i^n
-■•BI.
De Crisis en de Landbouw.
Zenuwtijd
Het huis op het eiland.
m.
LKMAARSCHE
CAUSERIE
Neemt U in acht!
I -1
l»«
Ce president der Grootgortbuiken-
bnrger strafrechtbank gelauwerd.
Landis Gloriosus Virosl Hein
Postzegel voor zijn vele verdiensten
gehuldigd. Felix Meritesl Oome
Bertus als recordpruimer. Rex Nico-
teanusl
Beste Kameraden,
Het ls mij bekend, helaas, en ik heb er al 'n halfuur
lang in een afgezonderd plekje van mijn Home zweet
Home over zitten weenen, dat gij, geliefde luisteraars,
mij beschouwt als een ongeneeslijke vitter en 'n chro
nische kankeraar, wat practisch en wetenschappelijk
het zelfde beteekent.
En daarom doet het met uw permissie, mij een boven
matig groot genoegen, dat lk ditmaal eens kan begin
nen met het uitdeelen van een loffelijk getuigschrift.
Ik wil dan een mooi pluimpje steken op den bolhoed
van den president der strafkamer van Grootgortbuiken-
burg, mr. Ledeboer, voor de eminente wijze waarop hij
deze week de strafzitting leidde, de strafzitting die
bestemd was voor de behandeling van het welbekende
etroopersdrama uit Egmond aan Zee. En voornamelijk
omdat hij bij die gelegenheid onmiddellijk alle symp-
tonen van ongepaste vroolijkheld onder het publiek
■wist te onderdrukken.
Want er mag erls 'n lolletje gemaakt worden ln een
onbenullig strafzaakje, dat feitelijk te miserabel is om
naar de openbare zitting te worden verwezen en waarin
de eene kwaaie buurvrouw haar ook lang niet lekkere
nevenbewoonster toesnauwt: wasch je vuile postzegel
maar geen ongepaste grappen en uitingen van hilari
teit by een strafzaak, waarin een achtergrond schemert
van bloed, smart en stervenswee, van 'n schreiende
weduwe en vaderlooze kinderen.
Het heeft my bijzonderiyk gefrappeerd, vrienden, dat
ln de strafzittingen van grootere rechtbanken en zelfs
van het Hoogverheven Hof, die gepaste toon van Inge
togenheid meermalen gemist wordt
Zoo heerschte er een weerzinwekkende vrooiykheld
by de behandeling van de zaak tegen den boekhouder,
die verdacht werd van moord op zyn patroon, een
Rotterdamsch zakenman, afgeslacht op een manier, die
een moordzieke Dajakker op Borneo niet zou hebben
kunnen verbeteren. Voortdurend las ik in het verslag
der zitting: Gelach, vrooiykheld, hilariteit onder de ba
liekluivers, ook wel publiek genoemd. Niemand die
dacht aan het argelooze slachtoffer, den schedel half
gekraakt door een slag met een schroefsleutel en de
keel afgezaagd met een aardappelmes.
En zoo was het ook op de zitting van het Hof. by de
behandeling der revisie van de zaak tegen de personen
die vermoedelijk ten onrechte waren verdacht, den
halteyrachter van het baanvak Giesen-Nleuwkerk te
hebben vermoord met byislagen, om 'n luttel bedrag
aan ontvangen geld van verkochte reiskaartjes te be
machtigen. Ook daar was soms de vrooiykheld groot
ondanks daar stond de treurende weduwe, die haar bra
ven echtgenoot door moordenaarshanden gevallen,
moest derven en haar kinderen die vader al misten,
voor ze hem feiteiyk gekend hadden. Maar geen enkele
maal heb ik gehoord dat de president met ontruiming
der zaal dreigde, ondanks de herhaalde losbarstingen
van hilariteit, soms zelfs opgewekt door de leiding
zelf, als ik die verslagen moet gelooven.
En daarom doet het my werkelijk genoegen, dat lk
hier onzen president mag compllmenteeren voor zyn
krachtig presidium, waarmede hy den ernst en de wel-
voegelijkheid in dit milieu wist te handhaven.
En nu ik toch bezig ben om een goed rapport uit te
deelen, wil ik ditmaal ook niet vergeten mijn beste
vriend Hein Postzegel, ambtenaar by de Posteryen, die
voor eenigen tyd onder groote deelneming zyn 25-jarig
jubllé vierde.
Hein Postzegel, de boezemvriend van myn geachten
voorganger, den Grootgortbuiker kroniekschryver Dirk
Duyvel, die thans zyn welverdiende ouderdomsrust ge
niet ln Hoog-Hullen, het bekende asyl voor drank
zuchtigen, Hein Postzegel, herzeg lk, is een man van
veelzydlge talenten. In de eerste plaats 'n onberlspeiyk
dienaar van Tante Pos, want de berispeiyken maken
gewoonlijk de promotie mee: van bruine-boone-blkker
tot stempelaar, (Er zit 'r alweer eentje op die bekroo
ning te wachten). In d9 tweede plaats is Hein Postzegel
FEUILLETON.
36.
Dus ging ik terug (aldus luidt ds voriclarlng van Mar
tin Richards verder) in de hoop, dat Sir Roderick zou
erkennen dat ik goed had gehandeld door er niet op
te bieden. Toen ik er mee thuis kwam. zei hy: „Je mag
het wegbergen, ik wil het niet meer zien." Ik keek hem
verbaasd aan en hü ging voort: .Je hebt verstand van
deze dingen. Martin, dat erken ik volkomen. Maar ik
zei je het schilderij te koopen. Het is misschien 3 pond
waard en ik heb er 5000 pond voor betaald. Maar ik zou
er 10.000 pond voor betaald hebben of nog meer om
de zekerheid te hebben, dat ik je kan vertrouwen, dat
je mijn bevelen naar de letter uitvoert zonder verder te
vragen."
Toen begreep ik wat hU bedoelde en ik zei dadelyk:
„Ik geef mijn plechtige belofte, dat ik in de toekomst
«1 uw opdrachten naar de letter zal uitvoeren." „Dan
•ouden deze 5000 pond, die de wereld als weggegooid
zou beschouwen, de beste belegging zyn, die lk ooit heb
gehad", antwoordde hy en ik verzoek je aan deze ge
schiedenis te denken, als ik aan myn handelingen na
den dood van Sir Roderick ben.
Nu kom ik toe aan feiten, die je jezelf nog zult her
inneren. Toen wij de overeenkomst met mevrouw Green-
field sloten, werd haar jaarlyksch inkomen vastgesteld
op 500 pond. Dit is haar regelmatig uitbetaald, eerst in
contanten en later, toen ik zakenrelaties in Glasgow
gekregen had, door een cheque op mijn bank, met myn
eigen naam Richards geteekend. We deden dit, dat je
zoo min mogelijk aanleiding zou hebben my met den
bediende Martin, van Sir Roderick te Identificeeren.
Zeven jaar lang werd je naam door Sir Roderick
nooit genoemd. Intusschen huwde ik de dochter van een
heerenboer in Morthwaite. Ze was de laatste van een
geachte familie van klein grondbezitters. Wij woonden
in een van de twee huisjes op het eiland en toen myn
'n Esdeerpeër, die wel eens genoemd wordt het enfant
terrible, omdat hy gewend ls van zyn hart geen smoor
kuil te maken en zyn grieven d'r uitflapt als 'n boer z'n
klompen. Ten derde is hy ook lid van de Grootgort-
buikenburger prysbakerclub, die zoo eens om de maand
tegen een kleine vergoeding voor tijdverzuim interes
sante vergaderingen houdt op de bovenzaal van de
stedeiyke belastlngfabrlek, en ten vierde en leste ls
Hein altijd zich zelf als mensch geiyk gebleven, trots
zyn verheffing in de Gortbuiken-maatschappy en ver
smaadt hij ook nug zyn sappig B.Z.Kaatje niet
Er is hem wel eens 'n verwyt van gemaakt, dat hy
Coram Populo ten aanschouwe des Grootgortbuiken-
burger volks, ln de deftige vergadering der vroede
vaderen zyn slaatje pikte, maar ik, zelf zoon des volks
van Grootgortbuikenburgia, lk acht hem daarom des te
hooger. Want ook myn bloedeigen vader versmaadde
zyn keesje niet maar ik had hem daarom niet minder
lief en had hem niet willen rullen voor 'n vader, die
Henri Clay's van 'n heitje het stuk rookte. En myn
oome Bertus, de metselaar en later bokkemrooker in
de „Vischstraat" te Zolderkonynenburg zu Pikkersteln.
dat was 'n reuze kerel, 'n kampioen-pruimer. Die stopte
'n dot Heerenbaai achter zyn kiezen, in omvang onge
logen, geiyk aan 'n pond Mainzer zuurkool uit de fa
briek van wijlen Pieter Verburg van de Langedoik eh
stak dan yskoud ook nog 'n sigaar op. als die hem
werd gepresenteerd, 'n zware van de 5 uit het glazen
assortimentskistje van mynheer Gouwe met zyn wui
vende bakkebaarden, de deftige sigarenwinkelier van
Grootgortbulkenburg par excellence.
En toch, voor oome Bertus koesterde lk de grootste
bewondering en lk heb dikwerf getracht zyn ideale
kunst machtig te worden maar helaas, met een nega
tief resultaat. Myn proefstuk met een stuk negro Lead,
negered zelden we, dat in smaak ongeveer het midden
hield tusschen koolteer en ier uit den schoorsteen, had
my byna het leven gekost.
Dat myn vriend Hein Postzegel dus nog wel eens
smaak vindt In een ouderwetsch genotmiddel, veel
goedkooper, al staat het minder sjiek, dan de moderne
sigaret, waarmee je tegenwoordig lederen mestrijder op
een driewielde kar ziet geuren, stank bij stank, neem
ik hem allerminst kwaiyk. Ik behoef niet met hem te
zoenen, al koester lk voor hem de hoogste hoogachting.
Die Fransche en Italiaansche manleren hebben 1°
Grootgortbulkenburg nog niet veel kana op navolging.
Verbeeld Je, dat de burgemeester, om zyn populariteit
te vergrooten, verplicht was om 'n figuur als wylen
Freerik de poep te omhelzen! Goed als je behoefte hebt
aan een braakmiddel!
Heb lk echter onomwonden biyk gegeven van myn
Ingenomenheid met den postambtenaar Hein Postzegel,
minder gesticht ben ik over de inrichting waarin hy
het grootste deel van zyn werkdag slijt en dat ls het
postkantoor, dat na een zwerftocht door Grootgort
bulkenburg ten slotte ln het Waygat aan den grond is
geloopen. Maar daarover bj. week, ys en weder dienen
de. Ik moet nu naar de opening van de nieuwe brand
weer-salon, -kazerne mag niet meer worden gezegd, om
de dienstweigeraars niet te krenken. Dus, Ja, lk kom
al, hoor, aju tot Zaterdag.
C. C.
Hoe komt het. dat vrouwen zoo vaak lijden aan
rugpijn, rheumatische pijn, waterzuchtige zwellingen,
duizeligheid, zwakte, uitputting, zenuwachtigheid e?i
urinestoornissen? Haar lichaamsgesteldheid, de ver
schillende perioden in het leven der vrouw( de ge
boorte van kinderen, vormen vaak de oorzaak van
verzwakking der organen in den rug. Deze organen
beginnen traag en slecht te werken, waardoor uri
nezuur en andere onzuiverheden zich ophoopen en
de kwaal zich door het lichaam kan versnreiden.
Voor vrouwen zijn Foster's Rugpijn Pillen dan ook
een uitkomst in dergelijke kritische tijden. De ver
sterkende werking van dit speciale middel op de be
treffende organen maakt spoedig een einde aan de
hinderlijke verschijnselen en baat tegen rheumatiek.
ischias, spit en waterzucht.
Bij alle drogisten enz. a fl.f 1.75 en f3.— per
doos.
vrouw stierf, ging lk naar het kasteel terug. Na den
dood van mijn vrouw vroeg Sir Roderick wat lk van
plan was met myn dochter te doen en hij kon zich vol
komen vereenigen met myn plan het kind toe te ver
trouwen aan de hoede van mevrouw Greenfield, de beste
en liefste vrouw, die ik kende en de eenige, op wier
stilzwijgendheid ik onder alle omstandigheden kon re
kenen. jy ging naar school en leerde goed en lk vei
telde dat aan Sir Roderick. Daarna was het een van
zelfsprekende gewoonte, dat ik eiken keer. dat lk in
Highgate geweest was. hem op de hoogte moest houden
van je vorderingen. Een enkele maal deed hy mij een
vraag, maar niets van wat hij vroeg was voor mij een
aanleiding te gelooven. dat hij omtrent Jou van gedach
ten veranderd was; zelfs niet toen Je de school afge'oo-
pen had en hy mij zei, dat hij 1000 pond beschikbaar
zou stellen voor de verdere opvoeding en entrée ln de
maatschappy, want hij voegde daar nadrukkeiyk aan
toe, dat het zyn bedoeling was om je te helpen een be
staan te vinden ln den stand, waartoe Je behoorde, als
zoon van mevrouw Greenfield. Hy zei, dat als je lust
had om naar de Universiteit te gaan. het beter zou zijn.
dat Je je aan een van de kleinere colleges te Oxford
of Cambrldge liet inschryven. Toen lk hoorde, dat je
plan had naar Trinlty College te gaan. waar, zooals mij
bekend was, Sir Roderick zelf had gestudeerd, probeer
de ik je, zooals je je zult herinneren, ervan af te hou
den. Maar toen Ik het aan Sir Roderick vertelde, ver
klaarde hij, dat. als je een studiebeurs won, hy geen
bezwaren had. Toen Je dan ook de beurs kreeg, moet
hem dit ongetwijfeld plezier hebben gedaan en sinds
dien tijd schonk hij veel meer aandacht aan hetgeen hij
van tyd tot tyd van je vernam.
Ik weet niet precies wanneer hij het eerst zijn plan
wijzigde om je nooit als zijn zoon te erkennen. Alleen
weet ik, dat hy meer en meer belang ging stellen ln
wat hy las over wat je ln Cambrldge uitvoerde en dat
hy eens je portret zag in een geïllustreerd blad met an
dere spelers van een cricketelftal. Kort daarna deelde
hij my zyn veranderde voornemens mee. Hij hield vast
aan zyn oorspronkelijk besluit om je nooit te willen
zien, maar hy zei, dat jy hem moest opvolgen en zyn
bezittingen moest erven.
Ik moest je omtrent je werkeiyke identiteit op de
hoogte stellen op den 14en Maart van dit jaar en hij
voegde er by, zocals hij altijd deed by dergelijke toe
komstplannen, dat hy dan dood zou zijn. Ik legde de
vereischte belofte af. Ik ben er zeker van, dat hij als
hij er maar een flauw idee van had gehad, dat hij
eerder zou sterven, hy my gemachtigd zou hebben alles
Schagen.
Politieke Lezing voor den Vrijheidsbond.
Door den heer H. D. Louwes, landbouw-
candidaat voor de Tweede Kamer.
Door de afdeellng Schagen van ..De Vrijheidsbond"
was tegen Donderdag 23 Februari des morgens 11 uur
in café „De Beurs" van den heer C. Boontjes een open
bare vergadering uitgeschreven, waar de heer H. D.
Louwes, voorzitter van de Groninger Maatschappy van
Landbouw, sprak over ..De Crisis in den Landbouw."
De vergadering was vry goed bezocht, toen de heer
C. Kooy het openingswoord sprak en daarby in het by-
zonder welkom heette den heer Louwes. die de candi-
datuur voor lid van de Tweede Kamer voor den Vry
heldsbond ln dit district had aanvaard.
De heer Louwes. het woord verkrijgende, dankte al
lereerst voor het breede standpunt dat de partygenoo-
ten in dit district hadden Ingenomen door Iemand uit
Groningen een candidatuur aan te bieden, een stand
punt dus vrij van provincialisme. Spr. heeft zyn geheele
openbare leven steeds gesteld ln het belang van den
landbouw, en is bereid ook op te komen en zich ln te
werken in de dingen die voor den landbouw in .leze
streek van belang zyn. En dat alles dan onder het be
ginsel van het liberalisme.
Het gaat thans om twee dingen, nl. om ons beginsel
en om ons belang.
Spr. brengt ln herinnering hoe 150 Jaren geleden de
maatschappy beheerscht werd door het gildewezen, hce
daarna omstreeks 1840 gekomen Is de absoluut vrije
maatschappy, waarby de wet van vr. en aanbod gold,
hoe daarna om uitbuiting tegen te gaan, door soc. wet
ten de maatsch. U omgebouwd; we groote uitbreiding
der staatsbemoeiing en vakvereeniglngen hebben gekre
gen. Groote groepen van arbeiders trachten door hunne
vakvereeniglngen hun lot te verbeteren, evenals tal van
bedrijven door vaststelling der winstmarge. Elke groep
tracht zich vla de politiek en de organisatie in
stand te houden. Alleen den landbouw was dat niet mo
gelijk, als zynde een onbeschut bedryf en deze toestand
heeft zich sedert den crisis buitengewoon verscherpt. De
landbouw ls geworden de dienaar van de samenleving.
Lange jaren ls verzuimd om via de politiek zich een be
tere positie te verwerven en thans zyn velen bereid om
naar verkeerde middelen te grijpen. Spr. toch acht hei
zeer verkeerd als men zich om tot verbetering te ko
men, achter aparte belangenpartyen schaart. Meer dan
ooit is het thans de tyd dat wy ons inlaten met onze
beginselen. En het is het liberaal beginsel dat zeer dui
delijk apart staat tusschen rechts en rood. Van rechts
onderscheidt bet zich door eerbied voor de vrye ontwlk-
kellngsmogeiykheld der menschelijke persoonlykheid.
door op te komen voor de éénheid, niet voor de einde-
lnoze splitsing naar geloof en confessie der natie. Van
rood doo'* het niet erkennen van den klassestrijd. het
handhaven van de verantwoordelijkheid voor het be
staan bij de burgers, door het aanvaarden van onze na
tionale traditie en den wil tot onafhankelijkheid.
Spr. weet wel. dat in dezen tijd de Indlvidueele be-
staansvernntwoordelijkheid niet geheel doorgevoerd kan
worden, dat steunmaatregelen, zoowel voor land- als
voor tuinbouw noodzakeiyk waren. Wat moet de over
heid echter in dezen tyd doen? Zij heeft te zorgen dat
er blilft een flinke landbouwbevolking op het platte
land, want zonder een dergelijke bevolking, met haar
rustige mentaliteit kan geen natie bestaan. En daarom
•Men wil den steun, dien de ove-heid t^ans verleent, niet
als gunst, doch als een recht. De landbouw zy gegeven
goede voorlichting, een goeden buitenlandsohen voorlich
tingsdienst, een zorgvuldig beheer over het platteland,
electrlcfteit. telefoon, verbetering der tertiaire wegen en
een verdeeling van de lasten naarmate men de zorg van
de overheid geniet. Maar voor alles dienen we te heb
ben een rendabel landbouwbedrijf.
Nederland kan niet doorgaan een toestand te hand
haven. dat de kosten voor levensonderhoud die voor
1913 stellende op 100 bij ons nog op 140 moeten wor
den geplaatst en in de landen rondom ons op ongeveer
100. Waarom zou b.v. onze scheepvaart ln staat zijn. zon
der intering van groot kapitaal, ongeveer 30 pet. hoogere
gages te betalen dan de Engelsche concurrenten? Waar
om zou een Gronlngsche landarbeider per uur 7Vs Kg
rogge, zijn Dultsehe collega over de grens 214 Kg. rogge
per uur kunnen verdienen? Trots alle tegenstreven,
trots de vakvereenlgingseconomle die de loonen wil
handhaven, moeten wij ons aanpassen in de staatshuis
houding in het vrije bedrijfsleven.
Spr. behandelt dan de diverse crislswetten, die Inder
daad niet voldoende helpen, doch by de beoordeeling
diene men de biliykheid te betrachten, en te denken
aan de totale Ineenstorting van de wereldmarkt. Wy we
ten maar al te goed hoe de landbouw ondanks de cri
slswetten. bergaf is gegaan, en wy mogen dan ook in
den huldigen toestand niet berusten, de hulp van de
overheid dient te worden uitgebreid. Spr. ontkent, dat
door dien regeerlngssteun de kosten van het levenson
derhoud worden verhoogd. Dat zou waar zyn wanneer
de salarissen en loonen op het bestaansminimum waren
ingesteld.
direct na zijn dood bekend te maken. Ik wil zelfs
verder gaan en zeggen, dat wanneer hij 14 Maart zei.
hij bedoelde „de dag. waarop ik sterf". Maar sedert
de geschiedenis met dat schilderij was het mijn ge
woonte precies te doen wat mij gezegd werd.
Je zult misschien vragen, hoe het komt, dat Ik, met
mijn gevoelens van groote toewijding en eerbied ten
opzichte van Sir Roderick, Jou, zijn zoon, niet meer
ontzien heb. Ik wil mijn houding tegenover jou graag
zooveel mogelijk rechtvaardigen en zal daarom trachten
het je duldeiyk te maken. Sir Roderick wilde, dat Je
als zoon van mevrouw Greenfield werd opgevoed en het
was m11n plicht je als zoodanig te beschouwen. En als
ik werd getroffen door het feit, dat je sprekend op S1t
Roderick leek, trachtte ik die gedachte van my af te
zetten. Sir Roderick had je verstooten. omdat je geboor
te aan zijn vrouw het leven had gekost en ik hield even
min van je om dezelfde reden... omdat je geboorte het
geluk van mijn meester had vernietigd. En lk had nóg
een motief voor myn antipathie: je begon mij lastig te
vallen met vragen over het verleden! Ik was er zoo
voortreffeiyk in geslaagd alle sporen van je ware af
komst te vernietigen, het geheim was zoo goed bewaard
gedeeltelijk door myn vindingrijkheid, gedeelteiyk door
geluk, dat ik erg boos was over Je pogingen om ach
ter de waarheid te komen. By verschillende gelegen
heden dat Je my opheldering vroeg, kon ik alleen maar
mijn toevlucht nemen tot brutale ontkenningen! Je her
innert je den keer, dat je dreigde naar Glasgow te ko
men om mijn antecedenten te onderzoeken. Toen leefde
Sir Roderick nog en ofschoon ik de voorzorg genomen
had een adres ln Glasgow te hebben, had je. als Je je be
dreiging hed uitgevoerd, alles kunnen ontdekken. Een
paar maal heb je mij In het nauw gedreven, maar toen
ontsnapte ik met moeite aan een groot gevaar.
Ik behoor ook iets te zeggen over mevrouw Green
field. Als je het verleden aan je geest laat voorbijgaan,
zul je denken dat zij een onredeli.iken angst toonde, dat
je het geheim zou ontdekken. Zij was natuurlijk door
haar eed aan Sir Roderick gebonden en te nauwgezet
om dien te breken. Maar een veel krachtiger motief
was haar vrees, dat je zou ontdekken, dat je niet wer
kelijk haar zoon was. zoozeer had ze zich aan jou ge
hecht. Maar aan den anderen kant was zij van oordeel,
dat Sir Roderick je groot onrecht deed door je je ge
boorterecht te onthouden en ze stak tegenover mij haar
oordeel niet onder stoelen of banken, dat mijn geliefde
meester krankzinnig was ^p dit punt en de liefde van
zijn overleden vrouw ziekelyke vormen had aangeno
men.
Spr. oordeelt, dat wy ons, wat land- en tuinbouw bf
treft, zullen moeten instellen op den toestand, waarbij
Duitschland aanstuurt op totale autarchie. Engeland
eveneens. De landbouw zal omgebouwd moeten worden, i,
de aanpassing zal geleidelijk moeten gaan, productie ln.
gekort, het surplus aan rundvee met regeeringshuip
worden weggeholpen. En bij dit alles zal de oude stel.
regel gehandhaafd dienen te worden, dat do eene boet
niet geholpen wordt ten koste van den ander. Ook het
behoud van den tuinbouw acht spr. een nationaal be-
lang en dat de overheid daar dus geld in steekt, is r".»n
bezwaar. Als 5 millioen niet voldoende is. dan et
meer geld voor komen. Het is van belang het tuinbouw. 1
apa~a-a-nt in 't leven te houden.
Spr. wüst er dan verder op. dat het niet de belangen
partijen zullen zijn die voor land en tuinbouw de ge-
wenschte verbeteringen zullen kunnen verkrijgen, msar i
dat die belangen beter in beglnselpartUen worden ge-
diend. Wel kunnen belangenpartyen de wenschen step
ker naar voren brengen, maar daarmee is het dan ook
afgeloopen. want invloed by andere partyen uitoefenen
ia onmogeiyk.
Spr. eindigt tenslotte zijn vlot betoog met op te wek-
ken de liberale staatsparty getrouw te blyven en zich
op politiek terrein niet af te zonderen. (Applaus).
Debat vond niet plaats: de spreker had tevoren aan
gekondigd dat daarvoor do tijd ontbrak.
Door den heer Joh. de Veer wordt toegelicht, hoe
bleek dat ln Noordhclland geen landbouwcandidaat aan
wezig was en men heeft kunnen combineeren met
Overijssel, waar de heer Louwes no. 1 op de candidai en-
lijst staat. Spr. schetst den heer Louwes als een man
uit de praktyk. met veel Invloed ln diverse commissies
en wekt op om van de gelegenheid te' profiteeren en
te trachten een derde landbouwafgevaardigde in do Ka»
mer to brengen.
De Voorzitter sluit daarna de vergadering.
Buiten, lanes de harde keien.
Waar de zware wapens rijen,
Komt de snelheid langs ons glijeri.
„Voorwaarts!" is de leus,
En we rossen en we razen,
En we jachten en we dazen,
Als gejaagde Sinterklazen...
't Leven is nerveus!
Niet alleen zoo langs de wegen
Komen we dit euvel tegen,
Ook 't gezin geniet dien zegen,
Grommend en onheusch,
's Morgens met de deuren smijten,
Nauw'lijks tijd om te ontbijten.
Scheren... Ochtendblad... verwijten...
Pappie is nerveus!
Heel veel prikkelbare kleintjes
Gaan langs kromme levenslijntjes.
Dat zijn dan de zonneschijntjes,
En ze meenen 't heuschl
Ach, we kennen ze dezulken,
Nagels bijten, neusje pulken,
Dreinen, in de kelder bulken...
't Kindje is nerveus!
Eind'lijk zijn daar nog de vrouwen.
Die zich offerend beschouwen
Als de zwoegende getrouwen,
Zonder and're keus.
„Och, een man werkt op z'n eigen,
„Die weet nog eens rust te kriigen,
„Maar een vrouw?" dan blijf je zwijgen
Mammie is nerveusl
Zoo daast alles door elkander,
d'Een die prikkelt vaak den ander,
We beschadigen elkander,
't Is bepaald affreus!
En we zeggen zeer gelaten.
Als we kalm er over praten:
„Hebt U 't nog niet in de gaten?
„Alles is nerveusl"
Februari 1933. KROES.
(Nadruk verboden).
Thans kom ik aan den dood van Sir Roderick. Ik be
hoef nu niet verder in bijzonderheden te treden omtrent
mijn doen en laten, daar je dit nu wel zult begrypen na
alles wat ik tot nu toe heb geschreven. Toen hU ziek
werd. was ik in Londen en toen ik ijlings op Wetstonei
terugkeerde, was hy al buiten bewustzyn, zoodat lk al
leen maar zoo getrouw mogelijk zijn wenschen kon uit
voeren. Ik wist wat ik met zyn ïyk moest doen. Het
moest worden gebalsemd, naast dat van zyn vrouw wor
den gelegd in de geheime kamer en dan moest hun graf
stede voor altiid vernietigd worden. Hy had my toege
staan mij daarvoor van een helper te voorzien, een tuin
man. Bralthwalte geheeten. dien lk wist. dat ik vertrou
wen kon. Wij legden het lichaam in het gewelf; ik be
taalde Bralthwalte het bedrag, dat hem beloofd was en
zond hem het land uit. Nu heb ik weer om hem ge
schreven en op 14 Maart zullen wij door de geheime
kamer te vernietigen, dit deel van de opdracht hebben
voltooid. De plaats, waar je vader en moeder begraven
zijn. ls het eenige wat voor je verborgen moet blijven
en de eenige strafbare handeling, die ik heb gepleegd
is, dat ik het lijk van myn meester verduisterd heb.
Maar wat er ook gebeuren moge. ik zal hierover altijd
blijven zwijgen.
Sir Roderick had my gezegd, dat lk zyn executeur-
testementair zou zijn en in die hoedanigheid moest ik
"ou als zijn erfgenaam al zijn eigendommen overdragen
Maar dit kon ik niet eerder dan 14 Maart doen. zonder
'iet geheim te schenden en zoo kon ik niet beletten, dat
Guy Bertram tüdelr'k bezit nam van het landgoed. Maar
wel kon ik het leeuwendeel van Sir Roderick's vermo
gen, dat. zooaJs je weet. in kostbare juweelen belegd
waa. ln veiligheid brengen en lk verborg ze op dezelfde
Maats, waar de lichamen van Sir Roderick en zyn
rouw lagen. Als het oogenbllk daar is. zal ik ze je ge
ven. of als ik gestorven mocht zyn. heeft Bralthwalte
opdracht je de plaats te wijzen, waar de collectie zich
bevindt.
Na gedaan te hebben, wat Ik als mijn plicht beschouw
de, ging ik onmiddellijk naar Glasgow en trad ala com
pagnon in de firma, die je bekend is. Ik heb het groote
geluk gehad niet ontdekt te worden... de beste beloo
ning die ik voor mijn diensten kan wenschen. Maar
zelfs een veroordeelend vonnis had m!1 niet tot spreken
gedwongen, zooals ik je by ons laatste, stormachtig on
derhoud in Glasgow heb verklaard.
En hiermede. George. ben ik aan het eind van myn
uiteenzettingen gekomen. Ik heb getracht je alles zoo
-uldelyk mogelijk te maken en lk verzoek Je niet te
hard over my te oordeelen. Ik heb geen ander verlan-
Naar het Engelsch van
Archlbald Marshall.