Geestes-Sport en Hersen-Gymnastiek
EVENTJES DENKEN.
Vraagstuk No. 976.
Vraagstuk No. 977.
z
3
S
16
s
T
A
6
/s
T
L
7
/f
1
e
0
s
/3
ton
De beker van koningin
Elizabeth
VOOR ONZE SCHAKERS.
Vraagstuk No. 978.
VOOR ONZE DAMMERS.
m
m\
m
mm
m
m
i'd
m
m
m
m
m
m
ÉS
i
in
ui
«t
SPI
88
p'
Él
■2
H
M
m
HUMOR.
onder leiding van GEO VAN DAM.
„ELK ééN LUCIFER".
Moeder heeft vijf groote chocolade-lucifers op een
presenteerblaadje gelegd voor haar vijf kinderen,
waarna leder er daarvan één krijgt. Niettegenstaande
dat, blijft er toch nog een chocolade-lucifer op het blad
liggen, terwijl er slechts 5 en niet meer op gelegen
he/bben. Hoe kan dat?
„DE DOORGESCHRAPTE CIJFERS".
Schrap in de onderstaande optelling negen cijfers
door, zoodat de som der overgebleven getallen gelijk
zal zijn aan 111.
111
333
555
777
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 971.
„DE BUITENGEWONE BOEKHOUDER".
Dit is mogelijk, doordat hij het woordje „n o c h" lezen
en schrijven kan, d.wz. dit woordje en ook alle andere
woordjes! Een aardige woordspeling, die velen niet
hebben vermoed, zoodat deze dubbelzinnigheid als
strikvraag goede diensten bewees. Men trachte voor de
volgende op z'n hoede te zijn!
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 972.
„Het stallen van een geit".
Voor de duidelijkheid zullen we beginnen met de
hokken te nummeren, zooals op onderstaande afbeel
ding is voorgesteld.
S wordt dus 17, T is 18, A 19, L 20. G 21. E 22, I 23
en T 24, terwijl het middelste hok 25 moet zijn.
Wij geven hieronder een oplossing, waarin de zieke
geit in slechts twaalf verplaatsingen, op de opgegeven
wijze uitgevoerd,, naar den middelsten stal kan wor
den overgebracht.
Breng G (21) naar 25; 4 naar G (21), 6 naar 4; S (17)
naar 6; 12 naar S (17); 9 naar 12; G (21) naar 9; 25
naar G (21); S (17) naar 25; 6 naar S (17); 9 naar 6 en
12 naar 9.
Een andere manier, die echter van hetzelfde genre
is, is de volgende: Breng A (19) naar 25; 3 naar A (19);
S (17) naar 3; 12 naar S (17); E (22) naar 12; 10 naar
E (22); 19 naar 10; 25 naar 19; 17 naar 25; 3 (S) naar
17; 22 naar 3; en 12 (E) naar 22, waarmede ook nu weer
het transport afgeloopen is. Aldus zijn er nog meerdere
manieren die echter alle op hetzelfde principe berus
ten. Het lastigste element in deze opgave was wel om
binnen den opgegeven termijn van 12 zetten tevens óók
alle bokken weer op hun oorspronkelijke plaats te doen
terugkeeren! Dit is aan enkele deelnemers niet gelukt,
die dus in de plaats daarvan nu „een bok schoten"!
iWfï
FEUILLETON
ODOOOOi
GOOÖOOi
Naar het Engelsch
FERGUS HUME.
De twee dames riepen Almer; met z'n drieën droegen
ra den jonker in huis en legden hem op een sofa neer.
Terwijl er voor^verbandmiddelen gezorgd werd, kwam
meneer Dawson terug. Het heele dorp was in rep en
roer. vertelde hij. en inspecteur Arnold was in een auto
van Tarhaven gekomen. Hij had dadelijk een aanvang
gemaakt met het onderzoek en de dorpsveldwachter be
waakte de plek, waar de ontploffing had plaats gehad.
Iedereen vroeg zich verbaasd af, hoe de ramp zich kon
hebben toegedragen en Arnold deed overal vragen, ech
ter zonder eenig resultaat. Zoodra hij de eerste stappen
in de zaak gedaan had, zou hij op „De Olmen" komen.
Toen Dt. Dawson zijn verhaal beëindigd had, was de
Jonker weer bijgekomen; de wond aan zijn hoofd was
verbonden en een glas port knapte hem in zooverre op,
dat hij in staat was een relaas van de gebeurtenissen te
geven van het oogenblik af, dat hij den turkoois in het
huisje van den koster had gevonden, totdat Thomas
hem in den moestuin neersloeg.
Juffrouw Pamela onderbrak de vertelling van tijd tot
tijd met uitroepen van verwondering, maar Dr. Dawson
luisterde in gespannen zwijgen. Hij scheen ander mensch
toen Lionel ophield. Zijn afwezige, droomerige manier
van doen was plotseling geheel verdwenen, hij sprak
scherp en zakelijk.
„Je hebt heel verkeerd gehandeld, Lionel", zei hij.
„Dit alles had mij dadelijk verteld moeten worden."
„Het was mijn schuld," kwam Anita tusschenbeide.
voordat Fanshaw zich kon verdedigen. „Ik wilde niet,
OPLOSSING VRAAGSTUK No. 970,
van A. G. Corr2ias.
De diagramstand was: Wit Kd7, Dh7, La7 en een
pion op f4. Zwart Kd5, Tb2, Lal en' vier pionnen op a3,
c4, f6 en h3. Wit speelt Dbl, zwart 1. Tb2 dan wit Df5
mat, terwijl op zwart 1. Lb2 volgt Dhl met mat. Een
aardige compositie.
van S. Loyd.
De diagramstand in cijfers behoort te zijn: Wit Kal,
Dbl, Lg2, Ph3. Zwart Kei, Ldl, Pc8 en vier pionnen
op d2, e2, f5 en g7. Wit speelt en forceert het mat in
drie zetten.
Hoe de Franschen spelen
Hieronder laten wij een schitterende combinatie vol
gen, welke gemaakt werd in een partij tusschen de
heeren Revertégat en Boissinot, gespeeld in het Inter^
.nationaal Tournooi van Marseille, Juli 1922.
Boissinot.
Zwart: 13.
L
Hf
PP
aijg:
m
i
lü
fit
ÜB
iü
1
ff
w
Wit: 13.
Revertégat.
De diagramstand in cijfers behoort te zijn: Zwart
2, 6, 8, 9, 12, 13, 16—19, 21, 23 en ^24. Wit 25, 27, 28, 32
35—38, 42, 43, 45, 47 en 48.
dat u wist, dat mijn vader zoon schurk was."
„Maar kind", antwoordde de geleerde vriendelijk,
want hij kon niet ontkennen, dat het hard was voor
het meisje, „wat je vader ook is, heeft niets met jou te
maken. Je bent niet de eenige, die een slechte vader
heeft en ik beoordeel jou alleen naar wat je zelf bent."
„En ze is het liefste meisje van de wereld," merkte
juffrouw Pamela met trillende stem op, terwijl ze de
snikkende Anita in haar armen nam. „Kindlief, ik houd
nog evenveel van je als altijd en ik ben overtuigd, dat
Lionel er ook zoo over je denkt."
„Ik acht haar zoo hoog," zei Lionel, „dat ik haar tot
mijn vrouw wil maken, zoodra deze moeilijkheden ach
ter den rug zijn."
Juffrouw Pamela liet Anita los en klapte in haar han
den. Zelfs het afschuwelijke verhaal, dat zij zoo juist ge
hoord had, kon haar niet weerhouden om uiting te ge
ven aan haar vreugde. „Dus we gaan bruiloft vieren,"
riep ze verheugd.
„Stil, tante Pamela", berispte Dawson streng, „er moet
nog heel wat gebeuren, voor we aan een bruiloft kunnen
denken. Lionel, vertel me alle seerüjk. We weten,
dat je neef Richard den beker gestolen heeft, maar
heeft hii Tollhurst ook vermoord?"
„Neen, dat geloof ik niet. Daar had hij geen reden
voor."
„Hij had er wel reden voor." zei meneer Dawson lang
zaam. ..want Tollhurst vermaakte duizend pond aan
Rose. Hij zou dus..."
„Neen. neen", viel de jonker hem in de rede, terwijl
hij met moeite opstond, „hoe slecht Ricky ook is, ik kan
niet gelooven, dat hij een man zou vermoorden, die door
opium verdoofd is. Maar weet u wat. meneer Dawson,
ik zal Ricky, die morgen bij juffrouw Qual in Londen
komt om Rose te ontmoeten, telegrafeeren. Natuurlijk
komt hij dan hier en zal hij zich verantwoorden."
„Of de vlucht nemen", merkte meneer Dawson scherp
op. „De inspecteur moet van dit alles op de hoogte
worden gebracht."
„Ongetwijfeld, en ik veronderstel, dat Ricky in elk
geval wegens den diefstal zal worden gearresteerd, als
hij komt!"
„Dat is nog niet zoo zeker," antwoordde de geleerde
„Omdat het hier kerkelijk goed betreft, kan de diefstal
alleen worden vervolgd, wanneer de kerkelijke autori
teiten een klacht indienen dat is een oude rechts
Zwart's laatste zet was 39! Hierop won Revertégat
op de volgende bijzondere wijze de partij:
Wit:
Zwart:
i.
27—22!
18X27
2.
36—31
27X36
3.
28—22
17X28
4.
35—30
24X35
5.
45—40
86X44
6.
43—39
44X33
7.
38X7
2X11
82X12!!
Doorbraak naar dam is niet te verhinderen, zwart
verloor dan ook na eenige zetten. Boissinot verkeerde
waarschijnlijk In de meening, dat hij best 39 kon spe
len, daar op wit 28—22, 35—30, 45—40, 43—59 en 38X29
met 32x3 remise zou volgen. Remise zou juist zijn wat
zwart in deze stelling mocht wenschen, daar de stand
voor zwart uit positie-oogpunt beschouwd 6lechts was.
Zwart zag echter over het hoofd, dat wit eerst nog
2722 en 3631 kon spelen en daardoor de winststel
ling kon verkrijgen.
De speciale prijs voor den mooisten slagzet, uitge
loofd door den heer Rabattu, welke in dit concours ge
speeld zou worden, werd aan deze combinatie toege
kend.
„Wie begint, die wint".
Het volgende aardige probleem is zoodanig geconstru
eerd, dat wie aan den zet is een winnenden slagzet kan
maken. Het stukje is van den Franschman Sirlln van
welken problemist wij reeds meermalen iets publi
ceerden.
Zwart: 16.
Wit: 16.
Stand: Zwart 2, 3, 4, 6, 8, 10—14, 16, 17, 19, 21, 23, 24.
Wit 2628, 32—40, 45—47 en 49. Hoe wint wit hier al hij
aan den zet is en hoe zwart? Volgende week oplossing.
Een interessante winst.
In een wedstrijdpartij tusschen de heeren H. J. M.
Rijken met zwart en R. A. Hoogland met wit kwam
het tot den volgenden stand:
H J. M. R ij k e n.
Zwart: 16.
I
m
5
6
10
11
m
15
16
21
m
m
20
25
26
Ml,
m
wm
30
31
SÊ
m
35
26
41
WW,
jföY'
Wm
Pt
w&.
40
45
46
m
mm
m
50
Wit: 16.
R. A. Hoogland.
Stand: Zwart 2, 3, 5, 6. 8, 9, 11—13, 15, 16, 17, 19. 20,
23 en 24. Wit 22, 28, 32, 33, 35, 30—40, 42, 43, 45, 46,
48 en 50.
Zwart speelde hier 1621 in de meening, dat hij op
2218 en 3227 (of 3329) ten koste van één schijf
naar dam kon gaan. Doch wit had dieper gecombineerd,
regel, die in Engeland nog altijd van kracht is. En voor
zoover ik Gretton ken, zal hij de politie er niet in men
gen. wanneer ik hem dat verzoek; tenminste wanneer
de beker, zooals je zegt, zich in Thomas' kamer bevindt.
Het is er toch maar om te doen. dat we den beker
terug krijgen een klacht bij de politie is nu mosterd
na den maaltijd. Dat zal Gretton vast en zeker met mij
eens zijn. Maar inmiddels moeten we Arnold wel een
explicatie geven, zooals Ik zei, hij komt direct hier."
„Het is heel vriendelijk van u. dat u dit aan meneer
Gretton wilt voorstellen." zei de jonker met zwakke
stem. „Tenslotte is Ricky mijn neef en als hij bulten
een openbaar schandaal gehouden kan worden, zal me
dat een groote opluchting zijn!"
„Ik vrees, dat hij alleen aan een arrestatie wegens
diefstal ontkomt om te worden opgepakt voor den
moord." voorspelde Dr. Dawson somber. „We moeten
maar afwachten, wat inspecteur Arnold zal doen."
„En wat gebeurt er met Thomas?" vroeg Fanshaw,
de hand aan zijn pijnlijk hoofd brengend.
„Arnold moet jouw verklaringen hooren en de tuin
man moet worden gearresteerd. Het is alleen maar recht
vaardig, dat hij zijn straf voor den dood van het meisje
niet ontgaat, zelfs al was het zijn bedoeling niet, dat ze
zou sterven. Ten opzichte van diefstal kan men tege
moetkomend zijn. maar voor moord is geen pardon."
Dit mocht dan Dr. Dawson's opinie zijn. Thomas zelf
hield ere en andere meening op na.. Nadat hij Fanshaw
had neergeslagen, ging hij naar zijn kamer, pakte zijn
koffer, stak al zijn spaarpenningen bij zich en verdween
uit Hurton. Hij werd nooit meer in het dorp, in de pa
rochie of zelfs in het graafschap gezien.
Toen de inspecteur alles vernamen had. wat de jon
ker hem kon vertellen, zocht hij den tuinman overal om
hem aan den rechter over te leveren. Hij liet zelfs de
stations en havens waarschuwen, maar alles vergeefs.
Thomas was als van de aarde weggevaagd en Lionel ge
loofde vast en zeker, dat hij Ricky was gaan zoeken om
zijn wraak te koelen.
Maar Ricky scheen zijn opvolger voorloopig ontsnapt
te zijn, want toen hij het telegram van zijn neef ont
vangen had, kwam hij, den dag na Rosi's dood, in Hur
ton. Fanshaw lag in de bibliotheek op de divan, niet
geheel hersteld van den schok. Hij begroette Ricky koei,
hoewel hij in zijn hart medelijden met hem had. Gouid
waardoor zwart, toen hij dezen zet speelde, als volgt
verloor:
Wit: Zwart:
1. 16—21?
2. 22—18 13X22
3. 33—29 22 X 44 gedw.
4. 29X27
Nu komt plotseling de dreiging 27—22 en 32 X 25 te
voorschijn. Hoe zwart nu ook speelt, steeds zal hij twee
schijven verliezen.
5. 44—49
6. 27—22 17X 28
7. 32X 25!
Zwart kan nu tevens niet meer verhinderen dat Wit
de dam opvangt door 4349 en gaf dus de partij op.
Wel een bijzonder typische combinatie in de kerkhof
stelling.
Combinatie van den ex-wereldkampioen
Isedore Weiss.
Wegens zijn zelzaam schoone afwikkelingen en prach»
tigen stand publiceerden wij onderstaande combinatie
reeds eenigen tijd geleden in het interessante officieel
orgaan van den Nederlandschen Dambond „Het Dam
spel". Doch daar wij veronderstellen, dat het, niet
tegenstaande dit, toch niet onder de oogen van vele
onzer lezers zal zijn gekomen, achtten wij ons gerech
tigd dit magnifiek meerslagprobleem van den groot
meester in het combinatiespel ook hier te publiceerea
en daardoor ook onzen lezers eenige genotvolle oogen-
blikken te verschaffen.
Zwart: 10.
Wit: 10.
Stand: Zwart 7—9, 16, 19, 24, 25, 26, 29 en 30. Wit 27,
1, 32, 33, 36, 39, 41, 42, 45 en 48. Wit wint op de vol
gende prachtige manier: 39-34 (29x47); 38—31 (26x46);
27—21 (16x38); 48—42 (46x40); 42x33 (47x29) en wit 45x1.
Hoe buitengewoon geestig zijn die zetten 4842 en 42x
33 en dan dat viermaal achtereen meerslag. Men kan
waarlijk de schoonheid van dit stukje niet In woorden
uitdrukken. Hoe schitterend is b.v. het blijven wach
ten van schijf 34, om daardoor zwart's 46x40 mogelijk te
maken. Een werkelijk buitengewone compositie.
Bobbie, ik hoop. dat je niet aan je vader hebt
verteld, dat je mij gisteravond je zuster Klara hebt
zien kussen?
O, nee. dat was niet noodig. Want Klara maakte
ons allemaal wakker, toen U weg was en vertelde het
ons zelf!
Niemand nam eenige notitie van Groen. Telkens pro
beerde hij ook wat in het midden te brengen, maar
aldoor was er iemand met een sterker stem, die de
leiding van het gesprek op zich nam. Eindelijk kwam
het op honden. Nu dacht Groen zijn kans waar te
nemen, omdat hij zelf een hond had. Iemand merkte
op: Er zijn soms honden, die meer verstand hebben
dan hun baas.
„Juist," viel Groen hem bij. „zoo één heb ik er!"
Hij: Nee, mijn vader was nu niet precies rechercheur,
maar hij ging wel dikwijls met ze mee.
Hij (thuiskomend): Nu vrouw, ik hoef niet meer bang
te wezen, dat ik failliet zal gaan!
Zij (verheugd): Nee? Hoezoo??!
Hij: Ik ben failliet!
Hotelportier: Als je nu niet dadelijk weggaat, zal
Ik om politie fluiten!
soheen ten slotte toch nog eenig gevoel te hebben, want
hij zag er slecht uit.
„Ik weet het al," begon hij, toen Fanshaw wilde spre
ken. „Ik ben dadelijk naar Arnold gegaan en ik vond
hem in het huisje van Susan Tollhurst. Ik vertelde hem,
dat ik me kwam aangeven."
„Voor den moord op den koster?" vroeg Fanshaw
verschrikt.
„Neen, idioot", barstte Gould uit, „voor den diefstal
van den beker. Ik heb den ouden man niet gedood."
„Maar je hebt den beker toch gestolen?"
„Ja, dat wel." antwoordde Ricky uitdagend, „maar
daar Gretton niet van plan is een klacht in te dienen,
zooals Arnold me vertelde, kunnen ze me daarvoor niets
doen. En aan den moord ben ik niet schuldig. Arnold
schijnt argwaan te hebben en het zou me nie.t verbazen,
als ik gearresteerd werd. Maar hij gaf me toestemming
om naar jóu te gaan, als ik weer bij hem terugkwam in
Susan's huisje."
„Als je onschuldig bent..."
„Dat ben ik", viel de ander hem bruusk in de rede.
„Ik zal je precies vertellen, wat er dien avond gebeurd
is. Toen ik thuiskwam, was ik niet van plan iets met
den beker uit te halen. Ik ging naar boven, zooals jij
en juffrouw Tuckle weten. Maar de gedachte wilde me
niet loslaten, dat Baxter, die niet tegen een kleinigheid
opziet, wel eens plannen kon hebben ten opzichte van
den beker. De manier, waarop hij er, toen ik in „Het
Vergulde Hert" met hem samen was, over praatte, had
mij op dat idee gebracht Daarom sloop ik het huis uit,
zonder dat iemand het merkte,"
„Juffrouw Tuckle wist het en vertelde het me. toen
je vertrokken was!" deelde Fanshaw zijn neef mee.
„Maar ze heeft tegen Susan volgehouden, dat je om tien
uur in £gd lag."
„Dat is aardig van haar." verklaarde Gould koel,
„maar nu komt toch alles uit. Nu dan. zooals ik daar
net zei, was ik niet van plan om den beker te stelen.
Mijn bedoeling was alleen om. wanneer Baxter hem
stelen zou. de opbrengst met hem te deelen."
„Hoe is 't mogelijk, dat je op zoo'n schandelijke ge
dachte bent gekomen. Richard!" riep Lionel vol afschuw
uit.
„Omdat ik op zwart zaad zat en geld wilde hebben
om met Rose te trouwen", was het kalme antwoord,
„Maar om kort te gaan om goed kwart over tienen
