KING
Alkmaarsche Causerie.
B0TERC0NTR6LESTATI0N
„N 0 0 R D H 0 L L A N D."
PEPERMUNT
Zoo kan het niet langer!
Ingezonden Stukken.
Welke reddende engel onze rechtbank redde
In ..de Witte Engel" te Hoorn werd Donderdag 15
December 1932, des morgens half elf de algemeene
ledenvergadering van het Botercontrolestition
„Noordholland" gehouden.
Wegens verhindering van den heer A. Comman
deur wordt de vergadering geleid door den heer G.
Nobel, Lutjewinkel; Secretaris de heer Ir. D. C. de
Waal.
De Vooratter opent de vergadering met een woord
van welkom en zegt. dat het botercontrolestation in
verband met de crisismaatregelen een belangrijke
taak in onze provincie vervult. Spr. wil bij de ope
ning dezer vergadering een woord van waardeering
richten tot den heer De Waal en het personeel voor
de voortreffelijke wijze waarop dit omvangrijk en
ingewikkeld werk in het belang van den producent
wordt verricht.
De notulen worden door den Secretaris gelezen,
waarna ze onder dankzegging worden goedgekeurd.
Mededeelingeo.
Door den Secretaris wordt medegedeeld:
a. Ledental.
Op 1 Januari 1932 bedroeg het ledental 73, nl. 53
zuivelfabrieken, 8 melkinrichtingen en 12 handela
ren. In den loop van 1932 zijn 2 handelaren uitge
treden en 2 nieuwe leden toegetreden, nl. 1 zuivel
fabriek en 1 zelfkarnende boer, zoodat het ledental
nog 73 bedraagt, nl. 54 zuivelfabrieken, 8 melkin
richtingen, 10 handelaren en 1 zelfkarnende boer.
b. Crisis-Zuivelwet 1932.
ZoodTs bekend is, is op 10 Juli 1932 de Crisis-Zui
velwet in werking getreden en verleent ons station
ook zijn medewerking bij de uitvoering van deze
wet. De Crisisafdeeling, die hiervoor aan ons sta
tion verbonden is, draagt den naam van „Crisis-
Zuivel-Centrale, afdeeling Zuivelcontrole Alkmaar"
en staat onder leiding van den Directeur. Aan deze
afdeeling zijn werkzaam 7 tijdelijke controleurs,
waarvan er één gedetacheerd is bij het Melkcontrole-
bureau „Amsterdam" te Amsterdam en 10 personen
voor de administratie.. De kosten van deze afdeeling
worden geheel gedragen door de Crisis-Zuivel-Cen-
trale in den Haag. De werkzaamheden voor deze
afdeeling zijn zeer omvangrijk door het ingewikkelde
stelsel van toeslagen en heffingen, dat de uitvoering
van deze wet met zich mede brengt en verricht het
gewone personeel ook nog veel werk voor deze af
deeling. Van ganscher harte spreken wij den wcnsch
uit, dat het werk van deze afdeeling voor onze leden
vruchtdragend zal blijken te zijn.
c. Strafmaatregelen.
Tot heden werden in 1932 opgelegd 36 boeten, nl.
35 wegens een te hoog vochtgehalte en 1 wegens
het bijkoopen en afleveren van boter zonder Rijks-
merk. Het laatste geval heeft zich voorgedaan tij
dens het in werking zijn der Crisis-Zuivelwet en
heeft de Crisis-Zuivel-Centrale de erkenning als pro
ducent voor dat bedrijf ingetrokken voor een termijn
van 3 maanden.
Deze mededcclingen geven geen aanleiding tot be
spreking.
Finantleele Commissie.
Het bestuur stelt voor, hiervoor aan te wijzen de
drie volgende leden:
Coöp. Zuivelfabriek „Excelsior" te Ileerhugowaard,
Coöp. Melkinrichting „Zaanstreek" te Wormerveer.
de heer D. J. Vellinga, boterhandelaar, te Alkmaar.
Aldus wordt besloten.
Bij de rondvraag wijst de beer Van der Meer, Heer-
hugowaard, er op, dat het uittreden van leden als
gevolg van het menggebod blijkbaar nog al is mee
gevallen.
De Secretaris antwoordt, dat slechte 2 handelaren
tengevolge van de werking der Crisiszuivelwet zijn
uitgetreden.
Hierna volgt sluiting.
Met de heerlijke, opwekkende
eigenschappen van het edele
natuurproduct en onder controle
van het laboratorium: Dr. van
Hamel Roos Harmens, Adam.
„Ik heb deze coupé gereserveerd omdat ik je dingen
te vertellen heb, die niet voor vreemde ooren geschikt
zijn. Maar zet eerst je hoed af en maak het je gemak
kelijk en eet iets," sprak Hetty's vader, en hij haalde
een goed gevulde provislemand voor den dag.
Wat was het heerlijk om nu eens bediend te worden!
Hetty leunde achterover en genoot van alles, zich af
vragend of het slechts een schoone droom zou zijn.
Haar heele leven, behalve dc korte periode van haar
verloving met Jack, was zij een rots geweest, waar an
deren op gesteund hadden. Eerst was het haar moeder,
toen haar kleine broertje en zusje en nu, nu zat zij hier
in een eerste-klasse coupé op weg naar het beste ho
tel van Londen met een knap-uitzienden vader, die
haar bediende en haar liefderijk voerde met kip, sand
wiches; terwijl hij er op aandrong, dat zij een glas wijn
zou gebruiken.
„Ik kan niets eten vader, voordat je me verteld hebt,
wat dit allemaal beteekent. Ik heb genoeg gehad,
heusch. meer dan genoeg." weerde zij - af, toen haar
vader haar nog een sandwich wilde geven.
„Kom dan hier óp mijn knie zitten. Bubbles, zoo
noemde ik je toen je nog een baby was. Kom hier en
vergeet dat je een volwassen jongedame bent, denk
alleen maar aan je ouden vader, die aJ die jaren zoo
naar je verlangd heeft."
Hetty smoorde een snik, toen zij aan haar vaders
wensch voldeed, legde haar armen om zijn hals en borg
haar gouden kopje aan zijn schouder; toen vertelde
hij haar alles wat zij weten wilde.
„Om je alles te doen begrijpen, moet ik even terug
gaan naar die ellendige geschiedenis de misdaad,
waarvoor ik veroordeeld werd", begon hij en onwille
keurig klonk zijn stem hard en verbitterd.
Hetty knikte, maar zei niets.
„Lord Perivale's broer en ik waren tezamen op de
Universiteit en wij hielden zooveel van elkaar, dat wij
de Siameensche tweelingen werden genoemd, omdat
men den eenen nooit zag zonder den amderen. Wij stu
deerden tegelijkertijd af en zelfs toen onze wegen uit
eenliepen, hij leidde het weeldeleven van een rijken,
jongen edelman en ik koos de advocatenloopbaan, in
de hoop later te kunnen pleiten zelfs toen zagen
wij elkander nog dikwijls en werd onze vriendschap, zoo
0
Welbeminde luisteraars naar de slem des
omroepers in de woestijn!
Ik had Vrijdag juist mijn bordpapieren codak inge
pakt met het doel onze twee nog resteerende opperba-
kers Guiseppe Slingerland, stedelijk dirigent van de
nuchtere kalveren- en varkensmarkt. Groothavenmees
ter. dictator van de gemeentereiniging en het sportpark,
alsmede de honorabele Tije Bonsema, beheerscher van
de lichtbedrijven, de stem van reus Goliath, het aba-
toir en den geneeskundigen dienst, wat je allemaal niet
uit moet vlakken, op de gevoelige plaat te plakken,
toen ik verrast werd met een expres brief van mijn
boezemvriend Minister Jan Donner, die mij het volgen
de belangwekkende epistel (nadruk verboden) toezond,
welke brief ik eohter niet mocht aannemen alvorens 't
tekort aan port, 2 ct.. was afgetikt, want de minister 'n
habitueele zuinigheidsmaniak, had gefrankeerd met 5
ct.. terwijl Tante Pos 6 cent bezorgloon eischt en dan
het tekort binnenschraapt met 100 pet. toeslag! Nou ik
wil niet zeggen dat het op een dievenboel lijkt, maar
als er een lummel durft beweren dat het billijk is, geef
ik 'm 'n penalty kick tegen zijn hintergièbel, o zoo!
Maar om verder te leuteren!
Mijn vriend Jan de Minister schreef dan:
Beste Bul! Ik wil je mededeelen dat ik besloten heb
om de rechtbank te Alkmaar gratie te verleenen. Zij
hing al aan de galg. maar juist op het critieke moment
brak de strop en dan is het traditie de geexecuteerde
te pardonneeren. Tevens wil ik je mededeelen, dat ik na
onze jongste conferentie op de bank bij burgemeester
Wendelaars gloeiende breinaald, snip verkouden ben
geworden. Het is daar een tochtig hoekje om uit te
blazen. De gezondheidscommissie mag er wel eens naar
kijken, voor ze naar het knekelhuis ..gewelterd" wordt.
Ik .vermeen, geachte Bullekop. dat de bijeenkomst op
de in memoria acterna erit justusbank van wijlen bur
gemeester Gerrit Ripping na mijn besluit, dienstdoends
8 December j.1. wel kan worden geannuleerd. Voorts wil
ik je nog mededeelen dat de beteekenis van artikel 71
ten vierde mij thans volkomen duidelijk is. maar ik
voeg er bü, dat ik niet gezwioht ben voor je bedreiging,
mij ln den vijver van de Hertenkamp tot havenmeester
te willen promoveeren. 'n strafbaar feit, waarvoor ik
je overeenkomstig artikel 95 alléén al zes jaar eelme-
ditatie aan je pantalon du klep kan offreeren. maar uit
geheel andere menscheliike overwegingen. Ik heb na
melijk een bezoek gehad van een beminnelijke dame
er^ deze visite heeft op mijn wel mlnistrieel. maar toch
nog ontvankelijk gebleven gemoed zulk een diepen in
druk gemaakt, dat ik mijn moordplannen heb gewijzigd.
Ik vond dit zoo'n leuke surprise, dat ik mijn nieuwen
secretaris-generaal, 'n gezelligen vent, verzocht dit
exceptioneele voorval in den vorm van een voordracht
in poëzie aan de vergetelheid te ontrukken. Mijn secre
taris-generaal heeft zich gehaast aan die opdracht te
voldoen (natuurlijk, het zou hem niet geraden zijn.
daaromtrent eenige nonchalance te betoonen. sic volo.
sic Jubeo. snap je Bul?), en daarmede je te overtuigen,
dat ik niet zoo'n stijve ministrieele hark ben. als jii de
beklagenswaardige lezers van je Alkmaarsche bombast
in de Sohager Courant, wilt doen gelooven.
Mijn nieuwe Secretaris-generaal van het denartement
van Justitie heeft dan op mijn last zijn best gedaan en
vervaardigde in de bureau-uren. waaron hij eewoorlijk
z'n ambtelijk uiltie knapt, het volgende verdlensiel'"<ke
gedicht, waarvan de wijs werd gecomponeerd door den
heer Bram de Wilde, stadsorgeldraaier van Obersehwei-
ne freude dorf. op motieven ven het voorheen zeer po
pulaire lied: Wie kent er Levi Sadok niet. Muziek erj
afschrift gelieve TJ hierbij aan te treffen.
Met de be3te groeten t.a.v. je sobat kras.
Jan Donner, esquire.
Nou, ik was natuurlijk met een slap krentebroodle
door den schoorsteen te slaan en haastte mij. zenuw
achtig bevend, het papier te ontzenuwen en voor te
lezen.
Gelukkig stond er niets in. dat in strijd was met d«
openbare orde en zedelijkheid, dus is er geen bezwaar
ook de lezers van de Schager Courant daarmee geluk
kig te maken. Luister dan naar dit litterair prachtstuk
van een justitieel hoofdambtenaar, van wien men zon
der overdrijving kan smoezen: Poëta nascltur non fit!
De diohter wordt geboren en niet gemaakt!
HOE EEN DAPPERE VROUW DE GROOTGORT-
BUIKENBURGER RECHTBANK REDDE.
Komt Vrienden, luistert naar mijn lied.
sidewldewiet bom-bom.
Wie kent Minister Donner niet. sidewidewiet bom-bom.
Als minister vast een reuzevent.
Maar in Gortbuikenburg niet zoo best bekend.
Van Li e rum La rum Lepelstaart
Sidewidewiet Jan Bom-sa-sa.
Gloria, Justitia, sidewidewiet bom-bom!
Hjj nam 'n mes. die groote man, sidewidewiet bom-bom
En zei: je rechtbank mot er an. sidewidewiet bom-bom
Ik heb je op mijn lijstje staan,
Want bij die Gortbuiken wordt toch niets gedaan.
Van Lierum La rum Lepelstaart
Sidewidewiet Jan Bom-sa-sa.
Gloria, Justitia, sidewidewiet bom-bom!
mogelijk, nog hechter."
Thomas Lorir.g's stem beefde: het was duidelijk
merkbaar, dat hij niet iemand was, die de dingen licht
opnam, wanneer hij nu nog onder den indruk was bij
het vertellen van een vriendschap die zoo laag verraden
werd.
..Toen .hü tot over de ooren in de schuld zat en zelfs
van de geldschieters geen cent meer kon leenen. kwam
hij bij mij én omdat ik van hem hield en hem vertrouw
de. leende ik hem geld, dat niet van mij was; in het
begin natuurlijk slechts kleine bedragen, die ik gemak
kelijk kon verantwoorden. Maar er kwain een tijd, dat
hü wanhopig was en iederen cent noodig had. die ik
vrijmaken kon. Hij zwoer een eed. dat ik het geheele
bedrag binnen enkele dagen terug zou krijgen en als
dat niet kon zou de tegenwoordige Lord Perlvale, die
genoeg had van de uitspattingen van zijn broer, toch
nog liever al zifn schulden betalen, dan de naam van
zün broer in een onaangename situatie te brengen.
Ik aarzelde maar gaf ten slotte toe... en de rest weet
je."
Thomas Loring's gezicht was grauw; blijkbaar door
leefde hü opnieuw de heele geschiedenis.
„Doordat hii onverwaoht stierf, had je geen formeels
kwitantie voor het bedrag en zoo werd je veroordeeld"
merkte Hetty, die stil van zijn knie was afgegleden op,
en nu naast haar vader zat.
„Maar achteraf is gebleken, dat hü zoo vriendelük
was een brief na te laten, die mü in ieder geval vrij
pleitte van de beschuldiging het geld ten eigen bate ge
stolen te hebben, maar die brief bevatte ook nog an
dere mededeelingen en het was in het belang van den
persoon, die dien brief vond zijn makelaar om het
document achter te houden en voor de politie te verber
gen. Hoewel zijn naam er niet ln genoemd werd. had
het onderzoek voor hem wel eens minder aangename ge
volgen kunnen hebben."
„En hü gaf er de voorkeur aan jou te ruineeren, je
al die jaren in de gevangenis te laten zitten en moeder
te laten sterven, liever dan de feiten onder de oogen
te zien?" barstte Hetty woedend uit
„Dat deed hij, kind, maar daarmede bedierf hij zün
eigen leven, dat hü evengoed heeft geruineerd als het
mijne en dat van myn gezin", zei Hetty's vader droevig.
En bü die rechtbank tweede klas, sidewidewiet bom-bom
Zat iedereen in zak en asch, sidewidewiet bom-bom.
Men zei elkaar vol nijd en spijt:
Nou raken wy ons baantje kwyt!
Van Lierum Larum Lepelstaart
Sidewidewiet Jan Bom-sa-sa.
Gloria, Justitia, sidewidewiet bom-bom!
Maar ziet. daar komt een vrouw voorwaar,
Een tweede Kenau Hasselaar,
Die sprak: Heb ik daarom zoo gesloofd,
Mün Jatten haast kapot gekloofd?
Van Lierum Larum Lepel staart
Sidewidewiet Jan Bom-sa-sa,
Gloria, Justitia, sidewidewiet bom-bom!
En zy toog naar Den Haag met spoed.
Met 'r beste mantel, mooiste hoed.
En stapte zij brutaal van zin,
By Donners Ministerie in!
Van Lierum Larum Lepelstaart
Sidewidewiet Jan Bom-sa-sa.
Gloria, Justitia, sidewidewiet bom-bom!
De minister mafte zijn middagdut.
Maar werd heftig wakker nu geschud.
En toen met ware vrouwenmin.
Gekieteld onder z'n ministrieele kin.
Van Lierum Larum Lepelstaart
Sidewidewiet Jan Bom-sa-sa.
Gloria, Justitia, sidewidewiet bom-bom!
En Jan zei lachend: lieve mensch
Zeg op, wat is je harte wensch?
Wat wil je, soms 'n armband fraai?
Of 'n St.-Niklaasvrijer van taai-taal?
Maar frau Thürsteher zei met moed:
Geef hier m'n rechtbank, dan ben Je zoet!
Die rechtbank heb i k. steeds ongestaakt
Met slechts 1 werkster schoongemaakt!
En nu meteen het sprookje vort,
Dat aan die rechtbank, gewerkt niet wordt!
En Minister kermt van schrik verstijfd,
Wees maar gerust, je rechtbank blyft!
Zij gaf 'm een lobbes tot besluit, sidewidewiet bom-bom
En pakte zich de deur weer uit, sidewidewiet bom-bom
En bij haar thuiskomst zei ze zacht:
Man, dat heb ik nou voor mekaar gebracht,
Van Lierum Larum Lepelstaart,
Sidewidewiet Jan Bom-sa-sa,
Gloria, Justitia. sidewidewiet bom-bom!
Nou waarde lezers, is ie effe voor den Bakker, of niet?
Maar mijn Sinterklaasvertelling ls nog niet uit en
mijn radio kinderuurtje niet om!
Natuurlyk hebben ze allemaal 'n reuzengyn gehad.
De Hooge Oomes, die uit een meer eubtiele stof zijn
geproduceerd dan Jan Mosterdsaus en Piet Snot, hadden
'n rijn dineetje in de Unie met garnalen-croquetjes,
Hors d'oeuvre met mayonnaise-besproeilng, Koningin
Emma-soep, couchon-rlbbetjes la Prlnce Henry vol
au vent van kraaienbilletjes, IJsselmeeroesters met
Champagne-cider (Ik ben misschienwel niet altüd
juist, omdat ik meer op kracht wordt gehouden door
boerekoolprak). Maar in elk geval, het was lekker,
maar lang zoo lollig niet als de fuif, die ik heb mee
gemaakt, speciaal uitgenoodigd als verordeelde wegens
diverse delicten, zulke heeren zün toch ln ieder geval
de beste begunstigers van een rechtbank, nou u?
Geen geld, geen Zwitsers, maar geen boeven, geen
rechters, dat sluit als 'n beschuitbus!
Laat ik zeggen, dat we genoten hebben en er was
onder de invité's 'n snuiter, gesproten uit de klasse
des volks, maar 'n arristocraat van den geest, kon
vloeiend 7 talen, ja zelfs b c talen en was aangesteld
tot beëedigd translateur van de rechtbank. HU is in 't
kaasbedryf maar ik heb nooit geweten, dat er zoo
veel poëzie zat ln de kaas; ik dacht alleen maar wur
men. Hoe het echter zij, dat was geen kaasboer van
40 plus, maar 'n volvette kaasboer, dat kan ik u
demonstreeren uit de reuzemop, die hü maakte en zong
op de rechtbank van Grootgortbuikenburg en die ik
tot slot van myn reuzekletskoek nog wil presenteeren:
AAN DE RECHTBANK TE ALKMAAR.
Wijze: Louis Davids' Kleine Man.
Het was een groote drukte en een reuze herrie in
het land,
Zeven Rechtbanken die moesten gaan verdwünen;
Advocaten schreven heele lange stukken ln de krant,
Zoo Iets zou op een moordaanslag gaan schijnen.
Maar al ging men ook te keer.
Antwoord kreeg men toch niet meer,
Minister Donner zag in 't Welter-plan 'n ministrieele
eer;
Dat was een reuze strop, een heele groote strop,
Zoo'n groote rechtbank slooping voor een honderd
duizend pop,
Dat was te veel voor Alkmaar en als in tijden van
weleer,
Trok iedereen te wapen en tegen het Welter-plan
van leer.
„Hij kon het nooit van zich verkrygen dien brief te
vernietigen en toen hij drie maanden1 geleden in een
ziekenhuis te New York stervende was. liet hij de po
litie komen en heeft de heele geschiedenis verteld. Hij
legde een volledige getuigenis af en nu is de zaak in
handen der Engelsche autoriteiten: het geval zal bin
nenkort behandeld worden. De politie heeft mü op de
zelfde wijze gevonden als ik jou door een adverten
tie. Wat ik je zeggen wilde, ik heb onzen vriend Reiss
opgezocht en het schijnt hem niet erg goed te gaan. Ik
was blij hem een beetje te kunnen helpen, hoewel het
mij toch plezier doet, dat je indertijd geweigerd hebt
met hem te trouwen."
Hetty huiverde. Als haar vader eens alles wist zou hij
niet zoo gemakkelijk spreken over haar weigering.
Maar zij was verlangend nog meer van haar vader te
hooren en zei dat ook.
„Er zijn nog maar twee dingen te vertellen, kindlief
en die heb ik voor het laatst bewaard", antwoordde
Thomas Loring glimlachend.
„Wat dan vader?" vroeg zü met jeugdige nieuwsgie
righeid.
„Het eerste is, dat Holbrook, de makelaar, die dien
brief heeft achtergehouden alles deed wat hij kon om
zün fout te herstellen door mij zijn aanzienlijk fortuin
na te laten. Hij had kind noch kraal en ik voel mü
volkomen gerechtigd het geld onder deze omstandighe
den aan te nemen.
„Dat ls heerlük, vader. Nu behoeft U tenminste geen
zorgen voor de toekomst te hebben. En wat is het twee
de?" vroeg zij mete en glimlach.
„Het tweede Is, dat Ik getrouwd ben", was de donder
slag, die op- Hetty's hoofd neerkwam.
Als verwezen leunde Hetty in de zachte kussens ach
terover. De herinnering aan haar ongelukkige moeder
kwam levendig voor haar geest en half versuft zei zij:
„Getrouwd, vader? Zei je. dat je getrouwd bent?"
„Ja kind, je moet niet denken, dat ik Je moeder ver
geten hebt! Zoolang ik leef zal Ik dat niet doen
maar ik ben nog niet oud nauwelüks vijf en vyftig
ik kan nog wel twintig, jaren voor de borst hebben en
zonder vrouw gevoelt een man zich eenzaam, mijn
kind. Dan moet je niet vergeten, dat ik nog twee kleine
kinderen heb de tweelingen die ik eigenlijk nog
In de Kamer zijn al spoedig hierop stemmen opgegaan,
Om de juistheid van het plan te gaan bestrijden.
Dan van links en soms van rechts en ook nog uit
een verre hoek
Een minister is toch heusch niet te benijden.
De minister zag het gevaar.
En maakte een grootsch gebaar.
Het Ochtendblad dat zei het al: het is nu voor elkaar;
Dat is dus van de baan, de Rechtbank blyft bestaan,
En zal dus in de naaste toekomst niet verloren gaan.
Het stemt de rechters en de ambtenaren zeker blij.
Die zaten 'm te knijpen ln hun angst, geloof me vrij.
De Rechtbank blijft, dat is een feit, waaraan nu
niets meer is te doen,
Maar toch wil ik U een goeden raad nog geven.
Beschouw een Rechtbank in 't vervolg meer als een
groote Handelszaak,
Denk aan 't spreekwoord: je moet leven en laten leven.
Adverteer, lk weet zeker dat het gaf:
„By ons ln Alkmaar, de lichtste straf,
„We behandelen je hier coulant, daarvan sta je
zeker paf".
Dan zou Je eens wat zien, het bloelendste bestaan,
Want iedereen wil voortaan in Alkmaar voor den
rechter staan,
Een diefstal: veertien dagen, en drie weken voor een
moord,
Dan komt er nooit meer opheffing, dat verzeker 'k
myn woord.
Gezien, gehoord en goedgevonden door
1 Uw dw.
CAVE CANEM.
Verban die dagen, waarop gij door pijn in uw rug
en spieren, door urinestoornissen, hoofdpijn en dui
zeligheid, door afgematheid, terneergeslagenheid en
uitputting uw werk niet doen kunt. Deze verschijn
selen zijn dikwijls de eerste waarschuwingen van
verzwakking der afscheidingsorganen.
Van de gezundheid en kracht dezer organen hangt
uw welzijn af. Zijn zij verzwakt, dan hoopen urine
zuur en andere schadelijke stoffen zich op, welke
rugpijn, spit. waterzucht, graveel en blaasstoornis-
sen veroorzaken.
Herstel uw gezondheid door vanaf heden Foster's
Rugpijn Pillen te gebruiken Dit speciale middel
werkt rechtstreeks op de betreffende organen, neemt
de oorzaak weg van uw lijden, waardoor gij u we
der spoedig flink en gezond zult voelen.
Bij alle drogisten enz. ét f 1.75 per flacon.
Dirkshorn, 14 December 1932.
Geachte Redacteur,
Gaarne had ondergeteekende het volgende ge
plaatst als antwoord en toelichting over de inge-
houden steunactie.
In dank heeft ondergeteekende de raadgeving van
den heer Mr. Duijs om voorzichtig te wezen met cou
rantenverslagen, voor officieel aan te nemen, aan
vaard.
Tot wederdienst raadt hij Mr. Duijs aan niet meer
te publiceeren, dat hij in de Tweede Kamer heeft ge
sproken over gevallen, waar hij zelf de stiekking
niet van weet.
Zoo sprak u toch over het geval in HarenkarspeJ
(zonder dc plaats te noemen).
Tevens dank voor de vrij duidelijke uitlegging wat
de betrokken steunontvangcVs en van de ciedieten
ufgehoudenen, te doen staat om het tot een officieel
einde te brengen en wel door een omvangrijk proces.
Om de betrokkenen en belangstellenden toe te
lichten over den stand in kwestie, hier het volgende:
Toen met de voorlaatste uitbetaling der credieten
dat bedrag aan steun genoten werd afgehouden, wa
ren zij in oppositie tegen de handelwijze van B. en
W. Er werd besloten door twee gedeelte van de be
trokkenen om het hij den Raad te probeeren het uiT
betaald te krijgen.
Het eerste stuk was niet in de juiste bewoordin
gen gesteld volgens B. en W. en werd als onbehooP
lijk ter zijde gelegd.
Het tweede viel beter in den smaak en werd ba
handeld met als uitslag 3 voor en 8 tegen uitbeta
ling.
Na die raadsvergadering sloten de twee gedeelten
zich tot één geheel, om gezamenlijk te probeeren toch
hun ingehouden bedrag uitbetaald te krijgen. Voor
dat doel werd een verzoek gedaan aan Heeren Gede
puteerde Staten en aan Zijne Excellentie, den Minis
ter van Binnenlandsche Zaken, dat zijn toch de
lichamen die de gemeentebesturen op mogelijke fou
ten en verkeerde inzichten kunnen wijzen en hun de
gelegenheid geven hun fout of verkeerd inzicht
te herstellen. Dat was volgens de betrokkenen de
meest redelijke en gangbare weg voor het streven
naar hun doel.
Tot zoover is het heden, daar de hooge autoriteiten
nog niets van zich hebben laten weten aan de be
trokkenen.
Mijn dank voor de plaatsing,
J. SCHOUTEN.
heele maal moet leeren kennen." En er klonk een smar
telijke ondertoon in zün diepe vriendelijke stem.
Nu was het Hetty's beurt om te vertellen en zü sprak
eerst over Chick's wonderbaarlijke genezing, over haar
eigeh werk in het hotel, en over de vrlendelükheid van
dokter Renan voor haar en de kinderen.
„Nu zal hü iets tastbaarders krygen dan enkel woor
den van dank, die prachtkerel!" sprak haar vader, na
dat zij haar verhaal beëindigd had.
Er viel een korte stilte tusachen hen. Zij kon niet
precies zeggen hoe, maar er was een kilte gevallen op
Hetty's lichte en vroolyke stemming; het bericht van
haar vaders tweede huwelyk was haar een beetje koud
op den hals gevallen. Zü had zoo gaarne en zoo goed
voor hen en de kinderen willen zorgen, maai nu! Zij
had aJ genoeg in haar leven gehoord om de ovei.-iginj
te hebben, dat zelfs met de liefste en aardigste stief
moeder een volwassen dochter zelden overweg kan.
Zü voelde een brok in haar keel en een waas vooi
haar oogen: bedroefd keek zü uit het raampje.
Thomas Loring raadde haar gedachten.
„Kü'k mij eens aan, Hetty", verzocht hü-
Hetty gehoorzaamde.
„Ben je bedroefd omdat ik je van Elinor heb verteld!
Daarvoor ls geen reden. Zij is allerliefst en zal je ali
een zuster ontvangen", zei hü zacht.
Hetty luisterde; over het algemeen spraken de vader*
altüd op die manier over hun tweede vrouwen, maar
haar teleurgesteld ge.zlchtje vroolijkte er niet door op.
„Ik... ik... zou toch wel voor jou en de kinderen heb
ben gezorgd," klonk het bedroefd.
Thomas Loring strekte zyn hand uit en nam zyn
dochter teeder in zijn armen.
„Misschien zou je dat een poosje gedaan hebben, maar
niet lang", zei hij rustig. „Jü zult toch ook dadelijk
trouwen wanneer je de gelegenheid krijgt jongelui te
ontmoeten. Wacht maar tot we een tehuis hebben en
rustig ergens gevestigd zyn," schertste hü-
Maar hü was verschrikt door Hetty's heftigen uitval.
„Ik zal nooit trouwen, vadertje, hoor je dat? Nooit,
nooit!"
Wordt vervolgd.
