Liefde de Sterkste.
De Langendijker Groentenveilingen.
De Toekomst".
Woensdag 30 November 1932.SCHAGER
COURANT.
Derde blad. No. 9185
De kooloogst zoo goed als binnen.
De verwachte voorraden.
Aanmerkelijk minder, wat mls-
schlen beter Is voor een bevredi
genden prijs. - Het oog op Dnitsch-
land gericht. Geen beste markt.
Aardappelen slecht. Goede
aanvoer roode kool, Iets lager prij
zen. Gele kool slechter nog dan
verleden week. Ook slecht voor
Deensche witte. Bloemkool min
der aanvoer, hooger prijzen.
Uien stationnalr. Peen lage prij
zen. Idem bieten. Aanvoer
rammenas.
Er zullen nu wel niet veel bouwers meer zijn, die
nog belangrijke hoeveelheden kool op hun akkers
hebben staan, zoodat de winterkool nu zoo goed als
geborgen is Het kan nog wel eens meevallen met
de hoeveelheden stapelproducten, hoorden we van
Éommige bouwers, die van oordeel waren. dat. als
weldra de cijfers der inventarisatie bekend zullen
zijn, het zal blijken, dat „er nog heel wat zal zitten".
We twijfelen er niet aan. of er zal „heel wat" voor
raad zijn. doch uit het feit. dat verschillende boe
ten niet zijn verhuurd en men nie» met de ruimte
behoeft te woekeren, durven we wel de verwachting
neerschrijven, dal de hoeveelheden stapelproducten
en in het bijzonder kool, veel geringer zullen zijn
dan het vorige jaar, toen er bij de inventarisatie op
1 December bleken aanwezig te zijn 4620 wagons van
10000 K G. roode kool, 2458 dito gele. 3982 dito Deen
sche witte. 443 wagons uien en 57 spoorwagons peen.
alzoo in totaal 11562. We verwachten dat er min
stens 3000 spoorwagens minder zullen zijn.
Het is misschien maar gelukkig, dat er niet zoo
veel kool is. want het is de laatste jaren de moeilijke
vraag geworden, maar men met al die producten moet
belanden. Nu de politieke toestand in Duitschland
al verwarder wordt dan ooit en er heelemaal geen
pijl meer valt te trekken op het doel, waarop de eco
nomische politiek zich in dit land zal richten, is er
met geen schijn van zekerheid te zeggen, of Duitsch
land in beteekenende mate dezen winter in aanmer
king zal komen als afzetgebied onzer bewaarkool
En nu moge het waar zijn. dat in het bijzonder onze
export naar Duitschland de laatste jaren is afgeno
men op een wijze, welke hoogst onrustbarend moet
worden genoemd, dit neemt niet weg. dat in han
dei- en tuinbouwkringen nog altijd terecht de mee
ning domineert, dat gaat die uitvoer nog verder ach
teruit. dit voor den tuinbouw op een débacle moet
uitioopen. Men vergete niet. dat de mogelijkheid om
andere afzetgebieden te vinden in den tegenwoordi-
gen tijd al bijzonder groote moeilijkheden oplevert
Uit een en ander moge blijken, hoe begrijpelijk het
is. dat de tuinders met bezorgdheid deu winter te
gemoet gaan. En overal hoort men de hoop uitspre
ken. dat het eens een echte ou lerwetsche winter
moge worden, waardoor de mogelijkheid voor het
maken van bevredigende prijzen eerder benaderd
wordt. Wordt het weer een slappe winter met weinig
sneeuw en ijs. dan wordt vrij algemeen verwacht, dat
bij de geringere voorraden nog slechte prijzen zul
len worden gemaakt. En die verwachting is te meer
teleurstellend, nu ook de door de Tweede Kamer
aangenomen steunwet voor den tuinbouw geen af
doende. zij het dan ook tijdelijke, uitkomst voor den
noodlijdenden tuinbouw zal brengen. De verdeeling
van het toegestane bedrag ad f5.000.000 zal dit wel
spoedig bevestigen, zoodat er na niet te langen tijd
alle aanleiding zal zijn, zich opnieuw tot de Regee
ring te wenden met het verzoek een grooter bedrag
beschikbaar te stellen.
De omstandigheden, waaronder deze veiiingsweek
is verloopen, waren helaas niet van dien aard, dat
met veel optimisme de toekomst kan worden tege
moet gegaan.
Vergeleken met het vorige jaar, zijn ze wel iets be
ter, doch de bestede prijzen, die, over 't geheel geno
men, zelfs nog ongunstiger waren dan de vorige
week, wettigen nog altijd een ernstig beroep op re-
geeringshulp. Voor aardappelen spreekt dat al heel
duidelijk. Al kwamen het vorige jaar op dezen tijd
geen aardappelen meer ter markt, de in den particu
lieren handel bestede prijzen van toen, geven een
scherp contrast met den prijs van f 1.voor Eigen
FEUILLETON.
Naar het Engelsch van
Mrs. Patrick MacGill.
li
..Neen, dank u... het ia hier binnen prettiger en rus
tiger. Wilt u mij niet vertellen waarheen en bij wien u
®lj brengt?" vroeg Hetty aan den chauffeur.
.Ik zou het u graag vertellen als ik niet zoo schitte
rend betaald was. ora mijn mond te houden", was het
•enigszins teleurgestelde antwoord, terwijl de jonge
Aauffeur bewonderend naar het mooel meisje keek.
>Ik begrijp het, maar dit kunt u mij wel vertellen:
4&arin kan niets kwaads steken: werd u betaald door
•en heer door een heel goeden vriend van mij?"
Ademloos wachtte zij op het antwoord.
■Ja," luidde dit prompt.
..Dank u", zei Hetty haastig, zonder eenig spoor van
"vijfel meer.
Zfj was zelfs niet langer ongerust over de kinderen.
Jack zou ook wel aan hen gedacht hebben.
De eenige over wien zij nu nog bezorgd was. was haar
vader. Was hij gepakt of was het hem gelukt te ont
komen
Er waren zooveel vragen, waarmee zij haar hersens
pijnigde en er klonk oprechte sympathie in de stem
van den jongen chauffeur toen hij haar een mand over
handigde met de woorden: „Nu moet u maar goed eten,
in want rijden den heelen nacht door; dit is
veiliger dan de trein, want alle stations worden natuur-
^Z®ewaars°huwd om een oogje op u te houden!"
ye sterren stonden reeds aan den hemel, toen de
au o zijn reis ging voortzetten en nu zij goed doorvoed
gerustgesteld was, voelde Hetty eerst haar groote
behoefte aan slaap.
JS strekte zich uit op de zachte zitting en de gelijk-
a beweging van den wagen zij waren blijkbaar
tot eei\ köofdweg brachten haar vermoeide zenuwen
rust: acht uur lang sliep zij rustig en kalm zoo door.
van h WaS ^Ulst ontwaakt en nauwelijks was de geur
morgenlucht, de lentebloemen en het weiland tot
heimers en dien van f 0.70f 1.90 voor blauwe dito,
welke nu werden besteed. Daarbij sluit ook aan de
bespottelijk lage prijs van fO.SOf 1.60 voor blauwe
aardappels en f 0.60—f 0.70 voor Duken en f 0.40
f 0.80 voor Schotsche muizen en f 0.40 voor groote
Schotten, alles per 100 K.G.
De aanvoer van roode kool was in de afgeloopen
week zeer bevredigend en was aanmerkelijk grooter
dan in de overeenkomstige week van het vorige jaar,
toen er veel meer roode kool was. Ongetwijfeld moet
dit hieraan worden toegeschreven, dat de prijzen nu
wat minder slecht zijn. Ze zijn nog verre van loonend,
doch de bouwers hebben blijkbaar niet veel hoop op
de toekomst, en stellen zich al met weinig tevreden.
Het mooiste goed van 3 pond werd verkocht voor on
geveer f3.30. Groote kool, eerste kwaliteit, bracht aan
vankelijk f 1.50—f 1.80 op, terwijl later nog iets min
der werd betaald. Voor tweede soort werden lagere
prijzen besteed dan verleden week; het meest ge
wilde kleingoed werd voor ongeveer f2.verkocht;
voor de grootste of wat kleinere van sterker afwij
kende kwaliteit werd f 0.60 tot f 1.betaald. No
teeringen van f0.60, die de laatste weken bij roode
kool niet voorkwamen, kwamen helaas weer herhaal
delijk voor. Een verminderde vraag bij een daarte
genover staanden te grooten aanvoer is ongetwijfeld
het geheim van deze ongunstige stemming. De totale
aanvoer aan beide veilingen beliep rond 47 spoor
wagens.
Lusteloos en slap was de stemming voor gele kool.
Het mooiste en meest gezochte goed bracht aanvan
kelijk f 1.50—f 1.70 op, later liepen deze noteeringen
nog met 20 a 30 cent terug. De grootste kool werd
voor fÖ.80 a f0.90 verkocht en ook wel iets kleinere
met afwijking in qualiteit. Ook hier kwamen meer
malen noteeringen van f0.60 voor. Van uit het bui
tenland is geen vraag en in het binnenland is blijk
baar nog veel voorraad in tuinen entuintjes, zoodat
de Langendijker bouwers hun kool niet tegen loo-
nende prijzen kwijt kunnen. De aanvoer bedroeg 22
spoorwagens.
Met den aanvoer van gewone of vroege witte is het
zoo goed als gedaan. Wat er ter markt komt, wordt
aangekocht met bestemming voor de zuurkoolfabrie-
ken. Ze bracht in de afgeloopen week f 0.60—f 1.20
op, al naar qualiteit. De aanvoer van Deensche witte
kool is voor die der vroege in de plaats gekomen.
De prijzen ervan waren nog iets slechter dan de vo
rige week. Van de mooiste groote werd f 1.20 besteed
en waren voor de zuurkoolfabrieken bestemd. Andere
brachten f 0.60 of iets meer op, zoodat de uitkomst
bedroevend was.
Aan witte kool werden 30 spoorwagens aangevoerd.
Bloemkool kwam er minder dan gewoonlijk aan de
veiling. Er schijnt vraag uit binnen- en buitenland te
zijn. Bij de niet groote aanvoeren kon de prijs iets
stijgen. Lecerf, waarvan de aanvoer gering is, bracht
pl.m. f5.op. De grootste eerste soort reuzen werden
verkocht voor f 13 tot f 14, kleinere voor f 7—f 10. Voor
tweede soort werd ongeveer f2 tot f4 betaald. Aan
gevoerd werden 16000 stuks.
De uien toonden een standvastige markt, zooals we
dit het heele najaar al constateerden. Nep, in kleine
hoeveelheden aangevoerd, bracht f6.20— f6.70 op;
drielingen werden verkocht voor f 4-20—f 4.70. Voor
gewone gele uien werd f4f4.90 betaald en voor
grove f3.90f4.80. Aangevoerd werden 9 spoorwa
gons.
Groote peen bracht hij uitzondering f2 op. meestal
werd f 1.80 besteed. Voor kleinere werd f 0.60—f 0.90
betaald.
Bieten brengen ook slechte prijzen op: f 1.40—f 1.80
voor de beste, 10.60 of iets meer voor de andere.
Rammenas werd verkocht voor f 1.20.
ZUIDSCHARWOUDE.
Algemeene Vergadering. Inleiding van
den voorzitter over de „Steunwet voor
den Tulnbcuw".
Maandagavond vergaderde de tuinbouwvereeniging
„De Toekomst" ten lokale van den heer H. Stoffers.
De voorzitter, de heer S. de Boer, herinnerde er
aan, dat het wel eens voorgekomen is, dat de leden
meenden, dat het Bestuur te lang wachtte met het
houden van een algemeene vergadering. Om eens
bij elkaar te komen, ten einde te bespreken, wat de
tuinders tegenwoordig bezig houdt en waarvan allen
zijn vervuld, heeft het Bestuur gemeend goed te doen,
de leden in de gelegenheid te stellen daarover met
elkaar te spreken. Voorzitter heet leden en pers wel
kom, waarna de secretaris de notulen der vorige
bijeenkomst voorleest, welke ongewijzigd worden
vastgesteld.
Bij het punt mededeelingen, vertelde de voorzitter,
dat er door de afd. een bloerhbollencursus is inge
steld. Het spijt hem, dat bijna alleen jongens dien
cursus volgen en dat zoo weinig jonge tuinders,
slechts enkele, aan dien cursus deelnemen. Het Be
stuur was al een paar weken te laat, om regeerings-
subsidie te verkrijgen, doch door de groote medewer
king van B. en W. is het mogelijk geweest, den cur
sus toch, buiten subsidie om, te laten doorgaan.
Daarna leidt de voorzitter het punt „Steunwet voor
den tuinbouw" in. Hij deelt mee, dat het Bestuur
het gewenscht oordeelde, dat. nu de Steunwet in de
Tweede Kamer is aangenomen, de leden eens hij el
kaar komen, om daarover van gedachten te wisselen,
om zoodoende nog beter omtrent den inhoud op de
hoogte te komen, al is het Bestuur ook buiten ver
gaderingen de vraagbaak voor de leden. Voorzitter
herinnert dan, hoe de tuinbouw al enkele jaren een
ernstige crisis doormaakt, een tijd van moeilijke ja
ren Deze crisis is anders dan vorige. De tuinbouw
heeft nu reeds verschillende malen om steun moe
ten aankloppen. Hij wijst dan op den door de Pro
vincie gegeven steun, in den vorm van borgstelling,
door bij de Boerenleenbanken opgenomen credieten
door tuinders en stelt de provincie ten voorbeeld aan
anderen, waar nooit tevergeefs is aangeklopt. Later
is door de regeering steun verleend rentelooze
voorschotten maar onvoldoende, vooral waar die
steun tot gevolg had, het dieper in de schulden ra-
haar doorgedrongen, toen de auto stilhield voor een
klein huisje, dat bijna op de punt van een rots stond
en dat omringd was door wijde heidegronden, terwijl
men geen ander huis in den omtrek ontwaarde.
Hetty voelde de smaak van de zoute zeelucht aan
haar lippen toen zij nog half slapend uitstapte, maar
haar blauwe oogen openden zich wijd van verbazing en
angst en haar mondhoeken vertrokken in teleurstelling,
toen zij in de deuropening niet Jack. haar beschermer
en ridder zag staan, maar Max Reiss.
HETTY GEEFT HAAR BELOFTE TEN
TWEEDE MALE.
Hettys teleurstelling, die te hevig was om te kun
nen verbergen, ging voor Max Reiss niet verloren, hoe
wel hij haar toch lachend, met uitgestrekto armen te
gemoet kwam.
„Welkom tn Zeezicht. Hetty! Wat heb ik een verdui
velde moeite gehad om iemand te krijgen, die je wou
helpen met de verdwijningstruc. Maar je hebt het er
goed afgebracht en hier zullen ze je niet vinden, ook al
zoeken ze zich blind."
Hij praatte aan een stuk door. terwijl hij Hetty hielp
haar mantel uitdoen en toen ging hij haar voor naar
een aardige kleine kamer, waar het jonge meisje een
tweede en nog heftiger verrassing wachtte.
Bij het vuur, met zijn kortgeknipt hoofd op zijn hand
leunend, zat haar vader.
Hij sprong op, toen Hetty binnenkwam en in het vol
gend oogenblik lag zij in zijn armen en werd haar ge
laat bedekt met teedere kussen.
„Mijn kleine meisje! Mijn eigen lief doohtertje!" sta
melde Robert Loring gebroken.
„Vader!" was alles wat Hetty kon uitbrengen en zij
snikte zacht, maar al haar gevoelens werden toch over-
heerscht door die ééne gedachte: „Jack heeft mij in
den steek «relaten! Wat zijn vader gezegd heeft, was
d^ waarheicu"
„Mijnheer Reiss Is een' buitengewoon man; de braaf
ste man, dien ik ooitontmoet heb. Hij verdient al het
geluk, dat een mensch ln zijn leven maar hebben kan
alles", zei Hetty's vader met de sporen van zijn oude
enthousiasme en blind vertrouwen In de goedheid van
anderen.
„Heeft... heeft... Mijnheer Reiss u dan geholpen, va
der?" vroeg Hetty nae en korte stilte.
Er klonk een groote mate van bewondering in de
holle stem, die toonde dat dit heerschap geen tijd ver
loren had laten gaan om bij haar vader in den gunst
te komen, toen hij antwoordde: „Nadat ik. van je weg
ken. De steun was wel goed bedoeld en gaf ook wel
eenige verlichting, doch afdoende was het niet. Spr.
licht dit met voorbeelden toe. Dan is er door ver
schillende gemeentebesturen steun verleend. Toch
bleef de toestand der tuinders moeilijk en bij het ver
zoeken om meerderen steun aan de regeering werd
gedacht aan de oorlogsjaren, toen de tuinders zoo
veel moesten offeren. De Minister kon er echter niet
toe overgaan. Dat was een teleurstelling. Later werd
het echter ernstiger en eindelijk is de Minister er
toch toe overgegaan, na herhaalden aandrang, om
met een steunwet. voor den tuinbouw te komen, al
waren er verschillende bepalingen, die niet de in
stemming der tuinders hadden. Ook is er eenige ver
lichting gekomen door reductie op pachtprijzen, zoo
wel door gemeenten als instellingen en particuliere
verpachters, wat ook hitter noodig was. Dan hebben
we gekregen de Crisis-pachtwet, die echter niet van
toepassing bleek te zijn op den tuinbouw, hoewel er
nu werk van wordt gemaakt, dat die er ook spoedig
onder zal vallen.
Voorzitter gaat nu de verschillende bezwaren na,
die bij tal van tuinders tegen de Steunwet zijn gore-
zen. Hij wijst dan op de te bepalen richtprijzen, die
goed zullen moeten maken de exploitatiekosten,
waaronder dan een zeker loonbedrag valt. Hij hoopt,
dat ze goed zullen werken, en dat het doel, den tuin
bouw in stand te houden, er mee zal worden bereikt.
Het is te doen om den tuinbouw door de crisis heen
te helpen. Als het nu maar bij deze crisisjaren blijft,
maar de vrees is gewettigd, dat we er log niet door
heen zijn. Het is niet te bekijken en spr. gelooft, dat
we ons er op moeten voorbereiden, en ons zullen
moeten aanpassen om door de nog komende moei
lijke jaren heen te worstelen. Hij wijst dan op de
maar steeds aangroeiende exportbelemmeringen, op
den toestand in Duitschland, met welk land de han
delsondernemingen niet vlotten als wel voor den Hol-
Iandschen tuinbouw gewenscht ware, zoodat eigen
lijk de export naar Duitschland geboycot wordt. Hoe
spoediger de invoerbelemmeringen weg raken, hoe
beter. De Tweede Kamer heeft intusschen de Steun
wet e-oedgekeurd, maar als het gevoteerde bedrag
niet verhoogd wordt, zullen de richtprijzen ingekrom
pen moeten worden. De Minister heeft echter toege
zegd, dat als mocht blijken, dat de 5 millioen, die op
berekening berust, te gering zou blijken, bij een groo
ter bedrag in overweging zou nemen.
De beperkende bepaling, dat een tuinder niet meer
dan 20 procent zou mogen genieten van den gemid
delden omzet over 1928, *29 en '30 >s ingetrokken.
Een te veroordeelen bepaling is ook, dat het meer
dere, dat een zeker product boven den bepaalden
richtprijs zou opbrengen, in mindering zou worden
gebracht bij het beding van een ander product, dat
beneden dien richtprijs bleef. Spr. hoopt,, dat de re-
reegingscommissaris zal meewerken, om te voorko
men. dat de bouwers daarvan te veel de dupe zullen
worden.
En dan is voor deze streek, waar zooveel kool is
was gegaan, probeerde ik over den heuvel te komen,
maar juist toen ik die poging wilde wagen, werd Ik
aangehouden door iemand, die mij vroeg wat ik in dat
huis gedaan had om het op zoc'n eigenaardige manier
te moeten verlaten; bijna had ik hem aangevallen, want
leder wordt als een vijand beschouwd door hem, die
bezig Is uit de gevangenis te vluchten maar plotse
ling blies de wind mijn jas open en zag hij den breeden
pijl op mijn kleeren. Hij had medelijden met me en
bood aan. mij te helpen. De hemel moet hem op mijn
pad gestuurd hebben, want naderhand hoorde ik, dat
hij jou kende en je arme moeder ook gekend heeft."
Robert LorlngJs stem stokte en zijn oogen werden
voohtig bij de herinnering aan zijn vrouw. Had hij
slechts even ondeT het glimlachende masker van Max
Reiss kunnen zien, dan zou hij zijn woorden gauw te
ruggenomen hebben. Max Reiss was altijd bereid een
veroordeelde te helpen; alleen zij, over wie hij op deze
wijze eenigen invloed had. konden hem van nut zijn.
Hetty drong de tranen, die zich in haar oogen dron
gen. terug en traohtte haar stem te beheerschen, toen
zij antwoordde: „Ja, zeker kende hij moeder; hij heeft
haar geld geleend en ons huis met alles wat het bevat,
behoort hem."
„O, dat wist ik niet; maar toch moet hij een brave
man zijn. om iemand die in zoo'n neteligen toestand
als ik, te helpen; en ik kan het hem met niets vergel
den. met heelemaal niets", en een opreoht verdriet klonk
uit de woorden van den man. die al vaker de dupe was
geweest van goedgeloovigheld.
Max Reiss kwam minzaam glimlachend de kamer
binnen. Hij werd gevolgd door een oudere vrouw, met
net gladgestreken grijs haar, vriendelijke blauwe oogen.
maar do meest versteende gezichtsuitdrukking, die Het
ty ooit gezien had. Weldra ontdekte zij de reden daar
van: de vrouw was doofstom: zonder twijfel was dat in
de oogen van Max Reiss haar grootste aantrekkelijk
heid.
„Ik dacht, dat ik jullie maar even alleen moest la
ten". zei hij vriendelijk, terwijl hij een stoel bij de tafwl
trok en de vrouw door vlugg" teekens te verstaan grf,
dat zij het blad met ontbijt, dat zij droeg, neer moest
zetten.
„Je zult hier zoo veilig zijn als wat", ging hij voort,
terwijl hij haar koffie inschonk en haar handig van
warme ham met spiegeleieren bediende.
„Ik kan niets eten, dank u wel mijnheer Reiss, maar
ik heb geen honger," zei Hetty met een afwezige stem.
Haar eetlust was verdwenen; weer had het Noodlot
haar beroofd van haar eenige kans op geluk.
„Maar kindje, dat gaat niet; kom, wees flink; laat je
„doorgedraaid", onverkocht is gebleven, omdat »e
den minimum-prijs niet kan opbrengen, de bepaling,
dat daarop geen toeslag zal worden gegeven, hoogst
onbillijk. Herinnerd wordt aan de stemming in de
Tweede Kamer, die met 4443 stemmen een voor
stel verwierp, om daar wel toeslag op te verleenen.
De vraag is besproken, of ook voor 1933 een steun
regeling zal worden getroffen. Men zal dit moeten af
wachten, doch hoogst gewenscht is het. dat de tuin
ders dit spoedig weten, mede in verband met de
teeltbeperking.
Voorzitter zet in 't kort de werking van het In- en
Verkoopbureap van de provincie uiteen, dat een nut
tige instelling kan worden genoemd, en deelt nog
mee, waarom de aardappels daaronder nog niet be
grepen zijn.
Op een desbetreffende vraag van den heer Koste
lijk zegt voorzitter, dat het loonbedrag, dat oor
spronkelijk f20 was, op f 15 is bepaald. In antwoord
op een opmerking van den heer P. de Geus Jnz.
wordt geantwoord, dat men op verschillende betaal-
kantoren nog niet gereed is met de verwerking van
de gegevens en dat nog niet is te zeggen, wanneer
tot uitbetaling kan worden overgegaan. Hij hoopt, dat
voor nieuwjaar voorschotten kunnen worden ge
geven.
De heer Jb. Kramer, bestuurslid, laat een scherp
protest hooren tegen de prijzen, waarop de nood der
tuinders in de Tweede Kamer is behandeld. Men
roept: we zullen je helpen, maar als er wat hiilp
komt. dan is de man overleden. Is dat hulp aan men-
schen, die van den vroegen morgen tot den laten
avond zoo hard werken! Hij gaat dan na de bespre
kingen tusschen de verschillende tuinbouworgani
saties. de besprekingen dier organisaties met de po
litieke partijen, die het eens waren, bij die onder
handelingen, althans, met de grieven tegen de Steun
wet. Maar bij het stemmen in de Tweede Kamer was
het links tegen rechts. Alle rechtschc partijen lieten
de tuinders in den steek. Het was een slag in het
aangezicht der commissie-Lovink, die 20 millioen
noodig achtte, toen zij den Minister met zijn 5 mil
lioen in het gelijk stelden. Alles wat Christelijk was,
stemt tegen de voorstellen-Duijs die de tuinders zou
den geholpen hebben. Spr. wijst dan op de noodza
kelijkheid van het betrachten van spoed en vraagt
wat de tuinders het volgend jaar moeten beginnen.
De menschen missen zelfs het noodigp om in het
noodzakelijkste levensonderhoud te voorzien! Den
tuinbouwvereenigingen past het een scherp woord
van protest tegen deze steunregeling te laten hooren.
Enkele personen stellen nog korte vragen, doch
met zekerheid kan daarop geen antwoord worden
gegeven. „Van verwachting klopt ons hart", en men
heeft dus af te wachten, hoe het verder verloop en
de toepassing, zal zijn Ten aanzien van de vraag,
wat te doen bij onvrijwillige verkoopingen, deelt
voorzitter mee, dat deze zaak in het Bestuur is be
sproken, doch dat het een moeilijke kwestie is. Ook
is nog niet bekend, welke producten voor steun in
aanmerking komen.
Het dank voor de belangstelling, ook aan het adres
der pers, wordt de vergadering gesloten.
Golfspel bij nacht.
De Amerikaan schijnt overdag geen tijd meer te
hebben zich aan eenig vermaak te wijden. Hij gaat
steeds meer er toe over 's nachts de vreugden des
gewonen levens te genieten, welke geneugten inder
daad niet alleen beestaan in slapen, eten en wat
dies meer zij, zelfs niet voor een business-man.
Te San Francisco werd dan ook een golfbaan ge
bouwd, waarvan men 's nachts gebruik kan maken.
De baan wordt verlicht door lampen met een licht-
capaciteit van 50 millioen kaarsen. Er is plaats voor
5000 toeschouwers. Van zes-en-twintig plaatsen uit
wordt het veld bestraald. De lampen zijn bevestigd
aan armen, die aan twintig meter hooge masten
zitten, waarvan ieder één tot tien electrische peer
lampen draagt elk van 1500 Walt De lichtbronnen
zijn voorzien van alluminium-projectors, glazen re
flectoren en lenzen en kunnen in alle richtingen ge
draaid worden.
Niet alleen het veld wordt verlicht, ook de omge
ving: boomen en graslanden, is duidelijk zichtbaar.
De lampen kunnen een voorwerp bestralen, dat twee
tot vijfhonderd meter verwijderd is.
De feestelijke opening van de baan had plaats in
tegenwoordigheid van duizenden belangstellenden.
Er werden, ook wat het spelpeil betreft, ongewone
resultaten geboekt en vooral de golfster van San
Erancisco, Joan Flint, verrichtte haar taak op een
wijze, die stormen van toejuiching deed ontstaan.
De vaklui zijn van meening, dat de baan in geen
enkel opzicht onderdoet voor andere banen en dat
het misschien zelfs aangenamer en gemakkelijker
is bij kunstlicht te spelen dan bij daglicht.
In ieder geval hebben de initiatiefnemers de golf-
sport in een geheel nieuw licht gesteld.
vader zien. dat hij een dochter heeft, waar moed en
spirit in zit, want jij bent niet zoo'n slap niemendalle
tje als de meeste vrouwen; daarvoor kan ik instaan,
mijnheer Loring:" en met een bewonderenden blik op
Hetty. klopte hij haar vader op den schouder.
„Waar zijn de kinderen, vader?" zei Hetty, toen zij
spreken kon.
Haar vader wierp Max Reiss een zoo dankbaren blik
toe. en antwoordde: „Dank zij onzen bevrijder, slapen
de kleine schatten rustig en wel hierboven. Mijnheer
Reiss heeft ze afgehaald van een vriendelijken politie
agent, die ze tijdelijk verzorgde."
„Ik moet naar ze kijken", zei Hetty opstaand.
Zij was blij een reden te hebben om de kamer te ver
laten, want zij had een gevoel of zij het zou moeten
uitschreeuwen, als zij nog langer bij de twee mannen
bleef, die haar samen zoo volkomen in hun macht had
den.
„Wacht even, dan zal juffrouw Wright met je naar
boven gaan. Natuurlijk zul je je wel wat willen opfris-
schen; daar had ik eerder aan moeten denken; nu zie
je eens hoe weinig ik aan damesbezoek gewend ben"',
Het Max Reiss er met eea poging tot schertsen op vol
gen, terwijl hij op de bel drukte.
Voor Robert Loring beteekenden deze woorden niets
anders dan een uiting van overmatige vriendelijkheid,
maar Hetty huiverde ervan. Zij zag den blik van bewon
dering in de donkere oogen, die schenen te doorboren
en zij kende het leelijke, verraderlijke karakter, dat
achter zijn zoogenaamde weldadigheid verscholen was,
van dien -woekeraar, dien de oorzaak was van zooveel
ellende.
De doof-stomme vrouw verscheen en knikte vriende
lijk tegen Hetty in antwoord op haar meesters geba
rentaal; zij ging haar voor op een smalle, met zeil be
legde trap, naar een klein, maar vroolijk en keurig
slaapkamertje.
In de kamer was alles, wat men met mogelijkheid noo
dig zou kunnen hebben, maar de kinderen waren er
niet en Hetty keerde zioh om om te vragen waar zij wa
ren.
De vrouw scheen haar gedachten te reden, want zij
knikte hevig met haar hoofd in de richting van de te
genoverliggende kamer en bracht Hetty daarheen.
Chick lag plat op zijn rug, met zooals gewoonlijk de
uitdrukking van hevige pijn op zijn smal gezichtje, maar
Dumpeling zat, met haar zonnige vroolijkheid op den
rand van zijn bed zich te kleeden.
Wordt vervolgd.
I
