De tuinders demonstreeren. Alltitti Nitiis- Groote Meeting te Alkmaar. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Van den Neutralen Bond van Boeren, Land- en Tuinbouwers. Transpireerende Voeten, Donderdag 25 Augustus 1932. SCliGEII 75ste Jaargang No. 9130 COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- jtentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330 INT TELEF. No 20. Prijs per 3 maanden fl.SO. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno« inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend1.1 2000 betoogers uit geheel West*Friesland bijeen. Op Woensdag 24 Augustus werd te Alkmaar de groote demonstratie en meeting gehouden van bo- vengenoemden bond, met het doel e©n protest te laten klinken tegen de wijze, waarop de regeering deze categorie van vaderlanders in dezen zoo zwa- ren tijd aan hun lot overlaat. Ten einde de meeting te doen slagen was in geheel Westfriesland een op roep gedaan aan de boeren en tuinders, alsmede aan de arbeiders uit deze bedrijven om dien dag in Alk maar vereenigd te zijn. Om half een naderde een stoet van wel 2000 be toogers de kaasstad uit de richting Oudorp, een stoet welke netjes geordend kwam aanmarcheeren onder do directe leiding van liet hoofdbestuur. Een uitgebreide politiemacht vergezelde de betoogers, die werden voorafgegaan door enkele tamboers. Er waren vertegenwoordigers uit de gemeenten KoedUk. Oudkarspel, St. Pancras, Warmenhuizen, Dirkshorn, Zuid- en Noord-Scharwoude, Venhuizen, Wijdenes, Schellinkhout, Bovenkarepel, Grootebroek Hoogkarspel, Oost- en West-Blokker, Hoorn, Berk hout, Oudendijk, Beemster, Sijbekarspel, Hauwert, Twisk, Abbekerk, Oostwoud, Oudendijk, Obdam, Heemskerk, Wijk aan Zee, Oterleek, St. Maarten, Lan- gereis en Harenkarspel. In de stoet werden vele leuzen medgevoerd, als: Wij eischen bescherming der Regeering! Wij eischen door toeslag op producten een minimum bestaan! Wij laten ons niet afslachten! >Vij eischen voor voedselvoorziening der gemeen schap voor ons bestaanszekerheid! Geen langzaam moordende credieten! Wij eischen Sociale rechten! Wij eischen aanneming der Pachtwetten! Geen verkoopingen wegens crisisschulden! ,Wij eischen onmiddellijke behandeling van steun aan don tuinbouw in de 2c Kamer! Een crisisbelasting van hooge inkomens en ver mogens verschaft ons de middelen. Enz. enz. De route welke werd gevolgd was: Halvemaans- brug, de Friesche Brug, langs Kanaalkade tot Hel- Jderschewcg, Landbouwhuis, Groote Kerk, Lange- ptraat, Huigbrouwerstraat, Laat, Ritsevoort, Kenne- pierstraatweg, Nieuwpoortslaan, naar den Sted. Mu- piektuin. In den tuin merkten we o.a als belangstellenden pp het Kamerlid Braat en den loco-burgemeester ivan Alkmaar, den heer Westerhof. Om twee uur opende de heer Schermer, voorzitter |van den bond. deze protestmeeting. Spreker heette ^llen welkom. Het is, aldus de heer Schermer, de groote nood in onze bedrijven die ons naar hier deed komen. We willen aantoonen, dat de tuindersbevol king is ontwaakt. We zien den totalen ondergang, die waarlijk binnen enkele weken werkelijkheid zal zijn geworden, als de tuinders niet direct en afdoen de worden gesteund. De groote nood is den regee ring en den minister wel bekend, maar men neemt geen notitie van onze ellende. Maar zie, de mentali teit van de plattelandsbevolking is ter dege gewij zigd, en we willen ons niet langer goedschiks laten trappen; we eischen, ja eischen een mcnschwaardig bestaan. Dezen voortgang zal geven een totale ver nietiging van ons levenspeil. Zeer terecht ontvan gen de werkloozen regeeringssteun, maar aan ons, in nood verkeerende tuinders wordt niet gedacht. In zwaren arbeid zijn we gedoemd om onder te gaan. Maar dat is niet te gedoogen. We hebben rechten en eischen loon naar werken. In de moeilijke jaren richtte de regeering zich tot de tuinders, die voor de geheelc bevolking van Nederland hebben geprodu ceerd, maar nu laat ze die zelfde tuinders in ellende en armoede omkomen. Grooter en grooter wordt de schuldenlast der tuinders, die straks geheel ten on der zullen gaan. Maar, aldus de heer Schermer, dat zullen we zoo maar niet gedoogen. Met de woorden: Plattelanders ontwaakt eindigde de voorzitter zijn openingsrede. (Applaus). De heer P. Hart spreekt. Daarna verkreeg de heer Hart uit Koedijk het woord, die als onderwerp had gekozen: „W aarom en waarvoor wij demonstreere n." We zijn. aldus spreker, voor de laatste maal bij een gekomen. De armoede heeft ons naar hier ge voerd en dwingt naar verlossing. Wij willen niet worde gedegenereerd tot paria s. Lang hebben de tuinders zich ingehouden, want ze zijn niet gauw in beweging te krijgen. De arbeiders hebben steeds naar lotsverbetering gestreefd en er om gestreden. Voor land- en tuinbouwers was dat ook niet noodig, want die hadden hunne bedrijven. Hiervoor werd gewerkt en 'gestreden en daar lag hun geluk. Maai de tijden veranderden en ook de gedachten moesten veranderd worden. We moeten onze kinderen trach ten te vrijwaren voor dat wat ons nu treft. Deze ac tie voeren we om aan te toonen, dat we geen onder gang willen. Ook willen we geen smart hebben, wij werkers der aarde. Nog versch ligt het in ons ge heugen, wat Minister Treub zei. toen de groote oor log de wereld teisterde: „Denk, tuinders om het Ne- derlandsche volk. En dat hebben we gedaan. Maar nu wij, die zelfde redders van toen, om hulp schreeu wen voor onze vrouwen en kinderen, nu worden we niet verstaan. Naar men zegt. zal de regeeriug in September aan ons denken, nu niet, want de hoeren moeten eerst met vacantie. De tuinders komen later wel. Zeker, er heerscht overal ellende, maar wij gaan ten onder en daarom roepen we om hulp. Is deze behandeling onzen dank? We willen geen langzaam moordende crisis en wat do tuinderscredieten zijn zal de toekomst leeren. Wij vragen garantieprijzen op al onze producten, opdat onze arbeid niet be loond zal worden met een wegwerpen van onze pro ducten, als zijnde waardeloos. Het is aan ons om deze regeering te dulden of niet, want al was het tot nu toe nacht, nu zijn we ontwaakt en staan pal voor onze rechten. Onze vaderlandsliefde bestaat uit het verrijken van den vaderiandscneii bodem en het voortbrengen van voedsel voor de gemeenschap. Er blijkt wel geld te wezen voor vernietiging, maar niet voor opbouw. We eischen een crisisbelasting, toegepast op degenen die niet door den nood der tij den worden getroffen. Het is een Christenplicht el kanders lasten te dragen. We moeten een zijn in het strijden, solidariteit is een gebiedende eisch. Mannen, vereenigt U tot een groote macht en sa men zullen we waken voor een algeheelen ondergang van deze categorie van het Nederlandscne volk. (Ap plaus.) De heer Kaan voert het woord. De heer Kaan uit Oudkarspel sprak daarna met als onderwerp: „Onze strijd". Vroeger, aldus spreker, deden we ons best en leefden sober. We hadden dan een eenvoudig bestaan, waarmee we te vreden waren. Nu is het een strijden om het bestaan. We hebben groot gebrek aan geld om onze bedrijven in stand te houden en om onze gezinnen het hoogst noodzakelijke te kunnen geven. De reserve, welke we ploeterende hebben verzameld, is opgeteerd en we worden nog eiken dag door de regeeriug met een kluitje in het riet gestuurd. Maar nu is ons geduld ten einde. De oogen gaan open en de tuinders ont waken. Wij willen de regeering tot steun noodzaken en daarom organiseeren we ons. Eendracht maakt macht en die macht vvilien we gebruiken. We wer ken van den vroegen morgen tot den laten avond en zien elk voorjaar met trots onze zaden ontkie men, die helaas tot waardelooze producten gewor den. De vrouwen en kinderen hebben de plaatsen moeten innemen van onze arbeiders. Daarom is on ze eisch om steun rechtvaardig. Wel is het platte land een blok aan 't been gebonden, in den vorm van de regeeringscredieten. Deze zijn niet gegeven, maar geleend en als we straks eens weer iets mogen ver dienen, moeten wc dat afstaan, om onze credieten terug te betalen. Dan is onze ellende en armoede al even groot. We moeten steun hebben om niet ten onder te gaan. Men bedenke wel dat als de tuin bouw niet wordt gesteund, men straks geld zal moe ten geven voor armenzorg. We vragen ons ook af, waarom een tuinder geen recht heeft op sociale wetten, die hem beschermen. Zijn wij clan niet even goed mensch als de ar beiders? We willen vooruit, we willen werken voor onze kinderen. En orti de wereld te overtuigen, dat we waarlijk in ernst om de wereld te overtuigen, dat we we ons vereenigen. Slaat de handen ineen, mak kers, het is aan UI Den heer Veltrop aan het woord. Daarna sprak de heer Veltrop uit de Beemster over het onderwerp: Moeten wij ons nog langer laten af slacht? Nog bloediger dan de slagvelden uit den oorlog is de vernieling die in onze gezinnen plaats vindt en waarmee onze bedrijven worden bedreigt. En met" angst in het hart vragen we ons af op welke wijze we zullen worden afgeslacht. De afslachting is reeds in de mobilisatie begonnen, toen de. regeering ons dwong om een bepaald pecentage onzer producten af te staan om daarmee het volk voor ondergang te behoeden. Dit deden we als mede Christen gaarne. Maar daar Ibleef het niet bij. De financieele offers die we in deze. periode van welvaart moesten bren gen waren niet gering. Maar is het dan niet natuur lijk, dat de regeering ons nu voor ondergang be hoedt, nu wij dreigen ten onder te gaan? De regee ring bracht ons de tuinderscredieten, maar juist daardoor is er schande over ons gekomen. Wij konden ondersteuning krijgen als we maar schriftelijk bevestigden dat we het geleende geld zouden terug betalen. En juist dit is een schandelijke eisch geweest. We wisten dat wij dat geld nooit zouden kunnen terug geven, maar door honger en ellende gedreven teekenclen we. De regeering ver leidde ons tot leugenaar en bedrieger, (geroep: juist, zeker, schande). Dit willen we niet dulden. >Ve zijn eerlijke trouwe werkers. Maar de regeering zit met ons in haar maag en denkt hoe eerder weggerot, hoe liever. De trekhondenwet is ten zegen van de dieren, maar wij worden niet eens pijnloos afge maakt als we overcompleet zijn. Straks kunnen we geen kleeren meer koopen voor ons en onze kinderen laat staan 't noodige voor onze bedrijven. We ploeteren van vroeg tot laat en geen wet is er die ons een menschelijke arbeidstijd voor schrijft. Onze vrouwen en kinderen werken in de bedrijven en de gezinnen worden uiteen gerukt. Maar dat willen we niet langer. Neen, dat niet meer. We kunnen al die ellende niet aanvaarden in de wetenschap, dat zoovele anderen zich in weelde ba den en er auto's jachtn en zelfs vliegmachines op na houden, terwijl wij van ellende omkomen. Is er dan geen naasten liefde meer op aarde? Maar we laten ons niet afslachten. Alles is weg, onze ouders hebben geen rustige levensavond na al hun werken en strijden en onze kinderen hebben een duistere toekomst. We vragen steun, maar als de regeering daartoe niet bereid is, dan komen onze daden en staken we tot het jetalen van een cent aan de re geering.- Kameraden, weest een van zin en laten we strijden voor ons recht. De nood dringt. Mannen één! De heer Hoogland. Kan een crisisbelasting ons de middelen verschaf fen? Dit was het onderwerp waarmee de heer Hoog land uit Sint Pancras tot de vergadering kwam. Spreker zag hierin het middel om aan geld te komen waarmee dan de noodlijdende tuinbouw kan worden geholpen. Deze belasting dient dan te worden toegepast op groote 'nkomens en op de vermogens Het eerste dan op de hooge inkomens daar deze positief zijn, terwijl vermogens aan de tijdsomstan digheden zijn gebonden. Spreker riep uit: ..Ik wou dat ik minister was, dan zou ik het wel weten." Ik zou de inkomens tot 2000 gulden onbelast laten maar iemand die er 10.000 verdient kan ook met i.000 toe en daarvan kan dus wel aardig wat worden afgenomen. Spreker wekte de aanwezigen op zich aaneen te sluiten en zich te vereenigen in den neutralen bond. Eendracht maakt macht, aldus ein digde spreker. De heer Ham aan het woord. De heer Ham uit Wijdenes besprak het verband tusschen tuinbouwers en hunne arbeiders. Spreker begon met er op te wijzen dat de tijden voorbij zijn waarin er afstand bestaat tusschen de werk gevers en werknemer, in den tuinbouw. Nu zijn ook de tuinbouwers er aan toe te strijden voor een menschwaardig oestaan en staan daardoor zeer na aan hunne arbeiders. Maar deze hebben veel voor op de werkgevers. De arbeiders worden beschermd door sociale wetten en zijn tegen ziekte en onge vallen verzekerd. Maar wie zorgt er voor den ouden dag der tuinders jn wie steunt hen bij ziekte en ongeval? Ook dit moet niet worden vergeten en daarom is het zoo mooi dat baas en knecht nu samen hier vereenigd zijn, opdat allen als een man zullen moeten strijden voor hun rechten als mensch. Een motie. Ten slotte werd besloten een motie ter kennis te brengen van de regéering en de autoriteiten, behel zende de uitdrukking van den grooten nood in land en tuinbouw en de eisch om onmiddellijken steun aan deze bedrijven alsmede de invoering van een crisisbelasting op groote vermogens en inkomsten. De meeting gesloten. Daarna werd dank gebracht aan allen die hebben medegewerkt om deze meeting te doen slagen en werd teven 'n opwekking gedaan om in September mede te demonstreeren in Amsterdam. Hiermede was deze bijeenkomst ten einde. Het geheel had een rustig en ordelijk verloop. Alleen werd tijdenr de demonstratie zoo nu en dan de Internationale aangeheven en weerklonken uit roepen als: Wie brengt er onze centen zoek, wei Ruys de Berenbrouck. en: „weg met de politie-terreur". Maar dit laten we voor rekening van hen, die meenden op deze wijze hun belangen te dienen. EEN AMATEUR-VUURSPÜWER. Jongen ernstig gewond. De 13-jarige jongen A. B. uit Rotterdamschestraat te Rotterdam wilde eens probeeren of hij evenals z.g. fa kirs en varietéartisten vuur kon spuwen. Daartoe nam hij wat benzine in den mond en hield toen een aange knipte sigarenaansteker voor de mondopening. Toen hij de vlam vlak bij zijn mond had gebracht, vloog de ben zine in brand. De jongen schrok zoo hevig, dat hij ver gat de benzine uit te spuwen. Aan mond, gelaat, handen en borst liep hij ernstige brandwonden op. Hij is in het ziekenhuis aan den Bergeweg opgenomen. DE SPAARZAME. Mijnwerker in verzekerde bewaring gesteld Door de mijnpolitie van de Oranje Nassau Mijnen te Heerlen is op de mijn Oranje Nassau I te Heerlen aan gehouden de 25-jarige mijnwerker S., diee en aanzien lijke hoeveelheid materieel uit de ondergrondsohe wer ken van de mijn gestolen heeft. Hij nam iederen dag een aantal gereedschappen in zijn zak mee en deed dit al eenlge maanden lang. Hij was voornemens een eigen smederij te beginen. Ook heeft hij bij een ijzerhandelaar op het stationsemplacement een aantal lasohapparaten gestolen. De man is in verzekerde bewaring gesteld. De goederen zijn in beslag genomen en de mijnpolitie stelde een nader onderzoek in. Spoorwegongeluk op het station te Utrecht. Goederentrein grijpt eenige stilstaande wa gens in de flank en loopt uit de rails. De hoofdgeleider gedood. Gistermorgen te ongeveer half zes is op het Centraal Station te Utrecht een uit Amsterdam komende goede rentrein ontspoord. Hierbij is de hoofdgeleider Kloekke uit Amsterdam, die zich in een der wagens bevond, gedood. Het slacht offer was van middelbaren leeftijd en ongehuwd. De schade is groot. Een vijftal wagens is gedeeltelijk vernield. De oorzaak van het ongeval is onbekend en een erstig onderzoek is onmiddellijk aangevangen. Een geweldig gekke zaak. Nader verneemt de „Msb." nog het volgende: Om 5.24 uur kwam een goederentrein binnen uit Amsterdam (Rietlanden) die bezijden het derde perron zijdelings in botsing kwam met eenige op een naast gelegen spoor staande rijtuigen. Hoe het mogelijk was, dat hier enkele wagens onvrij waren neergezet, zoodat de goederentrein niet kon passeeren, is tot nu toe niet opgehelderd. Toen de wagens op elkaar liepen, hoorde men over het geheele emplacement het geweldige gekraak, waarmee eenige goederenwagens, niet alleen geheel en al uit de rails werden geworpen, maar bovendien bijna volkomen wer den vernield. De hoofdgeleider Kloekke- uit Amsterdam, die zich in de voor hem bestemde ruimte in een der wagens bevond, geraakte met zitplaats en al onder de stukken hout en tusschen de verbogen en verwrongen ijzeren onderdeelen, waardoor hij op slag werd gedood. Behalve K. waren er geen employé's in den trein. De machinist bleef geheel ongedeerd. Dadelijk na het ongeval werd met het opruimings- werk aangevangen, waarbij men allereerst probeerde het lichaam van het slachtoffer te bevrijden. Dit bracht evenwel zóóveel moeilijkheden mede, dat het lijk eerst tegen elf uur onder den zwaar beschadigden wagen van daan kon worden gehaald. De wagens van den goederentrein werden totaal ver nield en versplinterd. De houten bovenstukken waren geheel ingedrukt, terwijl dé ijzeren gedeelten verwron gen en verbogen dooreen lagen. Het was een zware ruine, terwijl ook de rails en een seinpaal ernstig wa ren beschadigd. Daar het ongeval op eenz ijspoor plaats vond, had het gewone spoorwegverkeer geen vertraging. Van de zijde der reizigers bestond evenwel zeer groote belangstelling In drommen sloegen zij het opruimingswerk, waarmede men voor het vallen van den avond gereed hoopte te zijn, gade. Zooals begrijpelijk, heeft het ongeval, dat voor een der employé's van de spoorwegen zoo treurig is afgeloopen, onder het personeel veel verslagenheid verwekt. Handen en Oksels behandele men met Purolpoeder. Dit is het meest afdoende middel. In bussen van 45 en 60 ct. Alleen bij Apoth. en Drogisten. Gevaarlijke misdadiger aangehouden. Die ontsnapt was uit het kranl rzini/nlgeng©- sticht te Woemse-1. De daflér van den moordaanslag op inspecteur Paul te Den Haag. Eenige jaren geleden heeft in Den Haag een schiet partij plaats gehad, toen inbrekers by een inbraak op Houtrust werden betrapt. Daarbij hd de thans 43-jari- ge H. P. R. een revolverschot gelost op den inspec teur van politie Paul, die zwaar werd gewond. R. is voor dat feit tot 15 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Zijn straftijd zou 20 April 1943 beëindigd zijn. Na eerst eenige jaren in de strafgevangenis te Leeuwarden te hebben doorgebracht, werd R. naar het krankzinnigen gesticht te Woensel in Noordbrabant overgebracht. Op 8 Mei van dit jaar, 's avonds om 9 uur, wist hij uit dit gesticht te ontsnappen. Tot voor een paar dagen ble ven alle nasporingen zonder resultaat. Het vermoeden bestond dat de man naar het buitenland was uitgewe ken. De officier van justitie te 's Hertogenbosch loof de f 100 uit voor het terugvinden van den man. Dezer dagen kwam de Rotterdamsche recherche er achter dat de man daar verblijf hield en enkele re chercheurs kregen opdracht hem te volgen. Men moest daarbij met de grootste omzichtigheid te werk gaan want het Haagsche geval had. wel bewe zen, dat R. een man is, die, als hij in het nauw ge bracht wordt, voor niets terugdeinst. Dinsdagavond om half 11 zagen rechercheurs hem op het Strooveer loopen. Een van hen nam een kloek besluit en wierp zich, toen hij de kans daartoe schoon zag, plotseling op R., dien hij met een hevigen vuist slag tegen de straat werkte. Wie de mentaliteit van het Rotterdamsche publiek ook maar een beetje kent, zal er zich niet over ver wonderen, dat dit optreden al aanstonds protest uitlok te. Voorbijgangers drongen op en om te voorkomen, dat men van die zijde zou trachten den arrestant be hulpzaam te zijn, zag de politie zich wel genoodzaakt in het kort even mede te deelen. ,dat de man een ge vaarlijke „moordenaar" was. Een bewering, die onmiddellijk daarna bevestigd werd. Want R. had inmiddels kans gezien een revol ver uit zijn achterzak te halen en niet dan na veel moeite gelukte het den politiemannen dit wapen aan den man te ontfutselen, en bracht hem daarna over naar het hoofdbureau van politie aan het Haagsche Veer. De revolver bleek geladen te zijn. In de kamer, gereed voor onmiddellijk gebruik, bevond zich een scherpe patrpon, terwijl de houder er nog zes bevatte. Bij fouilleering werden op den man nog 18 scherpe patronen, benevens een valsche pas gevonden. Het is ongetwijfeld een geruststelling, dat dit ge vaarlijk heerschap thans weer onschadelijk gemaakt is en de Rotterdamsche recherche komt voor haar kranig optreden in deze zeker een woord van lof toe»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1932 | | pagina 1