Landelijke Ruitersport in het Noorden.
SPORT.
Woensdag 22 Juni 1932.
SCHAGER COURANT.
Tweede blad. No. 9093.
Officieele meldingen.
Langs den hoefslag.
-""De beker van koningin
JjElizabeth
Alle correspondentie betrekking hebbende op deze
rubriek, te zenden aan J. C. Vethman, Waardpolder,
Eolborn, TeL 25.
Nadruk verboden
Sterrit naar Midden Beemster 3 Augustus a.s.
Concours te Heiloo.
PEMONSTR ATIES
Anna Paulowna. 26 Juli a.&
Schoor). 27 Juli a.s.
Midden-Beemster, 3 Augustus a.s.
LESSEN.
„Langendijk en Omstreken", 23 Juni. 8 uur.
L.R. „Anna Paulowna", Zondag 11 uur, 26 JunL
L.R. „West Friesland", Zondag L30 uur, 26 Juni.
(iüle tijden Zomertijd).
SECRETARIATEN
bestelt uw drukwerken en programma's voor uw wed
strijden bij de redactie, gij steunt hiermede onze rui-
terrubriek.
Zendt uw bijzonderheden, prettige tijdingen, versla
gen van vergaderingen naar de redactie; hoe interes
santer onze rubriek, hoe grooter onze propaganda voor
de Landelijke Ruitersport.
Vm.
individueele dressuurproef
te schagerbrug.
Begunstigd door zeer fraai zomerweer had Zondag
|J. de Individueele Dressuurproef No. 6 voor nieuwe
lingen plaats, in de zeer gunstig gelegen buitenmanege
van de L.R. „West Friesland" te Schagerbrug.
nrQ Aanvankelijk hadden 6 vereenigingen haar ruiters
"'[hiervoor afgevaardigd. De L.R. „Wieringen" had zich
achter teruggetrokken. „Rossinant" verstsheen met een
vervanger, de jonge amazone G. Melchior heeft haar
fvader met eere vertegenwoordigd.
Ipt Te el' uur reden de ruiters de door de familie Buik
keurig verzorgde met vlaggen getooide manege bin-
waarop onmiddellijk No. 1 zijn programma begon
te rijden.
aulom Als jurylid fungeerde de Seoretaris der Fed. de heer
pob uit Heemstede. De navolgende ruiters en amazone's
«men deel:
J^UR. „Rossinant": Jb. Reijne, Mej. Guda Melchior;
Jq Ui L-R- „West Friesland": D. de Graaf, Mevr. Burger
UB li|Jler.s. terwijl N. D. Hoornsman medereed buiten mede-
ng;
LR. „Anna Paulowna": G. W. Wal boer, A. de Graaf,
L.R. „Bucephalus": J. Schenk, Nic. Slik;
L.R. „Heiloo": Mej. de Jager en Mej. Groers.
ilde Nadat allen hun programma hadden gereden, gaf de
Slob aan iedere ruiter en amazone een overzicht
hunne verrichtingen. Spr. heeft met belangstelling
II de verrichtingen gevolgd, al was er dan ook nog geen
M Bl*60, d'e vo,maak^e verrichtingen te zien gaf, toch gaf
II Oiket gepresteerde voldoening bij spr. Dat de Noordhol-
"'«idsche ruiters met Individueel door mogen gaan, het
^wikkelt en paard en ruiter nog vlugger als !n de af-
ling. Dat een Ind. Proef ook al is het programma
ceer eenvoudig, toch gauw moeilijk genoeg is, geven
|v3ellen gaarne toe.
inacbl: Nu ieder zijn gemaakte tekortkomingen nog versch
Sn 't geheugen liggen, wil de heer Slob daarom monde-
jing deze fouten even bespreken, waarna ieder ruiter en
liken. amazone zijn gebreken de revue ziet passeeren.
sen 1 Na afloop hiervan wordt gelegenheid gegeven vragen
te stellen door ruiters en instructeurs, waarvan geen
1 «d pebruik wordt gemaakt. De instructeur V. dankt den
elenQ»heer Slob namens instructeurs en ruiters voor zijn be
langeloos gegeven moeite, de verschillende ruiters te
r keuren en hoopt dat ook in de toekomst weder op den
\^fcteun en medewerking van den heer Slob zal kunnen
•worden gerekend. Applaus.
Hierop worden de prijzen bekendgemaakt, bestaande
--^olt linten, die door Mevr. VethmanZweedijk worden
Ia9°citgereikt.
Voor den eersten prijs komt ln aanmerking: D. de
IBW.Graaf. met Corrie, van de L.R. West Friesland, met 3S
punten; tweede prijs J. Schenk, met Nalesko. LR.
9 Bucéphalus. met 36% punt; derde prijs Mevr. Burger
5ÏeSK«ns. met Marietje. L.R. West Friesland, met 34% p.:
,4e prijs G. W. Waiboer, met Leen. L.R. Anna Paulowna
*net 34 punten. Mej. Groers met Jaap, L.R. Heiloo, volg-
de met 5en prijs met 33% punt. A. de Graaf van L.R.
DëN, Anna Paulowna, die een gelijk aantal punten behaalde,
P'e,1l
istallt
I
genbé 1 -
an .ggggBggggggBgggggggggggg
irspelf
FEUILLETON
Naar het Engclsch
FERGUS HUME.
Ridhard Gould ging den volgenden middag uit, om
"óór zijn vertrek nog enkele dingen met Rose af te
eken en toen hij terugkwam, was hij in een nog on
gelijker stemming dan den vorigen dag. Zijn bezoe-
1 Rose schenen altijd een bijzonder onaange
naam verloop te hebben, want nooit kwam hij in de
-Opgewekte stemming van een gelukkigen minnaar uit
zien het kleine huisje terug, en Fanshaw stelde zich de
^raa-g, of Susan misschien toch gelijk had en Rose zoo-
eleO- *el Gould als een anderen aanbidder aan het lijntje
r Nie^ield' Ricky verstrekte echter geen Inlichtingen; hij
laadde, met behulp van den koetsier, zijn bagage op
__^het eenige bouwvallige huurrijtuigje, dat het dorp rijk
|gf*a3 en verliet Hurton Hall. dat zoovele jaren, zij het
dan met langdurige tusschenpoozen, zijn tehuis was ge-
n ^5'eest' 0111 den trein van vi^f uur naar Lo^en te halen,
Lionel, die ondanks alles wat hij tegen Rlchard
had, een gevoel van weemoed niet kon onderdrukken,
d, nu de kameraad van zijn jeugd en jongelingsjaren voor
Ni^:'altijd van hem wegging, wilde hem naar het station
Isley brengen, om daar afscheid van hem te nemen.
Maar Gould bedankte voor dit aanbod.
wjj LjKij stak zijn neef de hand toe en zei op een bruus-
Hjifl k€n toori' waarvan het duidelijk was, dat hij dienen
[et 0106st om andere gevoelens te verbergen: „laten we el
kaar maar hier vaarwel zeggen, oude jongen! We heb-
oen het, alles bij elkaar genomen, toch wel goed met
w elkaar kunnen vinden en je bent altijd reusachtig ge-
-J, sch'kt tegen me geweest. Maar het wordt langzamer
hand tijd, dat ik wegga, om mijn brood te verdienen,
Adieu!"
5f' «Adieu! Maar je adres?"
"Misschien *tuur het je en msischien ook niet. Als
moest het echter met een algemeene beschouwing het
tegen deze amazone afleggen.
Hiermede was de eerste Individueele wedstrijd voor
Landelijke ruiters in ons Noorderkwartier ten einde.
Ons publiek was gevormd door enthousiasten der rui
tersport. Wij merkten op Mevr. SlobSaai. de instruc
teurs van Rossinant. Bucéphalus, en Heiloo; het bestuur
van Heiloo; de secretaris van West Friesland, de heer
Rens. verschillende ruiters en amazones van Landelijke
Rijvereenigingen.
Toen wij vorige herfst voor de eerste maal het Indivi
dueel rijden ter sprake brachten en hierover eenige
artikeltjes lanceerden, hadden wij gedacht het succes
grooter te vinden. Met succes wordt dan bedoelt het
zich klaarmaken en trainen voor deze proef; het rijden
thuis gedurende die maanden, dat het rijden op de les
sen verhinderd wordt door weersgesteldheden enz. Wil
weten het niet zeker, doch gelooven dat hieraan al zeer
weinig is gedaan. Het gepresteerde toch had dan beter
moeten zün als 't nu was. Over allen lag nog een waas
van groenheid, van onwennigheid. En hoeveel k a n er
niet worden bereikt, door slechts enkele halfuurtjes per
week te paard te gaan, datgene van paarden en zichzelf
te vragen wat vereischt wordt. Dan pas zal de ware
liefhebberij naar voren komen. De meeste ruiters rij
den alléén op de rijles, daarna hangt het rijzadel stil,
en wat nog erger is, ruiters en paard vergeten wat hun
in dat ééne uur is geleerd.
Wij kennen „groene" ruiters, sinds eenige maanden
bij een L.R.. die zoo goed als niets zijn vooruitgekomen.
Waarom rijden deze menschen niet thuis? Ieder heeft
wel een hoekje waar hij kan trainen. Hoeveel plezieri
ger zou 't zijn voor deze jonge garde als ze in korten
tijd mede konden gaan met de ouderen; dit is zeer goed
mogelijk, als de wil er maar was. Dan was onze Ruiter
sport in een klap veel en veel sterker. Dan pas zouden
wij voortgang bespeuren, maar onze jonge menschen
zijn toch niet „futloos"? Er is toch nog wel iets over
gebleven van de oud-Hollandsche geest. Vooruit toch.
de handen uit de mouwen; toont dat onze ruiters in
derdaad kerels zijn uit één stuk, dat zij nog wat anders
kunnen als praten en motorrijden. Dat deze eerste wed-
strijd een aansporing is geweest om hard aan 't werk-
te gaan voor komende dagen. Door uw arbeidzaamheid
steunt gij de belangen uwer vereeniging. de ruitersport
in 't algemeen, des te grooter uw kunnen, hop grooter
de propaganda. Jaloersoh moet de buitenstaander wor
den over uw prestaties; 't moet hem aanwakkeren ook
paard te gaan rijden. Voorwaarts toch Landelijke Rui
ters. de mooie sport van h®t rijden te paard: de sport
van het platteland, hebt gij in de holte van uw handen.
l r. „langendijk en omstreken".
Oefende deze L. R. aanvankelijk op een terrein vlak
naast de dorpsstraat gelegen, wat nog al eens onrust
teweeg bracht bij paarden en ruiters door hel groote
aantal belangstellenden, die onbewust meer leven
maakten dan wel voor de leerlingen gewenscht was,
dit alles is nu plotseling opgeheven, door bereidwillig
heid van den heer Wagenaar, die een rustig gelegen
stuk weiland hiervoor heeft aangewezen. Wij kunnen
het streven van den heer Wagenaar niet genoeg op
prijs stellen. De Land. Rijvereeniging is met het terrein,
ten zeerste gebaat. Vm.
algemeene vergadering
L. R. „TEKETL".
Zaterdagavond had in c^fé de Zwaan te Den Burg
een algemeene ledenvergadering pladts. waarbij tevens
de ouders van leden waren uitgenoodjgd.
Te ongeveer 8 uur opent de heer Keesom mét "een
kort woord de vergadering. Spr. had vooral van de
zijde der ouders meer belangstelling verwacht, ten
einde ook deze van de huishoudelijke zaken der Ver
eeniging op de hoogte te stellen. Slechts een drietal
had hieraan gevolg gegeven. Degenen, die een verga
dering met ouders het nuttigst oordeelden, schitterden
door absentie.
De penningmeester, de heer A. J. Keijser, doet hierop
financieel verslag. Op 1 Jan 1931 was in kas f 21.!
met tevens een schuld aan de paardensportvereeniging
van pl.m. f 230. Over 1932 was ontvangen f 463.68, uit
gegeven f 463.42, zoodat het kassaldo op 1 Jan. 1932
bedroeg f 0.26. De schuld aan de Paardensportvereeni
ging liep op tot f 270. Dit door bouwen van manége en
andere bijkomstigheden.
Door een paar ouders der leden wordt voorgesteld,
het bestuur uit te breiden. Ook wordt de wenschelijk-
heid naar voren gebracht Paardensportvereeniging en
Rijvereeniging één te maken. Over beide zaken wordt
onderhandeld, doch besloten wordt den toestand te laten
eooals deze is.
Voorzitter feliciteert die ruiters en amazone, die zich
in Opmeer 1.1. zoo goed hebben gehouden en met twee
prijzen terugkwamen. De aanwezigen worden ter gele
genheid van deze prestatie getracteerd. Applaus.
Op een vraag aan de leden hoe zij over huc instruc
teur dachten, wordt door hen geantwoord, dat de heer
Vethman tot alle tevredenheid de lessen leidt. Een
betere zouden zij niet kunnen wenschen.
Met enthousiasme wordt gewaagd over de inkwar
tiering tijdens de feesten te Opmeer, toen hun patrouille
op de boerderij van den heer Vethman zoo gastvrij is
ontvangen. Alles was schitterend geregeld, als stalling
paarden, legering manschappen. Heel wat beter
dan in de Steenfabriek te Bergen in '31, wordt opge
merkt. (Hier moet worden opgemerkt, dat in Bergen
meer dan 50 paarden onderdak moesten worden ge
bracht. De Steenfabriek was nog zoo slecht niet.
Corresp..)
Met klem wordt aangedrongen, dat' mej. Greta Witte
weer terug zal keeren bij haar Vereeniging; zulke le
den mist men noode. Opgewekt wordt de rijlessen goed
te volgen, niet alleen de kopstukken, maar ook de rest.
„Texel" gaat bij ernstige oefening een mooie toekomst
tegemoet.
Besloten wordt dezen zomer demonstraties te geven
over 't eiland, om hierdoor meer bekendheid aa,n de
Vereeniging te geven
Voorgesteld wordt de Koog, tijdens het badseizoen,
den Hoorn, de Cocksdorp; hierdoor zal het tekort waar
schijnlijk belangrijk verminderen.
De Vereeniging Paardensport belooft echter haar
vorderingen zoo soepel mogelijk te doen zijn.
Met den wensch dat „Texel" zal groeien en bloeien,
sluit de heer Keesom de recht aangename besprekin
gen.
alge3ieene vergadering
„de noorderruiters".
Aanwezig 14 leden. Voorzitter Thijssen opent met een
woord van welkom de veragdering. in 't bijzonder de
heer en mevr. Vethman. Spr. heeft deze vergadering
uitgeschreven, omdat het blijkt dat de rijlessen niet
gevolgd worden zooals 't inderdaad moet zijn. Eenige
leden blijven schitteren door hun afwezigheid. Spr-
vindt dit buitengewoon jammer; hiermede komt men
niet verder en voor den instructeur is het niet aan
genaam. Alle leden ter vergadering aanwezig beloven
beterschap. Het werk is echter voor hen een geduchte
spelbreker. De instructeur zal moeite doen om de 14
dagen 's Zondagsmorgens les te geven. Dit wordt met
vreugde begroet.
Hierop geeft de secretaris-penningmeester Bakker
een overzicht van de rekening, wat nog al genadig af
komt. In aansluiting deelt de heer Bakker mede, dat
het hem naast zijn druk bedrijf te moeilijk wordt de
zaken der Vereeniging goed te behartigen. Bovendien
geven sommige leden nog wel eens moeilijkheden. Met
teleurstelling wordt dit bedanken aanvaard.
Voorzitter verzoekt de aanwezigen wie in aanmerking
wil komen voor deze betrekkingen. Zonder hoofdelijke
stemming wordt dit door den ruiter, den heer v. Hees
aanvaard. Voorzitter betreurt ten zeerste het bedanken
van den heer Bakker en dankt hem voor het vele
goede, dat de secretaris voor de Vereeniging beeft
gedaan.
De instructeur hierop 't woord verkrijgende, speekt
zijn leedwezen uit over het bedanken van den secre
taris. „De Noorderruiters" hadden in den heer Bakker
de rechte persoon op de goede plaats. Zijn helder en
kalm inzicht, de zaken der Vereeniging betreffende,
hebben de club drijvende gehouden. In den moeilijken
tijd toen de Vereeniging dreigde verloren te gaan. was
het Bakker die met kennis van zaken alles in veilige
haven heeft geloodst. Spr. brengt een compliment aan
den heer Bakker voor zijn correct administratief werk.
Zeer zeker beleefd men als organisator of als leider
minder prettige dingen en is 't soms heel moeilijk deze
te onderdrukken en tooh moeten wij voort. Spr. zou
willen besluiten met den wensch, dat de heer Bakker
blijft tot in lengte van dagen de secretaris-penningm.
der Noorderruiters. Applaus.
De heer Bakker dankt voor de hartelijke woorden
van den heer V. Inderdaad is hier weinig tegen te zeg
gen. Nogmaals de leden op 't hart drukkende ook hun
steentje bij te dragen belooft spr. alsnog zijn bedanken
in te trekken en zijn functie te blijven waarnemen. -
Applaus.
Nog worden eenige zaken besproken van huishoude-
lyken aard. Niets meer te behandelen zijnde, sluit
voorzitter, dank uitbrengend aan den secretaris, den
heer Bakker, voor het handhaven van zijn functie,
deze aangename besprekingen. Vm.
ALKM. BOYS I—D.T.S. I, 4—4.
ik naar Canada ga, zal ik het waarschijnlijk wel laten
weten, maar zoolang ik in Engeland ben. moet je maar
geen moeite doen om me te schrijven. We hebben alles
gezegd, - wat er te zeggen valt en ik heb voor een hoop
dingen te zorgen om een nieuw leven met Rose te kun
nen beginnen, zooals je wel begrijpt. Nogmaals adieu,
kerel. Het ga je goed... En denk nog eens aan me!"
Nog een haastige handdruk, Richard stapte in en het
rijtuig sukkelde weg.
In huis teruggekeerd, pijnigde Fanshaw zijn hersens
met de vraag, waarom zün neef niet wilde, dat hij zijn
adres zou weten, vóór hü in Canada was aangekomen.
Het antwoord zou hij dien avond vernemen. Tenminste
hij veronderstelde, dat wat hij hoorde, de verklaring
van Ricky"s geheimzinnigheid was, ofschoon zijn ge
loof aan de onschuld van zijn neef hem deed twüfelen.
Het was juffrouw Tuokle. die hem de mededeeling
een wel zeer onverwaohte en verbijsterende bracht.
De kleine vrouw met de scherpe, zwarte oogjes, liet
haar meéster door bemiddeling van William den but
ler-huisknecht weten, dat ze hem dien avond, wan
neer hij zióh in de bibliotheek bevond, graag wilde
spreken. Fanshaw. verbaasd over deze vormelijke, haast-
plechtige aankondiging, gaf de boodschap mee terug,
dat de huishoudster hem zijn koffie kon brengen.
Toen hij om acht uur voor den haard zat te rooken.
met een krant voor zióh. die hem maar matig interes
seerde, kwam juffrouw Tuckle. voor de bijzondere ge
legenheid in haar Zondagsohe japon, met het koffie
blad binnen. 25e zette het op de middentafel en liep toen
terug naar de deur om zich te overtuigen, dat deze wel
goed gesloten was.
„Wat is er, juffrouw Tuokle?" informeerde de jonker,
zich afvragende, wat deze voorzorg te beteekenen had.
„Het is over meneer Richard". antwoordde de huis
houdster, met een sohuinsohen blik op de deur. terwiji
ze haar eenlgszins schril stemgeluid tot gefluister tracht
te te dempen.
Lionel ontstelde. Een angstig voorgevoel van naderend
onheil bekroop hem. Wat had zijn onberekenbare neef
nu weer uitgevoerd, dat juffrouw Tuokle met zulk een
vertoon van ernst en gewichtigheid over hem kwam
spreken
„Wat is er met hem?" klonk het gejaagd.
„Ik ben blij, dat hij weg is", verklaarde juffrouw
Tuckle veelbeteekenend.
„Is dat alles, wat u mü mee te deelen hebt?"
„Neen meneer, maar ik moet al mijn moed by elkaar
rapen om u te vertellen, wat ik weet en wat ik denk...
De hemel sta mij bij!"
Begunstig door schitterend voetbahveer, trok
D.T.S. I per fiets naar Alkmaar om de Alkm. Boys
te bekampen.
Bij aankomst bleek, dat Kuiper en Speets D.T.S.
zonder afbericht in den steek hadden gelaten en
daar Kokkes verhinderd was om te spelen, stelde
D.T.S. zich met het volgende elftal op:
T. Kroon.
J. Mulder C. Kroon
J. Bakhuijs, W. v. Dijk K. Kooij
J. Schrieken, K. v. Meurs, J. Dekker, D. Borst, J. Put
Put viel pas na de rust in met een voetbaluitrus
ting toebehoorende aan drie verschillende eigenaren.
Omstreeks half drie fluit de scheidsrechter de elf
tallen in het veld. Dadelijk ontwikkelt zich een vlug
spel, waarbij de doelen beurtelings in gevaar
komen.
Na oen kwartier krijgt de rechtsbinnen van D.T.S.
den bal vlak bij de lijn vrij en schiet uit een moei
lijker-situatie den bal onberispelijk in het net, 01.
Dan komen de Boys opzetten; binnen het straf
schopgebied wipt de bal tegen den arm van v. Dijk
aan en de scheidsrechter wijst naar de witte stip. De
penalty wordt door den spil van de Boys in een doel
punt omgezet. 1—1.
Even later krijgt Dekker den bal voor het doel.
9chiet, de bal komt terug van het doel en Borst
schiet den bal in de touwen, een zuiver doelpunt
voor D.T.S., maar deze wordt door den scheidsrech
ter geannuleerd wegens buitenspel.
Maar D.T.S. laat het er niet bij zitten; en als de
bal hoog voor den doelmond zweeft, kopt Borst den
bal over den uitloopenden keeper heen in het doel,
1—2.
Na een doelworsteling voor bet D T.S.-doel, springt
de bal tegen de handen van den struikelenden Kooy
en wederom wordt de toegewezen penalty in een doel
punt omgezet, 22.
Geen van de twee handsballen was echter van zoo-
danigen aard, dat de scheidsrechter hiervoor had
mogen fluiten.
Eenigen tijd later stormen Dekker en de keeper
van de Boys op elkaar toe. de keeper laat den bal
door zijn handen loopen en Dekker maakt het der
de doelpunt, voor D.T.S., 23.
Na eenige wederzijdsche aanvallen is het rust.
Het werd de goede ziel plotseling te machtig en in
krampachtig snikken uitbarstend, bracht ze haar schort
aan de oogen.
„Is het over Ricky?"
„Ja, meneer, het is over meneer Gould," jammerde
juffrouw Tuckle. „Ik kwam vanmiddag dat mensch, die
Susan Tollhurst tegen, toen ik boodschappen deed in
het dorp en ineens stuift ze op me af en schreeuwt me
toe, dat we een moordenaar in huis hebben, die..."
„Daar hoeft u zich niet over op te winden, juffrouw
Tuckle," viel Fanshaw haar kalmeerend in de rede. „Ik
weet, dat Susan zich het onmogelijke idee in het hoofd
heeft gehaald, dat Richard iets met den dood van den
ouden man en de verdwijning van den beker uit te
staan heeft. Ik ben persoonlijk bij haar geweest om
haar er op te wijzen, dat mijn neef om tien uur op
zijn kamer was."
„Dat heb ik haar ook gezegd," barstte de huishoudster
uit. „Ik zei, dat ze zioh schamen moest om zulke schan
delijke leugens te vertellen. En toen liet ze me staan en
stevende weg zonder verder een woord."
„Nu, dat is dan maar goed, juffrouw Tuckle," meen
de de jonker. „Wat had ze ook nog meer te zeggen?
Uw getuigenis en het mijne zijn immers voldoende be
wijs, dat meneer Richard geheel buiten de misdaad
staat."
De oude vrouw frommelde zenuwachtig aan haar boe
zelaar en staarde naar den grond. „Bent u daar zoo
zeker van, meneer?" fluisterde ze toen met trillende
lippen.
Lionel schrok hevig.
„Wat bedoelt u in vredesnaam?" stamelde hij. „U
hebt hem toch zelf naar bed zien gaan?"
„Zeker meneer, maar ik zag hem ook weer beneden
komen met zijn schoenen in de hand.
„Wat?" De jonker sprong op. „Wilt u zeggen, dat
Richard dien avond na tienen nog buiten is geweest?"
„Ja. meneer." was het besliste antwoord. ,.En daarom
ben lik zoo blij. dat meneer Richard is weggegaan. Ik
ben vast overtuigd, dat als hij gebleven was, die akelige
Susan op een of andere manier er achter zou zijn ge
komen. dat hij dien avond nog op het pad is geweest.
En dan zou ze hem het vuur aan de schenen hebben
gelegd, gelooft u dat maar gerust meneer!"
...Juffrouw Grant", verzocht Fanshaw. in deze ernstige
omstandigheden de huishoudster met haar werkelijken,
zelden-gébruikten naam aansprekend, „vertelt u me als
jeblieft precies, wat u gezien hebt en hoe het kwam,
dat u het zag."
„Ik had dien avond erge kiespijn," begon juffrouw
Na de rust zitten de Boy3 er goed op en onderne
men eenige felle aanvallen, welke door de D.T.S.
achterhoede onschadelijk worden gemaakt.
De linksbuiten van de Boys onderneemt dan een
snelle ren, passeert den D.T.S. rechtshalf en schiet
den bal voor het doel, welke na een kleine scher
mutseling in de touwen vliegt, 33.
Vlak daarop is het weer de linkbuiten van de Boys
die een hooge voorzet geeft, de bal drijft af naar het
doel en de niet op zijn plaats staande keeper heeft
het nakijken, 43.
Het ziet er niet best uit voor D.T.S.; een 43 ach
terstand en de Boys in de meerderheid.
De voorhoede van D.T.S. is op haar zelf aangewe
zen, daar de middenlinie verdedigend speelt, zoodat
haar aanvallen, behoudens een enkele, zonder ge
vaar zijn.
Ongeveer 10 minuten voor het einde krijgt D.T.S.
een corner té nefen, die door Schrieken schitterend
voor het doel geplaatst wordt cn door v. Meurs mooi
ingekopt wordt, 44.
Dan krijgt D.T.S. er weer zin in. de middenlinie
sluit goed achter de voorhoede aan, maar de
scheidsrechter fluit einde.
De keeper van D.T.S. heeft een schitterende wed
strijd gespeeld, hoewel het vierde doelpunt houdbaar
was, maar dit vergeven wij hem graag, daar hij er
bijna onhoudbare ballen heeft uit gehouden.
Het back-stel speelde een goede partij.
De halflinie met v. Dijk aan het hoofd, speelde ook
heel goed, alleen heeft Bakhuijs weinig kijk op het af
nemen van den bal.
De voorhoede speelde voor de rust ee^n goede partij,
het spel werd goed opengegooid naar de vleugels,
welke de binnenspelers goede kansen schiepen; na
de rust werd het spel te kort gehouden en er werd
te veel in het middenveld gespeeld en daar de half
linie achter nog al eens helpen moest, had de voor
hoede, waaronder drie invallers, het heel moeilijk.
De wedstrijd werd met heel veel vuur gespeeld, het
leek wel een competitiewedstrijd.
Met dezen 4—4 uitslag heeft D.T.<5. nog altijd de
leiding in de na-competitie, De stand is op het oogen-
blik als volgt:
Gesp. gew. gel. verl.
p.
v.ent.p.
D.T.S. I
4
3
1
0
7
198
Schoorl I
3
2
0
1
4
10—12
Alkm. Boys I
3
1
1
1
3
19—11
Bergen I
4
0
0
0
0
4—21
Zondag is ook gespeeld de wedstrijd Schoorl I
Bergen I, welke uitslag ons nog niet bekend is.
A.s. Zondag wordt gespeeld Schoorl ID.T.S. I en
waarschijnlijk Ber^bn I—Alkm. Boys I.
Tuckle haar relaas, „en toen u en meneer Richard naar
boven waren gegaan, bleef ik in de keuken zitten met
mijn wang naar het vuur. U moet namelijk weten, dat
mijn grootmoeder altijd zei, dat de warmte zoo goed ia
voor zenuwen in je mond en dat is ook zoo. Nu, ik zat
dan bij het forums en niet lang na tienen hoorde ik
iemand op de trap. Op mijn kousen ik voorzichtig
naar de hall om te kijken, wie daar was en ik zag me
neer Richard naar beneden komen met zün schoenen
in de ééne hand en een kaars in de andere. Hij kon mij
niet zien en toen hij in de hall kwam, luisterde hij even
of u nog op was hier, bij de bibliotheek. Hij merkte
dat u op gewonen tijd naar bed was gegaan en sloop
naar het kleine kamertje achter de eetkamer, waar hij
al zijn rommel bewaarde."
„Ja, Ricky's „museum" zooals we het altijd spottend-
noemden. Gaat u door. alstublieft."
..Wel, ik bleef wachten en toen hij niet terugkwam,
ging ik op mijn teenen naar het kamertje. De kandelaar
stond op tafel; de kaars had hij uitgeblazen en van
meneer Richard was nergens een spoor te bekennen.
Ik voelde aan het venster, dat vlak boven den grond is,
zooals u wéét. De sluiting was los."
„Denkt u, dat hij door het raam naar buiten is ge
gaan?"
„Hij is geen geest en geen fee, meneer, dus hoe kan
hü er anders uitgekomen zijn?"
„Wanneer is hü teruggekomen?"
„Dat kan ik u niet zeggen. Ik dacht bij mezelf, dat
meneer Richard weer een of ander avontuurtje bij de
hand had of een dollen streek ging uithalen, zooals we
dat van jongs-af aan van hem gewend waren en Ül
maakte me er dan ook verder niet druk over. Ik ging
naar bed, mijn kiespijn was heelemaal over en het
duurde niet lang, of ik sliep als een roos. Ik heb er met
niemand over gesproken, het was mijn zaak niet, zooals
ik zei, ik dacht niet, dat er wat bijzonders achter stak,
meneer Lionel. Maar toen die verwensohte Susan Toll
hurst me vandaag met haar praatjes aan boord kwam,
zocht ik mijn heil in een leugen om meneer Richard
te sparen en Ik kan u niet zeggen, hoe blij ik was, dat
hij het stof van Hurton van zijn voeten schudde, Maar
o. meneer!" juffrouw Tuckle barstte opnieuw in tra^
nen uit, „kunt u zich voorstellen, dat hij zooiets vreese-
lijks gedaan heeft? We weten allemaal, dat er wel wat
aan meneer Richard mankeerde, maar zóóiets... Neen,
dat wil er bfj mij niet in."
Wordt vervolgd.
