De ijzeren deur
Dinsdag 4 April 1933.
SCHAGER COURANT.
Vierde blad. No. 9256
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
ROOFOVERVAL TE W1LP
Relletjes te Amsterdam
Ongeregeldheden te Brussel
Opgewonden tooneelen
te C a1c u 11 a
Een landbouwer beroofd. Ruim
f 100.gestolen. De alleenwo
nende man uit bed gesleurd en ge
bonden.
Zaterdagavond heeft te Posterenk nabij Wilp, ge
meente Voorst, een brutale roofoverval plaats gehad.
Vermoedelijk rijn twee mannen het huis van den al-
leenwonenden, ongeveer 50 jarigen .T. Vis. binnenge
drongen en hebben hem, terwijl hij reeds te bed lag,
aangevallen.
Zij sloegen hem eerst met een hard vr. ïrwerp, ver
moedelijk een blaaspijp, op het hoofd, sleurden hem
vervolgens uit het bed naar de keuken, waar ze hem
aan handen en voeten bonden en hem een zak over
het hoofd deden.
De roovers moeten daarna uit een kastje naast de
slaapplaats een bedrag van ruim f 100 hebben gesto
len.
Ben buurman van Vis, die de wdning passeerde en
gestommel hoorde, ging kijken en zag met behulp
van een zaklantaarn door een spleet van de deur,
den aangevallene hevig bloedend en geheel ontkleed
op den grond liggen.
De ontboden geneesheer achtte overbrenging van
het slachtoffer naar het ziekenhuis te Deventer nood
zakelijk. Rijks, en gemeentepolitie stellen een uitge
breid onderzoek in.
Nadat de man van de eerste schrik was bekomen,
kon hij de politie eenige mededeelingen doen. Hij ver
telde o.a., dat hij omstreeks half tien gerucht hoor
de aan de achterdeur, waarna even later een klein
lichtje zichtbaar werd. V. sprong toen het bed uit en
op den indringer toe, die zich op dat oogenblik in
het, achterhuis bevond.
Volgens V. is er slechts één indringer geweest.
Deze heeft o.a. de kast geopend waarin het geld was
geborgen, doch liet een andere kast, die veel grooter
en mooier was, onaangeroerd. Vastgesteld is, dat een
bedrag van f 170 wordt vermist.
Nog heeft de politie een knoop van een jas gevon
den, die door de worsteling met het slachtoffer
moet zijn verloren geraakt.
De politie zet het onderzoek ijverig voort. De ge
troffene maakt het naar omstandigheden vrij goed.
Joden demonstreeren voor een Duitsch
vereenigingsgebouw.
Op de Reguliersgracht te Amsterdam bij de Lijn
baansgracht hebben Duitschers, behoorende tot de
nationaal-socialistischc partij, een vereenigingslokaal.
Gisternacht tegen twee uur iiebben een honderdtal
Joden het voornemen gehad daar te demonstreeren.
Op het oogenblik, dat zij er waren aangekomen, kwa
men eenige Duitschers na^r buiten. Het zou waar
schijnlijk 'tot handtastelijkheden zijn gekomen, als
de dubbele politiepost, die voor het huis van den
Duitschen consul-generaal op de Weteringschans
staat, niet had ingegrepen. Met bedreiging van hun
wapens verjoegen zij de demonstranten, zoowel als
de Duitschers.
Communisten, voorzien van knuppels in
botsing met de politie.
Uit Brussel: Zondagmiddag had volksvertegenwoor
diger Jacquemotte ongeveer 200 van zijn aanhangers,
mannen en vrouwen, verzameld om te betoogen voor
de zaal „Patria", waar een meeting werd gehouden
door anti-communistische organisaties. De verzamel
plaats was voor het gebouw van de. Nationale Bank,
van waar de kleine stoet, vertrok. Hij stootte op een
cordon politieagenten, die echter den drang niet. kon
weerstaan, zoodat de communisten doorbreken kon
den. In de Broekstraat kwamen de communisten, van
wie velen van knuppels waren voorzien, in botsing
met een sterke politiemacht. Ook hier wilden zij zich
doorslaan. Er ontstond daarop een kort, doch hevig
gevecht, waarbij drie politiobeambtenten en tien com
munisten werden gewond. Tenslotte was de politic
meester van het terrein. Een dertigtal communisten
werd gearresteerd.
Ontploffing aan boord van een motorboot.
V.D. verneemt uit Hiroshi: Een motorboot, geladen
met dynamiet, is ontploft ter hoogte van Oejina. De
schipper cn zijn vrouw zijn verdronken. Tal van rui
ten werden vernield.
FEUILLETON.
Uit het Engelsch
van HAROLD BELL WRIGHT.
19.
Zij gaf het paard het teeken verder te gaan en liet
de teugels los op zijn nek liggen, zoodat hij vrij was
rijn eigen weg te kiezen. Behoedzaam en zeker zocht
het paardje zijn pad langs de berghelling, gedurig hoo-
ger klimmend, totdat zij eindelijk boven op een rots
wand kwamen. Langs dien rand, die gestadig, maar met
een zachte helling hooger steeg, kon de hit gemakkelij
ker voortkomen. Zij kwamen aan een ondiepe gaping,
waar Nugget zonder eenige aarzeling doorheen ging en
daarna zocht hij weer zijn weg langs de steilte van den
bergwand.
Tegen donker bemerkte het meisje, dat het paard
een flauw zichtbaar pad volgde. Zij had niet kunnen
zeggen, wanneer zij daarop geraakt waren en het was
ook nauwelijks te onderscheiden, maar Nugget scheen
het geval volkomen te vertrouwen, en daar er niet
veel anders te doen viel, en het haar ook niet kon
schelen, liet zij het paard zijn gang gaan.
De naoht viel snel. het grauwe regengordijn werd
zwart. Het meisje deed zelfs geen poging om te gissen
waar zij zich bevond; zij wist evenwel, dat zij op een
der berghellingen moest zijn. die het boveneinde van de
Canada del Oro helpen vormen het meest woeste en
afgelegen gedeelte van het Santa Cataline-gebergte.
Zij was uitgeput door de ondervonden aandoeningen
en verkleumd in haar doorweekte kleeding in de koe
lere lucht van deze hoogten. Toen het licht verdween
en de zwarte duisternis van den nacht haar omsloot,
wankelde zij half bewusteloos in den zadel. Nugget bleef
«taan, en het meisje liet zich op den grond glijden, zich
aan het zadel vastgrijpend om steun. Een eindje verder
kon zij flauwtjes in het duister den vorm van een
bergceder onderscheiden. Doodmoe strompelde zij daar
heen, tot zij onder de natte, laaghangende takken kon
wegkruipen. Toen voelde zij zich wegzinken in een
dichte duisternis, die niet de duisternis van den nacht
was.
150 Congresleden gearresteerd. Politie
moet van de gummiknuppels gebruik
maken.
Bombay, 1 April (V.D.) 150 leden van het Con
gres hebben Zaterdag ondanks het strenge verbod
der regeering geprobeerd de jaarlijksche congresver
gadering te houden te Calcutta. Zij werden evenwel
direct door een afdeehng politie omsingeld, waarbij
van de gummiknuppels werd gebruik gemaakt. Het
is tot opgewonden tooneelen gekomen. Ten slotte zijn
alle 150 leden van het Congres gearresteerd, daar zij
weigerden uiteen te gaan. Tot de gearresteerden be
hooren 40 vrouwen, onder wie de Engelschc vrouw
van den congresleider Goepta.
Lord Chelmsford overleden.
Uit Londen: De voormalige onderkoning van Indië
Lord Chelmsford, die oorspronkelijk Thesiger beet, is
Zaterdag op 64-jarigen leeftijd overleden. In 1916 werd
hij van kapitein van een in Indië gelegerd regiment
bevorderd tot onderkoning. Deze functie bekleedde hij
tot 1922. Later was hij minister van Marine in het
eerste kabinet MacDonald.
Beslag gelegd op bankrekening van
Prof. Einstein.
Berlijn, 1 April: Do politieke politie heeft Za
terdag bij een bank te Berlijn beslag gelegd op de
rekening van prof. Einstein. Tegelijkertijd zijn 25.000
Rijksmark aan effecten en 5.000 Rijksmark in baar
meegenomen en in beslag genomen.
Naar uit Brussel wordt bericht, heeft prof. Einstein
in antwoord op een uitnoodiging van de stichting-
Francqui, welke zich ten doel stelt met regelmatige
tusschenpoozen buitenlandsche geleerden van naam
uit te noodigen naar België te komen, zijn bereidheid
te kennen gegeven, binnenkort een reeks lezingen te
Brussel te geven in hot. gebouw van de Fondation
Universitaire.
DE „KONINGIN DER EENVOUD".
De filmsterren van Hollywood gingen met
elkaar een weddenschap aan over het heb
ben van het eenvoudigste en mooiste huis-
japonnetje, welke weddenschap door de
filmspeelster Claudette Colbert gewonnen
werd. Zij werd tot „Koningin der eenvoud"
benoemd.
HOOFDSTUK XVI.
Natachee.
Toen Marta tot bewustzijn terugkeerde, was haar
eerste gewaarwording esn van lichamelijk welbehagen.
Zij dacht in haar eigen bed thuis te liggen en juist
uit een droom te ontwaken. Langzaam cpende zij de
oogen. In plaats van haar eigen kamertje zag zij ruwe
onbehouwen dakbalken, wanden van recht bekapte
boomstammen en grove meubels ln een vertrek dat
haar onbekend was.
Verwonderd, en zonder zich nog te bewegen, keek zij
naar de haar vreemde bijzonderheden: den vuurhaard
van ruwe veldsteenen, waarop een weldadig vuur brand
de, de brandende lamp op de tafel, de kast van onge
schaafde planken ln den eenen hoek, het kookgerei dat
naast den haard hing, en de huiden van bergleeuw,
lynx en vos, wolf en beer. die langs de wanden hingen.
Het leek alles werkelijk genoeg, en toch gevoelde zij,
dat het nog bij haar droom moest behooren. Zoo aan
stonds zou zij wel wakker worden, dacht zij, maar
vreemd, zoo werkelijk als dit alles scheen!
Zij bracht een hand en arm onder het dek uit en
raakte niet de vertrouwde dekens van haar eigen bed
aan, maar een bonten dekkleed. Het was, alsof zij een
electrischen schok kreeg. Tegelijkertijd zag zij de mouw
van haar lijfje, en kwam tot het besef, dat zij zich
volstrekt niet in haar eigen bed bevond, maar dat zij
geheel gekleed op een ruw getimmerde rustbank lag,
dat haar kleeding nog nat was van een storm, die geen
droomproduct was geweest, en dat al het overige wer
kelijk was.
Maar waar was zij? Wie had haar naar deze vreem
de plaats gebracht? Thans klaar wakker, zag het meis
je nauwkeurig in het vertrek rond. en bemerkte aan
een pen in den wand bij den haard een boog en een
bundel pijlen, op den vloer daaronder een paar mos-
casins.
„Natachee!"
Huiverend als in plotselinge koude, wierp Marta het
bonte kleed terzijde en ging overeind zitten. Zij was niet
bang. Het valt te betwijfelen, of Marta ooit in haar
leven werkelijke vrees gekend had. Maar de Indiaan
had iets over zich, dat haar altijd, zooals zij het uit
drukte „kippenvel gaf."
Haastig liet zij de gebeurtenissen sinds zij haar wo
ning verlaten had om naar Oracle te rijden, aan haar
geest voorbijgaan. Haar afscheid van Edwards, haar
STRAFZITTING VAN VRIJDAG 31 MAART.
HET VREEMDELINGENVERKEER IN DE DUI
NEN VAN BERGEN. HOEWEL NIET AAN
GEMOEDIGD. NEEMT ONRUST
BAREND TOE.
Het schijnt, dat de duinstreek van Bergen voor de
burgers van Egmond aan Zee een groote attractie
vormt, althans verschenen verschillende visschers met
gedwongen vacantle (zonder bijslag) uit die gemeente
ter zake overtreding van het desbetreffende wetsartikel
In de eerste plaats de firma E. en A. S., vader en
zoon. die ieder veroordeeld werden tot f 2 boete of 2
dagen.
Voorts M. G., die verklaarde, dat ie gèen horretje ad
êzien, ook f 2 of 2 dagen en Albert W., eveneens onbe
kend met het horretje, kreeg van 't zelfde laken een
pak.
De heeren Piet en A. Z., hadden ook 'n hond mee
genomen op hun duinkuiertje! Dat maakte echter de
zaak vrij wat meer bedenkelijk, zooals bleek uit de
sterk verzwaarde strafmaat, f 15 boete of 15 dagen.
STROOPERS CONTRA JACHTOPZIENERS.
De beeren P. en A. Z. uit Egmond aan Zee hadden
bezwaar gemaakt tegen de dagvaarding die hen konij
nen-delven had aangewreven. Arie Z. beweerde voor
dit doel geen schop in de handen te hebben gehad. Piet
dolf naar de verscholen buit en Arie keek toe en „lois-
terde". Maar Jan Diemeer, de jonge jachtopziener,
hield vast als 'n terrier en dus moesten de delvers zelf
het onderspit delven. De ambtenaar gewaagde van een
slimmigheidje om slechts één boetestraf te krijgen. Die
vlieger ging niet naar boven en opgelegd werd f 10
boete of 10 dagen elk.
De jachtopzieners Koelewijn en de Winter konden het
met Engel Gr. die beschuldigd was met de lichtbak te
hebben gewerkt, heelemaal niet eens worden. Engel
beweerde dat hij wel had geschitterd, maar niet met
de lichtbak, doch door afwezigheid. Er vielen harde en
onvriendelijke woorden, doch de Rechter klemde zich
vast aan de verbalisanten en veroordeelde Engel tot
f 30 boete of 20 dagen en zijn kameraad Teun tot f 20
boete of 20 dagen. Engel kan met zitten dus méér
verdienen dan Teun. Dit zijn de raadselen der Recht
spraak!
'N DUBBELGANGER OF 'N ZINSBEGOOCHELING?
Op 23 Febr. ontdekten de jachtopzieners Bald. de
Winter en Daan Koelewijn in de duinen van Jhr. Six
te Egmond-Binnen op eenigen afstand een persoon, die
zich kennelijk bezig hield met strikken zetten. Het
gelukte hen dezen strikkenzetter bij de kladden te krij
gen en gaf hij na eenige discussies op, te zijn genaamd
Bertus v. d. Schans. Aangezien deze opgaaf werd ge
wantrouwd, werd besloten met den arrestant naar het
gemeentehuis te Egmond aan Zee te gaan, doch in
een onbewaakt oogenblik wist „Bertus v. d. Schans"
'm te smeeren en er voor te zorgen, dat men hem niet
meer te pakken kreeg. Volgens informaties van brig.
Minnée zou bedoelde persoon zijn geweest de 20-jarige
plaatwerker Nico K., voorheen wonende te IJmuiden
aan den Zeeweg, 'n jongmensch met een nogal op
merkelijk uiterlijk.
Ondanks de jachtopzieners beweerden, hem pertinent
te herkennen, ontkende de plaatwerker beslist op gemel-
den datum en uur in de duinen te hebben vertoefd. Hij
hield, zulks ook nu beslist vol en om die ontkentenis
- t»*»taven, vertoonde hij een stempelkaart, waaruit zou
blijken, dat hij om 11 uur voorm. te LJmuiden was om
te stempelen, terwijl hy bovendien een brief overlegde
van een employé van het bureau, waarin werd ver-
klaard, dat hij om 11 uur voorm. op 23 Febr. te IJ
muiden aldaar aanwezig was. Volgens proces-verbaal
van de jachtopzieners zou hij echter ten 10.30 zich be
vonden hebben in de Six-duinen te Egmond-Binnen.
Deze zonderlinge zaak kon dus niet tot oplossing
worden gebracht en eischte een meer uitgebreid on
derzoek. Aanhouding volgde dus en werden zoowel brief
als stempelkaart in beslag genomen. Verschillende ge
tuigen. waaronder de heer Minnée, zullen in verband
met deze schorsing worden gehoord.
VROEG OPGEKLOMMEN, MAAR GAUW
GEDUIKELD.
De lS-jarige chauffeur A. W. B. uit Kensbroek. had
ondanks zijn jeugdigen leeftijd al 'n half jaar als zooda
nig diest gedaan, doch zjjn schijnbaar voorspoedige
loopbaan werd heden plotseling ruw onderbroken door
den Kantonrechter. Hij had namelijk op 13 Februari
een vee-auto bestuurd en daarbij zoo slordig omgespron
gen met de losse schotten van den wagen, dat een
dier uitstekende schotten op den Kruisweg te Heerhu-
gowaard den auto trof van den expediteur H. v. d.
Heerik uit Broek op Langendijk. De slag was zóó hevig,
dat de omwonenden verschrikt toesnelden. Gelukkig
bleef het bij materieele schade ad f 107.63, die echter
geluksgevoel terwijl zij den bekenden weg afreed, haar
ontmoeting met de jongetjes Wheeler en hun ouders,
het gebeurde in den winkel, haar kwellende gedachten
toen zij huiswaarts keerde, en toen de verpletterende
schande van de afschuwelijke dingen die de Sallemander
tegen haar gezegd had. Van wat zjj precies gedaan had
nadat de Sallemander haar had verlaten, had zij geen
duidelijke voorstelling; dat tijdsverloop kwam haar nog
steeds als een droom voor. Maar die ©ene overheer-
schende reden die haar den stormnacht had ingejaagd,
stond haar in al zijn afschuwelijke werkelijkheid hel
der voor den geest. In de brandende zekerheid van
haar schande, kon zij noch Sint Jimmy noch Hugh
Edwards ooit weer ontmoeten.
Zij stond op en ging voor het vuur staan, om haar
vochtige kleeding aan den gloed te drogen. En zij was
thans kalmer. De hevige, onbeheerschte storm in haar
hart was gaan liggen. Met de lichamelijke uitputting
was een zekere verlichting van de geestelijke overspan-
ning ingetreden. Zij kon nu weer denken. En terwijl
zij daar in het vuur stond te kijken, zeide ze tot zichzel-
ve. dat zij ook denken moest een plan maken wat
te doen.
Zij stond nog met haar blikken op de vlammende
blokken gevestigd, toen zij plotseling gevoelde niet meer
alleen te zijn en een blik over haar schouder wierp. Na
tachee stond in de hut. Hij was geruischloos binnen ge
komen, de zware deur zonder eenig gerucht openend
en sluitend.
Toen zij zich snel omwendde, boog de Indiaan met
hoffelijken ernst.
„Vergeef mij. juffrouw Hillgrove, ik wilde je niet doen
schrikken; maar ik dacht, dat je misschien zoudt sla
pen."
Er was niets schrikwekkends in het gelaat of de ma
nieren van den Indiaan. Behalve door zijn wilde klee
derdracht maakte hij geheel den indruk van een wel
opgevoed ontwikkeld man. Het meisje gevoelde dan ook
niet de minste vrees voor hem; alleen dien zonderlingen
griezel, dien zij altijd in zijn tegenwoordigheid bespeur
de.
Als om haar meer op haar gemak te stellen, haalde
Natachee een ruw getimmerde stoel van het andere
eind van 't vertrek, op zakelijken toon zeggende:
„Ik ben je paardje wezen verzorgen. Hij is voor van
nacht wel goed gestald." Hij zette den stoel voor het
vuur neer en ging zelf achteruit. „Wil je niet gaan zit
ten? Dan kun je je laarzen beter drogen."
Marta ging zitten en stak haar natte voeten naar het
VOOR DORSTIGE KELEN.
Sedert de opheffing van het drankverbod
in Amerika hebben de groote bierbrouwe
rijen zich vol ijver aan het werk gezet om de
dorstige kelen te laven, die zoo lang het
gerstenat hebben moeten „ontberen".
niet werd voldaan. De jongen, was niet voor rede vat
baar, zeide de heer v. d. Heerik mismoedig.
De Kantonrechter was ten zerste verbolgen op dezen
nonchalanten stuurman, welke onwelwillende stemming
tot uiting kwam in het strenge vonnis: f 25 boete of
25 dagen en 6 maanden ontzegging rijbevoegdheid.
HET HEELE DING LIEGT!
De heer Jb. v. d. P., bollenkweeker te Egmond a.
d. Hoef, bleek heelemaal niet gesticht over de hem
beteekende dagvaarding, waarin hem was ten laste ge
legd het stoken van een vuurtje, al te nabij een ter
plaatse staande schuur. Dat heele ding liegt, bulderde
de comparant verontwaardigd, daar^deugt niks van!
De zaak is aangehouden en we vreezen dat de verbali
sant Minnée het hard te verantwoorden zal krijgen!
HET EI. DAT WIJZER WIL ZIJN, DAN DE HEN!
ONVERBI ND BAARHEID DER AUTOMAAT
VERORDENING VAN CASTRICUM
GEREQUIREERD.
Een paar eerzame winkeliers uit Castricum, duidelijk
zichtbaar geen geregelde cliënten, de heeren Joh. v. d.
P„ tuinder en winkelier in sigaren en Nic. W. P., win
kelende in chocolade-artikelen, verschenen achtereen
volgens voor den Kantonrechter ter zake overtreding
van de politieverordening, waarin het exploiteeren van
een automaat strafbaar wordt gesteld De heeren fun
geerden tevens als proefkonijnen, aangezien het ge
meentebestuur zelf gaarne een principieel vonnis zag
uitgesproken. Het betrof hier dan een sigaretten- en
chocolade-automaat. Volgens de comparanten was d«
verordening, na eerst te zijn afgewezen, eindelijk voor-
loopig door Ged. Staten goedgekeurd.
De Ambtenaar verzuchtte, dat er ten slotte van de
vrijheid van het menschdom met al die wetten en ver
ordeningen weinig overblijft In dit geval achtte de
ambtenaar de verordening onwettig en repuireerde hij
onverbindbaarverklaring. Met betrekking tot de siga
retten-automaat zou nog kunnen bestaan het motief
dat het verstrekken van sigaretten in strijd was met
het rookverbod voor kinderen, doch op dien grondslag
was de veordening niet geformuleerd. Wat betrof ae
chocolade-automaat, zou ook deze uitzondering niet
kunnen gelden, aangezien door het verstrekken van
chocolade geen enkel nadeel voor moraliteit of gezond
heid kan worden teweeggebracht.
De Kantonrechter zal in deze principieele kwestie
over 14 dagen, dus op 14 April, schriftelijk vonnis wij
zen.
DAT CHICANEEREN GEEFT SLECHTS UITSTEL
VAN EXECUTIE.
De reizende koopman H. H. K. uit Den Helder ventte
op 24 Maart in de Kabelstraat te Alkmaar zonder ver
gunning. werd op heeterdaad betrapt en met de ge
bruikelijke bon bedacht. Het oproepingsbriefje was
echter niet geteekend en daar beriep de verdachte
zich op. De Ambtenaar zal er nu 'n dagvaarding van
maken, wat voor den delinquent beteekent: Lood om
oud ijzer!
vuur uit. Opnieuw staarde zij in de roode dansende
vlammen, terwijl de Indiaan aan de andere zijde van
het vertrek onbeweeglijk als een beeld stond te wach
ten of zij iets zou zeggen.
„Ik dank je," zei zij eindelijk, en bij die woorden, of
liever bij den toon van volslagen hopeloosheid, waarop
zij gezegd werden, flikkerde er even een straal van
wreede voldoening in de sombere oogen van den rood
huid. Maar Marta zag het niet.
„Het is niets." zeide de Indiaan, en in zijn diepe stem
was niets te bespeuren van wat daareven over zijn don
ker gelaat geflikkerd had. „Het is een genoegen voor
mij om je van dienst te kunnen zijn." En met een glim-
laoh, die het meisje evenmin opmerkte, voegde hij er
bij: ,.Ik was zelf ook door den storm overvallen."
Zonder opzien zeide Marta op matten, onverschilligen
toon:
„Heb jij mij gevonden en hierheen gebracht?"
„Ik was op weg naar huis uit den canon, toen ik je
met je paard tegen de lucht zag opsteken, en natuur
lijk was ik nieuwsgierig wie in zulk een weer en op dit
uur in deze weinig bezochte bergen rondreed. Ik slaagde
er in je te volgen en vond toen eerst het paard, toen
jezelf en bracht jullie hier."
Toen het meisje zweeg, ging hij voort:
„Mijn hut is wel niet veel waard, maar ze is een
goede schuilplaats, en je bent er even welkom alsof dit
het. huis van je droomen was."
Het meisje hief met een schok het hoofd op, en
staarde hem met wijdgeopende, vragende oogen aan.
„Het huis mijner droomen?" zeide zij verbaasd. „Wat
kun je van mijn droomen weten?"
Natachee boog het hoofd.
„Vergeef mij. Mijn woordenkeus was minder gelukkig,
maar waarlijk niet bij opzet. En toch", besloot hij met
stille waardigheid, „zou men zich moeilijk kunnen voor
stellen. dat een vrouw als jij geen gedroomd tehuis
bezat."
Met een huivering keerde het meisje zich weer naar
het vuur. en weer lichtte er een wreed vermaak in de
oogen van den Indiaan.
„Maar ik vergeet," zei hij, „dat je sinds vanmiddag
niets gegeten hebt, en het is nu na middernacht. Dat
zou een treurige gastvrijheid zijn."
Hij ging naar de kast en zette schotels en voedsel op
tafel.
Wordt vervolgd.
