VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
De dame
die zich Bancroft noemde
Ingezonden Stukken.
De nood der boeren en tuinbouwers en
de Duitsche delegatie.
Uitvoering Tarwewet.
Verkeersstaking te Hamburg
Da luchtmanoeuvres
te Rome.
Noodlottig ongeluk.
STRAFZITTING VAN 30 SEPTEMBER.
DE CHRONOMETER VAN DEN BURGEMEESTER
LIEP CORRECT.
We zullen maar niet vertellen, dat het vandaag slap
was met de zaken. De minister mocht eens aanvech
ting krijgen ook het Alkmaarsche Kantongerecht op zijn
doodenlijstje te plaatsen.
Primo verscheen dan weer de heer J. St, automobilist-
handelsman uit Alkmaar, die opnieuw had afgestemd
op den Kantonrechter, ten einde zijn minitieus zaakje,
het rijden met gedoofde lampen te Z. en N.-Schermer,
terwijl de krant al ..licht op" had verkondigd, te hooren
voort behandelen. De heer Burgemeester, wiens vele
ambtsbesognes oorzaak waren dat hem de dagvaarding
door het hoofd was gegaan, was thans prompt op tijd
om te verklaren, dat hij niet zijn wetenschap omtrent
den waren tijd had ontleend aan de dorpsklok zijner
gemeente, doch zijn chronometer, gecontroleerd aan de
radio-tijdopgave, had geraadpleegd. Het pleit was thans
spoedig beslist in het nadeel van den heer S., die tot
f 6 boete of 6 dagen werd veroordeeld.
DAT WAS NIET VOOR DEN BAKKER MET
AL DIE BAKKERS.
De ket van den koopman Pieter B. te Bergen had
zich eenige malen de vrijheid gepermitteerd, een avond
visite te maken in den moestuin van den landbouwer
Simon Bakker. Laatstgemelde heer kon zich met deze
ietwat hinderlijke belangstelling maar noode vereenigen
en deed aangifte bij de politie met gevolg, dat de eige
naar van het slippertjesmakend hippisch gedierte werd
veroordeeld tot f 8 boete of 8 dagen.
■N DROGE LEVER IS LASTIG MET DE WARMTE.
De 28-jarige los-werkman Willem K. te Alkmaar,
wiens geest wel gewillig maar zijn vleesch zwak is, had
op 24 Augustus aan de alcoholische verleiding geen
weerstand kunnen bieden en zooveel gepimpeld, dat
toepassing van art. 453 noodzakelijk moest worden ge-
echt. Thans terecht staande, toonde Willem veel berouw
en riep het medelijden van den Kantonrechter nog in,
toen deze het vonnis onder vermaan, op dezen vochtl-
gen weg, die naar Veenhuizen leidt, niet voort te gaan.
RIJWIELBELLEN MET STOMHEID GESLAGEN.
De heeren D. J. W. ter L. en Joh. S., beiden te Alk
maar, hadden zonder eenige voorafgaande afspraak,
aldaar hun rijwiel bereden, op de Noorder- en Dr.
Schaapmanskade. zonder dat het voertuig was voorzien
van een signaalbel. volgens art. 58 Motor- en rijwiel
reglement hoorbaar op een afstand van 50 meter. De
muziek was er totaal uit en veroordeeling van elk der
comparanten tot f 1 boete of 1 dag volgde.
EEN ONVOORDEELIGE SPECULATIE.
Een werklooze fabrieksarbeider, Reinier B. te Castri-
cum had zich zonder vergunning gewaagd in Gevers*
tuin, ten einde een „sloffie" braam machtig te worden.
Hü werd echter tweemaal achtereen gesnapt ter zake
het loopen over verboden grond en had zich heden daar
omtrent te verantwoorden. De stakker beriep zich op
de noodzakelijkheid iets te moeten doen in 't belang van
zijn levensonderhoud en hij werd dan ook van harte
beklaagd en bij wijze van groote consideratie veroor
deeld tot f 2 en f 3 boete, te vervangen door 2 en 3
dagen hechtenis. Dat is de opbrengst van 12Vt slof
braam, als u het weten wilt!
DE NIEUWE LAST OP DEIN RUG VAN DEN
KLEINEN MAN.
De ondernemer van een vischhandeltje ln het Gr.
Nleuwland te Alkmaar, de 39-jarige Bern. E., was op 17
Sept. gecalangeerd, omdat hij dien Zaterdagavond om
streeks 10 uur 40 nog een hartigheidje had verkocht
in den vorm van gerookte paling. Hij stond heden des
wege terecht en toonde zich uit den aard der zaak wei
nig Ingenomen met deze hatelijke belemmering van zijn
bescheiden broodwinning. Zoowel Kantonrechter als
Ambtenaar konden zich zijn ontvredenheid indenken,
maarzoo als de Kantonrechter zeide: Ita lex est scrlpta,
zpó is de wet nu eenmaal geschreven en de rechter Is
niet geroepen om de innerlijke waarde te beoordeelen,
maar om die wet te handhaven. Met deze schrale troost
en f 3 boete of 3 dagen kon de geplaagde gerookte-
visch-winkelier alzoo vertrekken.
VREEMDELINGEN IN JERUZALEM, OPGELET.
De Zandersloot, of zooals het nu meer deftig en
grammaticaal juist heet, de Zanderweg, te Alkmaar, is
vanaf Zaterdagvoormiddag 12 uur tot Maandag afge
sloten voor rijwielverkeer, ter bescherming" van de lik
doorns der vele wandelaars.
De 21-jarige bediende der firma de Wijs en Broers,
Joh. D., die pas uit Eindhoven kwam en nog geen tijd
had gekregen, de Alkmaarsche politieverordening door
FEUILLETON.
Roman van Norbert Ga ral.
10.
Een half uur later stormde een der verkoopsters van
het bekende modepaleis Varndal en Co. het kantoor
van haar chef binnen met de opzienbarende mede-
deeling, dat Nicole Irvine, de bekende oplichtster, de
brutaliteit bleek te hebben zich weer in de zaak te
laten zien, hier in dezelfde zaak, waar zij een jaar
geleden op zoo geraffineerde wijze haar slag had ge
slagen.
Mr. Varndal haastte zich naar de verdieping, waar
Nicole Irvine zich, volgens de mededeelingen van de
verkoopster, moest bevinden. Hij was vast besloten
korte metten met haar te maken en haar zonder vorm
van proces de deur te wijzen.
Maar toen hij tegenover Nicole stond, stond een heer,
die tot dusver zwijgend naast haar gezeten had, van
zijn stoel op en zei: „Mijn naam is Savages, Jules Sa-
vages. Deze jonge dame. Miss Nicole Irvine, wenscht
eenige voorjaarstoiletten van u te betrekken".
De uitwerking van deze woorden was verbijsterend.
Gedurende eenige seconden weerspiegelden de meest
uiteenloopende gevoelens zich op het gelaat va.n Mr.
Varndal. Woede en verontwaardiging maakten plaats
voor grenzenlooze verbazing.
„Mr. Savages persoonlijk...?" stamelde hij en hij
maakte op dit moment niet bepaald een intelligenten
indruk. Spoedig wist hij zich echter te beheerschen en
terwijl het onderdanige glimlachje, waarmee hij zijn
beste klanten placht te begroeten, op zijn plaats ver
scheen, zei hij tot de verkoopster, die nog steeds met
open mond het drietl beurtelings aanstaarde: „Miss
Irvine gunt ons weer de eer van haar belangstelling.
Laat u direct de nieuwste Parijsche voorjaarsmodellen
zien!" En zich vervolgens met de meeste voorkomend
heid tot Irvine wendend: „U zult ongetwijfeld een keus
kunnen doen: wij hebben juist gisteren de laatste
ncuveaute's uit Parijs ontvangen."
En toen Nicole aan Savages* zijde het modepaleis van
Varndal en Co. verliet, begon een der merkwaardigste
autoritten, welke zij ooit in haar leven gemaakt had en
die aan de society dagenlang stof gaf tot praatjes, die
te lezen, had een pakje te bezorgen bij een renstal,
onbewust de verordening overtreden en kon nu de
rijkskas versterken met f 1.50 boete. Hü verdient 11
gulden, waarvan af 9 gulden kostgeld, dus als hij deze
week nog sopt, zal het niet vet zijn.
UITBREIDING VAN ALIvMAARSCH COMFORT
VERZOCHT.
Het meerendeel van de openbare toiletten in Alkmaar
munt uit door behaaglykheld en sierlükheid van bewer
king. Plafondlicht, stroomend water, architectonisch in
renaissancestijl, onberispelijk afgewerkt, geven zij een
aangenaam aspect en kunnen als sieraden der gemeente
worden aangemerkt. Jammer, dat er niet meer reclame
voor deze inrichtingen van kunst en gemak wordt ge
maakt. want onbekendheid met de sanwezigheid van
een dergelijke retirade was oorzaak, dat in den avond
van Woensdag 21 Sept. na afloop van het landbouw -
feestvuurwerk een 56-jarig landbouwer, Pieter M. uit
Hensbroek een urologische overtreding pleegde en he
den terecht stond. De goede man wist duidelük te
maken dat nood hier wetten brak en werd dan ook
tot de minimum-boete, f 0.50 of 1 dag. veroordeeld,
doch de Kantonrechter maakte van deze gelegenheid
gebruik op te merken, dat dergelijke inrichtingen ln
Alkmaar noodwendig moesten worden vermeerderd en
de bestaande niet zoodanig gecamoufleerd, dat zü voor
vreemdelingen onvindbaar waren. Aan het uitgesproken
verzoek, deze aangelegenheid te publiceeren, willen wij
volgaarne voldoen.
In de groote dagbladen van heden komt een bericht
voor, waarin kennis wordt gegeven, dat waarschijnlijk
in 'b begin der komende week een Duitsche Regeerings-
delegatle onder leiding van minlstrlalrat Walter, Ne
derland zal komen bezoeken teneinde met de Nederland
sche Regeering besprekingen te houden over de doop
Duitschland in te voeren contingenteeringsmaatregelen
ten laste van den uitvoer van Nederlandschen land-,
tuinbouw en zuivelproducten naar Duitschland.
De Duitsche delegatie koestert daarbü de hoop, dat
men Nederland zal kunnen overtuigen van de „tydelij-
k«"? noodzakelykheid dier contingenteeringsmaatrege
len, welke vrijwel gelijk staan met een algeheel verbod
van invoer van Nederlandsche bodemproducten naar
Duitschland.
Deze nieuwe poging van Duitschland of liever van
de Duitsche Regeering om door verbod va.n invoer van
Nederlandsche producten, den Nederlandschen boer en
tuinbouwer, die nu reeds niet meer op eigen beenen
kan staan, geheel ten gronde te richten, wordt daarna
wel heel zachtzinnig aangekondigd en gecamoufleerd,
met de verzekering, dat ter zynertijd, wanneer Duitsch
land weder in betere conditie verkeert, en de Duitsche
koopkracht zal zijn teruggekeerd, men ook weer meer
van den Nederlandschen leverancier hoopt te betrekken.
Erg leuk, als het niet zoo brutaal was, maar tegen
over den dummen Hollander schijnt alles geoorloofd;
die slikt dat wel.
Wü moeten daarbij vooral de Duitsche industriearti
kelen blijven afnemen, want natuurlijk, anders zou
Duitschland met deze overeenkomst toch nog niet ge
baat zijn.
Men staat werkelijk paf, hoe 't mogelijk is, dat een
land hetwelk jaarlijks voor 3 k 400 millioen gulden aan
goederen meer naar Nederland uitvoert dan wij
naar Duitschland zenden, en waardoor de Nederland
sche handelsbalans ten koste van den Nederlandschen
producent en belastingbetalenden burger, zeer ongunstig
wordt beinvloed, nog de verregaande brutaliteit durft
hebben om tegenover z'n beste klant Nederland be
trekt naar ik meen ongeveer elf procent van den ge-
heelen Duischen uitvoer nog hoogere eischen te stel
len en na Nederland eerst van z'n jas te hebben be
roofd, hem nu ook nog z'n hemd wenscht uit te trekken
Zal de Nederlandsohe Regeering deze verdere afslach
ting van den Nederlandschen producent nog langer ge-
doogen, en op deze Duitsche voorstellen ingaan?
Och mischien wel. De Nederlandsche Regeering is
Immers een Joris Goedbloed en er sohijnen in Nederland
machten te zijn, die ten behoeve van hun eigen belan
gen de Nederlandsche producenten gaarne aan de Dult-
Bohe eischen ten offer brengen.
Reeds éénmaal zün de nederlandsche producenten aan
Duitschland verkocht; zullen nu ten tweede male de Ne
derlandsche boeren en tuinbouwers aan de Duitsche
belangen worden ten offer gebracht? Wie zullen de
onderhandelingen met de Duitsche delegatie voeren, en
zullen de belanghebbenden, hier de boeren en tuinbou
wers, weder geheel buiten hun weten worden opge-
hang?
In Zweden, in Denemarken, in Hongarije, heeft men
tegenover de Duitsche eischen reeds tegenmaatregelen
genomen of zal die nemen.
zelfs hun weg vonden naar Devonshire, waar Lord
Drusmond zün burgemeestersmantel weer had opgevat.
Zij deden inkoopen bij alle zakenmenschen, die des-
tüds door Nicole benadeeld waren geworden en overal
ontmoetten zij hetzelfde beeld: verontwaardigde ge
zichten, welker uitdrukking echter onmiddellijk ver
anderde, zoodra Savages zün naam noemde en zyn
chequeboek te voorschijn haalde.
Achter in den wagen hoopten de paketten en doozen
van alle mogelüke afmetingen zich op. Nicole was niet
meer te herkennen. Moedeloosheid en melancholie
waren verdwenen en langzaam scheen haar oude
vroolijkheid terug te keeren.
Toen zij het pension weer naderden, gaf Nicole den
wensch te kennen het laatste eind te voet te willen
afleggen. Na de opwindende gebeurtenissen van dezen
dag zou de frissche buitenlucht haar goed doen.
„Als je het goed vindt, zal ik je vergezellen, Nicole,"
zei Savages ,.Ik heb nog een paar dingen met je te
besprekfen."
Zü stegen uit; Savages gaf den chauffeur opdracht
naar het pension te rijden en daar te wachten.
Ongemerkt was de avond gevallen. Hier en daar
brandden reeds lantaarns. Nicole en Savages wandel
den door de stille straten, voorbij keurig onderhouden
villa's met fraai aangelegde tuinen.
Plotseling bleef Nicole staan. Zij nam haar hoed af
en ademde met volle teugen de frissche buitenlucht in.
De wind streek zacht door haar krullend haar en op
haar gelaat lag een gelukkige glimlach.
Met welgevallen constateerde Savages de verandering
die met zijn beschermelinge had plaats gegrepen.
„Zoo beval je me beter. Nicole", zei hij. „Je hebt nu,
zooals ik zie, je zelfbewustheid en je goede stemming
teruggevonden. En dat is van zeer veel belang. Ik heb
grootsohe plannen met je. Je buitengewoon ontwikkeld
aanpassingsvermogen is een van je sterkste eigenschap
pen. Ten opzichte van menschenkennls hen je mü vol
komen de baas. Ik zou niet zeggen, dat je uit een pro
vincieplaatsje komt en in betrekkelük bekrompen om
standigheden bent opgegroeid. Zóó zeker en zelfbewust
ben je ln je optreden."
„Dat was juist mijn ongeluk, Mr. Savages". antwoord
de Nicole peinzend. „Allen geloofden aan mijn rijkdom.
U ziet, dat m'n aanpassingsvermogen mü tot dusver al
leen nadeel heeft gebracht."
„Wat zyn dat voor dwaasheden Nicole! Deze eigen
schap zal je juist in staat stellen een weg te gaan. die
weliswaar moeilük. maar dan toch in ieder geval loo-
nend zal zün. Ik wil een tooneelspeelsteT van je maken,
waarvan heel Engeland zal spreken. Niet een tooneel-
speelster uit den schouwburg. Nicole, neen. in het wer
kelijke leven zul je een rol spelen van beteekenis, een
rol..."
De Depnsche en Zweedsche spoorwegen zullen geen
schop Duitsche steenkolen meer gebruiken en hebben
hunne bestellingen elders gedaan.
Wat zal de Nederlandsche Regeering doen? Zal ze
op de Duitsche'ongemotiveerde en totaal misplaatste
voorstellen ingaan en de boeren geheel ten gronde la
ten gaan, of zal ze van de gelegenheid gébruik maken
om de rollen om te keeren en aan Duitschland den
volkomen rechtvaardigen eisch te stellen, dat, waar
Duitschland hier jaarlüks voor 3 a 400 millioen gulden
meer van zün producten invoert dan wij naar Duitsch
land uitvoeren, wij van Duitschland voor de eerstkomen
de jaren de waarboren eischen van een geheel vrijen
invoer van al onze Nederlandsche bodemproducten naar
Duitschland, ten bate van den Nederlandschen pro
ducent en den Duitschen consument.
Niets meer en niets minder!!
't Zal wel niet zoo loopen, want de Duitsche gedele
geerden zyn gehaaide jongens; en onze onderhande
laars.
Maar Ik meen het toch te moeten zeggen, want „het
gaat er volgende week om", althans, het kan er om
gaan: er staan voor de Nederlandsche productenen zeer
groote belangen op het spel en ,.un homme averti en
va ut deux".
Maar ook al zou dan onze Regeeering niet pogen uit
deze onderhandelingen voor de Nederlandsche produ
centen verbetering te slaan, wat alleszins haar plicht
was; als deze onderhandelingen tot een voor Nederland
ongunstig einde worden gebracht, en de Nederlandsche
Regeering, wat eigenlyk ondenkbaar is, inderdaad op de
zooals ze in de dagbladen worden aangekondigd
Duitsche voorstellen mocht ingaan, en daardoor de
toestand voor de Nederlandsche bodembedrüven nog
ongunstiger en nog ondeugdelijker worden, dan zou dat
zeker veel overeenkomst hebben met landverraad en de
Nederlandsche Regeering geen „Joris Goedbloed" maar
een Joris Slechtbloed geworden zyn.
J. VLUG.,
Noordscharwoude, 28 Sept. 1932.
Beperking van den steun.
Naar wij van de Tarwe Centrale vernemen, aldus
de N. R. Ct., kunnen dc gewestelijke tarwe organisa
tics aan hun ledon mededeeling doen, dat in 1933
ten hoogste om voor steun in aanmerking te ko
men een derde van het bouwland met. tarwe be
bouwd zal mogen worden. Onder bouwland te ver
staan het land, dat in 1032 als bouwland in gebruik
was.
Natuurlijk is het mogelijk, dat een lid door verkoop
of overgang in andere handen of op andere wijze in
1933 meer bouwland in handen heeft dan in 1932.
Hij zal dan ook van dat meerdere een derde met
tarwe mogen bezaaien.
Voorkomen dient te worden, dat land in 1932 als
blijvend grasland in gobruik, gescheurd wordt met
het doel daarop tarwe te vciLouwen. In elk geval
mag dat bij de berekening niet meetellen.
Voorts vernemen we van andore zyde, dat de mi
nister accoord gaat met een voorloopige uitbetaling
van f 10.voor den oogst van 1932.
In vollen omvang
De staking van de arbeiders ln de vervoerbedrijven
te Hamburg is Zaterdagochtend in voleln omvang be
gonnen. Wie zich naar zün werk wilde begeven vond
noch stadstrein, noch tram, autobus of Alsterboot. Aan
gezien het Vrüdagnacht genomen besluit nog niet be
kend was, verzamelden zich steeds weer menschen aan
de haltes voor '-am of bus.
Vele lieden ne nn samen een taxi naar de binnen
stad, anderen keerden naar huis terug om hun sinds
lang niet gebruikte fiets voor den dag te halen. De
meesten legden echter den weg naar hun werk te voet
af. De zeer vele taxi's en de ongewoon vele fietsen als
mede in gebruik gestelde autobussen, vrachtauto's en
particuliere voertuigen, gaven het stadsbeeld een onge
woon aanzien.
De staking is in nog geen acht uur tüds tot stand ge
komen. Gisteravond te zes uur hadden de arbeiders in
de bedrijven hun stem uitgebracht. Te 9 uur werd een
conferentie gehouden met den bemiddelaar, die na rug
gespraak met de voormannen, gisteravond tegen elf uur
als volkomen mislukt kon worden beschouwd, zoodat
men vannacht om 12 uur voor de uitgemaakte zaak van
do staking stond.
In een oogwenk waren de staklngsposten georgani
seerd. Een ordonnans-dienst en een stakingscentrale
werden ingesteld en vanmorgen tegen vier uur was alles
Verbaasd keek zü hem aan.
„U hebt my »n het leven een zekere rol toegedaoht
Mr. Savages...?" stamelde zü en in haar toon lag zoo
wel vrees als nieuwsgierigheid opgesloten. „Wat ls dat
voor een rol, als ik vragen mag...?"
Doch Savages scheen hierop het antwoord schuldig
te willen blyven. „Dat zul je nog vroeg genoeg ervaren,
Nicole", zei hü met een geheimzinnig lachje, dat intus-
schen niet naliet haar vertrouwen in hem te doen te-
rugkeeren. „...Nog vroeg genoeg, maar Ik kan je verze
keren, dat het een rol ls, die je passen zal..."
Een gestoord souper.
Lord Berry Davis bevond zich in de slaapkamer van
zün comfortabel ingerichte vrijgezellen woning en be
wonderde- zichzelf in den grooten staanden spiegel. In
de beste stemming knikte hü zün evenbeeld vergenoegd
toe, trok zyn das nog wat strakker aan. streek een
paar wederspannige haren glad en begaf zich vervolgens
naar zijn zitkamer. Hy monsterde een en ander met een
kritischen blik en zich daarop tot zijn bediende wen
dend, vroeg hü: „Alles in orde. Tommy?"
Tommy knikte sleohta. Van alle brave butlers, die er
op de wereld rondloopen, was hij de zwijgzaamste. Da
gen verliepen zonder dat er een woord over zün lippen
kwam. Wanneer hij echter genoodzaakt werd het zwü-
gen te verbreken, begreep iedereen onraiddellyk, waar
om Tommy er de voorkeur aan gaf elk overbodig woord
te vermijden. Hij stotterde! Hij stotterde dusdanig, dat
er van zijn waardigheid maar heel weinig overbleef, als
hü den heroisóhen strijd tegen zün spraakgebrek op
nam.
Tommy volgde zün meester gerulsohloos als een scha
duw naar de voorkamer, hielp hem in zün autojas, reik
te hem zijn sportpet, nam vervolgens Berry's avondcape
en diens in een doos verpakte hooge hoed en bracht
beiden naar de rood gelakte, twee-persoons cabriolet,
welke voor het huis stond. Hü opende een smalle kof
fer. welke achter aan de auto was bevestigd en borg
daar de kleedingstukken zorgvuldig in weg.
Lord Davis nam achter het stuur plaats en gaf gas.
Terwijl hij door de straten van de city reed, hielden
zijn gedachten zich onophoudelyk bezig met het doel
van dezen tocht: Elis!
Een half jaar had hy met haar in Biarritz door ge
bracht. Hü was vrgwel niet van haar zijde geweken en
hoewel hü alles in het werk had gesteld haar te ver
overen, was zij koel en ongenaakbaar gebleven.
De gebeurtenissen der laatste dagen echter hadden de
anders zoo flegmatische Elis in een toestand van op
winding gebracht, welke hü niet van haar kende. De
oorzaak hiervan scheen te moeten worden gezocht in
oneenigheid met haar man en verschillende omstandig-
gereed om eventueele werkwilligen te weren ls het werk
zoo lastig mogelük te maken.
De communisten hadden nog in den loop van den
nacht eenige duizenden leden gemobiliseerd, die aan de
verschillende stations gingen posten en op tal van plaat
sen de arbeiders toespraken.
Men verwacht, dat de Rfjlcsregeering, die nog in den
loop van den nacht van de gebeurtenissen te Hamburg
op de hoogte was gesteld, in zal grijpen om de staking
zoo kort mogelijk te doen duren. Voorloopig ligt het ge_
heele openbare verkeer in Hamburg stil, zoodat ook
voorsteden en Altona met een totale bevolking van
ruim twee millioen menschen, van verbinding met het
centrum verstoken zyn. Zelfs de passagiersdiensten met
de kleine bootjes over den Alster zyn gestaakt.
Aan de staking nemen meer dan 8000 man deel. Da
politie heeft toegestaan, dat alle auto's voor passagiers
vervoer worden gebezigd, ook de vrachtauto's. De ta
rieven voor dit noodverkeer zullen zich in de praktijk
wel vanzelf regelen. Het personeel, dat belast ls met het
beheer en het opzicht over de „Hoohbahn", en dat. nog
niet in staking ls, zal Maandag zyn houding bepalen.
Een voorproef der verschrikking.
Dezer dagen zün, zooals wij reeds aankondigden, W
Rome luchtmanoeuvres gehouden.
Onder de millioenen bewoners van Rome en den Va-
ticaanschen staat, was ook de H. Vader, die een voor
beeld medemaakte van de verschrikkingen, waarmede
een moderne aanval uit de lucht gepaard gaat.
Indien het publiek niet tevoren gewaarschuwd was,
dat de lucht-aanval, welke ten doel had den bewoners
van Rome en het Vatlcaan te leeren. hoe zy" zich in
geval van oorlog hebben te gedragen, zou plaats vinden,
dan zou ongetwüfeld een paniek zijn ontstaan.
De wijze, waarop de Italiaansche luchtvloot zich van
haar taak kweet, aldus schrüft de Romelnsche corre»-
nondent van de „DallyHerald" aan zün blad, liet aan
va-schrikkelijke realiteit niets te wenschen over.
Toen het gedonder der tallooze machines het geraas
van het verkeer in de straten van Rome geheel over
stemde, daalde een regen echte bommen over de stad
neer. In plaats van giftige gassen, ontwikkelden de
Sommen hevige rookwolken, welke een verschrikkelijk
beeld gaven van de uitwerking van het doodende
■"s in een werkelüken oorlog.
Kort na tien uur des avonds werd het alarmsignaal
gegeven door da krachtige stoomfluit, naar welke an
ders de Romeinen des middags hun klokken en horlo
rres regelen.
In minder dan vüf minuten was de geheele stad In
volslagen duisternis gedompeld. De straatdeuren der
Suizen werden aeopend om de voorbügangers ln de ge-
'«■^enbeid te stellen binnenshuis een toevlucht te zoe
ken. Auto's, bussen, taxi's en trams stopten, terwiil de
r>assa®1ers In alle richtingen uiteenstoven op zoek naar
deuren.
Degenen, die ziah binnenhuis bevonden, waren er nog
het best aan toe. daar zü niets anders te doen hadden
dan de vensters te sluiten en te wachten, tot het signaal
zou weerklinken, dat het gevaar voorbü was.
Het publiek in de theaters vernam, dat de stad ge
bombardeerd zou worden van de orkest-dirigenten, die
de uitvoering staakten en in de bioscopen bemerkten de
toeschouwers het gevaar door het verdwijnen van het
beeld van bet doek, daar de stadscentrale den stroom
uitschakelde.
Hot is voor de eerste maal. dat derge'ijke grootach
ongezette oefeningen in een millloenenstad zün gehou
den.
Echtpaar door een tramtrein gedood.
Zaterdagavond omstreeks half negen heeft do
Drachtster tram twee slachtoffers ceëischt. De heer
en mevrouw Nanninga. wonende te Niebert. gemeente
Leek. lieten op genoemd tijdstip een kennis, die hij
hen op visite geweest was. uit. Deze bezoeker zette
zijn motor aan en door het lawaai dat hierdoor ver
oorzaakt werd. hoorden de heer en mevr. Nanninga
niet, dat een tramtrein van de Drachtster tram. welke
vlak langs hun huis loopt, aankwam, met het nood
lottig gevolg dat beiden gegrepen werden en onge-,
veer 40 meter medegeslcurd werden.
Deerlijk verminkt werden de lijken later gehorgen.
De burgemeester en de marechaussee stelden een
onderzoek in, waarbij vastgesteld werd. dat den ma
chinist geen schuld treft.
heden hadden hem ln die meening gesterkt. Was het
niet opvallend, dat Elis het zorgvuldig vermeed over
Jules te spreken! Lord Davis had genoeg vrouwenken
nis om te begrypen, dat zyn tyd gekomen was.
De auto had intusschen de stad verlaten en gleed nu
ln razende vaart over den breeden straatweg. Hü was
nu niet ver meer van het buiten verwüderd. Een groep
berken, welker zilverkleurige stammen In de heerschen-
de duisternis reeds op eenigen afstand zichtbaar waren,
wees hem den züweg. welke rechtstreeks naar Savage's
villa leidde.
Elis wachtte reeds op hem in de hall. ZÜ scheen zeer
gejaagd en beantwoordde rijn begroeting slechts vluch
tig. Met een nonchalance, die hem verbaasde, wierp zij
haar avondcape om en liep daarna haastig naar de
auto. Berry volgde eenigszlns bedremmeld. Onderweg
trachtte hij uit te vorschen, wat er eigenlyk gebeurd
was, maar zü bleek zoo opgewonden, dat zy eetfgen tijd
noodlg had om te kalmeeren. Eerst toen vertelde zy,
dat haar man de onkieschheld had begaan zich ln het
openbaar met de oplichtster, Nicole Irvine, te vertoo-
nen en alsof dat nog niet genoeg was, had hij met dat
persoontje Inkoopen gedaan bü alle groote zaken, welke
destyds door haar waren benadeeld. Zelfs bü Vandal
Co. het modehuls. waarvan zü en al haar vriendinnen
haar toiletten betrokken, waren zij samen geweest en
ook hieT waren inkoopen gedaan op een wyze, die niet
had nagelaten overal geweldig opzien te baren.
„Dat is werkelijk impertinent!" rep Berry uit, nadat
hü het verhaal tot het einde toe had aangehoord. „Wat
een blamage voor onze familie!"
„Heel Londen spreekt er over!" zuchtte Elis.
„En wat ben je nu van plan te doen?"
„Dat weet Ik niet", antwoordde ze, peinzend voor zich
uitstarend. „Ik weet niet, wat ik doen moet en dat la
juist het verschrikkelijke."
Ook Berry wist geen raad. Het was een ellendige sa
menloop van omstandigheden. Door die Nicoi» Irvine
werden zü nu allen ten tweede male ln een achandaai-
affaire betrokken, die niet minder pynlyk was dan de
eerste.
„Na alles, wat je me verteld hebt, gevoel ik, ®«rUJk
gezegd, weinig lust om naar den schouwburg te gaan",
zei hij eindelyk, het voorloopig verkieselykcr achtend
van het onderwerp af te stappen. „Ik denk dat jy daar
voor ook niet in de ware stemming bent." En hij stelde
voor om den avond in een pas geopend cabaret door te
orengen om op andere gedachten te komen. Het sLik
van Noël Ooward. waarvoor hij reeds twee plaatsen be
sproken had, zou zeker niet in staat zijn haar sleohta
stemming te verbeteren.
Wordt vervolgd.
