i^n -■•BI. De Crisis en de Landbouw. Zenuwtijd Het huis op het eiland. m. LKMAARSCHE CAUSERIE Neemt U in acht! I -1 l»« Ce president der Grootgortbuiken- bnrger strafrechtbank gelauwerd. Landis Gloriosus Virosl Hein Postzegel voor zijn vele verdiensten gehuldigd. Felix Meritesl Oome Bertus als recordpruimer. Rex Nico- teanusl Beste Kameraden, Het ls mij bekend, helaas, en ik heb er al 'n halfuur lang in een afgezonderd plekje van mijn Home zweet Home over zitten weenen, dat gij, geliefde luisteraars, mij beschouwt als een ongeneeslijke vitter en 'n chro nische kankeraar, wat practisch en wetenschappelijk het zelfde beteekent. En daarom doet het met uw permissie, mij een boven matig groot genoegen, dat lk ditmaal eens kan begin nen met het uitdeelen van een loffelijk getuigschrift. Ik wil dan een mooi pluimpje steken op den bolhoed van den president der strafkamer van Grootgortbuiken- burg, mr. Ledeboer, voor de eminente wijze waarop hij deze week de strafzitting leidde, de strafzitting die bestemd was voor de behandeling van het welbekende etroopersdrama uit Egmond aan Zee. En voornamelijk omdat hij bij die gelegenheid onmiddellijk alle symp- tonen van ongepaste vroolijkheld onder het publiek ■wist te onderdrukken. Want er mag erls 'n lolletje gemaakt worden ln een onbenullig strafzaakje, dat feitelijk te miserabel is om naar de openbare zitting te worden verwezen en waarin de eene kwaaie buurvrouw haar ook lang niet lekkere nevenbewoonster toesnauwt: wasch je vuile postzegel maar geen ongepaste grappen en uitingen van hilari teit by een strafzaak, waarin een achtergrond schemert van bloed, smart en stervenswee, van 'n schreiende weduwe en vaderlooze kinderen. Het heeft my bijzonderiyk gefrappeerd, vrienden, dat ln de strafzittingen van grootere rechtbanken en zelfs van het Hoogverheven Hof, die gepaste toon van Inge togenheid meermalen gemist wordt Zoo heerschte er een weerzinwekkende vrooiykheld by de behandeling van de zaak tegen den boekhouder, die verdacht werd van moord op zyn patroon, een Rotterdamsch zakenman, afgeslacht op een manier, die een moordzieke Dajakker op Borneo niet zou hebben kunnen verbeteren. Voortdurend las ik in het verslag der zitting: Gelach, vrooiykheld, hilariteit onder de ba liekluivers, ook wel publiek genoemd. Niemand die dacht aan het argelooze slachtoffer, den schedel half gekraakt door een slag met een schroefsleutel en de keel afgezaagd met een aardappelmes. En zoo was het ook op de zitting van het Hof. by de behandeling der revisie van de zaak tegen de personen die vermoedelijk ten onrechte waren verdacht, den halteyrachter van het baanvak Giesen-Nleuwkerk te hebben vermoord met byislagen, om 'n luttel bedrag aan ontvangen geld van verkochte reiskaartjes te be machtigen. Ook daar was soms de vrooiykheld groot ondanks daar stond de treurende weduwe, die haar bra ven echtgenoot door moordenaarshanden gevallen, moest derven en haar kinderen die vader al misten, voor ze hem feiteiyk gekend hadden. Maar geen enkele maal heb ik gehoord dat de president met ontruiming der zaal dreigde, ondanks de herhaalde losbarstingen van hilariteit, soms zelfs opgewekt door de leiding zelf, als ik die verslagen moet gelooven. En daarom doet het my werkelijk genoegen, dat lk hier onzen president mag compllmenteeren voor zyn krachtig presidium, waarmede hy den ernst en de wel- voegelijkheid in dit milieu wist te handhaven. En nu ik toch bezig ben om een goed rapport uit te deelen, wil ik ditmaal ook niet vergeten mijn beste vriend Hein Postzegel, ambtenaar by de Posteryen, die voor eenigen tyd onder groote deelneming zyn 25-jarig jubllé vierde. Hein Postzegel, de boezemvriend van myn geachten voorganger, den Grootgortbuiker kroniekschryver Dirk Duyvel, die thans zyn welverdiende ouderdomsrust ge niet ln Hoog-Hullen, het bekende asyl voor drank zuchtigen, Hein Postzegel, herzeg lk, is een man van veelzydlge talenten. In de eerste plaats 'n onberlspeiyk dienaar van Tante Pos, want de berispeiyken maken gewoonlijk de promotie mee: van bruine-boone-blkker tot stempelaar, (Er zit 'r alweer eentje op die bekroo ning te wachten). In d9 tweede plaats is Hein Postzegel FEUILLETON. 36. Dus ging ik terug (aldus luidt ds voriclarlng van Mar tin Richards verder) in de hoop, dat Sir Roderick zou erkennen dat ik goed had gehandeld door er niet op te bieden. Toen ik er mee thuis kwam. zei hy: „Je mag het wegbergen, ik wil het niet meer zien." Ik keek hem verbaasd aan en hü ging voort: .Je hebt verstand van deze dingen. Martin, dat erken ik volkomen. Maar ik zei je het schilderij te koopen. Het is misschien 3 pond waard en ik heb er 5000 pond voor betaald. Maar ik zou er 10.000 pond voor betaald hebben of nog meer om de zekerheid te hebben, dat ik je kan vertrouwen, dat je mijn bevelen naar de letter uitvoert zonder verder te vragen." Toen begreep ik wat hU bedoelde en ik zei dadelyk: „Ik geef mijn plechtige belofte, dat ik in de toekomst «1 uw opdrachten naar de letter zal uitvoeren." „Dan •ouden deze 5000 pond, die de wereld als weggegooid zou beschouwen, de beste belegging zyn, die lk ooit heb gehad", antwoordde hy en ik verzoek je aan deze ge schiedenis te denken, als ik aan myn handelingen na den dood van Sir Roderick ben. Nu kom ik toe aan feiten, die je jezelf nog zult her inneren. Toen wij de overeenkomst met mevrouw Green- field sloten, werd haar jaarlyksch inkomen vastgesteld op 500 pond. Dit is haar regelmatig uitbetaald, eerst in contanten en later, toen ik zakenrelaties in Glasgow gekregen had, door een cheque op mijn bank, met myn eigen naam Richards geteekend. We deden dit, dat je zoo min mogelijk aanleiding zou hebben my met den bediende Martin, van Sir Roderick te Identificeeren. Zeven jaar lang werd je naam door Sir Roderick nooit genoemd. Intusschen huwde ik de dochter van een heerenboer in Morthwaite. Ze was de laatste van een geachte familie van klein grondbezitters. Wij woonden in een van de twee huisjes op het eiland en toen myn 'n Esdeerpeër, die wel eens genoemd wordt het enfant terrible, omdat hy gewend ls van zyn hart geen smoor kuil te maken en zyn grieven d'r uitflapt als 'n boer z'n klompen. Ten derde is hy ook lid van de Grootgort- buikenburger prysbakerclub, die zoo eens om de maand tegen een kleine vergoeding voor tijdverzuim interes sante vergaderingen houdt op de bovenzaal van de stedeiyke belastlngfabrlek, en ten vierde en leste ls Hein altijd zich zelf als mensch geiyk gebleven, trots zyn verheffing in de Gortbuiken-maatschappy en ver smaadt hij ook nug zyn sappig B.Z.Kaatje niet Er is hem wel eens 'n verwyt van gemaakt, dat hy Coram Populo ten aanschouwe des Grootgortbuiken- burger volks, ln de deftige vergadering der vroede vaderen zyn slaatje pikte, maar ik, zelf zoon des volks van Grootgortbuikenburgia, lk acht hem daarom des te hooger. Want ook myn bloedeigen vader versmaadde zyn keesje niet maar ik had hem daarom niet minder lief en had hem niet willen rullen voor 'n vader, die Henri Clay's van 'n heitje het stuk rookte. En myn oome Bertus, de metselaar en later bokkemrooker in de „Vischstraat" te Zolderkonynenburg zu Pikkersteln. dat was 'n reuze kerel, 'n kampioen-pruimer. Die stopte 'n dot Heerenbaai achter zyn kiezen, in omvang onge logen, geiyk aan 'n pond Mainzer zuurkool uit de fa briek van wijlen Pieter Verburg van de Langedoik eh stak dan yskoud ook nog 'n sigaar op. als die hem werd gepresenteerd, 'n zware van de 5 uit het glazen assortimentskistje van mynheer Gouwe met zyn wui vende bakkebaarden, de deftige sigarenwinkelier van Grootgortbulkenburg par excellence. En toch, voor oome Bertus koesterde lk de grootste bewondering en lk heb dikwerf getracht zyn ideale kunst machtig te worden maar helaas, met een nega tief resultaat. Myn proefstuk met een stuk negro Lead, negered zelden we, dat in smaak ongeveer het midden hield tusschen koolteer en ier uit den schoorsteen, had my byna het leven gekost. Dat myn vriend Hein Postzegel dus nog wel eens smaak vindt In een ouderwetsch genotmiddel, veel goedkooper, al staat het minder sjiek, dan de moderne sigaret, waarmee je tegenwoordig lederen mestrijder op een driewielde kar ziet geuren, stank bij stank, neem ik hem allerminst kwaiyk. Ik behoef niet met hem te zoenen, al koester lk voor hem de hoogste hoogachting. Die Fransche en Italiaansche manleren hebben 1° Grootgortbulkenburg nog niet veel kana op navolging. Verbeeld Je, dat de burgemeester, om zyn populariteit te vergrooten, verplicht was om 'n figuur als wylen Freerik de poep te omhelzen! Goed als je behoefte hebt aan een braakmiddel! Heb lk echter onomwonden biyk gegeven van myn Ingenomenheid met den postambtenaar Hein Postzegel, minder gesticht ben ik over de inrichting waarin hy het grootste deel van zyn werkdag slijt en dat ls het postkantoor, dat na een zwerftocht door Grootgort bulkenburg ten slotte ln het Waygat aan den grond is geloopen. Maar daarover bj. week, ys en weder dienen de. Ik moet nu naar de opening van de nieuwe brand weer-salon, -kazerne mag niet meer worden gezegd, om de dienstweigeraars niet te krenken. Dus, Ja, lk kom al, hoor, aju tot Zaterdag. C. C. Hoe komt het. dat vrouwen zoo vaak lijden aan rugpijn, rheumatische pijn, waterzuchtige zwellingen, duizeligheid, zwakte, uitputting, zenuwachtigheid e?i urinestoornissen? Haar lichaamsgesteldheid, de ver schillende perioden in het leven der vrouw( de ge boorte van kinderen, vormen vaak de oorzaak van verzwakking der organen in den rug. Deze organen beginnen traag en slecht te werken, waardoor uri nezuur en andere onzuiverheden zich ophoopen en de kwaal zich door het lichaam kan versnreiden. Voor vrouwen zijn Foster's Rugpijn Pillen dan ook een uitkomst in dergelijke kritische tijden. De ver sterkende werking van dit speciale middel op de be treffende organen maakt spoedig een einde aan de hinderlijke verschijnselen en baat tegen rheumatiek. ischias, spit en waterzucht. Bij alle drogisten enz. a fl.f 1.75 en f3.— per doos. vrouw stierf, ging lk naar het kasteel terug. Na den dood van mijn vrouw vroeg Sir Roderick wat lk van plan was met myn dochter te doen en hij kon zich vol komen vereenigen met myn plan het kind toe te ver trouwen aan de hoede van mevrouw Greenfield, de beste en liefste vrouw, die ik kende en de eenige, op wier stilzwijgendheid ik onder alle omstandigheden kon re kenen. jy ging naar school en leerde goed en lk vei telde dat aan Sir Roderick. Daarna was het een van zelfsprekende gewoonte, dat ik eiken keer. dat lk in Highgate geweest was. hem op de hoogte moest houden van je vorderingen. Een enkele maal deed hy mij een vraag, maar niets van wat hij vroeg was voor mij een aanleiding te gelooven. dat hij omtrent Jou van gedach ten veranderd was; zelfs niet toen Je de school afge'oo- pen had en hy mij zei, dat hij 1000 pond beschikbaar zou stellen voor de verdere opvoeding en entrée ln de maatschappy, want hij voegde daar nadrukkeiyk aan toe, dat het zyn bedoeling was om je te helpen een be staan te vinden ln den stand, waartoe Je behoorde, als zoon van mevrouw Greenfield. Hy zei, dat als je lust had om naar de Universiteit te gaan. het beter zou zijn. dat Je je aan een van de kleinere colleges te Oxford of Cambrldge liet inschryven. Toen lk hoorde, dat je plan had naar Trinlty College te gaan. waar, zooals mij bekend was, Sir Roderick zelf had gestudeerd, probeer de ik je, zooals je je zult herinneren, ervan af te hou den. Maar toen Ik het aan Sir Roderick vertelde, ver klaarde hij, dat. als je een studiebeurs won, hy geen bezwaren had. Toen Je dan ook de beurs kreeg, moet hem dit ongetwijfeld plezier hebben gedaan en sinds dien tijd schonk hij veel meer aandacht aan hetgeen hij van tyd tot tyd van je vernam. Ik weet niet precies wanneer hij het eerst zijn plan wijzigde om je nooit als zijn zoon te erkennen. Alleen weet ik, dat hy meer en meer belang ging stellen ln wat hy las over wat je ln Cambrldge uitvoerde en dat hy eens je portret zag in een geïllustreerd blad met an dere spelers van een cricketelftal. Kort daarna deelde hij my zyn veranderde voornemens mee. Hij hield vast aan zyn oorspronkelijk besluit om je nooit te willen zien, maar hy zei, dat jy hem moest opvolgen en zyn bezittingen moest erven. Ik moest je omtrent je werkeiyke identiteit op de hoogte stellen op den 14en Maart van dit jaar en hij voegde er by, zocals hij altijd deed by dergelijke toe komstplannen, dat hy dan dood zou zijn. Ik legde de vereischte belofte af. Ik ben er zeker van, dat hij als hij er maar een flauw idee van had gehad, dat hij eerder zou sterven, hy my gemachtigd zou hebben alles Schagen. Politieke Lezing voor den Vrijheidsbond. Door den heer H. D. Louwes, landbouw- candidaat voor de Tweede Kamer. Door de afdeellng Schagen van ..De Vrijheidsbond" was tegen Donderdag 23 Februari des morgens 11 uur in café „De Beurs" van den heer C. Boontjes een open bare vergadering uitgeschreven, waar de heer H. D. Louwes, voorzitter van de Groninger Maatschappy van Landbouw, sprak over ..De Crisis in den Landbouw." De vergadering was vry goed bezocht, toen de heer C. Kooy het openingswoord sprak en daarby in het by- zonder welkom heette den heer Louwes. die de candi- datuur voor lid van de Tweede Kamer voor den Vry heldsbond ln dit district had aanvaard. De heer Louwes. het woord verkrijgende, dankte al lereerst voor het breede standpunt dat de partygenoo- ten in dit district hadden Ingenomen door Iemand uit Groningen een candidatuur aan te bieden, een stand punt dus vrij van provincialisme. Spr. heeft zyn geheele openbare leven steeds gesteld ln het belang van den landbouw, en is bereid ook op te komen en zich ln te werken in de dingen die voor den landbouw in .leze streek van belang zyn. En dat alles dan onder het be ginsel van het liberalisme. Het gaat thans om twee dingen, nl. om ons beginsel en om ons belang. Spr. brengt ln herinnering hoe 150 Jaren geleden de maatschappy beheerscht werd door het gildewezen, hce daarna omstreeks 1840 gekomen Is de absoluut vrije maatschappy, waarby de wet van vr. en aanbod gold, hoe daarna om uitbuiting tegen te gaan, door soc. wet ten de maatsch. U omgebouwd; we groote uitbreiding der staatsbemoeiing en vakvereeniglngen hebben gekre gen. Groote groepen van arbeiders trachten door hunne vakvereeniglngen hun lot te verbeteren, evenals tal van bedrijven door vaststelling der winstmarge. Elke groep tracht zich vla de politiek en de organisatie in stand te houden. Alleen den landbouw was dat niet mo gelijk, als zynde een onbeschut bedryf en deze toestand heeft zich sedert den crisis buitengewoon verscherpt. De landbouw ls geworden de dienaar van de samenleving. Lange jaren ls verzuimd om via de politiek zich een be tere positie te verwerven en thans zyn velen bereid om naar verkeerde middelen te grijpen. Spr. toch acht hei zeer verkeerd als men zich om tot verbetering te ko men, achter aparte belangenpartyen schaart. Meer dan ooit is het thans de tyd dat wy ons inlaten met onze beginselen. En het is het liberaal beginsel dat zeer dui delijk apart staat tusschen rechts en rood. Van rechts onderscheidt bet zich door eerbied voor de vrye ontwlk- kellngsmogeiykheld der menschelijke persoonlykheid. door op te komen voor de éénheid, niet voor de einde- lnoze splitsing naar geloof en confessie der natie. Van rood doo'* het niet erkennen van den klassestrijd. het handhaven van de verantwoordelijkheid voor het be staan bij de burgers, door het aanvaarden van onze na tionale traditie en den wil tot onafhankelijkheid. Spr. weet wel. dat in dezen tijd de Indlvidueele be- staansvernntwoordelijkheid niet geheel doorgevoerd kan worden, dat steunmaatregelen, zoowel voor land- als voor tuinbouw noodzakeiyk waren. Wat moet de over heid echter in dezen tyd doen? Zij heeft te zorgen dat er blilft een flinke landbouwbevolking op het platte land, want zonder een dergelijke bevolking, met haar rustige mentaliteit kan geen natie bestaan. En daarom •Men wil den steun, dien de ove-heid t^ans verleent, niet als gunst, doch als een recht. De landbouw zy gegeven goede voorlichting, een goeden buitenlandsohen voorlich tingsdienst, een zorgvuldig beheer over het platteland, electrlcfteit. telefoon, verbetering der tertiaire wegen en een verdeeling van de lasten naarmate men de zorg van de overheid geniet. Maar voor alles dienen we te heb ben een rendabel landbouwbedrijf. Nederland kan niet doorgaan een toestand te hand haven. dat de kosten voor levensonderhoud die voor 1913 stellende op 100 bij ons nog op 140 moeten wor den geplaatst en in de landen rondom ons op ongeveer 100. Waarom zou b.v. onze scheepvaart ln staat zijn. zon der intering van groot kapitaal, ongeveer 30 pet. hoogere gages te betalen dan de Engelsche concurrenten? Waar om zou een Gronlngsche landarbeider per uur 7Vs Kg rogge, zijn Dultsehe collega over de grens 214 Kg. rogge per uur kunnen verdienen? Trots alle tegenstreven, trots de vakvereenlgingseconomle die de loonen wil handhaven, moeten wij ons aanpassen in de staatshuis houding in het vrije bedrijfsleven. Spr. behandelt dan de diverse crislswetten, die Inder daad niet voldoende helpen, doch by de beoordeeling diene men de biliykheid te betrachten, en te denken aan de totale Ineenstorting van de wereldmarkt. Wy we ten maar al te goed hoe de landbouw ondanks de cri slswetten. bergaf is gegaan, en wy mogen dan ook in den huldigen toestand niet berusten, de hulp van de overheid dient te worden uitgebreid. Spr. ontkent, dat door dien regeerlngssteun de kosten van het levenson derhoud worden verhoogd. Dat zou waar zyn wanneer de salarissen en loonen op het bestaansminimum waren ingesteld. direct na zijn dood bekend te maken. Ik wil zelfs verder gaan en zeggen, dat wanneer hij 14 Maart zei. hij bedoelde „de dag. waarop ik sterf". Maar sedert de geschiedenis met dat schilderij was het mijn ge woonte precies te doen wat mij gezegd werd. Je zult misschien vragen, hoe het komt, dat Ik, met mijn gevoelens van groote toewijding en eerbied ten opzichte van Sir Roderick, Jou, zijn zoon, niet meer ontzien heb. Ik wil mijn houding tegenover jou graag zooveel mogelijk rechtvaardigen en zal daarom trachten het je duldeiyk te maken. Sir Roderick wilde, dat Je als zoon van mevrouw Greenfield werd opgevoed en het was m11n plicht je als zoodanig te beschouwen. En als ik werd getroffen door het feit, dat je sprekend op S1t Roderick leek, trachtte ik die gedachte van my af te zetten. Sir Roderick had je verstooten. omdat je geboor te aan zijn vrouw het leven had gekost en ik hield even min van je om dezelfde reden... omdat je geboorte het geluk van mijn meester had vernietigd. En lk had nóg een motief voor myn antipathie: je begon mij lastig te vallen met vragen over het verleden! Ik was er zoo voortreffeiyk in geslaagd alle sporen van je ware af komst te vernietigen, het geheim was zoo goed bewaard gedeeltelijk door myn vindingrijkheid, gedeelteiyk door geluk, dat ik erg boos was over Je pogingen om ach ter de waarheid te komen. By verschillende gelegen heden dat Je my opheldering vroeg, kon ik alleen maar mijn toevlucht nemen tot brutale ontkenningen! Je her innert je den keer, dat je dreigde naar Glasgow te ko men om mijn antecedenten te onderzoeken. Toen leefde Sir Roderick nog en ofschoon ik de voorzorg genomen had een adres ln Glasgow te hebben, had je. als Je je be dreiging hed uitgevoerd, alles kunnen ontdekken. Een paar maal heb je mij In het nauw gedreven, maar toen ontsnapte ik met moeite aan een groot gevaar. Ik behoor ook iets te zeggen over mevrouw Green field. Als je het verleden aan je geest laat voorbijgaan, zul je denken dat zij een onredeli.iken angst toonde, dat je het geheim zou ontdekken. Zij was natuurlijk door haar eed aan Sir Roderick gebonden en te nauwgezet om dien te breken. Maar een veel krachtiger motief was haar vrees, dat je zou ontdekken, dat je niet wer kelijk haar zoon was. zoozeer had ze zich aan jou ge hecht. Maar aan den anderen kant was zij van oordeel, dat Sir Roderick je groot onrecht deed door je je ge boorterecht te onthouden en ze stak tegenover mij haar oordeel niet onder stoelen of banken, dat mijn geliefde meester krankzinnig was ^p dit punt en de liefde van zijn overleden vrouw ziekelyke vormen had aangeno men. Spr. oordeelt, dat wy ons, wat land- en tuinbouw bf treft, zullen moeten instellen op den toestand, waarbij Duitschland aanstuurt op totale autarchie. Engeland eveneens. De landbouw zal omgebouwd moeten worden, i, de aanpassing zal geleidelijk moeten gaan, productie ln. gekort, het surplus aan rundvee met regeeringshuip worden weggeholpen. En bij dit alles zal de oude stel. regel gehandhaafd dienen te worden, dat do eene boet niet geholpen wordt ten koste van den ander. Ook het behoud van den tuinbouw acht spr. een nationaal be- lang en dat de overheid daar dus geld in steekt, is r".»n bezwaar. Als 5 millioen niet voldoende is. dan et meer geld voor komen. Het is van belang het tuinbouw. 1 apa~a-a-nt in 't leven te houden. Spr. wüst er dan verder op. dat het niet de belangen partijen zullen zijn die voor land en tuinbouw de ge- wenschte verbeteringen zullen kunnen verkrijgen, msar i dat die belangen beter in beglnselpartUen worden ge- diend. Wel kunnen belangenpartyen de wenschen step ker naar voren brengen, maar daarmee is het dan ook afgeloopen. want invloed by andere partyen uitoefenen ia onmogeiyk. Spr. eindigt tenslotte zijn vlot betoog met op te wek- ken de liberale staatsparty getrouw te blyven en zich op politiek terrein niet af te zonderen. (Applaus). Debat vond niet plaats: de spreker had tevoren aan gekondigd dat daarvoor do tijd ontbrak. Door den heer Joh. de Veer wordt toegelicht, hoe bleek dat ln Noordhclland geen landbouwcandidaat aan wezig was en men heeft kunnen combineeren met Overijssel, waar de heer Louwes no. 1 op de candidai en- lijst staat. Spr. schetst den heer Louwes als een man uit de praktyk. met veel Invloed ln diverse commissies en wekt op om van de gelegenheid te' profiteeren en te trachten een derde landbouwafgevaardigde in do Ka» mer to brengen. De Voorzitter sluit daarna de vergadering. Buiten, lanes de harde keien. Waar de zware wapens rijen, Komt de snelheid langs ons glijeri. „Voorwaarts!" is de leus, En we rossen en we razen, En we jachten en we dazen, Als gejaagde Sinterklazen... 't Leven is nerveus! Niet alleen zoo langs de wegen Komen we dit euvel tegen, Ook 't gezin geniet dien zegen, Grommend en onheusch, 's Morgens met de deuren smijten, Nauw'lijks tijd om te ontbijten. Scheren... Ochtendblad... verwijten... Pappie is nerveus! Heel veel prikkelbare kleintjes Gaan langs kromme levenslijntjes. Dat zijn dan de zonneschijntjes, En ze meenen 't heuschl Ach, we kennen ze dezulken, Nagels bijten, neusje pulken, Dreinen, in de kelder bulken... 't Kindje is nerveus! Eind'lijk zijn daar nog de vrouwen. Die zich offerend beschouwen Als de zwoegende getrouwen, Zonder and're keus. „Och, een man werkt op z'n eigen, „Die weet nog eens rust te kriigen, „Maar een vrouw?" dan blijf je zwijgen Mammie is nerveusl Zoo daast alles door elkander, d'Een die prikkelt vaak den ander, We beschadigen elkander, 't Is bepaald affreus! En we zeggen zeer gelaten. Als we kalm er over praten: „Hebt U 't nog niet in de gaten? „Alles is nerveusl" Februari 1933. KROES. (Nadruk verboden). Thans kom ik aan den dood van Sir Roderick. Ik be hoef nu niet verder in bijzonderheden te treden omtrent mijn doen en laten, daar je dit nu wel zult begrypen na alles wat ik tot nu toe heb geschreven. Toen hU ziek werd. was ik in Londen en toen ik ijlings op Wetstonei terugkeerde, was hy al buiten bewustzyn, zoodat lk al leen maar zoo getrouw mogelijk zijn wenschen kon uit voeren. Ik wist wat ik met zyn ïyk moest doen. Het moest worden gebalsemd, naast dat van zyn vrouw wor den gelegd in de geheime kamer en dan moest hun graf stede voor altiid vernietigd worden. Hy had my toege staan mij daarvoor van een helper te voorzien, een tuin man. Bralthwalte geheeten. dien lk wist. dat ik vertrou wen kon. Wij legden het lichaam in het gewelf; ik be taalde Bralthwalte het bedrag, dat hem beloofd was en zond hem het land uit. Nu heb ik weer om hem ge schreven en op 14 Maart zullen wij door de geheime kamer te vernietigen, dit deel van de opdracht hebben voltooid. De plaats, waar je vader en moeder begraven zijn. ls het eenige wat voor je verborgen moet blijven en de eenige strafbare handeling, die ik heb gepleegd is, dat ik het lijk van myn meester verduisterd heb. Maar wat er ook gebeuren moge. ik zal hierover altijd blijven zwijgen. Sir Roderick had my gezegd, dat lk zyn executeur- testementair zou zijn en in die hoedanigheid moest ik "ou als zijn erfgenaam al zijn eigendommen overdragen Maar dit kon ik niet eerder dan 14 Maart doen. zonder 'iet geheim te schenden en zoo kon ik niet beletten, dat Guy Bertram tüdelr'k bezit nam van het landgoed. Maar wel kon ik het leeuwendeel van Sir Roderick's vermo gen, dat. zooaJs je weet. in kostbare juweelen belegd waa. ln veiligheid brengen en lk verborg ze op dezelfde Maats, waar de lichamen van Sir Roderick en zyn rouw lagen. Als het oogenbllk daar is. zal ik ze je ge ven. of als ik gestorven mocht zyn. heeft Bralthwalte opdracht je de plaats te wijzen, waar de collectie zich bevindt. Na gedaan te hebben, wat Ik als mijn plicht beschouw de, ging ik onmiddellijk naar Glasgow en trad ala com pagnon in de firma, die je bekend is. Ik heb het groote geluk gehad niet ontdekt te worden... de beste beloo ning die ik voor mijn diensten kan wenschen. Maar zelfs een veroordeelend vonnis had m!1 niet tot spreken gedwongen, zooals ik je by ons laatste, stormachtig on derhoud in Glasgow heb verklaard. En hiermede. George. ben ik aan het eind van myn uiteenzettingen gekomen. Ik heb getracht je alles zoo -uldelyk mogelijk te maken en lk verzoek Je niet te hard over my te oordeelen. Ik heb geen ander verlan- Naar het Engelsch van Archlbald Marshall.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1933 | | pagina 14