Liefde de Sterkste. Zaterdag 3 December 1932 SCHAGER COURANT. Vijfde blad. No. 9187 Over den koning der Prairie. De lage loonen der landarbeiders. EEN STUKJE FILM. Van een kerkdak gevallen. wem Ecr tegenstander van geneesmiddelen slikken wrijft in 24 uur RHEUMATIEK geheel en al weg! IMMMKM Neemt U in acht! Werkloozenrelletjes te Amsterdam. De grootste georganiseerde en ongeorgani seerde moordpartij, welke ooit op onze aar de gehouden is, is die geweest op den Ame- rücaanschen blson. Het is algemeen bekend, dat op verschillende plaat- zen op aarde omvangrijke stukken gronde zijn afge perkt, die men reservationa noemt, en waar men pro- beeren wil de daar aanwezige mensohen, planten en dieren voor algeheele uitroeiing te vrijwaren. Op die joanier hoopte men tenminste nog iets te bewaren, dat jich van de gestandaardiseerde gemeenschap onder- eoheidde. Aldus vonden de Engelschen hun game reser- vstlons In Afrika uit; zij maakten van Bali een open luchtmuseum, de Amerikanen zetten op dezelfde manier hun roodhuiden op spiritus en ontketenden een even bruisenden stroom van naastenliefde in de richting van hun buffels. Aan deze laatste dieren hadden ztj bovendien ook nog vat goed te maken. De grootste georganiseerde en onge organiseerde moordpartij, welke ooit op onze aarde ge houden geworden is, woedde zioh n.1. op de Amerikaan- sche bisons uit en er is misschien in de litteratuur geen melancholieker boek voorradig dan de gesoheidenis van deze voormalige koningen der prairie. Garretson heeft het geschreven en gaf "het den titel „History of the American Blson." Op het oogenblik wonen er ongeveer 100 millioen bleekgeziohten op het grondgebied van de Vereenigde Staten, maar vóór de groote Invasie van het oosten een aanvang nam, nomadiseerden rond 60 millioen buffels over de Middel West heen. Deze dieren waren blijkbaar op zeelucht niet erg gesteld; zij zwierven van de om geving van het Groote Slavenmeer af tot dicht bij de Golf van Mexico geregeld op en neer. 's Winters in het lekkere warme Zuiden en 's zomers in Canada. Men huldigt veelal het inzicht, dat het de groote Ajne- jrikaansche spoorwegen zijn. die den blsonmoord op hun geweten hebben. Dit is bijna, maar toch niet heelemaal Juist. De hooger reeds genoemde schrijver toont in zijn boek aan. dat het bloedbad al Ingezet had lang vóór toen aan de stoommachine dacht. In 1803 werd In de omgeving van de stad. die naar deze dieren genoemd wordt. Buffalo dus, het laatste exemplaar van den blson americanus gezien. In 1820 werden oostelijk van de Mte- sisslppi nog maar zeer sporadisch bisons aangetroffen en In 1830 werd het laatste exemplaar in den staat Wls- consin neergeschoten. Maar de groote opruiming begon toch pas bij den aanleg van de spoorbanen. Voor een deel ls het schieten van buffels altijd ge rechtvaardigd geweest want de mensch moet ook le ven en hij wil wel eens graag een goede tong eten en tegelijkertijd zijn moeizaam bewerkte akkers tegen on- gewenscht bezoek vrijwaren. Maar het zinnelooze moor den uit louter baldadigheid, waarvan de dieren het Blaohtoffer werden, zal altijd als een beschuldiging yan lafhartigheid en onsportlviteit tegenover de vaak zoo geroemde „pioniers" overeind blijven staan. De bouw van de Union Pacific deelde de bison-kvdde voor goed in een noordelijk en een zuidelijk deel. Dank zij dit transportmiddel, kreeg de huid en het vleesch vu de neergelegde prairiebewoners een zekere waarde éh toen dat eenmaal vast stond, was 't afslachten niet zoo te houden. En de buffels kwamen westelijk van de Mississippi nog in zulke onwaarschijnlijke hoe veelheden voor, dat men den voorraad wel voor onuit puttelijk moest houden. Zoo werd in 1871, door betrouw bare ooggetuigen, een kudde van rond vier millioen exemplaren geobserveerd, op haar marsch door de Ar- kan<=asrivier naar nieuwe weidevelden. De spoorbaan maakte het transport van de huiden mogelijk en op slag wemelde het allerwege van facto ryen. welke de Indianen tegen de buffels ophitsten om deze tot het inleveren van huiden te bewegen. Voor een handvol suiker of tabak gaven de roodhuiden zich de noorftce moeite en daarna maakte de faetory van 5 tot 10 dollpr per vel. Alléén langs de Plattenrivier werden over een afstand van 300 K.M. twaalf van die neder zettingen gegrondvest, die in razende, onderlinge con currentie de roodhuiden tot moorden en altijd maar meer moorden opzweepten. Het spreekt van zelf. dat honderden dieren neerge legd moesten worden %'oor men één huid van goede kwaliteit aan de faetory afgeleverd had. maar des ondanks was aan het artlkei nimmer gebrek. Een fir ma in St, Louis verhandelde in 1872 niet minder dan 250.000 goede hulden, maar daarmede was het hoogte punt dan ook bereikt. Een jaar later zat de Union Pacifis met een loods van meer dan 100 meter lengte bij Cheyenne in haar maag, wan nee er men dat zoo zeggen mag, die tot den nok toe met huiden gevuld was. waarvoor zich geen koopers meer meldden. De spoorwegdirecteuren wisten nu wel op andere FEUILLETON. Naar het Engelsch van Mrs. Patrick MacGill. 16. „Wat Is er dan. kindje? Je hebt haar toch niet ver schrikt?" en driftig wendde hij zich tot Max Reiss, die vanuit den eenlgen diepen leunstoel, dien de ka mer bevatte, naar hen zat te kijken. ..Ik haar verschrikt? Neen. maar die ls goed! In mijn tijd voelde een jong meisje zioh gevleid wanneer ze ten huwelijk werd gevraagd, maar ik mag gehangen worden als ik mij herinneren kan, dat er zich ooit eentje zoo aanstelde." Met een schamperen lach eindigde hij den zin. Robert Loring hield zijn dochter op armslengte van dch af en keek nieuwsgierig in het blozende, ernstige «Wichtje. „Een je daarom zoo opgewonden, meisjeslief? Mijn heer Reiss doet je met zijn huwelijksaanzoek heel veel aan!" klonk het kalmeerend. Hetty hief het hoofd op en streek het haar van haar voorhoofd. ..Is het een eer. vadertje? Maar ik Ik kan hem niet trouwen omdat ik hem niet liefheb; ik kan hem nooit liefhebben. Ik houd van Jaok Perivale en zal van hem blijven houden tot aan mijn dood", eindigde zij en haar toon klonk uitdagend. Maar bij het hooren van den naam Perivale liet Ro bert Loring zijn dochter los en met van woede fonke lende oogen en bevende stem viel hij uit: „Ik zou je nog liever dood zien dan getrouwd met een afstamme ling van dat geslacht De broer van Lord Perivale waa eens mijn vriend en ik vertrouwde hem als een kind zijn eigen moeder. Ik heb zelfs tsrwille van hem ande ren benadeeld, toen hij veel geld noodlg had; by een heftig onderhoud, waarbij hij mij met een revolver dreigde, is hij door zijn eigen kogel per ongeluk gedood en na zyn dood werd in zijp bureau een brief gevonden, manier geld uit de bisons te slaan en gingen nu tot een schreeuwende reclame over, waarin de koning der prairie zich aan de heeren sportvrienden als een mag nifieke sohijf voor hun jachtgeweren aanbood. Deze reclame pakte; de bison werd nu een weekend-verma kelijkheid en in de zeventig jaren heerschte in de Sta ten dezelfde zede als bij de Papoea's van Gulnea: geen jongeling zou de uitverkorene zijns harten ook maar durven aankijken, wanne& hy voor haar voeten niet een buit van zoo en zooveel gedoode buffels kon op leggen. Deze vorm van sport bereikte haar hoogtepunt toen de spoorwegmaatschappijen speciale treinen tot midden In de weidenlaatsen van het wild lieten rijden en de jagers, zonder zelfs hun comfortabele zitplaatsen ook maar te verlaten, de dieren vanuit de vensters neerpaften. In het licht van den vroed?.amen en dommen aard dezer dieren, worden de contracten begrijpeiyk, die de spoorbaanbouwers met sommige individuen afsloten met het doel de arbeiderskampen gestadig van versch vleesch te voorzien. Kolonel Cody, in de geschiedenis als Buffalo Bill bekend, sloot b.v. een anderhalf jarig contract, waarbij hem een salaris van 500 dollar in de maand gegeven werd op conditie, dat hy dagelijks de achterdeelen van 10 a 12 bisons aan het spoorwegkam pement zou afleveren. Regeering kan er weinig aan doen. 's-GRAVENHAGE 1 Dec. Op de vragen van het Tweede Kamerlid den heer Loerakker betreffende het nemen van maatregelen van regeeringswege in verband met de voortdurende verla ging van de loonen der landarbeiders, heeft de minister van Economische Zaken en Arbeid, de heer Verschuur, geantwoord, dat hem deze feiten bekend zijn en dat een dergelijke lage loonstandaard ongetwijfeld het platte land in een ongewenschte positie brengt. Hy zou dan ook een toestand, die hoogere dan de thans geldende loonen zou medebrengen, zeer op prijs stellen. Het la echter niet doenlijk «de steunmaatregelen, welke ten be hoeve van den landbouw van regeeringswege reeds zijn of nog zullen worden getroffen, zóó ln te richten dat de landbouwers, wier bedrijven ondanks de geboden hulp veelal nog verlies opleverden, verplicht zijn hun arbei ders een van overheidswege vastgesteld loon uit te be talen. Zoodanig ingrijpen zou vermeerdering der werk loosheid en verwaarloozing der bedrijven in de hand werken. Een oplossing in deze richting acht hij dan ook niet te aanvaarden en hy ziet eerder in de richting van overleg tussohen de partijen een mogeiykheid, dat bevrediging van beide partijen zal ontstaan. Harold Lloyd mist zi]n trein. Na een kort verblijf in ons land is de bekende filmkomiek Harold Lloyd, vergezeld van vrouw en broer, gisteren weer naar elders vertrokken. Om 3 uur gistermiddag arriveerde het gezelschap per auto uit Amsterdam aan het station te Roosendaal Het lag in de bedoeling den trein van 4.07 naar Brussel te nemen, waar hij in den vooravond officieel zou worden ingehaald. Nu is Harold in zijn particuliere leven een gemoe delijk en joviaal mensch, die overal, waar hij komt, met zijn omgeving dadelijk op goeden voet staat. Vrouw en broer zijn van hetzelfde slag, wat men noemt: aardige menschen En zoo gebeurde het dat het drietal zich „op zijn duizend gemakken" in het restaurant aan de lunch zette, allergenoegelijkst een praatje maakte met den gérant en diens vrouw, en daarna voor de spijsver tering een kleine inspectie ondernam in wachtka mer. op het perron en in de naaste omgeving, alles in de overvoldane stemming van „Wij hebben den tijd aan onszelf." Harold zou geen filmspeler zijn, als die overmoe digheid ongestraft bleef. De komiek moet zwaar ver diept zijn geweest in de een of andere onbenullig heid, want terwijl hij doodgemoedereerd ergens op het perron rondscharrelde klonk plotseling het ver treksignaal van don internationalen trein enKa- reltje had het nakijken! Van louter verbluftheid bleef zelfs zijn traditioneele Hollywood-ren achter wege. Maar toen kwam op slag ook weer de filmspe ler in den verbouwereerden Harold boven. Vliegens vlug rende hij met de zijnen het perron af en sprong in een taxi om als de wind naar Esschen te rijden, nagewuifd door kellners, treinpersoneel en publiek. Op het. nippertje haalde men daar den trein, zoo- dat het drietal toch nog op tijd in Brussel arriveerde. Ernstig ongeluk te Middelburg. Lood gieter met verbrijzeld hoofd opgenomen. Donderdagmiddag is de 25-jarige loodgietersknecht A. de Wijze, vader van één kind, bij het verrichten van werkzaamheden aan de Oostkerk te Middel burg uitgegleden en van 25 Meter hoogte op de straat gevallen. Zijn collega, die in de kerk werkte, hoorde een gil, ging kijken en vond de W. met ver brijzeld hoofd op straat liggen, de levensgeesten wa ren reeds geweken. Enkele weken geleden was de W. getuige van een dergelijk ongeluk van een jeug dig kameraad, die van het dak van de Abdijgebou wen viel en nog donzelfden dag aan de gevolgen overleed. „Al dat innemen van geneesmiddelen, ik laat het maar aan de liefhebbers over. Ik gebruik liever iels uitwendigs, Zoodoende heb ik, naar mijn inzicht, m(jn gezondheid zoo goed kunnen houden. Maar daar wordt ik Zondag voor f'inksteren wakker mei een pijn in mijn schouder om tureluursch van te worden. En zoo in eens. Ik kon niet meer heen of weer. Ik zeg tegen Klaartje, haal jij me eens een groote pot Akker'8 Kloosterbalsem. Ik kon mezelf niet wrijven van de pijn, maar liet het mijn vrouw doen. Niet te hard, zeg ik, want alles, ook de geheele omgeving, deed me zeer. Zij wreef mij zachtjes om te beginnen, naderhand wat harder en het was of er een won der gebeurde. Onder het wrijven ver minderde de pijn al en toen het 's avonds herhaald was, stond ik den volgenden morgen weer even frisch op als altijd. Slikken jullie maar ta bletjes, poedertjes en drank/es. Geef mü maar voor spierpijn en rheuma- tieh Akker's Kloosterbalsem, ze zeggen toch „Geen goud zoo goed." Fr. D. te G. Origineel ter Inzage.) In drie opzichten U Akker'» Kloo»terb»lsem een onovertroffen middelai» wrijfmid. del en al» huls- en heelmiddel. Krachtig zult Ge er de onultstaanhaarste spierpijn en de smartelijkste spit mede weg kannen wrijven. Alom verkrijgbaar h 60 et. per pot aan rijn broer geadresseerd, waarin hij de geheele waar heid vertelde en mü tenminste ontlastte van de besohul- diglng, dat ik het geld mijner cliënten ten eigen bate zou aangewend hebben. Het zou een beduidend verschil in myn vonnis gemaakt hebben als die brief waa gevon den en voorgelezen, maar Lord Perivale wilde den naam van zijn gestorven broeder hoog houden; daarom noem de hy dien brief niet en probeerde een valschen aan klacht wegens moord tegen mij in te dienen. En de zoon van zoo iemand zou jy willen trouwen?" Toen Robert Loring aan het einde van zijn verhaal waa gekomen, kon men hem nauwelijks meer verstaan zoozeer had zijn bekentenla hera aangegrepen, groote zweetdruppels parelden op zijn voorhoofd en ln zyn oogen ontbrandde hartstochtelijke haat, die in da laat ste jaren eerder aangewakkerd dan bekoeld was. Hetty had een vaag gevoel, dat er ergens leta niet klopte. Haar vaders lezing van Lord Perlvale's gedrag was niet in overeenstemming met die van hemzelf; hy gaf als de voornaamste reden van zijn afkeer voor haar op, dat hy haar haatte omdat zy de dochter waa van den man, die naar rijn overtuiging zijn broeder had vermoord maar door den jury van die beschuldiging was vrijgesproken. Maar zij had niet langen tijd om hierover na te den ken. Haar vader's toon veranderde plotseling en zacht en ernstig klonk het: „Wat jy liefde noemt, kind, is alleen maar jeugdige bevlieging, waar je gauw genoeg overheen komt, wanneer je met iemand andera ge trouwd bent" „Waa uw liefde voor mijn moeder dan ook een droom, waar U al overheen bent. zooais U het noemt? Als dat zoo te, kan ik u de verzekering geven, dat dit met haar niet het geval was. Hoewel zij ons vertelde, dat u ge storven was om haar en ons onnoodlg verdriet te be- sparon. waa uw naam altijd op haar lippen en uw beeld in haar hart, tot het uur waarin zij stierf!" Hetty's stem trilde en toen zy haar vaders verwron gen en zenuwachtig vertrokken gezicht zag, speet het haar. dat zij zoo uitgevallen was. „Vadertje, ik heb je geen pijn willen doen", vervolgde zy zachtjes, haar wang tegen de zyne vleiend. Zoowel vader als dochter hadden de aanwezigheid van Max Reiss vergeten, die zwijgend en kwaad in zijn leunstoel zat. Maar plotseling werd hij ongeduldig en riep ruw: ,.En waar biyf Ik? Vergeten jullie niet. dat als ik er niet geweest was jullie belden nu ln de doos had geze ten inpl-aats van veilig gehuisvest en gevoed te worden op mijn kosten. Maar denk niet. dat ik zoo'n doetje ben om dat alles voor niets te doen. Of je trouwt met me en wel dadelijk een tweede maal laat ik my niet voor den gek houden of ik geef je vader aan de politie over! Nu. wat te je antwoord?" Het masker van liefderijke bezorgdheid viel van hem af, terwyi hy deze woorden spraik. ZUn absoluut gebrek aan gevoel voor den man. die kiezen moest tussohen het terugkeeren tot een levenden dood of het huweiyk van zijn kind met dezen ruwen, kwaadaardigen man wekte «en wilde woede op by Robert Loring. Zijn stem klonk yrig koel, toen hy langzaam en afge meten zei: „Het biykt my, dat mijn dochter Uw huwelijksaanzoek niet wenscht aan te nemen, mynheer Reiss Het spijt my, dat u om mijnentwille zooveel moeite hebt gehad en Ik hoop eens in staat te zijn u terug te betalen. Maar ik ben niet zoo'n schooier om myn dochter te dwingen tot een huweiyk, dat haar ongelukkig zou maken." Een vreugdesnik ontsnapte aan Hetty's bevende lip pen: voor één oogenblik vergat zy alles behalve het heerlijke; dat haar vader aan haar zijde stond, dat hy niet van haar verlangde met Max Reiss te trouwen! Maar toen haar vader met een. bleek, vastbesloten ge zicht uit zyn stoel opstond en haar tot afscheid wilde kussen hij wilde met Max Reiss naar het dichtst- bygelegen politiebureau gaan en zichzelf aangeven toen rees met angstige helderheid de geheele situatie voor haar oogen. Wat zou er van Ohick en Dump^ling worden, wan neer haar vader weer naar de gevangenis terug moest en zy zonder een cent op straat werd gezet? Het zou natuurlijk onredelijk zijn te verwachten dat Max Reiss medelijden met hen zou hebben en daar Jaok haar in den steek had gelaten, was er niemand anders tot wlen zy zich zou kunnen wenden Zelfs als het haar kon gelukken de politie te vermijden wat zeer onwaar schijnlijk was zou zy toch niet genoeg kunnen ver dienen om behalve zichzelf de twee kinderen te kun nen onderhouden en dat nog wel met een invalide erby. Een betrekking als by Madame Estelle, waar rij drie Pond per week had verdiend, zou ze niet zoo gemakke lijk weervinden, in ieder geval niet zonder prima ge tuigschriften, Het meeste, dat zij zou kunnen verdienen was dertig shillings per week op een kantoor en zij wist ook. dat de markt overvuld was met aanbod op dit gebied, Hetty's zacht, jong gezichtje, bleek, wanhopig en ver trokken en de rampzalige blik in haar blauwe oogen zou ieder hart vermurwd hebben behalve dat van Iemand als van Max Reiss. Bliksemsnel schoten allerlei gedachten door haar Hoe komt liet, dat vrouwen zoo vaak lijden aan rugpijn, rheumatische pijn, waterzuchtige zwellin gen, duizeligheid, zwakte, uitputting, zenuwachtig heid en urinekwalen? Haar lichaamsgesteldheid, de verschillende perioden in het leven der vrouw, de geboorte van kinderen, vormen vaak de oorzaak van verzwakking der organen in den rug. Deze organen beginnen traag en slecht te werken, waardoor urine zuur en andere onzuiverheden zich ophoopen en de kwaal zich door het lichaam kan verspreiden. Voor vrouwen zijn Foster's Rugpijn Pillen dan ook een uitkomst in dergelijke kritische tijden. De ver sterkende werking van dit speciale middel op de betreffende organen maakt spoedig een einde aan de hinderlijke verschijnselen en baat tegen rheumatleJc, ischias, spit en waterzucht. Bij alle drogisten enz. f 1.75 per flacon. Troffen tusschen betoogers en politie. Botsingen op de Elandsgracht. Demon stratie met geweld verspreid. Raadslid Huizinga door de politie uit den lantaarn paal getrokken. Donderdagmiddag is het. te Amsterdam omstreeks 1 uur tot een ernstig treffen gakomen tusschen po litie en betoogers. Het werkloozen-agitatiecomité had n.1. de werkloozen op het Amstelveld bijeengeroepen om vandaar een optocht te houden. Van de politie was hiertoe op bepaalde voorwaarden vergunning verkregen. Om 12 uur waren op het Amstelveld on geveer 1000 werkloozen opgekomen, die zich onder politiegeleide door de Kerkstraat in de richting Leidschegracht bewogen. Reeds dadelijk begonnen de betoogers met zgn. spreekkoren die, gelijk men weet, door den burgemeester verboden zijn. Men riep o.m.: Wie brengt ons in de ellende? Weg met Ruys en zijn bende! De politie trad hiertegen op, maar men stoorde zich hieraan weinig; ook schreeuwde men hier en daar beleedigingen tegen leden van het Vor stelijk Huis. Bij de Vijzelgracht ontrolde iemand in den stoet een doek met het opschrift: Weg met Hon- ger-Ruys!, hetwelk de politie had verboden in den optocht mede te dragen. Een inspecteur gelastte het doek te verwijderen, waaraan gevolg werd gegeven, maar even later kwam het opnieuw voor den dag, waarna de politie het in beslag heeft genomen. Op de kruising KerkstraatLeidsohestraat hebben eenige betoogers fietsen geworpen voor de pooten der politiepaarden; een dereenen, die zich hieraan schul dig maakte, is gearresteerd. De stoet trok verder langs de Leidschegracht en da Prinsengracht naar de Elandsgracht; de stemming werd steeds rumoeriger en baldadiger en men ging voort met schreeuwen. Bij de Hazenstraat deelde de bevelvoerende inspec teur, de heer Stolp, met luider stemme mede, dat de optocht ontbonden moest worden. Het eindpunt van den optocht zou anders de Noordermarkt zijn ge weest, Toen de betoogers nu weigerden uiteen te gaan, is eerst eenige malen gesommeerd. Het politie- detachement, dat de stoet begeleidde, was intusschen reeds met ruiters en agenten te voet versterkt. De betoogers bleven onwillig om zich op het bevel der politie te verspreiden; toen zijn eenige charges uit gevoerd, waarbij zij in alle richtingen uiteengejaagd zijn. Kleinere groepen verzamelden zich echter weer en zijn de Jordaan ingetrokken, waar zij op de Noorder- r;arkt bijeenkwamen. Daar trachtte het communis tische raadslid Huizinga, een der leiders van den ontocht, tegen het politieverbod in een toespraak te houden, dat hem echter belet is door eenige agenten, die hem uit den lantaarnpaal trokken, waar hij in geklommen was. Ook hier heeft de politie nog eenige charges uitgevoerd, waarbij rake klappen zijn ge vallen. Eenige personen zijn aangehouden. In de buurt van de Noordermarkt is het nog ge- ruimen tijd rumoerig gebleven. WOLKBREUK BOVEN TOSCANE. Station van Livorno onder water, Uit ROME. 1 Dec. In den nacht op Donderdag heeft bo\'en Toecase noodweer gewoed. Het station van Livorno staat geheel onder water, zoodat de treinen om het traject Rome- Genua moesten worden omgelegd. De treinen komen met groote vertraging binnen. De te velde staande ge wassen hebben ernstige schade opgeloopen. Ook in de omgeving van Cortona staan de landerijen onder water doordat daar beken bulten hun oever traden. brein, terwijl zy, stijf als een standbeeld op haar ertoe! zat en toekeek hoe haar vader voorbereidselen voor zijn vertrek maakte Max Reiss stond by den haard, met een elleboog ge leund op den schoorsteenmantel en zijn kleine oogjes dwaalden van den een naar de ander als een havik, die niet weet welken prooi hy het eerst aanvallen zal. Robert Loring's onverwacht optreden had hem in het eerste oogenblik even van zyn stuk gebracht en door een absoluut stilzwijgen te bewaren had hy zyn gewone taktiek gevolgd, wanneer hij in verlegenheid was. Terwijl de minuten voorbygingen, scheen het byna, alsof al rijn mooie plannen om zich van Hetty te verze keren, die hy niet alleen als een mooie, zakelijke aan winst beschouwde, maar ook ais het mooiste en begeer lijkste wezen, dat hy ooit gezien had, schipbreuk zou lijden. „U ls gewapend, geloof ik?" Robert Loring's heesche en verraderlik trillende stem verbrak de gespannen stilte in het kleine vertrek. „Ja", beet Max Reiss hem toe. „U kunt me fouilleeren voor we weggaan, om zeker te zijn, dat ik geen wapens bij me heb en dan zal ik met u naar het dorp wandelen." „Aan den eenen kant vader, de kinderen en mijn eigen vrijheid; aan den anderen kant een liefde, die heerlijk was zoolang rij geduurd heeft, maar die tekort schoot toen zy op de proef werd gesteld", en toen nam Hetty Loring afscheid van haai meisjeedroomen Over het gezicht van Max Reiss trok een sluwen glimlach en zijn oogen schitterden van voldoening, toen Hetty haar arm door dien van haar vader schoof es met een glimlach zei: „U hebt het mis, vader als u denkt, dat ik zoo'n he kel aan mijnheer Reiss heb. De heb Jack lief en ik zal hem altijd blijven liefhebben, dus moet ik mijn droomen begraven." De zachte stem trilde, maar de blauwe oogen bleven kalm en keken vastbesloten in die van Max Reis», toen Hetty rustig vervolgde: „Mynheer Reiss, u heeft zeer zeker veel voor mij en myn familie gedaan en als ik kan bijdragen tot uw levensgeluk, door uw vrouw te worden, zal ik met u trouwen, zoodra u dit wenscht." Zoo gaf Hetty Loring haar belofte ten tweede male. Alleen. „Gisteravond laat, nadat je naar bed was gegaan, kreeg ik bezoek van kapitein Siras. Hy moest plotseling

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1932 | | pagina 17