PRIMA DRESSOIR
C. Roggeveen,
PUROL
"aaschvertelling.
Zaterdag 15 April 1933.
SCHAGER COURANT.
Vierde biad. No. 9263
Wij leveren U een
f 55.00
Een fantastisch plan.
Reusachtige autoweg dwars door Amerika.
Amerikaansche ingenieurs hebben het fantastische plan van een reusachtigen
weg dwars door de Vereenigde Staten ontworpen. Het eerste gedeelte zal
komen te liggen tusschen New-York en Boston. In groote steden wordt de weg
onder den grond doorgevoerd. Een nieuw soort asphaltbedekking, die eiken
vorm van slippen verhindert, zal een gemiddelde snelheid van 160 kilometer
per uur mogelijk maken. Hierboven een plan-teekening van hoe de heeren
ingenieurs zich hun weg voorstellen.
Max Reinhardt verlaat
Duitschland
De groote regisseur naar Londen en New
York. Gevolg van de anti-Joodsche bewe
ging.
Prof. Max Reinhardt, de bekende Duitsche tooneel-
regisseur, die tegenwoordig op zijn kasteel te Salzburg
ln Oostenrijk woont, heeft in verband met de anti-
Joodsche beweging in Duitschland besloten, geen voet
Max Reinhardt.
meer op Duitschen bodem te zetten. Al zijn relaties met
Berlijn, de stad van zijn triomfen, heeft hij verbroken.
Reinhardt is zeer teleurgesteld door de wijze, waarop
zijn Berlijnsche aanhangers en de bladen, welke hem
vroeger steunden, hem nu verlaten hebben.
Ter gelegenheid van de feestelijkheden te Salzburg ln
Augustus a.s. zal Reinhardt de „Faust" regisseeren.
Daarna vertrekt hij naar Londen, waar hij een verbin
tenis heeft gekregen, en vervolgens naar New York.
Geheimzinnige vergiftiging
Vijfhonderd arbeldsvrijwilligere het slacht
offer.
Toen Woensdagmiddag na het eten de 500 manschap-
oen van het bij Bingen aan den Rijn gevestigde kamp
Bismarckhöbe van den vrijwilligen arbeidsdienst moes
ten aantreden, vielen enkele jongelui bewusteloos neer.
waarbij een zich ernstig aan het hoofd bezeerde. Tegen
den avond was van de 500 man niemand meer nor
maal.
De kampleiding Het direct een onderzoek instellen en
de worst en het vet, dat 's middags gegeten was, wer
den naar het Bureau voor levensmiddelenonderzoek te
Kreuznach gezonden en goed bevonden. Het brood
daarentegen bleek niet in orde te zijn. Er schijnt met
het meel iets te zijn gebeurd, waardoor de verglftigings
verschijnselen uitsluitend het gevolg van het eten van
dit brood zouden zijn.
Het brood is voor verder onderzoek naar Malnz ge
stuurd. De geheele voorraad is In beslag genomen en
tegen de bakkerij, die het brood heeft geleverd, zal een
vervolging worden Ingesteld. De meeste zieke arbeids-
vrijwilligers zijn Inmiddels weer hersteld.
Parmantige 4-jarige reiziger
Naar tante toe, om zijn beloofde auto te
halen.
Een vierjarig knaapje te Culemborg was door een
tante, die zou komen logeeren, een „auto" beloofd
Wijl het in vervulling gaan van deze belofte hem ze
ker te lang duurde, verdween hij stilletjes uit de
ouderlijke woning, trippelde naar het station en wist
heimelijk in een trein te komen.
Medereizigers, die hem ondervroegen, vertelde hij,
dat hij „zelf zijn auto ging halen".
Te Geldermalsen waarschuwden zij den stations
chef, die den jongen reiziger tijdelijk onder zijn hoede
nam, zich in verbinding stelde met de politie te
Culemborg, en het kind daarheen liet terug brengen,
waar het aan de inmiddels in grooten angst verkee-
rende ouders werd teruggegeven.
De „Akron"-ramp.
Het onderzoek te Lakehurst. De ramp
had vermeden kunnen worden.
V.D. verneemt uit Lakehurst:
Volgens het oordeel van verschillende getuigen en
deskundigen, die door de Amerikaansche Admiraliteit
ingestelde commissie van onderzoek naar de ramp van
de „Akron" worden gehoord, had de ramp vermeden
kunnen worden.
Kapitein Anton Heinen. een Duitscb deskundige op
het gebied van bestuurbare luchtschepen, verklaarde,
dat een andere navigatie-methode dan aan boord van de
..Akron" was toegepast, de veiligheid had kunnen ver-
hoogen en het luchtschip tal van moeilijkheden zonder
gevaar had kunnen doen overwinnen. Heinen verklaarde
dit niet te bedoelen als critiek op het beleid van den
commandant Frank McCord, doch als een algemeene
opmerking over een methode, die in principe verkeerd
was.
De meteorologische deskundige van het luchtvaart-
station Lakehurst gaf al zijn meening te kennen, dat
elke andere manoeuvre, dan die welke ln de laatste mi
nuten voor de ramp was uitgevoerd, de „Akron" had
kunnen redden. Indien het luchtschip koers had gezet
in Westelijke richting inplaats van naar het Noord-Oos
ten, zou er niets gebeurd zijn.
Autobussen op rails
Op enkele trajecten in Frankrijk.
De Fransche staatsspoorweg-maatschappij heeft be
sloten op enkele van haar trajecten autobussen op
rails te gaan exploiteeren. Dit is niet de zoogenaam
de Micheline, waarmee reeds eerder proeven zijn ge
nomen en die op luchtbanden reed, doch een nieuw
type autobus, dat 23 M. lang is en 2.85 M. breed. Met
motoren van 600 P.K. kan het nieuwe voertuig een
snelheid van 160 K.M. per uur bereiken en S0 pas
sagiers vervoeren. De plaats van den bestuurder is
in een kleinen toren voor aan den wagen boven den
motor. De bestuurder heeft een ruim uitzicht over
de baan. De bus loopt op metalen wielen en is aan
de beide uiteinden in stroomlijn vorm geconstrueerd,
waardoor de weerstand van de lucht aanzienlijk
wordt verminderd.
EEN FANTASTISCHE GROT.
Volgens de Temps is tusschen Saint Pons en Maza-
met een ondergrondsch wonder, de grot van La Devèze,
geopend. In 1883 werd ze ontdekt, maar het zou tot 1929
duren voordat de nauwe gangen vrijgemaakt, die met
stalagmieten waren volgewoekerd, en drie prachtige
zalen ontdekt werden. Die druipsteenen zijn verblindend
wit en van bizarre vormen, welke de wetten der zwaar
tekracht tarten. De grot is nu van electrisch licht voor
zien.
Bladmaat 130 Centimeter, met gepolitoerde
paneelen en schuifglazen, voor den lagen
prijs van
Aanbevelend,
Meubelmagazijn, Hoogzijde 114, Telef. 73.
SCHAGEN
De heidebrand bij Leende
bedwongen -
De groote bosschen in de nabijheid voor
het vuur gevrijwaard. Achteloos met
vuur omgegaan?
In aansluitting met het bericht elders in dit num
mer over de groote heidebrand bü Leende onder Eind
hoven wordt nader gemeld, dat het vuur tegen midder
nacht vrij snel in sterke mate afnam. De aanvankelijk
zeer groote brand „viel uiteen" tot brokstukjes bran
dende helde
Groote vlakten heide en z.g. „schietdennen", gelegen
ten zuiden van den provincialen weg tusschen Leende
en Valkenswaard, waren verbrand. Er zijn slechts kleine
stuk bosoh afgebrand.
Door het tactische optreden van de tewerk-gestelden
is men er in geslaagd de groote bosschen, die zich in
de nabijheid bevinden, voor het vuur te vrijwaren.
Wat was de oorzaak?
Gebleken is, dat de brand is ontstaan op het terrein
der ontginning. Daar heeft het staatsboschbeheer 350
man werkloozen te werk gesteld.
Vermoedelijk heeft één hunner een eindje sigaret ach
teloos weggeworpen, waaraan waarschijnlijk de brand
moet worden geweten.
De werkloozen. die hier te werk gesteld zijn, komen
hoofdzakelijk uit Eindhoven. Helmond en Valkenswaard
Eenlge voorwerkers van de werkverschaffing en
eenige andere arbeiders hebben den ganschen nacht de
wacht gehouden om bij eventueel opsmeulen onmiddel
lijk te kunnen ingrijpen.
VIJF JAREN TUCHTHUISSTRAF DOOR
BAJLLIE S TEW ART.
De Engelsche luitenant Baillie Stewart, die beschul
digd werd van spionnage, is uit het leger verwijderd en
veroordeeld tot een tuchthuisstraf van vijf jaren.
heele Oberrainer-generatie heeft slechts dit ééne boek
bezeton engebruikt! Wie zal nu erin lezen, als
deze beide, oude lieden eens op het kerkhof liggen?
De zoon viel in den wereldoorlogbij Verdun
en Anna Katherina ach, Anna Katherina
Een ruwe hand, donkerbruin als uit hout ge
sneden glijdt over de regels van het Oude Boek.
l.angzaam, heel langzaam. En wat de oude oogen zien,
wat de hand op de vergeelde bladen aanwijst, murme
len de lippen geluidloos na
De boerin zit nu naast hem. Haar handen zijn bezig
met een handwerkje een gewoonte van haar. Maar
haar gedachten waar zijn die gebleven? Die kan
men niet dwingen of bevelen. Zij gaan slechts naar
één punt uit, steeds naar dat ééne punt. Sedert we
ken, sedert maanden: Anna Katherina mijn kind!
Drukkend hangt de stilte in de kleine kamer. Hoe
lang zitten deze beide menschen al naast elkaar
naast elkaar? De boer staat moeizaam op zijn
handen steunen op het tafelblad
„Dan ga ik maar
Een oogenblik wacht hij aan de deur Aar
zelt hij? Hoopt hij antwoord te krijgen? Ach neen,
hij is het zwijgen reeds gewoon, reeds sedert weken,
maanden zelfs! Boven, in zijn kamer is het donker
en ijskoud. De boerin hoort zijn voetstap, zijn on
rustige passen daarboven, heen en weer, heen en
weer zonder ophouden. Zij slaat het dikke boek
dicht en schuift het van zich af. Maar voor zij het
heeft dichtgeslagen, is haar blik gevallen op de blad
zijde, waar haar man las een paar woorden uit
het Evangelie en Petrus ging heen en weende
bitter Woorden, woorden doode woorden!
Het leven is dood. Het leven was immers Anna
Katherina?
Anna Katherina, het steeds gelukkige, rustige kind.
Bestond er wel ooit een kind op de wereld, dat zoo
lieftallig en braaf was geweest, als Anna Katherina?
En teen zij ouder werd was er óóit iets aan te
merken geweest op Anna Katherina? Geen meisje
was ooit zoo blond, zoo rozig geweest! Zulke stra
lende, blauwe oogen zag men nog nooit in hot dal!
Allen, di9 haar zagen naderen, werden met levens
vreugd vervuld en in het kleine kamertje werd
het licht, wanneer zij er binnentrad
Het was slechts een toeval, een ongelukkig toeval,
dat het kind op het oogstfeest deze jongeman ont
moette en met hem danste. Sprekenspreken
deed men niet veel op den Oberrainerhof. En Anna
Katherina liet van haar verdriet niets merken. De
vader was meer dan verwonderd geweest toen do
jongeman het waagde om naar zijn dochter te dingen.
Met een paar korte harde woorden had hij hem afge
scheept. Niets was hij, niets had hij,, als vreemdeling
kwam hij en de Oberrainerhof kon andere eischen
stellen
a
WINKELSLUITINGSWET.
Behandeling van het wetsvoorstel kan nog
geroimen tijd op zich laten wachten.
De persdienst van den Kon. Ned. Middenstandsbond
meldt:
Onlangs heeft het algemeen bestuur van den Midden
standsbond zich met een adres tot den minister van
Economische Zaken en Arbeid gewend, waarin ge
vraagd werd of de minister zoo tijdig gevolg zal geven
aan zijn aan het Kamerlid mr. J. A. G. M. van Hel-
lenberg Hu-bar gedane toezegging, dat nog voor het
uiteengaan der Staten-Generaal de herziening der Win
kelsluitingswet zal kunnen tot stand komen.
In antwoord op dit schrijven heeft de minister thans
medegedeeld dat hij teengevolge van de politieke crisis
aan zijnr voornemen inzake indiening van een wetsont
werp tot wijziging der Winkelsluitingswet onverwacht
geen uitvoering kan geven. Er blijft dus voorshands
voor gevallen, dat de reeds nu te constateeren aanpas
sing onvoldoende mocht blijken, niet anders over dan
de bekende afwijkingsmogelijkheid op grond van plaat
selijke bijzondere omstandigheden, voegt de minister
hieraan toe.
Het officieel orgaan van den Kon. Ned. Middenstands
bond teekent hierbij aan. dat deze mededeeling in mid
denstandskringen ongtwijfeld met groote teleurstelling
zal word enontvangen. Reeds in Juli van het vorig jaar
werd in de algemeene vergadering van den bond te
Arnhem met algemeene stemmen een motie aangeno
men, waarin bij regeering en volksvertegenwoordiging
op spoedige herziening werd aangedrongen.
- Het Doorzitten bij Wielrijder»
en een door de Zon Verbrande
■IF Huid, verzacht en geneest men met
In doetca vu 30-40 en 90 ct. Tube 80 ct Bii Apoth. en Drogieua!
Weken daarna had de oude boer met Anna Kathe
rina een paar woorden gewisseld. Het was niet ge
bruikelijk over de dingen veel te sproken, vooral niet
over dit onderwerp. Of zij nog aan den jongen
dacht Ja, had Anna Katherina gezegd en zij
was verbleekt Steeds bleeker en uitgeteerder
was zij geworden. Niet, dat zij koppig was geweest
of geweend had. Niemand zag dat ooit van haar. Zoo
was Anna Katherina niet! Het scheen alsof zij zelf
machteloos stond tegenover de smart, die haar gestel
ondermijnde. De boerin had het gezien en zij had de
stoute schoenen aangetrokken en steeds maar weer
met den boer gesproken. Neen, had deze gezegd en
zijn lippen waren verstrakt. Neen!
En op zekeren dag was Anna Katherina gestor
ven „Op den nog zeer jeugdigen leeftijd van
nauwelijks 20 jaar
Sedert dien dag is de boerin van den Oberrainer
hof een oude vrouw geworden en zij heeft het spre
ken verleerd. Zij vraagt zichzelf niet af, of het mis
schien zonde is, haar ziel zoo te verharden tegenover
het bloeiende leven Leven? Het leven is dood.
Het leven was immers Anna Katharina!
Wie klopt er toch tegen de ruiten? Géén kloppen?
Ja, toch! Wie zou nu in den nacht bij hen aanklop
pen? En tóch klopt het luister maar regel
matig als de slinger van een klok! Tik-tik-tik De
boerin van de Oberrainerhof is een oude vrouw en
heeft geen angst meer. Zij schuift het raam op en
duwt de luiken open. Is daar iemand?
Stilte, donkere nacht. Geen mensch te zien. Maar
het tikken houdt aan tik-tik-tik! Zware droppels
zijn het, die van de dakgoot omlaag vallen op het
vensterkozijn. Het dooit. En daarginder boven de
bergen, staat een zwak lichtschijnsel de nieuwe
dag, de dageraad! Een stroom wind vervult de ka
mer en brengt een zeldzame geur mede: wanne
aarde vochtige, broeiende aarde! Lente Paschen
opstanding! Nieuw leven
Leven? Is er dan nog leven? De oude boerin staat
noc steeds als een steenen beeld voor het venster
Maar het is haar vreemd te moede. Alsof de wind de
zware steenen van haar hart wentelde, die het al dien
tijd bedrukt had. Over haar vale wangen, stroomen
groote, gloeiend-warme tranen. Als daarboven de zon
als een schijf van gloeiend goud opgaat, keert zij
zich tenslotte omBoven klinkt nog steeds de
zware stap heen en weer.
En ondanks haar zelf staat, zij plotseling aan de
trap en haar stem klinkt nog lager en gebrokener
dan andors. „Kom toch beneden, vader, het is daar
boven zoo vreeselijk koud voor je
UIT HET BERNER OBERLAND.
BOVEN de besneeuwde bergtoppen staat de
donkere, oneindige nachtkoepel. Koud is de
lucht het vriest. Hoog, langgerekt en
klagend galmen de slagen van de torenklok
op de dorpskerk. Reeds twee dagen dreunt de toren
klok regelmatig nauwelijks heeft zij enkele uren
trillend haar gebimbam gestaakt of zij verheft weer
hoog en galmend haar stem Vesper, avond- en
morgendienst.
De klokkentoon begeleidt de enkele menschen, die
tezamen of alleen over de dikbesneeuvvde wegen naar
huis gaan. De nacht van Góeden Vrijdag de don
kerste dag van het jaar is voorbij! Nog een Zater
dag, vervuld van ernstige arbeid en dan rust
dan is het Paschen!
De oude boerin is langzaam tusschen de besneeuw
de grafheuvels doorgewandeld. Van een eenvoudig
houten kruis heeft zij met een korte handbeweging
de sneeuw weggeveegd. „Anna Katharina Oberrain"
wie goede oogen heeft, zal deze naam kunnen ont
cijferen! Maar de oude boerin kent ieder groefje in
de letters, die de houtsnijder te voorschijn bracht uit
het harde hout. Zij kijkt door het kruis heen.
„Op den nog jeugdigen leeftijd van 20 jaar
Op Goeden Vrijdag is het meisje gestorven. „Waarom
heb je mij verlaten?" denkt de oude plotseling
en de tranen schieten haar in de oogen en zoeken
langzaam hun weg door de groeven op het ver
weerde gelaat.
Het is een lange weg naar het kerkhof. De
oude boerin moet ook weer terug! De boerderij ligt
nog in het halfduister de schemering breekt
aan alleen de waakhond kwispelt hartelijk met
den staart, als zij de sneeuw van haar kleeren klopt
en de zware klompen voor de deur laat staan
In de kamer is het warm, erg warm. De luiken zij)
nog gesloten en bij een lamp zit de oude boer vor
de ruwe tafel bij de haard. Als de vrouw binnenkon
beft hij het grijze hoofd op. Zijn trekken zijn hai
maar vermoeid
„Koud?" vraagt hij en zijn stem beeft.
De boerin schudt het hoofd. Beide zwijgen. De gron
te. zwarte doek die het gezicht van de boerin verhui
de, is nu wat terzijde geschoven. Een gelaat, dat le
vensloos schijnt, zonder kleur, zonder beweging, ver
steend en ingevallen. Maar toch niet oud...... De
groote, grijze oogen zijn doordringend, schijnen de
dingen te doorboren, ais hadden zij geen belangstel
ling meer voor deze wereld!
De lamp druppelt en walmt. De boerin stelt de
schroef iets anders. Het walmen houdt op, maar het
is donkerder geworden in de kamer. Dan moet zij
even naar do keuken. Als zij terugkomt heeft de boei
een groot boek voor zichEr is op den Oberrainer
liof slechts één enkel boek en dat heeft een zilver
kruis op het dekblad en zilveren slotenDe ge
„En daarginder boven de bergen, staat een
zwak lichtschijnsel de nieuwe dag, üe dageraad!"
