Geld koopt alles
BloembollenveUïngsver. „West-Friesland"
te Bovenkarspel.
Treinongeluk bij Luik.
Aardbeving in Joego-Slavië.
Overval op een bank.
Een kordate geestelijke.
Limburgsche mijnen Zaterdag niet in
bedrijf.
Kort
verhaal
met den steeds slechter wordenden toestand, niet is
bet mijn bedoeling te demonstreeren, maar wel om ter
bevoegde plaatse aan te dringen op. en wel op de eerste
plaats om directe uitbetaling der toeslagen, want zoo
hiermede nog langer zaJ worden gewacht, zullen zeer
velen van ons zich genoodzaakt zien den zwaren gang
naar het armbestuur te moeten nemen, want zij zijn ten
prooi aan de bitterste armoede; de door ons geveilde
producten brengen niet zooveel op dat wij het etende
kunnen houden, en doordat wij aan onze verplichtingen
inzake de verschillende betalingen niet meer kunnen
voldoen, zien wij de toekomst steeds duisterder in, en
het is daarom dat wij om deze vergadering hebben ver
zocht om te trachten gedaan te krijgen dat een onmid
dellijke steunregeling zal worden ingevoerd.
Na eenige bespreking werd goedgevonden dat een on
derhoud bij het hoofd der gemeente zal worden aange
vraagd. Voor deze bespreking werden een vijftal leden
aangewezen. Een program ter bespreking zal worden
samengesteld, en op de eerste plaats zal met de meeste
aandrang worden getracht m onmiddellijke steunverlee
ning.
De voorzitter zegt dat hij volkomen accoord gaat met
het gesprokene van den heer Hoebe, en is van oordeel
dat zoo geen onmiddellijke steun zal worden verleend,
een oproer en al wat daarmee samengaat niet zal uit
blijven.
Door enkele leden werd de voorkeur gegeven aan een
demonstratie, dan kan deb urgemeester en de andere
overheidspersonen zien hoe hoog de nood gestegen is.
want deze leden meenden dat de ernst der tijden nog
niet tot hen is doorgedrongen.
De voorzitter meent echter een demonstratie om ver-
sohillende redenen te moeten ontraden, en zegt hierin
nog gesterkt te zijn door het bericht in het NJH.D. van
heden, en meent dat een ernstige en met de meeste
aandrang gehouden bespreking met het hoofd der ge
meente de meeste kans geeft op resultaat.
Door den heer Hoebe werd dank gebracht aan het
bestuur, dat zoo spoedig deze vergadering heeft doen
houden en aan den voorzitter voor diens goede leiding.
Nadat de voorzitter een woord van dank had gebracht
voor deg roote belangstelling in deze vergadering en
voor de groote belangstelling in deze vergadering en
•luiting overgegaan.
OUDE N1EDO P P
Bevolking over de maand Juli 1933:
Ingekomen: Jacoba Heinis van Amsterdam, Aaltje
Kwakman van Amsterdam; Adrianus van der Fluit
van Schoorl; Cornelius Petrus Jong van Medemblik.
Vertrokken: Ida Takken naar Harenkarspel, Sloot
gaard C 66.
Burgerlijke Stand over de maand Juli 1933.
Geboren: Wilhelmina Co me! ia, dochter van Gerrit
Veldman en Hendrika Maria Kazenbroot; Simon, zoon
van Jacobus Kruijer en van Cornelia Sinnige. Wilhel
mina Cornelia, dochter van Johannes van Baar en van
Johanna Borst; Petrus Nicolaas. zoon van Pieter Kieft
en Maria Apeldoorn.
Gehuwd: Geene.
Overleden: Jantje van Wachendorff van Rijn, oud
69 jaar, echtgenoote van Nanna Davids.
Gedurende de maand Juli werd bij de R.K. Coop.
Boerenleenbank te Zijdewind aan spaargelden inge
bracht f 10478.56, teruggehaald f 2454.13, terwijl aan
voorschotten werd afgelost f 2967.41.
Naar wij vernemen, gaat de heer J. Buisman.
Kantoorhouder der posterijen alhier, op 1 September
a-s. met pensioen (wachtgeld). De heer Buisman heeft
dan bijna 30 jaar dit kantoor waargenomen.
Inplaats van hulppostkantoor wordt Oude Niedorp
•en poststation. Het blijft in hetzelfde pand te Verlaat
gevestigd.
W I E R 1 N G E X
DEN OEVER,
Ove rwerkverguiining.
Door den Hoofdinspecteur van den Arbeid, hoofd van
het 6e district der Arbeidsinspectie te Haarlem is aan
de N.V. Maatschappij tot Uitvoering van Zuiderzeewer
ken ten behoeve van het storten van beton voor bestek
182 Genie vergunning verleend op 3 en van 3 op 4 of 4
en van 4 op 5 Augustus 1933 door mannen van 18 jaar
en ouder arbeid te doen verricht in twee ploegen, de
dagploeg gedurende 9H uur en de nachtploeg gedurende
10 uur, een en ander onder nader daarbij bepaalde
voorwaarden.
HEERHUGOWAAFD
VEENHUIZEN,
Ons bereikte het voor de Veenhuizers ontstellende
bericht, dat de school alhier dreigt te worden opge
heven.
Zal onze school, waarmede het leven van vele inge
zetenen is samengeweven, ophouden te bestaan, de
school, die zich sedert menschenheugenis wist te
handhaven. Vele ouden van dagen hier en te Heer-
Hugowaard spreken nog met voldoening en geestdrift
van den tijd, toen ze hier school liepen en onderwijs
ontvingen van wijlen Meester Smit en Meester Pekel
haring. Moet de school, die zulk een oud bestaansrecht
heeft, verdwijnen, de school welke leven en vertier
brengt en Veenhuizen het cachet van een vriendelijk
gehucht geeft?
Zal de band, die de ouders hier door de school sa
menbindt. ruw verbroken worden?
Moeten vele kleine kleuters van 6 jaar 's morgens
en 's avonds een uur loopen om school of huis te berei
ken?
Zal de Raad onzer gemeente er toe medewerken om
Veenhuizen alle leven en fleur te ontnemen en te de-
gradeeren tot een dooden achterhoek van Heerhugo-
waard?
Zal de Raad het w ree de snoeimes der bezuiniging
ter hand nemen en Veenhuizen ernstig verwonden, of
zal hij zich zoo lang mogelijk tegen het voornemen
der hoogere autoriteiten verzetten?
Wij wachten met vrees en hope.
Z IJ P E
GEMEENTE ZIJPE.
Burgerlijke stand van 28 Juli tot en met 3 Aug. '33.
Geboren: Hendrik Hermanus, zoon van Nicolaas Fil
mer en Alida Bierman; Jacob. zoon van Harm de Veen
en Nelligje Wapstra; Cornells Petrus, zoon van Wil
helmus Petrus de Wit en Elisabeth Cornelia Schilder.
Overleden: Cornelis Roos. 68 jaar, echtgenoot van
Maartje Dekker.
Voor de 7e veiling was de aanvoer weer pl.m. 10.000.000
stuks leverbaar, waarvoor goede belangstelling bestond.
De kooplust, die nadat bekend gemaakt was dat de
Minister het mlsschattings gedeelte zal overnemen te
gen minimumprijzen, was wel iets beter. Er werden
nogal eens een keer soorten gekocht welke anders ge
woonlijk doordraaiden. Later moest echter die verbe
tering weer worden prijs gegeven.
Wij noteerden voor:
L'Aurora 12 op 1.40—1.50; idem 11—12 1—1.15; idem
10—11 0.80; Artua 12 op 1.40—1-46; idem 11—12 1—1.10;
idem 10—11 0.75—0.80; Albino 2 op 2.10—2.25; Allard
Pierson 12 op 22.20; Bar. de la Tonnay 12 op 1-
Bartigon 12 op 0.901; idem 1112 0.750.80; Bouten
d'Or 1112 1.15; Bronze Queen (Clio) 12 op 1.Bleu
Aimable 12 op 0.90; Brillant Star 12 op 140—1.60; idem
11—12 1.101.20; Boule de Nelge 11—12 2.55; Van
Berghem 12 op 1.40; City of Haarlem 12 op 1.15; Clara
Butt 12 op 0.90-0.95; idem 11—12 0.65-0.70; idem 10—
11 0.50; Oentenatre 12 op 0.9O-1; Idem 11—12 0.65—0.70.
Carrara 12 op 2.653.30; Cramoisi Brillant 12 op 1 40;
idem 1112 1.idem 1011 0.75; Couleur Cardinal 12
op 1.401.65; idem 1112 1.1.10; Couronne d'Or 12 op
2.45; idem 11—12 2.35; idem 10—11 1.70; Crimson Queen
12 op 1.40; idem 11—12 1.—; Cillinan 12 op 1.40; idem
11—12 1.—; Calypso 12 op 1.40; idem 11—12 1.—; Co
chenille Duc 1011 1.10; Dream 12 op 0.90; idem 1112
0.65; Diana 12 op 1.40; idem 1112 1.Duc de Ber-
lln 12 op 1.40—1.60; idem 11—12 1—1.15; idem 10—11
0.75—090; Edmee 12 op 0.95; idem 11—12 0.70; Euterpe
12 op 0.90; Electra 12 op 1.40—1.60; idem U—12 1—MO;
El Toreador 11—12 2.50—2.55; idem 10—11 2-10; Farn-
combe Sanders 12 op 0.901.15; FYed. Moore 12 op 1.40;
idem 11—12 1—1.10; idem 10—11 0.75—050; Flamingo
12 op 1.40; idem 1112 1.Fantasie 8.10; Generaal
de Wet 12 op 145—1.60; idem 11—12 1—1.20; Grand
Duc 12 op 1.85—2.05; Golden King 11—12 2.60; Hermaan
Schlegel 12 op 1.40—1.50; idem 11—12 1—1.10; Mr. v. d-
Hoeff 12 op 1.80—2; idem 11—12 1.40—1.70; Hobbema
12 op 1-40; idem 1112 11.10; Inglescombe Yellow 12
op 0.901.10; idem 1112 0.70; Inglescombe Pink 12 op
1.— Ibis 12 op 1.40—1.50; idem 11—12 1—1.05; La Mer-
veille 12 op 1.10; Le Notre 12 op 0-901.05; La Can-
deur 12 op 0.90; Lodewijk XTV 12 op 0.90; La Tulipe
Noire 12 op 0.90; La Reine 12 op 1-401.50; idem 11
12 1—1.05; idem 10—11 0.75—0-85; Lady Boreel 12 op
1.50—1.70; idem 11—12 1—1.20; Lady Moore 12 op 1.40—
1.50; idem 11—12 1.—; La Reine Max 12 op 1-45—d.70;
idem 1112 1.101.30; Le Matelas 1011 1.Lucre-
tia 12 op 1.40; Idem 11—12 1—1-10; La Grandesse 11—
12 1.10; Madame Krelage 12 op 0-95; Moonlight 1112
1.15; Miss Wilmott 12 op 1.05; Murillo 12 op 1.40—1.55;
idem 11—12 1—1.10; Mon Trésor 12 op 2.60—2.80; Mr.
Tubergen 1112 1.15; Orange King 12 op 1.05; idem 11
12 0.85; Oranje Nassau 12 op 2.602.80; idem 1112
1.80; Philippe de Commines 12 op 0.900.95; Picoté 12
op 1.Pr. Elisabeth 12 op 0.901; Prince of Wales
12 op 0.90; Pride of Haarlem 12 op 0.90; idem 1112
0.65; Prins van Oostenrijk 12 op 1.401.50; idem 1112
I—1.15; Peach Blossom 12 op 2.10—2.65; idem 11—12
1.501.80; Proserpine 12 op 1.40; idem 1112 11.10;
Pink Beauty 12 op 1.45—1.60; Prosperity 12 op 1.40;
idem 1112 11.15; Progression 1112 1.101.15; Prin
ses Juliana 1112 1.Queen Flora 12 op 1.40; idem
II12 1.Rosa Bella 12 op 0.90; Rev. Ewbank 12 op
0.901; Rouwenhof 12 op 0.901; Roi d'Islande 12 op
0.95; Rose la Reine 11—12 1.40; idem 11—12 1.—; Rij
zende Zon 12 op 1.40—1.50; idem 11—12 1—1.10; Rose
Précose 12 op 1.451.65; idem 1112 11-20; Rose
Luisante 12 op 1.40—1.50; idem 11—12 1—1-20; Rose
Grisdelin 12 op 1.40; idem 11—12 1.—; Sundew 12 op
11.10; Sieraad van Flora 12 op 0.90; Scarlet Duo 11
—12 1—1.20; idem 10—11 0.8Ó—0.90; Salvator Rosa 12
op 1.45—1.70; idem 11—12 1.05—1.25; Schoonoord 12 op
3.15—3.65; idem 11—12 2.40-^2.75; Schlegel Max 12 op
1.75; Theeroos 12 op 1.451.60; Triumphator 11'12
1.80; Vlet. d'Ollveira 12 op 0.90—1; Idem 11—12 0.70;
Vermillon Brillant 12 op 1.40; idem 11—12 1—1.20;
Vuurbaak 12 op 1.40—1.55; idem 11—12 1—1.20; William
Pitt 12 op 0.90—1; idem 11—12 0.65-0-70; Will. Cop
land 12 op 0.90—1.10; idem 11—12 0.65—0.70; Witte
Zwaan 12 op 1.45—1.60; idem 11—12 1—1.25; idem 10—11
0.80—0.90; Witte Duc Max 12 op 1.60—1.70; idem 11—
12 1—1.25; idem 10—11 0.80—0.95; Witte Valk 12 op
1.60—2; Idem 11—12 1.30—1.60; Waterloo 12 op 1.40;
Zwanenburg 12 op 2.152.60; Zulu 12 op 9.90; alles per
100 stuks.
Internationale trein ontspoord. Waar
schijnlijk geen dooden.
Uit Brussel, 3 Aug. (V.D.): De internationale D-
trein, die Donderdagmorgen te 7.43 uit Keulen ver
trok en die te 12.01 in Brussel moest aankomen, is
in de nabijheid van Landen tusschen Luik en Leuven
ontspoord. Volgens de tot nu toe ontvangen berich
ten zijn vier wagons uit de rails geworpen. Een vrij
groot aantal personen is gewond en naar het zieken
huis te Leuven overgebracht. Naar het schijnt, zijn
geen dooden te betreuren. Nadere bijzonderheden ont
breken nog.
7 gewonden. Groote materieele schade.
Volgens een later ontvangen bericht zouden er bij
het spoorwegongeluk te Landen 7 personen gewond
zijn, van wie drie ernstig. De materieele schade is
zeer groot.
De bevolking van Zagreb den nacht in de
open lucht doorgebracht.
V.D. verneemt uit Belgrado: De Prawda bericht
uit Zagreb, dat daar Donderdag te 3 uur 27 een he
vige aardbeving is gevoeld. De bevolking vluchtte in
verwarring uit de huizen en heeft den morgen in de
open lucht doorgebracht. De aardbeving plant zich
voort in de richting Zuid-Noord. Het centrum lag 10
K.M. ten Zuiden van Zagreb.
Bandieten zetten 22 personen gevangen
en maken het telefoonnet onbruikbaar,
waarna ze ongestoord hun gang gaan.
Uit Coffeeville in den Amerikaanschen staat Kan
sas wordt een brutale roofoverval gemeld op het fi
liaal van de Citizens Bank te Weir in Kansas. Gewa
pend met machinegeweren reed een groot aantal ban
dieten in verscheidene auto's tegen één uur 's nachts
het plaatsje Weir binnen. Een der auto's stopte voor
het gebouw van de bank en de nachtportier werd bij
verrassing overweldigd. Men drong de kamer van de
telefoniste binnen, dief eveneens verrast werd en van
haar post werd verwijderd, waarna men het geheele
telefoonnet van Weir onbruikbaar maakte. Voorbij
gangers en automobilisten werden aangehouden en
eveneens in arrest gesteld, waarna de bandieten hun
gevangenen, in totaal 22, opsloten in de gevangenis,
nadat men den eenigen dienstdoenden agent eveneens
bij verrassing had overweldigd en hem de sleutels
van de gevangenis had afgenomen.
In de Citizens Bank zelf werden de kassier en zijn
zoon, die onraad hoorden, toen zij zich naar de bank
kluis wilden begeven, eveneens gevangen genomen.
De vrouw van den kassier, die ontdekte wat aan de
hand was, bemerkte al spoedig dat de telefoon in
haar particuliere woning niet werkte. Ongemerkt
wist zij zich naar een naburig huis te begeven doch
ook hier werkte de telefoon niet en weldra begreep
men dat men uit Weir niet telefonisch om assisten
tie zou kunnen vragen. Nadat de bandieten een groote
safe met 3000 dollar aan kasgeld cn papieren in een
hunner auto's hadden geladen en vertrokken waren,
kon men van een vijf mijl verwijderde plaats af te
lefonisch om assistentie bij de politie in de omliggen
de steden vragen. Zonder veel kans op succes tracht
men thans de bandieten op te sporen.
Inbraak In een kerk te Amsterdam. De
dader gearresteerd.
Donderdagavond omstreeks middernacht kwam de
rector van de paters redemtoristen der Onze Lieve
Vrouwe Kerk aan de Keizersgracht te Amsterdam, ver
gezeld van zijn hond in de kerk. Hij trof daar een man
aan. die bezig was de offerblokken te ledigen. Onmid
dellijk ging de pater tot daden over. Hij greep den man
vast, die zich hevig verzette en een mes trok. De pater
was echter allerminst bevreesd en wist den Indringer
in bedwang te houden met behulp van zijn herdershond.
Op deze wijze dwong hij den man mee te gaan naar de
pastorie naast de kerk. Terwijl de afgerichte hond
zorg droeg dat <te man niet kon ontsnappen, belde de
pater de politie op. Deze verscheen spoedig en nam
den arrestant van den kordaten geestelijke over. Bij on
derzoek is gebleken, dat men te doen had met een
Duitschen uitgeweken communist. Op hem is een adres
gevonden van een communistische organisatie, geves
tigd in de Spuistraat te Amsterdam. De man is inge
sloten in het bureau Raampoort.
Tengevolge van slechten afzet In het bui
tenland.
Uit Heerlen: Zaterdag zal op geen onzer twaalf
Limburgsche mijnen gewerkt worden. Deze maatre
gel is een gevolg van den slechten afzet in het bui
tenland, tengevolge van de contingenteeringsmaatre-
gelen.
ECHTPAAR MET 25 KINDEREN.
Z'n derde trouwboekje aangevraagd.
Uit Den Bosch: De heer G. v. d. Rijt, wonende in Kol
dert gemeente Uden, deed gisteren ter secretarie dezer
gemeente aangifte van de geboorte van zijn 25ste kind.
door
ANNIE VERMEER.
Mijn hemel, wat een geluksvogel ben jij! zei
Nancy. Er lag een zweem van afgunst ir haar stem
en haar blik zei duidelijk: Hoe is het mogelijk! Nancy
kon niet begrijpen dat het noodlot plotseling zooveel
vriendelijke interesse toonde voor een wezentje zoo
onbelangrijk als Mary Dane. Ze vond zichzelf veel
méér de aangewezen persoon om bezitster te zijn van
een vermogen, dat haar tot het eind van haar dagen
in staat zou stellen, naar de laatste mode gekleed te
gaan, een auto te houden en te reizen. Dat het juist
Mary moest zijn, Mary de „muis", zooals ze haar
in de zaak noemden! Zooiets grijs was er aan Mary.
zooiets, alsof ze eigenlijk al oud cn verwelkt was, in
weerwil van het feit, dat ze pas zeven-en-twintig was.
Het haar had een onzekere bruine tint, die nu en dan
grijsachtig leek, het hing in een zwaren knoet in
haar hals, korte haren sprongen altijd los uit dien
oudenvetschen knoet en hingen stijf cn onsmakelijk
in haar nek en langs haar wangen. Haar huid was
vettig, 's zomers dikwijls pukkelig, 's winters te droog.
Haar neus was rood en leek daardoor te groot, haar
lippen waren altijd bleek en ze had de gewoonte
haar schouders altijd naar voren te huigen zoodra ze
tegenover iemand stond, waardoor ze het uiterlijk
kreeg van een angstig kind. Ze antwoordde bedeesd,
als men haar iets vroeg, ze werkte als een machine,
ijverig en nauwkeurig, zonder ooit te klagen of te
luieren of bijzondere vermoeidheid te toonen, ze rek
te zich niet uit en gaapte niet en jammerde niet over
de ellende van kantoorleven op heerlijke zomerdagen,
zooals Nancy het placht te doen. Ze kende niet
Nancy's vermoeidheid, na een avond van uitgaan
en dansen, daar ze nooit uitging of danste, maar ze
was altijd-door wat vermoeid, zonder er drukte over
te maken. Ze zag er altijd uit, alsof ze een lange
vacantie noodig had. maar haar vacanties had ze
steeds doorgebracht bij oude tantes, die haar, de wees,
hadden opgevoed.
Vier jaren waren ze
bij Higgery en Co ge
weest en toen was het
blinde noodlot haar
plotseling zoo verwon
derlijk genadig. Een
haar volkomen onbe
kende meneer uit Singa
pore was kinder-en-
vrouwloos gestorven,
men zocht z'n erfgena
men en vond een broer
die ook al gestorven
was, maar wiens oud
ste zoon met Mary's
daar Mary's ouders óók
dood waren, daar haar vader geen broers en zusters
meer had gehad, viel haar eon groot vermogen in
den schoot, dat ver weg in Singapore verdiend was,
de hemel weet hoe.
Dien dag, zat Mary toch weer, als altijd, gebogen
voor haar schrijftafel, en zag er vreeselijk tegen op,
haar ontslag te gaan Indienen bij meneer Higgery. Ze
hoopte maar, dat „Co" er niet was. Men noemde hem
„Co" o idat hij, Harrv Maxwell, de „Co" van de fir
ma was. Het was een jongeman van even over de der
tig, groot, flink, vroolijk en beminnelijk. Hij groette
altijd met een welluidende stem als hij in de kamer
kwam, waar Nancy en Mary zaten. Hij schertste dan
met Nancy en stapte dan opgewekt bij Higgery naar
binnen. Toch vreesde Mary dezen jongeman, die geen
vlieg kwaad zou hebben gedaan, méér dan iemand
anders ter wereld. En er waren vele dingen, die de
Muis-achtige Mary vreesde. Maar tegenover meneer
Maxwell beving haar een angst, die haar knieën deed
sidderen, haar hoofd nog dieper d°ed zakken, haar
schouders nog meer naar voren deed buigen. Niet dat
ze ooit met hem te maken had, maar soms, als ze bij
den directeur moest zijn, was hij er ook en zijn na
bijheid alleen was voldoende om Mary haar laatste
restje zelfbewustzijn te ontnemen En het ongeluk wil
de, dat Maxwell inderdaad in een diepen leeren fau
teuil achter een krant zat, toen ze binnenkwam. Me
neer Higgery nam de brieven in ontvangst, die zc
meteen meebracht en keek verwonderd, toen ze bleef
dralen.
Nog iets, juffrouw Dane?
Mary was zóó'n machine, dat de kleinste bewe
ging, die niet a!s anders was, bij haar verbaasde.
Ja, ik. Mary's stem was heesch van aandoe
ning, ik wou u zeggen, dat ik den eersten graag
mijn ontslag wou hebben
Meneer Higgery draaide zich wat meer naar haar
toe.
Ontslag? Zoo? Hé, hoezoo?
Ik heb een oom neen, géén oom maar
m'n vader en notaris heeft....
Mary slikte. Waarom kon ze zich toch niet be-
heerschen? Waarom keek Maxwell ook nog op? Hij
lette anders nooit op haar Ik heb een erfenis gekre
gen, stootte ze uit.
Zoo, dat is prettig, erg prettig voor U.
Een getuigschrift heeft u waarschijnlijk niet meer
noodig? Nu juffrouw Dane, wel gefeliciteerd!
Mary kwam terug met knikkende knieën en viel
achter haar schrijfmachine. Vaag voelde ze een pijn
als ze dacht, dat Higgery zoo volkomen onverschil
lig er onder gebleven was! Maar ze was zich bewust,
dat meisjes als zij gemakkelijk te vervangen waren!
De nieuwe zou misschien minder machinaal ijverig
zijn, maar daarentegen misschien meer initiatief be
zitten.
Zoo verliet Mary haar vertrekken en haar povere
kamers en verruilde haar eentonige kantoorleven
voor een eentonig leven met de tantes in een woning
niet een honderste zoo goed en comfortabel als ze had
kunnen hebben! Maar toen ontmoette ze toevallig
een jonge weduwe, met wie ze bevriend raakte. En de
levendige elegante Rosemary had op Mary een in
vloed die de tantes sterk afkeurden, maar die voor
het eerst zon en vreugde in Mary's leven bracht. Het
begon er mee, dat Rosemary haar meetroonde naar
haar kapper, en Mary, zoo verlegen en angstig als
ze was, durfde niet veel tegenstribbelen toen een wel
bespraakt elegant, half Fransch radbrakende meneer
haar bepraatte, den knoet te laten knippen en het
grijs-bruine haar te laten oxygeneeren. Toen Mary
thuiskwam, waren bovendien haar handen gemani
cuurd, voor het éérst van haar leven was haar ge
zicht gemasseerd en bedekt door een donzig waasje
poeder, en had ze noodgedwongen op het korte haar
een kleiner hoedje moeten koopen. De tantes mor
den, maar Mary keek in den spiegel en verbaasde
zich. Dat deed ze nog méér, toen ze doorging aan de
inblazingen van Rosemary gehoor te geven. Ze ver
baasde zich erover, dat het ovaal van haar gezichtje
eigenlijk mooi was, dat de lijn van haar hals en
schouders zoo goed uitkwamen, nu die niet meer be
dorven werd door knoet en pieken haar, dat dure
kleeren en hoeden zooveel veranderen en dat ze
langzamerhand zoo'n kinderlijk plezier erin kreeg,
een andere Mary van zichzelf te maken.
Het was Rosemary, die haar garderobe koos, haar
overhaalde tot sport, dansen, en tenslotte met haar
op reis ging. Toen Mary acht maanden later thuis
kwam, zag ze met oogen, die waren opengegaan, hoe
dwaas ze deed, met die tantes in een ouderwetsch
ingericht, oncomfortabel huis te leven. Ze gaf de
tantes een maandgeld en huurde samen met Rose
mary een moderne flat, die ze luxieus, modern en
gezellig liet inrichten. Ze kocht een auto en begon
het leven door te zetten dat ze op reis begonnen
was: theaters, dansen, sport
Vijf jaren waren vergaan, sinds den dag dat Mary
als een gevreesde muis bij Higgery was binnengeko
men om haar ontslag te nemen.
Het was in een hotel te Interlaken. Een slanke,
blonde vrouw, zeer elegant gekleed, kwam de trap
af, die in de groote hall leidde. Vele blikken monster
den haar, heimelijk, verwonderend, benijdend
Vrouwen zagen onmiddellijk, dat dit toilet een van
de beste modehuizen moest zijn. Mannen zagen de
schoonheid van dit ovaal gezichtje, met de donkere
oogen, die zoo interessant stonden bij het blonde
haar, de teerheid van de hals en schouderlijn, de
gratie van het fijne lichaam. Naast haar liep een
vriendin, de vroolijke Rosemary. En ae beide elegan
te vrouwen kwamen langs een tafeltje, waar Harry
Maxwell zat met zijn moeder en zijn zuster. Zijn
blik volgde Mary en scheen zich niet meer van haar
te kunnen losmaken. Ze had hem opgemerkt, al op
de trap en een siddering was even door haar hart
gegaan.
Dien avond slaagde Harry erin, zich te laten voor
stellen. Sinds lang was de naam der kleine typiste
uit zijn gedachten verdwenen, zoo die al ooit zelfs
maar een spoor erin had gedrukt Hij danste met
Mary, de charmante zeer bereisde en belezen jonge
vrouw, hij ging den volgenden dag met haar ski-
loopen, hij maakte bergtochten met haar, hij kwam
langzamerhand een en ander te weten over haar le
ven, dat ze een huis te Londen had, kort geleden
gekocht toen haar vriendin zich verloofde, dat ze
een grooten kennissenkring bezat, dat ze veel paard
reed, alle theaterpremières bezocht, enz. enz. Maar
het kostte hem moeite dit alles te weten te komen
en verder kwam hij nooit. Het was soma alsof er iets
tusschen hen stond, dat hij niet kon wegnemen. Hij
vermoedde, dat zij van een man hield, ei; dat die ge
dachte aan hem beschermend en afwerend was voor
haar waarde. Anders kon hij zich haar vriendelijke
teruggetrokkenheid en haar plotselinge verkillingen
juist ais hij meende haar nader te komen, niet ver
klaren. Het maakte hem tenslotte wanhopig. Toen
zij vertrok, was hij er nog niet in geslaagd, haar
kennismaking eenigermate te verdiepen. Zij noodigde
hem niet zooals hij gehoopt had in Londen uit voor
een bezoek, maar hij deed het toch.
Hij kwam, het was eenvoudig genoeg, haar
adres te ontdekken en hij werd een van de vaste be
zoekers van haar avonden, hij ging mei haar naar
den schouwburg, soupeerde en danst0 met haar,
leerde paardrijden, om met haar te kunnen rijden...
en toch had hij het gevoel, dat er altijd tusschen hen
iets bleef stilstaan. Ze heeft een ongelukkige liefde,
dacht hij soms. Eindelijk kon hij dezen toestand niet
meer verdragen. Hij waagde het beslissende woord.
Het was op een avond, dat ze bijzonder opgewekt en
vriendelijk was geweest, maar ze verkilde onmiddel
lijk, aarzelde en zei, dat ze hem zou schrijven. Wat
was er? Ongelukkig en verward ging hij naar huis
Was hij haar niet rijk genoeg? Wilde ze een aristo
craat trouwen. Voelde ze niet meer dan oppervlak
kige sympathie voor hem?
^Sen dag later kwam haar brief. Ze schreef hem:
„Beste vriend, ik weet niet, wat ik je moet ant
woorden. Ik geloof, dat ik je liefheb, en toch.... er
staat iets, iemand, tusschen ons."
Ik dacht het wel, dacht Maxwell.
„Wie is dat? Een meisje. Een meisje met slordig,
grijsbruin haar met afhangende schoudertjes, en
groezelige teint. Een meisje, dat als een machine, dag
aan dag hetzelfde eentonige werk deed, een meisje,
dat nooit op iemand een indruk maakte, een meisje,
dat je zoo heeft liefgehad, dat je aanwezigheid alleen
voldoende was om haar te doen sidderen, een meisje,
dat van je droomde, heimelijk en zonder hoop, een
meisje, dat zou gestorven zijn van geluk, als je haar
toen een blik waardig had gekeurd. Wat gebeurde
met dat meisje? Ze kreeg geld. En toen kocht ze
mooie kleeren, en een prettig leven, toen kocht ze
elegance, en persoonlijkheid, toen kocht ze blonde
haren en blanke teint, toen kocht ze alles wat reizen,
theaters en boeken kunnen schenken en leeren, toen
kocht ze tenslotte de liefde van den man, dien ze ééns
zoo heeft liefgehad.
Dit is de bitterheid. En ik kan er niet overheen
komen. O, als je maar een enkele keer. vroeger, aan
dacht had geschonken aan me, al was het maar een
schertsend woord, zooals je voor Nancy wel vond.
Maar ik was niemand voor je. Een leelijk, onbedui
dend, onaantrekkelijk kind. En ik zou dat «eblevcn
zijn, zonder mijn geld! Vergeef me, als ik je hard lijk,
maar ik weet en voel. dat mijn geluk nooit meer
volkomen zou kunnen zijn, dat ik nooit meer over de
gedachte heen zou komen: ik kocht dit met mijn
geld! Met een anderen man, die mij nooit anders ge
kend heeft dan zoo, als ik nu ben, is het ook een an
dere zaak. Dèar is geen herinnering aan vergeefscli
hunkeren, aan een zoo volkomen versmaad zijn
begrijp je? En daarom: laten we scheiden. Ik heb het
geprobeerd, toch nog gelukkig te worden met jou,
ik heb getracht je lief te hebben als vroeger, maar
het is anders. Waarschijnlijk zal ik nooit meer zóó
kunnen aanbidden als toen, maar ik zal óók niet
tusschen de man, dien ik eens zal trouwen, en mij.
de schaduw zien van die oude, doode en vergeefsche
aanbidding."
(Nadruk verboden.)
moeder getrouwd was. En
