NEDERLAND
tusschen Duitschland en Engeland
Snelheid is macht.
Zaterdag 29 October1932^
SCHAGER COURANT.
Vijfde blad. No. 9167
Beschouwingen van den Londenschen
correspondent van het „Berliner Tageblatt"
De dame'
die zich Bancroft noemde
Wy
Angstige tijden!
Nederland hel natuurlijke agrarische
achterland van het industrleele
West-Duitschland.
Nederland een even belangrijke
afnemer van Duitschland.
Eisch en tegeneisch zakelijk en
nuchter overwogen.
Nederlandsche export 256 mllUoen,
Duitsche import 619 mlllioen
gulden.
Mogelijke toenadering tusschen
Nederland en Engeland.
De Londensche correspondent van het Berliner Ra-
geblatt, Walter Schindler, schrijft uit Den Haag, ai
dus de N. R. Ct.:
Een kort oponthoud in Nederland bevestigt den in
druk, dien men een tijdlang kon ontleenen aan de
Nederlandsche pers, n.1. dat een ongewoon diepe er
gernis over Duitschland voelbaar wordt.
Men zal verder moeten treden in de structuur van
het Nederlandsche zakenleven en zich moeten verdie
pen in de mentaliteit van den Nederlander, om deze
ontstemming geheel te begrijpen.
De landbouwstaat Nederland beschouwt zich van
oudsher als het natuurlijke agrarische achterland
van het industriegebied van West-Duitschland.
Een geweldig groot percentage van zijn productie
is ingesteld op de verzorging van dit gebied. De uit
voer van groente van de Noordelijke provincies van
Nederland is zoo goed als geheel gericht op Duitsch
land. Een groot percentage van de zuivelproducten
was bestemd voor de Oostelijke buren.
De Nederlander beschouwt zich daarbij als een even
belangrijke afnemer van Duitschland en niet ten on
rechte legt hij bijzonder sterken nadruk op dit feit.
In geen enkel ander land ook in de verste verte
niet in Engeland is de vrijhandelsidee in zoo ster
ke mate, niet alleen een theoretische wensch, maar
een leiddraad voor de praktische oeconomische po
litiek geworden.
Vrije ruilhandel is het principe, dat den Nederland-
schcn koopman en den Nederlandschen boer bezielt.
Zakelijk cn nuchter worden eisch en tegeneisch af
gewogen, en als op het oogenblik het katholieke land
bouwende Zuiden een scherpen boycot tegen Duitsche
waren verlangt, komt daarin een geweldig grooto te
leurstelling tot uiting. Nederland heeft inderdaad tot
1931 veel meer goederen uit Duitschland ingevoerd
dan daarnaartoe uitgevoerd.
Geschat naar de waarde stond tegenover den Ne
derlandschen export van 256 millioen gulden een im
port van niet minder dan 619 millioen gulden. Ook
Nederland heeft intusschen in strijd met zijn prin
cipe, besloten tot zekere invoerbeperkingen op grond
van zijn contingenteeringswetten. Maar de princi-
piecle opzet is onveranderd gebleven en hij is het
ook die tenslotte gevoerd heeft tot het afslaan van
de Duitsche contingenteeringsaanbiedingen, die door
de „tomatencommissie" in Den Haag zijn voorgesteld.
Het is waar, dat deze Duitsche voorstellen den Ne
derlanders geen enkele mogelijkheid tot ernstige
overweging gaven.
Men heeft de invoercijfers van het laatste kwartaal
van 1931 voorgesteld als basis van een contingentee-
ring van ongeveer 40 pet., dus van een kwartaal, dat
op zichzelf een zeer lagen Nederlandschen export
naar Duitschland kon aanwijzen.
Men zie het volgende staatje van den Nederland
schen uitvoer naar Duitschland in de eerste negen
maanden, in millioenen K.G.
1929
1930
1931
1932
Boter
28,1
2.48
15,2
6.3
Kaas
33,6
30,5
27,1
25,2
Roode kool
31,7
31,3
14,8
19,5
Bloemkool
27,4
27.5
14,0
8,1
Tomaten
24,5
32,2
27,6
36,9
feuilleton.
Roman van Norbert Garal.
„Nicole", zei Savages kalm, „het spijt me werkelijk
voor je, maar het moet me tooh van het hart. dat de
aangelegenheid, waarvan je me nu vertelt, voor .mij
geen waarde meer heeft. Je moet me goed begrijpen
Nicole", vervolgde hij, den kleinen gummiclown, die op
zijn schrijftafel stond, in de hand nemend en hem nauw
keurig bekijkend, „je moet me goed begrijpen. Ik heb
alle mogelijke moeite gedaan om mijn vrouw tot rede
te brengen, maar het was tevergeefs! Een mislukte
speculatie... ik zal me er bjj moeten neerleggen, al zal
me dat dan zeker niet gemakkelijk vallen."
Terneergeslagen en ontmoedigd, zooals Nicole hem
nog nooit gezien had, liet hij zich nu in zijn stoel val
len.
„Men moet nu eenmaal niet boven zijn stand leven,
ook psychisch niet. Men moet zijn gedachten bij elkaar
houden en ze niet verkwisten aan. dingen, die tooh niet
to veranderen zijn. Mijn zaken eischen al mijn krach
ten, al mijn energie."
Het was Nicole. alsof hij tot zichzelf had gesproken.
Zij wist niet, wat ze hierop moest antwoorden, maar
Savages hielp haar uit de impasse, door het gesprek
geheel onverwacht op Berry te brengen.
„Je zei zooeven, dat Berry je geheel onverschillig ge
worden is. Wanneer dat inderdaad het geval is, kan ik
je slechts geluk wenschen. Overigens is dat natuurlijk
jouw zaak. Geloof me Nicole, ook met jou had ik
slechts het beste voor. De gebeurtenissen hebben ech
ter een geheel anderen loop genomen dan ik aanvanke-
VtrWacht had" Laten we dus een streep zetten onder
clat alles. Ik wensoh er niets meer over te hooren."
Men heeft de Duitsche contingenten en invoerrech
ten tot nu toe met een zeker geduld en met een zeker
begrip gedragen in Nederland.
Het botercontingent van 5000 ton had toch al eenige
opschudding verwekt, maar de nieuwe meer elasti
sche Duitsche regeling zal hier een verhooging voor
Nederland mogelijk maken. Maar ter zake kundigen
beweren, dat de nieuwe contingenteeringsvoorstellen
tenslotte op niets anders zullen uitloopen dan oen
Nederlandschen levensmiddelenexport naar Duitscn-
land te beperken tot ongeveer 12 pet. van dien in
een normaal jaar.
Gelukkig houdt men in ambtelijke kringen in ucn
Haag het hoofd koel. Het zou absoluut verkeerd zijn,
om de Nederlandsche regeering bedoelingen in den
zin van een handelsoorlog tegen Duitschland toe te
schrijven. Maar even verkeerd zou het zijn aan te
nemen, dat Den Haag pasief blijft en een uitsluitend
afwachtende houding aanneemt. In alle stilte wor"
den daar plannen gemaakt en besproken, over de
draagwijdte waarvan men in Duitschland niet weinig
verbaasd zal staan.
Maar op de een of andere manier koestert men toch
ook wel de stille hoop. dat de Duitsche regeering of
geheel van de contingenteering zal afzien of ten min
ste zeer belangrijke veranderingen zal invoeren.
Gebeurt dat echter niet, dan kan men er zeker van
zijn, dat Den Haag ernaar streelt zijn handelsrela
ties met andere landen nit te breiden ten koste van
Duitschland. Het feit. dat het Duitsch-Nederlandsche
handelsverdrag op 31 December afloopt kan zulks in
de hand werken.
Herhaaldelijk is in den laatsten tijd het probleem
van een toenadering tot Groot-Britannië besproken
Maar met de aankondiging van te verwachten onder
handelingen over handelsverdragen tusschen Enge
land en de Scandinavische staten, is de zaak pas op
gang gemaakt.
Volgens mijn inlichtingen zal dezer dagen een ver
tegenwoordiger van de Nederlandsche regeering naar
Londen gaan, om met de Engelsche regeering voe
ling te krijgen, aanvankelijk alleen nog maar voor
inlichtingen.
Dat Engeland veel gelegen is aan het openen van
onderhandelingen over een handelsverdrag met Ne
derland, komt overigens ook tot uiting in de activi
teit, die het Engelsche gezantschap den laatsten tijd
in Den Haag ontwikkelt. Engeland heeft weliswaar
door zijn nco-protectionisme, dat culmineert in de
verdragen van Ottawa, zeer zware schade toegebracht
aan den Nederlandschen landbouw, maar het ver
moeden schijnt niet ongegrond, dat Engeland van
nlan is, om Nederland evenals de Scandinavische lan
den op te nemen in een min of meer gesloten Empire-
handelssvsteem en ook met Nederland een daaraan
beantwoordende soort „koehandel" te beginnen.
Er moet de nadruk op worden gelegd, dat men ook
in Den Hang de mogelijkheden van een toenadering
bespreekt. Maar deze besprekingen zijn totnutoe nog
zeer vaag gebleven.
De consequenties van de verdragen van Ottawa
zijn voor Den Haau nog te onduidelijk, dan dat de
Nederlandsche regeering reeds van haar kant zou
kunnen zien of de aanslagen op het meestbegunsti-
ginessvsteem, die in de besluiten van Ottawa zijn
vastgelegd, of de bezwaren tegen een uitbreiding van
het voorkeurssysteem buiten het Empire, zijn te over
bruggen. De berichten als zou het hij de onderhande
lingen over het handelsverdrag met de Scandinavi
sche landen in hoofdzaak alleen maar gaan over een
wijziging van de bestaande verdragen, worden ecnigs-
zins sceptisch beoordeeld.
Overigens moet men wel bedenken, dat het handha
ven van den gouden standaard in tegenstelling
met de Scandinavische landen Nederland in een
heel andere positie tegenover Groot-Britannië plaatst.
Toch ziet men zekere mogelijkheden om de buiten
gewoon groote verliezen, die de. Nederlandsche export,
ook op de Engelsche markt heeft geleden, door zekere
concessies ten koste van den invoer uit Duitschland,
te verminderen. Wij hebben allen grond om aan te
nemen, dat hierbij de vraag van de Nederlandsche
kolenbehoefte een bijzonder belangrijke rol speelt. Ne
derland heeft in 1931 ongeveer 9.4 millioen ton kolen
ingevoerd ter waarde van 107 millioen gulden,
waarvan 80 millioen uit Duitschland.
Het staat vast, dat de regeerinn ln Den Haag den
kolenlnvoer zal aanbieden als object voor de aan
staande onderhandeling over een handelsverdrag met
Engeland.
Men denkt daarbij niet aan ©en feitelijk invoer
verbod van Duitsche kolen of een speciaal invoer
recht. Alleen met behulp van de Nederlandsche con-
En plotseling toonde hij zich weer de kalm©, nuchtere
zakenman, wiens koele, afgemeten beleefdheid elke
vorm van vertrouwelijkheid uitsloot
„Wat onze zakelijke relaties betreft. Nicole, wilde ik
je nu maar meteen mededeelen, dat ik je langen tijd
niet meer noodig zal hebben. Het spreekt vanzelf, dat
je salaris gewoon doorgaat, maar je werkkring zal uit
sluitend bestaan in het houden van door ons opgestelde
redevoeringen op vergaderingen van de Safety Trade.
Waar echter de eerstvolgende vergadering niet eerder
zal plaats hebben dan over een half jaar, is je aan
wezigheid hier voorloopig niet verelscht. Mocht ik je
onverhoopt tussdhentijds noodig hebben, dan zal ik je
door Haynes laten waarsohuwen. Overigens blijft je
werkkamer hier natuurlijk te allen tüde tot je beschik
king."
Hij dadht een oogenblik na. Toen besloot hij, eenigs-
zins aarzelend: „Verder is er, geloof ik niets meer te
bespreken..."
Zijn houding bewees duidelijk, dat hij het gesprek als
geëindigd beschouwde.
Nicole stond langzaam op. Een gevoel van ontzetten
de teleurstelling en verlatenheid had zich van haar
meester gemaakt. De man. die haar steeds met zijn
kracht en goede zorgen omringd had. de man. aan wien
zij zich in haar nood 'had vastgeklampt, hij schoof haar
eenvoudig terzijde. Hij had haar niet meer noodig. Zij
was overbodig geworden. Hij begreep niets van den
hopeloozen toestand, waarin zij verkeerde, voelde ook
niet, dat hij tenslotte de eenige was, die haar zou heb
ben kunnen helpen haar leven opnieuw op te bouwen.
„Ik dank u voor alles, wat u voor me gedaan hebt",
zei ze zacht. „Het ga u goed. Mr. Savages!"
Den volgenden dag kwam bij het bestuur der nieuw
opgerichte Safety Trade Company een schrijven in,
waarin Lady Nicole Davis meedeelde, dat zij zich tot
haar spijt genoodzaakt had gezien als lid van den raad
van toezicht te bedanken.
Een onverwacht besluit.
Baby zat in een lunchroom, welke tegenover het mi
nisterie van koloniën gelegen was en wachtte vol on
geduld op Nicole.
tingenteeringswetten zou men een regeling van den
kolenimport uit Duitschland kunnen doorzetten.
Bovendien moet gewezen worden op de Belgisch-
Nederlandscho overeenkomst, waardoor bij aanstaan
de onderhandelingen met Engeland, twee belangrijke
industrieele concurrenten op de Nederlandsche markt
elkaar zouden ontmoeten; tenzij men er in beginsel
toe zou kunnen besluiten om Engeland op te nemen
in de Belgisch-Nederlandscho overeenkomst.
Dat zou echter, naar onze meening, toch indrui-
schen tegen de bedoelingen van de verdragen van
Ottawa.
Nederland heeft, zooals gezegd, door de daling van
het pond en het neoprotectionisme van Engeland, bui
tengewoon groote verliezen geleden op de Engelsche
markt Als voorbeeld zij aangevoerd, dat in de eerste
zeven maanden van dit jaar, in vergelijking met den
zelfden tijd in 1931. de boterexport naar Groot-Britan
nië is gedaald van 60.438 tot 2-4.075 cwts, terwijl De
nemarken en Nieuw-Zeeland, met hun eveneens ge-
deprosieerde valuta's, hun export van 1.41 tot 1.5, resp.
van 1.24 tot 1.37 millioen cwts. hebben verhoogd.
De uitvoer van Nederlandsche eieren is gedaald van
2.38 millioen tot 993.000 „great hundreds" (1 great
hundred: 120 stuks).
Toch zou men te ver gaan als men dezelfde erger
nis zou willen vaststellen tegenover de Engelsche po
litiek als die er heerscht tegenover Duitschland.
Want per slot van rekening heeft Nederland veel
minder van Engeland dan van Duitschland gekocht.
Volgens de waarde bedroeg de invoer uit Groot-Bri
tannië over 1931 159 millioen gulden tegen 619 milli
oen uit Duitschland, terwijl Engeland nog het vorige
jaar met 320 millioen gulden de eerste importeur was
van Nederlandsche waren.
Nadat gebleken is, hoe weinig Engeland's export
heeft gewonneji bij de daling van het pond, is men
in Nederland wat tot kalmte gekomen en is men daar
enboven zeer positief tot de overtuiging gekomen,
dat een dergelijke stap in Nederland niet slechts on-
noodig, maar zelfs schadelijk zou zijn. Inderdaad
wordt er in de eerste plaats in ambtelijke kringen in
Den Haag de nadruk op gelegd, dat een depreciatie
van den gulden, die in ieder geval Nederland nader
zou kunnen brengen tot Engeland en het Britsche
rijk, absoluut niet in aanmerking komt.
tJ BEWEEGT
u voort mot ©en snelheid van pl.m, 1675
K31. per uur ten opzichte van den aardas,
met de aarde beweegt u zich voort t.o.v.
de zon en legt pLm. 126835 K.M. per uur
af. Met het zonnestelsel schiet u door het
heelal t.o.v. Vega en iedere zestig minu
ten vordert u pl.m. 6800 KM.
Sedert het begin der wereld heeft de mensch ge
tracht snel vooruit te komen. Men kan dit opvatten zoo
als men wil, het blijft altijd waar. Snelheid beteekent
macht. Wat we allen bezitten is: de tijd. De snelheid
dient om deze schat te bewaken.
De grootste physisöhe snelheid, die we kennen, is die
van lioht en electricteit; zij bedraagt ongeveer 300.000
KM. per seconde, maar aldus wil het de optimisti
sche denker de gedachte is sneller dan het licht.
Wanneer iemand de honderd meter in 10 seconden
loopt, wekt hij de bewondering op de geheele wereld.
Maar zijn ontstellende vlugheid komt neer op 36 KM.
per uur, een vaartje, waarvoor Uw auto zich zou scha
men.
Een renpaard, dat tot de star-klasse behoort, zou 63
KM. per uur afleggen. Het publiek, dat een race bij
woont, is enthousiast, wanneer het dier het wereldre
cord verbetert met een of twee •metertjes per seconde.
Niemand echter neemt de lomotief au sérieus, die het
niet verder kan brengen dan die onnoozele zestig kilo
meter. Neen. een trein moet minstens 85 of 90 kunnen
rijden. In Engeland zijn er zelfs exprestremen, die meer
dan honderd halen en dat, terwijl eenige tientallen ja
ren geleden, de vijanden van de locomotief zeiden: „De
uitvinding wordt een fiasco, want meer dan 40 K.M.
per uur kan het mensahelijk lichaam niet doorstaan."
De tegenstanders van het nog steeds moderne ver
voermiddel hebben ongelijk gekregen. Het ijzeren paard,
dat U, omgeven door veel stof en geraas, voorbij snelt,
boezemt ontzag in en desondanks zou een race-auto,
die het niet vlugger kon dan zoo, geen oent waard zijn.
Lrp|pn en repareeren alle soorten Wollen
J Drclcn Kleeding. Kousen en Sokken iook
de aller fijnste). Voor nieuw werk zijn wij no. 1.
JAAP SNOR, Znidstraat 19, Den Helder. (Let op den
gelen winkel).
P.S. Gratis neemt elke bode Uw bestelling of repa
ratie mede. zoowel heen als t e r u g.
Bijna elke minuut wierp hij een blik naar den Ingang
van het machtige gebouw, waar Nicole zich nu reeds
meer dan een uur ophield. En het ergste was. dat hij
er geen flauw idéé van had met welk doel zij daar zoo
lang vertoefde
Reeds heel vroeg dezen morgen was hij door Nicole
opgebeld. Zij had hem gevraagd, of hij op het Departe
ment van Koloniën een zekere Mr. Ampword kende en
zoo ja, of hij haar dan voor dezen heer een aanbeveling
zou kunnen geven. Waarom zij die aanbeveling zoo
dringend noodig had. zou hij hem later wel vertellen.
Zij ontmoetten elkaar voor hei departement, waar
Nicole, na den aanbevelingsbrief in ontvangst te heb
ben genomen, haastig afscheid van hem had genomen
met het verzoek in de lunchroom op haar te willen
wachten.
En nu zat hij hier reeds meer dan een uur zonder
dat Nicole zich ook maar een oogenblik had laten zien
Doch eindelijk scheen zijn nieuwsgierigheid te zullen
worden bevredigd. Hij zag haar de hall van het gebouw
uitkomen, haastig stak zij den rijweg over en eenige se
conden later trad zij opgewonden de lunchroom binnen
Zij had zeer veel te vertellen. In de „Colonial News"
had zij gisteren een advertentie ontdekt, waarin voor
het Rijksbureau voor Graanimport te Bombay een se
cretaresse werd gevraagd. Sollicitanten moesten zioh
persoonlijk aanmelden bij Mr. Ampword op het departe
ment van Koloniën. Deze Mr. Ampword nu bleek een
allerminzaamste oude heer te zijn, die zeer verbaasd
was geweest, toen hij hoorde, dat Lady Nicole Davis
naar de vacante betrekking in Bombay solliciteerde.
Hij had haar echter plechtig beloofd bij zijn chef een
goed woordje voor haar te zullen doen, hetgeen hem,
mede in verband met het feit, dat zij als lid van den
raad van toezicht der Safety Trade Company reeds
naam had gemaakt, zeker niet moeilijk zou vallen. Etn
daarmee was de zaak zeer waarschijnlijk ln orde. Over
een uur werd zij terug verwacht om het contract, dat
dan inmiddels zou worden opgemaakt, te onderteeke
nen.
Baby keek haar aan, alsof hij aan haar verstand twij
felde. „Indlë Bombay... Rijksbureau voor Graanim
port...?" Hij sprong op en greep naar zijn hoed. „Een
oogenblik, ik ben direct terug!"
Zwakte van de organen in den rug bedreigt zoo
wel mannen als vrouwen, vooral in den middelbaren
leeftijd en daarna. De verschijnselen zijn gemakke
lijk te onderkennen.
Als uw rug, ledematen en spieren pijnlijk zijn; als
gij .u prikkelbaar, vermoeid en zenuwachtig voelt;
als gij last hebt van urinestoornissen, waterzuchtige
zwellingen, hoofdpijn, of aanvallen van duizeligheid,
gebruik dan onmiddellijk Foster's Rugpijn Pillen.
Want als tengevolge van verzwakking der organen
in den rug urinezuur en andere schadelijke onzui
verheden zich in het bloed meer eri meer ophoopen
door verwaarloozing der eerste waarschuwende ver
schijnselen, wordt herstel moeilijker Er bestaat ge
vaar voor rheumatiek, ischias, spit, waterzucht en
/daaszwakte.
Foster's Rugpijn Pillen zijn een speciaal middel,
dat rechtstreeks op de bedoelde organen werkt en
geen nevenwerking heeft op de ingewanden. Bij alle
drogisten f 1.75 per flacon.
Een motorboot verplaatst zich, als ze op volle kracht
werkt, mete en snelheid van ongeveer 200 KM. per uur,
doch in de toekomst zullen de oceaanstoomers wel acht
of negenhonderd kilometer kunnen varen. Proeven ooi
Iets in die richting te bereiken worden reeds genomen.
Engelsche en Italiaansohe piloten hebben het tot
ruim zeshonderd KM. gebracht en mensohen, die met
beide beenen op aarde stonden, en over die waaghalzerij
hoorden spreken, duizelde het.
Inderdaad zijn we hiermee aan het eind van ons
sport preetatie-latijn.
Maar een gewone geweerkogel heeft een vaart van
meer dan 3000 KM. per uur.
Alles wat de mensch zioh van snelheid kan voorstel
len is kinderspel, vergeleken met de afstanden en tijden
die we gedeeltelijk wél in cijfers vermochten uit te
drukken, maar waarvan we overigens geen indruk kun
nen krijgen.
In weerwil van onze luchtschepen, vliegtuigen en stra-
tospheertochten zijn wij van physisch standpunt bezien
microben, die op een groot wiel leven en niet eens be
merken. dat het wiel draalt.
Vóór de dagen van Copernicus geloofde ieder welden
kend mensch, dat het universum om onze planeet draai
de. We waren gelijik Multatuli zegt als de muis. die
in de Edammerkaas woonde en die men maar niet uit
't kopje kon praten, dat het heele kaasmagazijn was op
gericht om haar te plezieren.
Tegenwoordig meen en we te weten, dat we licht en
warmte van de zon ontvangen, terwijl de aarde rond
wentelt als een vogel aan een braadspit, dat bij het
vuur wordt gehouden. De modernste mathematici heb
ben dit standpunt in zekeren zin aJ weer verlaten en
wijzen op de relativiteit aller beweging, waardoor het
redeloos zou worden van een beweging te spreken zon
der meer. Slechts een beweging t.o.v. iets anders is
denkbaar.
Zoolang U zich op aarde bevindt, tolt U in het rond
t.o.v. de zon met een snelheid van pl.m. 1675 KM.* per
uur. De aarde doorloopt de 965.000.000 K.M. om de zon
in 365 dagen... en de relativiteitstheorie brengt ons weer
in het onzekere omtrent de aard van dit heele proces.
Hoe 't echter zij: Snelheid is macht. Neem een was
kaars en druk die tegen een dunne eikenhouten plank.
De kaars zal breken.
Schiet nu even-wel hetzelfde object uit de loop van een
geweer; de kaar3 dwars door- een eikenhouten deur
heendringen zondeT te breken.
Men heeft ingezien, dat de uitspraak: snelheid is
macht, in de praktijk steeds op gaat, vandaar het oude
probleem: „Wanneer een onweerstaanbare kracht een
ondoordringbaar lichaam ontmoet, wat gebeurt et dan?
De vraag boeit ons een oogenblik, eensdeels doordat
zij op onze fantasie werkt en andersdeels. doordat zij
ons. verstandelijk bezien, volkomen dwaas lijkt.
Wat antwoordt de natuurkundige, althans wanneer
hij zich verwaardigt zioh met een dergelijke puzzle in te
laten?
„Er is geen ondoordringbaar lichaam bekend en geen
onweerstaanbare kracht ook. Datgene, wat we op dit
gebied ontdekten, bleek eindig te zijn en was meestal in
getallen uit te drukken. Een kind zou in staat zijn d©
aardbol op te tillen als hij maar een hefboom tot zijn
beschikking had en een „steuntje". Een stuk hout zou
door de stalen huid van een pantserschip dringen, wan
neer de snelheid van het projectiel groot genoeg zou
zijn.
Aan den anderen kant: onoverwinnelijke krachten
kennen we niet. Een meteoorsteen, die soms voor het
grootste gedeelte uit „hard" ijzer bestaat, wordt rood
gloeiend, vliegt in stukken en verdampt soms zelfs,
wanneer hij in aanraking komt met het buitenste laagje
van onze atmosfeer, dat zóó ijl is. dat een vliegmachine
er niet kan vliegen en een mensch er geen adem kan
halen. De vesplintering van den meteoorsteen is alweer
het gevolg van de snelheid. Weliswaar gelukt het hem
onzen dampkring binnen te brengen maar de snelhed
doet hem uiteen spatten."
Onze optimistische denker, 'die beweert, dat de ge
dachte sneller is dan het licht en dat daardoor de
mensch tot de hoogste macht kan geraken, dient in
tusschen rekening te houden met 'de mogelijkheid, dat
hem hetzelfde lot kan treffen als den meteoorsteen...
„Baby, wat bezielt je? Wat ga je doen?"
„Natuurlijk onmiddellijk naar Ampword. Ik zal hem
zeggen, dat je zooeven ter observatie in een krankzin
nigengesticht bent opgenomen."
Zij trok hem den hoed uit zijn hand. „Ga zitten, Baby
en luister nu eens kalm naar me. Ik kan niet langer
hier blijven, geloof me..."
Maar Baby was niet van plan zich met een kluitje in
het riet te laten sturen. Hij verlangde open kaart. Waar
om wilde zij naar Indië? Wat waren de redenen, die
haar uit Engeland verdreven? Zat zij in geldverlegen
heid? Dan zou hij haar wel kunnen helpen..."
Nicole had moeite haar ontroering te verbergen. „Ba
by", zei zij met een weemoedig lachje, „je bent een
beste jongen, maar wat je daar zegt, is dwaasheid. Ik
heb gisteren afstand gedaan van een betrekking, die me
500 pond per maand opbracht"
Met open mond staarde hij haar aan. Wat? Had zij
afstand gedaan van een maandelijksch inkomen van
500 pond? 500 Pond, dat was een burgermanskapitaaltje.
Zijn salaris bedroeg nog geen 50 pond per maand. Er
moesten dan toch wel zeer bijzondere redenen zijn ge
weest welke er haar toe hadden doen besluiten zoo'n
prachtige betrekking te laten loopen. „Als je mij niet
vertellen wilt wat er gebeurd is," besloot hij na een
korte paiuze, waarin hij, geheel terneergeslagen naar
buiten had zitten staren, „dan is mijn aanwezigheid hier
overbodig... dan kan ik wel gaan."
Nochtans bleef hij zitten. Tevergeefs trachtte hij een
oplossing te vinden voor de vraag, wat Nicole plotse
ling had doen besluiten Engeland te verlaten. Dit over
haaste vertrek geleek wel een vlucht... een vlucht voor
een hem onbekenden vijand... Doch nu scheen hem
eensklaps een licht op te gaan.
„Ach, wat, 't is zeker om Berry", riep hij plotseling
zoo luid, dat de bezoekers, die aan de naburige tafel
tjes zaten, nieuwsgierig het hoofd omwendden. „Na
tuurlijk Berry verdrijft je van hier!"
Nicole vond het onaangenaam, dat Baby's opgewon
denheid de aandacht begon te trekken van de overige
lunchbezoekers en zij wenkte daarom den kellner om
ai te rekenen.
Geruimen tijd liepen zij nu de straat voor het depar
tement van koloniën op en af. Nicole zou haar contract
