NAAR SEGOVIA.
De Telegraaf tapt slappe Cats.
Zaterdag 29 October 1932.
SCHAGER COURANT.
Derde blad. No. 9167
Steenkooldiefstal in hét
groot.
INGEZONDEN.
Hooge waterstand.
Bekneld geraakt.
Vuurgevecht tusschen Egyptische boeren.
Kinderdrama in Duitschland.
AFSCHEID VAN MADRID. - OVER DE TOPPEN
VAN DE SIËRRA DE GUADARRAMA. EEN
OUDE STAD MET WONDERLIJKE LEGENDEN.
(Van onzen reizenden correspondent,)
SAGOVIA, October.
Vaarwel Madrid! Ruim twee maanden hebben we
gewoond in de Spaansche hoofdstad, er het luchtige,
vroolijke, drukke leven gevolgd; nu en dan ook met
onzen vier-cylinder-motor en zijspan tochten van en
kele honderden kilometer ondernomen, maar nu lokt
ons het zuiden, het verre doel, weder. Bovendien,
het wordt te Madrid frisscher, al zijn de dagen van
zonneschijn nog heerlijk. Een prachtig land ia Spanje
voor bewoners van het noorden, dio eerst laat vacan-
tie kunnen nemen. Hier zijn ze zoo goed als zeker
nog betooverd schoon weder te zullen vinden.
'sAvonds zitten in de parken nog wel menschen,
maar hun aantal is geringer geworden en ze eten
geen vruchtenijs meer en ze slurpen geen gekoelde
limonade. Koffie drinken ze of vermouth, die hier zeer
goedkoop is. De hoornen staan evenwel nog vol in
blad en ook 's avonds kan het soms nog zeer zoel
zijn.
Naar het zuiden trekken we met ons vier-cylmder-
mótorrijwicl, maar we zijn begonnen met een om
weg, naar Segovia. Madrid leerden we kennen, de
Spaansche hoofdstad; Toledo, de vroegere hoofdstad
met haar wallen, torens en poorten. Segovia moch
ten wc niet vergeten, de oude stad, waar eens Isa-
bella en Ferdinand, de Katholieke koning, werden
uitgeroepen (in 1473) als souvereinen van Kastilië.
Hiermede begon Spanjes grootheid, die ruim een
eeuw later ten gronde ging in de lage landen aan
de Noordzee.
Gezicht op do stad Segovia.
Door de Siërra de Guadarrama (het Guadarrama
gebergte), gaat de weg van Madrid naar Segovia,
met sterke stijgingen en fantastische slingeringen.
Aan de chauffeurs worden hier hooge eischen van
koelbloedigheid en behendigheid gesteld. De afstand
bedraagt slechts ongeveer negentig kilometer, maar
voor een automobieltocht van Madrid naar Segovia
rekent men twee en een half a drie uur. De eene
scherpe bocht volgt er na de andere. Afgronden ga
pen plotseling, steil heffen zich bergwanden, maar
vaak ook zijn er bosschen van hoog-opgaande pijn-
hoornen, die het trotsche rotslandschap verteederen.
Dun bevolkt is het trotsch gebergte, waar onder de
hoede van door de zon en den wind gebruinde her
ders groote kudden schapen en geiten ronddwalen.
Tot 1854 meter hoogte klimt de weg en daar is de
adem van den wind nu reeds ijzig. Nog enkele we
ken, enkele maanden hoogstens en de sneeuw be
dekt. dit geheelc gebied met een wit kleed. Dat is de
tijd van de wintersport, die de laatste jaren in Spanje
steeds meer wordt beoefend.
Aan onzen motor stelden deze scherpe hellingen en
tallooze bochten zware eischen, maar de machine
hield zich uitstekend en werd ook beloond. Segovia
ligt op duizend meter boven den zeespiegel en nadat
we het hoogste punt van de Siërra de Guadarrama
voorbij waren, liepen we vele kilometers achter el
kander, zonder dat gas werd gegeven. Alleen de rem
men moesten herhaaldelijk worden gebruikt. Van de
remmen hangt hier in de letterlijke beteekenis van
het woord het leven af.
Reeds uit de verte zagen we Segovia, het eerst den
toren van de kathedraal, slank, indrukwekkend. Fei
telijk doet men het best de stad niet binnen te rijden
met een motorvoertuig. Te voet moet men Segovia
betreden om de eigenaardige stemming der oude stad
te ondergaan; te voet moet men dwalen door de
smalle, bochtige straatjes met de eeuwenoude huizen,
die elk hun eigen geschiedenis hebben. Meer nog dan
door dë kathedraal, dan door de Alcazar, het trot
sche middeleeuwsche kasteel, gelegen op een steilen
rots bij de samenvloeiing van Eresma en Clamores,
twee smalle, zilveren riviertjes; meer nog dan dooi
de talrijke kleinere oude kerken wordt het stadsbeeld
beheerscht door een bouwwerk der Romeinen, een
aquaduc, dat hier en daar tot bijna dertig meter bo
ven den beganen grond zich verheft met zijn veel
meer dan honderd hogen, waarvan bijna vijftig dub
bele. Dwars door de kleine stad van niet meer dan
r
Alcazar te Segovia.
15000 i vwoners loopt dit grootsche bouwwerk, waar
van de hooge pilaren zijn samengesteld uit op elkan
der gestapelde granietblokken, zonder dat kalk of
eenig ander bindmiddel werd gebruikt. Toch trot
seerde dit aquaduc vele, vele eeuwen en het zal er
nog staan als tallooze van onze moderne gebouwen
reeds tot stof in elkander zullen zijn gevallen. Van
zestien kilometer afstand werd het water aangevoerd,
dat door dit aquaduc stroomde en de bevolking ge
zondheid bracht. Eigenaardig, de Romeinen kwamen
overal met het zwaard en toch ook brachten ze meer
beschaving, meer welvaart, nieuwe en hetere begrip
pen van recht mede. Overal, in Duitschland en Tur
kije, in Albanië en Syrië, tot in het dorre gebergte der
geheimzinnige Druzcn heb ik telkens weder de spo
ren van hun zegenrijken aroeid gevonden. Tc
Skoplje, het oude Heskueb, in Macedonië, wandelde
ik zelfs over een breede brug, die door de Romeinen
werd gebouwd ^n nog dienst uoet zonder sporen van
verval te toonen.
Ezeldrijvers, schoenpoetsers, lanterfantende men
schen, die het leven niet al te zwaar opnemen, ston
den te Segovia in de gigantische schaduw van het
Romeinsche bouwwerk en lachten en praatten zor
geloos zonder te beseffen, dat „twintig eeuwen op
hen nederblikten."
De kathedraal, geweldig, trotsch, indrukwekkend
vooral door haar massa, is nog betrekkelijk jong. Ze
werd gebouwd in den tijd van Karei V. Ouder is
Alcazar, het groote middeleeuwsche kasteel met to
rens en dreigende wallen aan den rand van een af
grond, vanwaar men een wijd uitzicht heeft over het
omringende land en op de Siërra de Guardarrama
met haar donkere bergmassa's. De Alcazar herinnert
aan de Arabische overheei-sching. De Mooren lieten
overal in Spanje schoonheid, maar geen practischen
arbeid ajs de Romeinen.
Segovia is in de jongste tijden de bakermat van
vele moderne, dikwijls revolutionnaire bewegingen
Hier bevindt zich namelijk de Artillerie-Academie,
waar ook nu nog de artillerie-officieren van het
Spaansche leger worden opgeleid. De artillerie-offi
cieren in Spanje met een krachtigen korpsgeest, heb
ben steeds 'n (soms weldoonden) invloed in den lande
uitgeoefend. Toen de laatste koning, Alphons XIII,
de artillerie-officieren van zich vervreemd had. was
zijn vonnis geteekend. Bij zijn bezoek aan oen regi
ment artillerie te Madrid werd de kooing beleefd,
vormelijk ontvangen Er werd champagne geschon
ken. maar toen de koning zijn glas ophief namen wel
al de officieren hun glas in de hand, maar geen hun
ner zette zijn lippen eraan toen de koning dronk.
Toen dit bekend werd, besefte iedereen, dat het ein
de van het koningschap in Spanje nabij was Enkele
weken later was de koning zonder bloedvergieten
afgezet, eenvoudig „weggestuurd" als een nutteloos
en ongewenscht wezen.
Een vriendelijk officier leidde ons rond in de Ar
tillerie-Academie met haar tallooz»- herinneringen
aan vroegere koningen. Thans heerscht er een repu-
blikeinsche geest, al heeft men niet de domheid be
gaan te trachten de oude herinneringen te doen ver
dwijnen.
Een Joodsch kerkhof is er nog te Segovia en een
tot een katholieke kerk ingerichte synagoge, maar
reeds eeuwen wonen er geen Joden meer, al wijst
men den vreemdeling nog wel de oude Jodenbuurt.
De Joden werden vermoord of verdreven door Chris
telijke koningen, wier Christendom geen vergevende
liefde en verdraagzaamheid kenden
Vreemde verhalen en legenden gaan nog rond in
de oude stad Segovia, waar herinneringen aan de
Romeinen, aan de Arabieren, aan roemrijke konin
gen en veel bloed en wreedheid bleven. Er is de rots,
waarvan een onschuldige Jodin werd neergesmeten.
Door een hemelsch wonder bleef ze ongedeerd en be
keerde zich later tot het Christendom Een straatje
met oude huizen draagt den naam „Straat van leven
en den dood'". Hierdoor werd eenmaal pen ter dood
veroordeelde naar de plaats der terechtstelling ge
voerd. Onderweg, in deze straat, ontmoette hij den
koning, die, getroffen door het uiterlijk van den on
gelukkige,, op het laatste oogenhlik genade schonk.
Schoon, romantisch is Segovia, maar de stad ligt
duizend meter hoog en het is er nu reeds koud.
IJzig waait er de adem der bergen Naar het zuiden
gaat ons verlangen en op het oogenblik, dat deze
regelen den lezer onder de oogen komen, heeft ons
dapper motorrijwiel ons reeds vele honderden kilo
meters verder gevoerd, in de richting van Afrika.
J. K. BREDERODE.
In do schaduw van nei aquauuc te Segovia.
Duizenden tonnen in het Roergebied ge
stolen.
Naar het Berl. Tagchl. uit Essen meldt, nemen de
diefstallen van steenkool in het Roergebied den laat-
sten tijd enorme afmetingen aan. Er zijn 's nachts
heelc dievenbenden op het. pad om het zwarte goud
van do opslagplaatsen der mijnen, van kolentreinen
en uit sleepaken te stelen. Het gestolene loopt in de
duizenden tonnen en bij .politie en justitie regent het
slachten van benadeelden. De diefstallen worden vol
strekt niet uit nood gepleegd, veeleer als bedrijf,
want er heeft zich een geweldige sluikhandel in ge
stolen steenkool ontwikkeld. De dieven zijn meestal
■'oed gewapend met geweren en revolvers en weten
daarvan bij ontdekking ook een ruim gebruik te ma-
ke*"*
In d« Telegraaf worden voortdurend opgenomen ano
nieme of geteekende stukken, waarin de opheffing van
7 arrondissementsrechtsbanken en 48 kantongerechten
worden toegejuicht. Zoo bevatte dit blad in zijn nummer
van 26 dezer onder den Agatha Ohristie sensatietitei
..Zeven Dekens", een artikel van zekeren Mr. C. W.
Catz. waarin zoo'n beetje de draak wordt gestoken met
de Dekens der orde van advocaten, bij de met ontbin
ding der bedreigde zeven arrondissementsrechtbanken,
die terecht tegen deze amotie hebben geageerd.
Het is toch een hoogst natuurlijke zaak, dat onze ju
risten, wiens bestaandsmoeilijkheden evenals die van de
justitiabelen ernstig wordt vergroot, door de opheffing
van deze rechtbanken, zich met hand en tand verzetten
met alle geoorloofde middelen en doet het wonder
vreemd aan. dat een vakgenoot zooals deze mr. Catz
toch wel schijnt te zijn, zich zoodanig vergeet dat hij
met deze 7 juristen, tot hoofd der diverse balies ver
kozen en dus zeer zeker mannen van naam en onder
vinding. een loopje durft nemen.
En deze onsympathieke poging ergerde mij dan ook
in zóó hooge mate. dat ik op mijn beprt de vrijheid
neem ook dezen z.g. geestige mr. Catz eens de ooren te
wassohen.
Hij zal mij echter toestaan, dat ik hierbij gebruik
maak van een waschhandschoen, gefabriceerd van haa-
zenvel, om te zorgen dat er geen vuiltje overblijft.
Zachte meesters maken stinkende wonden, mr. Catz!
Dn moet ik in de eerste plaats opmerken, dat deze
Mr. Catz. die zich zoo vroolijk maakt over de onbenul
lige argumentatie van deze 7 Baliedekens, zelf met al
zijn standwerkerswoordenrijkheid ten eenemale ver
zuimt zijn eigen afwijzend standpunt behoorlijk en hout
snijdend toe te lichten.
Zoo gewaagt hij spottend van het verweermiddel der
adressanten met betrekking der geste van de Fransche
regeering in 1926, die in 1929 terugkwam van haar ge
nomen maatregel, kleinere plattelandsrechtbanken te
ontbinden. Hij laat dit punt verder onaangeroerd, doch
begint direct te zwammen over de opheffing der arr.
rechtbanken Zierikzee en Heerenveen, die bij Koninklijk
besluit van 22 Juni 1923 werden ontbonden.
Is het hem dan niet bekend dat deze rechtbanken in
dien tijd, toen nog geen verkeers- en andere sociale
wetten bestonden en dus hooger beroepen bijna niet
voorkwamen, al zeer weinig te doen hadden en dus
opheffing alleszins was gewettigd?
Zierikzee had jurisdictie over 28 kleine gemeenten
met twee kantongerechten en kantonrechters!
Heerenveen had jurisdictie over slechts 21 gemeen
ten nota bene met 4 kantonrechters! Het was toch ze
ker ln het lioht van dien tijd wenschelijk dat deze recht
banken werden ontbonden? Mr. Catz?
Reeds in 1877 werden diverse rechtbanken, die fei
telijk geen direct bestaansrecht hadden, onder anderen
Eindhoven, Nijmegen. Deventer. Leiden. Brielle, Gorin-
chem. Go es, Hoorn. Amersfoort en voorts tal van kan
tongerechten, heel het land was destijds gegarneerd met
rechtbanken, ontboden.
Doch al deze opgeheven rechtbanken werden onder
gebracht bij de thans nog bestaande, waarbij nog komt
de aanmerkelijke uitbreiding van verschillende wetten
en verordeningen, welke stroom nog altijd aanhoudt,
denk slechts aan de winkelsluitingswet, het vloekver-
bod. verschillende crisiswetten en wat dies meer zij.
Bovéndien hebben wij intusschen gekregen verschil
lende wijzigingen in het strafrecht, die een meer inge
wikkelde en langdurige berechting inhielden, zooals de
psyohopateirwet, de voorwaardelijke veroordeeling en
dergelijke belemmeringen voor een snelle rechtspraak.
Allemaal factoren, die het zeer zeker gewenscht maken
om met het opheffen van arrondissementsrechtbanken
in 't geheel niet en met die van kantongerechten slechts
spaarzaam voort te gaan.
Er was eens 'n broodbakker, die te veel aan Bachus
offerde en meermalen voor den rechter moest verschij
nen. Hij werd natuurlijk flink gekapitteld, maar repli
ceerde ten slotte: Ja, ziet U, U heeft het nu maar steeds
over mijn drinken, maar wie heeft het nu ook eens oveT
mijn dorst?
Kjjk, dat is nu juist de kwestie, waar mr. Catz en al
die andere hooggeleerde juristen heelemaal niet aan
denken.
En dan noemen wij de getuigen en verdachten, die
ten koste van hun reisgeld, door een minister, die zich
zeker verdienstelijk wil maken en zonder op, om of teT
zijde te zien zich vastklemt aan het door dik en dun
voortploeterende bezuinlgingsrapport-Welter, van het
kastje naar den muur wordt gestuurd.
Vertel mij eens, mr. Catz. waar wordt er meer uitge
buit en uitgezogen dan in het departement van justitie?
De getuigen, die daar uren en halve dagen hun kost
baren tijd staan te verdonderjagen, worden tot het
uiterste beknibbeld wegens tijdverzuim en reiskosten.
Als er een deurknop stuk is of een riool verstopt
in het rechtsgebouw, dan is het geheele departement
van justitie in opschudding!
Het licht wordt eerst ontstoken, als de conciërge
zijn neus niet meer vinden kan om zijn bril recht te
zetten!
Rechters, kantonrechters en griffier-plaatsvervangers
moeten zich gratis beschikbaar stellen, alleen om de
eer waar je lekker van kan eten.
Tot voor korten tijd ontvingen ook deurwaarders
geen sou voor het waarnemen van de diverse straf
zittingen! Advocaten moeten kosteloos tijd en moeite
verspillen voor de meest onsympathieke prodeanen.
Mr. Catsie!
En dit alles in een departement dat nagenoeg in
staat is zijn eigen kost te bescharrelen, uit de hon
derdduizenden schrobbers die aan boete en proces
kosten worden afgetapt.
En nu, hooggeleerde heer mr. Catz, zullen ook nog de
arrondisementen worden uitgesloopt en van de ver
dachten en geti|igen worden gevergd, dat zij 80 en
meer kilometers zullen voortbaggeren om recht te
zoeken of gestraft te worden! Het is gewoonweg 'n
schandaal, mr. Catz! Uitgeknepen worden we als
citroenen, vanaf de inwonende dienstbode die haar
vingers te barsten werkt en ieder jaar wordt het
comfort dat het Rijk ons dient te verschaffen als
compensatie voor onze zuurverdiende belastingpennin
gen, steeds minder en minder, altijd beroerder.
Bovendien zyn we nog veroordeeld om naar het
gefemel te moeten luisteren van onze regeeringsmen-
schen, die ons in de radio en zelfs in de bioscoop ver
volgen met hun gepreek over bezuiniging en de op
offeringen die het volk zich moet getroosten. Laat die
predikers dan zelf het voorbeeld geven en hun trakte
menten, pensioenen, wachtgelden en tantièmea met
behoud van, laat ik royaal zijn, 1000 pop voor levens
onderhoud, beschikbaar stellen voor de Staatskas on
der het motto: Opofferingen.
En bovendien wordt onze stemming nog verbitterd
door advocaten in het genre van een meester E. W. Catz
die in de veiligheid van zijn kantoor op de Keizers
gracht no. 578 betaalde opstelletjes zit te fabriceeren
over 7 Dekens en de opheffing van diverse „kleine"
rechtbanken.
Ik zou wel eens willen weten, of de heer mr. Catz,
die het geluk heeft te mogen wonen op de Stadion
kade no. 5 met evenveel geest en animo, zonder de
beminnelijke naïviteit en stoute verbeeldingskracht van
Alphonse Daudet's Tartaron de Tarascon, nog zoo
enthousiast zou zijn, indien minister Donner voorstel
de om de arrondissementsrechtbank te Amsterdam
op te heffen en over te brengen naar Harenkarspel en
hij verplicht was zijn kantoor te vestigen in de Kerke-
buurt. met het genoegelijk uitzicht op een rooie kool-
krocht en een geitenhok
Ik geloof stellig dat het lachen met zijn 7 respec
tabele collega's uit de plattelands-arrondissementen
hem wel zou vergaan.
Het verbaast mij alleen nog maar of mr. Catz nu
zelf nog gelooft aan de voorgestelde besparing, door
de ontbinding der bereids ter dood veroordeelde ge
rechten! aan Sijmen „tik-af" voorgespiegeld!
Laat mr. Catz mij eens wijzen, waar de spaarduitjes
gebleven zijn van de ontbopden rechtbanken Zierik
zee en Heerenveen! Hij mag dan de assistentie wel
inroepen van de Zaandamsche schatgraafster Madame
Sylvia!
Zou hij soms denken, dat die nuchtere paar duizend
gulden, die misschien door de opheffing schoon aan
den haak verkregen worden, eenigermate kunnen op
wegen tegen de schade, juist aan de minder bedeelde
justitiabelen toegebracht?
Indien hij zulks inderdaad meent, moet hij zijn
schoolgeld maar terug gaan halen.
Ieder is geen advocaat, die het voorrecht heeft op de
Stadionkade te kunnen wonen, kantoor te houden op
de Keizersgracht en stukjes in de Telegraaf te schrij
ven met de toevoeging: nadruk verboden
Deze voorrechten geven mij de overtuiging dat de
WelEd.gestr. heer mr. E. W. Catz inderdaad beter ad
vocaat is dan humorist.
Ware zulks niet het geval, dan zou ik hem eerbiedig
willen adviseeren van zijn toga een tochtdeken te
maken en zich te vestigen als afslager op publieke
verkooplngen. Hij houdt nogal van opruimen!
En hoop ik van harte, dat zijn nachtrust onder „ze
ven dekens" niet zal worden gestoord door de aan
ontbinding prijsgegeven arrondissementsrechtbanken en
kantongerechten, die om zijn vorstelijke mafkist gra-
cieuselijk een danse macabre zullen ten uitvoer bren
gen.
t. t
Mr. ELIXTSR D'ANVERS.
Nadruk verzocht.
GEBRUIKTE AUTOMOBIELEN
verkoopen wij onder GARANTIE en op PROEF.
Garage C NIEUWLAND BERGEN.
Door dc Kamer van Koophandel en Fabrieken voor
Hollands Noorderkwartier, werd het volgende tele
gram verzonden aan den Minister van Waterstaat te
's-Gravenhage:
Kamer van Koophandel en Fabrieken voor
Hollands Noorderkwartier Alkmaar van oordeel
zijnde dat de aanhoudende hooge waterstand in
de ringvaarten in haar District de dijken ver
zwakt en kans op doorbraak schept, hetgeen een
ware ramp zou zijn voor de in de polders gele
gen industrie- en tuinbouwbedrijven, gepaard
gaande met werkloosheid, verzoekt Uwe Excel
lentie spoedig die maatregelen te willen treffen
welke ertoe zullen kunnen leiden dat verder on
heil door den hoogen waterstand in het IJssel-
meer zal worden voorkomen.
ARNTZ, Voorzitter.
SCHEFFEL, Secretaris.
Ernstig ongeluk aan
Veer.
het Moerdijksche
Uit Moerdijk: Bij het aanleggen der veerboot had
Donderdagmorgen een ernstig ongeluk plaats. De dek-
knecht A. Norbart raakte bekneld tusschen de klep
der drijvende ponton en de aanleggende veerboot. De
ongelukkige werd met ernstige kneuzingen naar de
Marechaussee-kazerne vervoerd en daarna in zeer be-
denkelijken toestand naar het R.K. Ziekenhuis te Bre
da overgebracht, waar operatief ingrijpen noodzake
lijk bleek.
Voor het leven van den man wordt gevreesd.
Vijf personen gesneuveld.
Uit IvAIRO, 27 Oct. (Reuter): Uit een twist tusschen
boeren te Luxor over de bezaaiing van bepaalde stuk
ken grond, ontwikkelde zich een geregelde slag met
vuurwapens, waarbij vijf personen werden gedood en
velen gewond. De politie slaagde er ten slotte in, de
orde te herstellen.
Twee jongens plegen zelfmoord.
De correspondent van de N. R. Ct. te Berlijn schrijft
aan zijn blad:
Een jongmensch van 21 jaar probeerde verleden
week heimelijk uit een benzinepomp de tank van zijn
motorfiets bij te vullen, maar werd daarbij betrapt
door twee rijwiel-agenten die hem meenamen naar
oen politiepost. Een jongen van 13 jaar, een kennis
van den motorfietser, die in diens gezelschap werd
aangetroffen, werd eveneens meegenomen, maar on
middellijk weder in vrijheid gesteld, omdat bleek, dat
hij met het geval niets te maken had. De jongen trok
zjch echter deze onvrijwillige aanraking met de po
litie zoo aan, dat hij geen anderen uitweg meer wist
dan zelfmoord. Met een kogel in het hoofd vond men
hem op dc Königsheidc. Men transporteerde hem in
bedenkelijken toestand naar een ziekenhuis.
De motorfietser werd, na verhoord te zijn, eveneens
vrijgelaten en hoorde eenige dagen later van het
treurig lot van zijn jeugdig vriendje. Door schuldbe
wustzijn gepijnigd, begaf hij zich eveneens naar de
Königsheide en schoot zich op de plaats, waar de jon
gen gevonden was, dood. Gisteren is de jongen even
eens overleden.
Zoo iets kan natuurlijk ook wel eens in een ander
land voorkomen, maar wij meenen, dat het toch ken
schetsend voor Duitschland is. waar zelfmoorden van
kinderen en zeer jonge menschen ook na den oor
log nog zeer veelvuldig zijn gebleven, een verschijn
sel dat zich ook in de literatuur spiegelt.
