Muggen en Vliegen.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
De beker van koningin
Elizabeth
De ontwapeningsconferentie.
De brand op de Dempo.
Strafzitting van Vrijdag 8 Juli.
EEN PRINCIP1EELE KWESTIE!
DE BIBBERENDE RICHTINGAANWIJZER.
Door do firma Rolf te Alkmaar was geïmporteerd
een op en neer zich bewegende electr. richting-aan
wijzer. een motoriment. dat in liet buitenland, waar
geen stopteekens vereischt zijn, veel opgang maakt.
De chef van het verkeerswezen, hoofdagent Wijnberg,
achtte een dergelijke beweegbare pijl echter niet ge
oorloofd en in strijd met artikel -4B van het motor- en
rijwielreglemcnl, omdat dit op en neer bewegende
toeken geen verandering van richting, doch een stop
sein aanduidt 'IVireinde een prïncipicclc beslissing
te verkrijgen, werd tegen den lieer C. C. R. proces
verbaal opgemaakt, toen hij op 27 April vanaf de Pe
perstraat dc Houtti 1 willende inslaan, deze beweeg
bare richtingpijl bezigde. Heden stond de heer It. dan
ook terecht en gaf een demonstratie met deze nieuwe
vinding. De ambtenaar bewonderde het mooie instru
ment. ten zeerste, doch vermeende dat liet gebruik
daarvan onder de tegenwoordige bepalingen der Mo
tor- en Rij wiel wet en Reglement niet mag worden toe
gelaten, omdat daardoor verwarringen en ongelukken
kunnen ontstaan. Indien de wet deze richtingpijlen
toestaat, zal ook een verlicht stopsein verplichtend
moeten worden gesteld. Mr. Tack vorderde dus ver
oordeeling, doeli waar het hier gold een principieele
kwestie, tot slechts f0.50 boete of 1 dag hechtenis.
De Kantonrechter zal op 22 Juli schriftelijk vonnis
wijzen.
DE WILDE AUTOBUSDIENST OP IJMUIDEN.
Ondernemer tot f40 boete veroordeeld.
Uit Egmond aan Zee vertrekken vanaf het Pomp-
plein verschillende autobussen, uitsluitend voor het
vervoer van visschers naar I.Tmuiden.
De ondernemers van deze diensten hebben geen ver
gunning noodig, dbch toen door de controleurs van
het vervoerwezen, daartoe benoemd door den Mi
nister van Waterstaat, uit eigen waarneming werd
geconstateerd, dat ook gewone passagiers werden op
genomen, had zulks het gevolg, dat tegen een der
ondernemers, den heer C. de G., procesverbaal werd
opgemaakt en deze. ondernemer heden terecht stond.
Door den heer de Er. werd in 'I midden gebracht,
dat hij reeds vanaf 30 April 1923 dezen dienst onge
stoord had uitgeoefend, doch dat concurrenticnijd de
oorzaak was van de strafvervolging. Dc Kantonrech
ter scheen aanvankelijk geneigd aan deze toelichting
geloof te schenken, doch na een krachtige uiteenzet
ting van den fcitelijkcn toestand door den heer
Oekemulder, den rijkscontrolcur, die met zijn collega
B. Koetink na ingesteld onderzoek, lot de wetenschap
was gekomen, dat geregeld passagiers, niet tot de
visschers behoorende, werden opgenomen en deze
diensten groote prhadc berokkenen aan bonefide on
dernemers, veranderde hij van meening en direct uit
spraak doende, veroordeelde mr. Basters den autobus
ondernemer tot f 10 boete of 30 dagen hechtenis.
DE CRISISNOOD IN ALKMAAR!
f2.40 betaald voor een potje bier en een
ileschje cider.
Een agent loerde op het dak;
In de gemeente Alkmaar bestaat aan de Nieuwe-
sloot een z.g. verlofzaak, geëxploiteerd door den heer
Pieter K.. alwaar afschaffers van do leus: „Om 10 uur
thuis en naar Led", in de gelegenheid werden gesteld
om na sluitingstijd der cafê's nog een extra graantje
1c pikken. Een nielksïytcr had in gezelschap van
eenige andere nachtzwaluwen, na '1 verlaten van het
café „Centrum", van deze mooie occasie gaarne ge
bruik gemaakt. De. hoeren werden per auto naar be
doeld café vervoerd en in de achterkamer een na-
fuifje georganiseerd. Toen echter dc melkslijter wilde
vertrekken, werd hem zulks belet en eerst na voldoe
ning van f2.40, zijnde dc consumptieprijs van een
gebruikt potje bier en een fleschjo cider, werd het
hem toegestaan te vertrekken. De politierechter had
deze clandestiene bijeenkomst in de gaten en een dei-
agenten posteerde zich zelfs op liet dak om het nach
telijk drama goed te kunnen waarnemen. Ten slotte
werd tegen den verlofhouder proces-verbaal opge
maakt en moest deze persoon heden terecht staan.
Hij was echter niet. verschenen, wel dc melkboer, die
verslag gaf van zijn nachtelijke avonturen. Dc Kan
tonrechter vermeende dat hier sprake was van een
„stille knip", wat niet werd tegengesproken. Gerc-
quircerd werd f 150 boete of 50 dagen, waarop ver
dachte bij verstek werd veroordeeld tot f100 boete of
40 dagen hechtenis.
LEEST DEZE GOEDE MAN GEEN KRANTEN?
Een oude steonfukker. die geheel onbekend scheen
te. zijn met de geschiedenis van den zondvloed en de
ark van Noach. verontschuldigde zich met te zeggen.
Ja. ziet u, ik lees heelcmarfl geen kranten en zoo was
het ook gesteld met den chauffeur Joh. W. B., wo-
FEUILLETON
ooooöocx)ooc>oöoaocx)aocx)cx)
cxjcxjoocxjooaoaocxjaoaoaoao
Naar het Engelsch
- van
FERGUS HUME.
57.
Juffrouw Pamela lachte schamper.
En Susan heeft niet veel zijde gesponnen bij haar
gemeene lasterpraatjes, omdat de koster zooveel fa
milieleden had", zei ze. „Haar verdiende loon! Ze heeft
een hoop last en ellende veroorzaakt met haar kwaad
aardige tong. Nu zegt ze natuurlijk, dat Kolonel Bax
ter het gedaan heeft, afgaand op dien brief
„Op een stukje van een brief." verbeterde Lionel.
„Die snipper, dien ze hier neergelegd heeft, had alleen
ten doel, dat Anita zou weten, wat voor man haar
vader was."
„Alsof het arme kind dat niet maar al te goed wist,"
zuchtte Juffrouw Pamela.
„Ik heb dat fragment aan Arnold gegeven," deelde
de jongeman mede. „En omdat die eene regel laat door
schemeren, dat Baxter de schuldige zou kunnen zijn,
geloof ik, dat de inspecteur Ricky nog niet gearres
teerd heeft."
..Des te beter voor Ricky! Maar Arnold zoekt Bax
ter en als hij hem niet vindt, zal hij er toch mee ein
digen een vervolging tegen Richard te laten instellen,
En hij vindt Anita's vader niet; dat kun je van mij
op een briefje krijgen! Die is allang naar Guatemala
terug."
„En ik zou er een eed op durven doen. dat hij nog
in Engeland is," verklaarde Fanshaw vol overtuiging.
„Meen je het heusoh", juffrouw Pamela gluurde over
den rand van haar lorgnet naar den spreker. „Bedoel
je misschien, dat Anita bericht van haar vader gehad
heeft?"
nende te Alkmaar, welke heer op 18 Mei was geca-
langeerd, omdat hij onder Oudorp of Oterleek een
paard had vervoerd, terwijl hij als begeleider ge
bruik had gemaakt van zijn rijwiel. Thans terecht
staande voor dat feit, gaf hij voor met de „strafbaar
heid" geheel onbekend te zijn. Hij had één gulden
verdiend met het paard weg te brengen; een uiterst
slechte speculatie, daar hij nu tot f3 boete of 3 dagen
werd veroordeeld, omdat hij deze expeditie niet per
pedes apostolorum had ten uitvoer gebracht.
Voor hen echter, die even onwetend zijn, weer een
gepeperde waarschuwing!
MEER KALMTE ZAL HEM VOORDEELIG ZIJN.
De 22-jarige zand- en puinrijder J. van H. te Sint
Pancras zit nog maar kort achter het stuur, doch is
al druk bezig zijn crediet bij de heeren der gerechtig
heid te verspelen. Zoo werd hij op 24 Juni alreeds
veroordeeld tot f30 boete of 30 dagen, wegens een aan
rijding tc Heiloo gepleegd en verscheen hij heden
opnieuw omdat hij onder St. Pancras een door den
breedsprakige handelsreiziger Wielaert uit Heemstede
bestuurden auto door zijn onbesuisd rijden had be
schadigd. Bovendien reed hij nog zeer onsportief on
bekommerd door. Hem werd aangezegd dat een her
haling zijn rijbewijs in gevaar zou brengen en den
delinquent voorts tot f 40 boete of 20 dagen veroor
deeld.
N MENSCH WEET NOOIT WAT HEM BOVEN HET
HOOFD ZWEEFT.
Een 33-jarice beroeplooze ingezetene van Alkmaar,
de heer Th. M. dc R., maakte zijn opwachting voor
den Kantonrechter als te. zijn verdacht van strooperij
met behulp van een hond op 29 Mei in de duinen
van den heer Van Rcenen tc Bergen. De. comparant
verbaasde echter don Kantonrechter niet weinig door
ijskoud te verklaren, dat hij niet in het bezit van
een hond was en met het exemplaar van het ge
slacht kanis familarus, 'n soort fox. dat daar destijds
in de duinen rondsnuffelde, in geen enkele relatie
stond. De verbalisant, 'n opzichter van de waterlei
ding, met name Van Elfen, had echter vermoedelijk
gedacht: vox populi Vovterrier en zonder eenig
nader onderzoek den heer De R, maar het eigenaar
schap toegekend. Mot dezen stand van zaken bleek
het natuurlijk noodig gezegde lieer Van Elfen dc vol
gende weck zijn proces-verbaal persoonlijk tc hooien
toelichten.
AL TE VER GEDREVEN DIENSTIJVER?
De 19-jarige, onder de schilderachtige gemeente
Koedijk woonachtige heer F. A. A. v. d. Z., stond als
18de persoonlijke aanwezige verdachte terecht, ter
zake het hem telaste gelegde feit, «lat hij op 30 Juni
in een costuum, .waarin onze oudste voorvader ge
woonlijk op receptie ging, had gezwommen in het
Sedert onheugelijke tijden de gevaarlijkste
vijanden der menschen. Toch is men
zich niet altijd van dit gevaar be
wust. De angstwekkende
vruchtbaarheid maakt, dat
nauwelijks drie maanden
noodig zijn voor één
mug om 5000 mllli-
oen nakomelingen
te hebben.
Het is niet sinds vandaag of gisteren, dat muskieten
en vliegen het menschelyk bestaan in letterlijken zin
vergiftigen. De Bijbel maakt reeds melding van een
muggenplaag, waarmee Egypte te kampen kreeg na
Pharao's weigering om de Joden huns weegs te laten
gaan. Deze zelfde Pharao's worden altijd afgebeeld met
aan weerskanten een slaaf, die niets anders had te doen
dan Zijne Majesteit te vrijwaren voor een bezoek van
het stekend en zoemend ongedierte.
In Griekenland en Rome was het er al- precies zoo
mee gesteld. Iedere behoorlijke patriciër werd op zijn
wandelingen gevolgd doore en paar bedienden, die wa
ren gewapend met groote waaiers. Het was de bedoe
ling. hiermee de hitte zoowel als de muggen zoo
onschadelijk mogelijk te maken.
Toch werden onze voorvaderen zich nooit hewust van
de gevaren, waaraan zij door de tegenwoordigheid de
zer insecten waren blootgesteld. Zij beschouwden ze
hoogstens als lastig en brutaal. De dichter Lucianus
vergeleek de mug met een parasiet, die altijd een ge
dekte tafel vindt: „Zij is de eerste, die plaats neemt
aan den feestdisch en die de spijzen keurt, voordat
iemand ze nog heeft aangeraakt. Zij houdt den mensch
gedurende ztfn heele leven trouw gezelschap en is voor
geen bleediging vatbaar."
Het is juist dat „keuren der spijzen", dat het onge
dierte zoo gevaarlijk doet zyn. De pestilentiën, die van
tijd tot tijd het derde deel van een geheéle stads- of
streekbevolkine te gronde richtte, werden niet zelden
veroorzaakt door gevleugelde fijnproevers, dip de ziek
tekiemen hadden veroorzaakt op dranken en etens
waren.
Eerst toen de mediséhe wetenschap aandacht kreeg,
voor de uiterst belangrijke rol der kleine organismen,
begon zij ook rekening te houden met de vliegen en
muggen en men geraakte steeds meer er van overtuigd,
dat deze dieren moesten worden beschouwd al» ge
vaarlijke ziekte-verspreiders.
In de laatste jaren is het o.a. Amerika, dat ernst
maakt met de verdelging van allerlei ongedierte. Dit
kost weliswaar jaarlijks ongeveer twintig millloen,
maar dat is dan ook geen weggegooid geld In de
maand April worden de larven zooveel mogelijk uitge
roeid. Verder wordt er een geweldige propaganda ge
voerd voor het beschermen van insecten-etende vogels.
Deze laatsten genieten bovendien de bijzondere be
scherming van de wet.
Inderdaad is één van de weinige dcpltreffende mid
delen om het gevaar af te wenden: De vernietiging
der schadeliike insecten vóór ze tot vollen wasdom zijn
gekomen. Vple vogels voeden zich met muggen-eieren
en lz.rven. Ook de muggen zelf worden geconsumeerd
door onze gevederde vrienden. Maar het dooden van
de larve en eieren Is te verkiezen boven het bestrijden
der insecten zelf.
Elke levende vlieg of muskiet heeft misschien al
eieren eelegd. Het onderzoek heeft uitgewezen, dat één
vlieg, die voor den 15den April 120 eitjes heeft geprodu-
„Daar heb ik niets van gehoord."
„Ik wel." deelde juffrouw Pamela kalm mede.
„Wanneer heeft ze dan een brief gekregen" klonk
het opgewonden.
„Vanmorgen met de post van elf uur. Ze vertelde
me niet wat er in stond, maar het maakte haar zoo van
streek, dat ik haar naar haar kamer heb gestuurd om
een poosje te rusten. Daarom heb je haar nog niet
gezien. Maar ze zal wel gauw beneden komen en dan
zul je ongetwijfeld gewaar worden, wat haar vader
schrijft."
Fanshaw stond op en keek uit het raam. In angstige
spanning overdacht hij, wat hij zoo juist had gehoord.
Volgens Ricky was de kolonel dien avond bulten ge
weest en.het was heel goed mogelijk dat hij Tollhurst
had vermoord, toen hij ontdekte, dat de beker niet in
het huisje was. Maar zelfs al was hij schuldig, waarom
zou hij dan een nuttelooze bekentenis doen aan zijn
dochter? Maar als de brief géén bekentenis inhield,
waarom was Anita dan zoo overstuur ervan?
De gouvernante bracht zelf het antwoord op deze
onuitgesproken vraag, want toen Lionel met zijn over
denkingen bij dit punt was gekomen, trad ze juist
de kamer binnen.
„Liefste, liefste," riep hij uit, terwijl hij haar in zijn
armen nam.
Het meisje zag er mager en afgetobd uit. Maar er
was een blos op haar wangen en haar oogen schit
terden.
„Ik voel me een heeleboel beter dan straks," ver
klaarde ze met zóó'n opgewekte stem, dat Lionel ver
baasd opkeek. De laatste maand was Anita altijd ge
drukt en terneergeslagen geweest.
„De slaap heeft je goedgedaan," hernam ze en ze
haalde een brief in een groote enveloppe te voorschijn.
„Hü is van mijn vader."
„Dat heb ik hem al verteld," kwam Juffrouw Pamela
tusschenbeide, „maar ik heb hem ook gezegd dat je
nogal van streek bent geweest."
„Daar had ik ook reden voor," bekende ze.
Fanshaw, die op de leuning van haar stoel zat, keek
over haar schouder naar de groote vellen papier, die
ze uit de enveloppe genomen had. „Je wilt toch niet
zeggen, dat je vader zijn schuld aam den moord bekent"
vroeg hij zenuwachtig.
„Integendeel, hij schrijft dat hij onschuldig is."
„O!" Juffrouw Pamela snoof ongeloovig, „natuurlijk
ceerd. hiermee heeft gezorgd voor 26 millioen vliegen
omstreeks den loden Juli. Wat wilt II tegen vliegen
insectenzwermen beginnen? U kunt vliegenvangers en
„muggendoodevs" aanschaffen en het aantal muskieten
gazen verhonderdvoudigen. Het zal niet helpen.
Amez-ikaansche geleerden beweren, dat er vroeger
75.000 kinderen per jaar om het. leven kwamen, door
dat vliegen doordrongen tot het voedsel. De beestjes
weten nu eenmaal niet het verschil tusschen een cada-
ver en de speen van een zuigflesch.
Fransche medici leggen er voortdurend den nadruk
op. dat het „Musée d'Hygiène" te Parijs niet veel te
beteekenen heeft, wanneer de menschen zich niet sto
ren aan medische adviezen. Men klaagt over de kinder
sterfte. men probeert al het mogelijke om de bevolking
te doen toenemen, maar de eenvoudigste veiligheids
maatregelen worden niet genomen, omdat in het prac-
tische leven alle vurige propagandisten te laks en te
onverschillig zijn.
Niet alleen de vlieg, ook de mug kenmerkt zich door
een angstwekkende vruchtbaarheid. Een wijfje legt on
geveer 150 eieren: 50 pet. hiervan levert weer wijfjes op.
De volgende generatie zorgt dus van 75 x 150 11250
nakomelingen. Het volgende geslacht tolt 843.750 indivi
duen. allen lijnrechte afstammelingen van het bovenge
noemde wijfje. Wanneer de muggen een beetje goed weer
treffen en ook de andore levensvoorwaarden gunstig
zijn. dan bedraagt het aantal telgen van het vijfde ge
slacht 4 milliard. Eigenlijk is 't juiste aantal 4.746.093.750
maar wij willen aannemen, dat er ongeveer 3/4 milliard
zijn verongelukt.
Als men verder in aanmerking neemt, dat do meeste
soorten niet meer dan'twintig dagen noodig hebben om
van ei uit te groeien tot volwassen insect, dan ziet men
in. dat er nauwelijks drie maanden noodig zijn om vijf
milliard muggen te „fokken", wanneer men één mug
in leven laat.
Men begrijpt dat het dus zaak is de eieren tc vernie
tigen en met deze methode heeft een groot resultaat be
reikt. In verschillende landen is b.v. gevallen van gele
koorts sterk afgenomen sedert men daar een begin ge
maakt heeft met systematische bestrijding der muggen
en muskieten.
Te Ismailia zijn er speciale rijkswerklieden, die alle
denkbare plaatsen met petroleum begieten. Zelfs parti
culieren zijn verplicht de ontsmettingsdlenst zijn gang
te laten gaan. wanneer hij het noodig oordeelt in wo
ningen er. tuinen petroleum te verspreiden. Dank zij
deze maatregelen behoorden malaria en moeraskoorts
na enkele jaren vrijwel tot het verleden. De polikliniek
van Ismailia noteerde in het jaar 1900 zes en twintig
honderd gevallen van moeraskoorts, in 1901 nog slechts
vijf honderd, in 1902 honderd. In 1904 was er zelfs nog
maar één keer sprake van moeraskoorts.
Ook in ons land mag men tevreden zijn over hetgeen
de gezondheidsdienst heeft uitgericht. Niet zoo lang ge
leden stierven cr hier te lande nog menschen aan ma
laria. terwijl dit tegenwoordig bijna is uitgesloten.
Frankrijk heeft in zeker opzicht het voorbeeld ge
volgd van Amerika. Er wordt daar n.1. veel propa
ganda gemaakt in verband met hygiënische vraagstuk
ken. De „Ligue sanitaire franqaise" heeft verscheidene
films laten vervaardigen, die overal in de provincie wor
den verspreid en nu ook inderdaad in de gewestelijke
bioscopen worden vertoond.
Voor één ding mogen wij dankbaar zijn. Er schijnen
vroeger muskietensoorten te hebben geleefd, die niet
alleen staken maar bovendien den mensch inwendig
trachtten te verwonden. Deze gevaarlijke beesten zijn
thans uitgestorven, maar moeten eeuwen her zeer tal
rijk zijn geweest.
De Bijbel maakt melding van den „muskietenkoning"
waarmee de machtige heerscher Nimrod het te kwaad
kreeg. Het dier kwelde hem veertig dagen en veertig
nachten, waarna het Nimrod's oor verliet en den mo
narch achterliet in een toestand van vertwijfeling.
Misschien breekt er nog eens een tijd aan, dat ook de
thans levende muggen en vliegen geheel van de aarde
zijn verdelgd. Waarschijnlijk zou het mcnschdom er wel
bij varen.
beweert hij dat."
„Mar het is waar." hield het meisje vol; „hij sluit
de bekentenis in van degeen, die Tollhurst vermoord
heeft."
„Wat" riepen Lionel en Juffrouw Pamela tegelijk.
„Ja; Rose Carr heeft het gedaan
„Rosé Carr?" Juffrouw Pamela keek. alsaf Anita
verteld had, dat de zon op aarde was neergeploft." On
mogelijk! Wat voor reden had zij om Tollhurst te
dooden?"
„Dat kan ik wel raden," mengde Fanshaw zich snel
in het gesprek, terwijl hij de papleren uit Anita's hand
nam. „Ze wilde het geld hebben, dat de oude haar
vermaakt had, zooals hü haar zelf had verteld."
„Ja," vervolgde de gouvernante." ik vind het ver
schrikkelijk te moeten bedenken, dat Rose Carr een
dergelyke misdaad begaan heeft; ik heb er gewoon
geen woorden voor. Maar ik voel me toch opgelucht,
nu ik wet dat mijnvader onschuldig is."
„Maar dat kan toch niet," riep Juffrouw Pamela,
die haar verbastering nog niet te boven was, uit; „zoo
gemeen kan Rose toch niet geweest zijn. En hoe kon
zoo'n tenger, jong ding een sterken man als Toll
hurst toch nog altijd was, dooden"
„De oude Tollhurst was in een roes." hernam Anita
langzaam, „en Rose nam een stuk brandhout van den
grond en draaide het in een roode zakdoek, totdat
hij dood was. Het was heel gemakkelijk, zegt ze in
haar bekentenis."
„Is er werkelijk een bekentenis?" vroeg Fanshaw
opgewonden, terwyl hü de bladen doorkeek.
„Ja, lees maar eens, wat mijn vader schrtjft en lees
dan Rose's bekenUois," merkte de gouvernante op.
Lionel stak de vellen papier weer in de enveloppe.
„Ik zal ze straks doorlezen," verklaarde hü. „®n onder-
tueschen kan jij ons de voornaamste bijzonderheden
vertellen, Anita."
Juffrouw Pamela nestelde zich in haar stoel als een
kind, dat zich verheugt op een mooi, boeiend verhaal.
„Het is toch verschrikkely'k te moeten bedenken, dat
Rose zoo doortrapt-slecht geweest is," merkte ze met
een zucht op.
„Volgens Susan Tollhurst kwam er krankzinnigheid
bü de Carr's voor," antwoordde Fanshaw, „en Rose
heeft me dat zelf bevestigd."
Juffrouw Pamela knikte. „Ja, twee familieleden van
haar zijn in het krankzinnigengesticht gestorven, dat
N.-H. Kanaal. De gem.-veldwachter van Slooten Junior
had van dat schandelijk bedrijf proces-verbaal opge
maakt. De heer v. d. Z. noemde echter deze insimu-
latic sterk overdreven. Hij woont aan den Kanaaldijk,
ontkleed zich thuis en omhult zijn ledematen met een
stemmig zwart badpak. Vervolgens bezigt hij een
overjas als badmantel en aldus voldoende gecamou
fleerd, begeeft, hij zich naar de badgelegenheid. Naar
zijn meening gaf bij aan niemand aanstoot of erger
nis, welke opvatting unaniem werd gehuldigd door
ambtenaar en kantonrechter; zoodat de ten onrechte
beschuldigde zoetwater-Neptunis werd vrijgesproken.
UITSPRAAK IN DE ZAAK VAN DE LANGE
„JUFFERS VAN WESTERLICHT".
De heer Kantonrechter heden schriftelijk vonnis wij
zende tegen den heer Mart. R. te Wognum, ter zake
overtreding van art. 22 motor- en rij wiel wet, achtte
het. ten laste gelegde niet wettig en overtuigend he-
wezen en sprak den verdachte vrij.
Verdediger in deze nogal sensationcele zaak was
Mr. C. A. de Groot.
Ben antwoord van Henderson op het te
legram van de 4200 Nederlandsche dokto
ren aan Genève.
De voorzitter van de Nederlandsche maat-
schapij tot bevordering der geneeskunde, dr. Mau-
ritz. heeft naar aanleiding van het telegram, dat de
maatschappij dezer dagen heeft gezonden aan dc ont
wapeningsconferentie te Genève, den volgenden
brief ontvangen van Arthur Henderson. den voorzit
ter van dc conferentie:
„Hiermede betuik ik U en dr. Roorda miin dank
voor he.t telegram, dat U mij hebt gezonden namens
ile Nederlandsche Maatschappij tot Bevordering der
Geneeskunde, die 4200 medici vertegenwoordigt. Ik
raag opneming van het telegram in het journaal van
de Conferentie, zoodat het onder de aandacht van
alle delegaties zal komen.
De schitterendo bewijzen, die ik heb ontvangen
van het algemeen sterke verlangen naar vrede en ont
wapening, doen mij hopen, dat in de eerstvolgende
weken belangrijke beslissingen van dien aard. waar
de volkeren óp wachten, genomen kunnen worden.
Het i? daarom belangrijk, dat de vrienden van
den vrede in ieder land hun uiterste krachten in
spannen om bij hun regeeringen de kracht van de
openbare meening ten gunste van verstrekkende
maatregelen voor ontwapening ie doen steunen.
Wilt u aan de leden mijn dank voor hun bood
schap overbrengen en mijn hesic wenschen voor liet
welslagen van hun pogingen om dit groote werk ten
cunstc van den vrede en ontwapening krachtig te
bevorderen.
(w.g.) Arthur Henderson.
UIT ONZE OOST.
Het vuur gebluscht. Vertrek op Dins
dag vastgeseld.
Aneta seint uit Batavia:
In luik IV van de ..Dempo" bevindt zich nog zes
Mete water. Een onderzoek rondom de opgestuwde
lading is ingesteld, zoodat voorloop»® non wuiuen
vastgesteld dat de kapoklading bedorven is.
De boengkil is pap geworden, terwijl de doorweek
te bagage weinig hoop geeft op behoud van diverse
züden artikelen en andere artikelen van de passa
giers.
De N.V. Rotterdamsche Lloyd te Rotterdam deelt
nog het volgende mede:
Vrijdagavond 9 uur werd aangevangen met het
openleggen van luik 4. Doordringende rook belette
in het ruim te komen, zoodat besloten werd ruim 4
onder water te zetten. Het ruim was hedenmorgen
5 uur vol en de brand gebluscht. Thans is men bezig
het ruim leeg te pompen en men verwacht heden
middag 2 uur met het lossen van de natte lading uit
luik 4 te kunnen aanvangen.
Het vertrek van <Je „Dempo" is thans vastgesteld
op Dinsdagmorgen 9 uur, van Tandjong Priok.
DE GOUDVONDST IN SURINAME.
Aneta seint uit Paramaribo:
De gouverneur van Suriname, de heer Rutgers,
brengt heden een bezoek aan de jongste goudvind
plaats in Mindrlneti. Volgens „De West" bestaat de
vondst uit kwartsen met zichbaar goud. Bij verlich
ting lükt de mynschacht een sprookjesachtige grot
met van goud schitterende wanden. Het eindproces zal
•ermoedelyk de oorspronkelüke raming van 40 K.G.
ere overtreffen.
weet Ik. Dat zal een aannemelüke verklaring voor
haar daad zijn. dat ze niet heelemaal toerekenbaar was,
dat de moord het werk van een zielszieke is geweest.
Maar," voegde de oude dame er op peinzenden toon
aan toe. „ofschoon ze een knap gezichtje had. was er
toch altyd iets wezenloos, iets suffigs in haar oogen.
We zeiden altijd, dat het de uitdrukking was van iets
veel verschrikkelükers dan domheid...."
„In ieder geval zou Rose, als ze was blijven leven,
ook de rest van haar dagen in een krankzinnigen
gesticht hebben gesleten, als ze aan de galg. ontkomen
was", meende de jonker. „Maar ik brand van verlan
gen om te hooren. hoe je vader achter de waarheid
gekomen is, Anita".
„Nu. je weet immers, dat myn vader den beker
wilde stelen"
„Ja, dat heb Ik van jou gehoord en Ricky vertel
de me bovendien, dat de kolonel, toen ze dien avond
\n „Het Vergulde Hert" samen waren, verdacht veel
belangstelling voor den beker aan den dag legde,
vader in het oog te houden. Maar toen hij met jou
den beker zag. A~n!ts, bleef hü in de kerk om hem te
stelen.
„Juist, vader bleef niet in de herberg, maar ging
naar het huisje van Tolihhurst om den beker te ste
len. Nadat hij eerst gedaan had. alsof hij door zijn
slaapkamerraam naar buiten kwamw. en ging naar het
huisje. Het was toen half elf of iets later."
„Iets later," merkte de jonker op. „Ricky hoorde
hem den weg afkomen, toen hü zelf met den
beker onder zijn overjas naar huis sloop. Ricky ver
borg zich achter een boom. Het zal toen kwart voor
elf geweest zijn."
„Ja," bevestigde Anita na eenige minuten, „dat
stemt overeen met het verhaal van mün vader. Hü
ging naar het huisje en luisterde, of Tollhurst wak
ker was. Hij hoorde geluiden: hij zegt niet wat voor
geluiden, maar hy was overtuigd, dat de oude Toll
hurst op was.Even na elven werd de deur geopend
en hij zag Rose naar buiten komen."
„Hoe herkende hy haar"
„Ze had een lantaarn bij zich en het licht scheen op
haar gezicht. Den volgenden morgen beschreef myn
vader haar aan juffrouw Maynard en ontdekte, hoe
ze heette. Maar Rose kwam naar buiten, blies de lan
taarn uit en holde de laan af."
Wordt vervolgd.
