iliimtu Nitiws- Pinkstergedachte. Arpad Moldovan Uitgevers: N.V. v.h, TRAPMAN Co., Schagen. eerste blad dit nummer bestaat uit zes bladen. Geestelijk Leven. V' UIT DE WIERINGERMEER. lev*| Zaterdag 14 Mei 1932. SCHAGER 75ste Jaargang No. 9071 COURANT. Pit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Aclver- <entiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno. inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. lOlpR !tg(U schut- n b«r *n lef ?t spr comité met dat rekker aar oelloa ii noes te D« iet <to te me mat och iter- meent» i er te hoo n'oillp OOR zoo ver ik kan herinneren ben ik slechts één keer met. mijn huisgenootcn op een der twee Pinksterdagen uit geweest. En wij had den, daarvoor waren wij immers rasechte Noord- Hollanders, uit 't Noorderkwartier onze fietsen gericht naar dc prachtige duinstreek. Het was schit terend weer. In heerlijk frissche jeugd lachte de na tuur ons aan. Hoog in den hemel, waar geen wolken een poging deden om haar licht te onderscheppen, brandde de stralende zon. Het was een van die in ons land, helaas, zeldzaam voorkomende dagen, waarin alles schijnt samen te werken om den mensch te la ten zien, hoe het, wanneer do goden een goedgezinde bui hebben, kan zijn. Geen wind, geen hitte, geen re gen, geen nevel, maar zalige stilte, behagelijke warm te, klare heldere zonneschijn. Misschien komt 't wel, omdat we zulke dagen zoo zelden beleven, dat de herinnering daaraan bij ons levendig blijft. Ik wijt het daaraan dat alles van dien dag me nog scherp voor den geest staat. Als ik mijn oogen sluit kan ik nog de beelden oproepen van mcnschcn. die ik toen heb gezien. En het is merkwaardig: terwijl ik op 't oogenblik zit te schrijven, komt een tafereeltje scherp te voorschijn en ik zie precies voor me op welke wijze iemand 't was een bekend Langedijker, toen nog vrijgezel me aan keek op een typisch-ironische wyze. Hij vóelde in mijn verbaasde blik, wat ik over [hem dacht cn hij zag rac aan, alsof hij zeggen Idc: ..ja, eigenlijk is het wel heel gek, wat ik doe!" ant waarde lezers, stelt U eens voor, dat ik dien en kerel op dien goddelijk mooien dag opmerk- Fb in een café, waar wij buiten waren gaan zitten om iicts te drinken en dat hij met vele anderen in een !opgehoopt volle zaal, met hoogroodc kleur, hevig transpireerend in een benauwde, onwelriekende at mosfeer aan het dansen was! En ik dacht hij mezelf, hoe ter wereld is 't moge lijk, dat, waar het buiten zoo verrukkelijk is, waar de voorjaarsgeuren tot ons komen, een mensch er toe kan komen zich op te sluiten in een bedompte loca- liteit, waar dc lucht Vol van heel andere geurtjes, veroorzaakt door rook, door uitwaseming van verhitte lichamen, door alcohol! Eigenaardig toch, dat toen ik ging zitten om een artikel te schrijven naar aanleiding van het Pink sterfeest, deze herinnering zich zóó sterk aan mij op drong, dat ik geen weerstand kon bicden aan de nei ging om haar terstond neer te schrijven. En nu vraag ik mezelf af, waarom zou deze herin nering, toen ik me op do Pihkstergedachtc trachtte te cónccntrecrcn, ineens bij me zijn bovengekomen? Ik geloof dat dc reden hiervan is gelegen in het feit, dat ik het Pinksterfeest hoofdzakelijk zie als een lt feest van uitgaan, van vreugde en uitgelatenheid zelfs. En ik meen, dal ik hierin niet alleen sta. Ik ben er vast van overtuigd, dat duizenden mcn schcn, als zij aan Pinksteren denken of daarover spreken, onmiddellijk zich een voorstelling vormen ï'an uitstapjes cn vroolijkc tochtjes, van feesten en I dergelijke genocgclijkheden, liefst in dc natuur ge- j boten. I Volkomen begrijpelijk. Daarin komt nog weer eens I sterk tot uiting de licerlijk-hcidcnschc geest, die nooit geheel overwonnen kan worden, d.i. de geest van den Ncnsch, die niet wordt gedrukt door allerlei zwaar wichtige vragen, die niet persé alle wereldsche ge- tens beschouwt als een gevaar voor de ziel, maar behagen schept in de natuur en zich met haar toikan voelon, die kan jubelen en juichen van lou- t'r levensliefde en levensvreugde, die een onweer- stoanbaren drang in zich gevoelt om met het voge- knheiv mee zijn stemming te uiten in een lied. Hierom kan ik T zoo goed verklaren, dat op de Pinksterdagen de mcnschcn optrekken naar do mooie stroken, dat ze uitzwermen naar de bollevelden, dat *c tochten organiseeren naar de bloeiende Betuwe. Daarin zie ik dien ouden geest van den heidenschcn inluurnicnsch, die Dionysos vereerde. Immers deze Djonysos was voor hem de god van den groei, van h°t uitbundige, niet te vernietigen leven, dien men daarom bij voorkeur afbeeldde met een krans van nooit verwelkende klimop. En dc feesten aan dezen 8°d gewijd, werden daarom gevierd in dc natuur, uiten in bosch en veld en droegen een karakter van heeft voor rader iflcatk )k ai* en Hek 7ekK i 5e kl" een ,t daa i. Het i ■ereenip laad blijde, gezonde, ongekunstelde vreugde, zich openba- rencl in zang, muziek en rythmischen dans. Welk een verschil tussclien zulk een Dionysosfeest btet een danspartij in een stinkend, bedompt lokaal, aar de warme mcnschcnlijvcn tegen elkaar worden R'-arukt, terwij] buiten de zon schijnt, het jonge eiocu Slanst en dc voorjaarsbloemen geuren! Maar niettemin geloof ik dat 't goed is, wanneer het Pinksterfeest ook nog undere gedachten in ons doet opkomen. Gelukkig zullen we wel nooit het hcidcnsch-na- tuurlijke in ons geheel kunnen dooden. Het zou ook bitter jammer wezen, want 't behoort bij 't echt-men- sehelijke en ik zie altijd met medelijden neer op hen, die uit m.i. verkeerd begrepen vroomheid alle we reldsche cn zinnelijke genietingen mecncn te moeten prijsgeven. Ik vind dat ongezond cn dus schadelijk. Deze on gezondheid openbaart zich noodwendig in allerlei ziekelijke neigingen en in vertroebeling cn verontrei niging van het denken; waarop ik niet verder zal ingaan. Maar naast deze Pinkstervreugde moet toch ook nog iets anders aanwezig zijn. En dit is dc waarde van het Christendom, dat het daarop gewezen heeft, dat het gevoeld heeft te be grijpen dat er nog een andere uiting van levens vreugde en levensdrift moet zijn dan die zuiver na tuurlijke. Dit is de geestelijke vreugde! Iedereen kent de Bijbelsche legende uit het Nieuwe Testament, waarin verhaald wordt van het eerste Pinksterfeest, na den dood van Jezus, gevierd in Je- ruzalcm's tempel. Als we dit verhaal kritisch bekijken en beoordee- len is het door en door ongeloofwaardig. En we zijn geneigd om het absoluut te verwerpen. Indien we echter vragen naar de gedachte welke in dit legendarisch verhaal is neergelegd dan staan we er heel anders tegenover. Dan wordt het ons tot een zinnebeeldige inklceding van de idée. dat óók de geestelijke mensch oogcnblikken kent, waarin hij getuigen moet van wat er in hem is aan verlangen om uiting te geven aan den drang om vol intense vreugde het leven te genieten. Terecht wordt op het Christen-Pinksterfeest gespro ken van uitstorting van den heiligen geest. Als die mannen volgens de Bijbelsche legende plotseling gaan spreken in vreemde talen cn vertellen van wat er in hen is geschied, dan denkt dc menig te, welke hen aanhoort dat zij niet nuchter zijn. Maar Petrus helpt hen uit den droom Zij zijn niet dron ken. Zij zijn in extase, zij profeteeren, zij zijn ver vuld met heiligen geest. Daarom heeft 't den schijn dat zij uitzinnig zijn, maar de waarheid is dat zij niet kunnen zwijgen uit loutere blijdschap, omdat nieuw-geestelijk-leven in hen is ontwaakt, omdat een hoogere mensch in hen is opgestaan! Ik vind dit een prachtige verheffende gedachte. En met ingenomenheid schrijf ik daar over. Nu! Juist nu! Want onze jammerlijke wereld verkeert in groo- tcn nood. Aan alle zijden om ons heen, zien wij die pe verslagenheid. Duizenden leven in steeds nijpen der armoede. Er is gebrek, zorg, ellende. In vele har ten komt radeloosheid, onverschilligheid, wanhoop Men ziet geen uitkomst meer. Ilc behoef hierop niet nader in te gaan. Zij, die denkend leven weten wel, dat onze maatschappij een ongekende crisis doorleeft niet alleen economisch, maar ook geestelijk. Dc bestaande levensbeschouwing gaat haar onvermij delijk failliet met rassche schreden tegemoet. Wat moet cr gebeuren? Wat is onze taak? Onze taak? Ja, onze taak! Want ik denk hicrij aan allen, die zich ervan bewust zijn. dat 't zóó niet langer mag blijven doorgaan, dat het rnoet komen tot een andere levensbeschouwing, als ondergrond van een andere maatschappij. Onze taak is de wereld, waarin wij leven een nieuw, waaracluiivfMnkstcrfccst te bereiden. En wij zullen dit alleen kunnen, wanneer wij vervuld zijn van heiligen geest. Dit beteekent dat wij vervuld zijn van liefde tot waarheid en gerechtigdheid; zoo zéér dat we cr niet van kunnen zwijgen. Onlangs had ik een gesprek met iemand 't was oen man van ontwikkeling die mij o.a. zeide: de wereld heeft behoefte aan een sterken man. Hij bodoelde daarmede, dat er noodig was een krachtige figuur, die wist. wat hij wilde en die dc moed be zat om zijn wil aan anderen op te leggen cn daar door in staat zou zijn een beweging op tc roepen, welke een einde zou maken aan den rampzaligen, verwarden toestand van heden. Ik ben het ten deele met hem eens. Maar ook niet meer dan ten decle. Want ik geloof niet, dat er be hoefte is aan een soort van Mussolini, die met geweld dc wereld wil dwingen om zijn systeem te aanvaar den, maar ik geloof dat er behoefte is aan vele man nen cn vrouwen, die den durf bezitten om openlijk te getuigen van het nieuwe leven, dat in hen is opge bloeid. Die den moed hebben om te profeteeren van betere tijden, die zullen aanbreken, wanneer de men- schen zullen gevoelen, dat niet het stoffelijke het hoogste is, dat het leven dus niet mag ontaarden in een zelfzuchtig jagen naar geld, naar persoonlijk bezit, maar dat vóór alles gezocht moet worden naar de zuivere verhouding tusschcn mensch en mensch. Dit is noodig! Hierin alleen ligt de redding voor de geteisterde mcnschlieid. Als ge uw ouden bijbel nog eens opslaat en daar in het pinksterverhaal leest, zult gc in het tweede hoofdstuk van het boek „Handelingen" de mededee- ling vinden (Handelingen 11:44), ddt na de rede van Petrus de eerste bekeerlingen diep onder den indruk van zijn woorden kwamen en „allen, die geloofden, waren bijeen en hadden alle dingen gemeen: en zij verkochten hunne goederen en have en verdeelden ze aan allen, naardat elk van noodc had." Wat blijkt hieruit? Dit, dat onder den invloed van het machtig getui genis der apostelen en van liet woord van Petrus in de hoorders een nieuwe geest was gewekt. Het was de'geest der waarachtige broederlijkheid, der zuivere liefde, waarvoor geen onderscheid tussehen mensch en mensch meer kon bestaan. Van die broederlijkheid, welke in onze kapitalisti sche wereld volkomen vernietigd is, hebben getuigen zij, die haar kennen, die haar weten in zich als de groote macht, welke de wereld zal noodzaken te zoe ken naar andere levensverhoudingen. Onbewust wacht de groote meerderheid der men- schen op hen als op de sterke mannen en vrouwen waaraan zij behoefte heeft.. Er is voor deze mannen en vrouwen heerlijk, geestelijk werk te verrichten. Want is er iets mooiers denkbaar dan in het hart der mensch hei d tc wekken een diep verlangen naar zuiver, zedelijk-z u i v e r leven? Dit mooie werk kan echter alleen verricht worden door hen, die onbaatzuchtig, niet gedreven door bij bedoelingen, niet hopend op voordeel, op baantjes, op eer, maar slechts vervuld met den heiligen geest der liefde gaan tot de wereld om haar te wijzen op haar onverantwoordelijke levenshouding, welke met ijzeren noodzakelijkheid heeft gevoerd tot de wanhopige le- lcnde van thans en liaar te prediken een nieuwe le venshouding, die niet anders is dan de beleving der menschelijkc solidariteit. De apostelen hebben niet tevergeefs geprofeteerd. Hunne woorden, die rechtstreeks kwamen uit het hart, hebben hun weg gevonden naar het hart der hoorders cn zijn dien hoorders daarom tot bekeering Het Fotografische Atelier van I te Nieuwe Niedorp, zal beide Pinksterdagen geopend zijn Pinkster-Zondag' namiddag van 1 tot 10 uur. Pinkster-Maandag DEN GEHEELEN DAG tot 's avonds 10 uur. geworden, d.i. tot aanvaarding van een gansch andere levenshouding. Zij gingen sindsdien een ander leven leiden. Niet meer een leven gericht op eigen voor deel slechts, maar een leven voor de gemeenschap. Dit is de rijke zegen geweest van het eerste Pink sterfeest. Op zulk een Pinksterfeest wacht weer de wereld. Er is geen behoefte aan politickers, aan geleerde- economen, aan machthebbers. Er is behoefte aan menschen vol heiligen geest, aan mensehen met zin voor rechtvaardigheid, met harten vol liefde. Zij en zij alleen zullen den weg kunnen banen naar de nieuwe wereld, die komen moet. Het zijn zulke menschen geweest, eenvoudigen en geringen naar dc wereld, die de oude wereld in hunne dagen overwonnen hebben. Zouden zulke mcnschcn ook nü, waar wederom een oud-geworden wereld zich wil handhaven, niet in staat zijn hetzelfde te doen? Ik twijfel daaraan niet. Ik geloof in de eeuwig geldende waarheid van de Pinkstergedachte. Eéns zal de heilige geest van waarheid, gerechtig heid en liefde de honderden gaan bezielen, zóó dat zij der wereld weder bereiden haar pinksterfeest. De nuchtere, de zelfzuchtig-denkcnden, de in eigen belang-ge vangenen zullen als weleer hen als uitzin nig beschouwen en hun profetisch woord bespotten. Het zij zoo! Wie echter vóór alles den mensch willen zien als een geestelijk wezen, dat steeds verder moet stre ven naar zuiverheid van leven en dus naar altijd door reiner mensch-verhoudingcn, die behoort liever tot de bespotten dan tot de spotters; die geeft uiting aan de pinkstergedachte, die jubelt zijn pinkstervreugde uit om dat de meest intense levensdrift d.i. dc drift om een waarachtig mensch te zijn cr hem toe drijft. En omdat hij de vaste overtuiging heeft dat deze levensdrift ééns als een heilige geest voor de mcnschheid vaardig wordend, de wereld zal her scheppen. ASTOR. De buisleiding van Nieuwesluis naar Slootdorp (Sluis I). Dat er den laalsten tijd snelle voortgang ge maakt wordt met het productief en bewoonbaar maken van don Wieringermeerpolder hebben de lezers van dit blad reeds meermalen kunnen con- stateeren ui# de dikwijls uitvoerige berichten, die wij daarover in onzo kolommen opnamen, doch nog meer uit de talrijke- foto's, die wij van het nieuw gewonnen land gaven. En de natuur helpt niet weinig mee in dezen ontwikkelingsgang van Neêrlands twaalfde pro vincie het hare bij te dragen, want konden we de zer dagen niet melden, dat door de vele regen de grasgroei in den nieuwen polder zoo overweldi gend was, dat veel meer vee goede voeding zou kunnen vinden? En dat de grasmaaimachine al reeds in het veld is en een dikke snede van het mes rolt? Dorpen naderen hun voltooiing; in Slootdorp (Sluis I) worden de straten met tegel trottoir aangelegd. En de aardigheid, die wel eens gedebiteerd wordt, dat waar twee Hollan ders samen zijn, een commissie wordt gevormd, wordt ook hier weer bewaarheid, doch dan in de goede beteekenis van het woord. Lmrners te Sloot dorp is een voorloopig comité samengesteld, dat voornemens is, binnen enkele dagen een afdeeling op te richten van de Hollandsche Maatschappij van Landbouw. Ook het vereenigingslcven ont waakt dus. En als we dan het plaatje hiernaast bezien, dan zal ieder begrijpen, dat ook wat de moderne huis vesting betreft, de bewoners van het nieuw gewon nen land in geen enkel opzicht ten achter zullen staan bij die van het „oude land" Het zijn de buizen van de waterleiding, die gelegd worden van Nieuwesluis (Wieringerwaard) naar Sloot dorp (men zie voor den te volgen weg het kaartje in ons nummer van gister). Van het leggen der olectrische kabel gaven we reeds eenige weken geleden een beeld, evenals van de eerste lading koeien, die er de weide ingejaagd zijn, een eerste vereischte, om het beeld van bet echte Hollandsche polderland volmaakt te doen zijn. En als nu binnenkort in den Wieringermeer- polder boerderijen verrijzen en er weilanden ko men, bespikkeld met koeien, zal deze 12e provin cie zich zeker geheel thuis voelen bij do andere 11 en een volgende generatie zal zich nauwelijks meer kunnen indenken dat het niet altijd zoo ge weest is.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1932 | | pagina 1