Het Dansverbod
Barbara Worth
IN DE PRAKTIJK
De burgemeester heer en meester
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Esperant o-nieuws
Staatsloterij.
0
als het geldt de vraag, ol de toe
stemming tot dansen al dan niet
verleend zal worden.
TE ALLEN TIJDE KAN DE EENS VERLEENDE
TOESTEMMING WORDEN INGETROKKEN.
Vanaf a.s. Donderdag, den Isten Juni, krijgen de bur
gemeesters bemoeiingen met betrekking tot het bij wet
van 29 Maart 1933 (St.bl. no. 123) opgenomen zooge
naamde dansverbod. De gemeenteraden kunnen als zij
het noodlg oordeelen, zich ook er mede bemoeien.
Bij genoemde wijzigingswet is in art. 56 van de
Drankwet opgenomen het verbod, „In eene voor het
publiek toegankelijke localiteit, waarvoor een vergun
ning of een verlof A is verleend, in de aanhoorigheid
van zoodanige localiteit of in een localiteit, die met
zoodanige localiteit binnenshuis gemeenschap heeft,
zonder toestemming van-den burgemeester gelegenheid
tot dansen te geven."
Maandblad van de Inrichting voor gemeenteadmini
stratie van N. Samsom schrijft naar aanleiding hiervan
een en ander ter voorlichting van de gemeentebesturen,
waaraan het volgende ia ontleend:
Dus: voortaan burgemeesterlïjke toestemming noodlg
voor dansen in vergunningslokalen en lokalen van ver
loven A. Iets nieuws, over het algemeen, want tot dus
ver gold dat volgens art. 56 der Drankwet alleen in ge
meenten door de Kroon aangewezen, en dat waren er
maar zeer enkele.
Men zal willen zeggen, dat toch ook nu reeds dansver-
gunningen noodig waren. In het wezen van de zaak wa
ren dat echter geen dansvergunningen, maar ontheffing
van het sluitingsuur, om gelegenheid tot dansen te kun
nen geven.
De nieuwe wetsbepaling maakt den burgemeester
Iheer en meester als het geldt de vraag, of de toestem
ming al dan niet verleend zal worden. Van zijn beschik
king is geen beroep toegelaten en hij behoeft een afwij
zende beschikking niet met redenen te omkleeden. Ja,
zelfs is niet bepaald, dat hij op iedere aanvraag een be
sluit moet nemen of een schriftelijk besluit Aanvragen
mogen dus als de burgemeester daaraan om eenigerlei
reden de voorkeur geeft mondeling worden afgewezen.
In de praktijk gaat het zoo in veel gemeenten met be
trekking tot ontheffing van het sluitingsuur. De burge
meester laat door een ambtenaar van politie mondeling
mededeelen, dat ontheffing niet wordt verleend, of zelfs
de aanvraag wordt mondeling gedaan aan het politie
bureau en daar wordt in opdracht van den burgemeester
de aanvraag afgedaan.
Zal het ook zoo gaan met de toestemmlrgen voor dan
sen? De praktijk zal het leeren. Eenige overeenkomst
zal er allicht zijn, vooral omdat tot durver ook alreeds
ontheffingen sluitingsuur werden verleend alleen om
gelegenheid tot dansen te kunnen geven, in naam dus
ontheffingen sluitingeuur, feitelijk echter dansvergun
ningen.
De burgemeester kan de toestemming verleenen voor
elk geval op zichzelf, voor een of meer dagen van de
week. of voor iederen dag zooals hem goeddunkt En
te allen tijde kan de toestemming worden ingetrokken
Intu6schen: geeft de burgemeester de toestemming
dan is hij niet bevoegd haar te verleenen zonder méér.
„Wij bepalen zegt de nieuwe wetsbepaling tevens
bij algemeenen maatregel van bestuur onder welke voor
waarden de burgemeester toestemming mag verleenen
tot het geven van gelegenheid tot dansen." Die be
stuursmaatregel is vastgesteld bij Koninklijk besluit van
27 April 1933. St.bl. no. 235.
Hij is niet voor de poes! Voor 7 soorten van dansge
legenheden worden uiteenloopende uitvoerige voorschrif
ten gegeven, waaraan zij moeten voldoen om voor de
toestemming in aanmerking te kunnen komen.
'a Burgemeesters taak wordt zwaar! Het dansen moet
geleld worden doqr een daartoe door den burgemeester
geschikt geacht persoon. Zóó staat er voor dancings,
tooneel-, muziek-, zang-, dans- en dergelijke uitvoerin
gen, bijeenkomsten en partijen, ook als het ge
schiedt in besloten kring. En ten aanzien
van inrichtingen voor dansonderwijs verordende de
kroon dat het dansen moet geleid worden door een door
den burgemeester geschikt geacht dansleeraar.
Hoe moet de burgemeester dat beoordeelen? Welken
maatstaf moet hij hierbij aanleggen? Er staat niet, dat
het dansen geleid moet worden door een daartoe door
den burgemeester geschikt geacht persoon of dansleer
aar. Met de vraag of de ..persoon" of „dansleeraar" goe
de leiding bij het dansen of goede lessen zal geven
behoeft de burgemeester zijn moede hoofd niet te bre
ken. De invoering van het „dansverbod" had vooral op
FEUILLETON.
Door
HAROLD BELL WRIGHT
9.
De landbouwer kon niet beweren dat het gelaat van
Jefferson Worth of zijn stem veranderd was, toen zij
weer tot de bespreking van hun zaken overgingen
.Misschien kunnen wij je de afwikkeling een weinig
vergemakkelijken, Wheeler. Je sprak van zestig dagen
niet waar? Je doet, misschien beter den termijn op ne
gentig dagen te stellen, dan kun je op je gemak je
oogst realiseeren."
Het zwarte paard dat Barbara bereed, draafde vlug
door de straten naar den zoom van de stad, waar de
primitieve huisjes van den ouden tijd zonder de minste
orde of regelmaat verspreid lagen tot dicht bij het
Mesa-gebergte. Voorbij het wagenkamp reed Barbara
naar een witgekalkt huis dat geheel vrij stond waar de
voorstad eindigde. Kaar nadering werd aangekondigd
door het luide geblaf van een mageren hond en de
vreugde kreten van dri Mexicaansche kinderen. Toen
het paard stilhield, verscheen er een vrouw in de lage
deur.
„Buenos dias, Senorita", riep zij haar toe. En zij
vervolgde in haar taal: „Manuel, neem jij het paard van
die dame... En jij, -Juanita, houd dien hond vast... Dat
5s toch geen manier om een dame te ontvangen. Komt u
■toch binnen, Senorita. God vergelde u wat u aan de
armen menschen doet."
AJles wat men zag, het mocht dan onmiskenbare tee
kenen van nooddruft dragen, alles was proper en
'ordelijk en de houding van de vrouw, eerbiedig en dank-
'feaar als zij was, toonde een karaktervol zelfrespect.
In een hoek van de kamer, op een ruwe legerstede lag
een jonge man.
De groet van de vrouw werd door het meisje vrien
delijk in het Spaansoh beantwoord. Nu ging zij naar hel
bed en sprak in dien zachten, zuidelijken tongval tot den
jongen man: „Hoe gaat het er vandaag mee, Pablo?
Gaat je been goed vooruit?"
het oog bescherming van de zedelijkheid. Dat wordt In
de considerans van de wet niet gezegd, maar in de
geschiedenis van haar totstandkoming kwam het wel tot
uiting en hiermede houde dus de burgemeester reke
ning.
Voorts herinneren wij er aan. dat in een localiteit,
waarvoor een vergunning of een verlof A is verleend,
niet aanwezig mogen zijn vaste of verplaatsbare schot
ten. schermen, gordijnen of andere afscheidingen, hoo-
ger dan 1.25 M. van den vloer af gemeten, die van de
zaal een deel afzonderen. Personen beneden 18 jaar mo
gen gedurende den tijd, dat in die localiteiten gedanst
wordt of gelegenheid tot dansen gegeven wordt, niet
aanwezig zijn. Ook gemaskerde personen niet. De dans
vloer mag niet uit een spiegel bestaan. Enz.
Voor de andere localiteiten wordt voor personen be
neden 18 jaar geleide van een meerderjarige geëischt,
behalve voor een inrichting voor dansonderwijs. En de
gemeenteraad kan ter aanvulling der voorwaarden van
den bestuursmaatregel nadere voorwaarden stellen. De
verordening, waarbij die geschiedt, wordt vastgesteld
na verhoor van de gezondheidscommissie en vereischt
de goedkeuring van Gedep. Staten.
De bevoegdheid van den gemeenteraad, volgens art.
169 der Gemeentewet, om bij plaatselijke verordening
voorschriften te geven met betrekking tot dansen in
andere lokalen dan die van vergunningen en verloven A.
blijft onverkort.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
ZITTING VAN 29 MEI 1933.
Den Helder.
AL TE ZWAAR GESCHOKT.
De 45-jarige heer Bauke J., werkman te D«n Helder
was op 8 Mei bij verstek opgefrischt met 1 maand
enveloppes plakken, wegens hevige wederspannigheld,
gepleegd op 13 Februari te Den Helder, toen hij ter
zake openbare alcohol-abnormaliteit, door de politie
was opgepikt. Hij kwam van dit, hem weinig welsma
kende vonnis in verzet en vertelde nu dat hij uit vreug
de over de geboorte van zijn derde kleinkind, door het
gebruik van 4 propjes in al te snel tempo, in de lorum
was geraakt. De politierechter vond het geen stichtend
voorbeeld, dat deze vader van 8 kinderen aan zijn ge
zin gaf. De Officier wilde van geen wijken weten en
handhaafde zijn eisch.
Verdediger, mr. Wynne, want ook deze weelde had
veroordeelde zich thans gepermitteerd, pleitte ln een
vergoeilijkend spechje clementie, in den vorm van een
geldboete of voorw. veroordeeling.
Uitspraak: f 25 boete of 25 dagen en 1 maand gev.
voorw. met 2 jaar proeftijd. Aldus werden de kas èn
de belangen van oen opposant gelijkelijk gediend.
Wervershoof.
GROOT ZONDENREGISTER VAN EEN WEST
FRIES CHEN KRACHTPATSER.
Een ingezetene van Wervershoofd, genaamd Willem
Werinfridus B„ had geen acte de presence gegeven,
toen hij heden werd uitgenoodigd, om zich te verant
woorden wegens een meer dan ruwe behandellnar van
den vertegenwoordiger J. de Boer, die hij op 8 Maart
op den openbaren weg aanviel, hem 'n opstopper toe
diende. bij de keel pakte en zijn rijwiel, hoog ln de
lucht verheffend, daarna met kracht op den weg wierp,
waardoor dit voertuig werd beschadigd. Het feit, dat de
heer De Boer nog geld schuldig was aan den afwezigen
verdachte, was de oorzaak van diens onbehoorlijk op
treden. Bovendien kwam hij uit een café en dat spreekt
ook 'n woordje mee. Eisch f 35 boete of 35 dagen. Von
nis conform.
Hij had voordeeliger op den kop van Jut kunnen slaan.
Den Helder.
ETWAS ANGEHEITERDE RUITENTIKKER
IN ACTIE.
De 32-jarige visscher Andries Joh. B. te Den Helder
had op 15 Maart huiselijke tramelant gehad, er 'n ste
vig hassebasje op in gezet, was daardoor in een zóó
opgewonden stemming geraakt, dat hij in een op den
Dijkweg staand perceel met behulp van een leege
vuilnisemmer en 'n rijwiel, twee spiegelruiten vernielde.
De man, thans ter zake deze onzinnige vernieling te
recht staande, was nu zoo kalm als 'n schaap en er-
kende volmondig schuld. De schade ten bedrage van
f30, was door hem vergoed. Eisch tegen dezen, reeds
zesmaal ter zake diverse delicten veroordeelden ver
dachte. f 40 boete of 40 dagen. Vonnis uitgesteld tot 11
September, ten einde een eventueele voorw. straf te
overwegen. De heer WIggers zal rapport uitbrengen.
Burgerbrug.
EEN ZLJPER PAARDENBEUL. MISLUKTE
TOM MIX-IMITATIE.
Een 29-jarlg veehouder uit Burgerbrug, Pieter Klaas
Fr., had rekenschap te geven wegens het ergerlijk af
beulen van een hem toebehoorer.d paard, op welks rug
hij had plaats genomen en dat hij op 24 Maart door
het dorp liet rondrennen, tot het den tong uit den bek
hing en bij wijze van aanmoediging het als razend hol-
„Ja, Senorita," antwoordde hij, „ik dank u har
telijk..." Zijn donker gelaat straalde van blijdschap en
dankbaarheid en zijn oogen zagen tot haar op met een
uitdrukking van sprakelooze aanbidding. „Ja, ik ge
loof wel dat wij op den goeden weg zijn. Maar het gaat
heel langzaam en het valt hard hier stil te liggen en
niets voor moeder en de kinderen te kunnen doen. God
alleen weet wat er van ons geworden zou zijn, als wij
u niet gehad hadden. De Senorita ls een engel van goed
heid. Wij zullen u dat nooit kunnen vergelden."
Het gezin behoorde tot een iets beter soort van arme
Mexicaansche handwerklieden. De vader was gestorven
en Pablo. de oudste zoon, die de eenige kostwinner was
van het kleine gezin, had vóór enkele weken een onge
luk gehad ln de mijn waar hij werkte. Barbara kwam
hem eiken dag bezoeken en bracht hun wat zij noodig
hadden, gelijk zij voor niet weinige armen van Rubio
Cityy zorgde. Voor dit werk gaf Jefferson Worth haar
zonder verdere navraag al het geld dat zij verlangde en
zelfs gebeurde het nu en dan dat hij op de hem elg"en
koele manier van zijn belangstelling deed blijken en
haar sommige gevallen mededeelde die hem ter oore
waren gekomen. Zoo werd de dochter van den bankier
als een engel van goedheid gedankt en gezegend door
dezelfde lieden die den vader verafschuwden en ver
vloekten.
Het meisje onderhield zich nog een poosje met Pablo
en zijn moeder en inmiddels stelde zij zich met den
meesten tact op de hoogte van hun behoeften. Toen
legde zij een goudstuk in de hand van de vrouw en be
loofde haar spoedig terug te zullen komen... En toen
„Adios."
Over een korten afstand volgde Barbara nu het oude
wagenspoor van den weg naar San Felipe. denzelfden
weg waarlangs zü door haar vrienden naar het huis van
Jefferson Worth gebracht was. Waar de oude route den
spoorweg kruist, en naar het noordwesten, het Ko
ningsdal, voert, daar nam zij haar weg naar de rechter
zijde, naar de heuvelrij die de woestijn begrenst.
Terwijl haar paard de glooiende helling zonder In
spanning besteeg, werd het uitzicht hoe langer hoe rui
mer. De zon goot haar witglanzend licht over het breede
Mesa-land en ginds in de verte wenkte het Koningsdal,
als een tooveraohtige, steeds wisselende oceaan van
zachte kleurenDiohterbij zag zij de heuvels, met
hun bruine en blauwe schaduwen die op haar beurt
onmerkbaar overgingen in de holle wegen, voorbij de
schildwachten van den bergpas. Hier ademde zij vrij,
hier was de dampkring niet vergiftigd door de duizend
geuren die opstegen uit de stad. Hier dronk zij met
lende dier af te ranselen met een brok lat of ander
ongeschikt stuk hout, waarvan de politierechter nu de
rcanenharen nog afhaalde. Volgens verdachte was dit
de eenige mogelijke manier om een koppig paard ma
nieren te leeren. De Officier requireerde tegen dezen
boer, die het paard blijkbaar misbuikte om zijn woede
te koelen, f 30 boete of 30 dagen. Vonis onvereenkom-
stig den eisch. Hn ijam genoegen en tikte subiet af.
Den H e 1 de r.
TOENEMEND TOERISTENVERKEER OVER DEN
AFSLUITDIJK, OF EEN VERIJDELDE POGING
TOT LADELICHTING.
Een 45-jarige Friesche arbeider, Pieter J., wonende
te Leeuwarden en thans pensionnaire van den Staat,
trachtte op 21 Maart den berooiden toestand van zijn
financiën te verbeteren, door de toonbanklade te lichten
in het café van den heer Geertje, te Den Helder, doch
hij ving bot, aangezien een alarmbel een geweldig spec-
takel maakte, zoodat de heer Piet J. verdere pogingen
opgaf en ijlings zijn biezen pakte. Hij zit thans ook In
de petoet voor ladelichting en was reeds ettelijke ma
len veroordeeld.
Eisch 3 maanden gev.
Verdachte gaf als zijn hartewenach te kennen, ln
Veenhulzen te mogen brommen. De lucht is daar wat
gezonder en bevat meer vitaminen.
Mr. v. d. Loos, verdediger, kankerde wat tegen de
dagvaarding en concludeerde vrijspraak op zuiver juri
dische gronden. De Officier verzette zich tegen deze op
vatting en persisteerde, maar de Politierechter koos de
zijde van verdediger en sprak verdachte vrij.
Alkmaar.
EEN 'AARDIGE JONGEN.
De agent rechercheur v. d. Burg te Alkmaar, die het
noodig achtte zekeren arkbewoner Jacob B. te onder
houden ter zake een gepleegd delict, werd op ver van
aangename wijze door dit heerschap bejegend door sla
gen en stompen, benevens een serie laagstaande scheld
woorden en andere beleedigingen. De verdachte werd
reeds meermalen voor dergelijke feiten veroordeeld.
Hem werd thans 3 maanden gev. opgelegd, om hem te
leeren, zich wat ordelijker te gedragen.
Texel.
LOSLIPPIGE DAME.
De niet ter zitting aanwezige, gehuwde Juffrouw
Aaltje B., had op Vrijdag 10 Maart haar dorpsgenoote
mej. S. Muskee toegevoegd, het minder vleiende woord
..smeerlap". Eisch en vonnis f 10 boete of 10 dagen.
Texel.
ONAANGENAAM BEZOEK,
De 48-jarige werkmanCornelus de G. braoht op 17
Maart een bezoek aan zijn patroon Dirk Nantje, om te
protesteeren, dat hem 3 gulden op zijn 20 gulden bedra
gend weekloon was gekort De conferentie had geen
aangenaam verloop, want de bezoeker maakte zich zoo
overstuur, dat hij met een stoel de brandende petrole
umlamp van den zolder sloeg met gevolg dat de meu
belen en het vloerkleed in het salon door de neerdrul-
pende petroleum werden gedrenkt.
Als getuigen werden gehoord mej. Nantje en haar
24-jarige dochter Guurtje, die verzwarende verklaringen
aflegden. Verdachte hield vol, dat hij niets strafbaars
had uitgespookt Eisch f 15 boete of 15 dagen. Vonnis
conform eisch.
Nergenshulzen.
EEN TOTAAL MISLUKT NUMMER.
De heeren Hendr. J. en Jan B., die wat op hun kerf
stok hadden waren geconvoceerd, hadden aan de ult-
noodiglng geen gevolg gegeven. Een hunner had een
geldig excuus, want hij lag In 't ziekenhuis en je kunt.
niet overal tegelijk zijn! Het ergst was echter, dat ook
de getuige mankeerde. De toestand werd hopeloos en
de zaak uitgesteld tot 26 Juli.
Alkmaar.
BELÜJEDIGENDE UITLATING.
De heer Teijke St„ caféhouder te Alkmaar, stond te
recht ter zake, dat hij op 17 Maart in de hall van het
gebouw van den Raad van Arbeid zich tegenover den
commies D. Leijen op beleedlgende wijze had uitgela
ten, omtrent den heer L. B. Brandon Bravo, controleur
bij genoemden Raad en hem een „meineedige" had ge
noemd. De heer St. ontkende, dat de beleedlgtng ln 't
openbaar had plaats gevonden, doch de heer Leijen gaf
te kennen, dat ook andere ambtenaren die uitlating
hadden gehoord. De heer Brandon Bravo was er zelf
niet bij tegenwoordig, doch men had hem een en ander
medegedeeld en toen had hij een klacht ingediend we
gens eenvoudige beleedigingDe Officier gaf toelich
ting, waarom die beleediging in 't openbaar was ge
schied en vorderde f 20 boete of 20 dagen.
Verdachte beweerde nog, niet bedoeld te hebben te
beleedigen. doch de zaak voor de rechtbank te krijgen.
Vonnis, waarin de politierechter wees op meer doel
matige middelen, wanneer men klachten heeft, f 20 boe
te of 20 dagen hechtenis.
Enkhulzen.
EEN DUITSOHE HUISHOUDSTER MET LANGE
VINGERS.
De 21-jarige Dultsche fraulein Martha B-, thans in
voorarrest, had het niet bijzonder schitterend afgescho
ten, toen zij te Enkhuizen als hulshoudster werkzaam
volle teugen de zuivere lucht die langs de zonnige vlak
ten gestreken had. Haar wangen gloeiden en haar
oogen glinsterden. Zelfs haar paard dat zich rekenschap
scheen te geven van haar stemming, kromde fier den
nek en hield zloh soms, als sohrikte het van dingen
die geen wezenlijk bestaan hadden.
Aan den voet van den eersten lagen, ronden heuvel
deed Barbara Pilot stilstaan, met zijn kop in de richting
van het noordwesten. Roerloos zat het meisje in-haar
zadel en haar blik zwierf ver weg naar den Palm van
Gods Hand. Hierheen werd zij telkens weer getrokken.
Hier keerde zij telkens weer terug en toen nu haar
blikken langs de tallooze mijlen gingen van dat onher-
berzame land. trok er een floers over haar aangezicht
en sprak er een sombere stemming uit haar oogen, waar
van de Profeet zeide dat zij hem aan de Woestijn deed
denken.
Die goede mevrouw Worth had juist lang genoeg ge
leefd om een onverwoestelijke herinnering aan reinheid
en goedheid ln het leven van het kind achter te laten.
Had het meisje niet in haar hart de plaats ingenomen
die na den dood van het eigen kind ledig gebleven was...
Na den dood van haar tweede moeder was de Indiaan-
sohe Ynez haar eenlg vrouwelijk gezelschap geweest.
En veeleer dan bij Jefferson Worth had zij bij den
Profeet steeds hulp en steun gevonden. Het kinderlijk
instinkt dat dien nacht in de woestijn het kind in de
armen van den ingenieur gevoerd had, had ook sinds
dien in de jaren dat zij tot Jonkvrouw opwies, nim
mer geaarzeld. En de Southwesternspoorweg was nu
voltooid, maar nog menigmaal riep zijn plicht den Pro
feet naar het Westen en zelden ging er een maand
voorbij, zonder korter of langer ontmoeting met het
meisje dat hij liefhad alsof zil zijn eigen kind was. Voor
mijnheer Worth. die. zoo ver hem dat ook maar eenlgs-
zins mogelijk was, in alle opzichten een vader voor haar
was. was zij op haar beurt een liefhebbende dochter,
maar zij was er nooit in geslaagd ln het leven van den
bankier door te dringen, zooals zij zich in het leven van
den ingenieur had ingeleefd. En zoo kwam het dan
ook dat. na den dood van mevrouw Worth, de ingenieur
de overheerschende kracht werd bij de vorming van
het karakter van het moederlooze kind.
Reeds vroeg, in den morgen van haar leven, had zij
met vrome aandacht naar de droomen van dien Ziener
geluisterd, zijn voornemens en pogingen vervulden haar
met eerbied en bewondering... Daarbij kwam dat zij
niet onwetend gebleven was aangaande de tragische rol
in de woestijn die haar eigen leven vervuld had. In 't
bijzonder boezemde de woestijn van het Koningsdal
Men schrijft ons:
Zondag j.1. had op Texel de vierde bijeenkomst plaats
van de Esperantistenvereeniging „La Norda Stelo". Te
gen negenen was reeds een groot gezelschap aanwezig
bij de aanlegplaats van de Texelsche boot. Met de boot
arriveerde de heer Joh. Dulnker van Texel, om het
gezelschap af te halen, en om 9 uur vertrokken de Es
perantisten, om door hun geestverwanten op het eiland
als gasten te worden ontvangen. Met autobussen ging
het van Oudeschild naar Den Burg, waar in de lunch
room De Graaf het officieele gedeelte van de bijeen
komst zou plaats hebben.
De voorzitter van de Texelsche groep heette de melr
dan zeventig deelnemers hartelijk welkom. Alles was
gedaan, om het den gasten zoo aangenaam mogelijk te
maken. Na de gezellige vergadering stond op het pro
gramma een wandeling naar de badplaats De Koog.
Met de Esperantovlag voorop, ging het gezelschap te
ongeveer half een op weg. eerst door het dorp Den
Burg en dan langs de mooie buitenwegen van Texel
naar het dennenbosch. Op de Fonteinsnol werd een
poos halt gehouden, om het mooie uitzicht te bewon
deren en meteen wat te rusten. Daarna ging het weer
verder naar het strand.
Het leerzame gedeelte van deze bijeenkomst moest
bestaan in het voeren van gesprekken in Esperanto.
Nu, er werd geleerd onderweg. Dat merkte men, als
men bij de verschillende groepjes eens even luisterde.
In de Koog was nog even tijd gegeven, om een fris-
schen dronk te genieten na de lange wandeling, en toen
was het al weer tijd om ln de bussen te stappen, die
het gezelschap terug zouden brengen naar de haven,
waar hartelijk afscheid werd genomen van de Texel
sche vrienden.
Om meer dan één reden kunnen de deelnemers dezen
dag ala uitstekend geslaagd beschouwen. Het was een
prettige dag, een leerzame dag. er is propaganda ge
maakt voor Esperanto en er zijn elf nieuwe leden toe
getreden. De vereeniging telt er thans 64.
De volgende bijeenkomst is bepaald op 2 Juli a.s.
te Hoorn.
was bij den 66-jarigen arbeider Gerrit Valentijn. Zij zag
namelijk kans om den ouden man voor 'n bedrag van
f 64.50 te bestelen, door in Februari en Maart te samen
dit geld te kapen uit een blikken bus. waarin de heer
Valentijn zijn kapitaaltje tot een totaal bedrag van
f 100, bewaarde.
De heer Wiggers adviseerde een voorw. straf voor
het welgedane Hitleriaantje. Zij kan te Doorn (bij den
ex-keizer soms?) in betrekking komen! Fraulein was
tot alle concessies bereid! Gelukkig!
Eisch 8 maanden gev. voorw. met 3 jaar proeftijd.
Mr. Winkel refereerde zich.
Vonnis conform eisch.
De dame ging direct op stap naar Doorn!
Trekking van Maandag 29 Mei.
5e klasse 9e lijst
No. 4288 f 100.000.
Na 1593 f 2000.
No. 5997 t 1500.
Noe. 942 10924 11795 17472 en 18825 ieder f 1000.
Nos. 28 1074 11979 17245 19578 leder f 400.
Nos. 1881 1957 3629 9316 9561 19570 19706 ieder f 200.
Nos 25 2855 4375 4906 9670 10690 15526 ieder f 100.
Prijzen van f 70.
38 39 40 68 69 204 372 460
471 534 668 694 778 841 851 908
1191 1276 1339 1341 1354 1555 1622 1973
1989 2018 2222 2321 2353 2424 2541 2641
2748 2758 2955 3010 3029 3074 3082 3146
3335 3372 3398 3488 3498 8659 8757 3764
4008 4079 4271 4292 4464 4526 4548 4603
4654 4686 4688 4721 4749 4749 4892 4941
4969 5004 5052 6055 5057 5103 5164 5367
5445 5451 5517 5633 5676 5725 5754 5791
5919 6018 6090 6177 6199 6274 6279
6352 6497 6617 6805 6909 6943 6961 7141
7146 7188 7249 7281 7351 7506 7523 7658
7697 7741 7785 7824 7868 7876 7933 8137
8195 8284 8250 8279 8404 8512 8640 8742
8782 8804 8922 8937 8978 9049 9100 9120
9191 9431 9459 9575 9608 9790 9900 10071
10164
10175
10365
10395
10488
10624
10695
10758
10786
10822
10823
10987
11460
11470
11534
11596
11641
11896
11806
11908
12170
12172
12325
12488
12804
12854
12889
18060
13062
13336
13343
13469
13560
13561
13601
18664
13686
18744
13870
13962
13986
13992
14031
14038
14435
14460
14774
14835
14841
14888
14943
15073
15293
15388
15392
15395
15396
15528
15563
15630
15664
15688
15737
15758
15893
15936
15975
16060
16153
16171
16186
16684
16895
16983
17026
17397
17405
17454
17615
17742
17842
17846
17892
18040
18116
18242
18245
18286
18309
18383
18420
18635
18700
18798
18876
18955
19142
19284
19320
19408
19520
19714
19T15
19577
20021
20275
20384
20386
20618
20552
20763
20770
20862
haar belang ln. Zij voelde dat, in zekeren zin. zij en die
woestijn elkander toebehoorden. Het was haér woestijn,
zij deelde in de sombere stemming die daar heerschte.
Zij begreep de geduldige verwachting van die eenzaam
heid... Iets van de geheimnis die over de Woestijn ge
spreid lag, gaf ook aan haar leven zin en geur. En in
haar binnenste leefde Iets dat een antwoord kon zijn op
al de roepstemmen die daar oprezen. Het was haar
woestijn, zij vreesde ze, haatte ze en had ze lief.
Wel menigmaal gebeurde het dat Barbara, over die
heuvelen en dalen starende, hun geheim trachtte te
doorgronden. Wie was zij? Wie was haar familie? Wat
was de naam die haar van geboortewege toekwam
Wat was het leven waaraan de woestijn haar ontrukt
had? Maar nooit was er een antwoord gekomen uit dien
ontzagwekkenden „Palm van Gods Hand."
Dienzelfden namiddag, toen Barbara haar tocht onder
nomen had, volgde een man met onvermcc.ien, veer-
krachtigen tred het wegspoor dat over dc M-sa naar
San Felipe leidde. Het was een man van mee.: !an ge
wone lichaamslengte en zijn gestalte was zoo i-ceklg
en Blank dat het haast scheen, alsof zijn lichaam hoofd
zakelijk samengesteld was uit beenderen die los aaneen-
verbonden waren en steenharde spieren. Zijn mager en
ruig gelaat was verbrand door de zon en had de kleur
van een lederen zadel. Hij droeg een katoenen broek,
oen gordel, hooge rijglaarzen, een grijs flanellen hemd en
een slappen hoed en over zijn vierkante schouders hing
de riem van een kleine waterkruik. Zijn lange beenen
droegen hem met een wonderlijke snelheid over den
grond zoodat, nog eer Barbara het huis van de Mexica
nen verlaten had. onze voetganger reeds den lagen
heuvel bereikt had bij het begin van den hollen weg.
Met een opmerkenswaardige gemakkelijkheid besteeg
de man de ruwe, stelle helling van den heuvel. Daar
aangekomen, koos hij zich een rotsblok uit dat tot rusten
noodde, zette zich daar neder en vergastte zich aan het
schouwspel dat zloh voor zijn oogen over een afstand
van vele mijlen ontrolde tot den purperen bergmuur in
het westen. Hij zat daar zoo onbewegelijk en ging zoo
geheel op in het landschap dat hij niet moede werd gade
te slaan, dat een hoornpad die bij zijn nadering onder de
rots gevlucht was, weer te voorschijn kwam, en zich
zelfs tot dicht bij zijn voet waagde, terwijl een hagedis
die tegen de rotswand kroop, bijna zijn schouder aan
raakte.
Wordt vervolgd.
