Liefde de Sterkste.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
De Provinciale Commissie uit de
Veilingen.
Fraaie manieren.
Zwervende werkloozen.
Verbouwen van
klei-aardappelen.
Strafzitting op Vrijdag 16 December.
DAT KUNNEN DURE GRAPJES WORDEN!
De rijksveldwachter D. Tilstra, gestationneerd te
Uitgeest, trad heden op als getuige tegen een tweetal
ingezetenen A. A. S. en A. S., waarvan de een zich
had bevonden in het jachtveld in het bezit van een
sluitstuk, behoorende bij een dubbelloopssnaphaan
en dc ander vervoerde een kennelijk gewelddadig
omgekomen haasje. Protesten bleven natuurlijk niet
uit, toen de ambtenaar tegen A. A. S. f20 boete of
20 dagen en tegen den haasexpediest zelfs f30 boete
of 30 dagen requireerde. De kantonrechter zal op 28
December uitspraak doen.
IN IIET VERVOLG LICHT OP EN DRANK WEG!
Een ingezetene uit Alkmaar. J. J. M., bekwam in
den avond van 28 Nov. twee processen-verbaal en ge
noot ook het twijfelachtig voorrecht 'n uur of 3 op
het bureau van politie te moeten uitblazen. En al die
beroerdigheid had hij te danken aan het rijden zon
der licht met een zoodanig stuk in zijn kraag, dat
hij niet in staat werd geacht het rijwiel naar be-
hooren te besturen. De agent Kap was heden aanwe
zig om al deze tekortkomingen behoorlijk toe te lich
ten met. het resultaat, dat de heer M., 'n eenigszins
verstrooid persoon, die op den bewusten dag zonder
overjas, maar met 2 pantalons was uitgegaan, werd
veroordeeld tot f 4 boete of 4 dagen en f 8 boete of 8
dagen.
HIJ WAS ZEKER MET DE FLESCH GROOTGE
BRACHT.
De Kantonrechter gaf een ernstige vermaning aan
den 20-jarigen negociant in kippen en konijnen, Wil
lem D. uit Limmen, welk jongmensch terecht stond
wegens het verkeeren in zoodanigen staat, van dron
kenschap, dat hij niet capabel was een rijwiel te be
sturen en zich voorts meermalen aan veelvuldig café
bezoek met de bekende gevolgen schijnt over te geven.
Ter versterking van de strafpredicatie werd voorts
nog f 10 boete of 10 dagen opgelegd.
8 DAGEN DE DOOS IN. 12 GULDEN BOETE EN 1
JAAR ONTZEGGING RIJBEVOEGDHEID,
HET KON TOE!
Heden stond opnieuw bij voortgezette behandeling
der zaak terecht de verlofhouder Antoon de M., te
Alkmaar, die in den avond van 21 op 22 September
op het Kerkplein den heer Bruin, caféhouder, aan
reed met een rood touringwagentje, door hem be
stuurd, terwijl hij verkeerde onder den invloed van
sterken drank. Volgens ooggetuigen kwam verdachte
aan rijden, hevig slingerend, zoodat men zich haas
tig in veiligheid moest stellen. Eerst scheen de chauf
feur op een oliebollenkraam verliefd te zijn, doch
keerde terug om genoemden heer Bruin zijn attentie
te bewijzen, tengevolge waarvan de heer Bruin nog
lang daarna de onaangename gevolgen moest onder
vinden.
De hoofdagent Roorda, die hem dienzelfden nacht
een bezoek bracht, trof hem aan in verregaanden
staat van dronkenschap. Hij zat bij de tafel te slapen!
Verdachte beweerde thans zich niets van het avon
tuur te herinneren en werd veroordeeld tot 8 dagen
principale hechtenis, f 12 boete of 12 dagen en ontzeg
ging rijbevoegdheid voor den tijd van 1 jaar.
EEN WOESTELING EN 'N MENSCHENETER OP
DEN RIJWEG.
De landbouwerszoon Th. J. S. uit Beemster schijnt
op z'n zachtst genomen een raar heerschap te zijn.
Onlangs stond hij terecht te Hoorn wegens in dron
kenschap gepleegde aanrijdingen en alwaar hij des
wege werd veroordeeld tot flinke straffen en ontzeg
ging rijbevoegdheid. Voorts scheen hij ook te Purme-
rend een dergelijke onhebbelijkheid te hebben uitge
spookt. terwijl hij nu terecht stond voor een nog veel
meer ernstig feit. En wel dat hij op 4 September op
den Bergerweg de 26-jarige mej. Cornelia Louwe, de
vriendin van zijn voormalige verloofde Margaretha
v. Wonderen, die hem om deugdelijke redenen de
bons had gegeven, opzettelijk met zijn auto tot twee
maal toe had aangereden. De meisjes bevonden zich
beiden op de fiets en werden toen door S., die stopte,
slaande gehouden en hield S. met mej. v. Wonderen
een bespreking, die zeker niet tot z'n voldoening ver
liep. Althans hij werd woedend en dreigde de meis
jes te zullen aanrijden, welke bedreiging hij ten op
zichte van mej. Louwe dan ook ten uitvoer bracht
door eerst achteruit en toen vooruit op haar in te
rijden. De heer R. Mammen uit Bergen was. van een
en ander getuige en nam het nummer van de auto
op, De verdachte was lieden niet present, maar zijn
ooren zullen wel getuit hebben, zoo werd hij afge
kamd en bovendien nog veroordeeld tot 1 maand
principale hechtenis en ontzegging rijbevoegdheid
voor den tijd van 1 jaar.
ZAT DE CHAUFFEUR TE SUFFEN?
De vrachtauto-chauffeur A. Dijkhuizen uit West-
zaan, besturende een 6-wielige met hout beladen wa-
FEUILLETON.
Naar het Engelsch van
Mrs. Patrick MacGill.
Het geweten van een lafaard.
Lord Perivale zat alleen in de statige eetzaal van
zijn huis in Londen en zijn doffe oogen keken onver
schillig naar het rijke kristal en zilver, het smetteloos
blanke damast en de exotische bloemen uit zijn kas
sen, die drie keer per week van zijn landgoed ge
stuurd werden. Hij keek naar de muren, die behan
gen waren met de portretten van vroegere Perivales,
door de grootste artisten uit hun tijd geschilderd en
waarvan de moesten nu fabelachtige sommen waard
waren; hij keek naar de antiek gesneden meubelen;
naar de zachte tapijten en zuchtte, alsof het bezit van
al deze rijkdommen hem meer verdriet dan plezier
berokkende.
Het valt niet te betwijfelen of Lord Perivale zich
wel ooit volkomen gelukkig gevoeld had; hij had de
grootste levensles, die der liefde, nooit geleerd niet
de liefde voor zijn eigen verwanten, maar die voor
alle dingen om hem heen, de kleinste zoowel als de
grootste. Nooit had de oude edelman iets terwille van
anderen gedaan en nu, dat hij door een onmiskenbare
stem geroepen werd, wenschte hij, dat er tenminste
één wezen mocht zijn, die hem oprecht zou betreuren,
wanneer voor liem het oogenblik was aangebroken,
dat. aan geen enkel sterveling bespaard bleef.
Dit oogenblik zou spoedig komen, dat wist hij. Hij
was benieuwd waar Jack zou zijn, wat hij deed om
zijn kost te verdienen en of hij zijn vader ooit zou
vergeven, als hij de waarheid te weten kwam.
De tijding, dat zijn eigen broeder de werkelijke dief
was geweest en het bewustzijn een geheel gezin ge
ruïneerd te hebben, hadden Lord Perivale den moree-
len slag toegebracht, welke hij nooit te boven zou ko
men.
Het geheelc geval zou opnieuw behandeld moeten
gen, wenschte op 17 October te Uitgeest op den weg
genaamd „Bus en dam" een voor hem rijdend vracht-
fordje, eveneens met hout beladen, voorbij te rijden
en gaf zulks door signaal en geschreeuw duidelijk te
kennen. Echter zonder voldoende resultaat, er werd
niet behoorlijk naar rechts uitgehaald en toen Dijk
huizen het er eindelijk maar op waagde, liep zijn
auto vast op den wegberm. De droomende chauffeur
J. v. L. uit Westzaan, die beweerde niets te hebben
opgemerkt, werd heden veroordeeld tot f 4 boete of
4 dagen. Zijn goede trouw werd niet betwijfeld, van
daar deze geringe correctie.
DE VERRADER SLAAPT NOOIT.
De heer J. G. M., monteur te Amsterdam, belast
met den aanleg der centrale verwarming in de nieu
we R.K. Huishoudschool te Bergen, zag zich ver
plicht over te laten werken ten einde op tijd klaar
te komen. Dit werd onderling goed gevonden en
eenige arbeiders verrichtten op 27 en 28 October in
strijd met de Arbeidswet, dit overwerk. Deze sabot-
tage werd echter bij anoniem schrijven ter kennis
gebracht van den rijksveldwachter, die proces-ver-
baal opmaakte, met gevolg dat de heer M. heden te
recht stond. De wijze echter waarop deze overtreding
werd aangebracht, werd niet sympathiek gevonden en
de heer M. veroordeeld tot de minimum straf n.m.
14 maal f0.50 boete of 14 maal 1 dag! De arbeiders
hadden geen bezwaar gemaakt den patroon ter wille
te zijn.
HET VISSCHEN MET DEN ZEGEN BRACHT GEEN-
ZEGEN.
De heeren G. G., chauffeur te Zuidscharwoude, en
G. S.. koopman te Alkmaar, waren cp G November
geinviteerd op een vischpartij met den zegen in het
polderwater van Heerhugowaard. Het scheen echter
met de vergunning niet in den haak te zijn, althans
het gezelschap kwam in heftig conflict met de poli
tie. Genoemde heeren stonden heden terecht, doch
op hun ontkentcnis werd deze belangwekkende zaak
(er werd zelfs nog bij geschoten) tot nader order aan
gehouden.
IS 'N STUURKRAB N VISCII OF N AMPHIBIE?
De Kantonrechter kwam niet in de gelegenheid
een principieele beslissing te geven omtrent de vraag
of de stuurkrab onder de door de wet erkende visch-
soorten behoort.
Het betrof hier namelijk den grondwerker Piet S.
uit Alkmaar, die op 8 November onder Oudorp werd
betrapt op het scheppen van stuurkrabben, doch
thans kon bewijzen dat hij deze handeling had ver
richt ten behoeve van den heer Hofman, 'n hartlijder,
die weinig inspanning kan verdragen doch in ge
zelschap was van verdachte en alle mogelijke acten
en consenten kon overleggen. Door dit krachtmale-
riaal en de onbeduidendheid der overtreding werden
de ambtenaar en kantonrechter verteederd en geen
straf op den overtreder toegepast.
TEGEN JACHTHONDEN EN NAVOLGERS VAN
WIJLEN DIBBELS MOETEN DE STROO-
PERS HET AFLEGGEN.
De werkelooze hoogovenarbeider Roelof D. uit IJ-
muiden, een Drentenaar, had zich op 5 Nov. vermaakt
met de konijnenjacht in de Castricummer duinen,
zulks met behulp van een carbidlantaarn. Maar de
jachtopziener Liefting, die in vlugheid met een kan
garoe kan concurreeren en bovendien over een goed
afgerichten hond beschikt, kreeg hem op het strand
bij de kladden en ilam konijnen en carbidlantaarn
in beslag, terwijl de rampspoedige strooper, het was
zijn eerste optreden, werd bedacht met een proces
verbaal, maar ook nog had te boeken een ernstige
beschadiging van zijn pantalon door den hond van
den jachtopziener. Hij werd thans veroordeeld tot
f 15 boete of 15 dagen en de opbrengst der konijnen,
benevens de carbidlantaarn, verbeurd verklaard. Hij
is dan ook dermate ontmoedigd, dat hij van verdere
strooperijen af wil zien.
VEEL ONTDEKKINGSREIZIGERS IN DIE
FAMILIE!
De 30-jarige arbeider W. de Gr., te Schoorl was op
10 November aangetroffen in het duingebied van den
Nederlandschen Staat, waar hij geen boodschap had,
noch recht van toegang. Deswege ter verantwoording
geroepen, werd het ten laste gelegde ontkend en de
zaak dus aangehouden. Zijn minderjarige broeder
Jan had even te voren voor een dergelijke vrijpostig
heid met gesloten deuren terecht gestaan.
EEN BLAUWE GESCHIEDENIS!
Een 18-jarig jongmensch uit Koedijk, genaamd Pie-
ter Blauw, trad op in een blauw costuum, teneinde
terecht te staan ter zake dat hij op 6 December was
bekeurd te Broek op Langendijk wegens het wielrij-
den met meer dan twee personen naast elkander.
Iiij ontkende het feit niet en wenschte toen hij tot
f2 boete of 2 dagen was veroordeeld, de zaak verder
maar blauw-blauw te laten.
EEN SLACHTOFFER DER ZONDAGSSLUITING
ONTBRAK OOK NU WEER NIET.
Ontslagen van rechtsvervolging.
Een winkelier in geconserveerde vischwaren en
aanverwante artikelen, de 67-jarige heer H. J. S., uit
worden, want Thomas Loring moest in de oogen der
wereld gerehabiliteerd worden; hij was tot op zekere
hoogte zwak en onverstandig geweest, maar de wer
kelijke misdadiger was zijn eigen broer. En het nood
lot had gewild, dat zijn zoon verliefd zou worden op
de dochter van den man, die zoo zwaar had moeten
boeten voor de zonden van een ander.
„Als ik nu maar zou kunnen sten-en!", kermde hij
en haalde een medicijnflesch voor den dag waaruit
hij een zeer beperkt aantal druppeltjes mocht nemen,
wanneer hij een zijner hartaanvallen voelde opko
men.
Hij was bezig om zooveel hij kon, goed te maken.
Een groot bedrag, dat hij Thomas Loring had aange
boden, doch dat deze geweigerd had aan te nemen,
had hij op de kinderen vastgezet en toen hij gehoord
had, dat Hetty gevonden was, had hij Thomas Lo
ring verzocht met haar te komen lunchen om haar
zijn excuses aan te bieden voor al het verdriet, dat
hij haar veroorzaakt had.
Lady Perivale was voor eenige dagen de stad uit
en haar afwezigheid was dc eenige lichtstraal in de
sombere gedachtengang \an den ouden man. Zij was
juist in den laatsten tijd buitengewoon ongedurig ge
weest en het was bijna ondoenlijk voor hem zijn ge
duld te bewaren.
De gedachte aan het kind misschien wel een
zoon dat hem geboren zou worden, kon hem geen
vreugde geven: het tegendeel was waar, want hij ge
voelde zich onbehaaglijk wanneer hij er aan dacht.
Midden in zijn gepeinzen werd hij gestoord doordat
de deur openging en de bediende aankondigde: „Mijn
heer en juffrouw Loring, mylord."
Hetty was niet meer het kleine en bleeke meisje,
dat hij achttien maanden geleden voor het eerst en
het laatst gezien had. Goede voeding, geregeld werk
en de zuivere Zwitsersche lucht hadden een stralende
gezondheid van haar gemaakt. Zij kwam hem zoo
verblindend voor in haar frisschen eenvoud en jonge
kracht, dat Lord Perivale zich voor het in zijn le
ven aangedaan voelde en zijn oogen vochtig werden,
toen hij zijn handen uitstrekte en met bewogen stem
zeide: „Ik weet, dat het nutteloos is, kindlief, je om
vergiffenis te vragen, maar maar
Hetty nam de dunne, slappe hand in haar stevige,
koele vingers en met zachte en vriendelijke stem
een stem, waarnaar iedere man zou verlangen om
zijn laatste oogenblikken te veraangenamen, zei zij:
„Vader heeft mij alles verteld, Lord Perivale en na
tuurlijk vergeef ik het u. Met de overtuiging, die u
hadt, had u ook geen reden om anders te denken
de Magdalenestraat te Alkmaar, stond terecht omdat
hij op Zondag 4 December, tijdens verboden uur ver
pakte vischwaren zou hebben verkocht en afgeleverd.
De heer S. ontkende zulks pertinent Hij verkoopt
uitsluitend in die uren waren, bestemd voor gebruik
ter plaatse. Dienaangaande hangen duidelijke mede-
deelingcn in den winkel en de verloflokaliteit. Op
dien avond was er een persoon geweest, die gebak
ken schelvisch had gekocht na daarvan iets gebruikt
te hebben de straat was opgegaan en later weer terug
gekomen. De heer S. vermeende niet het recht te heb
ben de menschen te dwingen het gekochte in zijn in
richting te moeten consumeeren. Hij kreeg dan ook
het grootste gelijk van de vischmarkt, en werd van
alle rechtsvervolging ontslagen.
HET BEKENDE DEUNTJE WERD OPNIEUW
GESPEELD.
Een 20-jarige winkelbediende C. J. de J. te Alk
maar, had op 5 December een fiets gehuurd, ten einde
op die wijze het tempo bij de bezorging van St. Ni-
colaaspakketten te versnellen. Hij ontving zelf echter
ook een surprise in den vorm van een bonnetje, hem
uitgereikt wegens het ontbreken van een reflector op
zijn huurkarretje. Heden werd hij bedacht met f 1.—
boete of 1 dag en zal voorzeker de verzuchting wel
hebben geuit dat de slordige rijwielverhuurders, die
een ander er in laten vliegen, ook wel eens aan den
tand gevoeld mochten worden.
DOOR DE VROEG INVALLENDE DUISTERNIS
VERRAST.
De 19-jarige handelaar in zuivelartikelen, Pieter
Comelis B. te Uitgeest, was uitgegaan op 7 December
met paard en kar, in de veronderstelling vóór donker
thuis te zijn. Door de gladheid van den weg werd
hij echter gekuld. Hij moest zijn paard op scherp
doen zetten en de thuisreis in het avonddonker voort
zetten. Het ontbreken van een lantaarn bleef niet on
opgemerkt en had tengevolge, dat het kaas-, eieren
en boterboertje heden tot f*2 boete of 2 dagen werd
veroordeeld.
DAT STUUR WAS NIET SECUUR.
Een ietwat vettig uitziend chauffeur van den
Shell wagen, Corn. W. uit Heiloo, had op 8 December
te Alkmaar gereden op een tankwagen, waarvan bij
het stuur wel 90 graden speling werd geconstateerd.
Wie in deze aangelegenheid de schuldige is, zullen
we in 't. midden laten, maar de chauffeur draaide
er in ieder geval voor op en werd tot f8 boete of
8 dagen veroordeeld. Een dergelijk grof gebrek op
zulk een zwaren wagen is hoogst gevaarlijk.
DE VERPLICHTING TOT AFSTAPPEN IN DE
VROUWENSTRAAT.
Kolijn, 'n brave boerenzoon, zooals het versje zegt,
kwam uit Oterleek en had zich in Alkmaar nog niet
voldoende ingeburgerd, zoodat hij op 10 December
het roode bord in de Vrouwenstraat niet bemerkte
en doorreed. Hem wordt opgelegd fl boete of 1 dag
en aangenomen, dat hij zich in zoo'n korten tijd niet
voldoende had kunnen orienteeren.
De jaarvergadering. De tuinbouw in ver
schillende polders. Moeten de minimumprij
zen in 1033 gehandhaafd worden?
De jaarvergadering van de Provinciale Commissie utt
de veilingen in Noordholland zal gehouden worden op
Vrijdag 30 December 1932. des middags half 2, in „Het
Gulden Vlies" te Alkmaar.
Behalve het jaarverslag en rekening en verantwoor
ding, bestuursverkiezing wegens periodieke aftreding
van de heeren P. Slot A.Pz. en J. Ootjers, zullen ver
schillende voorstellen van diverse afdeelingen ln behan
deling komen.
Zoo stelt b.v. de Centrale Veilingsvereeniging „War-
menhuizen en Omstreken" voor, aan de regeering te
verzoeken de teelt van grove tuinbouwproducten te
willen beperken in dier voege, dat deze teelt weder tot
de oude tuinbouwcentra wordt teruggebracht en dat
aan hen, die van andere steunregelingen dan de tuin-
bouwsteunregeling prpfiteeren, wordt verboden tuin
bouwproducten te telen.
Het bestuur kan zich met dit voorstel vereenigen.
Dezelfde vereeniging stelt voor aan de regeering te
vizoeken, maatregelen te nemen om executies in het
land- en tuinbouwbedrijf te voorkomen.
Het bestuur van den Noordermarktbond wil aan een
ernstige bespreking onderwerpen de vraag, of het, in
verband met de toekomstige tuinbouwsteunwet, wel
gewenscht is de gestelde minimumprijzen ook voor 1933
te handhaven.
Tenslotte zal de heer F. V. Valstar, voorzitter van
het Centraal Bureau de steunwet voor den tuinbouw
bespreken.
dan u al deze jaren hebt gedaan", voegde zij er edel-
moedig aan toe.
Lord Perivale drukte de kleine hand, alsof hij haar
nooit meer zou loslaten en zijn eenige gedachte was:
„Als Jack nu ook maar hier was om haar te begroe
ten!"
Nadat er over de zaak, die hen allen zoo bezig
hield nog enkele woorden gewisseld waren, lieten zij,
als door een stilzwijgende overeenkomst, dit onder
werp varen.
Ten slotte was de lunch nog niet eens ongezellig en
Lord Perivale, die zich verlustigde in Hetty's schoon
heid en lieftalligheid, had het gevoel, dat hij zich
werkelijk amuseerde.
De maaltijd was bijna afgeloopen, toen de deur
plotseling openging en tot groote verbazing van haar
echtgenoot en Hetty's duidelijk merkbare teleurstel
ling kwam Lady Perivale binnen.
Zij deinsde terug, toen zij Hetty zag zitten ter
rechterzijde van haar echtgenoot en Hetty hield met
doodsbleek gezicht haar oogen neergeslagen; zij durf
de niet opkijken en was doodsbang dat Jack ook zou
binnenkomen; zij kon de ontmoeting op dat oogenblik
niet verdragen.
Maar Lord Perivale stond met een gestamelde ver
ontschuldiging op en ging zijn vrouw tegemoet.
„Laat mij je helpen", zei hij en nam haar bontman
tel af.
Toen wilde hij zijn gasten voorstellen wat natuur
lijk geheel overbodig was. „Mag ik je juffrouw Hetty
Loring voorstellen?" Daarna met een overdreven hof
felijke houding: „Juffrouw Loring, Mevrouw Lady
Perivale."
Hetty werd tot aan haar lippen bleek en inplaats
van met een buiging te antwoorden, klampte zij zich
krampachtig aan de tafel vast en stamelde: „Maar...
maar... ik dacht dat U met Jack was getrouwd! Dus
is het zijn vader?" en hoewel zij er zich zelf ee.. ver
wijt van maakte, en het ook met uiterste krachtin
spanning trachtte te weerhouden, kon zij niet hel
pen dat er een onmerkbaar ironisch lachje om haar
lippen speelde.
Het was niet meer dan een uiting van overspan
nen zenuwachtigheid en iedere andere gastvrouw zou
dit verontschuldigd hebben als oen bewijs van jeug
dige tactloosheid, maar er was woede in Lady Pe-
rivalc's oogen en donkere haat in haar hart en haar
toon was ijskoud en snijdend, toen zij antwoordde:
„Ik was er mij niet van bewust, dat mijn huwelijk
met Lord Perivale uw gastheer kwaadaardig
legde zij den klemtoon op dit laatste woord om Hetty
Hoe men in Rotterdag z'n vorderingen kan
binnenkrijgen.
Zaterdagochtend verscheen in de Jan Sonjéstraat te
Rotterdam een man met een bord op zijn nek waarop
aan beide zyden het volgende stond te lezen:
„Schuldbekentenis te koop. groot f 500, ten name van
(hier volgde de naam van een te goeder naam
en faam bekend staand bewoner van de straat)... tegen
elk aannemelijk bod."
Buren bemoeiden zich met het geval en trachtten den
man met het bord te overreden om weg te gaan. Zelfs
boden zij een bedrag van f 100 aan om de schuldbeken
tenis in handen te krijgen en zoodoende het schandaal
uit de wereld te helpen. Niets hielp echter.
De man verklaarde opdracht gekregen te hebben van
de Provinciale Commissiebank aan de Ammanstraat om
met het bord naar de Jan Sonjéstraat te gaan.
Bij informatie door de „Msb." is gebleken, dat de
zaak als volgt in elkaar zit:
Eenigen tijd geleden heeft de bewuste bewoner van
de Jan Sonjéstraat bij de bank een bedrag van f 300 ge
leend en daarvoor een schuldbekentenis van f 500 ge-
teekend. Het geld moest binnen 14 dagen betaald wor
den! Door tegenslag in zaken was hem dit onmogelijk
en thans tracht de bank op deze manier het geld bin
nen te krijgen. Een om het maar zacht uit te drukken,
niet bepaald gebruikelijke manier!
De Centrale Recherche is van een en ander volkomen
op de hoogte.
Meer dan een millioen Amerikaansche man
nen, voor 90 pet. onder de 85 jaar, zwerft
het land door in de vergeefsche hoop werk
te vinden.
Generaal Glassford, oud-hoofd van de politie te
Washington, die een beweging is begonnen tot steun-
verleening aan jeugdige werkloozen, heeft verklaard,
dat er meer dan een millioen zwervende werkloozen
zijn, die van dorp tot dorp trekken in de hoop ergens
arbeid te vinden. Meer dan 90 pet. dezer zwervers zijn
jongemannen onder de 35 jaar en ongeveer 200.000
jongens zijn 15 k 16 jaar oud.
Onder deze werkloozen bevinden zich jongelieren uit
gegoede families, die door de depressie hun betrekking
hebben verloren en hun familieleden niet tot last wil
len zijn. Daar echter bijna nergens werk voor hen te
vinden is, vervallen zij hoe langer hoe meer tot armoe
de en plegen zij zelfs overvallen en andere misdaden.
De afdeeling „Jeugd" van het departement van land
bouw houdt zich thans met het werkloosheidsvraagstuk
bezig en is een campagne begonnen om personen be
neden de 21 jaar te bewegen, zich niet aan te sluiten
bij dit leger van zwervers.
tuinbouw.
En hun noodtoestand. Pogingen om f 0.60
per HX. schadevergoeding te krijgen.
Men schrijft aan de N.R.Ct.:
De heeren Keestra en Lockefeer. leden der Tweede
Kamer, hebben zich deze week schriftelijk tot minister
Verschuur gewend met het dringende verzoek, in den
noodtoestand der verbouwers van klei-aardappelen te
voorzien. Dit verzoek werd gesteun door den heer Mr.
Aalberse.
Genoemde heeren hebben hun schriftelijk verzoek la
ter in een onderhoud met den minister herhaald. De
meest voor de hand liggende oplossing werd geacht, een
deel der klei-aardappelen, bij voorbeeld een derde deel,
niet voor consumptie, doch voor veevoeder te bestem
men. Het Rijk zou dan bijv. f 0.60 per H.L. schadever
goeding moeten geven.
van haar onbeleefdheid te doordringen aanleiding
zou zijn voor onbeheerscht lachen," eindigde zij.
„Het spijt mij; ik wist nietik bedoelde niet..."
verward brak Hetty af.
Voor het eerst in zijn huwelijk verloor Lord Pe
rivale zijn kalmte.
Misschien was het wel dc gedachte aan alles wat
deze twee menschen door de schuld van hem en zijn
familie hadden moeten lijden; misschien was bij hem
het moment gekomen, dat bij ieder mensch komt,
waarin zijn geduld en lijdzaamheid hun toppunt be
reikt hadden; hoe het ook zij hij beval zijn vrouw
naar haar kamer te gaan. alsof zij een klein kind
was en maakte in haar bijzijn tegenover zijn gasten
excuses over haar gedrag.
„Mijn vrouw gevoelt zich niet goed en daaraan
zijn deze vreemde buien te wijten", legde hij uit als
om een verzachtende omstandigheid aan te voeren,
toen er een onbehaaglijke stilte in de kamer bleef
heerschen.
Hetty's vader stamelde een gepast antwoord, maar
in Hetty's hart zong een wild vreugdelied; het lied
der hoop, het lied van jubelend geluk in het. feit,
dat zij leefde en dat per slot van rekening Jack niet
getrouwd was, zooals zij had gedacht.
Stukje voor stukje paste zij het verhaal aan elkaar
en haar natuurlijke scherpzinnigheid tezamen met
haar vrouwelijk instict deden haar een vrij nauw
keurige opvatting ervan krijgen.
Haar stem was wonderlijk zacht en bedeesd en
haar oogen schitterden als sterren, toen zij al haar
moed bijeenraapte en Lord Perivale de vraag stelde,
die op haar lippen had gebrand vanaf het oogen
blik dat zij wist, dat Jack vrij wa?.
„Zoudt u mij willen zeggen en wilt. u niet
boos zijn als mijn vraag brutaal mocht klinken
maar kunt u mij ook zeggen waar Jack is?" vroeg
zij.
Loid Perivale streek met een vermoeide beweging
met zijn hand over zijn voorhoofd:
„Als ik je dat zou kunnen zeggen, mijn kind, en
als ik jullie samen getrouwd kon zien, zou ik de ge
lukkigste man in Engeland zijn", verklaarde hij en in
weerwil van alles wat Hetty door zijn toedoen had
doorstaan, gevoelde zij diep medelijden met den ar
men, gemartelden man.
Zij verlieten het huis in een taxi en wuifden nog
een groet naar hun gastheer, die hen op het bordes
bleef nastaren.
Wordt vervolgd.
