Scbager Courant
EI
roos gezegd...
„Noorderlicht" op Wieringen.
Pinksterrozen
cei
Vierde Blad.
\]it onze omgeving.
hagi
Ingezonden Stukken.
Zaterdag 14 Mei 1932.
75ste Jaargang. No. 9071
ANNA PAULOWNA
Jollandsche Maatschappij
van Landbouw.
rte Va
f li-,
:rdijl
•d bij
Wien
te A
)er,
lulowi
Donderr' tgavond hield de afd. Anna Paulowra van
boven§e" oemde maatschappij een vergadering in
Veerburg.
Belangrijke punten op de agenda waren de oorzaak,
I C dat de Voorzitter, de heer C. D. Rezelman, het ge-
g ncegen had velen welkom te kunnen heeten.
Nadat de notulen, samengesteld en gelezen door den
lecretaris, den heer N. Raap, onveranderd waren vast
gesteld. volgde bestuursverkiezing.
Aftredend, niet herkiesbaar, waren de heeren K. J.
Kaan en N. Koppes. Na stemming en herstemming
werden gekozen de heeren K. Brugman en D. Schenk.
De heeren R. L. Waiboer en H. Wilms hadden in-
tusschen de bescheiden van den penningmeester, den
beer G. C. van Balen Blanken, gecontroleerd. De
«ertse bracht verslag uit.
De ontvangsten bedroegen f 764.38. de uitgaven
f 913.78; het tekort dus f 148.80. Het nadeelig saldo
roeg vorig jaar f 150.56 en is dus gegroeid tot
(f 299.46. De rapporteur wees op de aanschaffing van
in schrijfmachine ad f 185; deze buitengewone uitga-
Jve buiten beschouwing gelaten, was er dit jaai geen
siiiMpkort en is men zelfs op dat van het vorige jaar nog
lts ingeloopen. De rekening werd goedgekeurd, onder
ink aan commissie en penningmeester.
De kwestie, zal de afdeeling al of niet de levering
ran touw aanbesteden, bracht heel wat discussie. Men
doot tenslotte geen aanbesteding te houden. De
len krijgen gelegenheid aan het bestuur op te geven
■at zij noodig hebben, zoodat dan toch een flink
antum tegelijk gekocht kan worden.
Op voorstel van het bestuur besloot men zich in
irbinding te stellen met de afdeelingen Den Helder
in Wieringerwaard om gezamenlijk een avond te be
lggen, waarop door vertegenwoordigers van de Land-
mw-Onderlinge en van Land en Tuinbouwbelang
|e verhouding tusschen beide belicht kan worden.
Voorz. deelde mede. dat bij de L. O. de tarieven
ir landbouw en tuinbouw resp. f 1.30 en f 0.80 zijn.
[en acht bij den tuinbouw de ongevallen-risico over
iet algemeen kleiner. Teelt van vroege aardappelen
bloembollen valt onder tuinbouw. Houdt een land-
>uwer het loon aan dio teelten besteed, gescheiden
,n het andere loon, dan kan daarvoor het lage tarief
irekend worden.
Het bestuur van de afd. ontving schrijven van de
■b.-org. en het gemeentebestuur met de vraag te
lipen bevorderen, dat de werkloozen uit de gemeen
te werk gesteld werden vóór anderen. Later vroeg
Lorganisatie een conferentie aan ter regeling van
men en de arbeidsvoorwaarden. Daar het bestuur
lut van overleg inzag, heeft men gevolg gegeven
het verzoek. Ter conferentie waren behalve het
rnr der afd. Wieringerwaard en Waard en Groet,
(•flpwn afgevaardigde van de bollenkweekers en vertegen-
l UvHBoordigds van den Chr. en Modernen Bond van Land-
Iders uit Zijpe en Anna Paulowna.
De bedoeling van de arb.-org. was een collectief
wtract te sluiten. Het bestuur zette uiteen hier niet
cc over te kunnen gaan. daar men niet een organisa-
van werkgevers vertegenwoordigde.
Men kon dus alle?n ter conferentie bespreken: hoe
tuinen we de werkloosheid opheffen, althans ver-
inderen.
Het afdeelingsbestuur verdedigde de stelling: lagere
onen zijn gemotiveerd door meerdere koopkracht
in het geld. De werkge"er is verplicht z'n próèuctie-
«ten en dus de loonen zoo laag mogelijk te houden,
aar aan den anderen kant voelt men, nu de re-
Hierboven een foto van „Noorderlicht", het Tehuis
voor hulpbehoevenden en ouden van dagen op Wierin
gen gelegen aan den Slingerweg te Hippolytushoef. Hel
fraaie gebouw zal Maandag 2den Pinksterdag des mor
gens om half twaalf, officieel worden geopend, waarna
van 2 tot 5 uur de stichting voor alle belangstellenden
ter bezichtiging zal worden opengesteld. Tegelijkertijd
zullen dan alle inlichtingen verkregen kunnen worden.
geering steun verleent door tarwewet enz., ook de mo-
reele plicht de eigen menschen zooveel mogelijk te
werk te stellen. Het bleek niet mogelijk het loon bui
ten de besprekingen te houden.
Het bestuur meende f 3 als basis te mogen noemen
en dacht dan verzekerd te zijn van de medewerking
der leden om de werkloozen te plaatsen. De organi
saties toonden waardeering voor de medewerking,
doch vonden f 3 te laag en meenden niet lager te moe
ten gaan dan f 3.25.
Langdurige besprekingen hadden tot resultaat, dat
de houding van het bestuur in algemeenen 'zin werd
goedgekeurd.
Na de conferentie zijn door aanwezige leden reeds 8
werkloozen in dienst genomen. Op de basis f 3 per
dag voor een volwaardigen landarbeider willen 10 le
den ieder nog een werklooze aannemen, terwijl 'allen
de toezegging deden, in het algemeen te zullen mede
werken, dat de werkloozen uit de eigen gemeente
vóór vreemde arbeiders geplaatst zullen worden. En
kele der voornaamste werkgevers, niet op de verga
dering aanwezig, zullen over deze zaak een schrijven
ontvangen.
Bij de rondvraag complimenteerde de heer C. Geer-
ligs den voorzitter voor de wijze waarop hij de confe
rentie geleid heeft. De heer Van Balen Blanken on
derstreept dit nog wat. De heer Rezelman dankte voor
de woorden van waardeering.
De heer. D.: Schenk vroeg jjZ het niet. gewenscht. zou
zijn evenals verleden jaar een conferentie aan te vra
gen met'den Inspecteur der belastingen mét het" oog
op de verminderde grondwaarde.
Voorzitter achtte dat niet noodig. De inspecteur
heeft goedgevonden, dat in Waard en Groet f 150
f 200 per bunder minder wordt gerekend en als men
z'n opgaaf in dien geest maakt, zal deze wel goedge
keurd worden.
Op voorstel van den heer Van Balen Blanken werd
de heer C. D. Rezelman tot afgevaardigde ter Alge-
meene vergadering benoemd en de heer N. Raap tot
plaatsvervanger, waarna sluiting volgde.
GEBRUIKTE AUTOMOBIELEN
verkoopen wij onder GARANTIE en op PROEF
Garage C. NIEUWLAND. BERGEN.
WARMENHUIZEN
R. K. BEG RAFENISVEREENIGING
„ST. BARBARA."
Deze vereeniging hield Donderdag een jaarvergade
ring in het Patronaatsgebouw.
De Voorzitter, de heer KI. Mosch, opende op de ge
bruikelijke wijze en heette allen hartelijk welkom, en
sprak de hoop uit. dat de besprekingen van dezen avond
moeen blijken te zijn in het belang van de vereeniging.
De secretaris, de heer F. Legdèur. las de notulen dei-
vorige jaarvergadering voor. welke-notulen onder dank
zegging werden goedgekeurd.
Mededeellngen.
De Voorzitter deed o.a. mededeeling betreffende het
begraven van kinderen. Het bestuur heeft besloten ook
voortaan alle kinderen van de leden te laten begraven
door de vereeniging. Naar aanleiding daarvan zal door
het bestuur eene oproeping worden gedaan om jonge
mannen te krijgen, die de overleden kinderen grafwaarts
kunnen dragen.
Tevens werd mededeeling gedaan, dat het bestuur be
sloten heeft het salaris van den aanspreker, bode en
kleederbewaarder een weinig te verhoogen. Ook vond
het bestuur, met het oog op de vele werkzaamheden,
gewenscht, den secretaris en den penningmeester een
kleine vergoeding te verstrekken. A
Dit werd algemeen goedgevonden.
Jaarverslag 193 L
Volgens het jaarverslag bedroeg het aantal leden op
31 December 1931 664 tegen 637 op 31 December 1930.
De voorzitter bracht den secretaris dank voor zijn
jaarverslag.
Jaarverslag penningmeester.
De heer C. Beemsterboer. bracht als penningmeester
verslag uit aangaande de financiën van de vereeniging.
.Daaruit konden wij constateeren, dat de vereeniging,
wat betreft de financiën er heel goed voor staat. Dit
moet wel hoofdzakelijk toegeschreven worden aan het
buitengewoon laag sterftecijfer van de leden. Ook het
'laten begraven in de tweede klasse door vele leden blijkt
een voordeel voor de vereeniging te zijn. Aan contri
butie is in het jaar 1931 ontvangen een bedrag van
f 487.87. De winst van het vorige jaar n.1. 1931. bedroeg
f 275.73 tegen een winst' van f 208.64 i het jaar 1930.
De heeren W. Bakker en J. A. Reïnders werden aan-
door
MARIA HEIL.
i AP. tapde oude huishoudster. Rika steeg
IAGEM de trap naar de bovenverdieping van het
kleine leeraarshuisje, daar buiten, aan cleu
boschkant op.
pit de deur, die op een kier stond, tooverdc eep
ikken lichtstraal een matten kegel op de gang.
oude vrouw klopte een paar maal schroomval-
op de deurstijl. Geen antwoord.
['.«oneer Gruber, meneer Gruber". fluisterde zij
do kier, „het loopt naar twaalven; ik hoor he
in hoe U hierboven in Uw kamer maar niets an-
doet dan rommelen en rommelen; blijf toch niet
Jaat op, meneer Gruber; is er misschien iets ge-
i- Kan ik U misschien helpen?"
o. al twaalf uur?" De deur bewoog zich naar
in, de lichtschijn werd breedcr en viel nu go-
op het trouwe oude factotum, dat den gymna-
iBeraar een half menschenleven lang behoedde,
zal ik er nu maar mee uitscheiden, opmerko-
ji'i' c'e iijd omvliegt als men een beetje orde in
D^uVcn en l)aPiercn aanteekeningen wil maken".
jrjj°:)Keek de kamer rond. Orde? Zij schudde haar
Kjtórt dat dc 'intcn van baar muts fladderden.
jjiihkast zag eruit, alsof zij zooeven bezoek van
had •tr°bad. In een verwarden hoop als
ran Tl-" -op 0,kaar gesmeten lagen alle boeken
O» bibliotheek van den leeraar op den vloer.
bandje stond meer in de vakken! Dat was nu
<m! vlj meneer Gruber! Zij had goed orde prodi-
efa'n i zou °P zi'n ouden dag wel niet meer
nueren. Weer fladderden de mutsenlinten langs
^rweikte wangen.
lanen r zo^er weer een beoek gezocht, nietwaar
S Gruber? En het in dien ganschen rommel
n met gevonden!"
Siitr voer de oude heer uit. „hoe dikwijls
on ~;i3e ?ezegd: Boeken zijn geen „rommel". Boe-
an run bt's1c vrienclen der menschen. ja, men
oer niw*z°° te Zéggen. hoeken trouwen! Heb je dat
D® 22? geh00rfl >R'ka?"
feil w'i'l i Schudd0 ontkennend het hoofd. Van trou-
lechio n'e*s booren. daarmede had zij een
i(ij~ erva,'ing opgedaan, al was liet dan ook al
R J.aar geleden.
ICftl
oogslf
I Zal T> 6triLUB".
Jij kendf.^ helpcn of niet?" vroeg zij bijna barsch.
Nosophe-—' Als-de 0Ucle Reer ecnmaal aan bet
Bi i oi niet? vroej
fcilosonhnn Als de oucle beer W
liik fCn laakte. kwam men niet zoo gernak-
v*n hem af. Nu scheen haar bescherme
ling langzaam tot de werkelijkheid terug te koeren.
„Genadige goedheid", zeide hij bedremmeld, ik wilde
niets anders dan een weinig orde in de boekenkast
scheppen en nu heb ik weer zooveel interessants ge
vonden. dat ik in langen tijd niet in handen heb ge
hadtja. Rika. boeken zijn net als een bruid,
men kan er niet van scheiden.
Hij wischte het stof van zijn pantalon. Tien. vijftien
hoeken lagen opengeslagen in "t rond en één hield
hij nog in de hand; maar dat was eigenlijk geen boek.
liet was een doosHet kwam de oude vrouw voor
alsof hij trachtte het voorwerp voor haar te verber
gen; hij draaide het. in zijn handen om en om en leg
de het eindelijk snel in een hoekje van de kast terug.
„Nou Rika, ga hu maar slapenmorgen zullen
wij alles wel samen weer opbergen."
De oude vrouw knorde wat binnensmonds, wench-
te hem goede nnncht, verdween in de gang en daal
de de trap weer af.
De oude leeraar deed behoedzaam de deur toe en
greep weer naar de doos. Rood marokijnja
dat was indertijd haar liefhebberij geweest...... Hoe
oudmodisch leek die ouderwetschc gouddruk er
opzeldzame arabesken, fantastisch ineengeslin-
gerd en overladen. Maar toentertijdToen was hij
er door in geestdrift geraakt en zij eerst, echt de
kleine Hanna! Zeventien was zij en kersversch uit
het. oudjonkvrouwelijke pensionaat hier in het stadie
gekomen om muziek te studeeren Een oude tante be
waakte haar. Wantrouwig cn menschenschuw. al
tijd in vrees verkeorend dat men het mooie nichtje
van de openbare straat zou wegstelen.
De student Gruber was haar op de promonadc na-
geloopen. had haar op zekeren dag een overdreven
brief pn een bouquet roode roozen gezonden. De oude
tante spuwde gift en vuur. zooals de legendarische
draak. Maar op een dag was de ban gebroken en om
dat Hanna een wees was, dong de jonge candidaat
bij de „draak" officieel naar Hanna's hand, want
zij alleen kon over haar wei en wee beschikken. De
draak had een hart van goud onder een ruwen bol
ster en tracteerde op koffie en koek ter gelegenheid
van de verloving.
Hanna! Nu zou zij een moedertje geweest zijn, moe
en verwelkt als hij. De leeraar keek om zich heen.
Daar prijkte haar jcugd-frisch beeld aan de wand,
als had de schilder 't. gister pas op het doek ge-
tooverd. Hij zou maar het liefste weer aan hel phi
losopheeren zijn geraakt. Was zij niet te benijden?
Zij had nimmer oen teleurstelling gehad, nooit een
grijze haar, slechts lente was haar leven geweest, la
chende. bloeiende, zonnige lente. Wat wist zij van
herfst of winter in het leven der menschen? Was zij
niet boven hem bevoorrecht geweest? Toen zij op
haar achttiende jaar in zijn armen stierf, met een
lach om haar mond en een struik pinksterrozen in
haar arm, brak hij van smart en rouw. samen.
zweefde wekenlang tusschen leven cn dood en ver
liet eindelijk als zwaarmoedige het ziekenhuis. Maar
heden scheen het hem als had men hem toenmaals
niet het heerlijkste bezit, maar een héérlijk geschenk
het in de lento'te mogen scheiden ontnomen.
Ilij was te oud en te verstandig om sentimenteel te
worden, de leeraar aan het Gymnasium Gruber;
maar tegenover zijn kleine, doode bruid voelde hij
zich schuldig. Bij al zijn philosopheeren en boekwur
men had hij haar bijna vergeten. Het viel hem nu in,
do vorige week was haar verjaardag geweest; de hoe
veelste was het ook weer?juist de 63ste geboor
tedag! Hij was vrijgezel gebleven, een vrouwenhater
geworden zelfs.
Hij had het hoofdstuk afgesloten. Punt. Slot. Hij
trouwde met zijn boeken. Die bleven bij hem, werden
eveneens oud en kaal en sjofel, waren zijn raadge
vers, zijn vrienden, dra zijn beschermers, spoedig zijn
lotgenooteen, kortom bij leefde formeel met ze en
werd zelfs stijf en duf als zijn lievelingen in dc boe
kenkast.
Het was bom alsof hij het venster wijd, wijd moest
openzetten. Heden is het Pinksterfeest!
De Pinksternachtklokken klonken hem tegemoet en
verkondigden bom van den Geest des heeren; nu was
liet. ook hem. als moest hij met duizend tongen spre
ken van alle grootheid van Gods schepping alom.
Nog altijd hield hij de marokijnen doos in zijn han
den. Ilij deed den fluweelen band eraf, die het dek
sel vasthield
Een oude, verwelkte roos kwam te voorschijn, om
wonden door een donkerblonde haarlok. Dit ver
droogde. onkenbaar geworden roosje, was eenmaal
een heerlijke groote pinksterroos van dezelfde struik,
die de kleine Hans op haar doodsbed in haar arm
hield. En dit stoffige, onoog lijke, mat geworden
haar
Dat was dc dood!
De oude man richtte zich op en boog zich ver in den
lentenacht naar buiten. Pinksteren! I-Iij had er over
kunnen jubelen, dat hij iets van bet een wighei dswei'k
van het schoono, van de onoverwinnelijke kracht des'
levens in dezen Pinksternacht beseffen kon. Neen, in
deze oude doos had hij niet de herinnering aan het
bloeiende leven kunnen bewaren, dat hem eens toebe
hoorde. Een wreed stukje vergankelijkheid had hij
als een kleinood bewaard. lieden, op den dag des
Geest es, wist hij dat slechts de geest des menschen
het. hier beneden uitgebluschte leven in de herinne
ring bewaren kan.
Anton Gruber, de leeraar, vergat een oogenblik alle
philisophie. Hij strekte, als een onschuldig kind, dat
naar de sterren grijpt, de armen naar den hemel uit
en stootte een jubelkreet uit, zoo helder en jong, dat
hij er zelf van schrok. En toen sloop hij zachtjes, dat
zijn goede, oude „draak"' hem niet zou hooien, de
trap af, ging naar zijn tuintje, knielde bij een bed
lachende pinksterrozen neder en groef met zijn an-
den liet marokijnen doosje in de aarde
Laat ons het eerlijk onder elkaar erkennen: de
Moederdag is een mislukking geweest. In plaats van
bij moeder heeft, negen tiende van ons volk jongsle
den Zondag met zijn gedachten verwijld bij Lagenclaal
cn Bas Pauwe en Anderiessen en al die andere voet
balkeien, die in het Amsterdamsche Stadion van
Ierland verloren en niettegenstaande alle mogelijke
opwarmende artikeltjes en rijmpjes in dc Zaterdag
avond- en ZondagochtcnrtlUaden is dc Moederdag een
reuze-sof geworden. Deze jPant van vreemden bodem
schijnt hier geen wortel te kunnen schieten en waar
nu al eenige jaren de pogingen mn dezen dag tot een
nationaal herdenkingsfeest te maken, over de geheele
linie glansrijk hebben gefaald, zou ik willen voor
stellen er voortaan maar mede op te houden en in
plaats van den Moederdag voor het volgend jaar een
Schoonmoederdag vast tc stellen en ik wed, dat het
succes overweldigend zal zijn.
Reeds ziet mijn geestesoog, hoe in de toekomst
het volgende feestprogramma zal worden afge
werkt:
Aankomst der schoonmoeders aan het station,
waar zij worden opgewacht door de delegatie der
schoonzoons, ietwat beverig in de knieën en lichte
lijk bleek om den neus. De voorzitter schoonzoon ver
welkomt de dames met Schillers onsterflijke rege
len; „Ehret die Frauen. sic weben and flcchtcn fal-
sche Haare zwischen die echten'waarop de delega
tie niet ecnigszins beklemde borst het hartroerende
lied in oude toonzetting inzet; „En we gaan nog niet
naar huis, nog lange niet, nog lange niet", om ver
volgens de lieve gasten in triomf mede te tronen
naar de foestweidc, waar de voorzitter een herden
kingsrede uitspreekt, gewijd aan dc gelukkig uit hun
lijden verloste schoonvaders, en voor de schoonmoe
ders Goethc's woorden resiteert: ..die Vogel
schweigen im Walde, warte nur, balde ruhest du
auch!"
Na dezen heilwensch zingt het schoonzonen
koor, zorgend zoover mogelijk uit de buurt der fees
telingen te blijven, met min of meer afgezakte borst-
registers: „En dat we toffe jongens zijn, dat willen we
weten", waarop allen zich verecnigcn rond den feest
redenaar, die tot tekst van zijn rede heeft gekozen
dc woorden van den Grooten Wijze: „Wie zijn vrouw
lief heeft, houdt zijn schoonmoeder buiten de deur".
Daarna wordt den dames een feestvoorstclling
aangeboden van „De Getemde Feeks", waarna zij te
gen den avond onder de tonen „Das ist nur einmal,
das kommt nicht wieder", naar het station worden
gebracht en inn de trein worden afgeleverd.
En dan eerst recht begint dc pret en het zal
niet langer zijn de Schoonmoederdag, maar de
Avond der Schoonzoons en hij zal de blijdste zija
van gansch het jaar
gewezen om de rekening en verantwoording van den
penningmeester na te zien. Bij monde van den heer Rein-
der». werd aan de vergadering geadviseerd de rekening
en verantwoording goed te keuren. Aldus besloten.
De voorzitter bracht hierna dank aan den penning
meester voor zijn accurate beheer en aan de Commissie
tot nazien van de rekening voor de betreffende werk
zaamheden.
Tijdens de vergadering werden nog uitgeloot 10 obli
gaties. en wel de volgende nummers: 57. 66. 42. 48. 112,
6. 51. 29. 50. 109. De bode zal het geld bij de rechtheb
benden bezorgen.
Verkiezing van een bestuurslid.
Aftredende is de heer C. Beemsterboer. Deze werd
met bijna algemeene stemmen herkozen.
Rondvraag.
Bij de rondvraag werd de vraag gesteld of het niet
mogelijk is, dat vanwege de vereeniging gezorgd kon
worden, voor het uitkleeden van de overledenen. Het
bestuur zal dit nog een nader onder de oogen zien.
Naar aanleiding van het feit, dat de jaarvergaderingen
zoo slecht door de leden bezocht worden, werd ook de
wenschelijkheid bepleit die maatregelen te nemen, wel
ke kunnen leiden tot betere vergaderingbezek. Het be
stuur zal dit eveneens ter harte nemen.
Tevens werd nog mededeeling gedaan, dat men het
overlijden van een lid der vereeniging kan mededeelen
bij de heeren F. Legdeur. C. Huibers en Th. Ooijevaar.
De Voorzitter bracht hierna nog een woord van dank
aan de dragers van de vereeniging. die steeds met groo
ten eerbied hun taak vervullen.
Hierna volgde sluiting.
BREEZAND. 12 Mei 1932.
Mijnheer de Redacteur.
Wil u zoo goed zijn. nog eenmaal uw plaatsruimte af
te staan, voor antwoord op het stukje van Van Oorschot
in de Schager Courant van Woensdag j.1. Bij voorbaat
mijn dank.
Dat Van Oorschot bekent, met zijn eerste schrijven
fout. te zijn geweest, blijkt, duidelijk uit zijn zin: Je ziet
M.. dat ik nu vrij goed op de hoogte ben. Doch ook
thans is het door van O. beweerde niet een lijn met de
waarheid. Het ligt echter niet in mijn bedoeling, hier
over nogmaals uit. te wijden, alleen dit: ik ben op de
vergaderingen van B.K.C. geweest, zoowel op de laatste
als op de voorlaatste en jij niet van O. Wat je er dus
van weet. en dat is heel weinig, dat weet je om het
zoo uit te drukken, van hooren zeggen. Wat mij ba«
treft, toen ik op 6 Mei mijn achterstallige contributi®
aan den B.K.C.-penningmeester betaalde (men mag ge
rust weten, dat ikzelf die B.K.C.R.C.B.'er was) deed
ik dat niet om op het eerste schrijven van v. O. te kun
nen antwoorden, want dat kon ik met die drie kwartjes
schuld evengoed doen, maar om de geruchten welke in
Breezand rondgingen dat alle R.C.B.'ers. oud-B.K.C.'ers
om contributieschuld als lid van B.K.C. bedankt hadden,
den kop in te drukken.
Hiermede wil ik tevens een zeker iemand te Breezand
in zijn eigen belang aanraden, met het verspreiden van
deze geruchten op te houden, want er zijn er onder de
R.C.B.'ers. die dezen laster zwaar op de maag ligt.
Wat de kwestie van Geel Rood spelers betreft, dit was
werkelijk voor mij iets, waarmee ik niet op de hoogte
was en waarmee ik ook niets noodig heb. En in zoo'n
geval, van O., doe je altijd beter te zwijgen. Tenslotte, en
dit ben ik met van O. eens. hoop ik dat de aanstaande
besprekingen tusschen N.H.V.B. en D.H.V.B. tot het re
sultaat mag leiden dat wanbetalers uit de eene vereeni
ging niet meer in een andere vereeniging of N.H.V.B.
of D.H.V.B. kunnen spelen, alvorens hun achterstallige
contributie te hebben aangezuiverd. Ook van mijn
kant is dit het laatste woord over deze zaak.
De redactie nogmaals mijn opricht gemeenden dank
voor de plaatsruimte. Hoogachtend,
J. MULDER.
