Nieuws uit Den Helder. Valbrug ingestort. Schoten van een kerktoren. Afschuwelijke misdaad. OVERBODIGE LUXE? Onderwijskwestie te Alkmaar. De ontslagen bij de H e m b r u g. Brabantsche brieven. Hr. Ms. Bankert naar Caravan. Door de Marine is opdracht ontvangen dat het pant- Kerschip Hr. Ms. Bahkert zich gereed heeft te ma ken om over eenigen tijd de reis naar Nederlandsch West-In die te ondernemen. gasis zal aldaar zijn Curagau. Jongetje bijna verdronken. Woensdagmorgen was de Achter-Binnenhaven het tooneel van een ongeluk dat nog op het nippertje voorkomen is. In de Binnenhaven aldaar was ©en klein ventje van omstreeks een jaar of zes aan het spelen langs den waterkant. Door de een of andere reden moet het uit gegleden zijn en kwam aldus in het water terecht. Toevalligerwijs was juist niemand in den omtrek die de reddende hand kon uitsteken. Wel bemerkte direct een vrouw, die aan den overkant bezig was haar kleeren te reinigen wat er aan de hand was. Deze riep een juist passeerende wielrijder toe dat er een ongeluk ging gebeuren en wees hem daar op. Oogenblikkelijk ging de man op zijn fiets naar de plaats des onheils, wat intusschen, aangezien hij ge heel moest omrijden, nog wel ©enige minuten in be slag nam. Bij de plaats aangekomen bedacht hij zich niet, maar sprong geheel gekleed te water. Hij was zoo gelukkig het reeds zinkende knaapje te kunnen grij pen en er mede naar den kant te zwemmen. Daar aangekomen werd het in ontvangst genomen door de inmiddels opgedaagde aanwezigen. Het bleek dat het slachtoffertje bewusteloos was en er werd aanvanke lijk zelfs gevreesd dat het verdronken was. Met alle macht werd direct overgegaan de kunstmatige adem haling toe te passen. Na een kwartier kon men bemer ken dat er nog hoop was en even later opende het jongetje de oogen. Door eenige personen is het naar de ouderlijke wo ning teruggebracht, alwaar begrijpelijkerwijze groote vreugde heerschte bij het vernemen van de maar op het kantje af gelukte redding. Een schitterende daad van den redder! De „Kermis-week" in Den Helder. Teruggaande tot in de grijze oudheid is het een goede gewoonte geweest dat men hier ter stede de eerste week in Juli reserveerde voor kermis-geneuch- ten. Men gaf dan veel geld uit en amuseerde zich al naar verhouding. Het was de traditioneelo „goede-ouden-tijd". Helaas hij is niet meer. Overal komt verande ring in en zoo is men ook hier van meening geweest dat de „vulgaire kermis-pret" uit den booze is. En aldus werd zij verboden. Daar zaten we nu. Den Helder zonder kermis. Dat is heel erg, niet alleen voor de eerzame burgers, maar ook voor de zoo gaarne feestvierende matrozen, die zich nu loopen te verve len in de warmte en niets anders weten dan maar avond aan avond aan het strand te gaan liggen luieren. Gelukkig was er een aantal energieke eigenaars van bioscopen en schouwburgen, die van meening waren (en terecht!) dat het zoo niet. kon blijven. Er moest Iets gedaan worden om den Jutters wat op te fleuren in deze benarde tijden. Er werd gewikt en ge wogen en> men- kwam tot een resultaat. Dit resultaat nu kan men iederen avond gaan zien en bewonderen in de diverse vermaakinrichtingen. De bioscopen draaien „schlager"-films. Hier wordt met het schitterende en niet te overtreffen gezelschap „Faveur" opgetreden, terwijl men elders de laatste succes-stukken van het tooneel of een revue kan gaan bewonderen. Zelfs werd er een apart Heldersch kermisbed uit gedacht, en permanent kan men een opgekalefaterde auto door de straten zien trekken, dio doorloopend dit schoone refrein opdreunt. Het gaat er natuurlijk maar om de goede stemming te verkrijgen. Wat zijn nu de resultaten. Wat ons persoonlijk be treft, is er van de bekende kermis-stemming weinig, of beter gezegd, heelemaal niets te bespeuren. Wel is waar trekken er een stuk of wat orgeltjes door de stad, maar die hoort men door de warmte niet eens. Wel bevindt zich een uitgebreide coilectie van aller- hand koopmanschap op de straten. Maar ook zij zijn niet in staat de goede sfeer aan te brengen. De voorstellingen in de theaters worden betrekke lijk goed bezocht, tenminste men heeft geen klagen. Maar na afloop der voorstellingen vertrekt oogenblik kelijk nagenoeg het geheele publiek kalm en netjes naar hui9 terug, aldus de dansliefhebbers tot wanhoop brengende. Neen, alles gaat heel rustig en heel netjes te werk, en van een uitgelaten feeststemming is niet veel te begpeuren. Wat natuurlijk heel jammer is. want de mensch mag toch zeker wel eens één keer in het jaar uit de band springen, en eens „een ander" jijn! Wel is waar gaan er stemmen op die voorspellen dat het de eerste en de laatste kce geweest is dat dit schoone volksgebruik verbannen is. Maar zeker heid hebben wij hiervan geenszins, al zouden wij alle personen die hierin een beslissende stem hebben, met de hand op ons hart willen verzoeken, geef ons de kermis weder! Het zou een dankbare taak zijn. Zoo gaat het! Woensdagavond naderde een motorrijder onder de de duinen, die van plan was Den Helder te bereiken. Wij zeggen, van plan De man reed met een behoorlijke vaart om niet te zeggen te hard. Plotseling bemerkte de racer dat er iets nipt. in den haak moest zijn met z'n karretje. Het stootte en kraakte een bcotje en toen hij voorbij eenige wandelaavs kwam, die daar juist waren, we zen dezen hem op iéts en riepen dat hij er af moest springen. De eigenaar van het vehikel kijkt om en ziet tot zijn nit te beschrijven schrik dat hij in den brand slaat. Dat wil zeggen niet de motorrijder, maar de motor. Wat te doen? Remmen. Oogenblikkelijk poogde hij te remmen, maar door een noodlottige samenloop van omstandigheden kwam er een kink in den kabel, de man verloor zijn stuur en binnen drie tellen vloog hij van den weg af en tegen de duinen aan. De schok was ernstig genoeg en men vreesde dan ook dat er een ongeluk zou rrcschied zijn. Maar dat liep nog al mee. De man was er met den schrik afgekomen, maar zijn wagentje nas er r trer aan toe. Dat smeulde daar lekkertjes door en was eerst na eenigen tijd me* zand te blusschen. En toen was het reeds in zulk een verregaanden staat van vernieling gekomen, dat de eigenaar het niet eens noodzakelijk oordeelde om het direct naar Den Helder te laten transporteeren. „Kom 't wel 's halen", verzekerde hij de bewoners van een boerderij a-r het gestald werd. „Maar er niet op gaan toeren hoor!" Schipper doodelijk getroffen. Noodlot tig engeval bij de Berkelsche groenten- veiling. Donderdagmiddag -iel de valbrug nabij de haven van de Berkelsche groent en veiling op den verkeers weg van de veiling naar Rotterdam bij het ophalen plotseling naar beneden. De schipper T. K. geraakte eronder en werd ernstig gewond. Het verkeer werd gestremd doordat de brug niet zoo sooedig in orde kon worden gebracht. Het slachtoffer overleden. Nader wordt gemeld: De 48-jarige v'eilingschipper T. Kapteyn uit Berkel die Donderdagmiddag werd getroffen door de val lende brugklep, is aan de gevolgen van de bekomen verwondingen overleden. De ongelukkige was vader van een groot gezin. Van de brug blijkt de as te zijn gebroken. De politie heeft de vernielde bruxdeelen in beslag genomen. Het scheepvaartverkeer is nog steeds gestremd. Vijf dooden, acht ernstig gewonden. V.D. verneemt uit New York: Naar uit Mexico City wordt gemeld, werden te Agua Caliente van een kerktoren schoten gelost op een demonstratieven optocht der .ationale re vol u- tionnaire partij, waarbij vijf personen werden gedood en acht ernstig gewond. De regeering heeft troepen gezonden om de orde te herstellen. SLAPENDE BABY GEDOOD. Doordat de kinderwagen omsloeg. Te Bishop Auckland in het Engelsche graafschap Durham, stak Donderdagavond plotseling een hevige wervelwind op, welke schapen, lammeren en vogels bewusteloos tegen den grond slocg.Houten hutten wer den door den wind opgenomen en eenige honderden meters ver weggeslingerd. Een kinderwagen, waarin een baby van vier maan den te 'apen lag, werd door den wind omvergewor pen. Het kind werd door zijn ouders dood in zijn wa gentje gevonden. 12 JAAR LANG HEVIGE MAAGPIJNEN. Hoe mevr. d. B. deze voor goed kwijtraakte. Een opgetogen brief nlt Arnhem. „Met dit schrijven wil ik U mijn allerhartelijksten dank betuigen voor de schitterende resultaten, die ik door het gebruik van Kruschen Salts verkregen heb. Ik leed namelijk meer dan 12 jaar aan maagpijn. Wat ik daar al niet mee afgesukkeld heb is haast niet te gelooven. Van alles heb ik al geprobeerd, doch zonder resultaat: 't werd steeds erger. Bij "t minste wat ik at of dronk had ik vreeselijke maag pijn, gevolgd door brakingen, tot al het eten er weer uitkwam. Ik had dan ook al lang alle hoop op her stel opgegeven, toen ik op zekeren (voor mij geze- gonden) dag. bij mijn gehuwde dochter te Amster dam zijnde, van deze den raad kreeg 't eens met Kruschen Salts te probeeren. Op haar aandringen kocht ik 'n klein potje en ziet. waar ik zelf al heele maal niet meer op rekende, gebeurde. Reeds na twee weken gevoelde ik mij al een hoop beter. De maag pijnen werden minder, en ik kon al zonder dat ik er verder last van had het een en ander gebruiken. Nog durfde ik niet aan een algeheele beterschap te gelooven. Dat was volgens mij te mooi om waar te zijn. Wie schetst echter mijn blijdschap en dankbaar heid nu ik met vreugde kan getuigen, dat ik wer kelijk. door 't gebruik van Kruschen Salts geheel van mijn maagbezwaar af ben. Ik gebruik 't nu ruim 8 maanden volgens voorschrift, eiken morgen een thee lepeltje in de thee, en ben nu van alle pijnen af. Ik kan weer a^les mee eten zonder er later hinder van te hebben. Ik voel mij een geheel ander mensch ep zie er ook veel beter uit sinds ik met Kruschen Salts begonnen ben. Ik zal dan ook Kruschen Salts bij al mijn kennissen aanbevelen en raad een ieder aan het eens met Kruschen Salts te probeeren. Ik geef U het recht dezen brief in zijn geheel of gedeel telijk naar eigen goeddunken te publiceeren en noem mij. Uw dankbare patiënt B. v. d. B., Arnhem." Wat Kruschen Salts deed voor Mevr. v. d. B., deed het reeds voor tallooze anderen en...... dat kan bet ook doen voor U. De „kleine dagelijksche dosis" spoort de maagsappen aan tot betere werking, ver oorzaakt. een geregelde, gezonde spijsvertering en zorgt, dat de' afvalstoffen eiken dag. zacht en vol komen, uit het lichaam verwijderd worden. Reeds spoedig nadat U met Kruschen Salts begon nen bent. zullen de maagstoornissen uitblijven. U zult zich algemeen veel gezonder en opgewekter voe len en van Uw voedsel kunnen genieten zonder die afschuwelijke pijnen naderhand. En bovendien zult U ondervinden, dat herstel door Kruschen blijvend is! Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten k f0.90 en f 1.60 per flacon. (Adv.) Zelfmoord in overleg met familie om ver zekeringsmaatschappijen te bedriegen. Wolff meldt uit Munchen: Donderdag begon te Fraustein het proces tegen Michael Westenhuber uit Freilassing wegens verze keringsfraude en verduistering. Het geval-Westenhuber heeft in Maart groot op zien gebaard, daar oorspronkelijk aan roofmoord werd gedacht. De vader van den beklaagde werd op 19 Maart dood in het bosch gevonden,. Hij. was van al zijn geld beroofd. Het politie-onderzoeK bracht aan het. licht, dat Westenhuber, na afspraak met zijn familie, zichzelf had doodgeschoten en dat dp jontre Westenhuber nog in den nacht naar het lijk van den vader was geslo pen en daar, volgens afspraak, het ingekasseerde geld, dat bij den doode te vinden was, had wegge nomen. Door den in scene gezetten roofdmoord zou be reikt worden dat de nagelaten betrekkingen van Wes tenhuber "bij drie verzekerings-maatschappijen in to taal het bedrag van 50.000 rijksmark uitbetaald kre gen. DE LEIDER VAN EEN BOEVENBENDE GEWROKEN Uit Berlijn: De pistooloverval welke eenige dagen geleden werd gepleegd op een tapperij in Berlijn- Noord, is thans opgehelderd. De president van een vereeniging uit de onderwereld „Arcona" mocht van den waard niet meer in de lokaliteit komen. Woedend besloot hij zich e wreken. Telefonisch ontbood hij zijn acht mede-leden, die niet pistolen bewapend aanruk ten. Enkele minuten later werd bevel gegeven te vu ren. Twee gasten -werden door kogels getroffen en ernstig gewond. De politie is er thans in geslaagd alle clubleden te arresteeren. De Kamerleden krijgen een portefeuille met reproducties van aquarellen van de Zuiderzeewerken cadeau. Een royaal gebaar van het rijk, doch op rekenng van Sijmen, den belastingbetaler. Aan de leden van de beide Kamers der Sfaten Ge neraal o.a. is een portefeuille toegezonden betreffen de de afsluiting en gedeeltelijke droogmaking van de Zuiderzee, inhoudende en twaalftal reproducties van aquarellen van H. Heuff, Roeland Koning. J. II. van Mastenbroek, C. Vreedenburgh en Ype Wonning. Het Eerste Kamerlid, de heer Blomjous is van oordeel dat deze reproducties niet, het, geringste nut hebben om zich technisch 'n oordeel te vormen over de Zuiderzeewerken, maar zuiver moeten worden beschouwd als een kostbare weelde-uitgavcn, welke het Rijk zich niet mag veroorlooven en zeker niet in deze zware tijden, waarin met den allergrootsten ernst moet worden gestreefd naar het herstel van het evenwicht van 's Lands financiën. Hij wendt zich daarom tot den Minister van Water staat en vraag1 hoe groot, het aantal dezer portefeuil les is, welke gratis zijn rondgedeeld, hoe groot het to tale bedrag der kosten van deze portefeuilles en der- zelver verspreiding is en uit welken begrootingspost deze kosten bestreden zijn. Ten slotte vraagt de heer Blomjous of Minister Reymer bereid is te verklaren in de toekomst, zeker zoo lang de toestand van 's Rijks schatkist cle aller grootste inperking der uitgaven dringend cischt aan dergelijke onnoodige uitgaven rijn goedkeuring te zullen weigeren. Oppositie tegen opheffing van een opleidings school. De vorige week hebben B. en W. van Alkmaar, reke nend op een meerderheid in den raad de samengaande soc-dem. en r.k. fracties weinige dagen voor de raads zitting plotseling voorgesteld een neutrale openbare op leidingsschool (de reeds jaren bestaande meisjesschool) uite en oogpunt van bezuiniging op te heffen en de leerlingen onder te brengen in de beide gemengde op leidingsscholen. Den dag voor de raadszitting kwamen de niet gehoor de onderwijsorganisaties bijeen, die adresseerden niet tot opheffing over te gaan en tevens de ouders der leer lingen van de bedreigde school, die in beginsel besloten zoo mogelijk tot oprichting van een schoolvereeniging over te gaan, wanneer de raad, uit bezuinigingsoverwe- gingen, tot opheffing der school zou besluiten. In de raadsvergadering is gevraagd of van eenige be zuiniging wel sprake zou kunnen zijn als deze plannen voortgang hadden, maar de burgemeester heeft meege deeld. dit meer als een dreigement te beschouwen, om dat het oprichten van een schoolvereeniging moeilijk en kostbaar zou zijn en men zich nog wel eens tweemaal zou bedenken. Tot opheffing der school werd besloten. Gisteravond zijn de ouders der leerlingen van de meis jesschool bijeen gekomen en is besloten tot oprichting van een vereeniging ter verkrijging en instandhouding van een neutrale school voor jongens en meisjes. Voor zitter werd mr. H. M. Fruin, rechter in de arr. rechtbank te Alkmaar en oud-wethouder van onderwijs te Hoorn, Onderhoud tusschen de werklieden en den minsiter van Defensie. Naar aanleiding van het aan de Artillerie-inrichtingen te Hembrug aan een 13-tal arbeiders gegeven ontslag op grond van hun vermeende revolutionaire gevoelens heb ben eenige bestuurders van de vakgroep Rpkswerklie- den, voorheen aangesloten bij de Landelijke Federatie van personeel in openbaren dienst een langdurig onder houd gehad met den Minister van Defensie. Het verzoek van het bestuur het ontslag ongedaan te maken daar het onderzoek terzake door den Minister ingesteld op vermoedens berust, kon de Minister niet inwilligen. Wel zegde de Minister toe de bezwaren, die werden aangevoerd ten opzichte van het ontslag, dat aan enkelen is verleend, te zullen onderzoeken. Voor de arbeiders voor wie 't ontslag gehandhaafd blijft, wordt de wachtgeld-regeling der ambtenaren toegepast. Ulvenhout, 8 Juli 1932. Menier, Wa-d-'n zomerke. wa-d-'n zomerke! Om er stukken uit te bijten! Van den mergen om haalf vijf, d'n dag begon aan 't Oosten sjuust open te brokkelen in klonters van goudgloeiende kleuren, toen sloeg d'n damp al lauw uit d'èèrde. In 't massale zwart van de vierkaantige bossohen brakken de eerste zonnestralen overlangsche barsten. D'n dag brak 't bosch open in geruischlooze splijting, 't Wier dieper en dieper, deurschynend van d'n vroegen dag, die as ga zen sluiers aan de goudbruine boompielèèren hong. Hier en daar klonterde 'n stukske pèèrlmoer van de ©pglaanzende locht in 't donkere bronsgroen van de naaldenkruinen, die as 'nen langen, zwarten wolk teu gen de pèrlgrijze spiegellochten, hong. En toen de stijgende zonneschijf scheen te zweven uit den laaienden ender, die was as 'nen gouwen reuzen- bokaal, belegd mee edelsteen van alel kleuren, 'nen waaier van lichtend poeiergoud teugen d'n hemel stoof, ■ïf?!®.""0016gIoeiing over de «ïbepping vloeide, en elke naam van t sparreloof verguld wier, toen... toen heb 'k m nen ©«rsten Onzevader van vandaag omhoog laten gaan langs 'n gouwen lichtstraal van de zinderende zon, die d'n hemel Sn piekte. Wa-d-'n zomerke, wa-d-'n gezegend jaargetij. De velden wieren wakker mee kleine schokskens. De blommekes bogen recht, gaapten open d'r koele kelkskes, waarin d'n daauwdrup te leven lag as 'n veu- gelenoog. Laankst de slootkanten, op d'n zwart-natten bojem, kleefden oranjeplakskes van leeggebloede harten van dotterblom en van margriet. Maar nog trok de zon de afgeleefde blomkopkes omhoog gelijk mee de duuzenden nuu\ye knoppen, wier blommepracht deur de krappe bolsterkes barstte. Hooger rees de zonnebol van de enderpracht af; de veugelen vlogen er in bly gefluit naar toe, de maan smolt verder weg in de diepte van d'n blaauwenden dag, die gevloeid wa.s in schuimenden^ kleurigen drang uit dieën „bokaal" van d'n Ooster-ender. 'Nen kustelij'ken zomerdag was weer over de weareld gekomen mee 't stil gebaar van goddelijke majesteit. D'n arbeid in d'n akker was lekker. Koel en zacht streek de bedaauwde groente, matbe- slagen van d'n nachtelijken damp, laankst m'n han den. De brosse eerde krokte onder m'n knieën as ik de malsche boontjes afdee veur m'n klaanten in de nog slapende stad. D'n blomkool was overtogen mee 'nen matten drul- ventint en insectekens as spelde knopkes zoow klein, dronken d'r eigen bol aan deuzen koelen laandwijn, die peerlde op 't gewas. Die kralend schuimde uit de ok- seltjes van al da sappig groen. Maar zwaar begon d'n dag te wegen op m'nen natten kiel. Moiré van zwarte stippeltjes en draalkcns wemelde veur m'n oogen. in de daansende locht. Ovenwèrmte viel op de èèrde. d'n daauw verdroogde, de grond wier mul; de «ifgebiggclde daauwdruppen in d'n smachtenden akker waren gaauw v^j-teerd. Ik vulde m'n bennekes en manden, laaide d'n kruiwagel, ree "m d'n akker uit en beloofde m'n eigen wa goeds. Vlak bij 't bisch, stroomde de koelte al laankst m'nen wermen nek en over m'n borat deur m'nen opengeslagen kiel. 'n Malsche kelderkoelte vol van harsengeur dreef d'n weg op en kietelde m'n borst. De zon wier hier ge zeefd deur de hooge kruinen van de sparren, wa-d-'n baa veur oew oogen was. Maar honderd meter verderop, waar de Mark dwars deur 't bosch kringelt, daar katste- n-'t licht in zuiveren val tot op d'n witten bojem van 't klare rivierke. As spattende gouwen vonken, zoow daansten vliegskes en torrekes in 't lichtgekets van 't watervlak. Om te schateren van genot was 't op dit plekske, waar In de stilte van d'n mergen de volle zomer aan 't regee- ren was van uit d'n puren, blaauwen hemel, di, zoow oneindig hoog. te glaanzen sting in t' snelstroomend wa ter, klaar as d'n zomerdag zeivers. Daar in te zwemmen en te poedelen,' dat was onder dompelen in deuzen schoonen July-mergen zeivers, die oroeiend-vol van alle goeds en alle vruchtbaars was. En toen m'n spullen aan 'n boomstronk hingen, ging ik leggen in 't koele bed van blommekes en grassig ge was, en rolde me zoow, van. boven af in 't opklotsend, schuimend water. Amico, da was asem-halen mee heel oew smach ten n vel! 'k Ben gedoken naar den witten bojem die werm was en zacht lijk fluweel. En as ik mee breejen slag, zwaar over d'n bojem schoof, m'n handen spreidde in 't werme slibber en me-n-eigen opdouwde naar om hoog, as ik dan uit de diepte de zon tegemoet schoot, die 'k vuulde „komen", m'n borst vuulde bollen onder 't inasemen van de boschgeuren die hier dik op 't water dreven, as ik mee éénen ruk m'n eigen wentelde deur dit water, dat as mergendaauw zoow malsch om m'nen nek schuimde en mee krachtigen trap naar d'n kant schoot, mee m'nen kop op de blommen en de rest in 't water, dan heb 'k d'n zomervastgehad, deuzen schoo nen dageraad bij z'nen nek g'ad; dan heb ik de bloeiens- volle schepping stukken uit z'nen „biefstuk" gebeten! En as ik mee m'n beenen 't water liet schruimen in melkwitten pèèrlval, meters hoog, dan fonteinde daar in 't schuinstaande zonnelicht éénen boekee van kleu- rendruppen as 'n „eigengemokt" stuk regenboog, te schoon om te zeggen. Toen begon ik trek te krijgen In *n pepke. En heb 'k 't bestaan om in dit Paradijs Adam *n pijp te laten rooken of er nie aanders geschreven stond. Maar sodemearel wa-d- 'n genot! Half in 't daau-malsche water, half in de *-®aehte blommen heel de schepping veur oew om oew rook- wolskes weg te asemen, welke mieljonèèr lapt me da na in z'n marmer bad mee gouwen bleskee„„..T En welke malaise en crisis houwt mijn deuzen rijk- dolm uit m'n handen? Nog meer! Wie en wat brengt me dichter btf Onze- Hevenirke, die m'nen Onzevader laankst die zonne straal aangenomen had..»..! Hier gin wangunst, gin geknoei, gin gekonkel waar 't menschdom aanten gronde gaat. Hier de blommekes, die allemaal, van 1 simpelst ma- delieveke tot de weelderigste klaproos, t allersohoonst zijn uitgedost mee gaven die 'nen mensch nie geven kan. Hier 't simpelste torreke, da mee z'n gouwen vleugeltjes net zoo schoon is, as d'n sierlljksten veugel! Hier 't deurschijnend krumelvischke, nog echooner as d'n flonkerendste goudvisch! Maar ok: d'n balsemenden dageraad veur menecÜ en blom en dier gelijk, verslapen wordtj Hier de gezondheid veur 't pakken, mee volle ermen; mleljonèèrsweelde te genieten in overdaad, hier... Onzelieveneer te zien in z'n schoone scheppingen! Olleeik had m'n eigen wa goeds beloofd en nouw vraag ik oew, amico, witte gij wa beters? En nog was ik er nie. 'k Ben op huis-aa.n gegaan, mee m'nen vollen krui wagel kersversche groenten, mee 'n zestigjarig corps da klopte van jeugd en deugd-van-'t water, mee de fut om tien kearels van de Olympiade te weerstaan Ck geef d'n honderd-meter-looper de kaans om 'n uur of acht mee 'nen loodzwaren wagel over de keien te douwen onder 8S graden hitte!) 'k ben dan op huis-aan gegaan mee 't gevoel da.k 'nen muur om kon zwikken mee m'n schouwers en 'k heb, thuisgekomen waar de koffie zoow lekker geurde da'k 'm op d'n weg al rook, 'n schaal genomen en achte d'n erft die schaal volge- plukt mee bloedrooie, rijpzachte, wijnvolle èrebeesjes (aardbeien) en de schaal volgeplukt mee 'nen toren d'r bovenop, 'k Heb ze toen onder d'n pomp gezet en in d'n vergiet overplast mee 'n polsdikke straal koel pomp water. De suikerbus gepakt en er d'n suiker op laten gulpen, die rood deurtrok van 't vruchtenbloed, waar gin druivensap teugen óp kan. En Trui en ik, w'emmen ontbeten amico, lepels- vol mee smeltend suikerfruit en koffie die ge snijen kon, ollee nie as mieljenèèrs, maar as vorsten! En toen Ik naar de stad trok mee d'n gruunten- wagel, er 'nen dag had opzitten van louter genot en rijkdom, m'n krakend pepke smokte ac gin segaar, toen ik m'nen wagel douwde onder den schaduw van 't kastanje-dak, toen heb 'k m'n eiges afgevraagd: is er wel 'n schooner plakske op de weareld dan m'nen eigen gedoeike in 't paradijs van Ulvenhout. 'n Boerenhofke, 'n promt wijf, 'n goeie gezondheid en oogen, die nie kleurenblind zijn veur de schoone schepping... vernollenogantoe, ik ruil m'n gouwen zon, m'nen pèèrlmoeren horizon, m'n stroomend rivierke, veur gin klatergoud van 'n menschelijk moksel, veur gin paleis mee gobelin-muren, veur gin marmer bad mee gouwen bleskes. Nog nie, al ls 't gevuld mee eaude- ccl-.-rs! En as ik ooit ln d'n hemel komen mag, en ik r-ct kiezen, dan zal ik vragen te meugen werken in d'n blcmmenhof, al is 't maar as mestrijer! Ollee, ik schei er af. "1c Héb d'n dag zaen komen, 'k wil 'rr> ck zien gaan! Da's nóg schooner! Veul groeten van Trui en as altij gin horke minder van cewcn toet a voe DRé.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1932 | | pagina 15