De Amerikaan vermaalt zich
Een Jeugdherinnering.
Bont Allerlei.
Ingezonden Stukken.
Electriciteitsverbruik
op het platteland.
Staatsloterij,
Gaat Holland zijn eigen
wijn maken
Anna Paulowna, 5 Dec. 1932.
Mijnheer de Redacteur.
Met veel belangstelling nam ik kennis van de in uw
blad van Zaterdag. 3 December voorkomende afbeeldin
gen der grafieken betreffende stroomverbruik ten platte
lande.
wijnsoort. Prof. Sprenger ziet persoonlijk dan ook
het meeste heil in de fabricage van alcoholvrije
wijnsoorten.
Naast appels denkt men in de toekomst zoete
most te bereiden uit peren, aardbeien, bessen, fram
bozen en kersen. Alleen voor druiven doen zich
moeilijkheden voor, omdat zelfs het ruwe druiven
sap onder de accijnswot valt. De regeering staat nl.
op het standpunt, dat uitgeperst druivensap als wijn
is te beschouwen, omdat er wijn uit vervaardigd kan
worden. Dit standpunt is vooral voor de Westland-
sche kweekers funest omdat daarmede iedere po
ging om voor de tweede en derde kwaliteit druiven
een afzetgebied te zoeken onmogelijk wordt gemaakt.
Wellicht is hier een tusschenoplossing mogelijk. Het
accijnsvrijmaken levert ook voor do Hollandsche
kweekers bezwaren op. omdat daardoor de markt
met buitenlandsche producten wordt overstroomd.
Technisch levert de mostbereiding uit druiven goe
de resultaten op. Vooral uit de Muscaatdruif wordt
een goede wijnsoort bereid, welke, versneden met an
dere soorten, perspectieven biedt voor de toekomst.
Wanneer men ziet wat tot op heden reeds met de
genomen proeven werd bereikt, en hoe in Limburg
thans reeds de resultaten merkbaar zijn door een
vermeerderde vraag naar tweede kwaliteit en ver
hooging van de prijzen voor eerste kwaliteit, dan
rullen deze proeven ongetwijfeld nog meer steun
moeten ontvangen, want niet alleen de tuinbouw
wordt door een groote zoete mostfabricage geholpen,
doch ook ten ozichte van de werkverruiming biedt
deze nieuwe industrie perspectieven.
£j 5
Ol O O O Ci Cl
Naar aanleiding hiervan vergeleek ik onze grafiek
met die van de gemeente Zijpe, een gemeente van onge
veer dezelfde grootte en samenstelling als Anna Pau
lowna en nu blijkt dat onze stroom verkoop, daar zeker
niet beneden blijft, ik vermoed zelfs nog Iets boven uit
gaat, zoodat, waren bovengenoemde gemeenten niet bij
het P.E.N. overgegaan, zij m.1. wellicht nu ook hoogere
stijging zouden hebben getoond.
Welke mogelijkheden er bij een gemeentelijk bedrijf
zullen bestaan, als de engrosprljzen door de Provincie
naar billijkheid worden verlaagd, laat ik met het oog
op voorgaande gaarne aan de beoordeeling uwer lezers
over.
Hoogachtend.
Jb. JONKER Hz.
Dir.-adm. van het Gem. Electriciteitsbedrijf
te Anna Paulowna.
De bereiding van zoete most nit
alle mogelijke vruchten. Proe
ven die reeds belangrijke resulta
ten afwierpen.
Men schrijft
De moeilijke omstandigheden, waarin de tuinbouw
thans verkeert, hebben dit voordeel, dat men op alle
mogelijke manieren tracht den afzet van het pro
duct in banen te leiden, waarmede men ook later,
als er weer betere tijden zijn aangebroken, groote
voordeelen hoopt te behalen. Een van die richtingen
is het op groote schaal bereiden van inlandsche
vruchten tot wijn of zoete most. De eenige uitweg
bij den sterk verminderden export en de groote con
currentie uit het buitenland, zou nog zijn een stren
ge selectie van het binnenlandsche fruit, waardoor
slechts aan de eerste kwaliteit een blijvende plaats
op de binnenlandsche markt bereid wordt, terwijl
voor de tweede en derde kwaliteit een andere be
stemming zal moeten worden gezocht, In die richting
is prof. A. M. Sprenger, hoogleeraar aan de Land-
bouwhoogcschool te Wageningen werkzaam. Zijn
taak wordt bemoeilijkt door het feit, dat er in tuin-
bouwkringen een zeer verdeelde meening heerscht
over de vraag wat tweede kwaliteit is. Wel komt
men thans, nu de nood daartoe dringt, in vele dee-
len des lands tot een betere sorteering en verpak
king ook voor de binnenlandsche markt.
Wat de tweede kwaliteit betreft tracht prof. Spen
cer de oplossing te vinden, door die te verwerken tot
wijn en zoete most. Met name in Duitschland en
Zwitserland wordt dergelijke zoete most in groote
hoeveelheden als volksdrank onder ieders bereik
gebracht. Indien men nu ook in ons land kan be
reiken, dat de tweede kwaliteit fruit als volksdrank
wordt verwerkt, dan zal zeer zeker voor de eerste
kwaliteit een beter en rijker afzetgebied worden ge
vonden. Hierdoor zal ook een eind kunnen komen
aan het beconcurrceren van de eerste kwaliteit door
de tweede kwaliteit. In Limburg heeft de fruitteelt
dit jaar geen onbevredigende resultaten opgeleverd.
Vooral door de groote vraag naar tweede soort ap
pels en rebut (val) voor de fabricage van sap en
wijn.
In het laboratorium van prof. Sprenger worden
grondige onderzoekingen gedaan naar de technische
Bereiding van verschillende dranken, suikergehalte,
aroma, enz. De Hero-fabriek te Breda en de maat
schappij Betuwe te Tiel hebben voor deze nieuwe
Productie reeds fabrieken opgericht, zoodat men de
zen winter waarschijnlijk reeds Hollandsche zoete
®ost, bereid uit appels, zal kunnen krijgon. Uit de
Verschillende zoo nauw bij de proeven betrokken
vereenigingen werd een wijncommissie ingesteld, die
onder presidium van jlir. van Tets, voorzitter der
Pomologische Vereeniging, haar werkzaamheden in
den zomer van dit jaar is begonnen. Wat de berei
ding vim zoete most betreft, uit het appelsap wordt
zja gisting, een wijn verkregen in den vorm van ci
der. Dit sap kan echter ook op andere wijze worden
behandeld, zoodat geen alcohol wordt gevormd. Het
wordt dan na filtratie door ene speciale ontkiemings-
nlter geperst, waardoor de gistcellen achterblijven.
Dit sap wordt met uiterste zorg in steriele flesschen
gedaan en kan dan als zeer verfrisschende alcohol
vrije drank worden verkocht, nl het buitenland wordt
aeze bereiding op groote schaal toegepast. Door het
utersysteem wordt een veredelde drank verkregen,
welke concurreeren kan met iedere buitenlandsche
Trekking van Maandag 5 December.
2e klasse 1« lijst
No. 15302 f 20.000.
NO. 16632 f 1000.
Na 10112 f 400.
Na 15080 20244 f 200.
No. 9909 10691 11443 14901 f 100.
Prijzen van f 30.
15 123 147 156 200 201 241 244
406 408 455 485 633 680 681 882
900 931 972 1011 1037 1100 1102 1109
1182 1187 1204 1268 1276 3289 1341 1342
1346 1387 1394 1442 1650 1656 1662 1692
1716 1791 1882 1949 2012 2049 2086 2142
2261 2308 2344 2368 2559 2617 2644 2677
2706 2772 2816 2988 2993 3010 3038 3054
3171 3203 3298 3325 3450 3581 3649 3719
3808 3895 3934 3952 3978 3980 4012 4085
4194 4237 4248 4304 4322 4330 4333 4360
4365 4372 4397 4488 4625 4631 4725 4734
4834 4925 4941 5052 5167 5254 5301 5318
5344 5366 5431 5444 5487 5498 5505 5586
5642 5679 5696 5700 5727 5870 5881 5951
5997 6020 6025 6042 6045 6065 6099 6114
6164 6251 6258 6446 6452 6476 6479 6499
6515 6519 6535 6627 6637 6655 6656 6683
6698 6818 6890 6911 6960 7005 7061 7065
7154 7186 7224 7236 7241 7286 7308 7317
7375 7418 7420 7429 7433 7443 7470 7487
7520 7530 7539 7559 1692 7708 7841 8005
8078 8099 8194 8243 8415 8476 8479 8488
8522 8570 8592 S615 S653 8689 8694 8711
8852 8857 8858 3887 8983 8984 8996 9007
9028 9068 9062 9173 9212 9226 9227 9249
9278 9289 9293 9360 9439 9466 9472 9634
9811 9906 9970 9994 9997 10043 10065 10073
10085 10103 10121 1016S 10171 10241 10255 10278
10282 10283 10284 10295 10329 10452 10462 10488
10592 10632 10666 10763 10820 10827 10831 10902
10994 10995 11014 11117 11122 11125 11188 11308
11347 11369 11378 11408 11466 11517 11519 11606
11736 11797 11812 11854 11888 11898 11967 12012
12023 12030 12040 12062 12106 12107 12199 12211
12228 12312 12339 12501 12508 12525 12605 12626
12675 12745 12751 12782 12828 12835 12883 13053
13054 13062 13157 13305 13338 13467 13491 13501
13518 13600 13647 13681 13714 13720 13736 13738
13777 13838 13846 13848 13854 13948 13957 13986
14007 14038 14042 14130 14211 14220 14225 14253
14301 14302 14325 14372 14436 14471 14515 14713
14718 14728 14743 14792 14801 14811 14829 14873
15047 15093 15108 15116 15220 15238 15254 15257
15343 15356 15358 15485 15506 15675 15692 15720
15822 15840 15873 15936 15984 16016 16058 16094
16213 16239 16242 16243 16312 16343 16411 16485
16493 16505 16561 16581 16593 16606 16663 16668
16671 16711 16755 16762 16883 16905 16913 16917
16960 17032 17044 17115 17163 17174 17185 17257
17297 17314 17362 17407 17476 17512 17517 17531
17542 17576 17684 17792 17836 17846 17982 17991
18041 18047 18167 18213 18240 18277 18283 18313
18328 18334 18408 18469 18476 18484 18502 18577
18588 18626 18635 18699 18754 18806 18846 18879
18881 19011 19040 19068 19076 19139 19041 19098
19211 19212 19214 19234 19310 19363 19383 19496
19514 19533 19589 19664 19666 19675 19839 19933
19968 19983 20005 20073 20109 20123 20136 20179
20212 20216 20247 20279 20328 20329 20358 20394
20423 20479 20556 20557 20570 20619 20637 20672
20813 20836 20986
Buiten zijn werkkring is de Yankee
wat men noemt „een gezellig
dier".
Feesten.
In Europa hoort men veelal de meenirig verkondi
gen, dat de Amerikaan een moderne werkezel zou
zijn: een robot. Heelemaal waar is dit echter niet
Buiten zijn werkkring is de Yankee, wat men noemt:
een gezellig dier.
In weinig landen kunnen volwassenen zich zoo
kinderlijk uitgelaten en jeugdig gedragen als in
Amerika. Deze eigenaardigheden van het ras der
Nieuwe Wereld komt het sterkst tot uiting bij feeste
lijke gelegenheden, hetzij die particulier of openbaar
zijn.
Op het oogenblik, nu ongeveer het eenige dat
hoogtij viert, de crisis is, richten de tienduizend mil-
lionairs, die Amerika telt, hun feesten in 't verborgen
aan, d.w.z. ze willen liever niet, dat over hun bui
tensporigheden in de kranten wordt geschreven. Ver
scheidene Amerikaansche bladen betaalden dan ook
tot voor kort groote bedragen aan z.g. gentlemen
reporters, die bereid waren de verschillende redacties
in te lichten. Een dezer rapporteerende heeren heeft
te New York een boek uitgegeven, getiteld: „Hoe zij
zich amuseerden."
Hij vertelt ons sprookjesachtige dingen. Zoo had
er in de hoofdstad des rijks een banket plaats ter
eere van een millionairszoon, waaraan drie-honderd
vrijgezellen deelnamen. Toen deze lieden de eetzaal
betraden zaten (tegen alle regels der etiquette in) de
dames reeds aan tafel. Zij blonken uit door bijzon
dere schoonheid en waardigheid van houding. Toen
de aangenaam verraste mannen naderbij traden, ble
ken de dames echter van was te zijn en daar de
heeren niet van terpentijn waren, was hun teleur
stelling bovenmatig. De poppen waren in kostbare ja
ponnen gehuld en met dure sieraden omhangen.
Een Noorsch-Amerikaansche houtkoning dineerde
met een paar honderd kameraden in een schouw
burgzaal te Philadelphia, ^ie voor deze gelegenheid
in een Minnesotaasch landschap was herschapen. Om
het effect van de decoratie niet te bederven, versche
nen de gasten zwaar vermomd als houtvester en ja
gers en namen plaats op boomstompen, die niet echt
waren en stoelen voorstelden. Ergens in een hoek
stond een blokhuis, waar dranken werden verkocht
De waard noteerde de schuld door middel van re
volverschoten. Hoewel Amerika in 1931 droog was,
bevonden tegen middernacht alle deelnemers zich in
kennelijken staat van dronkenschap.
Een renstal-eigenaar vierde de overwinning van
een zijner paarden op de volgende wijze. Midden in
de feestzaal was een draaimolen neergezet en alle
gasten gebruikten hun souper, gezeten op den rug
van een statig kermis-paard. De kellners waren ge
kleed als jockey's. Na den gemeenschappelijken
maaltijd werd de overwinnaar de zaal binnengeleid,
aangekondigd door een heraut. Het dier (wij mee-
nen den overwinnaar) mocht eten uit een gouden
krib, hetgeen niet te veel was, want hij had zijn be
zitter al ongeveer een millioen dollars rijker ge
maakt.
Over het geheel maakt dit werkelijke leven onge
veer denzelfden indruk op den Europeaan als een
derderangs Amerikaansche operettefilm.
Een rijkaard te Los Angeles wilde ter gelegenheid
van zijn verjaardag een Toet-Anck-Ammon-feest or-
ganiseeren en liet derhalve midden op de eetkamer
tafel een minatuurwoestijn aanleggen, voorzien van
goed nagebootste karavaantjes, natuurgetrouwe mi-
niatuurkameelen etc.
Behalve met het gewone eetgerei was ieder der
aanwezigen toegerust met een zilveren schepje, waar
van eerst niemand begreep waartoe het diende. Toen
de laatste gang was geserveerd, stelde de gastvrouw
den dames en heeren voor, opgravingen te verrichten
in do imitatie-sahara p tafel. Het zilveren schepje
kon hiervoor worden gebruikt. Het bleek toen, dat
kostbare geschenken in het zand waren verborgen.
Wij willen nog melding maken van een gezellige
bijeenkomst die door de beruchte politieke club
„Tammany Hall" werd op touw gezet. Eeregasten wa
ren de toenmaals scheidende burgemeester Haland
en zijn opvolger Jimmy Walker. Het banditisme
had tijdens Halands bewind welig getierd en den
politiechef Richard Ehrwright was het ter oore ge
komen, dat de gangsters om hun macht te toonen,
van plan waren beide burgemeesters te ontvoeren.
Om dit te verhinderen liet Ehrwright Hotel Waldorf-
Astorica, waar het feest plaats had, omsingelen. Op
de hoeken der aangrenzende straten werden machine
geweren neergezet. De aangekondigde ontvoering had
niet plaats. Ondanks de aanwezigheid van den po
litiechef werd er evenwel champagne geschonken.
Een beet uit liefde.
Als men verneemt, dat Iemand aan een beet is
overleden, dan denkt men aan slangenbeten, beten
van dolle honden en als het ver weg gebeurd is,
misschien aan leeuwen- of tijgerbeten. En als het
slachtoffer in de Nijl-delta woont, dan is het lang
niet uitgesloten, dat de tanden van een krokodil aan
het ongeval debet' zijn.
Nu is inderdaad een bewoner van het plaatsje
Tanta, in de Nijldelta, aan de gevolgen van een beet
bezweken. Maar het was geen krokodillenbeet, ook
geen schorpioenenbeet. Zijn eigen vrouw had hem
gebeten en dat nog wel „uit overdreven teederheid".
De man was door dat bewijs van liefde zoo onder
den indruk, dat hij naar een ziekenhuis moest wor
den gebracht, waar hij spoedig den geest gaf.
De autoriteiten schenen van de teedere bedoelin
gen van de vrouw niet geheel overtuigd to zijn; zij
werd aan de justitie overgeleverd. Naar verluidt,
zouden de rechters echter als voorwaarde voor een
verhoor hebben gesteld, dat een tandarts haar eez-st
de tanden uittrekt. Maar wie zal de kat de bel aan
binden? Waar vindt men een tandarts, die over een
dergelijken legendarischen moed beschikt?
Cijfers over autorijdend Zwitserland.
Volgens het Zwitsersche Statistische jaarboek rij
den in Zwitserland ruim 32.000 auto's, die van Ame-
rikaanschen oorsprong zijn Ford staat daarbij op
de eerste plaats. Frankrijk importeerde meer dan
16.COOwagens, vooral „Citroëns". Op de derde plaats
komt dan Italië met 14.000 auto's, waaronder 12.0S0
wagens van het merk „Fiat", dat onder de merken
bovenaan staat.
Zwitserland zelf heeft 7500 wagens op zijn wegen
gebracht, terwijl Duitschland 3700 auto's heeft gele
verd.
Verlichting van boschwegen.
In Californië tracht men op het oogenblik op zeer
bijzondere wijze een probleem op te lossen, dat eigen
lijk reeds vanaf de kinderjaren van het snelverkeer
hoogst urgent is.
Steeds weer werd geconstateerd, dat naar verhou
ding veel meer ongevallen gebeurden op donkere
boschwegen dan in de groote steden.
Men kon die boschwegen niet door booglampen
verlichten; dat zou veel te duur zijn. Alleen den
aanleg zou reeds te veel vergen. Daarom zocht men
in een andere richting. Men bestrijkt de boomen
langs den weg met een duurzame substantie, die
sporen van radiumhoudende zouten bevat en ove
rigens bestaat uit een fluoorverbinding, waardoor
de geheele massa verlicht wordt.
Men heeft het plan, alle auto-boschwegen op deze
wijze te verlichten. Want al zal ook met dezen
maatregel een groot bedrag gemoeid zijn, dat bedrag
behoeft slechts eens te worden uitgegeven, terwijl bij
booglampverlichting juist het onderhoud zoo duur is.
Loterij om een dood paard.
Rosinante was niet bepaald jong meer, maar toch
nog in leven, toen haar eigenaar haar liaar de
de paardenmarkt te Trentsjin bij Praag leidde. Door
een kleine inspuiting zag het dier er zelfs veel fris-
scher uit en het kon zoo een iO.OOO Kronen opbren
gen. Helaas gebeurde er oen klein ongelukje: het
brave paard verwisselde onderweg het tijdolijke met
het eeuwige. Maar de bedroefdheid van den eigenaar
maakte spoedig plaats voor verwondering en verras
sing, toen toch iemand hem 1000 Kronen voor het
doode dier bood.
De kooper liet het cadaver naar een stal brengen,
ging daarna op de markt staan en verkondigde den
volke, dat hij een prachtig paard in zijn bezit had.
dat hij eebter, door omstandigheden gedwongen»
zich van dat bezit moest ontdoen. Daarom stelde bij
voor een kleine paardenloterij te houden, waarbij
een lot slechts 100 Kr. (ruim zeven gulden) kostte.
Een geluksspel heeft altijd zijn bekoring en al wa
ren de loten niet bepaald goedkoop, in een oogwenk
waren er tien verkocht.
Na de plechtige trekking begaf de eigenaar van het
paard zich met den prijswinnaar naar den stal, waar
bet cadaver was geborgen. Reeds stond de teleur
gestelde winner op het punt in een stortvloed van
scheldwoorden uit te barsten, toen de loterij-direc
teur hem kalmeerend de hand op den schouder leg
de en sprak:
„Wind je niet op! Het paard is toch niet meer le
vend te maken. Ik geef je tweehonderd Kronen voor
je lot, dan heb je er toch nog honderd gewonnen,"
De ander koos eieren voor zijn geld en ging zijns
weegs. En de uitvinder van de paardenloterij maak
te zijn balans op achthonderd Kronen zuivere
winst en trok toen naar de volgende stad, om daar
hetzelfde spelletje te spelen. In enkele jaren reisde
hij zoo het geheel land door, tot eindelijk de politie
hem arresteerde.
Kort verhaal
Door NEMO.
ECHT knus bad ik me in een hoek der coupé ge
nesteld en verheugde me in het vooruitzloht de
reis van Londen naar Dover alleen te zullen
afleggen, wanneer het geluk mij gedurende de
korte halte bij Cannonstreet even genadig was als dat
van Charing-Cross. Onder het genot van een goede si
gaar en in uitgestrekte houding verkeerde ik in een za
ligen dommel, toen plotseling de kreet: „C'non-street!"
mij deed opschrikken.
Het was stil op het perron. In 't laatst van Septem
ber bleken weinige reizigers voor een nachttrein voor
de boot naar Calais.
Juist had ik mijn zalig-rustlge houding weer herno
men, toen in de laatste minuut het portier werd openge
rukt en een jonge dame bulten adem mijn coupé bin
nenstormde. Onmiddellijk daarop vertrok de trein.
Twintig jaar, ouder zeker niet. blozend, schuchter als
een hinde en toch dien bijzonderen moed en onver
schrokkenheid eener jonge dochter Albions, blond,
blank, groote zachte en toch guitige oogen, slank van
taille, eenvoudig smaakvol gekleed. Bagage: slechts een
kleine reistasoh van zaoht leder.
Mijn hoop op een kalme, eenzame reis was verdwenen.
Kon niet anders doen dan een gesprek beginnen en deed
dit met mijn excuus te maken over den tabaksrook,
welke in de coupé hing. Smeet meteen de rest van mijn
sigaar uit het raam.
O, neen, heusch, dat was onnoodig, kweelde zij als
een vogeltje. Ik vind het niets erg. Ik houd wel van een
goed riekende sigaar!
Ik voelde mij plotseling als reeds bevriend met die
lieve vreemdelinge, die met echte vrije ongekunsteldheid
vertelde dat zy naar Parijs moest om zich aan de studie
van de Fransohe taal te wijden. Haar broeder zou haar
in Calais komen afhalen. Ze vond het maar wat aardig
om eens alleen te reizen, voor het eerst en was vol
strekt niet bang.
Terwijl zij dit verzekerde, zag ze er nog liever uit,
maar preutsbh genoeg om lederen man op behoorlijken
afstand te houden by de geringste poging tot meerdere
toenadering. Het werd echter wat koel in den trein en
daarom waagde ik het haar mijn plaid aan te bieden.
Doch zij weigerde. Wilde niet dat ik terwille van haar
koude zou lijden. O, en ze was heusch niet kouwelijk.
Toch hield ik aan, omdat ik beslist medelijden had
met dit kind, dat Ik moest beschermen In den nacht
trein.
Nu, goed, de helft wil ik er van aannemen, zei ze
eindelijk. Als u dan naast mij wilt komen zitten, dan
zullen we de plaid deelen.
Ik ontroerde van dit aanbod, dat op zulk een onsdhul-
digen toon werd geuit, dat zij blijkbaar geen flauw ver
moeden had van den zonderlingen indruk dien het op
een jongmensch als ik, moest teweeg brengen .Zooveel
heilige onschuld kon niet anders dan iedere booze ge
dachte verdrijven.
Dus zette ik mij naast haar en haar vroolijk gebab
bel lokte mij tot een klein hofmakerijtje, hetgeen zij
bizonder aardig scheen te vinden.
Ik heb mij zoo vreeselijk moeten haasten, ver
trouwde ze mij toe, dat ik ternauwernood tijd had om
mijn plaatsbiljet te nemen. En dit eerste reisje heeft
me zoo confuus gemaakt dat ik niet eens op myn wis
selgeld heb gelet aan het loket en ook niet heb gezien
of mijn plaatsbiljet wel in orde was. Is het uwe ook
zoo? Laat eens kijken. Hemel nog toe, als het eens niet
goed zou zijn. 't Lijkt wel een boekje met die afzonder
lijke blaadjes. Wat een leuke schat! Om haar geheel op
de hoogte te brengen, schoof ik natuurlijk wat dichter
bij. om het biljet met het mijne te vergelijken.
Zij opende haar reistaschje en in haar overijling ont
glipten aan haar blanke vingers een flacon en nog eeni
ge van die echt-vrouwelijke snuisterijen, welke ik na
tuurlijk onmiddellijk opraapte. 55e lachte om haar on
handigheid en bekeek Intussohen de biljetten, waarna
zij het mijne weer met een snoezig knikje teruggaf.
Wij naderden Dover. Ze vouwde mijn plaid op, pakte
mijn couranten er tusschen en bereidde me voor op ons
afscheid.
Nee, nee! zoo gemakkelijk komt gij er niet af! riep
zij. Gij hebt mij verwend met uw plaid, nu kan ik er
niet meer van buiten. Ik wilde op de boot wat op het
dek blijven. Komt u dan weer naast me zitten, ja? Om
gezellig te babbelen!
Ik dacht natuurlijk niet aan weigeren. Als ik me goed
herinner geloof ik dat ik wat dichter bij haar ging zit
ten dan noodig was, onder voorwendsel dat het andere
gedeelte van de bank vochtig was. Ik weet ook niet
meer of ik op een oogenblik dat ik mijn plaid dichter
om haar schouder trok, myn lippen niet zoo dicht bij
haar hals bracht, dat het den schijn had alsof ik haar
een zoen gaf. Zij gaf een klein gilletje en keek mij ver
wijtend aan. En ik voelde mij schuldig. Dit gebeurde
nog enkele malen.
Maar aan alles en dus ook aan dit heerlijk samenzijn
kwam een eind. Wij landden; haar broeder zou haar
te Calais opwachten, waar zij een dag zouden doorbren
gen om eerst den volgenden morgen naar Parijs te ver
trekken.
Bij het afscheid was ik zoo ontroerd, voelde ik mij
plotseling zoo verlaten, dat ik vergat haar adres in Pa
rijs en mijn plaid terug te vragen. Toch had ik beloofd
haar mijn opwachting te komen maken. Ik was dus
blijkbaar even onhandig als zij onschuldig.
Toen ik te Parijs aankwam was ik nog geheel vervuld
van de zoete herinnering aan de aardige reisgenoote en
nam mij voor alles te doen om haar terug te vinden.
Uw biljet! riep de controleur en als ontwakend
greep ik naar mijn plaatsbewijs en reikte het den be
ambte over.
Hallo, zeg, meneer, dat biljet deugt niet. 't Is er
een vain Augustus 1905 en we zijn nu in 1906.
Wat blieft u? Zeg, als je me nou
Kijkt u maar zelf.
De man had gelijk. Augustus 1906. En bovendien was
het al geknipt.
Arm. onschuldig kind! Men had haar in de haast een
ongeldig biljet in de handjes gestopt. Hoe gelukkig dat
zy, toen wy ze vergeleken, zioh vergist had bij het te
ruggeven en mij het hare had gegeven. Wat zou zij an
ders begonnen zijn, dat schattige onschuldige wezen.
Ik moest nu 75 francs bij betalen.
Toen ik het station verliet, keek een straat- of perron
jongen me spottend na.
Die wou voor niks reizen. Zat 'm niet glad! riep
hij.
Ik kleurde werkelyk, maar overlegde: wat een geluk,
dat die arme Lilly zy^had mij haar naam genoemd
dit onaangename oogenblik niet behoefde te doorleven.
Verdacht door den controleur, beleedigd door straat-
volk... o. zeker, ze zou van schaamte zijn gestorven!
Mijn arme illusie!Hoe oneindig meer dan 75
francs zou het me waard geweest zijn, als ik die had
mogen behouden!