J
Tot 1 Oct. GRATIS
Tof 1 Oct. GRATIS
Een oude vrouw overvallen
Prov. Staten van N.-Holland.
De verstrooide professor.
De Varken s-Steunwet.
Pootaardappelen naar Z.-Amerika.
Het voorzitterschap der
Eerste Kamer.
Na de Olympiade.
Een nieuw leervak.
Naar betere t ij den?
Adelaars, die vliegtuigen
doen neerstorten.
RECHTSWEZEN-
VOOR DEN RECHTER TE AMSTERDAM
Acht jaar geëischt.
Op 9 Maart van dit jaar werden te Amsterdam in de
Westerstraat bewoners opgeschrikt door het gegil en
hulpgeroep van een alleen wonende vrouw. Men ging
het huls bihnen en bevond dat iemand, die zich toegang
had verschaft waarschijnlijk om te stelen, de oude vrouw
met een hard voorwerp op het hoofd had geslagen. Zijn
opzet mislukte; hij moest, toen de oude vrouw om hulp
begon te roepen, de vluoht nemen. De man werd echter
spoedig gefrepen. Het was een 32-jarige behanger.
Deze persoon heeft Donderdag j.1. voor de rechtbank
te Amsterdam terechtgestaan.
De ten lastelegging.
Hem was ten laste gelegd dat hij ter uitvoering van
zijn voornemen om geld of goederen te stelen in de wo
ning van de wed Peters, dit voornemen heeft doen voor
afgaan door geweld te plegen, en de bewoonster met
een hard voorwerp op het hoofd heeft geslagen po
ging tot diefstal met geweldpleging. Subsidiair is hem
ten laste gelegd poging tot moord of tot doodslag of
zware mishandeling of mishandeling.
Er waren 19 getuigen gedagvaard. Diverse perso-nen
verklaarden een persoon, gelijkend op verdachte op 't
bewuste uur in de Westerstraat te hebben gezien.
Een juffrouw, die in de Westerstraat woont, heeft den
verdachte uit de woning van de weduwe Peters zien ko
men. Hij liep in de richting van de Gieterstraat weg.
Zij kent hem ook van vroeger.
Ook was waargenomen dat verdachte een voorwerp
over een schutting smeet. Men vond inderdaad daar
een steel en kop van een hamer, samen In een lap ge
wikkeld.
Wat de oude vrouw verklaarde.
Het slachtoffer, dat hoewel oud, toch nog wel den
indruk maakt bij de hand te zijn. vertelt dat er op den
bewusten middag aan haar woning werd gebeld. Toen
zij open deed, stond de verdachte voor haar. Zij herkent
hem met beslistheid. Hij vertelde haar. dat het huis zou
worden afgebroken. Op zijn verzoek liet zij hem de wo
ning zien. Tijdens dien rondgang vroeg zij, of hij een
kopje thee wilde hebben. Toen hij het had leeggedron
ken en bij de tafel stond, kreeg zij plotseling een slag
met een ijzeren voorwerp op het hoofd. Zij begon te gil
len en toen hü haar nog een slag gaf. gooide zij hem
met 'n pan melk. Bij den post van de huisdeur zakte zij
In elkaar. Voorts verklaarde zij wel geld in huis te heb
ben gehad op dien dag.
De eisch.
Het Openbaar Ministerie eischte tegen den behanger
wegens poging tot diefstal met geweldpleging 8 jaar
gevangenisstraf, het maximum dat de wet toelaat.
De verdediger acht niet bewezen dat de man de daad
heeft gedaan en pleit vrijspraak.
Hierna werd de behandeling der zaak uitgesteld tot
nader te bepalen datum.
Herfstzilting.
Da tweede gewone zitting der Staten van Noord-
Holland zal worden geopend op Dinsdag 8 November te
half twaalf. De openbare behandeling van de begrootin
gen en rekeningen mét" dé 'daaromtrent uit te brengen
verslagen met het onderzoek in de afdeelingen en de
memoriën van antwoord van Ged. Staten, zal plaats heb
ben op Dinsdag, 20 December en volgende dagen te half
elf.
Na afloop van de behandeling der begrootingen en
rekeningen c.a. zal de zitting worden verdaagd tot Dins
dag 3 Januari 1933 te half elf.
De zitting zal vervolgens worden verdaagd tot Dinsdag
17 Januari d.a.v. te half elf. Zoo noodig zal de vergade
ring op Woensdag 18 Januari te half elf worden voort
gezet
Als de chef iet» vergeet.
Toen de motortrein van Hoorn naar Alkmaar Don
derdagmiddag een der stationnetjes gepasseerd was, werd
de trein plotseling tot stilstand gebracht. Verschrikte
passagiers keken uit de raampjes. Wat was er aan de
hand?
De chef van het laatst gepasseerde stationnetje, die
meereed, had zijn boekje met vrijkaartjes vergeten.
Een werkman van de spoorwegen, die zich juist in de
buurt bevond, kreeg daarom opdracht om het boekje
van den chef te halen. Erkend dient te worden, dat de
man zich buitengewoon gehaast heeft. Toen hij hijgend
van den snellen fietstocht terugkwam en de chef de
kostbare documenten veilig in zijn portefeuille had ge
borgen, kwam de trein weer in beweging en werd de
reis voortgezet. En dat in 1932!!
„Wat weet je dan wel?" vroeg Marrows.
„Geef me eerst een glas bier!" klonk het brutaal.
„Dan zal 'k 't je zegge, ik geloof, da we d'r nou toch
inzitten. Maar eerst za'k je dat nog zeggen, leelijke
spion", dit met een nijdigen blik op den detective, na
dat hij het bier, dat Calvert hem gaf, had opgedronken.
,,'t Is jouw werk ik wantrouwde je al, toen je met
Etherton in de fabriek kwam! Je bent 'n slimme vos,
jij je had de zaak dalik in de gate! Die vent het al-
leenig meer hareens dan jullie pelisie allemaal same,
Marrows", vervolgde hij, op Weathershaw wijzend. „Hij
snapte al gauw waar 't 'm in zat!"
„En waarin dan?" vroêg Marrows.
„Nou, in die uitvinding van Lucas Etherton," riep hij.
„As die die machine niet had uitgevonde, die in de kluis
staat in de oude weverij, dan was d'r heelegaar niks ge
beurd. Dat verdraaide ding, 'k wou da'k 'r nooit wat
over gehoord had."
„Ik ook niet", snikte Stones. „Dat beroerde ding heeft
me geriweneerd en jij er bij! Wat zei me ouwe moe
der d'r van zegge".
Madgwick keek hem woedend aan en wendde zich
Weer tot zijn cipiers.
„Zie je," zei hij, „toen Etherton begon met die ma
chine te make, lekte 't nieuws uit. Niet over dat ding
,zelf, maar dat-ie bezig was iets te make en dat-ie daar
voor een kluis had late bouwen. En natuurlijk wisten ze,
dat-ie een paar jaar geleje ook zoo'n uitvinding geper-
beerd had en 't had opgegeven. En misschien heit-ie 't
aan een paar vrienden van 'm gezegd maar in ieder
geval is d'r iemand hier in het dal, die het al een tijd
wist, en die vent steekt achter de heele zaak!"
„Wie is dat dan?"
„Dat zeg ik je pas. as 'k alles verteld heb," antwoord
de Madgwick. „Maar iedereen kent hem en goed ook.
Nou, die vent perbeerde me telkens over te hale, 'n
tijdje terug want die wilde wete wat ik van Ethertom's
machine wist en zoo. Hij wist d'r niks van. behalve dat
Etherton zooiets perbeerde uit te denken, toen zei-d-ie
telkens, dat ik 't te wete most komen, en hij liet zoo'n
beetje merken, dat-Ie 'r voor zou betale. De zaak is, dat
de man zelf een idee het en hij gelooft, dat Etherton 't
zelfde idee het, en hij wou 'm voor zijn, niet alleen hier.
maar ook in Amerika. En toen ging 't zoo hij zou me
n hoop geld geven, as ik twee dinge deed. Eerst stiekum
in die kluis kijken en dan zien, da 'k de teekeninge en
EN WAT ER VOOR RAARS AAN VASTZIT.
Het Handelsblad schrijft onder het opschrift: „De
malle wereld", het volgende:
Hoe zonderling de toestand op de kunstmatige!
varkensmarkt is, moge o.a. blijken uit het feit dat op
't oogenblik een varken van 100 K.G. levend, een
zouter dus. méér waard is dan een van 120 K.G.! „Het
klinkt raar," schrijft de „Vee- en Vleeschhandel", „maa1
het is zoo, want zouters van 76 tot 100 K.G. brengen
15 cents per K.G. levend gewicht op (richtprijs) en
zwaardere varkens Maandag te Heerenveen en ook el
ders 12 cents, op sommige plaatsen 11 cents.
„Om de varkens, die even over het officleele gewicht
van 100 K.G. heen zijn, weer lichter te krijgen, jagen
de boeren ze soms uit 't land; dan gaan ze eerst weer
in gewicht terug, en varkens, die aan de grens van 100
K.G. zijn, worden thuis niet meer gevoerd, doch gaan
met de leege maag naar de markt, dan zijn ze lichter...
Normaal ls, dat de dieren vóór de markt goed gevoerd
worden, om het varkensbuikje zoo rond mogelijk te
krijgen
Verder bestaat er een bepaling van de Varkenscen
trale, dat een varkenshouder in het halfjaar 1 Oct.
1 April zes maal zoo veel biggen mag fokken als hij
In de jaren 1930 en 1931 gemiddeld zeugen had. Zege
nen zijn zeugen hem met méér biggen, dan moet hij
vijf gulden per big betalen (óf het dier afmaken..-)
Deze maatregel is in het verband der steunwet ove
rigens logisch, want een ongebreidelde uitbreiding der
fokkerij wordt er door voorkomen. Doch men moet
maar niet denken aan de uitvoerlngs- en controle-
kosten!
De biggen, die mogen blijven „bestaan", krijgen een
loodje in hun oor geknipt. Dat geschiedt door een z.g.
biggenmerker, waarvan er alléén in de provincie Zuid-
Holland 56 zijn aangesteld.
Verder worden in de loopende maand alle varkens in
ons land geteld en gemerkt, dat geschiedt door de
districts-secretarissen, waarvan er alléén in Zuid-Hol
land eveneens 56 zijn. De boeren moeten daarvoor 12
cents per dier betalen.
Nu zou het mogelijk zijn, dat de merker smetstof zou
overbrengen van de eene boerderij naar de andere.
Daarom is hij verplicht, teikens zijn tang te ontsmet
ten. Maar óók zou hij besmetting kunnen overbrengen
door zijn kleed in g. enz. Maarde boer. die ontsmet
ting ook daarvan kan eischen. moet dat zelf betalen.
Beestjes, die lichter zijn dan 10 K.G., worden niet
gemerkt; dat moet gebeuren, zoodra zij genoemd ge
wicht bereiken. Het bereiken van een lichaamsgewicht
van 10 K.G. is dus voortaan een belangrijke mijlpaal
in het varkensleven, want dan ontvangen zij een loodje
in hun oor! Ook zijn er nog varkens, die vanwege de
^Varkenscentrale getatoëerd worden; welke dat zijn.
weten wij helaas niet. Vast staat in elk geval dat na
1 October op geen enkele Nederlandsche boerderij var
kens mogen worden aangetroffen zonder merk en die
zwaarder zijn dan 10 kilo.
Tot 1 Maart a.s. vrij uitvoeren.
Bij beschikking van den minister van Economische
Zaken en Arbeid is bepaald, dat pootaardappelen, die
blijkens onderzoek van den Plantenziektenkundigen
dienst te Wagenlngen uit aardappelen van het ras „Wil
de Duc" bestaan, zonder zoo noodig voorzien te zijn van
een certificaat van den Nederlandsohën Algemeenen
Keuringsdienst te Wagenlngen kunnen worden uitge
voerd. indien de export vóór 1 Maart 1933 geschiedt en
indien het land van besteraming in Zuld-Amerika ligt.
DOOR EEN STIER AANGEVALLEN.
Visscher «n het water geduwd.
Een visscher welke Woensdag in een der breede
slooten van den Ha*Prlemmermeerpolder zat te vis-
schen, werd bij deze edele sport plotseling door een
stier aangevallen en te water geduwd. De man werd
door eenige toegesnelde personen ontzet. Daar hij
over inwendige pijnen klaagde werd hij door een
ontboden geneesheer onderzocht, waarbij bleek dat
hij een tweetal ribben gebroken had.
Baron de Vos van Steenw^jk herbenoemd.
Bij koninklijk besluit is herbenoemd tot voorzitter van
de Eerste Kamer der Staten Generaal gedurende de zit
ting. die zal aanvangen op den derden Dinsdag in Sep
tember 1932. de heer mr. W. L. baron de Vos van Steen-
wijk, lid van die Kamer.
Bloemenmagazijn „CORONA",
KONINGSTRAAT 67 - - DEN HELDER,
levert U alle moderne bloemstukken
Telefoon 216. Postgiro 99555.
aanteekeninge d'r van kreeg. Nou, niet zoo lang geleje
is 't me gelukt, in de kluis te komme en ik heb 's goed
naar 't ding gekeke. Doet 'r niet toe, hoe ik d'r inkwam,
maar 't lukte me. Maar 't gaf me niks geen mensoh
zou kunnen zeggen, watdat voor machine was, of hoe
't gemaakt mot worden zonder teekeninge en zoo. En
toen 'k 'm dat vertelde, was-ie 'r nog feller op, da'k die
papiere zou krijge en toen wie-ie me d'r zooveel geld
voor geve as alleenig een gek zou doen."
„Hoeveel?" vroeg Marrows.
„Gaat je niet an," snauwde Madgwick hem toe. „Maar
je zou d'i* jaloersch van worre, da's zeker. En ik heb 't
gekrege en jij en die spion en alle pelisie in de wereld,
jullie kunnen d'r geen van allen an komme. En nou
za 'k je zegge, hoe ik an die papiere ge kom me ben. Die
Maandagmiddag most ik naar 't prive-kantoor van
Etherton ik ging door het bedienden-kantoor d'r
was niemand binne. Maar ik hoorde stemmen in de ka
mer van Etherton, dus ik luisterde effies en ik hoorde
hem prate met den ouden Sir Cheville. En wat een bof
Etherton praatte met den ouden heer over zijn ma
chine en hij zei dat-ie 'm alles ervan zou vertelle. Toen
gong ik zachies weg en ik verborg me waar ik ze de
kluis in en uit kan zien gaan en effe daarna kwaime ze
d'r an en ze ware d'r een poos en toen ze d'r uitkwame
stak Sir Cheville net een pak papiere in zijn binnenzak.
En toen wist Ik wat gebeure moest."
Madgwick keek min of meer triomfantelijk naar de
belangstellende gezichten om zich heen.
„D'r was niks gemakkelijker", vervolgde hij. „Ik hoor
de Sir Cheville zegge, dat-ie naar Hillithwaite dien avond
ging en dat de papiere veilig in z'n zak ware tot hij ze
thuis kon leze. Nou. ik kende z'n gewoonte ik wist
dat-ie met den laatsten trein zou thuiskomme en over de
hei zou wandele. En ik wist. waar-d-ie makkelijk opge
wacht kon worre en we 'm z'n papiere konden afneme,
zoodat niemand d'r aohter zou komme, wie 't gedaan
had. Maar ik most hulp hebben en ik betaalde dien
jankende hond ervoor en goed ook hij heit nou
vijfhonderd pond in z'n zak. We gingen om half twaalf
de hei op en we wachtten hem aan dezen kant van de
Zwarte Klip op, achter een stuk ouwe muur en toen-ie
d'r an kwam, pakte ik 'm van voren bij z'n armen beet
en Stones nam de papiere uit z'n zak. Hij vocht en
schopte maar 't was in een oogenblik gebeurd en
toen lieten we 'xn an z'n lot over. We gingen dalik weg
KON ZELF ZIJN BOORD NIET OMDOEN.
Zwak na rheumatiek.
Er is maar één juiste manier om rheumatiek te
bestrijden. U moet zich niet tevreden stellen met de
rheumatiek uit het lichaam te verwijderen, neen, U
moet zorgen, dat zc eruit gehouden wordt.
Tien jaar lang is deze man nu al vrij van rheu
matiek. Ziet eens was hij ons schreef;
„Door een ernstigen aanval van rheumatische
koorts, nu tien jaar geleden, moest ik vier maanden
te bed blijven. Toen ik weer aan het werk wilde
gaan, kon ik mijn rechterarm niet zoover optillen
om mijn boord van achteren dicht te maken. Maar
ik moet werken ora aan den kost te komen en ik
maakte me ernstig ongerust, omdat mijn arm zoo
zwak was. Daarom begon ik direct Kruscben Salts,
te nemen bij kleine hoeveelheden en sindsdien ben
ik het steeds door blijven nemen. Ik kan nu met ge
noegen verklaren, dat ik gedurende dien tijd in
het geheel geen last van rheumatiek gehad heb. Hoe
wel ik 61 jaar ben. voel ik me nog honderd procent
geschikt voor mijn werk." J. E. M.
Kruschen lost de naaldscherpe kristallen van uri
nezuur op, welke de rheumatische pijnen veroorza
ken. Daarna zal het deze opgeloste kristallen volko
men uit Uw organisme verwijderen. Wanneer u dan
trouw blijft aan „de kleine dagelijksche dosis", is
het onmogelijk, dat de kwaadaardige urinezuur-
kristallen zich opnieuw kunnen vormen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle
apothekers en drogisten k f0.90 en 1.60 uer flacon.
(Adv.)
Jan van Egmond gehuldigd.
Donderdagavond heeft Jan van Egmond, de be
kende Haarlemsche wielrenner, zijn huldiging ge
kregen in tegenwoordigheid van 30.000 bezoekers, die
den Olympischen kampioen nog héél, héél lang heu
gen zai.
Voor de eeretribune was een klein podium opge
steld, behangen met oranje kleurige bloemen, waar
op om even over achten Z. K. H. Prins Hendrik zich
bevond, benevens de heeren mr. A. Baron Schimmel-
penninck v. d. Oye. vopjzitter van het N. O. C., jhr.
v. d. Berch van Heemstede, voorzitter der N.W.U. en
J. J. v. d. Berg, directeur van het Ned. Sportpark.
Om even over 8 uur besteeg van Egmond met zijn
trainer G. Schelling het podium, waar de Prins hem
nog complimenteerde met het groote succes in Los
Angeles behaald. De kampioen werd toegesproken
door Jhr. v. d. Berch van Heemstede, voorzitter van
de N.W.U., die tevens woorden van waardeering richt
te tot den trainer Schilling.
Hierna sprak Mr. A. Baron Schimmelpenninck v.
d. Oye. voorzitter van het Ned. Olymp. Comité.
Ten slotte sprak de heer J. J. v. d. Berg, directeur
van het Stadion te Amsterdam.. Allen brachten hul
de aan den kranigen Van Egmond, die op zulke
schitterende wijze den Nederlandschen sportnaam
heeft hooggehouden.
Hierna hing Prins Hendrik, onder daverend ge
juich., den Olympischen kampioen een grooten,
oranjekleurigen krans om den hals. Daarmede was
dit gedeelte der plechtige huldiging van den Olympi
schen kampioen afgeloopen. Hij stapte toen op de
fiets en terwijl plechtig het Wilhelmus opklonk reed
de Haarlemmer, voorafgegaan door vier tripiets en
met twaalf wielrenners achter zich een eere-ronde
over de baan. Oorverdoovend applaus op alle rangen.
Met deze eereronde behoorde de grootsche en vocu*
<ton eenvoudigen Van Egmond onvergetelijke huldi
ging weer tot het verleden.
Onderwijn in verkeer» vragen.
De gemeenteraad van Haarlemmerllede (Halfweg)
heeft besloten dat op de openbare lagere school op het
lesrooster als leervak zal worden geplaatst onderwijs in
verkeersvragen.
BLIJDE GEBEURTENIS IN EEN RATTENVAL.
In het dorp Kapelle (Z.-Beveland) zoo lezen we In de
Tel., woont een smid, die zich oa. toelegt op het ver
vaardigen van rattenvallen. Om aan zijn buurman, die
nogal eens bezoek van ratten kreeg, de deugdelijkheid
van zijn fabrikaat te bewijzen, stond hij dezen een val
In bruikleen af.
Den anderen morgen zat inderdaad een groote rat
in de val. De smid, weer versterkt In zijn opinie over
de voortreffelijkheid van zijn vallen, nam triomfante
lijk val en rat In bezit en liet ze aan ieder, die In zijn
smederij kwam, zien.
Enkele uren later zag de smid echter tot zijn groote
verwondering, dat er niet één, maar tien ratten in de
val zaten. De val was herschapen in een kraamkamer,
hoeder rat had negen jongen ter wereld gebracht en
zoogde ze.
De belangstelling werd nu nog veel grooter. De ratten-
familie kreeg een plaatsje voor het raam van den smid.
en gave de papiere af, alles wat d'r was, 't testament en
de re6t. en toen maakte ik de zaak van mijn belooning
in orde en ik zeg je dat dat alles is wat. Stones en
ik wete. We wete d'r niks van. hoe de ouwe man over
de Zwarte Klip is komme te valle toen we met 'm
klaar waren, glnge we weg en lieten 'm daar. Geen van
twee hebben we iets anders gedaan dan 'm die papiere
afneme da's de zuivere waarheid."
„Ik heb hem met geen vinger aangeraakt", stotterde
de medeplichtige. „Alleeh maar de papiere uit z'n zak
genome, toen Madgwick 'm vasthield."
„En da's alles." verklaarde Madgwick.
„En nu," zei Marrows. „De man. achter de schennen.
Wie was dat?"
Madgwick keek hen aan met een leelijken glimlach op
z'n gezicht.
„Ja," zei hij. „Dat zal ik nou vertellen en pullie zult
ervan opkijken. Het was Sir John Arncliffe!"
HOOFDSTUK XXIV.
Een laat bezoek.
Madgwick had dien naam uitgesproken met het pa
thos van een acteur. Voor Wethershaw beteekende die
naam niets, maar hU merkte direct, dat deze voor de
overigen van meer gewicht was, dan hij op 't oogen
blik kon begrijpen. Allen waren geschrokken en ze ke
ken, alsof er een bom op tafel was gevallen. Een vreem
de stilte viel in de kamer die verbroken werd door
een diepe zucht van de hospita en een driftige uitroep
van Sindal.
„Onzin!" zei hij.
Madgwick keek veelbeteekenend naar den advocaat
„Nou, of het waar is," antwoordde hij. „Je zei 't zien.
Da's de man aohter de schermen. hij en geen ander."
Weathershaw stootte den commissaris aan.
„Grootste fabrikant hier in 't district voorzitter van
onze Kamer van Koophandel 'n heele Piet" mompelde
Marrows. „En een cliënt van Sindal."
„En ik zeg dat het onzin ls absoluut onzin!" riep
Sindal die zeer ontdaan was. „Die kerel liegt om zich
zelf te redden."
„Daar lijkt 't wel op, met jellie allemaal om me heen,
nlewaar?" zei Madgwick sarcastisch. „Wa'k je zeg ls
waar. Sir John was de man, die me d'r toe bracht, en
IN GE-STOFFENVERF.
We waren In de gelegenheid, kennis te maken met
bovenstaande product, waarmee japonnen, blouses, man
tels, enz. enz. met succes kunnen worden geverfd.
„Ingeverf" is in alle denkbare kleuren voorhanden bij
den drogist. Ze is wasch-, licht- en kleurecht en uiterst
billijk in prijs. Met 1 pakje Ingeverf in poedervorm
kan men 10 paar kousen verven. Alle sitoffen als wol
len-, katoenen-, zijden- enz., kunnen met bedoelde verf
worden behandeld.
500 Man meer aan 't werk.
Naar verluid hebben de Fhillpsfabrieken op de Olym-
piashow in Londen zulke belangrijke orders ontvangen,
dat reeds de vorige week weer 500 werklieden konden
worden aangesteld.
Er zal thans worden voortgegaan elke week ongeveer
500 arbeidskrachten in dienst te nemen.
STEUNTREKKEN MET SUCCES.
Diverse bronnen.
De politie te Harkema-Opeinde heeft proces-verbaal
opgemaakt tegen Tj. de V. alhier, die door onrechtma
tig steuntrekken kans had gezien, zijn inkomsten in
twee maanden op f 140.70 te brengen. Genoemde per
soon trok n.1. steun uit de kas van den bond, waarbij
hij was aangesloten, terwijl hij bovendien trok van de
Ziekteongevallenwet. Verder verdiende hij in drie we
ken in de hooiing in Friesland f 67.50 en op de Gronin
ger klei nog f 18.50.
Bij Lahore, in Britsch-Indië, is het gebeurd, dat
een vliegtuig naar beneden stortte na een botsing
met een adelaar, die het vliegtuig aanviel-en in de
schroef kwam. Het vliegtuig viel en de beide inzitten
den werden gedood.
Naar aanleiding van deze gebeurtenis werden meer
gevallen bekend, waarbij adelaars de oorzaak van
vliegongelukken waren. In de bergen achter Athene,
waar zeer veel adelaars huizen, stiet een legervlieg
tuig op een reusachtigen arend. Het stortte omlaag.
Een Fransche legervlieger, die boven de Pyreneeën
kruiste, werd door een adelaar aan gevallen. De pi
loot had nog zooveel tegenwoordigheid van geest, dat
hij schoot en den adelaar trof.
Vooral in de eerste jaren der aviatiek geschiedde
het meermalen, dat geweldige roofvogels hun con
currenten in den aether aanvielen. Langzamerhand
schijnen zij zich aan de vliegers gewend te hebtien.
Nu hoort men niet meer van aanvallen van adelaars,
zoo nu en dan slechts van ongevallen, tengevolge van
een botsing met zoo'n vogel.
Wie zich met ingang
van 1 Oct. a.s. abon
neert op da
ontvangt nog de ver
schijnende num
mers tot dien datum
gratis
die me betaalde. Daar ken je niet tegen op, zou'k ge-
loove."
„Heb je daar bewijs van, Madgwick?" vroeg Marrows.
„Bewijs? jawel, bewijs genoeg wat dat betreft," ant
woordde Madgwick. „Ik ken 't van achtera en van voor
bewijze!"
„Wanneer heeft hij je betaald?"
„Vandaag om twaalf uur."
„Waar en hoe?"
„Ik trof hem in Hillithwaite waar, gaat je niet an
en hij betaalde me met bankpapier, zooals ik bepaalé
had."
„Heb je daarvan bij je?"
„Een paar, niet zooveel," antwoordde Madgwick. Hij
wees op Stones, die kreunend zijn lot beklaagde. „Hij
heeft meer bij zich. Bewijs? Jawel! En nou dat je 't
weet, ken 't me niet sohele om meer over Arncliffe te
vertellen en wat d'r met hem gebeurt. Hij was de baas
van 't spul en ik moest 't opknappe. En zooals Tc zei,
heb ik me geld veilig verborge geeft niet hoe lang
'k er op mot wachten. En jellie kenne mijn en Stones
niet veel doen. We hebben niks te maken met den
dood van den ouden man we hebben 'm opgewacht
en z'n papiere weggenome, dat is waar, maar meer ook
niks. 't Is niks as een aanranding of roof of aooiets, op
z'n argst. En jellie motte Arncliffe tegelijk met ons in
de kast stoppen. Leelijke spion", barstte hij plotseling
uit tegen Weathershaw, „as jij je neus d'r niet in had
gestoke, zou d'r geen haan naar gekraaid hebbe. Jij heb
't gedaan en as ik ooit de kans krijg, zal ik 't j»
betaald zetten pas maar 's op."
Marrows wendde zich tot een van de agenten.
„Ga vlug naar het dorp en breng de twee veldwach
ters hier", zei hij. „En laat ook die auto's voor komen,
Calvert", ging hij voort. „Neem deze kerels en hun
boeltje mee naar de stad. als je versterking gekregen
hebt één in elke auto. Wat de rest betreft..."
Hij wenkte Weathershaw om dicht bij hem te komen
staan.
„Ik geloof wat die kerel verteld heeft," fluisterde hij.
„Alles is me nu duidelijk. We wachten tot ze weg zijn
en dan zullen we beginnen met den man, die ze er
toe aandreef."
Wordt vervolgd.
