Barbara Worth
Neutrale Bond.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
TANGEND IJK
OUDKARSPEL.
Zaterdagavond vergaderde de afdeeling van den
Neutralen Bond ten huize van den heer C. Vis.
Een flink aantal leden was aanwezig.
De Voorzitter, de heer N. Kaan, opende de verga
dering met een woord van welkom. Spr. deelde me
de. dat het Bondsbestuur het noodzakelijk had ge
acht, dat de leden eens met elkaar spreken. De op
brengsten der bedrijven zijn nog teleurstellender dan
was verwacht. Men heeft geen ontvangsten van be-
teekenis, terwijl de bedrijven toch hun uitgaven
■hebben. De ondergang van den tuinbouw is wel na
bij. Eerst was de hoop nog gevestigd op de confe
rentie van Londen, welke hoop echter in rook is ver-
jvlogen. Men heeft daar besloten, dat de conferentie
Lwordt uitgesteld, doch dat alle landen zichzelf zul
len trachten te redden. Wat dit voor Nederland be-
lieekent, laat zich denken. Van export kan niets
komen. De handel is dood. Alles lijkt wel dood.
Voorzitter verheugde zich over de goede opkomst
der leden, wat een bewijs is, dat dit met deze afdee
ling nog niet hel geval is.
De notulen werden door den secretaris, den heer
D. Wonder, voorgelezen en onveranderd vastgesteld.
De secretaris deed voorlezing van het door den
Neutr. Bond naar aanleiding der buitengewone ver
gadering van Hoorn aan den Minister gezonden adres
ter verkrijging van verlaging der sociale lasten, de
instelling van een Rijkscirculatiebank, de voorko
ming van executoriale verkoopingen en de afschaf
fing van grond- en personeele belasting.
De vergadering ging met den inhoud accoord
Een meeting.
Het kringbestuur heeft besloten, dat in samen
werking met de R. Katholieken een meeting wordt
gehouden te Noordscharwoude
Voorzitter geloofde, dat de regeering ten slotte zal
begrijpen door den aandrang van de organisaties,
hoe de toestand m Noordholland is. Spr. vroeg het
oordeel der vergadering over de meeting. Spr. was er
voor, dat het evenals in dc Streek n Kennemerland
zou doorgaan en dat allen er aan mee willen werken.
Men moet allen heen gaan.
De leden stemden met de woorden van den Voor
zitter in.
Voorzitter deed eenige mededeelingen omtrent de
regeling van de meeting en demonstratie. Er wordt
één lijn getrokken met den L.T.B., al zal apart wor
den vergaderd.
De heer G. IJff deelde nog eens tnede, dat in ver
band met de personeele belasting „per afdeeling"
bezwaren moeten worden ingeleverd. Spr. zou een
vertrouwenscommissie in willen stellen voor de be
handeling dezer belasting.
Voorzitter merkte op, dat men de personeele be
lasting niet behoeft te betalen in geval van on
macht, of indien men geen inkomen heeft gehad.
Doch er is nog wel eens verschil van opvatting bij
de verschillende belastinginspecteurs. Het bestuur
•taat echter gereed om voor de leden, die denken, er
voor in aanmerking te komen, op te treden.
Na eenige besprekingen besloot men het aan de
bestuursleden op te dragen.
Uit de vergadering werd gevraagd, ol men de be-
lastingbrieven niet en bloc kan terugzenden, waarop
de Voorzitter, antwoordde dat er voor de personeele
belasting nu een weg open staat, welke afdoende is.
Spr. wilde dien weg bewandelen.
Bespreking toestand.
De Voorzitter wees op den slechten toestand. Als
men de akkers bekijkt, zal er dezen winter zeer wei
nig kunnen worden verkocht, omdat er niet wordt
geteeld. Daardoor zal er van een eventueelen steun
volgens de Steunwet niet veel naar N.-Holland ko
men, omdat deze Steunwet is vastgesteld op het te
leveren gewicht. Spr. voorzag een debacle. Alles hangt
af van den te maken prijs en den toeslag. De prij
zen kan men niet beinvloeden, aan den toeslag kan
men wel iets veranderen. De 5 millioen kan wel ver
hoogd worden, doch zal ook de uitkeering anders
moeten worden geregeld.
De heer C. Borst Pz. merkte op, dat er in de ver
gaderingen nooit wat wordt gezegd. Het moet steeds
van de bestuurstafel komen. Als men op straat
komt, of met de neringdoenden spreekt, komt er wel
nets anders uit. Spr. wilde er niet veel over zeggen,
omdat er wel eens werd gezegd, dat de vergaderin
gen slechter werden bezocht, doordat er wel eens
een kibbelpartijtje was. Spr. vond het niet goed, dat
er werd gekocht zonder te betalen. Spr. wilde het
oplossen zooals te Warmenhuizer» en naar het Arm
bestuur gaan. Men is verplicht om er voor te zorgen
dat men brood in huis krijgt.
De heer G. Ameling zeide, dat de burgemeester
hun naar het Crisiscomité heeft gestuurd. Naar het
Armbestuur kon de burgemeester hun niet verwij
zen.
Voorzitter deelde mede, dat men zelf naar het B. A.
moet gaan. Spr. haalde als voorbeeld aan, hoe men
het nog te veel „aan ziet"., hoe men ln St. Pancras
met z*n twee-en-twintigen naar het B. A. wilde gaan,
FEUILLETON.
Dooi
HAROLD BELL WBIGHT
43.
Horace P. Blanton die te midden van deze opwinding
•cheen te groeien en te bloeien, had niet over gebrek
aan hoorders te klagen, nu hij ln daverende volzinnen
sprak van zijn vriend Jefferson Worth en van al het
geen „wij" tot atand hadden gebracht en dit met een
veelbeteekenende zinspeling op al de groote dingen
die „wij" nog zouden verrichten. De aanblik van den
grooten Horace P. In al de glorie van zijn witte vest,
trwjjl hij een gezelschap van overblufte nieuwelingen
door de atad rondleidde en met vorstelijke gebaren
bun opmerkzaamheid vestigde op „ons" Opera-gebouw,
„onze bank, „onze" electrlsche centrale, die aanblik
was in één woord onvergetelijk. Hem met gezag te hoo
ien «preken over iedere kwestie die met de onderne
ming van het Koningsdal ln verband stond nu over
den waterstand van de rivier twee jaren vóórdat de
eerste opneming had plaats gevonden, straks de toe
komstplannen van Jefferson Worth, ook wel de che
mische eigenschappen van den grond, de wensohe-
Hjkheld van het besproeien van klaver en de verschi
llende vruchten en groenten die zloh het best aanpasten
san het klimaat, het was even leerzaam als belang
wekkend
Toen met den spoorweg een aanvang werd gemaakt
vestigden Barbara en haar vader zich opnieuw In King
■ton en zoo vaak het Horace P. Blanton gelukte zich
van zijn zware plichten vrij te maken, deed hij al zijn
best, zich bij de dochter van Jefferson Worth aange
naam te maken. Het was bijna onmogelijk zich te ver
gissen hetzij ln zijn voornemens, hetzij ln zijn onver
stoorbaar zelfvertrouwen.
Het was een van de namiddagen die de man met
het witte vest in den huize Worth doorbracht, waar hij
zlchzelven voor onmisbaar scheen te houden. Pablo
kwam van het Zuid er-Centra al District en zocht de
Senorita. De Mexicaan sprong van zijn paard, man
maar dat er slechts „acht" ztin gegaan. De ande
ren bleven thuis. Dat gaat niet goed Er moet actie
komen. Men moet gelijk worden gesteld met vol
waardige arbeiders. Men moet weer naar den minis
ter en den regeeringscommssaris, die een betere
pleitbezorger voor den tuinbouw kan zijn. Er moet
meer steun komen.
Doordat Duitschland zichzelf wil helpen, zal het
misschien noodig zijn, dat er andere cultures ko
men. Die ..belt' moet. weg. Men moet schouder aan
schouder staan om de volle 100 van de richtprij
zen uitbetaald te krijgen.
De heer Maars wilde er het volgend jaar mee uit
scheiden aardappelen te verbouwen, als men geen
zekerheid had een loonenden prijs te zullen ontvan
gen. Acht van de tien kunnen er niet meer betalen.
De heer Bakker merkte op, dat men het dan wel
van de geveilde producten zal afhangen, zooais reeds
is gebeurd.
De Voorzitter wes op de moeilijke taak van de
tuinbouwers-leden van de adviescommissie, Er zijn
er maar 5 van de 17 lid van der standorganisaties.
De andere zijn ambtenaren en tuinbjuwconsulen-
ten. Men komt steeds in conflict met de 5 millioen.
De voormannen hebben hun best gedaan, maar
stuitten af op een ijzeren muur.
STRAFZITTING VAN VRIJDAG 28 JULI.
EEN INGEWIKKELD VERKBBRSORAMA.
Heden viel mr. C. A. de Groot het voorrecht ten
deel met den Kantonrechtershamer te mogen Jonglee-
ren en viel Z.Ed. al direct met zijn neus ln 't vet bij
de behandeling van de eerste zaak, die bleek te zijn
een bij uitstek taaie nog niet gare kluif en dus moei
lijk te beknabbelen. Het snoeperige demonstratie-speel
goed. dat ge ruinven tijd in de kinderkamer van het
Kantongerecht was gedeponeerd, was vandaag weer
ln gebruik gesteld en het was een lust om te zien,
met welk Intens genot zoowel kantonrechter als amb
tenaar en belanghebbende justitiabelen zloh aan dit
abelspel van den verkeersweg overgaven.
Het betrof hier dan een met moeite voorkomen aan
rijding op den Frleschen weg tusschen een autobus uit
Oudkarspel en een Shellwagen, waarmee de bestuur
der Adr. H. uit Alkmaar, een stlletaanden luxe-auto
wilde passeeren. Juist op het eritleke oogenbllk, dat
vanuit den Munnlkenweg de autobue, door hem niet
opgemerkt, in aantocht was. Een krachtig remmen
van belde zijden kon een noodlottige carambole nog
tijdig voorkomen. De Shell-chauffeur had echter meer
op zijn qul vlve moeten zijn en werd veroordeeld tot
f 15 boete of 15 dagen.
Noordscharwoude
DE ONWETTIGE WAPENDRAGER.
De zuurkool fabrikant Pieter V. uit Noordscharwoude
had op 21 Juli een oud twee-loopsch Jachtgeweer door
het dorp gesjouwd, zonder daartoe gerechtigd te zijn.
De bedoeling was dat zijn bed rijf sboer daarmede de
musschenjacht zou beoefenen, doch de wapenwet kent
geen bedoelingen en werd de heer V. veroordeeld tot
f5 boete of 5 dagen. De oude spuit, aanvankelijk ver
beurd verklaard, mag hij terug halen.
Medembllk.
MBDEMBLIKKBR VUILNIS MEER WAARD DAN
DE ALFGMAARSCHIE JUSTITIE.
Een onmisbare getuige ln een politlerechterseaakje.
betreffende diefstal van een doodgemepte eend contra
'n paar Ingezetenen van Medembllk, de exploitant^ van
de vulesophaaldlenst aldaar,. wits alstoen; op ^McL
zonder geldige redenen afwezig, zoodat de zaak moest
worden aangehouden, tot groote en begrijpelijke erger
nis van den Officier, die niet aarzelde acte te vragen
en een vervolging ln te stellen
De nalatige getuige stond dan ook heden terecht en
beweerde destijds te zijn verhinderd, omdat zijn vader,
die 'n hartkwaal heeft, dien dag niet capabel was, om,
zooals was afgesproken, zijn werk waar te nemen. Een
werkloos persoon bedankte voor het aanbod, tegen
een belooning van 4 gulden de taak van den opgeroe
pen getuige over te nemen, waaruit men kan oonclu-
deeren, dat de werklust ln Medembllk ook al niet
buitensporig groot Is.
Intusschen was de getuige bang voor ongenoegen
met den burgemeester en werd aldus het Medemblik-
ker straatvull niet achter gesteld bij den oproep der
justitie, 'n feit, waarover heden de ambtenaar zijn ver
ontwaardiging te kennen gaf. Evenwel werd rekening
gehouden met de moeilijke positie van den overtreder
van artikel 444, gericht tegen het gezag en het maxi
mum, een geldboete van f 60, voor ditmaal gereduceerd
tot f 4 of 4 dagen. Zeg nu eens, dat ze ln Alkmaar niet
lief zijn!
Medembllk.
40 POND PALING OP DE VLUCtHT. 20 POND GE
CREPEERD, DE HOND GEWOND EN DE KAR
KAPOT!
Een reuzeslechte dag had op Woensdag 14 Juni het
bekende, oude, maar nog zeer krasse palingboertje J-
hoorde het geluid van zijn sporen terwijl hij over het
voetpad ging. Hij naderde Barbara en bij zijn begroe
ting scheen het bijna dat hij met zijn hoed den grond
wlldevegen. En intusschen wierp hij een vragenden blik
op de statige gestalte van Horace P.
Barbara beantwoordde zijn groet In het Spaansch,
waarop zij ln het Engelsch liet volgen: „Pablo, dit ls
mijnheer Horace P. Blanton... Mijnheer Blanton, dit 1«
mijn vriend Pablo Garcla."
De blanke man beantwoordde de kennismaking met
een vorstelijk gebaar.
De Mexicaan liet even zijn witte tanden zien «n
zeide toen: ,Jk heb al vroeger het genoegen gehad
mijnheer te ontmoeten. Ik heb mijnheer dikwijls op
straat hooren spreken." En tot Barbara vervolgde hij:
„Senorita, ik kom zoo vlug mogelijk hierheen om
Senor Worth of Senor Lee te treffen,... Is het ver weg
waar zij nu te vinden zouden zijn?"
Eer Barbara kon antwoorden, zeide de groote man
met de «tem van een machthebbende: „U kunt ze bij
den ontworpen spoorweg vinden ergens tusschen hier
en Deep Wel!. U hebt de afbakening maar te volgen
en u kunt niet missen."
Pablo had kunnen meenen dat het onderhoud hier
mee geëindigd was. Maar hij hield zich, alsof Blanton
niets gezegd had en bleef op het antwoord van Barbara
waohten. „Ik weet werkelijk niet waar zij zijn, Pablo.
Misschien doe je het beet hier op ze te wachten. Er
la toch geen onraad?"
De Mexicaan haalde zijn schouder» op en zag van
ter zijde naar den man die ln hun gezelschap was.
„Ik kan het niet zeggen, Senorita. Er ls geen ongeluk
gebeurd, maar het was tooh beter dat ik hierheen
kwam."
„Wat ls er, mijn vriend," viel Horace P. hem !n
de rede. „Zoodra mijnheer Worth terugkomt zal lk
hem er over spreken. Het ls niet noodig dat je Miss
Worth daarmee lastig valt."
Het kleine muiltje van Barbara tikte zenuwachtig
op den grond, ofschoon men van Barbara niet kon be
weren, dat zij een zenuwachtig peraontjes was.
Pablo antwoordde koel: „Ik kom hier om Senor
Worth of Senor Lee te spreken. Wanneer Senorita
vindt dat lk haar lastig val, dan verandert dat de
zaak."
Barbara sprak: „Breng je paard naar de achuur,
Pablo en kom dan binnen. Ik weet dat je sinds van
morgen niets gegeten hebt en Je ziet er vermoeid en
uitgeput uit, Ynez ls niet thula, maar lk zal wel let»
De heer L. de Wit wilde de bedrijven stil leggen.
De heer Wonder voor hen, die minder dan f 600
inkomen hebben, gas en electrisch vooi half geld.
Den heer C. Borst deed het genoegen, deze teeke
nen van verzet te hooren. Men heeft ons aanstonds
niet, meer noodig. Als we ophoud n hebben we geen
recht meer. We moeten doorwerken en actie voe
ren. We moeten trachten tuinder te blijven. Anders is
de toekomst de Zuiderzee.
Er gingen stemmen op om tarwe te verbouwen met
dubbelen steun. Daar is de regeering misschien wel
voor, omdat dit op den consument wordt verhaald.
Ook voor verbetering van het land zou dit goed zijn.
De heer C. de Vet zeide, dat verscheiden tuinders
briefjes van de gemeente hadden gekregen, dat zij
hun landhuur moesten betalen, dat ze anders zouden
worden vervolgd. Hij vroeg zich af wat voor men-
schen daar zitten. Wij doen ons best om ze van het
land af te helpen en nu zal men worden vervolgd
door de eigen gemeentcleiding.
Voorzitter antwoordde, dat men daar wel moest
schrijven, doch was het er mee eens, dat het wel op
menschelijker manier kon.
De heer D. Bobeldijk wees er op, dat er iets moet
gebeuren. Er moeten spijkers met koppen worden
geslagen.
Karnemelk uit Winkel. Rijdende met zijn kronkelende
en glibberige negotie in zijn hondenkar, op den Hee-
renweg onder Oudorp, werd hij aangereden door F. B-,
de chauffeur van de Medemblikker bua en kreeg zijn
kar een Carnera-knok vloog tegen 'n boom, het groot
ste gedeelte paling te water, de hond zwaar bezeerd
en de kar aan mooten, het was 'n heele consternatie!
Later op den dag bezweek ook nog het restant on
verkochte paling tot overmaat van ramp.
De soha was zóó groot, dat de kantonrechter er zich
niet mee kon bemoeien. De oorzaak van al die misère
erkende wel eenige schuld, doch had óók nog de onmis
bare excuses bij de hand. Het was echter bovenal zijn
goede ohauffeursreputatie, die den kantonrechter be
woog in easu slechts f 8 boete of 8 dagen op te leggen.
Als papa Karnemelk echter „lood" wil zien, zal hij den
deurwaarder moeten engageeren!
Alkmaar.
DE GEBARENTAAL VAN DEN CHAUFFEUR NOG
NIET MACHTIG.
De chauffeur Willem L. uit Oudorp in dienst van de
Alkmaar Packet, bestuurde op 31 Mei 'n vrachtauto uit
den tijd van Willem III, waaraan onder meer ook de
richtingaanwijzer ontbrak. Toen hij nu eensklaps den
Kennemerstraatweg wilde oversteken, was zijn mimiek
zooals gebruikelijk, niet te begrijpen en verrastte hij
volkomen den heer Jac Met, die niet meer kon verhin
deren dat hij met zijn wagen tegen het oude vrachtve
hikel oprende, met het droevig resultaat, dat radiator,
koplampen en spatbord tot purée werden gestampt.
De vlugge verzekering heeft zich tot dusverre getoond
een sterke voorstandster te zijn vanl „non Interventie".
Wat den chauffeur betreft, wiens kennis van de ver
keersteekenen blijbaar was bijgebraoht door een ande
ren leeraar dan van kantonrechter en ambtenaar, deze
werd veroordeeld tot 8 sjoof of 8 dagen.
Castrlcum.
HAAR HERSENS BIJNA GEKRAAKT EN NOG 4
GULDEN BOETE OM VERDER OP TE FRISSCHEN.
MeJ. Anna V., werkzaam op „Duin en Boech", zag,
gezeten op haar rijwiel, op 12 Juni op het stationsplein
te Castrlcum eensklaps als een razende duplodocus de
autobus van Bakkum aan zee op Zich toekomen. In
haar doodsangst beging zij de domme streek van links
uit te wijken en door die onhandige manoeuvre kwam zij
Juist in hevige botsing met de busradiator, waarmede
zij werd opgeschept en zoodanig gewond, dat zij met
een schedelbreuk en gekwetst oog ln het ziekenhuis
moest worden opgenomen. De dame was thans weer
hersteld en had zich nu te verantwoorden betreffende
haar roekeloos rijden. Zij beweerde dat de chauffeur
A. v. d. Wolf feitelijk schuld had aan de aanrijding en
links had gereden, doch kon deze tenlastelegging niet
aannemelijk maken.
In verband met het reeds toegebrachte leed was Mr.
de Groot clement en strafte met slechts 4 gulden of 4
dagen.
Helder.
ZIJN REIS WAS NIET TEVERGEEFS.
De heer Jac. P., chauffeur van de Heldersche expres
zou op 'n nacht onder Sohoorl op den Heldersohen weg
omtrent 12 uur zijn betrapt zonder brandend achter-
lioht te hebben gereden. De heer P., aelf present om
zijn baantje schoon te vegen, snapte geen bal van die
bekeuring, aangezien hij gewoonlijk om half 11 Den
Helder binnenrijdt Vermoedelijk berustte dus het pro
ces op een abuis en werd de comparant royaal vrijge
sproken.
He «rbu go waard.
HET SPEL DES TOEVALS.
Toevallig snapte de rijksveldwachter H. Viseer den 20-
jarigen tuinder op nonactiviteit, Joh. W„ Juist op 't
moment, dat toevallig om kwart voor elven 's avonds op
den Middelweg zijn rijwiellantaarn den geest had ge
geven. Het ls merkwaardig hoe het toeval bij dergelijke
gelegenheiden een hoofdrol speelt. Maar de wet houdt
er geen rekening mee: 8 gulden of 2 dagen! Flnltum.
voor Je vinden. dan kun je uitrusten totdat mijn
vader komt."
Pablo ging heen en Barbara stond van haar stoel op
en zeide: „U excuseert mij, mijnheer Blanton."
„Duldt u dat zoo'n lummel onzen namiddag bederft?"
vroeg hij op een toon van beleedlgde majesteit.
Het meisje lachte hartelijk. „Als u eens wist hoe
grappig u is, wanneer u uzelf zoo opblaast en voor
koninkje speelt! Wat bedoelt u met „onzen" namid
dag? Wat daarvan overblijft, komt Pablo toe. Ik ga
eerst een kleinen maaltijd voor hem gereed zetten en
dan houd lk hem verder gezelschap totdat mijn vader
komt. Wanneer u dat wilt, moogt u gerust blijven,
maar ik zeg u vooruit dat wij Spaansch spreken."
Het aangezicht van Horace P. Blanton sprak van
kwalijk verholen ergemis.Hij stond op, ging tot haar en
bleef vóór haar staan met oogen waarin hij zijn beet
deed Iets van hemltende teederheid te leggen. Er. met
een stem die ovewol was van honingzoete beminne
lijkheid, begon hij: „Miss Worth... Barbara... ik..."
„Mijnheer!"... Wanneer Barbara het woord op hem
had afgeschoten met den revolver van Texas Joe, had
het niet beter doel kunnen treffen.
„Ik vraag u vergiffenis, Miss Worth," stamelde
hij. „O, zeker, zeker... u hebt gelijk... Uw dienaar,
Miss Worth"...
En dichter ls het Horace P. Blanton nooit gegeven
geweest het doel te naderen, waarvan hij meende zoo
zeker te zijn.
Weinige oogenblikken daarna verhaalde Pablo haar
de reden van zijn komst ln Kingston. Een vriend en
landgenoot van hem die bij de Koningsdal maatschap
pij werkte, had een gesprek afgeluisterd van den di
recteur van die maatschappij en den hoofdingenieur
die tezamen het werk Inspecteerden van het Centrale
Kanaal. En Pablo herhaalde wat zijn vriend hem ver
teld had.
„Mijnheer Holmes zeide: Het kanaal wordt gegraven
waar de staken geplaatst zijn. Mijnheer Burk: Neen,
u moet dien anderen koers nemen... Maar op die
manier blijft de Centrale acht mijlen op zijde. Die
Centrale is een zaak van mijnheer Worth en niet van
ons. Mijnheer Holmes antwoordt: Daar zal lk mij
nooit toe leerven. Waarop mijnheer Burk zegt: Best.
dat kost je je baantje. Greenfield zegt dat het kanaal
daar moet komen. Het is een bevel. Toen zijn zij
verder gegaan en mijn vriend heeft mij alles verteld.
Ik dacht dat het goed zou zijn, dat mijnheer Worth het
•wist."
De heer A. Swager wilde de regeering eens een
weinig actiever maken op het gebied der handelspo
litiek, wijzende op de laksche houding, die men aan
neemt tegen verschillende invoerbelemmeringen in
het buitenland.
Voorzitter zeide, dat de regeering wel het recht
had maatregelen te nemen, doch dat men het niet.
kon, omdat men op het buitenland is aangewezen.
De heer G. IJff merkte nog op. dat de menschen
door het Armbestuur moeten worden geholpen. Zij
die denken dat het voor hen noodig is, kunnen bij een
der bestuursleden komen, dan zal er voor hen wor
den gewerkt. Ook zullen de bestuursleden zelf in
hun omgeving uitkijken naar zulke personen.
Daarna sluiting.
W1ERINQERW AARD
Vrijdagavond vergaderde de Vereeniging Vrije
Liefdadigheid, onder leiding van den heer C. Haring
huizen. Aanwezig slechts 5 leden. Voorzitter drukte
zijn spijt uit dat van de ruim 100 leden zoo weinigen
aanwezig zijn.
De door den heer H. Sijbrands voorgelezen notulen
worden onveranderd vastgesteld.
Uit het halfjaarlijksch verslag van den secretaris
hebben we 't volgende aangeteekend: Aan 8 perso
nen werd verstrekt 1037 L. melk tot een bedrag van
f7850, middelprijs 7Vfe cent; aan 3 personen 543 eie
ren tot een bedrag van f 18.43, middelprijs 3,4 cent;
aan 29 personen brandstoffen voor f26.80 en voor
f2.70 aan vleeschwaren. De finantieele toestand ia
gunstig. Het ledental was met 7 personen achteruit
gegaan, waarover voorzitter zijn leedwezen uitspreekt.
De tijdsomstandigheden zijn wel niet best, doch voor
een vereeniging als „Vrije Liefdadigheid" is 't toch
jammer.
De heeren J. Koomen en H. v. d. Woude, die pe
riodiek moeten aftreden als bestuursleden, werden
met algemeene stemmen herkozen.
Hierna sluiting.
OOGONDERZOEK* INRICHTING
GROOTSTE KEUZE BRILMONTUREN EN GLAZEN
SPECIALE REPARATIE-INRICHTING
W. C. VAN GEELEN
GEDIPLOMEERD OPTICIEN - REFRACTIONIST
LAGEZIJDE B 40 TEL. 26. SCHAGEN.
OOGONDEP/OEK GEHEEL GPATIS
WINKEL
Begunstigd door buitengewoon mooi zomerweer zijn
de «ohoolfeeeten gevierd en buitengewoon is er door de
jeugd genoten. Het waren de lang verbeide dagen,
voorafgaande aan de groote vacantle.
Donderdag gingen de 3e en 4e klasse naar Bergen
en Schoorl en Egmond aan Zee, en hoewel het warm
was, hebben zij zich kostelijk vermaakt in duin en boech
en niet minder aan het heerlijke strand.
De 5e klasse ging dien dag naar IJmuIden. Ook daar
ls volop genoten en een attractie van IJmuIden is de
laatste jaren een watertochtje langs de sluizen en de
havens, en vooral nu met de warmte, was dit tochtje
zoo aantrekkelijk en later bet verblijf aan het strand.
Vrijdag was de dag voor de grootsten en de kleinsten
De grootste leerlingen gingen reeds tijdig van huis per
HA.B.O.-reiswagsn, naar Amsterdam. Allereerst werd
een bezoek gebracht aan Artle en aquarium, waar veer
belangstelling beetond voor dieren en vlsachen, waar
de kinderen wel van geboord hadden, doch die het mee-
rendeel nog nooit gezien had.
Vandaar werd een bezoek gebracht aan Schiphol, het
kruispunt van het meest moderne wereldverkeer, de
luóhtvaart. Dat was wel iets dat hun bewondering af
dwong, het kotoen en gaan van het eene land naar het
andere. Het snorren der motoren, het zich losmaken
van den grond, dat maakte, indruk.
Opgewekt en voldaan werd de terugtocht aanvaard.
Inmiddels werden des nemidadgs de kleinsten, de
eerste en tweede klas, onthaald ln de zaal van den
heer Laan, waar leuke kinderspelletjes werden ge
daan en waar ln het bijzonder het vrouwelijk deel van
het onderwijzend personeel zich verdienstelijk maakte,
Tusschen de spelletjes door ontbrak het niet aan ver
snaperingen en moegespeeld en verrijkt met nog een
cadeautje, trokken ze omstreeks vijf uur huiswaarts
Voor de geleiders en de deelnemers waren het mooie
dagen, en de goede zorgen voor de hun toevertrouwde
kinderen deed alles vlot verloopen en Juichende ver
trokken, werden allen weer Juichende teruggevoerd'
naar de hunnen, die als bij gewoonte, de uittocht en de
terugkomst hebben bijgewoond,
Dankbare herinneringen voor de deelnemers blijven
hun bij en verhoogen het genot waarmede de groote
vacantie le Ingeluid Doch hoewel geen deelnemers,
toch gevoelen we ons dankbaar ten opzichte van hen,
die de zorgen op zich namen, ten opzichte van hen,
die de gelegenheid daarvoor wist te geven 't Is de af
deeling van Volksonderwijs die telken jare, daarvoor
door goedgezinden In de gelegenheid gesteld, heit rege
len der schoolfeesten ter hand neemt, laten wij mede
help«n dit getal goedgezinden op pijl te houden en op
te voeren, opdat Volksonderwijs ln de gelegenheid
blljve, de schdolgaande Jeugd deze zonnige blijde dagen
blijvend te kunnen verzekeren
Den volgenden morgen bracht Worth een bezoek
aan den directeur van de Koningsdal-maatschappij.
„Mijnheer Burk, lk hoor dat u voornemens :s de
richting van ons Centraal Kanaal te veranderen."
„Ja, dat ls zoo."
.jMaar u hebt u te houden aan mijn contract met
uw maatschappij."
„Daar zullen wij ons ook aan houden, mijnheer
Worth. Dat contract spreekt alleen van een zekere
hoeveelheid water die wij In uw kanaal moeten leve
ren. Maar geen enkel woord daarvan verplicht on«
voor dat kanaal een verplichte lijn te volgen."
TWEE EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Mei vereende krachten.
Kingston was een kokende, ziedende, stroomende
vulkaan van gloeienden toorn, brandende verontwaar
diging en vlammend verzet. Kingston vloekte, raasde,
stormde en blaakte van moed en dapperheid. Kingston
werd bedrogen en belogen, verraden en beleedigd en
bespot. En de onnoembare ellendeling, de verachte
lijke misdadiger, de gewetenlooze dobbelaar die King
ston ten verderve had gebracht was Jefferson Worth.
Het ls tot den huldigen dag onbekend gebleven wie.
hét nieuws had aangebracht dat op een afstand van
zeven mijlen van Kingston het werk aan den spoorweg
was stopgezet en de kampen met hun voorraad van
materiaal verdwenen waren. Waar nog zoo kort ge
leden een rustelooze bedrijvigheid was gezien. zoo
luidde de jobstijding, daar heerschte nu de stilte
des doods. Kort daarna werd het bekend dat ten zui
den van Deep Well de aanleg geregeld voortgang had
en verderop gestadig vorderde.
Terwijl Kingston aldus giste en vroeg en redetwist
te, ging de mare van mond tot mond dat de werk
ploegen hun kamp twaalf mijlen oostwaarts verplaatst
hadden en dat één lijn van staken den weg naar Bar-
ba aangaf en een andere lijn naar het knooopunt van
de Southwestern ln Deep Well heenwees.
Toen beseften de verschrikte gemoederen de waar
heid van den rampspoedlgren toestand en ontwaakten
zij uit hun droom. In de lijn van den ontworpen spoor
weg die recht en strak naar Kingston leidde, was nu
op een afstand van zeven mijlen een buiging aange
bracht, die den spoorweg twaalf mijlen van Klngsto-
verwijderen zou 'en regelrecht op Barba afging.
Wordt vervolgd.
