HET IS BEREIKT: ilitmti Ifitiis- Uit- Lanilnillal. De Duitsche Rijksdag bijeen. BBRTILS Drama te Putbroek. Uilgevers: N.V. vJi, TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. En weer ontbonden. Geen gratie verleend. DUITSCHLANDS EISCH INZAKE BEWAPENING. Gandhi in hongerstaking. Dinsdag 13 September 1932. SCHAGER 75ste Jaargang No. 9140 COURANT. Bit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- fentiën nog zooveel mogelijk ln het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno, Inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NCMMEB BESTAAT UIT DRIE BLADEN. Maandag is onder groote spanning de Rijksdag bijeengekomen. De strijd om de Regeering zon beginnen, dat voelde een ieder. En de strijd heelt niet lang geduurd, bij verordening van den Rijkspresident Von Hin denburg is de Rijksdag, nauwelijks bijeen, reeds weer ontbonden. Hoe de zitting verliep. Om de nood verordeningen van i September. Bij den aanvang van de Rijksdagzitting heeft de (Communistische afgevaardigde Torgler voorgesteld de door zijn fractie ingediende moties inzake intrekking der noodverordeningen direct op de agenda te plaat sen en zonder debat hierover te stemmen. Deze nood verordeningen, aldus verklaarde hij, zijn een geschenk Ivoor de bezitters eu een belasting voor de werkende klasse. (Interruptie der communisten: de hongerkan- selier moet aftreden.) Spreker stelde verder voor direct over te gaan tot Stemming oved te tegen de regeering-van Papen in gediende moties van wantrouwen. Voor het geval hier tegen bezwaar zou bestaan, eischte spr. directe slui ting der zitting en de vaststelling van een uur later 'Ée houden zitting. 1 Afgevaardigde Loebe (sociaal-democraat) stelde voor de door zijn fractie ingediende moties eveneens direct op do agenda te plaatsen. Krachtens deze mo ties zullen de nog niet van kracht zijnde gedeelten der noodverordening niet in werking mogen treden yoor de Rijksdag zich zal hebben uitgesproken over jde moties betreffende de intrekking dezer noodveror deningen. Spreker verklaarde dat ook hij accoord 'gaat met de spoedig afwikkeling der moties, i President Goering richtte vervolgens tot de afge vaardigden de vraag of er bezwaar bestaat overeen komstig het communistische voorstel als eerste punt op de agenda te plaatsen, de stemmingen over de ingediende moties. Er blijken geen bezwaren te bestaan. Onder algemeene opwinding stelde de nationaal- eocialistische afgevaardigde Dr. Frick vervolgens yoor de zitting gedurende een half uur te schorsen. Dit voorstel werd aangenomen met een meerder heid bestaande uit Nationaal-Socialisten, Centrum- en Beiersche Volkspartij. In het Huis heerschte groote opwinding. Overal vormden zich groepjes welke de gebeurtenis- Ben druk bespraken. Heropening der zitting. Toen om kwart voor vieren de Rijkspresident de zitting heropende, constateerde hij dat geen protest was ingekomen tegen de wijziging der agenda en dat de Rijksdag overging tot stemming over het voor stel tot opheffing der noodverordening. De Regeering komt niet aan het woord. Rijkskanselier Von Papen, die demonstratief de roo- de map inzake de Rijksdagontbmding in de hand hield, vroeg het woord. President Göring wilde hem evenwel het woord niet geven onder mededeeling dat de Rijksdag reeds met de stemming bezig was. Hierop overhandigde Von Papen aan Göring uit de roode map een vel papier, waarop het ontbin dingsdecreet was gesteld. Göring weigerde dit even wel aan te nemen. Gelijktijdig verliet de regeering daarop de zaal. Göring constateerde nog dat tegelijkertijd gestemd zou worden over alle moties van wantrouwen tegen de regeering. Het resultaat van de stemming. Berlijn, 12 September (V.D.): Hoewel de Rijksdag reeds was ontbonden, liet de president van den Rijskdag Goering de stemming doorgaan. Bij de verbonden moties der communisten en nationaal-socialisten wordt de intrekking van de noodverordening geëischt, terwijl eveneens het wan trouwen in de regeering Von Papen wordt uitge- eproken. Er werden 550 kaarten afgegeven. Vijf afgevaar digden onthielden zich van stemming, 32 afgevaar digden waren tegen. 513 vóór de voorstellen. De ontbinding van den Rijksdag had plaats, aan gezien president Goering geen kennis nam van het decreet bij de overgave van dit decreet door Rijks kanselier von Papen aan Goering. Deze trachtte evenwel het blad papier terug te geven. Goering liet hierop tot stemming overgaan. Niettemin is de ontbinding een feit. De ontbinding niet erkend? Rijksdagpresident Goering verklaarde vervolgens dat hij intusschen een schrijven heeft ontvangen dat gecontrasigneerd is door den Rijkskanselier en den Rijksminister van Binnenlandsche Zaken, die intus schen evenwel uitgestemd zijn. In verband hiermede is, aldus Goering, de ontbinding dus van nul en gee- ner waarde. „Wij zullen alle maatregelen treffen ten einde de intrekking van dit ontbindingsdecreet te be werkstelligen." Na de overgave van het ontbindingsdecreet moet de Rijksdag feitelijk als ontbonden worden beschouwd zoodat volgens het reglement van orde geen stemming kan worden gehouden. Onder zeer groot rumoer heeft de stemming niette min plaats gehad. De ministers hadden intusschen de zittingszaal verlaten. Na de stemming verklaarde president Goering: Nadat reeds met de stemming een aanvang was ge maakt, heeft de Rijkskanselier het woord verzocht Ka de stemming zou ik, overeenkomstig de grond wet den heer Rijkskanselier het woord hebben gege ven. Tijdens de stemming nu heeft de heer Rijks kanselier mij een schrijven van den Rijkspresident overhandigd dat gecontrasigneerd is door den Rijks kanselier en den Rijksminister van Binnenlandsche Zaken, die door het resultaat van de stemming over de motie van wantrouwen als uitgestemd moeten worden beschouwd. Hierdoor is het schrijven nietig geworden. (Groot rumoer in net geheele Huis.) Het schrijven heeft den volgenden inhoud: „Op grond van artikel 25 van de Rijksgrondwet, ontbind ik den Rijksdag, aangezien het gevaar bestaat dat do Rijksdag de opheffing van mijn verordening van 4 September eischt'. (In het Huis heerscht zeer groote opwinding). DE BEGEERINGSVERKLABING PER RADIO. Het waa bekend, dat de rijkskanselier Von Papen de door President Von Hindenburg geteekende machtiging had om zoo noodig tot ontbinding van den Rijksdag over te gaan.Dat deze otnbinding zoo spoedig zou plaats hebben nadat zoowel de Nationaal-Socialisten als het Centrum gedurende de laatste week met elkaar la contact waren om gezamenlijk althans iets te berei ken en een onmiddellijk uiteengaan van de volksver tegenwoordiging te voorkomen had zeker niemand verwacht. De Duitsche Rijksregeering heeft niet eens de gele genheid gekregen haar program uiteen te zetten! Des te belangrijker werd hierdoor de verklaring, welke de Rijkskanselier Maandagavond voor den mi crofoon zou afleggen, een redevoering, welke door alle Duitsche zenders moest worden uitgezonden. Rijkskanselier Von Papen heeft gesproken drie kwartier lang tot zijn „Duitsche landslieden." Mil- lioenen Duitschers in en buiten Dultschland hebben geluisterd naar hetgeen het hoofd van hun regeering heeft gemeend te moeten zeggen. Doch ook vele niet- Duitschers zullen zeker met belangstelling zijn ver klaringen aangehoord hebben. Krachtig, eenigs- zins opgewonden echter klonken zijn woorden, voor al in den aanvang, toen de Rijkskanselier zelf h(t Duitsche voUc verslag uitbracht van de zitting van den Rijksdag, die zelfs niet in staat bleek de verkla ring van de regeering aan te hooren. „De Rijksdag president was op grond van artikel 33 van de Rijks grondwet verplicht mij het woord te geven. Hij heeft mij dit geweigerd. Ik verzocht voor de tweede maal het woord. Dit werd opnieuw geweigerd." Von Papen vertelde verder, hoe hij niet de gelegen heid heeft gekregen zelf het ontbindingsbesluit van den Rijksdag voor te lezen. De stemmingen, welke na het overhandingen van het ontbindingsbesluit hebben plaats gehad, zijn echter in strijd met de grondwet en derhalve ongeldig. De Rijksdag, die de speciaal uit Moskou overgekomen Clara Zetkkin met aandacht heeft aangehoord, heeft ge weigerd in deze beslissende uren den leider der Rijks regeering aan te hooren, die rekenschap wilde geven van hetgeen gedaan is." Do Rijkskanselier schetste den strijd van het Duitsche volk voor vrijheid en gelijkgerechtigdheid. Dit zijn de eenige grondslagen voor de samenwerking met het bui tenland. „Wij kunnen ons onmogelijk als een volk van den tweeden rang laten behandelen." Von Papen zeide, dat het antwoord van Frankrijk 't vraagstuk der gelijkgerechtigdheid niet nader tot een oplossing heeft gebracht en dat de Duitsche regeering zal beraden wat thans te doen staat. Hij sprak van de „gigantische poging" de werkloosheid te overwinnen, de maatregelen der regeering, die niet beoogen de sociale Instellingen af te breken, doch integendeel deze voor de toekomst te behouden. En met nadruk besloot hij dit deel van zijn betoog, dat het gaat om „arbeid en brood". Zoowel tegen de Communisten als tegen de Nationaal- socialisten keerde von Papen zich scherp, verfoeiend elke nieuwe coalitie, elk nieuw compromis. De „Zuiver for- meele democratie heeft afgedaan", en hij kondigde in samenwerking met de landen een grondswetswijzlging aan, die het mogelijk zal maken, dat de Rijksrgeering boven de partijen staat. Hierbij zal tegelijk de verhou ding tussohen het Rijk en Pruisen opnieuw geregeld worden. Met het land toe te roepen „Met Hindenburg en voor Dultschland" eindigde von Papen zijn rede. Het was in deze zoo belangrijke, uren niet alleen voor Duitsohland, ook voor geheel Europa een histori sche gebeurtenis!. Von Goyl over de nieuwe verkiezingen. BERLIJN, 12 September (V.D.). In verband met de kwestie van den datum der nieuwe verkiezingen deelde Rijksminister van Binnenlandsche Zaken von Gayl me de, dat de Rijksregeering zeer zeker de bedoeling heeft de constitioneele voorsohriften na te komen en dat, wanneer verkiezingen worden uitgeschreven, deze ook zullen plaats vinden volgens de huidige kieswetten. Van zelfsprekend zal een verkiezing slechts dan plaats kun nen vinden, indien orde en rust verzekerd zijn. AAN GORGULOFF. Uit Parijs wordt bericht, dat de begenadigingscom missie van het ministerie van justitie het verzoek om gratie van Gorguloff, den moordenaar van president Doumer, heeft afgewezen. De president der republiek zal Maandagnamiddag de verdedigers van Gorguloff in audiëntie ontvangen. Gelijkgerechtigdheid. De Fransohe ant woordnota overhandigd. De Fransche ambassadeur te Berlijn heeft het ant woord op het Duitsche memorandum inzake gelijk gerechtigdheid Zondagmiddag om twaalf uur over handigd aan don Duitschen minister van Buitenland- sche Zaken, Von Neurath. Publicatie zal waarschijnlijk Dinsdag geschied:n. De vermoedelijke inhoud. De Parijsche correspondenten zoowel van de „Ti mes" als van de „Daily Herald" we.en mededeeling te doen van den innoud van net Fransche antwoord op de Duitsche eischen inzake de gelijkheid van be wapening. Het antwoord zou de volgende punten be vatten. 1. Met een beroep op artikel 164 van het verdrag van Versailles verklaart Frankrijk, dat het niet kan ingaan op afzonder.iike onderhandelingen tusschen Frankrijk en Duitschland. De aangewezen plaats hier voor is de volkenbondsraad. 2. Frankrijk maakt bezwaar tegen de opheffing door Duitschland van de ontwapeningsclausule van het volkenbondsstatuut. 3. Frankrijk heeft reeds stappen in de richting van vrijwillige vermindering der bewapening gedaan en zal deze voortzetten. 4. Frankrijk verzet zich tegen een wederbewape- ning van Duitschland, die in rtrijd zou zijn met den geest der verdragen en der ontwapeningsconferentie. 5. Duitschland wordt herinnerd aan de verdragen, die het onderteekend heeft. 6. Frankrijk keert zich tegen den oorlogszuchtigen toon van de leden der Duitsche regeering, die in hun verklaringen in het openbaar klinkt Naar Reuter meldt, wordt in de Fransche nota be weerd, dat de Duitsche verwijten aan het adres van Frankrijk, dat het niet naar ontwapening streeft, ab soluut onrechtvaardig zijn. Frankrijk heeft reeds be langrijke offers aan de ontwapening gebracht en de Fransche delegatie te Genève heeft geen ander doel voor oogen gehad dan het verhaasten van de alge meene ontwapening in een mate die vereenigbaar is met den veiligheidseisch van de betrokken staten. Frankrijk bereid tot onderhandelen, ech ter op de ontwapeningsconferentie. De gelijkgerechtigdheid die Duitschland eischt, zou een herziening beteekenen van een gedeelte van het Verdrag van Versailles. De oplossing van dit probleem zou echter een overeenstemming vereischen van alle mogendheden die het verdrag mede-onderteekend hebben. De Fransche regeering is bereid hierover van meening te wisselen, op voorwaarde echter dat de beslissing in dezen voorbehouden blijft aan de ont wapeningsconferentie. Wat betreft de voorgestelde hervorming van de Rijksweer, zal de Fransche regeering geen herbewape ning vah Duitschland toestaan, noch een herziening van iiet statuut van de Rijksweer, wat de legersterkte van Duitschland zou verhoogen en wat. het gevaar zou scheppen van een nieuwen bewapeningswedloop. Desnoods tot den dood. Gisteren werd bekend gemaakt, dat Gandhi ge dreigd heeft in hongerstaking te gaan tot de dood er op volgt, als protest tegen de communale regeling van de regeering. Hot punt in de voorstellen der re giering, dat Gandhi tot deze beslissing heeft gebracht is de speciale eledtorale behandeling voor de ver drukte klassen, die, ofschoon zij binnen het Hindoe systeem vallen, onaanraakbaar zijn. GANDHL In een schrijven van 11 Maart j.1. aan Samuel Hoare had Gandhi reeds als zijn vaste overtuiging te ken nen gegeven, dat een afzonderlijk electoraat voor de pariahs schadelijk was voor dezen en voor het Hin doeisme, wat het ook verder mocht zijn van een zui ver politiek standpunt. Reeds in dit schrijven deelde Gandhi mede, dat hij tot den dood zou vasten, wan neer de regeering een afzonderlijk electoraat voor de pariahs zou scheppen. In zijn antwoord deelde Hoare mede, dat met deze meening van Gandhi rekening zou worden gehouden, alvorens een beslissing werd genomen. Op 18 Augustus richtte Gandhi een schrijven aan MacDonald, waarin hij mededeelde met zijn leven zich te moeten verzetten tegen diens beslissing en dat de eenige wijze waarop hij dit kon doen was te vasten tot de dood zou volgen. Deze vasten zou eerst ophouden, wanneer de Britsche regeering uit eigen beweging of onder den druk der publieke opinie haar beslissing herzag en het schema introk betref fende de communale electoraten voor de pariahs» Prof. B. Sjollema schatte de voordeelen die te bereiken zijn door rationeele voeding op gemiddeld 20 cent per koe per dag, hetgeen voor een bedrijf met 40 koeien gedurende 200 staldagen een bedrag van f. 1600.- uit maakt en dat millioenen guldensbespaart kunnen wórden. Op sommige bedrijven was de besparing zelfs grooter en steeg melkgift en melkvet. Dit is bereikt en alle foutief voe deren wordt opgeheven door voedering met: Ra f i n A uitgebalanceerd dagrantsoenkoek je voor iedere melkgift tot 4 melkvet. De melk hiervan kost pl.m. 2 Va ct. p. liter. D f. jD uitgebalanceerd koekje Tv a L 1 KJ D voor mestrunderen. Ratio A en B (wettig gedeponeerd) bevat de juiste dosis jodium, opgeloste ijzerver- bindingen en voedingszonten waardoor grooter weerstandsvermogen tegen verschillen de ziekten o.a. mond- en klauwzeer en in 't algemeen verbetering van den gezond heidstoestand der dieren en vergrooting der melk- en vleeschprod uctie wordt verkregen zoo als op verschillende veebedrijven is gebleken. Vraagt Brochure: 22 ruwvoederrantsoenen met Ratio voor iedere melkgift en attesten. Ratiokoekjes mogen op geen stal ontbreken! Veehoudersprijs A f. 7.90, B f. 7.15 per 100 Ko. vrij spoor/boot Amsterdam. Bijvoedering in de Weide: Ratio en Bertels' lijnzaadkoekjes 't beste en voordeeligste. Weigert namaak! Let op ons ongeschonden Loodje en dat in elk koekje voluit den naam Bertels staat en niet een enkele B. Bestel bij Uw leverancier in Uwe plaats; indien daar niet voorradig direct a.d. fabriek. Oliefabrieken N.V., Amsterdam. wier vertegenwoordigers gekozen moesten worden door 'n algemeen electoraat. Dit vasten zal, aldus dit schrijven van Gandhi, aanvangen vanaf 12 uur op 20 September, tenzij intusschen de beslissing is her^ zien. Gandhi verzocht tevens dit schrijven te publiceeren, aangezien hij wilde, dat door zijn brieven de publieke opinie geraakt werd. Den achtsten September seinde MacDonald een antwoord, waarin hij zeide het te betreuren dat Gan dhi tot deze beslissing was gekomen, klaarblijkelijk door een verkeerd hegrijpen van wat de beslissing van de regeering werkelijk inhield. Met het oog op liet veelvuldig beroep, dat door de pariahorganisaties op de Engelsche regeering is gedaan en de algemeen erkende sociale onbekwaamheden, waaronder de pa riahs lijden en die Gandhi vaak'ekend heeft, voelde de Engelsche regeering het als haar plicht veilig te stellen, wat zij meende het recht te zijn van de ver drukte klassen op een eerlijk gedeelte van do ver tegenwoordiging. Even zorgvuldig waakt de Engel-- sche regeering er voor iets te ondernemen, dat de pa riahs van de Hindoewereld zou afscheiden. In het licht van deze zeer eerlijke en voorzichtige voorstel len verklaart MacDonald zich vervolgens niet in staat de redenen te begrijpen van het besluit van Gandhi en aan te nemen, dat hij hiertoe gekomen is door oen verkeerd begrijpen van de feiten. Verder zet MacDonald uiteen, dat alleen een over eenstemming der gemoenten zelve een andere elec torale regeling kan tot stand brengen dan de regee ring gemaakt heeft in een ernstig trachten om de met elkaar in strijd zijnde eischen op juiste waarde af te wegen. Besluitende doet de premier een beroep op Gandhi, alvorens hij tot de voorgenomen hande ling overgaat, nogmaals ernstig de regeeringsbeslis- sing te bestudeeren en zich zelf af te vragen of deze werkelijk dit besluit rechtvaardigt. In zijn antwoord van 9 September betreurt Gandhi het, dat MacDonald tegenover zijn contemplatieve stap een interpretatie plaatst, die nooit zijn gedachte geraakt heeft. Nogmaals bevestigt Gandhi. dat dit een zaak van zuiveren godsdienst is. Gandhi verzet ïicb togen de statutaure scheiding der pariahs zelfs in beperkten vorm van de Hindoegemeenschap, wan neer zij zelve verkiezen daarbij te behooren. Derhalve blijft Gandhi bij de reeds medegedeelde beslissing. UITSPRAAK VAN HET BOSSCHE GERECHTSHOF. Vader v. d. Elzen verklaart: „Ik ga in cassatie". Maandag heeft het gerechtshof te 's-Hertogenbosch uitspraak gedaan inzake het drama te Putbroek. De rechtbank te Roermond had vader v. d. E. ter zake van het voortgezet misdrijf van doodslag op drie der slachtoffers, veroordeeld tot vijftien jaar en den zoon wegens poging tot doodslag op M. Kersten tot acht jaar. De eischen hadden resp. geluid: levenslang en acht jaar. De advocaat-generaal bij het Bossche Hof eischte te gen den vader vijftien tegen den zoon vier jaar. Het Hof veroordeelde vader v. d. E. tot vijftien jaar wegens het voortgezet misdrijf van doodslag en den zoon v. de E. tot zes jaar wegens poging tot dood slag. V. d. E. Sr. verklaarde na voorlezing van het arrest: „Ik ben geen moordenaar; ik ga in cassatie."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1932 | | pagina 1