een jury er echter aan doen wanneer een rijder zijn paard electriseert om het sneller te doen vooruitkomen? Dit laat9te is hier gebeurd en ofschoon al spoedig bekend werd, dat er iets bijzonders aan de hand was znet de altijd winnende paarden, wist men niet precies wit het was. De jockeys, die zeiden te handelen in opdracht van den eigenaar der dieren, lieten niets los en eerst toen de directie van de baan aandrong op nadere inlichtingen, gaven de twee toe. dat zij hun beesten een „heilzame eleetrische massage" lieten on dergaan, waarvan zij de wijze van uitvoering echter geheim wilden houden, iets, waartegen geen bezwa ren mochten geopperd worden, naar zij zeer terecht opmerkten. De directie moest zich met deze mededeelingen te vreden stellen, maar zag zich kort daarop toch ge dwongen maatregelen te nemen, daar andere renstal- bezitters protesten indienden en meenden, dat op deze wijze de één onder gunstiger omstandigheden reed dan de ander. De kwestie was niet gemakkelijk op te los sen en in verschillende sportbladen werd hevig over de zaak gepolemiseerdtotdat een persoon, die on bekend wilde blijven met de onthulling kwam, dat de paarden in kwestie eenvoudig werden geëlectriseerd; deze behandeling is zeer schadelijk, althans wanneer gebruik wordt gemaakt van een te sterken stroom, die wel tijdelijk het prestatievermogen verhoogt, maar overigens een hoogst nadeeligen invloed heeft. De jockeys konden tenslotte niets anders doen dan het bericht van den anonymus te bevestigen, maar merkten meteen op, dat niemand hun kon verhinderen paarden naar eigen inzicht „op te voeden" en dat het eiectriseeren geen hinderpaal mocht vormen voor eer zame jockeys, die zich aan geen enkel vergrijp schul dig maakten. De dierenbescherming heeft hier tenslotte ingegre pen en aan de opvoedingsmethoden der twee eerzame renbaan-enthousiasten is nu een einde gemaakt. Het geen niet wegneemt, dat de eigenaar van den stal nog steeds recht probeert te krijgen. Door een Japaneoh schilder en J&ponsche meisje®. De Japansche schilder Ito Hikoee heeft met zijn eigen bloed het portret van den mikado geschilderd en ten geschenke gegeven aan den minister van oorlog als een persoonlijk huldeblijk voor de regeerende dy nastie. Uit zijn linkerarm en schouder tapte Iko het bloed af, dat noodig was, om het portret te schilderen. Daar het den mikado levensgroot voorstelt, is de schilder thans geheel uitgeput door het bloedverlies. Hij ligt te bed en moet volkomen rust houden. De schilder Ito heeft inmiddels reeds school ge maakt. Zeven meisjes uit Tokio hebben kort geleden voor een regiment een banier vervaardigd, waarop zij .met haar eigen bloed „zonsopgang" hebben afgebeeld. In den brief, dien zij aan den commandant van het regiment tegelijk met de banier toezonden, verklaren zij, dat zij „zwakke vrouwen, slechts dit eene middel hadden om haar, bloed voor het vaderland te geven". Ook het Hemelsche Rijk kent de ironte. Toespraak van een vader. Afrika spreekt. IN den grond van de zaak zijn de menschen het in veel opzichten met elkaar eens; weliswaar kan door allerlei maatschappelijke omstandigheden die in nerlijke overeenstemming bijna nooit tot uiting ko men. maar van tijd tot tijd is men toch in de gelegen heid er iets van waar te nemen. Deze punten van over eenkomst willen wij overigens niet gebruiken om de ver schillen weg te praten, die o.i. niet minder in aantal zijn. Ondanks dit laatste feit. veroorzaakt het herkennen van eigen opvattingen in de uitspraken van vreemde volken een eigenaardig en niet onaangenaam gevoel. Voor ons persoonlijk is het altijd een merkwaardig evenement, wanneer we ontdekken dat rassen, die „van Adamswege" met ons verwant zijn. dezelfde dingen gees tig vinden als wij, en juist als wij ironisch of sarcas tisch kunnen zijn. Wanneer we een geestige zet. die het één of ander hoont, een uiting van sarcasme noemen en een rake opmerking, die iets beoordeelt met een wijze glimlach, onder de ironische uitlatingen rangschik ken, dan zien we. dat zoowel de bewoners van het zwarte werelddeel als die der Republiek van het Midden op fijnzinnige wijze den spot weten te drijven met men- schelijke tekortkomingen. Zoo bestaat er een Chineesch spreekwoord, dat luidt: „Er zijn slechts twee goede men schen, die ééne ls dood, de andere moet nog geboren worden". Wij gelooven, dat men dit hier niet anders zou hebben uitgedrukt. „Wie bevindt zich niet onder de menigte, als het ge luk voorbijtrekt?" is een ander gevleugeld woord, als het ware een illustratie van de vermaarde „Mongool- sche" glimlach. Hoe iedereen zich een „wereldbeschouwing vormt on der Invloed van zijn omgeving en niet in staat is om boven zich zelf uit te komen, bewijst de volgende anec- dote, die niet eindigt met eén woordspeling of een aar digheid, waarom men schatert, maar o.i. getuigt van philosophisch inzicht. „Een visscher en een landbouwer zitten in een her berg en krijgen ruzie. De visscher beweert n.1. dat de zon opkomt boven 't meer, de boer houdt evenwel vol, dat zij iederen ochtend verschijnt boven het rijstveld. De twist loopt zoo hoog, dat de waard er aan te pas komt. die hen beiden aanhoort, het hoofd schudt en Geheimzinnig sterfgeval In Brazilië. Jonge Engelschman door de explosie van diamant gedood. De Braziliaansche recherche houdt zich thans met een zeer geheimzinnig sterfgeval bezig. Het betreft het overladen van een jongen Engelschman, Bragson ge- heeten, die een zeer avontuurlijk leven achter den rug heeft. Als 16-jarlge was Gragson naar Zuid-Afrika ge ëmigreerd, waar hij diamantzoeker was geweest en een klein vermogen had verworven. Vervolgens had hij in Brazilië zijn geluk beproefd: hij kocht een farm. doch zijn oude liefde voor edele steenen liet hem niet los. Jarenlang was zijn zoeken vergeefs! Plotseling echter dook een gerucht op. Bragson zou een steen hebben ge vonden, minstens zoo groot als de beroemde Kohinoor! Een groot feest werd georganiseerd om de'heuglijke gebeurtenis te vieren. Het ging er zeer lustig toe; het einde zou echter minder prettig zijn! In de nabijheid der farm werd den volgenden dag het vreeselijk verminkte lij'k van den gastheer gevonden! De politie tast ver geefs naar de oplossing van het mysterie. Zware verden king rust op twee arbeiders, die bij Bragson in dienst waren. Deze arbeiders zouden n.1. aan de politie hebben verklaard, dat hun patroon bq het aanschouwen van den kostciyken diamant door een explosie den dood zou hebben gevonden. Het uiteenspatten van een diamant komt de politie wel wat vreemd voor. Zij neemt eerder de waarschijnlijkheid aan, dat de arbeiders hun mees ter met een dynamietpatroon van het leven hebben be roofd, teneinde in het bezit te komen van het zoo be- geerenswaardige edelgesteente, dat echter niet In hun bezit is aangetroffen. De diamant is verdwenen: „met onbekende bestemming." Sensationeels ontsnapping van een En- gelsche gevangene. Dezer dagen werd een twintigjarige gevangene door een bewaker van Sevenoaks naar Wormwood Scrubs overgebracht. Op het station Charing Cross verliet de geboeide man met zijn bewaker den trein om een on- dergrondsche toiletinrichting te bezoeken. Toen de be waker zich van hem had afgewend, duwde Barra- clough, zoo heette de gevangene, hem tegen den muur en ging er meteen van door. De bewaker gilde en trachtte de man tegen te houden, maar voor de men schen op het station in de gaten hadden wat er gaan de was, was Barraclough de trappen al opgehold en het station uit. Hij holde een zijstraatje van de Strand ln en ging daar een cafétje binnen, waar hij twee mannen aantrof, van wie er één een kennis van hem was. De andere was hem totaal onbekend. Hij ver telde hun haastig, dat hij zijn bewaker ontsnapt was en verzocht hun zijn boeien door te zagen. Zijn vriend liep dadelijk naar een goedkoopen winkel op de Strand en kocht een vijl. Barraclough bleef in het café, ver borgen In een hoekje, terwijl de politie en haar helpers langsholden onder het geroep: „Halt! Ontsnapte ge vangene!" Barraclough rilde en was doodsbleek, ter wijl de twee vrienden bespraken hoe zij hem weg kon den krijgen, De man, dien hij niet kende, bood aan van kleeren te verwisselen. Het duurde meer dan tien minuten voordat de ketting tusschen de boeien was doorgezaagd. Toen brak de vijl in tweeën en leek ver der van weinig nut. De mannen besloten het café uit te gaan en een sterker vijl te koopen. De vreemde had de jas van Barraclough aangetrokken en ook zijn hoed opgezet. Van een chauffeur van een vrachtauto leen den zij een vijl en in een zijstraatje begonnen zij een van de boeien door te zagen. De vreemde, die een „linke jongen" moet zijn ge weest, trok zijn kousen en schoenen uit. Dit bleek een verstandige handeling te zijn geweest, want toen zij verrast werden door een agent, die vroeg wat zij de den, zei de man, dat hij andere sokken aantrok. De agent keek even, knikte, zei dat hij wat op moest schieten en liep door zonder dat zijn aandacht op Bar raclough gevallen was. Op dat moment was pas één boei doorgevijld. Maar de mannen besloten, om geen verdenking te wekken, de vijl terug te geven. Met het stuk van de gebroken vijl slaagden zij er in, de andere boel stuk te krijgen. Toen moest Barraclough nog aan geld geholpen wor den. Barraclough's vriend leende wat geld van zijn hospita en beproefde daarmee zijn geluk bij een book maker, Deze poging mislukte echter. De vriend nam zegt: „Jullie weten er alle twee niets van. De zon komt op boven het dak van mijn herberg." Doortrokken van sarcasme was de rede, die werd ge houden door een koopman uit Kanton bij de geboorte van zijn zoon. Hy zei o.m. het volgende: „Van oudsher was het in China de gewoonte, dat de ouders van een pas geboren kind de Goden smeekten om hun telg alle gaven der wijsheid te verleenen. Maar Jk, die in de vele jaren, welke over myn hoofd zqn ge gaan, tot de overtuiging ben gekomen, dat. de wereld door domheid wordt geregeerd, zeg hierby: „Laat myn zoon zoo dom biyven als maar mogelqk is." Dan heeft hq bovendien de beste kans om het in dit land tot Staats raad of Minister te brengen....»" Er zyn boeken in het licht gegeven, die niets anders bevatten, dan hetgeen de volkswysheid der negers, ons Europeanen heeft te zeggen. De wijze, waarop de ge dachte onder woorden is gebracht, maakt het begrijpen voor ons echter niet gemakkelijker, zoodat de meeste spreuken wel eenig commentaar behoeven, zoo b.v. dit staaltje van toegeeflijke ironie: „Zonen der vreemde volken zyn hinderlijk voor onze menschen.' Men moet om dit te vatten, op de hoogte zijn van het verschil, dat er wordt gemaakt tusschen zonen, mannen en grijsaards. Zonen zijn de onervarenen. de jeugdige personen, die doordat zij nog weinig hebben ondervon den. lachen om het vreemde en ongebruikelijke dat zy zien en zoodoende voortdurend aanstoot geven. De bo venstaande uitdrukking wil dus zooveel zeggen als: „Jullie melkmuilen, die spotten met wat je niet be grijpt, bezorgen ons maar last. Als je ouder wordt ver andert dat misschien wel." Een voorbeeld van sarcasme: „Wanneer iemand U vraagt of ge water kunt scheppen met een touw, ant woordt dan met de wedervraag: „Uit de put of uit de rivier?" Mxw. als iemand probeert U beet te nemen door een dwaze vraag te stellen, verlies dan niet uw tegenwoordigheid van geest, maar ga met een ernstig gezicht op de zaak in. Men ziet, dat er tusschen uiteenloopende rassen een soort geestelqke band bestaat, die weliswaar niet alle moeliykheden uit den weg ruimt en alle verschillen neu traliseert. Maar toch stijgt onze waardeering voor men schen, die ons vreemd waren, volkeren, die in plaats van er „een onderwereld" op na te houden hun vqanden wurgen, scalpeeren of opeten, die andere opvattingen hebben dan wij over hygiëne, wiskunde, huweiyk, opvoe ding enz., maar toch nu en dan als 't ware een blik van verstandhouding met ons wisselen, alsof ze wilden te kennen geven: „Dit of dat weten we tenminste beiden." Wy gelooven, dat de fraaiste natuur- of avonturen film over Afrika, hoe interessant die ook overigens moge zqn, ons minder na brengt tot de bevolking van dat werelddeel dan een paar gezangen, gebeden of spreu ken. Die toch vormen een aanknoopingspunt, zoodat wij dan den naam van een beroemde rolprent ln een ande ren zin mogen gebruiken en zeggen „Afrika spreekt." Barraclough toen maar mee naar huis en stopte hem in zijn bed. 's Avonds om tien uur, toen Barraclough de couranten met het verslag van zyn ontsnapping had gelezen, kwam hq tot de conclusie, dat het veiliger zou zijn Londen te verlaten. Hy voegde de daad bij het woord en hy was pas na eenlge minuten met zyn vriend en een meisje verdwenen, toen de politie aan klopte om hem te zoeken. Twee dagen lang trok het drietal langs de wegen. Toen stalen zijn een wasch, die buiten te drogen hing en vielen in handen van de politie. Aan de duur verworven vryheid was weer een einde gekomen. (Vragen en mededeelingen, deze rubriek betreffende, in te zenden aan den heer K. van Keulen. Loot»straat 24, He etage. Amsterdam (West). ONZE KAMERPLANTEN GEDURENDE DEN ZOMER. A. IN DEN TUIN. Wanneer het ongestadige voorjaarsweer voorbij ls en voor een meer geregelde zomerwarmte heeft plaats ge maakt. waardoor de tuin zich in zqn fraaiste blader en bloemenkleed heeft gestoken, dan ls het niet gera den alle kamerplanten, die men 's winters binnenhield, nog steeds binnen te doen blijven. De meeste kamerplan ten houden er van des zomers in de frissche. vrije lucht te staan en versche lucht kan men den plant, zelfs met de beste ventilatieinrichting, in de kamer slechts weinig goven. Betrekkeiyk weinige, zeer gevoelige planten moe ten des zomers in gesloten kamers gekweekt worden, verreweg het meerendeel doet men beter andere plaat sen te geven. De beste plaats voor alle, niet te teare. gewassen, is zeker wel in den tuin. Een liefhebber zal zeker aanmoedigende resultaten verkrijgen wanneer hy een zonnig en beschut stukje grond bij zyn huis heeft, dat hy des zomers niet alleen met eigenlyke tuinplanten, maar ook met zyn kamerplanten kan versleren. De veel vuldige vormen, die de uit zeer verschillende streken stammende kamerplanten bezitten, kunnen aan een tuintje een zeer eigenaardig en aantrekkelqk voorko men geven. Al naar den aard van de buiten te brengen potplanten moet de plaats bepaald worden, waar men ze zetten zal. Terwijl bijna alle cactussen en vetplanten bq voor keur in de volle zon staan, moeten de meeste bloem planten een eenlgszins meer beschaduwde standplaats hebben. Palmen, en andere Tropische bladplanten, ver kiezen bq voorkeur een plaats in halfschaduw, terwql varens op een zeer schaduwrijke plek moeten worden gezet. Wat de hardere decoratie planten betreft, zooals laurier, oranjeboom, laurus tinus, rhododendron, evo-ny- mus en vele andere, deze zijn, wat de plaats betreft, niet zoo heel erg kieskeurig. Zy groeien in de volle zon even goed als in een niet te dichte schaduw. In ieder geval moet er echter op gelet worden, dat men de planten zoo plaatst, dat zij beveiligd zyn tegen tocht en harden wind. Tocht ls zeer schadeiyk voor alle planten en harde wind kan grroote schade aanrichten, door het uit den pot rukken der planten, het breken der takken en het scheuren der groote bladeren. Indien men de planten boven op den grond plaatste, dan zouden zy, bq warm zomerweer zeer snel en bijna geheel uitdrogen, wat voor de ontwikkeling zeer schadelqk is. Een tweede bezwaar zou zijn, dat de grootere planten bq den minsten wind zouden om waaien. Beide bezwaren kan men gemakkeiyk voor komen, door de potten in te graven. De plaats waar men zqn planten wil ingraven, moet eerst omgespit en gelqk geharkt worden. Het zou nu zeker het gemak- kelqst zijn met een kleine spade de gaten te maken, waar men zyn planten in wil zetten. Toch doet men beter dit met een ander werktuig en wel met een pun- tigen, dikken paal te doen. Eerst rangschikt men de planten op de bepaalde plaats, waarby men er op moet letten, dat ieder plant de noodlge ruimte heeft om zich goed te kunnen ontwikkelen, waarom zij dus niet te dicht op elkander mogen staan. In de tweede plaats moet men er voor zorgen dat al de planten te zamen een goede groep vormen, die een aangenamen indruk maakt. Heeft men de planten gerangschikt, dan neemt men ze een voor een van haar plaats en maakt op de plek, waar zij stonden, een diep gat. Men doet dit door den paal midden op de plek, waar de pot stond, flink diep in de grond te drukken en hem dan, al naar de grootte van den pot, in meer of minder schuine houding eenige malen rond te draaien. Vergadering van den Raad op Vrijdag 29 April 1932, des middags half twee. Voorzitter de heer A. Klerk, burgemeester, tevens secretaris. Na opening der vergadering, waarbij Voorzitter zijn blijdschap uitspreekt dat allen weer aanwezig zijn, worden de notulen goedgekeurd en vastgesteld Mededeelingen en ingekomen stukkea Door den Voorzitter wordt medegedeeld: dat goedgekeurd van Ged. Staten is terugontvangen het raadsbesluit tot onderhandsohe verhuring van een perceeltje gemeenteland en het machtigingsbesluit ere- dietverleening aan de tuinbouwers; dat bq de gehouden kasverificatie op 21 Maart j.1. 1q kas moest zyn en was f 24462.43; dat de gemeenschappelijke regeling met de gemeentq Alkmaar, over de toelating van leerlingen uit deze gj. meente tot de openbare scholen voor gewoon lager q uitgebreid lager onderwijs is goedgekeurd en inwerkin» getreden; dat bericht is ingekomen van het P.E.N. over betalinj van electriciteitskosten per 14 dagen of per maand, is plaats van 2 maanden. Tot een maandelijksche of 14 daagsche inning kan het P.E.N. niet overgaan en wordt gewezen op d« P.E.N. spaarbusjes, waarin de geabonneerden het bedrag kunnen opsparen. Vastrecht en meterhuur ia bekend en ongeveer ook het bedrag dat aan stroom wordt verbruikt, zoodat men gedurende de 2 maan den het benoodigde bedrag kan bijeen sparen. Voorzitter licht in, dat het verzoek aan het P.E.N. gedaan was naar aanleiding van de opmerkingen in de vorige vergadering gedaan en met het oog op de slechte tijdsomstandigheden. De brief wordt voor gelezen. Het resultaat is als hierboven gemeld. De heer Van Drunen meent, dat dit sparen even goed in een portemonnaie of pillendoosje kan. Spr. geeft in overweging om Van der Ham van gemeen tewege eenige vergoeding te geven voor 14-daagsch innen. Voorzitter zegt, dat dit' geen gemeentezaak is. maar van het P.E.N. Bij deze beslissing hebben wij ons neer te leggen. B. en W. hebben een vergadering by'gewoond te Alk maar over gedeelteiyke opheffing der Noorderstoom tram. waarover een rapport der besprekingen wordt uit gebracht B. en W. hechten geen waarde aan het behoud van de tram, van weinig beteekenis als ze is op het traject Warmenhuizen-Schagen. Ook de raad is van dit oordeel en zal in een spoedig te houden verga dering het wel in deze tot een beslissing komen. Op een vraag des heeren Van Drunen wordt mee gedeeld, dat de gemeente aandeelen en renteloos voorschot heeft gegeven. Doordat de exploitatie goed- kooper zal worden bij inkrimping van het traject, zullen de aandeelen niet verloren gaan, maar juist in waarde stijgen. Verslag ls ingekomen omtrent de op 10 Maart gehou den vergadering van den vleeschkeuringsdienst en het jaarverslag over 1931 benevens de verslagen over de gehouden cursussen ontwikkelingsonderwijs; Te Sint Maarten werd dit onderwijs gevolgd door 8, te Eenigenburg door 4 leerlingen. Wegverbreeding. Door B. en W. is een conferentie gehouden met het Bannebestuur alhier over vertïreeding van den weg Swart tot Glas, dienende tot werkverschaffing; Voorzitter deelt mee, dat het Bannebestuur niet» voelde voor de verbreeding van dezen weg. Wellicht meer voor verbreeding Molenweg vanaf den hoek. Bo vendien werd het voor de gemeente een te duur werk- object. De berekening van den heer Van Drunen was niet juist. B. en W. kwamen tot f2105.waarvan f 1705.voor rekening der gemeente. Er zat maar voor 16 personen 4 weken werk in tegen f 15.60 per week, plus de verdere onkosten, wat werd f27.per nereoon oer week. Al was de Banne genegen geweest, was het werk te duur geweest, en Rijpervveg is tot teerweg gemaakt, werkeloozen zijn daar te werk gesteld, om den weg te profileeren en de gemeente heeft 50 van de kosten betaald. De heer Van Drunen vraagt, hoe het dan staat met den Molenweg, er moet in het a.s. najaar weer werk zijn en spr. dringt aan om nu reeds te zorgen. Spr. meent, als zijn eerste plan was uitgevoerd, werkeloo zen, armbestuur als eigenaresse van het land er wel bij gevaren was en de weg beter was geworden. Voorzitter zegt dat het Bannebestuur het werk af wees. De heer Breed dringt eveneens aan op het. zoeken van werk, opdat wij straks klaar zijn. Voorzitter zegt toe met het Bannebestuur in deze nog eens in overleg te zullen treden, wat algemeen wordt goedgevonden. Medegedeeld wordt voorts dat door het zoontje van van Oudenaarden nimmer gebruik ls gemaakt van d» dagschool te Eenigenburg. Door den Burgemeester is een bezoek gebracht aan het Ministerie van Landbouw inzake het bedrag rent* looze credieten door het Rijk aan de tuinbouwers en h«t doen werken bq hen door werkloozen. Over het laatst» is nog een brief ingekomen van Ged. Staten. Voorzitter heeft, geprobeerd bij den Minister te wor den toegelaten. Alles de landbouw betreffende, be handelde de Secretaris-Generaal. Voorzitter heeft met dezen besproken dat meer steun aan den tuinbouw moest worden verleend. Als dat bleef bepaald op hel nu aangenomen bedrag, wc het weggegooid geld daarmee waren de bedrijven niet te behouden. j Hierop kreeg spr. weinig of geen antwoord. tl verder bepleitte Voorzitter het te werk stellen drl werkeloozen bij de tuinbouwers. Maar hiervan k'j niets komen, dat was beslist-uitgesloten en al een later ingekomen circulaire van Ged. Staten wei dat vierkant af. Op de vraag of de steunregeling van het Rijk weerjl verlengd, zegt Voorzitter dat dit tot nog toe steeds *1 geschied. Ten opzichte van de vraag waarom of het loon der werkeloozen is verlaagd tot 30 cent. wordt inge licht, dat de Banne dit wilde als uitvoerdster van het werk, vandaar de beslissing. Eerst was het loon toen 32J4 ct., dit was tot Maart. Maar toen de loon- standaard na Maart in het particulier bedrijf daalde, is na bespreking van B. en W. met de Banne in ovec eenstemming daarmee het loon bepaald op 30 cent De heer Van Drunen: Maar niet met den Baad Doord en minister is toegezegd slechts 25 te len vergoeden ln dc steunregeling aan werkloozen ml*5 de door den minister testellen voorwaarden worden aanvaard en dat de crisissteun opnieuw is verlengdttot 30 April. Van de Gezondheidscommissie te Schagen is ingeko men een brief over de verontreinigde sloot in Lutjeweg- Deze sloot werd tweemaal per jaar gereinigd. maar dit was niet afdoende en was aan dc Gezondheids commissie advies gevraagd, ook over het hebben van een vuilnisbergplaats midden in de gemeente. Dc l»e* zondheidscommissie achtte een vuilnisbo^la8'® midden in de gemeente ongewenscht, dit moest ver buiten de gemente en daarbij moest, komen ecnK°'l' haaldienst. De oplossing was de sloot dempen, k* dit niet, dan moet de sloot geregeld schoongemaa* worden en er moet scherp worden opgetreden tege diegenen die vuil in de sloot werpen. B. en W wu* len nu de sloot reinigen. De heer Breed wil eens de schoeiing repareeren en den eigenaar aa schrijven daarvoor. 4 De heer Van Drunen wil een 15 M. dempen tot- o steiger van Sieuwerts en vooral de W.C. verwqaer

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1932 | | pagina 18