J
Nieuws uit Den Helder.
De moord te Naaldwijk.
Door een onveilig signaal
gereden.
Veldslag in het station
te Warmond.
Zware brand te Lonneker.
Brabantsche brieven.
5e ste.
iwafc
gij te-
rfdpifo
ïanlej.
?evaaj
rheu.
t, eni
ier tot
lur «a
bloed
peciaie
en vag
"geven
RECHT UREN.
oofd ti
op
lf jaar,
eruR
ui zen)
schofl
D IJi
G E
vel»
toch of
Juni at
«aarde»
het vol
r-houde
PEI
Woea
aad tr
stellig
g op
irerb&a
5t agett
Cempen
Daad van een niet normaal jongmensch,
dat een 16-farig meisje neerschiet Zes
jaar geëischt en ter beschikkingstelling
van de regeering.
Voor de 5e Kamer der Haapsche Rechtbank stond
Donderdagmorgen terecl de 22-jarige letterzetter J.
p. Th. B. uit Naaldwijk, wien bij dagvaarding is ten
laste gelegd, dat hij op 5 Maart 1932 te Naaldwijk
opzettelijk J. van der C„ dienstbode, oud 16 jaar, van
het leven heeft beroofd door een scherp geladen re
volver op haar af :o schieten, waarvan de Logel het
slachtoffer heeft getroffen, tengevolge waarvan het
kort daarop is overleden. Verder zegt de dagvaarding,
dat B. het feit heeft begaan na rijp beraad en kalm
overleg. Subs. is doodslag ten laste gelegd.
Als eerste getuige werd voorgeroepen de psychiator
dr. Scholtens, die .'.Is resultaat van het onderzoek
meedeelde, dat B. zijn geheele leven verschijnselen
heeft vertoond van niet geheel normaal te zijn. Als
motief voor zijn daad heeft verdachte opgegeven, dat
hij de reinheid van het meisje wildo bewaren. Hij zelf
achtte zijn daad zeer opofferend, omdat hij daartoe
pet meisje ten koste van zich zelf moest redden, doch
deze daad kwam naar verd.'s meening aan de
menschheid ten goede. Verdachte wist, dat hij de ge
vangenis zou ingaan. Achteraf ziet hij wel in, dat
rijn geheele redeneering eigenlijk dwaas is, en dat hij
niet het recht had, aldus te handelen. Tegenover B.'s
onaanhankelijkheid staat zijn overgevoeligheid.
President: Is het niet zuiver jalousie?
Deskundige: Neen! De voorstelling van zijn mo
tief is m.i. juist.
President: Jalousie is dus geheel uitgesloten.
Deskundige: Of het moest onbewuste jalousie zijn.
President: Acht u aannemelijk, dat verdachte ge
handeld heeft, zooals ij zegt?
Deskundige: Ja zeker. Hij dacht zoo. Het motief,
dat hij opgeeft, is pathologisch, doch Juist. Deskun
dige zeide verder, dat deze pathologischetoestand zich
waarschijnlijk verder bij den verdachte zou ontwik
kelen.
Officier: Acht u verdachte gevaarlijk voor de maat-
•chappij?
Deskundige: Ja zeker; dat is hij.
Dr. Scholten's conclusie was, dat B. in verminder
de mate toerekenbaar moet worden geacht en dat een
straf zal moeten worden ondergaan in oen Pij/uiidcre
strafgevangenis. Ook zal ter beschikking stelling van
de Regeering moeten plaats vinden.
Verdachte, dit hoogst kalm is, zegt geen aanmer
kingen te hebben.
Na verhoor van nog zes getuigen, eischt het O. M.
tegen den verdachte, die een volledige bekentenis had
afgelegd, zes jaar gevangenisstraf, door te brengen in
een bijzondere strafgevangenis met daarna ter be
schikking stelling van de Regeering.
gelet
ordent
n ond
eente
Locomotief verspert een overweg. Groote
vertraging voor marktgangers.
imiddj op h6t, spoorwegemplacement te Delft is Woensdag-
tvond omstreeks half 11 de machinist van een goe
derentrein door een onveilig signaal gereden, met
het gevolg, dat de locomotief door een stootblok reed
aan den Abswoudschenweg en bij het overwachters-
huisje tot stilstand kwam. De overwachter wist de op
ESSEï^jjet hoofdspoor Juist aankomenden trein tijdig te
doen stoppen. Gelukkig bleek het verkeer over de
hoofdsporen ongehinderd te kunnen doorgaan. Voor
de boeren uit Schipluiden, Kethel en Vlaardingeram-
bacht, die Donderdag naar de veemarkt te Delft
moesten, leverde dit déraillement een groote hinder
nis op, daar de machine den geheelen weg versper-
de. Zij konden Delft slechts bereiken na een omvang
met bij van een paar uur. Den geheele dag is men bezig ge
node «j weest om den ontsnoorden locomotief weer op de
rails te krijgen. Persoonlijke ongelukken zijn er niet
bij gebeurd.
nd. a
12 Jfl
izage Df
eb
sn, weü
i zijn i
Gewelddadig optreden tegen werkwilligen.
Slaohtoffers ernstig gewond.
Woensdagavond omstreeks kwart over zes kwamen
vier werk./illige stucadoors met den trein van een
werk te Zandvoort in hun woonplaats Warmond aan.
Aan den trein werden zij opgewacht door een 25-tal
stakers, die hiervoor met een vrachtauto uit Haarlem
waren gekomen.
Twee der werkwilligen vluchtten het dienstgebouw
binnen van het station. Zij werden daar echter door
de stakers achtervolgd, die den stationchef door de
ruiten duwden en de werkwilligen te lijf gingen.
Er ontstond in het lokaal een formeele veldslag,
waarvan eerst de komst van de politie, die de aan
vallers uit elkaar sloeg, een einde maakte.
Het bleek, dat de werkwilligen heel ernstig gewond
waren. Onder politiegeleide zijn zij naar huis ver
voerd, waar dr. Walenkamp hun geneeskundige hulp
verleende.
De politie heeft vijf van de belhamels in arrest ge
steld. Tegen herhaling zijn de noodige maatregelen
genomen.
Tentoonstelling op Onderzee-gebied.
j
Over eenigen tijd zal alhier een tentoonstelling
worden gehouden, alwaar alle interessante en ge
bruikelijke machines, aparaten, enz. op onderzee-ge
bied zullen geëxposeerd worden.
Genoemde tentoonstelling zal gehouden worden in
de Onderzee-kazarne op Willemsoord.
Z.K.H. Prins Hendrik heeft reeds toezegging gedaan
voor de uitnoodiging, de tentoonstelling te bezoeken.
Den Helder en het komende badseizoen.
Zondag as. wordt op Huisduinen het badseizoen
1932 officieel geopend.
Aangezien dit èn voor onze gemeente, èn voor
Huisduinen van zeer groote bgteekenis is, rullen
wij hierover eens het een en ander mededeelen.
Tot voor een kleine 8 jaar. beteekende de opening
van een badseizoen niets anders dan dat er dan. me
de in verband met de betere weersgesteldheid een
aanzienlijk grooter aantal menschen Huisduinen
bezocht, en dat de diverse winkel- en café-eigenaars
aldus goede zaken konden doen.
Van een „opening" van het seizoen was al bitter
weinig te bespeuren, evenals van een „sluiting".
En zoo zou het waarschijnlijk heden ten dage nog
zijn. was den Helder niet in het bezit van een ac
tieven Gemeenteraad, die een welwillend oog op do
nabij gelegen badplats deed vallen en van moening
was. dat hiervaft wel het een en ander gemaakt kon
worden. En aldus geschiedde het dat op allerlei ge
bied een intense reclame gemaakt werd voor Huis
duinen.
Maar het Gemeentebestuur kon wel is waar veel
doen, maar toch niet alles! Dus wffTd ook in onze stad
zelf een propaganda-strijd gevoerd, die tot gevolg
had dat er van verschillende zijden nu de noodige
belangstelling bestaat.
Het geheele karakter van deze badplaats is de laat
ste 5 jaren veranderd Stonden aanvankelijk naast
een verzameling van kris-en-kras door elkaar ge
plaatste woningen eenige kleine cafés en restaurants,
nu is dit anders. Op verscheidene plaatsen zijn nu
moderne salons aangebracht, waar men zich kan
laven en uitrusten, er is een schitterende speeltuin
verschenen, terwijl wij bij de vermaak-inrichtingen
last not least moeten vermelden het sinds 1930 ge
opende badhuis. Vooral dit laatste was een betrek
kelijk speculatieve onderneming, aangezien het vrij
groot opgezet werd en men de benoodigde gelden
niet direct kon verkrijgen. Maar de N.V. „Zeebad
Huisduinen" zette haar plannen energiek door, en na
een moeilijken tijd van heen en weer praten verrees
toch tenslotte een badpaviljoen dat er zijn mag.
En rendeeren doet het ook. Want het bezoek aan
Huisduinen vertoont een zeer sterke stijgende lijn,
en de zaken gaan daar gedurende de zomermaanden
goed.
Het gevolg hiervan was weer, dat de Heldersche
bouwers getroffen werden door de mogelijkheden,
die zich hier voordeden. En men ging aldus aan het
bouwen. Overal verrezen in zeer korten tijd landhui
zen, villa's en andere, tijdelijk bewoonbare perccolen.
De prijzen van den grond gingen natuurlijk gelijktij
dig hiermede naar boven, en een groot aantal Huis-
duiners heeft met deze factor goede zaken gedaan.
Een gedeelte van den Helderschen neringdoenden
stand vertoeft nu regelmatig gedurende de zomer
maanden op Huisduinen, waar door de autoriteiten
op allerlei wijzen tegemoet gekomen wordt. Zoo werd
bijv. eenige weken geleden nog een permanent post
kantoor daar ter plaatse geopend, wat voor de be
woners een onnoemelijk gemak beteekent.
En het gevolg hiervan is geweest, dat er de laatste
jaren steeds meer badgasten naar het noordelijkste
puntje van Noordholland trokken, om aldaar hun
vacantie door te brengen.
En niet alleen Hollanders waren het, die van de
schoonheid der Heldersche stranden en duinen kwa
men genieten. Ook komen nu herhaaldelijk troepen
Duitschers en Engelschen voor eenigen tijd hier naar
toe, die indien zij tevreden met het gebodene zijn, de
lof weer verder zullen brengen.
En daarom zouden wij de exploitanten van Huis
duinen op het hart willen drukken: doe al het moge
lijke ora het den menschen naar den zin te maken.
Offer desnoods nu en dan een kleinigheid op, om
daarmede toch later voordeel te behalen.
Huisduinen heeft veel voor bij andere erkende bad
plaatsen in Nederland. Ten eerste is het natuurlijk
hier veel kalmer, veel rustiger strandleven dan bijv.
op Sóheveningen of Zandvoort. Ten tweede zijn de
duinen van schoonheid niet ontbloot en ten derde,
wat eigenlijk wel de voornaamste factor is: de prijzen
zijn veel lager dan elders!
Vooral de laatst genoemde omstandigheid zou nu,
in het seizoen 1932 wel eens van zeer verstrekken
de beteekenis kunnen blijken. Velen, die thans door
de heerschende crisis hun inkomsten op onrustba
rende manier zagen slinken, en die ondanks dit, toch
voor eenigen tijd hun jaarlijksche excursie naar een
badplaats niet willen opofferen, zulken gaan nu mis
schien zeggen: kom, laat ons naar Huisduinen gaan,
daar is de afleiding die op andere bad-centra zoo
groot is, veel minder en kunnen wij van dit jaar
onze reis betrekkelijk goedkoop inrichten.
Het zou ons werkelijk niet verwonderen, als het
aantal bezoekers, van Huisduinen dit jaar, ondanks
de crisis, een hausse vertoonde.
In ieder geval hebben de Jutters zelf reeds van een
en ander geprofiteerd en was het de laatste Zondagen
al behoorlijk druk op het strand te noemen.
Maar zoo moet het ook gaan. wil men reclame ma
ken voor de goede zaak. Dan moet het publiek ook
zelf meewerken en laten zien dat het van goeden
wille is.
En voor Huisduinen zallen dan misschien de gou
den tijden weggelegd zijn. Wie weet
Vlet weggeslagen.
Naar wij alhier vernemen zou in den nacht van
Dinsdag op Woensdag een op den dijkrand gelegen
vlet van visschers óf gestolen zijn, óf weggespoeld.
Wij vermoeden wel dat het 't laatste zal zijn, aange
zien de vlet behoorlijk laag bij de zeewering gele
gen moet hebben.
Misschien dat zij op Texel aandrijft, wat meestal
dan gebeurd en zoo niet, dan is het te hopen, dat de
man verzekerd is. want anders is dit geval een lee-
lijke schadepost voor hem. En schadeposten hebben
de Heldersche visschers op het oogenblik om den
drommel niet noodig. Integendeel!!!
TRAPPEN LOOPEN WAS EEN MARTELING.
Kreupel van de rheumatlek.
Hoewel nog geen 30 jaar.
Om U er een goed voorbeeld van te kunnen vor
men, hoe rheumatieït iemand misvormt en machte
loos maakt, moet U eens den brief van deze dame
lezen. Zij had de Kruschen-adverenties vaak ge
zien en erom gelachen weinig vermoedende, dat
zij zelf ook spoedig de lof van „de kleine dagelijksche
dosis" zou zingen.
„Ik leed vreeselijk aan rheumatiek. De dokter zei
dat hij nog nooit een vrouw van onder de 30 gezien
had, die zoo hevige rheumatiek had als ik. Het wa«
zoo erg. dat ik alleen de trap op kon komen, als ik
op elke trede ging zitten, tot ik moed genoeg had
voor de volgende trede. Mijn handen en voeten wa
ren zoo gezwollen, dat zij er angstwekkend uitzagen,
terwijl mijn kennissen, als zij mij zagen rondstrom-
pelen, zeiden, dat ik er zoo vreeselijk slecht uitzag.
Ik had vaak om de Kruschen Salts advertenties ge
lachen, maar toen ik alles geprobeerd had vond ik
dat ik Kruschen tóch wel eens kon probeeren. Ik
deed het en kan alleen nog maar zeggen, dat ik het
wonderbaarlijk vind. Ik neem eiken morgen een
half theelepeltje Kruschen Salts en nu kan ik zelfs
hard de trap oploopen. Toch gebruik ik Kruschen
Salts pas twee maanden." Mevr. R. F.
De oorzaak van rheumatiek is het gevaarlijke li
chaamsgift, bekend onder den naam van urinezuur,
hetgeen uit vlijmscherpe kristallen bestaat. Het ont
staat in de opgehoopte afvalstoffen, welke de orga
nen niet hebben kunnen verwijderen. Kruschen
Salts is een sterk oplossingsmiddel voor deze glas
harde kristallen. Het rondt spoedig de scherpe kan
ten af en verwijdert ze daarna uit het lichaam. Uw
pijnen verminderen, opzwellingen verdwijnen, stijve
gewrichten worden weer lenig Nog meer, Kruschen
Salt verwijdert de grondoorzaak van het kwaad.
Als men het geregeld neemt houdt het Uw lever en
nieren in perfecte conditie, zoodat deze afvoerorga-
nen Uw lichaam van alle vergif-veroorzakende af
valstoffen bevrijden.
Kruschen Salt is uitsluitend verkrijgbaar bij alle
apothekers en drogisten f 0.90 en f 1.60 per
flacon. (Adv.)
Scholencomplex door het vuur verwoest.
Vermoedelijk door onvoorzichtigheid
veroorzaakt.
In den nacht van Woensdag op Donderdag tegen
3 uur werd brand ontdokt in de nabij den Deuringer-
weg onder Lonneker gelegen Mariashof, van de pa
rochie van O. L. Vrouwe van altijd durende bijstand.
Deze groote R.K. lagere school telde 14 klassen. Be
gin April waren 8 ieuw bijgebouwde klassen in ge
bruik genomen. Het staat vrijwel vast, dat de brand
is ontstaan op de zolderverdieping, welke tot verga
derzaal was ingericht. Verschillende vereenigingen
hielden daar bijeenkomst. Ook Woensdagavond was
er een vergadering gehouden en aangenomen moet
worden, dat bezoekers dier vergadering niet de noo
dige voorzichtigheid hebben betracht.
Om half drie werd de brand ontdekt door een van
de omwonenden, waarna onmiddellijk politie en
brandweer van Lonneker werden gealarmeerd. Reeds
aanstonds stond het voorste gedeelte in lichte laaie
en door aanvankelijk gebrek aan water kon de brand
weer niet verhoeden, dat het vuur steeds verder om
zich heen greep.
Om drie uur verzocht pastoor Hartman namens de
Lonneker autoritei en assistentie van de Enschede-
sche brandweer. Tegen den vroegen morgen was het
grootste gedeelte van 't massale schoolgebouw als ver
loren te beschouwen. Het duurde nog tot omstreeks
zeven ubr voor men het vuur meester was.
Slechts eeriige lokalen van de ias geopende meis
jes-school bleven gespaard. Zij hadden echter veel wa
terschade geleden.
In het schoolgebouw waren ondergebracht een jon
gens- en een meisjesschool en een ruime patronaats
zaal.
BLOEDTRANFUSIE-DIEN8TEN.
Na Rotterdam en Den Haag^ nn TleL
Te Tiel is een bloedtransfusie-dienst ingesteld,
waarvoor zich 66 vrijwilligers hebben aangemeld.
Tiel is na Rotterdam en Den Haag de derde plaats
in het land, waar zoo'n dienst tot stand is geko
men. (Hsbl.)
bij
word
i bij
te. rx
I. die
jn.
Ktmota
JSSEK
UI venhout, 31 Mei 1932.
Menler,
D^n Janus, onze veldwach
ter, ie dus aan 't vrijen. En
HJk d'n Fielp zee, moest *t
«r mee een zijn mee 'n pes
joentje. Zoowas ge wit, me
kwammen d'r verleejen
*eek achter in „de Gouwe
Koel", toen de vrouw 'r
loowieta van uit d'ren mond
liet vallen en d'n Flelp ai
laank vermoedens scheen te
hebben. Waant hij sloeg
toen zoow haard op de ta
fel. waaraan me mee z'n
vieren *n kortje zatten te
leggen, toen le riep: „As ik
t nie gedocht had", dat de pooten k rok ten. En dat t
h horke schilde, of hij had de grotste keet gekregen
[®ee Mie van 't buufet.
Da's nouw verglmd, maar dleën bakker wit altlj
"ee van t durp. Da zit 'm natuurlijk In z'nen brood-
rel. Hij komt leveraans mee z'n sjees en amlco, dan
rde en dan ziede zoow wa! Daar weet ik, deur m'n
fruuntenwagel, van mee te praten.
Wij, menschen-laangst-de-deur, wij weten persles hoe
leveraans gesteld ls. Wij hueren dingskes... ollee, laat
zwijgen.
En nouw koom ik nog In de stad. Maar d'n Fielp, die
°P 't durp blijft mee z'nen negoisie en ledereen kent van
vader op zeun, van moeder op dochter die de brooi-
*es leverde veur moeders trouwdag net zoow goed as
veur de dochter d'ren trouw wa zeg Ik? die net
bel 5<3cd de "bestellen" en de beschuiten en muisjes
•t gebetf erdf bij de geboorte as bij den trouw van sommigen
der ff* f*** Z a klsantjes; die veur communle-partijkes, begra-
iaar SS!"?.11 en bruiloften, veur d'n Sunderklaas,
egen
revc
Bt tijdp*r
iwelddew
den
al ooh
r. Die
veur d'n Paasch en d'n Kerst leveraans z'n bestelling ©p-
a™*t en besprikt, ge begrept, dat er veur hum op 't
at eeb* even "weinig geheimen zijn as veur ons pustorke!
gevssl v" hoef lk er n,e van te zegS*1*' dunkt mijn...!
da*** d'n aar zw^gen* Zwijgen as ie kan! Net as indertijd mee
et door i!LBlaauwe- Weken emmen me gezocht wie toch 't
ee rev« e Was- D'n Flelp had niks aanders gezeed as: „hij,
e ln kan UWe' dio knePt katje in d'n donkerte en 'n
rnisleldS 'n> katje... nouw lk zal nie veul zeggen" en toen
olutloiH ïemaii lippen afSelekt: ,,'n katje... waar guillie al-
C. v.l
wel 's in zouw willen knijpen!"
Ea of me 'm al vroegen wie t was, 'm uitscholden
veur flaauwen dlederik, 'm tracteerden tot le z'nen
broesbaand wa wijer zette, hij zweeg! Zoop ons erra
en zweeg!
Zoow ook nouw weer. Hij had 't al weer laank In 't
snotje van d'n Jaan: „een mee 'n pesjoentje", waren
z'n eigen woorden, maar om nouw zeivers 't uit d'n
hoek te komen... houmaar!
Afijn, onder ons gezeed: kwalijk kan *k 't hum nie
nemen. Ik hlew ln zijn plak ók m'nen muil, waant da
kan oew op d'n duur alleen maar klaanten kosten; wa
gij?
Waant da's 'n feit, amlco: de menschen vertellen oew
wel heel veul, as ge Jaren laankst de deur komt. maar
zonder afspraak verwochten ze van oew da ge 't met
een weer vergit!
En as ge 't heelegaar vergit as ge na 'n paar da
gen gin belaang zouw stellen en vergeten te vragen:
,wel juffrouw, is d'n baas al thuisgekomen van z'n leste
ultstapke", da vraagde dan natuurlijk meestal as ge
aan d'r gezicht ziet dat d'ren Flip weer boven water
ls nouw, dan nammen ze 't oew ok weer stlekum
kwalijk en da vrek en ze dan op oewen blomkool of
oewen komkommer, die dan gin goed meer kan doen!
Zooda ge ziet, dat 'r nog heel wa kijken komt as ge
zaken mot doen mee de'wefkes.
D'n Jaan doet net of le gek is.
Die begrept niks meer!
Waant toen le dan ln „de Gouwe" binnenkwam en
aan 't gevest van z'nen dagen kon vuulen da me ln
de gaten hadden, toen kaalerde-n-le leveraans dwars
over henen mee 'n gezicht as van 't onschuldigste bloeike.
„Tracteerde gij nie, Sjerlok?" vroeg d'n Tlest, die
natuurlijk 't allermeeste prots had! Waant hij ls nog
nie vergeten hoe ze hem „genomen" ommen ln de da
gen dat ie Aantje Bogers ópvree.
„Tracteeren vroeg d'n Jaan: „tracteeren? Zeg
mannen heurt hum 's! Tracteeren! Neeë, die ls goed;
'nen schoonen tijd om pilskes weg te geven!"
„Daar hedde gij toch gin last van", zee d'n Joep:
„van de slechte tijen. Jouw centen gaan deur!"
„Zoow motte t nie opvatten, Joep", zee d'n Tlest droog
„Janus hee aandere zurgen, ee! Niewaar Janus?" Met
een sloeg le 'm op z'n pet, dat ineens heel de Ulveu-
houtsohe pliesiemacht in d'n donkerte zat.
D'n Flelp en ikke zijn er aan te pas motten komen,
om Janus z'nen kop uit z'n pet te pellen, zoow vast zat
ee over z'n kop geschoven. En onderwijl as me da dejen
schold le d'n Tlest uit veur alles wa lillljk was.
„Is ze da bakker?" vroeg d'n Blaauwe toen.
„Waar?"
„Daar op d'n weg, ziede ze nie, daar, laanks m'nen vin
ger kijken; ze wekt om ok, denkt zekers dat le ln
„de Gouwen" zit.
„Wie kekt er nouw?"
„Wie? Die van da pesjoentje natuurlijk."
„Neeë, Tlest", zee d'n Joep: „da's gemeen. Nouw
mokte da menschke verlegen. As ge strak op de brui
loft mot komen, stade veur schandaal van de bruid!"
Ge begrept, dat er grinmensch-mee-'n pesjoentje laangst
kwam! Sterker, me kenden 't mensch gineens. 't Waren
allemaal smoesjes om d'n Jaan zeemelappig te maken,
waant nog steeds zat ie tot z'n nek ln z'n pet. Hij staamp-
te mee z'n pooten as 'nen kwaaleen ezel. Beloofde d'n
Blaauwe 'n perses-verbaal en 't zweet brak 'm uit.
„Ze vaalt me nog veul mee," gong d'n Tlest deur:
,nog 'a heel appetijtelijk wefke veur zo'nen baviaan,
zo'nen gehaktbal."
En floep! Mee 'n kollesale Inspanning trok ie mee
twee haanden zelf z'n pet van z'n hoofd, dat 'r uitzag
as 'n tomaat zoow rood. Z'nen kop wasemde van 't
zweet „Dondersteen, jouw krijg ik nog wel 's," zee-t-ie
bulten asem teugen d'n Tlest en mee gong ie naar de
deur, zoogenaamd om uit te blazen ln de frlssche locht
maar natuurlijk omdat le docht da z'n „pesjoentje"
over d'n weg was gegaan.
Wij pakten de kaarten weer op, waarop d'n Joep zee:
„ze ls al laank d'n draai veurblj, denkte gij ok nie, Tiest
„Lot hum nouw maar schèrelen," zee d'n Blaauwe:
„ze willen hum ommers toch nie!"
„Wie willen ze nie!" riep d'n Jaan, z'n eigen snel
omkeerende: „wie nie, blaauw stekelsverken!"
„Wie nie, wlenie, wienie," dee d'n Tlest verwonderd,
„me zitten te kaarten, gehaktbal, ziede da nie? Ze wil
len deuzen slag nie, maar nouw is ie veur m'n, be
grept e?"
„Mie", riep d'n Fielp: „kom nog 'a vol doen! Veur
Janus ok!"
En Mie, die pèèrs en blaauw van 't lachen zag, roole
oogen van de lachtranen had, waant zij had 't spulle-
ke van begin tot end gevolgd, en ze gunde d'n Jaan
die pesterijkes, waant Pleta lag volgens Mieë nog maar
vuls te kort onder 't zaand, Mie gong naar d'n Jaan
en zee: „wa zal 't zijn, Janus, zooals altij?"
„Maar zonder suiker vandaag," bestelde d'n Jaan.
„Hij is zuut genogt van z'n eigen," kwekte d'n Joep.
Janus gaf gin sjoege.
Hij bleef aan de deur staan, liet z'n citroentje op
'nen stoel achter de deur zetten, boog z'n pet weer
zoowveul mogelijk in z'n model en tuurde-n-ondertus-
echen d'n weg maar op.
En toen, plotsellnk, schoot ie as 'nen snoek achter
de deur, wipte z'n borreltje om, riep: „seluu", pakte
z'n fiets en......
„Janus!" riep d'n Tlest.
„Vrek maar," raaide Janus aan.
?,Wocht effetjes, dan gaai 'k zoowver mee oew mee,"
kwekte d'n Tiest weer, maar d'n Jaan peddelde-n-al
veurbij 't raam, trok aan z'nen snor en tuurde veuruit.
„Nouw zummen 't gaauw weten," zee d'n Blaauwe:
„Joep mag 'k effetjes oew fiets nemen, 'k ben dalijk
verom!"
„Gaauw Blaauwe!" - spoorde Mie aan, die aan de
deur was gaan staan: „hij rijdt of d'n duivel 'm achter
z'n gewitwel zit".
„Gin nood," zee d'n Tiest, slingerde z'n laange lijf
over de fiets en hij de pliesie achterna.
Kepot emmen ons gelachen!
Deurkaarten gong nie. We misten "nen maat nouw,
maar 't zouw nie gegaan zijn ok. Waant de spanning
was nouw op z'n ergst.
„Da blaauwe kreng", lachte d'n bakker.
„*k Ben benuuwd of ie onze Sjerlok op heeterdaad
betrapt," (Janus z'n lljfwoord), veronderstelde d'n Joep.
„Lot da maar aan hum over," zee lk. „As d'n Flelp
't verstaampt om te zeggen hoe da pesjoentje hiet en
waar 't woont, dan zullen me-n—ons eigen wel redden,
bakker!"
„Verstaampen, verstaampen? zee d'n Fielp: „ver-
staampen? Da's nouw 't woord nie, ik raai 'r ok maar
naar; ik weet 't ok nie zekers!"
„Zoow," zee d'n Joep: „en toen mee d'n Blaauwe,
toen wiste gij 't ok al weken veur ons en toen kwam
toch ok uit da gij brood brocht bij Aantje en da gij 't
zaakje al laank en breed in de kieren had!"
„Leg nouw nie te ouwevrouwen," protte-n-ie z'n eigen
d'r uit. „Ik weet niks, uit! En as 't de die Is, die lk
denk, dan ls 't nog gineens 'n Ulvenhoutersche, dëèr!"
„Waar woont ze dén?" vroeg lk laangst m'n neue
weg, terwijl ik 'n teug pils nam.
„In 't Ginneken?" vroeg lk toen weer, om 'm op
ga ank te houwen.
En toen? Toen keek ie mijn heel beteekenend aan en
kinkte
Toen wist ik da-d-«t 'n klaantje van mijn was! En
zee maar niks meer.
Ik dronk nog 'a en knipte 'n ogske
D^n Flelp dronk ok 's en knipte 'n ogske trug.
„Ik zal wel effe weg gaan, horre, as 't nie geschikt
ls veur klnderooren," pruilde d'n Joep en hij gong even
naar d'n erft, ln 't hoekske.
„Nouw,' 'zee ik teugen d'n Fielp: ..ze hee wel 'n
éénkomend bultje, maar daar ziede niks van aan d'n
veurkaant; dan doet ie 't nog goed. 't Is nog 'n jonge
meld ok, geleuf lk."
„Mee 'nen ouwen kop," kinkte d'n Fielp: „maar zoow
ls 't ze ls er op overgeschoten ln d'ren tijd en ze
hee 'n lijfrente van 'nen menier die ze uitgediend hee."
„Daar is ie" kwekte Mie: „hij staampt as 'nen be
zetene!"
En even later kwam d'n Blaauwe mee 'nen sierlijken
bocht „de Gouwe Koel" lngefletst.
Hij schaterde. D'n Joep kwam ok binnen mee 'n
schuin ogske naar z'n fiets ziend.
„Niks aan gemoerd, hoor Joep," zee d'n Tiest: ,.'n
goel fletske!"
„Nouw, Blaauwe," zee Mie ongeduldig: „vertel 's...!"
„Tc Heb 't span gezien," lachte d'n Tiest.
,,'n Reuzeschatje! 't Hee 'n bultje ok, nie groot, maar
ge kunt er mee glaans mee z'n vieren kaart op «peu
len."
„Hee-t-ie Jouw ok gezien," vroegen me-n-allemaal
tegelijk.
„Turlijk," zee d'n Tlest: „hij wouw me wel nie zien,
maar toen ben 'k ze laankzaam veurbij gerejen en toen
hè'k gezeed: goelendag Jaan, dag juf f ra uw, fijn wirke-
n-ee! Goei weer om 'n bietje te bosschen!"
Amlco, ik docht da'k er wa van kreeg. Waant as ge
d'n Blaauwe kende en dan wist hoe ie zoowlets op 'n
schrlkelijk drooge, vriendelijke manier wit te zeggen,
dan zou-d-oew igen bedooien!
„En wazee-t-ie toen?" vroeg d'n Fielp, die 'nen
kop had gekregen as 'nen laampion.
Hij zee olleen: „barst"!"
Nouw, ik verassereer oew, amico, de me-n-in gin
tijen, zóów schandalig emmen gelachen! En da wil wa
zeggen! Mie hee nog 's ingeschonken en onder mekaar
emmen de verloving toen maar gevierd. In de hoop
da-d-et nie af rokt.
Van de week is ie bij ons thuis gewist d'n Jaan.
Maar 'k zie da'k al meer as vol ben, dus tot de
noste week.
Veul groeten van Trui, die vol zeeemeien zit over 't
geval, en as altij, gin horke minder van oewen
toet a voe
