De Amerikaan vermaalt zich Een Jeugdherinnering. Bont Allerlei. Ingezonden Stukken. Electriciteitsverbruik op het platteland. Staatsloterij, Gaat Holland zijn eigen wijn maken Anna Paulowna, 5 Dec. 1932. Mijnheer de Redacteur. Met veel belangstelling nam ik kennis van de in uw blad van Zaterdag. 3 December voorkomende afbeeldin gen der grafieken betreffende stroomverbruik ten platte lande. wijnsoort. Prof. Sprenger ziet persoonlijk dan ook het meeste heil in de fabricage van alcoholvrije wijnsoorten. Naast appels denkt men in de toekomst zoete most te bereiden uit peren, aardbeien, bessen, fram bozen en kersen. Alleen voor druiven doen zich moeilijkheden voor, omdat zelfs het ruwe druiven sap onder de accijnswot valt. De regeering staat nl. op het standpunt, dat uitgeperst druivensap als wijn is te beschouwen, omdat er wijn uit vervaardigd kan worden. Dit standpunt is vooral voor de Westland- sche kweekers funest omdat daarmede iedere po ging om voor de tweede en derde kwaliteit druiven een afzetgebied te zoeken onmogelijk wordt gemaakt. Wellicht is hier een tusschenoplossing mogelijk. Het accijnsvrijmaken levert ook voor do Hollandsche kweekers bezwaren op. omdat daardoor de markt met buitenlandsche producten wordt overstroomd. Technisch levert de mostbereiding uit druiven goe de resultaten op. Vooral uit de Muscaatdruif wordt een goede wijnsoort bereid, welke, versneden met an dere soorten, perspectieven biedt voor de toekomst. Wanneer men ziet wat tot op heden reeds met de genomen proeven werd bereikt, en hoe in Limburg thans reeds de resultaten merkbaar zijn door een vermeerderde vraag naar tweede kwaliteit en ver hooging van de prijzen voor eerste kwaliteit, dan rullen deze proeven ongetwijfeld nog meer steun moeten ontvangen, want niet alleen de tuinbouw wordt door een groote zoete mostfabricage geholpen, doch ook ten ozichte van de werkverruiming biedt deze nieuwe industrie perspectieven. £j 5 Ol O O O Ci Cl Naar aanleiding hiervan vergeleek ik onze grafiek met die van de gemeente Zijpe, een gemeente van onge veer dezelfde grootte en samenstelling als Anna Pau lowna en nu blijkt dat onze stroom verkoop, daar zeker niet beneden blijft, ik vermoed zelfs nog Iets boven uit gaat, zoodat, waren bovengenoemde gemeenten niet bij het P.E.N. overgegaan, zij m.1. wellicht nu ook hoogere stijging zouden hebben getoond. Welke mogelijkheden er bij een gemeentelijk bedrijf zullen bestaan, als de engrosprljzen door de Provincie naar billijkheid worden verlaagd, laat ik met het oog op voorgaande gaarne aan de beoordeeling uwer lezers over. Hoogachtend. Jb. JONKER Hz. Dir.-adm. van het Gem. Electriciteitsbedrijf te Anna Paulowna. De bereiding van zoete most nit alle mogelijke vruchten. Proe ven die reeds belangrijke resulta ten afwierpen. Men schrijft De moeilijke omstandigheden, waarin de tuinbouw thans verkeert, hebben dit voordeel, dat men op alle mogelijke manieren tracht den afzet van het pro duct in banen te leiden, waarmede men ook later, als er weer betere tijden zijn aangebroken, groote voordeelen hoopt te behalen. Een van die richtingen is het op groote schaal bereiden van inlandsche vruchten tot wijn of zoete most. De eenige uitweg bij den sterk verminderden export en de groote con currentie uit het buitenland, zou nog zijn een stren ge selectie van het binnenlandsche fruit, waardoor slechts aan de eerste kwaliteit een blijvende plaats op de binnenlandsche markt bereid wordt, terwijl voor de tweede en derde kwaliteit een andere be stemming zal moeten worden gezocht, In die richting is prof. A. M. Sprenger, hoogleeraar aan de Land- bouwhoogcschool te Wageningen werkzaam. Zijn taak wordt bemoeilijkt door het feit, dat er in tuin- bouwkringen een zeer verdeelde meening heerscht over de vraag wat tweede kwaliteit is. Wel komt men thans, nu de nood daartoe dringt, in vele dee- len des lands tot een betere sorteering en verpak king ook voor de binnenlandsche markt. Wat de tweede kwaliteit betreft tracht prof. Spen cer de oplossing te vinden, door die te verwerken tot wijn en zoete most. Met name in Duitschland en Zwitserland wordt dergelijke zoete most in groote hoeveelheden als volksdrank onder ieders bereik gebracht. Indien men nu ook in ons land kan be reiken, dat de tweede kwaliteit fruit als volksdrank wordt verwerkt, dan zal zeer zeker voor de eerste kwaliteit een beter en rijker afzetgebied worden ge vonden. Hierdoor zal ook een eind kunnen komen aan het beconcurrceren van de eerste kwaliteit door de tweede kwaliteit. In Limburg heeft de fruitteelt dit jaar geen onbevredigende resultaten opgeleverd. Vooral door de groote vraag naar tweede soort ap pels en rebut (val) voor de fabricage van sap en wijn. In het laboratorium van prof. Sprenger worden grondige onderzoekingen gedaan naar de technische Bereiding van verschillende dranken, suikergehalte, aroma, enz. De Hero-fabriek te Breda en de maat schappij Betuwe te Tiel hebben voor deze nieuwe Productie reeds fabrieken opgericht, zoodat men de zen winter waarschijnlijk reeds Hollandsche zoete ®ost, bereid uit appels, zal kunnen krijgon. Uit de Verschillende zoo nauw bij de proeven betrokken vereenigingen werd een wijncommissie ingesteld, die onder presidium van jlir. van Tets, voorzitter der Pomologische Vereeniging, haar werkzaamheden in den zomer van dit jaar is begonnen. Wat de berei ding vim zoete most betreft, uit het appelsap wordt zja gisting, een wijn verkregen in den vorm van ci der. Dit sap kan echter ook op andere wijze worden behandeld, zoodat geen alcohol wordt gevormd. Het wordt dan na filtratie door ene speciale ontkiemings- nlter geperst, waardoor de gistcellen achterblijven. Dit sap wordt met uiterste zorg in steriele flesschen gedaan en kan dan als zeer verfrisschende alcohol vrije drank worden verkocht, nl het buitenland wordt aeze bereiding op groote schaal toegepast. Door het utersysteem wordt een veredelde drank verkregen, welke concurreeren kan met iedere buitenlandsche Trekking van Maandag 5 December. 2e klasse 1« lijst No. 15302 f 20.000. NO. 16632 f 1000. Na 10112 f 400. Na 15080 20244 f 200. No. 9909 10691 11443 14901 f 100. Prijzen van f 30. 15 123 147 156 200 201 241 244 406 408 455 485 633 680 681 882 900 931 972 1011 1037 1100 1102 1109 1182 1187 1204 1268 1276 3289 1341 1342 1346 1387 1394 1442 1650 1656 1662 1692 1716 1791 1882 1949 2012 2049 2086 2142 2261 2308 2344 2368 2559 2617 2644 2677 2706 2772 2816 2988 2993 3010 3038 3054 3171 3203 3298 3325 3450 3581 3649 3719 3808 3895 3934 3952 3978 3980 4012 4085 4194 4237 4248 4304 4322 4330 4333 4360 4365 4372 4397 4488 4625 4631 4725 4734 4834 4925 4941 5052 5167 5254 5301 5318 5344 5366 5431 5444 5487 5498 5505 5586 5642 5679 5696 5700 5727 5870 5881 5951 5997 6020 6025 6042 6045 6065 6099 6114 6164 6251 6258 6446 6452 6476 6479 6499 6515 6519 6535 6627 6637 6655 6656 6683 6698 6818 6890 6911 6960 7005 7061 7065 7154 7186 7224 7236 7241 7286 7308 7317 7375 7418 7420 7429 7433 7443 7470 7487 7520 7530 7539 7559 1692 7708 7841 8005 8078 8099 8194 8243 8415 8476 8479 8488 8522 8570 8592 S615 S653 8689 8694 8711 8852 8857 8858 3887 8983 8984 8996 9007 9028 9068 9062 9173 9212 9226 9227 9249 9278 9289 9293 9360 9439 9466 9472 9634 9811 9906 9970 9994 9997 10043 10065 10073 10085 10103 10121 1016S 10171 10241 10255 10278 10282 10283 10284 10295 10329 10452 10462 10488 10592 10632 10666 10763 10820 10827 10831 10902 10994 10995 11014 11117 11122 11125 11188 11308 11347 11369 11378 11408 11466 11517 11519 11606 11736 11797 11812 11854 11888 11898 11967 12012 12023 12030 12040 12062 12106 12107 12199 12211 12228 12312 12339 12501 12508 12525 12605 12626 12675 12745 12751 12782 12828 12835 12883 13053 13054 13062 13157 13305 13338 13467 13491 13501 13518 13600 13647 13681 13714 13720 13736 13738 13777 13838 13846 13848 13854 13948 13957 13986 14007 14038 14042 14130 14211 14220 14225 14253 14301 14302 14325 14372 14436 14471 14515 14713 14718 14728 14743 14792 14801 14811 14829 14873 15047 15093 15108 15116 15220 15238 15254 15257 15343 15356 15358 15485 15506 15675 15692 15720 15822 15840 15873 15936 15984 16016 16058 16094 16213 16239 16242 16243 16312 16343 16411 16485 16493 16505 16561 16581 16593 16606 16663 16668 16671 16711 16755 16762 16883 16905 16913 16917 16960 17032 17044 17115 17163 17174 17185 17257 17297 17314 17362 17407 17476 17512 17517 17531 17542 17576 17684 17792 17836 17846 17982 17991 18041 18047 18167 18213 18240 18277 18283 18313 18328 18334 18408 18469 18476 18484 18502 18577 18588 18626 18635 18699 18754 18806 18846 18879 18881 19011 19040 19068 19076 19139 19041 19098 19211 19212 19214 19234 19310 19363 19383 19496 19514 19533 19589 19664 19666 19675 19839 19933 19968 19983 20005 20073 20109 20123 20136 20179 20212 20216 20247 20279 20328 20329 20358 20394 20423 20479 20556 20557 20570 20619 20637 20672 20813 20836 20986 Buiten zijn werkkring is de Yankee wat men noemt „een gezellig dier". Feesten. In Europa hoort men veelal de meenirig verkondi gen, dat de Amerikaan een moderne werkezel zou zijn: een robot. Heelemaal waar is dit echter niet Buiten zijn werkkring is de Yankee, wat men noemt: een gezellig dier. In weinig landen kunnen volwassenen zich zoo kinderlijk uitgelaten en jeugdig gedragen als in Amerika. Deze eigenaardigheden van het ras der Nieuwe Wereld komt het sterkst tot uiting bij feeste lijke gelegenheden, hetzij die particulier of openbaar zijn. Op het oogenblik, nu ongeveer het eenige dat hoogtij viert, de crisis is, richten de tienduizend mil- lionairs, die Amerika telt, hun feesten in 't verborgen aan, d.w.z. ze willen liever niet, dat over hun bui tensporigheden in de kranten wordt geschreven. Ver scheidene Amerikaansche bladen betaalden dan ook tot voor kort groote bedragen aan z.g. gentlemen reporters, die bereid waren de verschillende redacties in te lichten. Een dezer rapporteerende heeren heeft te New York een boek uitgegeven, getiteld: „Hoe zij zich amuseerden." Hij vertelt ons sprookjesachtige dingen. Zoo had er in de hoofdstad des rijks een banket plaats ter eere van een millionairszoon, waaraan drie-honderd vrijgezellen deelnamen. Toen deze lieden de eetzaal betraden zaten (tegen alle regels der etiquette in) de dames reeds aan tafel. Zij blonken uit door bijzon dere schoonheid en waardigheid van houding. Toen de aangenaam verraste mannen naderbij traden, ble ken de dames echter van was te zijn en daar de heeren niet van terpentijn waren, was hun teleur stelling bovenmatig. De poppen waren in kostbare ja ponnen gehuld en met dure sieraden omhangen. Een Noorsch-Amerikaansche houtkoning dineerde met een paar honderd kameraden in een schouw burgzaal te Philadelphia, ^ie voor deze gelegenheid in een Minnesotaasch landschap was herschapen. Om het effect van de decoratie niet te bederven, versche nen de gasten zwaar vermomd als houtvester en ja gers en namen plaats op boomstompen, die niet echt waren en stoelen voorstelden. Ergens in een hoek stond een blokhuis, waar dranken werden verkocht De waard noteerde de schuld door middel van re volverschoten. Hoewel Amerika in 1931 droog was, bevonden tegen middernacht alle deelnemers zich in kennelijken staat van dronkenschap. Een renstal-eigenaar vierde de overwinning van een zijner paarden op de volgende wijze. Midden in de feestzaal was een draaimolen neergezet en alle gasten gebruikten hun souper, gezeten op den rug van een statig kermis-paard. De kellners waren ge kleed als jockey's. Na den gemeenschappelijken maaltijd werd de overwinnaar de zaal binnengeleid, aangekondigd door een heraut. Het dier (wij mee- nen den overwinnaar) mocht eten uit een gouden krib, hetgeen niet te veel was, want hij had zijn be zitter al ongeveer een millioen dollars rijker ge maakt. Over het geheel maakt dit werkelijke leven onge veer denzelfden indruk op den Europeaan als een derderangs Amerikaansche operettefilm. Een rijkaard te Los Angeles wilde ter gelegenheid van zijn verjaardag een Toet-Anck-Ammon-feest or- ganiseeren en liet derhalve midden op de eetkamer tafel een minatuurwoestijn aanleggen, voorzien van goed nagebootste karavaantjes, natuurgetrouwe mi- niatuurkameelen etc. Behalve met het gewone eetgerei was ieder der aanwezigen toegerust met een zilveren schepje, waar van eerst niemand begreep waartoe het diende. Toen de laatste gang was geserveerd, stelde de gastvrouw den dames en heeren voor, opgravingen te verrichten in do imitatie-sahara p tafel. Het zilveren schepje kon hiervoor worden gebruikt. Het bleek toen, dat kostbare geschenken in het zand waren verborgen. Wij willen nog melding maken van een gezellige bijeenkomst die door de beruchte politieke club „Tammany Hall" werd op touw gezet. Eeregasten wa ren de toenmaals scheidende burgemeester Haland en zijn opvolger Jimmy Walker. Het banditisme had tijdens Halands bewind welig getierd en den politiechef Richard Ehrwright was het ter oore ge komen, dat de gangsters om hun macht te toonen, van plan waren beide burgemeesters te ontvoeren. Om dit te verhinderen liet Ehrwright Hotel Waldorf- Astorica, waar het feest plaats had, omsingelen. Op de hoeken der aangrenzende straten werden machine geweren neergezet. De aangekondigde ontvoering had niet plaats. Ondanks de aanwezigheid van den po litiechef werd er evenwel champagne geschonken. Een beet uit liefde. Als men verneemt, dat Iemand aan een beet is overleden, dan denkt men aan slangenbeten, beten van dolle honden en als het ver weg gebeurd is, misschien aan leeuwen- of tijgerbeten. En als het slachtoffer in de Nijl-delta woont, dan is het lang niet uitgesloten, dat de tanden van een krokodil aan het ongeval debet' zijn. Nu is inderdaad een bewoner van het plaatsje Tanta, in de Nijldelta, aan de gevolgen van een beet bezweken. Maar het was geen krokodillenbeet, ook geen schorpioenenbeet. Zijn eigen vrouw had hem gebeten en dat nog wel „uit overdreven teederheid". De man was door dat bewijs van liefde zoo onder den indruk, dat hij naar een ziekenhuis moest wor den gebracht, waar hij spoedig den geest gaf. De autoriteiten schenen van de teedere bedoelin gen van de vrouw niet geheel overtuigd to zijn; zij werd aan de justitie overgeleverd. Naar verluidt, zouden de rechters echter als voorwaarde voor een verhoor hebben gesteld, dat een tandarts haar eez-st de tanden uittrekt. Maar wie zal de kat de bel aan binden? Waar vindt men een tandarts, die over een dergelijken legendarischen moed beschikt? Cijfers over autorijdend Zwitserland. Volgens het Zwitsersche Statistische jaarboek rij den in Zwitserland ruim 32.000 auto's, die van Ame- rikaanschen oorsprong zijn Ford staat daarbij op de eerste plaats. Frankrijk importeerde meer dan 16.COOwagens, vooral „Citroëns". Op de derde plaats komt dan Italië met 14.000 auto's, waaronder 12.0S0 wagens van het merk „Fiat", dat onder de merken bovenaan staat. Zwitserland zelf heeft 7500 wagens op zijn wegen gebracht, terwijl Duitschland 3700 auto's heeft gele verd. Verlichting van boschwegen. In Californië tracht men op het oogenblik op zeer bijzondere wijze een probleem op te lossen, dat eigen lijk reeds vanaf de kinderjaren van het snelverkeer hoogst urgent is. Steeds weer werd geconstateerd, dat naar verhou ding veel meer ongevallen gebeurden op donkere boschwegen dan in de groote steden. Men kon die boschwegen niet door booglampen verlichten; dat zou veel te duur zijn. Alleen den aanleg zou reeds te veel vergen. Daarom zocht men in een andere richting. Men bestrijkt de boomen langs den weg met een duurzame substantie, die sporen van radiumhoudende zouten bevat en ove rigens bestaat uit een fluoorverbinding, waardoor de geheele massa verlicht wordt. Men heeft het plan, alle auto-boschwegen op deze wijze te verlichten. Want al zal ook met dezen maatregel een groot bedrag gemoeid zijn, dat bedrag behoeft slechts eens te worden uitgegeven, terwijl bij booglampverlichting juist het onderhoud zoo duur is. Loterij om een dood paard. Rosinante was niet bepaald jong meer, maar toch nog in leven, toen haar eigenaar haar liaar de de paardenmarkt te Trentsjin bij Praag leidde. Door een kleine inspuiting zag het dier er zelfs veel fris- scher uit en het kon zoo een iO.OOO Kronen opbren gen. Helaas gebeurde er oen klein ongelukje: het brave paard verwisselde onderweg het tijdolijke met het eeuwige. Maar de bedroefdheid van den eigenaar maakte spoedig plaats voor verwondering en verras sing, toen toch iemand hem 1000 Kronen voor het doode dier bood. De kooper liet het cadaver naar een stal brengen, ging daarna op de markt staan en verkondigde den volke, dat hij een prachtig paard in zijn bezit had. dat hij eebter, door omstandigheden gedwongen» zich van dat bezit moest ontdoen. Daarom stelde bij voor een kleine paardenloterij te houden, waarbij een lot slechts 100 Kr. (ruim zeven gulden) kostte. Een geluksspel heeft altijd zijn bekoring en al wa ren de loten niet bepaald goedkoop, in een oogwenk waren er tien verkocht. Na de plechtige trekking begaf de eigenaar van het paard zich met den prijswinnaar naar den stal, waar bet cadaver was geborgen. Reeds stond de teleur gestelde winner op het punt in een stortvloed van scheldwoorden uit te barsten, toen de loterij-direc teur hem kalmeerend de hand op den schouder leg de en sprak: „Wind je niet op! Het paard is toch niet meer le vend te maken. Ik geef je tweehonderd Kronen voor je lot, dan heb je er toch nog honderd gewonnen," De ander koos eieren voor zijn geld en ging zijns weegs. En de uitvinder van de paardenloterij maak te zijn balans op achthonderd Kronen zuivere winst en trok toen naar de volgende stad, om daar hetzelfde spelletje te spelen. In enkele jaren reisde hij zoo het geheel land door, tot eindelijk de politie hem arresteerde. Kort verhaal Door NEMO. ECHT knus bad ik me in een hoek der coupé ge nesteld en verheugde me in het vooruitzloht de reis van Londen naar Dover alleen te zullen afleggen, wanneer het geluk mij gedurende de korte halte bij Cannonstreet even genadig was als dat van Charing-Cross. Onder het genot van een goede si gaar en in uitgestrekte houding verkeerde ik in een za ligen dommel, toen plotseling de kreet: „C'non-street!" mij deed opschrikken. Het was stil op het perron. In 't laatst van Septem ber bleken weinige reizigers voor een nachttrein voor de boot naar Calais. Juist had ik mijn zalig-rustlge houding weer herno men, toen in de laatste minuut het portier werd openge rukt en een jonge dame bulten adem mijn coupé bin nenstormde. Onmiddellijk daarop vertrok de trein. Twintig jaar, ouder zeker niet. blozend, schuchter als een hinde en toch dien bijzonderen moed en onver schrokkenheid eener jonge dochter Albions, blond, blank, groote zachte en toch guitige oogen, slank van taille, eenvoudig smaakvol gekleed. Bagage: slechts een kleine reistasoh van zaoht leder. Mijn hoop op een kalme, eenzame reis was verdwenen. Kon niet anders doen dan een gesprek beginnen en deed dit met mijn excuus te maken over den tabaksrook, welke in de coupé hing. Smeet meteen de rest van mijn sigaar uit het raam. O, neen, heusch, dat was onnoodig, kweelde zij als een vogeltje. Ik vind het niets erg. Ik houd wel van een goed riekende sigaar! Ik voelde mij plotseling als reeds bevriend met die lieve vreemdelinge, die met echte vrije ongekunsteldheid vertelde dat zy naar Parijs moest om zich aan de studie van de Fransohe taal te wijden. Haar broeder zou haar in Calais komen afhalen. Ze vond het maar wat aardig om eens alleen te reizen, voor het eerst en was vol strekt niet bang. Terwijl zij dit verzekerde, zag ze er nog liever uit, maar preutsbh genoeg om lederen man op behoorlijken afstand te houden by de geringste poging tot meerdere toenadering. Het werd echter wat koel in den trein en daarom waagde ik het haar mijn plaid aan te bieden. Doch zij weigerde. Wilde niet dat ik terwille van haar koude zou lijden. O, en ze was heusch niet kouwelijk. Toch hield ik aan, omdat ik beslist medelijden had met dit kind, dat Ik moest beschermen In den nacht trein. Nu, goed, de helft wil ik er van aannemen, zei ze eindelijk. Als u dan naast mij wilt komen zitten, dan zullen we de plaid deelen. Ik ontroerde van dit aanbod, dat op zulk een onsdhul- digen toon werd geuit, dat zij blijkbaar geen flauw ver moeden had van den zonderlingen indruk dien het op een jongmensch als ik, moest teweeg brengen .Zooveel heilige onschuld kon niet anders dan iedere booze ge dachte verdrijven. Dus zette ik mij naast haar en haar vroolijk gebab bel lokte mij tot een klein hofmakerijtje, hetgeen zij bizonder aardig scheen te vinden. Ik heb mij zoo vreeselijk moeten haasten, ver trouwde ze mij toe, dat ik ternauwernood tijd had om mijn plaatsbiljet te nemen. En dit eerste reisje heeft me zoo confuus gemaakt dat ik niet eens op myn wis selgeld heb gelet aan het loket en ook niet heb gezien of mijn plaatsbiljet wel in orde was. Is het uwe ook zoo? Laat eens kijken. Hemel nog toe, als het eens niet goed zou zijn. 't Lijkt wel een boekje met die afzonder lijke blaadjes. Wat een leuke schat! Om haar geheel op de hoogte te brengen, schoof ik natuurlijk wat dichter bij. om het biljet met het mijne te vergelijken. Zij opende haar reistaschje en in haar overijling ont glipten aan haar blanke vingers een flacon en nog eeni ge van die echt-vrouwelijke snuisterijen, welke ik na tuurlijk onmiddellijk opraapte. 55e lachte om haar on handigheid en bekeek Intussohen de biljetten, waarna zij het mijne weer met een snoezig knikje teruggaf. Wij naderden Dover. Ze vouwde mijn plaid op, pakte mijn couranten er tusschen en bereidde me voor op ons afscheid. Nee, nee! zoo gemakkelijk komt gij er niet af! riep zij. Gij hebt mij verwend met uw plaid, nu kan ik er niet meer van buiten. Ik wilde op de boot wat op het dek blijven. Komt u dan weer naast me zitten, ja? Om gezellig te babbelen! Ik dacht natuurlijk niet aan weigeren. Als ik me goed herinner geloof ik dat ik wat dichter bij haar ging zit ten dan noodig was, onder voorwendsel dat het andere gedeelte van de bank vochtig was. Ik weet ook niet meer of ik op een oogenblik dat ik mijn plaid dichter om haar schouder trok, myn lippen niet zoo dicht bij haar hals bracht, dat het den schijn had alsof ik haar een zoen gaf. Zij gaf een klein gilletje en keek mij ver wijtend aan. En ik voelde mij schuldig. Dit gebeurde nog enkele malen. Maar aan alles en dus ook aan dit heerlijk samenzijn kwam een eind. Wij landden; haar broeder zou haar te Calais opwachten, waar zij een dag zouden doorbren gen om eerst den volgenden morgen naar Parijs te ver trekken. Bij het afscheid was ik zoo ontroerd, voelde ik mij plotseling zoo verlaten, dat ik vergat haar adres in Pa rijs en mijn plaid terug te vragen. Toch had ik beloofd haar mijn opwachting te komen maken. Ik was dus blijkbaar even onhandig als zij onschuldig. Toen ik te Parijs aankwam was ik nog geheel vervuld van de zoete herinnering aan de aardige reisgenoote en nam mij voor alles te doen om haar terug te vinden. Uw biljet! riep de controleur en als ontwakend greep ik naar mijn plaatsbewijs en reikte het den be ambte over. Hallo, zeg, meneer, dat biljet deugt niet. 't Is er een vain Augustus 1905 en we zijn nu in 1906. Wat blieft u? Zeg, als je me nou Kijkt u maar zelf. De man had gelijk. Augustus 1906. En bovendien was het al geknipt. Arm. onschuldig kind! Men had haar in de haast een ongeldig biljet in de handjes gestopt. Hoe gelukkig dat zy, toen wy ze vergeleken, zioh vergist had bij het te ruggeven en mij het hare had gegeven. Wat zou zij an ders begonnen zijn, dat schattige onschuldige wezen. Ik moest nu 75 francs bij betalen. Toen ik het station verliet, keek een straat- of perron jongen me spottend na. Die wou voor niks reizen. Zat 'm niet glad! riep hij. Ik kleurde werkelyk, maar overlegde: wat een geluk, dat die arme Lilly zy^had mij haar naam genoemd dit onaangename oogenblik niet behoefde te doorleven. Verdacht door den controleur, beleedigd door straat- volk... o. zeker, ze zou van schaamte zijn gestorven! Mijn arme illusie!Hoe oneindig meer dan 75 francs zou het me waard geweest zijn, als ik die had mogen behouden!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1932 | | pagina 7