Kantongerecht te Schagen.
Binnen de muren van Tarifa.
Zaterdag 17 December 1932.
SCHAGER COURANT.
DE MOOISTE FOTO
H;t Zuidelijkste stadje
van Europa.
Zitting van Donderdag 15 December.
EEN KERMIS-SOUVENIR.
De lange rij van gasten werd deze week geopend
door den 26-jarigen K. S.. een Hoornsche, die moet
terechtstaan omdat hij op den 23 Juli, den Donderdag
van Schager kermis, zijn veeauto voor Cérès had
neergezet en niet aan een sommatie van brigadier
Holema gevolg had gegeven om zijn wagen zóó te
plaatsen, dat het doorgaande verkeer geen hinder
jou ondervinden.
Verdachte geeft toe dat. zijn wagen daar stond,
in eens kwam brigadier Holema, rukte do deur van
de cabine open en zette hem op de bon, zonder meer.
Het was nu wel beroerd voor onzen veetransporteur,
jnaar hij werd zoo één twee drie maar niet geloofd.
Majoor Holema, verbalisant, kwam er aan te pas
en nu scheen een heel ander licht in deze zaak.
De auto stond er als een hinderpaal op den open
baren weg en toen aan S. werd verzocht om wat „op
te halen", zette S. zoo'n grooten mond op, dat zijn
heele vrachtauto er haast wel in kon parkeeren. Dit
nam de ijverige politieman niet. Het rijbewijs werd
op een gedaan bevel ook al niet getoond. Getuige
kreeg toen al sterk den indruk, dat hier wat anders
was gedronken dan suikerwater. Ineens zette S. de
auto in beweging en met kangeroe-sprongen ging
liet vehikel over den weg. Voorbijgangers vlogen
alle kanten heen. Op de Laan wist Majoor Holema
dezen springhok te vatten en bracht hem over naar
■een apartement, waar de roes kan worden uitgemaft.
Verdachte beweerde 1, hoogstens 2 pilsies te heb
ben gehad.
Waar deze onthouder van leege glaasjes niet eer
der met den rechter had kennis gemaakt, eischte het
O. M. maar 2 tientjes of 20 dagen vrij van alle
diensten.
De Kantonrechter gaf als kermisaandonken S pop
of 8 dagen.
PALING STINKA.
Op Harddraverijdag (22 September), kreeg de 13-
jarige Schenk, een scholier uit Wieringerwaard, harre
trek aan een palinkie. Overeenkomstig -ijn financiën
ging hij te werk en wist voor 5 centen een paling te
koopen bij den venter C. v. d. B.
Toon de kleine baas met peuzelen zou beginnen,
bleek hem alras dat zijn visch stonk en zóó bedorven
was als een ei van 0 maanden in den zomer zal jijn.
Schenk, waarin volgens den EdelAchtbare hefren,
stellig rechercheursbloed zit. waarschuwde de po
litie, die al gauw 2 manden paling stinka in beslag
nam.
De koopman was niet verschonen. Maar zonder hem
gaat het ook best cn nadat het O. M. hem met f30.
boete of 30 dagen zitten had willen vereeren, werd
hij veroordeeld tot 15 gulden of 15 dagen met vacan-
tie.
TOT WEERZIENS!
Voor het groene kleed verscheen de 38-jarige winke
lier J. M. uit Den Helder, die op 27 October op het
kruispunt ZijperwegRuigeweg't Buurtje, geen
voorrang had verleend aan den daarop rechthebben
den C. v. d. Heuvel, melkrijder uit Schagerbrug. Do
beide auto's tomden op elkaar in en de melkrijder
breeg nogal wat schade aan zijn wagen.
De verdachte M. bekend het hem ten laste gelegde,
naar wijst op do omstandig' eid daar er op dat
fut/lsprmt" gt»en zicht is. De -auto's stonden plots te
genover elkaar.
Getuige v. d. Heuvel zegt, dat verdachte wel direct
de schuld op zich nam.
Beiden hebben signaal gegeven.
Majoor Holema bevestigt dat van eenig goed zicht
geen sprake is.
De verdediger van verdachte, Mr. de Groot uit Alk
maar, wijst er in dit verband op, dat verdachte toch
ook geen anderen weg overbleef. Hij gaf signaal,
had geen zicht, dus Kon niet weten 'at hij voor
rang moest verleenen.
De zaak wordt clan aangehouden tot 19 Januari e.k.,
om de omstandigheden ter plaatse nader te onder
zoeken.
LEF IS ALLES.
De 26-jarige loodgieter J. de B. uit Warmenhuizen.
had met een auto gereden, die niet was voorzien van
voor- en achterlichten. To n de politie hem zijn rij
bewijs vroeg, bleek dat hij die niet eens bezat op den
koop toe. Het O. M. eischte voor het riiden zonder
licht f6.of 6 dagen en voor het rijden zonder daar
toe bevoegd te zijn 15 pop of 15 dagen. Uitspraak f6.—
of 6 dagen en f 12 of 12 dagen.
ZOO ZIJN ONZE MANIEREN.
Dan volgt de één-acter. waarin de 26-jarige chauf
feur J. de Gr., een inwoner van Wieringen de hoofd
rol vervult.
De Gr. staat terecht terzake dat hij op 15 October
j.1. als bestuurder van een 4-wielig motorrijtuig niet
voldoende heeft uitgehaald, toen hij een andere auto
wilde passeeren. Hierdoor ontstond een hotsing. De
verdachte zegt dat er niets van waar is. Het is juist
andersom. De getuige is de schuldige en hij is zoo
onschuldig als een Wieringer lammetje! Hij gaf ge
regeld signaal en heeft wel 2 K.M. achter de andere
auto gereden, maar men liet hem maar niet pas
seeren. Eindelijk kreeg hij een kansje, maar naast
die andere auto zijnde, begon men hem in het nauw
te drijven. De arme stakker zat al in een grinthoop
zelfs! H
Als getuigen worden gehoord de heeren C. Groen,
die chauffeerde, D. Kloosterboer en T. Groen. Beide
laatstgenoemden zaten in de auto van den heer C.
Groen. Deze heeren verklaarden het wel even anders.
Verdachte reed met een 66—70 K.M. vaartje achter
hen aan, toeterde en wilde op hetzelfde moment pas
seeren. Voordat daartoe gelegenheid bestond, wilde
verdachte er langs, met als gevolg dat de auto des
heeren Groen beschadigd werd aan beide linker
spatborden. De schade bedroeg f 18.—.
Dat is andere hoe vond het O. M. en eischte f30 of
30 dagen en intrekking van het rijbewijs voor 3 maan
den.
De uitspraak luidde f25 boete of 25 dagen. Als
het weer gebeurd, zegt de Kantonrechter, gaat het
rijbewijs er an!
NU GAAT HEM WEL EEN LICHT OP.
De 10-jarige veehouder J. Gr. uit Schagen maakt
dan op kousevoeten zijn entrée. Hem is ten laste ge
legd, dat hij op 4 October j.1. een driewielig voer
tuig onverlicht op den openbaren weg had laten
staan, in een tijd dat het lampie er al lang op moest.
Het gevolg was, dat de 37-jarige bollenfabrikant van
de Iveinsmerbrug G. N. Rentenaar er met zijn brood-
noodige broodauto tegenop vloog, wat hem f50
schade opbracht.
Verdachte bekend het hem ten laste gelegde, maar
vraagt dan fluisterend aan den Kantonrechter:
»Maar die andere hakker dan."
Kantonrechter: „Bakker? Wat bakker?"
Verdachte: Die eerst passeerde!
Bat kan de Kantonrechter niet allemaal wisselen
bovendien dat smoezen helpt ook geen steek.
-»o ongelukkige deegbewerker Rentenaar heeft fei-
!ip«5mig meer hicr aan toe ,e voegen. Dc schade
is t en Groot heeft niet willen schuiven.
natuurfijk "mCChtCr Z6gt dan: "Ach' een koppige bocr
Ük.
Verd. is het daar niet mee eens. Boer is ie wel,
maar geen koppige.
Het O. M. spreekt schande over deze allures en
vraagt tot straf 20 pop of 20 dagen vrij van melken
plus toewijzing van de civiele vordering van f -46.35.
Verdachte zegt het niet te kunnen betalen. Hij
heeft S kleine kinderen, maar geen centen.
De uitspraak luidde f 12 of 12 dagen plus toewijzing
der vordering.
HET KAMPIOENSCHAP VAN KOLHORX.
Op 't zondaarsbankje komt dan te zitten dc 20-
jarige timmerman S. B. uit Generauidcn, tijdelijk te
Kolhorn. Hij keek wel vreemd op, dat verdachte J.
B. niet aanwezig was, maar zou toch trachten alleen
d varkentje te wasschen. Dat hij dan ook voor geen
kleintje vervaard is, getuigt 't volgende: Onze duim
stok-jongleur had in October tijdens een feest in café
Jonker te Kolhorn, de orde verstoord. Er ontstond
ertn groote knokpartij, waaraan verdachte braaf mee
deed. Glazen deuren sneuvelden, 't was een herrie
van geweld. Verdachte zegt (natuurlijk) dat er niets
van waar is. Als een vredesduif je was hij zich tus-
schen enkele vechtenden neergestreken, maar tijd om
de vredesidée te verkondigen, kreeg hij niet. In een
ommezien van tijd werkten politiebanden hem naar
buiten.
De Kantonrechter kan zich zooiets levendig voorstel
len, maar is toch zoo vrij te verklaren dat het een
herrie was van belang. Daarenboven had de vredes
engel een fatsoenlijke snee in zijn oor. Als kanibalen
zijn juillie te keer gegaan, zegt de Kantonrechter.
Het slot van het liedje is dat dit opperhoofd der
kanibalen 12 zilverstukken zal moeten schuiven om
niet S dagen te worden opgezonden naar het Vredes
paleis te Alkmaar.
EEN KOOL GESTOOFD.
De gebroeders G. en P. M., resp. oud 22 en 26
jaar, losse arbeiders, zonder emplooi, en wonende j
Kolhorn, hadden op 24 October van het land van
den heer Koomen te Waardpolder, twee zakken roode
kool gepikt. Ze meenden wel dat dc kust veilig was,
maar de heer Koomen snorde ze juist. De eigenaar
heeft zich zeer menschelijk getoond en zou er niets
van hebben gemaakt, als de heeren de kool terug
hadden gebracht naar de plaats waar ze deze wegge
haald hadden. Dat wilden de heeren niet.
Overeenkomstig den eisch werden ze veroordeeld
iec.er tot betaling van 10 gulden boete of 10 dagen
brommen.
TEEKEN DES TIJDS.
Achtereenvolgens staan terecht de arbeiders D. L.,
J. D. en W. M., allen wonende tc Sint Maarten.
Deze heeren hebben hun kinderen enkele dagen
van school gehouden, iets wat niet mag. Alle drie
verklaarden ze uit armoede te hebben gehandeld. De
kinderen konden wat verdienen en dat is tegenwoor-
di r van veel belang.
De Kantonrechter kent de omstandigheden van deze
menschen en veroordeelde D. L. tot f 4.— boete of 4
dagen on J. D. en W. M. ieder tot f 1.50 of 1 dag
zitten.
BOERENBEDROG.
Van de gedagvaarde Haarlemmers is alleen aan
wezig de 46-jarige straatmaker A. v. d. S.
De heeren hadden op een mooien Zondagmorgen in
October zitten visschen niet den hengel in verboden
vischwater te Harenkarspel. Ze werden op de bon
gezet en vischten dus achter het net.
Verdachte bekend ruiterlijk. Een boer had toestem
ming gegeven om daar te mogen visschen. Maar
aangezien de boer niets te geven heeft, geeft de Kan
tonrechter ieder een bon voor betaling van f 1.50. Er
is ook niets tegen om 1 dag en pension te gaan in
,.De Houten Lepel".
ONZE WEGEN.
De 22-jarige expediteur J. B., met woonplaats Wie-
ringen, werd er van beschuldigd op 7 November op
den Westfrieschen dijk bij Warmenhuizen met zijn
auto tegen den langen platten hooiwagen van den
heer Wagenaar te zijn gebotst, waardoor dit appa
raat van den dijk kieperde mitsgaders een heele
partij opgeladen hooi.
Verdachte geeft het toe. De dijk is smal en met
het langzaam passeeren van den stilstaanden wagen
raakte hij even den zijkant, waardoor dc heele zaak
naar lager regionen verhuisde. De gemaakte onkos
ten zullen worden vergoed.
De heer Wagenaar, als getuige gehoord, bevestig
de, dat verdachte zeer voorzichtig handelde, 't Was
dan ook zuiver een ongelukje.
Per ongeluk eischte het O.M. f20 boete of 20 da
gen. De kantonrechter gaf „half-af".
JORIS GOEDBLOED.
Dan stapt de 43-jarige J. B., een landbouwer uit
de Zijpe, binnen; hij kijkt of hij zijn laatste oortje
versnoept heeft. Pp het eerste gezicht lijkt hij wel
wat op Baron van Munohhausen. Deze Joris Goed-
bloed ging om half negen in den avond van 4 No
vember over het land met een sterke carbidlan-
taarn en een paffertje onder den arm.
Twee jachtopzieners snorden hem. Toen ze dich
terbij kwamen ging B. aan de repeteer, na zijn ge-
geweer én lantaarn te hebben neergegooid.
't Was al zoo te snappen, dat dit niet waar kon
zijn. Verdachte zou het wel even vertollen. Ilij ging
met z'n lantaarn naar de duiker in t land kijken
en had toevallig het geweer mee.
De kantonrechter: „Aardig, leuk, zeker, natuurlijk(
maarik geloof er geen bliksem van. Als je naar
de duiker gaat kijken heb je niet hard weg te loo-
pen en je hebt ook nog geen geweer nocdig om naai
de duiker te zien.
Het O.M. heeft al een aardig kijkje od deze „licht-
bakkendc" boeren en eischt 30 pop of 30 dagen on
verbeurdverklaring van geweer en lantaarn. De kan
tonrechter vond feitelijk dit nummer meer waard,
maar liet het toch maar zoo.
'T IS MAAR EEN WEET!
De 21-jarige chauffeur S. W., wonende te Winkel,
had bij en wegkruizing in Nieuwe Niedorp geen
voorrang verleend aan de auto van den expediteur
Pancras uit Hugowaard. Een botsing kon niet uit
blijven. Verdachte geeft het tenlaste gelegde eerlijk
toe. 't Was wat mistig en hij rijdt nog niet lang.
Met den vaderlijken raad om de wetten te gaan
bestudeeren, knapte de kantonrechter hem op met
een tientje boete of 10 dagen.
DE OUDE TRUCK.
De 21-jarige L. R. uit Sint Maartensbrug stond te
recht omdat hij zonder licht op de fiets had gereden.
Verdachte deelt moe dat z'n „bolletje" juist stuk
was en hij op weg was om een nieuwe bol te halen.
Het O.M. vroeg voor dezen bolle-boos f 4 of 4 dagen,
maar de kantonrechter maakte er 2 pop of 2 maal
2i uur van.
Portret-Atelier JAC. DE BOER,
Keizerstraat - DEN HELDER.
BA-RA HOE KAN DAT!
De 42-jarige veehouder J. R. uit Schagen duwde
op 17 Nov. achter een onverlichte handkar over de
Loet. Toen hij 's avonds thuis kwam, lag er een be
keuring. Ra-ra hoe kon dat. Hij had niemand ge
zien of gesproken en toch een bon bij de boterham.
De kantonrechter deelt hem dan voorzichtig mee dat
de politie in Schagen kattenoogen heeft, 't Is juist
het mooie veel zien, zonder gezien te worden! Ver
dachte zegt dat. 't onmogelijk „besting".
Het O.M.: Voor mijn part kan er nog meer „be-
stingen", maar dit is geconstateerd.
Slot f3 of 3 dagen.
LEST-BEST.
We kregen een heerlijk dessert met liefst 7 bijge
rechten in don vorm van getuigen. In het middel
punt aller belangstelling stond de 28-jarige Oude-
sluizer A. S.
Arie denkt ook, als je iets doet. doe 't dan goed.
Hij stond dun nu terecht voor 2 feiten, die elk op
zichzelf al een tochtje naar de rechtzaal waard zijn.
Maar ter zake. Deze man, die als vast abonné staat
genoteerd naar het schijnt, reed op 16 October met
een oud brakkig huur-Fordje langs het Kanaal. Dit
is geoorloofd maar wat niet te tolereeren is dat hij in
dit avonduur geen licht op had. In zijn luxen wagen
zaten eenige vrienden. Of de heeren van de benzine
hebben gedronken of andere voor een menseh min
der goede spullen, is niet uitgeplozen, maar chauf
feur Arie reed links van den weg, zonder licht en
ter nauwernood kon de motorrijder Wit uit Scnooil
een botsing ontgaan.
Naar later bleek, heeft A. S. één lampje laten aan
brengen, twee vond ie zonde van het geld! In de ga
rage, waar de reparatie geschiedde bleek, dat de hee
ren lang niet „wit" waren.
Als le getuige werd gehoord de 24-jarige analyst
C. W. uit Schoorl, berijder van bovenbedoeld motor
rijwiel. Getuige zeide ter nauwernood den dans ie
zijn ontsprongen.
Zijn duo-engeltje Mej. E. Spaans, die 18 lentes
telt en te Zijpe woonachtig is, legt eensluidende ver
klaringen af.
Maar daarmee was de zaak niet ten einde. De auto
bereikte Petten, waar diverse personen dit vehikel
zigzag over den weg zagen gaan, om ten slotte in een
sloot terecht te komen. De chauffeur bieef eerst in
den wagen, maar later zag men hem flink „aangezet"
in de cafézaal.
Getuige v. d. Heide, politiedienaar te Zijpe, zegt
niet te kunnen opgeven wat en hoeveel S. heeft ge
dronken. maar we denken dat 't er wel niet op een
heeft gestoken.
Meerdere getuigen komen verklaringen afleggen
die A. S. niet tot voordeel kunnen zijn.
Verdachte zegt per ongeluk in de sloot te zijn ge
komen en hij had niets gebruikt. laatst staan te veel.
Het O.M. zegt, dat er nu maar eens een eind aan
moet komen. Zulke menschen zijn gevaren op flen
weg. Geëischt wordt voor het le ten biste gelegde
feit f40 of 40 dagen en voor het 2e feit 2 maan
den principale hechtenis en intrekking van het rij
bewijs voor den tijd van 1 jaar.
De uitspraak luidt: le feit f20 boet* of 20 dagen
en voor het tweede feit f60 of 60 dagen en intrekking
van het rijbewijs voor den tijd van 1 jaar.
Daar kan Arie het voorloops wel mee doen.
Daarna sluiting.
Een
h
n
LEGENDEN VAN BLOED EN WREEDHEID.
WAAROM ONS PLAN VAN TARIFA OVER
TE STEKEN NIET DOORGING. HA-
VENBOUW IN ZUID-SPAN JE.
(Van onzen reizenden correspondent).
ALGECIRAS, December 1932.
EN der uitloopers van den rots van Gibraltar
heet wel „de punt van Europa", maar dat is
niet juist. De zuidelijkste punt van Europa ligt
westelijker nog dan Algeciras op Spaanschen
bodem, ongeveer drie-en-twintig kilometer van genoem
de havenstad en daar droomt een allerwonderlijkst
stadje, Tarifa.
We zijn er met ons motorrijwiel en heel ons hebben
en houden heengetuft om er een écheepsgelegenheld
naar Afrika te zoeken, want inderdaad is vandaar de
scheepsreis naar Afrika het kortst. De Straat van
Gibraltar is hier op zijn smalst en begint zich van
Tarifa in westelijke richting weder te verbrecden naar
den Atlantischen Oceaan, waarvan de felle branding
hier reeds wild opbotst tegen de kust.
Terwijl we het stadje naderden, kwamen ook de
bergen van Afrika steeds naderbij. Gedurende onzen
tocht naar Tarifa kwamen we door een bosch van
kurkeiken. Vanuit Algeciras wordt zeer veel kurk uit
gevoerd. De kurkeiken hebben bladeren van geheel
anderen vorm dan de gewone eiken, maar ze dragen
dezelfde vruchten.
Een echt mlddeleeuwsch Moorsch stadje is Tarifa.
Nog staan er de poorten, groot, indrukwekkend, som
ber, maar de doorgangen zijn nauw. Die poorten da
teeren uit den tijd, dat er nog geen snelverkeer en
geen automobielen bestonden. We lieten daarom ons
motorrijwiel buiten de omwalling. Mijn makker "bleef
er ter bewaking bij. terwijl ik de poort door wandelde
en kwam in nauwe bochtige, hellende straatjes tus-
schen melkwitte huizen met weinige, kleine vensters.
Door een openstaande deur was hier en daar een kijk
op een binnenhof met groen, soms ook met zuilen
galerijen en een in het zonlicht spelende fontein. Ara
bisch was dat alles, zooals de Arabieren bouwden in
de middeleeuwen en zooals zij nog bouwen in Afrika,
in Azië.
Kleine, keurige parkjes, ook in dezen tijd van het
jaar vol kleurige bloemen, zijn er tusschen de witte
huizen en oude menschen zaten er op bankjes, kinde
ren speelden er in het blakerende zonnelicht.
Ongestoorde vrede en rust heerschten in de straten,
waar enkele Andaluzische boeren met de groote, ty
pische hoeden, sombrero's beladen ezels en muildieren
rondgeleidden. Aan den oever van de zee echter werd
het anders. Als een herinnering aan strijd en bloed ver
heft er zich zoo goed als ongeschonden het geweldige
kasteel, dat eens de stad verdedigde.
Tarifa, het zuidelijkste stadje van Europa, zooals
Hammerfest het noordelijkste is, telt thans 12.000 in
woners. Het werd in 711 gesticht door Tarif ben Malik,
een aanvoerder der Mooren en naar hem genoemd. Ruim
vijf eeuwen later veroverden de Spanjaarden het. maar
de Mooren hernamen het weder na een moeilijk en
langdurig beleg. Ze wisten zich door list meester te
maken van het negenjarig zoontje van den Spaanschen
bevelhebber, Guzman den Goeden, en dreigden den
knaap te zullen vermoorden, indien Guzman de stad
niet overgaf. Guzman weigerde Tarifa aan den vijand
uir te leveren en van de tinnen van het kasteel moest
hij machteloos toezien, hoe zijn zoontje door de Mooren
werd gedood en tenslotte werd Tarifa toch door de
Mooren genomen.
Tegen het einde der vijftiende eeuw kwam Tarifa
voorgoed in het bezit der Spanjaarden.
Van het oude kasteel zag ik aan de overzijde van
het blauwe water met witte zeilen en een groote passa
giersboot, de bergen van Afrika heel dichtbij. De af
stand van de Europeesche naar de Afrikaansche kust
bedraagt hier slechts veertien kilometer. Beneden,
dicht bij den voet van het kasteel, aanschouwde ik de
visschershaven met tallcoze flinke visschersbarken, die
best in staat zouden zijn ons en ons motorrijwiel met
z'yspan over te brengen naar het nabije Donkere
Werelddeel.
Met deze mededeelir.g keerde ik terug bij mijn mak
ker bulten da poort. Hij ging daarop het stadje in om
photo's te nemen en te onderhandelen met de visschers
over onzen overtocht naar Afrika. Ik bleef zoolang bij
ons vehikel. Na ^en goed half uur keerde mijn Tsje
chische kameraad terug en verhief zijn veto tegen het
plan van Tarifa naar Afrika over te steken. Flinke
vaartuigen waren er genoeg, maar een goede laadin-
richting ontbrak aan het visschershaventje en zoo
zouden we de kans loopen ons motorrijwiel met al ons
hebben en houden te zien verdwijnen in het water en
dit mochten we -niet riskeeren.
Er bleef ons dus niets anders over dan terug te
keeren naar Algeciras, waar gelegenheid bestaat auto
mobielen op de zekerste wijze aan boord der passa
giersschepen te krijgen.
In het kleine stadje dicht bij Gibraltar hebben' we,
in afwachting van post uit het vaderland, nu nog eenige
dagen rondgeloopen en veel Nederlandsch gesproken.
Met mijn moedertaal heb ik het In Zuid-Spanje goed
getroffen. Te Malaga ontmoette ik een rasechte Ant
werpenaar, die daar woont en taallessen geeft. Fransch
en Engelsch. Bovendien werkt te Malaga een Ant-
werpsche firma, Akkermans en van Haren, aan de
verbetering van de haven.
v oor dé poort «ai het Zuidelijkste stadje van Ei^ropa.
Het kasteel aan Europa's Zuidpunt.
Te Algeciras, waar de haven wordt uitgebreid, zag
ik bij de werkzaamheden een klein locomotiefje wer
ken, dat den naam „Biesbosch" 'droeg en als naam van
den eigenaar A. Bosch. Er moesten dus Nederlanders
in de nabijheid zijn en spoedig had ik den leider van
het werk uitgevonden, een zoon van de Noordzee, af
komstig van den Hoek van Holland. Deze Nederlander
woont hier met vrouw en kinderen in een huis aan de
haven met het uitzicht op Gibraltar en in zijn huis
vonden we een prettige ontvangst, waarbij mijn reis
makker zijn Tsjechische tong moest verdraaien, om
zoo goed mogelijk Nederlandsch te spreken.
Met dezen havenbouwer, die trouwens ook uitstekend
Spaansch spreekt, hebben we rond gevaren in een
motorbootje van het werk en een bezoek gebracht aan
een klein eilandje, dicht voor Algeciras, waar onver
moed groote werkplaatsen zijn, een smederij, een ijzer
gieterij, een eigen electrlsche centrale en een gieterij
voor de geweldige betonblokken van 60.000 en meer
kilogram, waaruit de havendam wordt gebouwd. Dui
kers werken hier tot op een diepte van een-en-twlntig
meter in het blauwe, bewogen water om de fundamen
ten voor het havenhoofd te leggen en de geweldige
betonblokken te rangschikken. Met uitzondering van
den kapitein en den machinist van een hopper, bestaat
al het verdere personeel echter uit Spanjaarden.
Een groot deel der Spaansche havens is trouwens
gebouwd, verbeterd of uitgebreid door dezelfde firma,
die in Spanje voor vele millioen werken heeft uitge
voerd en er nog bezig is.
Eigenaardig is het, dat Spanje zooveel geld uitgeeft
om de haven van Algeciras te vergrooten. Dit stadje
heeft geen gunstige verbindingsweg met het binnen
land. Nabij gelegen groote, bloeiende havens als Malaga
en Cadiz voldoen trouwens geheel aan de behoefte en
zoo zal er achter den havenbouw te Algeciras wel iets
anders dan een economisch doel schuilen. Vermoedelijk
geschiedt deze .havenbouw met het oog op mogelijke
gebeurlijkheden in Spaansch-Marokko, welke het wen-
schelijk zouden kunnen maken zoo snel mogelijk en
langs den kortsten weg groote massa's troepen naar
Afrika over te brengen. Dezer dagen zag ik herhaal
delijk jonge recruten inschepen, maar dit heeft nieis
te maken met aanstaande moeilijkheden. Een deel der
Spaansche dienstplichtigen komt te Marokko in gar
nizoen, bij slot van rekening, ze blijven aan de kust,
in het gezicht van hun vaderland.
J. K. BREDERODE.
