ASPIRIN dewcrcTd
LKMAARSCHE m
CAUSERIE
Hoe werkl &SPIRIN
Het spel van list en tegenlist.
Wijziging Zuiderzeesteunwet.
Man en vrouw zijn één
Weer een ontploffing te Rotterdam
De moord op Inoekai
Cave Canum verdacht van Hoog
verraad. Scheef gematste Groot-
gortbuikenburgerinnetjes. Weel
derige bruggebouw in de stad
van leege portemonnaies De 4
vetgemeste eereklenters onder
Grootgortbnikenbnrg's paraplniel
Geachte vergaedering.
Ik weet dat gij mij van harte genegen rijt en ben er
van overtuigd, dat gij bij het openslaan van uw geliefde
Schager met verwondering en ongerustheid zult
hebben afgevraagd, waarom ge vorige week vruchteloos
moest zoeken naar de wijze woorden van uw zwaar be
minde Cave Canum!
Ja, geliefde luisteraars, ik begrijp uw onrust en ik
hoorde uw kreten in den nacht, maar ik kon niet hel
pen! Leider!
Het is een geheim, dat ik u ga ontsluieren en ik ver
zoek u beleefd, het asjeblieft niet verder te vertellen.
Denk maar. dat het een raadsvergadering is met ge
sloten deuren, daar wordt ook nimmer uit gekletst. In
Grootgortbulkenburg althans niet. o nee!
Maar de Dalai Lama van Opperkafferstein, door ver
raad kennis genomen hebbende van mijn ontboezemin
gen tot u geliefden, vermeende dat deze vertrouwelijke
letteren van staatsgevaarlijken aard waren en gaf aan
uw wakkere rustbewaarders, die zelf nooit hun eigen
rust mogen bewaren, van Haaren en Flapper last, deze
documenten in beslag te nemen, dezelve te verzegelen
en op te zenden naar den Groot officier van justitie in
Orootgortbuikenburg ter nader onderzoek. Onmogelijk
is het dus niet. lieve menschen, dat uw brave causerie-
kakelaar ter zijner tijd op het beruchte bokkenbankje
zal moeten verschijnen om zijn pekelzonden te belijden
voor den Kalif Haroen al Ledeboer van Bagdad-Groot-
Gortbuikenburg.
In afwachting van deze belangwekkende gebeurtenis,
die in sensatie zelfs den smadelijken dood van koning
Willem II in een bevroren kikkersloot te Hoogwoud
in 1230 zal overtreffen, wil ik u weer eens gemoedelijk
onderhouden over de recente gebeurtenissen op het
dierbaar plekje, waar eens mijn uit een ouden turfbak
gefabrioeerd wiegje stond.
Het schrijven valt roU echter niet gemakkelijk en
wordt mijn aandacht in niet geringe mate afgeleid door
de vele candidaten In den schoonhetdswedstrijd: Miss
Orootgortbuikenburg 1938, en ik verbaas mij over de
eigenaardigheid dat bij de damee wat vroeger recht was
thans scheef moet ziin om recht te zijn! De bekoorlijke
hoofdjes der lieftallige Grootgortbulkerinnetjee zijn
thans getooid met miniatuur netjes, waar vroeger mijn
goede moeder zaliger de eieren in kookte, scheef op hun
•bol geplakt. Aan den eenen kant een bosch en aan de
andere zijde een rotstuintje. En ook blonde schoonen
van het lage land krijgen die manie al te pakken! Zag
ik onlangs niet een dikke boerin van Zijdewind, die haar
suikerschep Scheef op haar coquet geplooide hul had
geplaatst?
Maar. helaas, binnen de wallen van Grootgortbuiken-
burg heerscht in toenemende mate zorg en droefheid.
Ternauwernood zijn we wat bekomen van de onheils-
ïTiare betreffende het dreigende vertrek van onzen lie
ven Willem Wendelaar, of opnieuw worden wy doodelijk
ontsteld door de verschijning van de gemeen tebelasting-
aanslagbiljetten voor 1933, te betalen binnen een maand
;en de rest binnen 3 maanden asjeblieft: Hands upp!
Verbeeldt U, daar krijgen de gedallaste zakenlieden en
ikouwe aardappelenkapitalisten een aderlating, die hun
iportemonnaie honderden „God zij met onzen" lichter zal
imaken! Is het geen schandaal? En dat, terwijl ze lijde
lijk moeten aanzien, dat er schoolpaleizen zijn gebouwd
(van de duurste steenen, met de beste pannen en ramen
van geschilderd glas in lood, als gold het de beroemde
tempel Aya Sophia, door Keizer Justinianus anno
KDomina 600 gebouwd, verheven tot hoofdkerk van Con-
Srtantinopel. en door wijlen Dr. Schaapman in uitlaaien-
tde geestdrift bedlcht en bezongen. Daar staan nu do
jammerlijk geplukte Grootgortbuikenburgers op de
'nieuwe en kostbare bruggen, hulpeloos te kwekken als
'ganzen die het dons moesten leveren voor de eertijds
zoo geliefde rijkelui's maf kisten!
Monumentale bruggen tegen schrlkberoerte wekken
de hooge prijzen, waarop ze om hun zuinigheid te de-
[monstreeren oude ijzeren leuningen hebben geplakt en
Wn de kroon op deze uiting van architectonische en
aesthetische wansmaak te zetten, ook nog hebben laten
schamele wegspoor dat weldra verflauwde in den afstand
Van den teenen gezichtseinder naar den anderen' was
geen wolk te bespeuren die een schaduw wierp, en als
.met onweerstaanbare kracht stroomde van den hoogen
;hemel een verblindend licht over de vlakte, als ware
het de bedoeling het levende schepsel dat zich daar ge
waagd mocht hebben, reddeloos te verbijsteren. En de
l woestijn die het overdadige licht uit den wijdgeopenden
hemel opving, vlocht die flikkerende stralen tot purpe-
!ren sluiers en paarsche en roze-roode gordels en too-
jverde daarmede uitgestrekte meren en wonderschoone
'heuvelen te voorschijn, een opeenvolging van tooneelen
en vergezichten, zooals die alleen in droomen zich snel
afwisselen.
I Men vond er niets dan het vreemde, zwijgende leven
dat in den loop der tijden geleerd had de ontberingen
jder woestijn te verduren... hagedis, pad, konijn en wal
jdaar meer toe behoort En over dit alles, over 't vreem-
ide. moeizame leven, over de geheimzinnige steeds afwis-
Iselende tooneelen. over de wondere altijd veranderende
kleurenpracht lag de alles beheerschende, alles bedwin
gende karaktertrek van het land: een loodzware, onheil
spellende stilte, een verwachting zonder einde, een ver
langen dat misschien eenmaal een bedreiging en een
belofte geweest was, een aanwezig en bewaking van
de grenslijn, die het niemand vrijstond te overschrijden,
behalve dan de zeldzame uitverkorenen wier kracht te
gelijk hun recht is. Na eenigen tijd zeide de ingenieur;
„De lijn van de Southwestern komt langs den voet van
die heuvels daar. Is het niet zoo, Texas?"
„Dat zal wel zoo ongeveer uitkomen", antwoordde
de voerman. „Ik hoor dat de weg door den San Antonlo-
pas zal gaan en dat is naar het Noorden. Rubio City ligt
meer in die richting". en hij wees naar het oosten.
„Onze weg loopt tusschen die zandheuvels door die u
daar in de verte met hun gouden glans kunt zien
glinsteren. De droge bedding van de Crossing-rivJer is
maar heel weinig verder. Daar. meer naar het zuiden
kunt u den Eenzamen Berg zien liggen. Het zal daar
beneden wel aardig warm zijn. En ziet u ook hoe do
wind het stof opjaagt... Waar u daarginds dien gelen
mist ziet, daar is een hevige zandorkaan. In dezen tijd
van bet jaar duurt dat nooit heel lang. Maar je weet
nooit te voren wat er ln deze oude woestijn gebeuren
kan. Verrassingen zijn hier altijd mogelijk. De Indianer
noemen ze den Palm van Gods hand en met dien naam
is alles gezegd..."
„De palm van Gods hand..." herhaalde de Profeet
fluisterend en hij ontblootte zijn hoofd met een on
willekeurig gebaar van ontzag.
verzilveren, zooals de zindelijke buismoeder de pooten
van haar roestig keukenfornuis wat opkalefatert ln
schoonmaaktijd!
Het is gewoonweg een paskwil! En dan nog de be
roerdigheid, die sommige omwonenden van deze uiter
lijke teekenen van hoogmoedswaanzin, waaraan Groot
gortbulkenburg op zoo onrustbarende wijze laboreert,
hebben te lijden!
Zoo is bijvoorbeeld daar de nieuwe brug bij de Nieuw-
landersingel en Bleekersloot; ik zal haar maar noemen
de Pontifex Willem Wendelaarbrug; niet zooals de
Pondt de Rochdale, gesierd met beeldhouwwerk van
Hllda Krop, maar met zilverpapier beplakte brugleu
ningen, Risum Tenefis Amici. Houdt nu Je lachen,
vrienden!
Dit kunststuk van waterbouwkunde is zóó hoog ge
rezen. dat de meest nabije bewoner, de assuradeur de
Zeeuw meen ik, zoo ongeveer 'n halve meter naar be
neden ie gezakt en zijn huls tot 'n soort kelderwoning
ziet gedegradeerd. Hij kan met recht en reden uitroe
pen: De profundis clamalr ad te Domlne; uit de diepte
heb ik geroepen: Heer. Heer. verhoor mijne stem!
Bovendien hadden ze ter plaatse hekken voor de per-
ceelen gemaakt, dat moet nu 'n soort van pleister zijn
op de wond die ze hadden geslagen, door de bewoners
naar den kelder te dirigeeren. Maar die dingen waren
erg leelijk en onpractiscb en werd het uitzicht beno
men door gemeniede gaspijpen en harmonicagaas. Pro
testen bleven natuurlijk niet uit en nu hebben ze weer
andere hekken, die tenminste fatsoenlijk zijn, aange
bracht, maar de vorige hebben ze bijna met behulp van
dynamiet uit den grond moeten slaan! Wat een
beleid, wat 'n economie, wat 'n teedere zorg voor de
armzalige belastingcentjes van de platgemangelde en
uitgeperste Grootgortbuikenburgers!
Als ik mij niet vergis, dan is Senator Gerrit Slinger
land tegenwoordig minister van Gemeentewerken. Dat
komt hem als oud-timmermansknecht volkomen toe.
HU heeft verstand van spykers. zoo goed als ik van
potlooden. waarmee'ik vroeger heb gevent.
En als soms Raden Adipati Aria Achmed Djajadl
Nlngrat, Edeleer van Koetjan Matjan Babi Malas Sko-
lo Kater Goena Goena, krepeert. dan stel ik voor de
waardigheidsteekenen van dien Indischen vorst aan te
koopen en minister Gerrit te sieren door het geschilder
de blikken kleuteremmertje op zijn kletspatet te plaat
sen en in zijn wethouderlijke hand de vergulde pajong
of parapluie te steken.
En als er dan een feestelijk herdenkingsfeest is. bij
voorbeeld 8 October of de najaarskoemarkt, dan worden
we verzocht allemaal uit volle vorsten te zingen.
Onder deze parapluie
Loopen nu vier kleintjes!
Teun en Muua en Gert en Jan
Die lappen het maar fijntjes!
En de belastingschroef ging: tik tak tik
En de vier kleuters worden wonderdik
Onder Gortbuik's parapluie! (Bis)
(Nadruk verboden).
Vrij van vermakelijkheidsbelasting, maar auteurs
recht ton bate van den componist,
CAVE CANUM.
Wagens met dubbelen bodem en looze
benzin e-reservolrs.
Het was den douanebeambten van Staerlen opge
vallen, dat eenige boeren aan de Hollandsch Duitsche
grens meerdere malen per dag met hun karren het
grenskantoor passeerden. Maandagmorgen stelden zij
een nader onderzoek op een van die karren ln. Hier
bij kwamen zij tot de ontdekking, dat de wagen dub
bele wanden had. Men vond echter niets in dezo
bergruimte. Aangedreven door deze ontdekking zochi
men verder en vond toen, dat ook de bodem van de
kar dubbel was. Er waren 200 K.G. meel in gebor
gen. Paard en wagen werden in beslag genomen. Te
gen den boer werd proces-verbaal opgemaakt, wegens
het ontduiken van de invoerbelasting. Een onderzoek
zal ingesteld worden hoeveel malen de boer de grens
met zooveel smokkelwaar gepasseerd^ is.
Denzelfden avond hielden de douanebeambten aan
de grens een auto aan, die eveneens smokkelwaar
met zich medevoerde. Eenige mannen meenden met
den luxe-wagen de grens te kunnen passeeren, zon
der dat deze aan een nauwkeurig onderzoek onder
worpen werd. De ambtenaren, die de personen ken
den, stelden een grondig onderzoek in. Na eenigen
tijd vergeefs gezocht te hebben, ontdekten ze, dat het
benzinereservoir aan den eenen kant hol was en
smokkelwaar bevatte. In de tank waren ongeveer 8000
cigaretten geborgen. De luxewagen werd in beslag
genomen en de inzittenden ln arrest gesteld. Het wa
ren alle drie Dultschers.
Verbetering ln de tegemoetkoming aan
de gedupeerden.
Onder dagteekening van 12 Mei jJ. is thans versche
nen het door ons reeds aangekondigd Koninklijk be
sluit tot nadere wijziging van het K. B. van 19 Mei
1932, No. 20, tot vaststelling van nadere regelen in
zake het verleenen van geldelijke tegemoetkomingen
als bedoeld in artikel 13 van de Zuiderzeesteunwet.
Naar wordt meegedeeld, hetreffen deze wijzigingen
o.a, de mogelijkheid van vrijstelling van een bepaald
deel van de eigen verdienste van de belanghebbenden
en van spaargelden e.d. bij de berekening van de
geldelijke tegemoetkoming.
In dienzelfden geest is een wijziging gebracht ln de
regeling van den aftrek van de inkomsten van in
wonende kinderen.
Voorts is dat bedrag, dat aan een belanghebbende
door de afsluiting van de Zuiderzee wordt geacht te
worden onttrekken, voor personen van 65 jaar en
ouder verhoogd, terwijl voor dezelfde groep perso
nen ook is verhoogd het bedrag, dat zij geacht wor
den noodig te hebben er voorziening in hun levens
onderhoud.
EEN CHINEES, DIE ZIJN KALMTE VERLOOR.
Vrouw met een cigaretten-koker mishandeld.
Donderdagnacht ontmoette de 18-jarige Chinees Y.
S. uit de Atjehstraat in de Delistraat te Roterdam een
paar vrouwen. Deze vrouwen begonnen den Chinees
te plagen en uit te jouwen. De Chinees werd driftig,
greep zijn cigarettenkoker en hij ging hiermee de 25
jarige werkster Joh. P. uit de Lombokstraat te lijf.
Met den koker sloeg hij de vrouw een groot gat in
het voorhoofd, boven het linkeroog. De vrouw is in
het ziekenhuis aan den Coolsingel behandeld. De
Chinees is aangehouden en opgesloten.
In de gewrichten worden dikwijls schadelijke stoffen afgezet,
wani.eer de regelmatige doorsfrooming met bloed, ook van de
kleinste vaten, door koude, vocht of plotselinge sterke af
koeling gestoord wordt. Hevige pijn bij elke beweging
aangezien ook de zenuwen aangedaan zijn is hef gevolg
en als .rheuma' bekend.
Aspirin-labletten oefenen een regelenden Invloed uit op de
bloedsomloop en zorgen voor een krachtige doorslrooming
met bloed, zoodat de vergiften worden weggespoeld en uit
gescheiden. Aspirin-tabletten stillen bovendien de pijnen.
Alleen van een volkomen zuiver, onschadelijk middel moogf
Gij een ideale werking verwachten. Vraagt daarom steeds
uitdrukkelijk Aspirin-tab'.etfen, gemerkt met het Bayerkruis.
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbulsjes van
20 tabL 70 ct*. en oranjezak,e» van 2 tabl. a 10 ct».
En de Ier sloeg een kruis... „Heilige Moeder Gods.
wat een naam!"
„Texas, flink doorrijden..." was al wat Jefferson Worth
te zeggen had.
Terwijl daar in de verte de gele zanddulvels dansten
langs den weg, daalden de reizigers langzaam de heffing
af... van het Dal van den Koning naar den Handpalm
Gods...
„Zou dat waar kunnen zijn, mijnheer?" vroeg Abe den
Profeet
„Wat bedoel je, mijn jongen?"
„Wat Texas zoo juist van den Oceaan zelde."
„Ja, dat ts zoo. Het laagste punt van dit dal is onge
veer driehonderd voet beneden het oppervlak van de
zee. De spoorweg dien wij van plan zijn aan te leggen,
volgt aan gindsche zijde den rand van het bekken en
deze helling die wij nu afdalen, was vroeger een inham
van het meer."
En terwijl zij te midden van de stilte en de hitte van
dat land der verschrikking hun weg vervolgden, maakte
de ingenieur het den knaap en zijn reisgezellen duide
lijk, hoe rivier en zee en zon en wind in dien langen,
langen tijd van het diepe meer een dorre woestijn hadden
gemaakt.
De vijver van de Wolfs-bron lag droog, hetgeen Texas
reeds voorspeld had. Ook het Spokenmeer lag droog.
Nu en dan kruisten zij de bedding van rivieren die daar
eenmaal gestroomd hadden, dan weer vlakten waarover
zij den salpeter zagen uitgespreid, straks weer langs
riet en bijna verdorden plantengroei. Maar steeds spreid
de zich daar boven hunne hoofden de breede, gloeiende
hemel uit en vergeefs zocht bet vermoeide oog naar wat
verkwikking kon bieden van die verblindende lichtschit-
tering.
Dien avond, toen zij hun kamp opsloegen, hingen er
zware wolken boven de toppen an het Niemands-geberg-
te en van den Kust-Keten die uitmondde in het Dal.
Texas Joe sloeg die wolken gade en zeide niets, maar
toen Pat het water uit zijn beker uitstortte over den
grond, overlaadde Joe hem met verwijtingen, waarvan
allen versteld stonden.
Den volgenden dag, tegen het middaguur, waren zij
midden tusschen de zandheuvels. Geen spoor van plan
tengroei was te bekennen: de gevaarten wit zand die
hier lagen opgestapeld als tezamengewaaide sneeuw wa
ren onafgebroken in beweging. Steeds werden zij ln oos
telijke richting voortgedreven door de westenwinden
die daar in bijna alle jaargetijden overheersohen. Zoo
komt het dat zij zich langzaam en gestadig voortbe
wegen totdat eindelijk de windvlagen van de bergen
neerstrijken en de zandheuvels zoo snel voortrollen dat
zij alles wat hun ln den weg komt, bedelven.
Later ln den namiddag beklom Texas een hoogte, ten
einde het land te overzien. De anderen zagen hem daar,
turende naar het noordwesten, tot hij zich eindelijk
langs den stellen kant van den heuvel omla-/j liet glij
den en bij den wachtenden wagen bleef «aan.
„Hij is onderweg", - zeide hij droog en eenvoudig
„en het wordt een zware. Ik zou denken dat wij het
best doen met zoo ver mogelijk te vluchten."
Weinige minuten daarna werd de hemel achter hen
als met een gouden nevel overdekt. De droge, warme
dampkring scheen met een geheimzinnige kracht gela
den te zijn. Men zag hoe de muildieren den kop kramp
achtig bewogen en aan hun leidsels rukten, als werden
zij door geheimzinnige machten voortgejaagd. Regel
recht en snel, kwam de stormwind steeds nader tusschen
de bergpassen door, het zand der woestijn onverbidde
lijk voor zich uitdrijvende. Weldra wond de gouden mist
zich om hunne slapen, het werd een dikker, gele mist
en somber en onnatuurlijk zag men door den nevel heen
de zon aan den hemel staan. Toen, ten laatste bereikte
hen de stekende, verblindende, verstikkende windvlaag
In één enkel oogenblik waren alle kenteekenen van het
wegspoor onzichtbaar geworden. Alom aan alle zijden
dwarrelde het zand, alsof het een sneeuwstorm was.
Ook rondom den wagen waar zich de mannen bevonden
Het sneed hun in het aangezicht en met gesloten oogen
snakten zij naar adem. De muildieren weigerden verder
te gaan en Texas riep mijnheer Worth toe: „Het dient
tot niets of wij al probeeren verder te komen, mijnheer
Van den weg ls niets meer te zien en wij zouden toch
geen koers kunnen houden."
Zoo ver mogelijk onder den wind deden allen geza
menlijk hun best een zeildoek aan den kant van den
wagen te spannen. Daarna maakten zij de muildieren
los, benden ze stevig aan het voertuig en kropen toen
in hua schuilplaats. De Ier pruttelde en mopperde en
kuchte en vloekte. De ingenieur lachte goedhartig om
den ongewonen toestand. In overeenstemming daarmede
lachte ook Abe Lee. Terwijl Texas Joe ln het geval be
rustte met de inschikkelijkheid van iemand die veel
ondervonden heeft en zich niet licht verwondert. Maar
het gezicht van Jefferson Worth was en bleef hetzelfde
grijze masker zonder uitdrukking. Hij liet geen onge
duld blijken vanwege het oponthoud, geen ontstemming
wegens den overlast het was alsof hij alles te voren
voorzien had en het hem niet de minste moeite kostte
zich er bij neer te leggen. „Hoe lang denk je dat dit
in hun lof over „Zij '-crêrue' Zij is inderdaad
even onmisbaar voor de verzorging van nuid
en teint der vrouw, als voor len man die op
pijnloos, spiegelglad en onberispelijk scheren
gesteld is. In prijzen van 20—75 rent.
Gevolgd door een modderbad.
Woensdagmiddag was men bezig met het gieten
van teer tusschen de steenen van den oprit, nabij
het viaduct aan de Schiekade Westzijde te Rotter
dam. Daarbij gebruikte men een z.g. teerkaeheltje op
wielen. Bij het verrijden van dit kacheltje reed men
over een riooldeksel. Tengevolge van het schokken
van het wagentje viel wat vuur uit de kachel in het
riool. In dit riool hadden zich gassen opgehoopt,
welke daar tot ontploffing kwamen. Het ongeveer
10 kilogram wegende riooldeksel werd over een af
stand van 5 meter weggeslingerd. Het ging rakelings
langs twee wandelaarsters. Met het deksel vloog een
golf modder omhoog. Deze modder is over de heide
dames heen gespat. Voorbijgangers hebben de zeer
verschrikte dames zooveel mogelijk schoongeveegd.
HET CONFLICT BIJ DE K.L.M.
De kwestle-Silberstein.
Naar aanleiding van de berichten betreffende de
aanstelling van den Duitschen piloot Silberstein bij
het corps vliegers der K.L.M. wordt van de zijde der
directie medegedeeld, dat Silberstein geen vluchteling
is en dat hij op de sollicitanten lijst stond met een
groot aantal anderen van verschillende nationaliteit.
Ilij is gekozen, in overleg met zijn vorigeu chef in
Duitschland en uitsluitend op grond van zijn be
kwaamheid.
Een en veertig fanatici voor t gerecht
Reuter meldt uit Tokio:
De resultaten zijn gepubliceerd van het voorlooplg
onderzoek naar den aanslag van 15 Mei 1032, toen eenige
Jongelieden, ln uniformen van leger- en marine-officie
ren, den 77-jarlgen Japanschen eersten minister InoekaJ
vermoordden, en zich daarna schuldig maakten aan een
serie bomaanslagen in de stad.
Tien marine-officieren en elf militaire cadetten zijn
beschuldigd van rebellie en twintig burgers van moord
of poging tot moord.
Tijdens de verhooren betoogden zij allen dat zij Ingrij
pende maatregelen noodig geacht hadden, om de poli
tieke partijen van corruptie te zuiveren, de tyrannie der
finantieele concerns uit te schakelen, de exploitatie der
massa door de bevoorrechte klassen te doen beëindigen,
en de valscbe raadgevers rondom den keizerlijken troon
te verwijderen.
Het onderzoek bracht aan het licht, dat de Jongelie
den op uiterst fanatieke wijze te werk waren gegaaa,
onder aanwending van chantage.
O IT ONZE OOST.
INLANDER DOOR PANTERS GEDOOD.
Uit Batavia: Te Sasaksaat, in het district Tjika-
longwetan, is een Inlander vermoedelijk door twee
panters aangevallen en gedood. In deze omgeving
zijn nooit panters of tijgers gezien, zoodat gedacht
wordt, dat men hier te maken heeft met uit het zui
den gevluchte dieren.
KORTING OP DE INDISCHE PENSIOENEN?
Verzoek aan den minister van Koloniën.
Uit Batavia: De „Javabode" meldt, dat de In
dische regecring aan den minister van Koloniën te
legrafisch verzocht alsnog te willen toestaan de in
voering van een korting van 10 op de Indische
pensioenen door te voeren, waardoor een besparing
van f 8.700.000 zou worden verkregen.
DE PEST IN HET GAROETSCHE.
Uit Bandoeng: Volgens het jongste weekrapport
zijn in het Garoetsche 205 sterfgevallen aan pest
voorgekomen. Het grooter aantal herkende gevallen
is mede veroorzaakt door scherpere controle en door
voering van de miltpunctie.
Het hoofd van den Dienst van Volksgezondheid
acht de situatie geenszins verontrustend- Hij waar
schuwt tegen een te rappe conclusie uit een week-
cijfer.
zou kunnen duren, Tex?" vroeg hij met zijn kleurlooze
Den morgen van den tweeden dag kwamen zij uit hun
dekens en van onder den wagen te voorschijn gekropen
en bespeurden dat de hemel helder en de lucht zonder
zand was. Vol ijver begonnen zij aan de noodige maat
regelen voor hun vertrek. Tegen de beschutting die zij
vervaardigd hadden, was het zand tot aan het boven
einde van de wielen opgestuwd en de wagen zelf was
meer dan half vol. De haren, de wenkbrauwen, de baard
en de kleederen van de menschen waren geheel door
trokken van een poederachtig stof, terwijl er hoege
naamd niets meer van het wegspoor zichtbaar was en
de wielen diep in het weeke zand wegzonken.
Tot drie malen liet Texas zijn trekdieren stilhouden
en beklom hij een zandheuvel om zijn richting te bepa
len met behulp van kenteekenen die voor de anderen
niet weerneembaar waren. En wederom werd er stil
gehouden om hun gids In de gelegenheid te tellen het
terrein op te nemen. De vier reizigers ln der wagen ke
ken den voerman aandachtig en vragend aan. r.ii zagen
hoe hij zich plotseling omkeerde en met grootcsnelle
schreden tot hen kwam. Instlnktmatig beseften zij dat
hil iets ongewoons gezien had.
De Profeet en Jefferson Worth spraken tegelijk: „Wat
is er aan de hand. Tex?"
„Een verdwaald paard, ongeveer een mijl ver."
Voor het eerst gedurende den tocht haalde Texas
Joe ziin lange zweep voor den dag en toen hij: „Buck!
Molly!"... riep, werd die begrooting vergezeld van
zweepslagen, die knalden als revolverschoten en zonder
ling klonken in de doodsche stilte van de zandwoestijn.
Toen het paard hen eindelijk gewaar werd. kwam het
arme dier vermoeid aanstrompelen... de gebroken riem
van zijn halster bengelde los naast zijn kop.
„Och. het arme beest..." zelde Pat, „het la bijna
dood van dorst"
En hij sprong uit den wagen en liep haastig naar den
waterton, die achter in den wagen stond.
„Voorzichtig Pat" zelde de kleurlooze stem van Jef
ferson Worth. En onmiddellijk op die woorden volgde
een knal van Texas Joe's revolver. De Ier keerde zich
om en zag het paard levenloos in het zand liggen.
„Alle duivels!" riep hij driftig uit. Maar in den
rustigen blik waarmee Texas hem aanzag, lag iets dat
aan den toorn van den Ier het zwijgen oplegde.
„Je weet zeker niet dat wij mogelijk nog niet genoeg
water voor onszelven zullen hebben..."
Wordt vervolgd.
