Zijn laatste avontuur
DIVERSEN.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Aanslag op gepantserden trein.
Gevolgen van afsluiting der Zuiderzee.
Gevaarlijke speelplaats.
Ernstig spoorwegongeluk in Roemenië.
FORTUINLIJKE ZONDAG VOOR B.K.C.
Succes 2 met 2—1 geslagen.
(Van onzen Sportredacteur.)
Zoo ooit een keuze tot spijt heeft geleid dan was dat
na B.K.C.Succes 2, die we hoven Texel-Alkmaarsche
Boys hadden verkozen.
De strijd in den Polder tusschen de twee bovenste
clubs van de eerste klasse mocht toch zeker met
recht een „groote wedstrijd" worden genoemd.
Evenwel werd het een zeer middelmatige partij
voetbal. Vooral de thuisclub viel geducht tegen. Dat
B.K.C. gewonnen heeft ondanks dit is alleen hiermee
te verklaren dat het haar bar meegezeten heeft. De
geelzwarte ploeg is er een paar keer op een reuze
manier doorgcloopen.
Beide ploegen traden in oorlogssterkte aan. Na een
paar minuten minuten van werkelijk vlot spel
scoorde Post van dichtbij toen Nieuwbuurt c.s. hem
vrij spel liet (1—0).
Gedachtig aan de gewoonte dat een doelpunt aan
spoort meenden we B.K.C. een wedstrijd te zien aan
vangen die klonk als een klok. Daarvan is jammer
genoeg niets gekomen. Succes 2 is geen elftal dat zich
zoo in het voorbij.even laat overspelen. Nieuwbuurt
en Blaauboer zuiveren hun gebied met forsch spel en
verre trappen en de halflinie van de Wicringers is
taai.
Bovendien hadden verschillende B.K.C.'ers een min
der goeden dag. Zoo misten B. Wiggcrs J. Steen
voorde en v. d. Brug in den beginne te veel en ook de
linkervleugel kon den bal niet zoo raken als het
moest. Do Van Teulingens tenslotte waren minder
grondig in hun .opruimingswerk" dan gewoonlijk.
Zoo kwam het dan er van een matigen, veelal zelfs
slechten wedstrijd sprake was. Want Succes moge
al met al een aardige reserve—ploeg hebben, tot een
voetbaldemonstratie brengt zij het niet.
De tweede helft zette in met een paar B.K.C.-aan-
vallen. Uit een hiervan bracht Post den bal op en
gaf keurig over aan de Schipper, die met een ijselijk
kalm schot in den hoek doelpuntte (20).
Andermaal kwam een verwachting niet uit. We wa
ren er wel op voorbereid dat een dergelijk spel als
laatst in Wieringerwaard niet meer zou komen,
maar de verhooging van de score zoo vlak aan "het
begin van de tweede helft deed toch een ommekeer
verwachten.
Succes evenwel heeft in die tweede helft een meer
derheid gehad, die de op 't or.g veilige 2—0 voor
sprong meer dan eenmaal heeft aangetast.
Een logisch gevolg van de talrijke Succes aanvallen
was een goede goal van H. Werelds (21). En wie
tot dat oogenblik had gehoopt op het goede gesternte,
dat B.K.C. de overwinning moest brengen, werd 't
bang om het hart. Steeds maar weer kwamen de
blauw-zwarten opzetten en de „fut" voor een tegen
aanval leek te ontbreken. En kwam het al eens tot
een schuchtere poging om Postumus' heiligdom voor
de derde maal te doorboren dan doodde een harde
pil van Nieuwbuurt of Biaaubo?r opnieuwe elke il
lusie.
De halflinie van de Wicringers heeft in deze pe
riode al het middenterrein beheerscht. H. Lont toon
de zich een spil die goed kan plaatsen.
ITet heeft de voorhoede evenwel aan capaciteiten
ontbroken om het overwicht in doelpunten vast te
leggen; de v. Teulingens en vooral de Schipper zijn
tenslotte niet voor een kleintje vervaard en zij heb
ben wel eens een zwaardere druk weerstaan.
Tien minuten voor tijd kreeg Succes een penalty
fc nemen doordat Tauber de bal met de hand raak
te. Keeper Postumes kwam uit zijn doel naar voren:
de B.K.C.-aanhang had zich al bijna verzoend met
den 22 uitslag, toen Postumus ver naast schoot!
Ondanks dit is Succes er op blijven zitten, totdat
Van Dam's fluit aan den wedstrijd een eind maakte.
„Die strafschop had er in moeten gaan, dan had
den beiden hun verdiende deel" zei ons een neutraal
toeschouwer na afloop. En hierbij sluiten wij ons
aan. B.K.C. had een bof-dag!
De opstellingen waren: Succes: Postumus; Nieuw
buurt en Blaauboer; Slikker, H. Lont en J. Koorn;
Postumes, v. d. Wal, Werelds, Grootemaat en C. Lont.
B.K.C.: C. de Schipper; Van Teulingen Jz. en Van
Teulingeti IIz.; J. Steenvoorde, B. Wiggers en Teu-
ber; v. d. Burg, K. Steenvoorde, J. de Schipper,
Huisman en Post.
Scheidsrechter Van Dam maakte nogal wat fouten.
ANNA PAULOWNA.
Van de 2—1 overwinning op Succes 2, die we ca
deau kregen, leest U elders in dit blad.
B.K.C. 2 maakte een verre reis naar Oudeschild.
*t Gelukte haar ccn gelijk spel te bewerkstelligen, het
geen meer is dan we verwachtten.
A.S. Zondag speelt B.K.C I weer thuis. Nu tegen
FEUILLETON.
Humoristische roman van
JOH. BRANDT.
Kestenberg was een onmacht nabij. „Water!" steun
de hij, „water!" Hij strompelde naar de tafel, schonk
zich haastig een glas water in en dronk dit in één teug
leeg.
De brigadier meende nu werkelijk met een armen
krankzinnige te doen te hebben en trachtte door zacht
heid zijn doel te bereiken. „Ja, ja, drink maar eens,
waarde heer, dat zal je goed doen. Zal ik nog een glas
inschenken? Niet? Gaat het al wat beter?"
Maar Kestenberg, eenigszins op adem gekomen, harst-
te nu opnieuw los. „Wel verduiveld, ik ben niet gek.
Maar ik zou het hier waarachtig kunnen worden. Wilt
u dan nog steeds niet inzien, dat u met een geraffineer-
den oplichter te doen hebt. Die man daar heeft papie
ren van een ander gestolen, een heele stad heeft-ie af
gezet en opgelicht, mij heeft-ie ook bestolen en geld
afgeperst. En op de autorenbaan, waar ik hem aan de
politie wilde uitleveren, heeft hij zich uit de voeten ge
maakt. Vraagt u hem toch, of dat alles niet waar is, of
dat hij de brutaliteit heeft het hier, in m'n gezicht, te
ontkennen!"
Deze. op overtuigenden toon geuite beschuldiging, die
r.iet klonk, of zij uit den mond van een krankzinnige
kwam, liet niet na op de aanwezigen eenigen indruk te
maken. Allen keken Emil aan.
Maar deze bleef nog steeds zwijgen. Hij wist niet,
wat hij doen moest. Zijn rol verder spelen tot het bit
tere einde? Of zou hij het spel, dat hij vroeg of laat
toch verliezen moest, opgeven?
Zijn zwijgen werkte beklemmend.
„Maar." nam Henry eindelijk het woord, „hij heeft
toch den wedstrijd gewonnen, dus..."
„Den wedstrijd gewonnen?" riep Kestenberg. „Hij
heeft toch den heelen tijd naast mij in de loge gezeten.
Meneer Lorenz, zegt u eens, of het niet waar is!"
„Ja, dat is zoo..."
„Nou, zegt u nou zelf: kan een mensch terzelfder tijd
in een renwagen en in een loge zitten? Oh zoo!"
De brigadier, wien plotseling een licht scheen op te
gaan, keerde zich thans met een ruk om naar de deur
jvan de waschgelegenheid, waar Rolf nog steeds stond.
Kestenberg bemerkte het en volgde de beweging.
"*Daar hebban we graaf Godau", riep hij met een van
vreugde stralend gezicht, „maar dan de echte!" Hij
liep op Rolf toe, greep zijn hand en trok hem met zich
mee.
„U?" vroeg Mabel zacht. „Bent u Rolf Godau?"
„Ja. Miss Mabel. Ik ben de kleien Rolf die zooveel
vajj tjutte Loni hield, bijna evenzooveel als..."
M.L.D. Dat wordt weer een „zware", want de lucht-
vaartmenschen hebben tot dusver aardige overwin
ningen behaald.
B.K.C. 2 gaat naar Helder 5 en het derde naar Cal-
lantsoog 2.
Overschrijving.
Gevraagd: J. S. Moorman van Helder naar H.R.C.
Verleend: Joh. de Weerd van G.V.V. naar Nieuwe
Niedorp; M. Wolters van H.R.C. naar Staatsmijn Mau-
rita.
Vitosse, Arnhem.
Dat de oude Arnhemsche club er goed voorstaat mo
menteel, bewijst het berichtje in de Sportkroniek dat
er van de 11 hoogere elftallen 10 bovenaan staan. Alleen
het tweede is nummer 2. Zondag 15 October werden door
de 8 spelende Vïtesseelftallen de volgende 8 overwin
ningen behaald: 2—1, 5—1. 7—1, 4—1, 20—0, 36-0, 30—1,
en 61. Totaal 110—6. Ongetwyfeld een gloriedag!
Oostenrijk's komst.
De toer van de sterke Midden-Europeezen behelst 3
wedstrijden. Op 29 November speelt men tegen Schot
land, 4 December tegen de geweldige Londensche prof
club Arsenal en 10 December Nederland. We behoeven
dus niet te vreezen dat we tegen ongeoefende tegen
standers uitkomen!
Rapporten straf commissie.
De strafcommissie heeft besloten: J. Zwagerman (N.
Niedorp) een berisping te geven voor onbehoorlijk ge
drag op de alg. verg. van den N.H.V.B. en hem op de
eerstvolgende vergadering niet als afgevaardigde toe te
laten.
den secretaris van N. Niedorp J. Blokker te schorsen
voor twee jaar, wegens opzettelijk frauduleus invullen
van formulieren:
de vereen. N. Niedorp de reglementaire moetes op te
leggen wegens onjuist invullen van formulieren.
STRAFZITTING VAN VRIJDAG 20 OCTOBER.
Bergen.
DAT MOET EEN VAKMAN NIET OVERKOMEN.
De beroepschauffeur Tj. N. uit Oudorp. trachtte op
27 Juni te Begen nabij Dorps- en St. Anthonestraat
het verkeer te coupeeren, met het resultaat dat het
weinig scheelde of twee wielrijdende belastingambte-
ren, de heeren Boersma en Bos werden bijna van den
rijweg afgeveegd. Nu mogen heeren belastingambtena
ren niet bijzonder populair zijn, doch deze wijze van
rijden was tocih al te onbehouwen en kan van 'n ge
schoold rijder allerminst worden getolereerd. Hij werd
dan ook veroordeeld tot 20 boete of 20 dagen. Achteraf
bleek, dat de chauffeur zelf ook zijn roekeloosheid had
ingezien.
H e e r h u g <yw aard.
STRUISVOGELPOLITIEK.
De 10-jarige mej. Nelly G., 'n slanke verschijning in
het bekende preferente leeren jasje, was verplicht om
zich in het vergevorderd nachtelijk uur naar haar
sweet home in de Heerhugowaard te begeven. Op het
spatbord, torschte zij haar zusje, maar wat zij aan ba
gage te veel had, mankeerde zij aan verlichting, dus
was het experiment dezer negatieve struisvogelpolitiek
dubbel gevaarlijk. Zooals dan ook heden door het op
leggen van f 3 boete of 3 dagen ter harer kennisse
werd gebracht.
Alkmaar.
DE STEEDS ACTIEVE STANDWERKER.
De marktkoopman Gerrlt S. te Alkmaar, die zijn
diensten bij afwisseling bewijst zoowel aan Flora als
aan Pomona, stond heden voor den rechter als gevolg
van het feit, dat hij zou hebben uitgelokt de besturing
van zijn vrachtauto door een onbevoegd jongeling van
17 jaar. Met zijn gemakkelijke betoogtrant, even vlot
als op de Zaterdagavondmarkt bij de aanprijzing van zijn
geraniums of kasdruiven, trachtte Gerrit aan te too-
nen. dat hij bedoeld jongmensch geen opdracht had
gegeven, zoodat deze zaak werd aangehouden tot a.s.
week, ten einde verbalisant Staats te hooren.
Hij maakte den zin niet af.
„En wist u, dat ik haar dochter ben?"
„Neen, Miss Mabel, dat heb ik daareven pas uit uw
eigen mond gehoord".
„Maar waarom waarom hebt u dan...?"
„Dat zal ik je vertellen, nicht Mabel, maar nu niet,
niet hier als wij alleen zijn. Ik heb je veel te zeggen.
Zul je me toestaan je alles te vertellen, wat ik op het
hart heb?... Alles?"
Hij nam haar hand en drukte er een kus op.
„Vanavond?" fluisterde hij.
„Vanavond
De brigadier verzocht nu Emil voor zijn schrijftafel
te verschijnen.
„Hoe is je ware naam?"
,.Je zult lachen, brigges Ik ben Emil Krause."
„Krause?" De politiebeambte zocht in zijn geheugen,
daarna nam hij een register en bladerde het door. Zijn
gezicht klaarde op. „Emil Krause daar hebben we
hem." Hij vergeleek een foto. die in het register geplakt
was met den levenden Emil, die voor hem stond. Klopt
precies. Nou, dan hebben we een mooien vogel gevan
gen."
Emil knikte en zuchtte eens diep.
„Jij bent uit de strafgevangenis in Langenheim ont
vlucht..."
„Ik ben zoo vrij geweest", antwoordde Emil. Daarna
wees hij op het boek, dat de ander geopend voor zich
had. „Kijk het nog maar 's goed na, brigges. Ik zou me
sterk verwonderen als er geen belooning uitgeloofd was.
Dat doen ze met my altyd."
Het bleek, dat Emil's vermoeden juist was.
„Nou heb ik 't niet gezegd? U maakt vandaag nog
een goeien dag. Nu hebt u tenminste nog een kleine
vergoeding voor de ergernis, die ik u bezorgd heb."
,,'t Is goed," weerde de brigadier af. Hij wendde zich
nu tot de anderen.
„Ik verzoek u nu één voor één aangifte te doen van
uw bevindingen met dezen man. Graaf Godau, u
wensoht zeker een aanklacht in te dienen wegens het
onrechtmatig gebruik maken van uw naam...?"
„Ik?" zei Rolf, „ik denk er niet aan. Ik vind me
neer Krause zoo sympathiek..."
„D'r zyn toch nog fatsoenlyke menschen op de we
reld," meende Emil waardeerend. „Menschen die voor
een ander ook wat over hebben."
„En nu geachte heer Krause..." begon Rolf.
„U kunt gerust Emil tegen me zeggen, ik ben niet
zoo!"
„Nu goed dan, waarde Emil, je zult nu zeker wel zoo
goed willen zijn mij m'n naam weer terug te geven.
„Wat ik hierby doe!"
„Myn dank."
Maar Kestenberg bleek zich met dezen eenvoudigen
gang van zaken niet te kunnen vereenigen.
„Graaf Godau," begon hij. „u kunt natuurlyk doen,
wat u wilt, maar om u eerlijk de waarheid te zeggen,
begryp ik uw houding niet goed. Tenslotte gaat het mij
niets aan, wat u doen of laten wilt. Maar ik heb geen
enkele reden om dezen kerel met zijden handschoenen
aan te pakken. Brigadier, ik dien hierby tegen dezen
man een aanklacht in wegens..."
„Een oogenblikje", interrumpeerde Emil, terwyl hij
E g m o n d-B Innen.
DE ARBEIDSWET IS GENADELOOS.
Een 19-jarig jongeling had op Zondag 23 Juli de rust
des lands in gevaar gebracht, door in een kaasfabriek
te Rinnegom een emmer water te gaan sjouwen. De
bestuurder van die fabriek, de veehouder S. stond
dientengevolge terecht en werd in overeenstemming
met den ernst van het feit, veroordeeld tot f 0 50 boete
o 1 dag.
Bergen.
WIE SPOEDIG GEEFT, GEEFT DUBBEL.
De waarheid van dit spreekwoord ondervond heden
de Winschoter automobilist Etske B., die door onbe
kendheid met de situatie de kluts was kwijtgeraakt, en
niet meer •wist, hoe hij Schoorl terug kon vinden. By
den Kogendyk werd hy wat meer op streek gebracht,
doch reed nu een hekje van den ouden kastelein Jaap
Tin aan moten. Vader Tin was er als de kippetjes bü
en vroeg 5 pop a contant \*oor het beschadigde hek
werk. Tot zyn schade ging de heer B. niet op deze
transactie in, met het onvoordeelig resultaat, dat hij
nu kon aftikken 15 gulden boete plus f 7.03 voor de
thans gespecificeerde hekreparatie!
Egmond aan Zee.
DE STROOPERS KRIJGEN VAN DTK HOUT ZAAGT
MEN PLANKEN. GEVOELIGE STRAFFEN
UITGEDEELD.
Diverse Inboorlingen van Egmond sur Mer werden
heden ter schulddelging gerequireerd op grond van
de door hen gepleegde strooperijen met schoppen,
strikken of lichtbakken.
De heer Jacob Pr., die wel zijn dorp, maar niet de
duinen vaarwel heeft gezegd, werkte met strikken en
schoot er zoowel zijn strikken als 10 dagen van rijn
vrijheid by in.
Jan Sch., ook 'n permanent* konynenworger, zal 3
dagen hebben op te knappen.
Arie K, meester op alle wapens, matador in het op
delven der begeerde kortstaartjes, wist het met zyn
bekende schneidigkeit, door te betwyfelen de bevoegd
heid des verbalisants en de juistheid der terreinligging,
het zoover te brengen, dat aanhouding weixl gelast
Het slechtst kwam de „blauwpyper" Jan D er wel af.
Deze had de vrijheid genomen, den ambtenaar een bru-
talcn brief te schrijven, vol insinuaties aan het ajres
der jachtopzieners Bal de Winter en Daan Koelewyn,
waarmede hij den ambtenaar op het kookpunt bracht
en tevens het bewijs leverde, beter strooper dan diplo
maat te rijn. zulks met het funeste gevolg, dat hij tot
10 dagen principale hechtenis werd veroordeeld. De
eisch was niet minder dan 3 weken!
Uitgeest.
TELEURGESTELDE HENGELAMATEURS.
Een viertal gelegenheidshengelaars A. K, J. D.E,
Rikel K. en P K, allen uit Wormerveer. verschenen
met lange gezichten voor den Kantonrechter ter zake
overtreding van de Visscherijwet op grond van het feit
dat zy zonder vergunning hadden gevischt in een ver
boden water, Rijksveldwachter Tilstra had hun dit
pleziertje bereid, zeer tot hun ontstemming, De heeren
mopperden terdege, beweerden, dat het bevaar- en be-
vlotbaar water was en de rijkspolitie hen vroeger zelf
had verzekerd, dat het visschen in bedoeld water, de
Buiter Krommenie, werd geoorloofd In verband met
dit verweer aanstaande week hernieuwd optreden van
het Wormerveerder vischkwartet, met als solist de
heer Tilstra
Oudorp
HET ROOIE AdHTERSPATBORDOOG ONTBRAK.
De heer Joh, W, uit Oudorp, de laatste der 102 dag
jes-mohikanen, had in het nachtelijk uur gefietst
zonder reflector, waarmede de wet en deszelfs dienaren
geen genoegen nemen. Zulks met het bekende gevolg,
'n visite by den Kantonrechter. De heer W, was echter
goed bedeeld met wat het profanum vulgi noemt een
.mooi smoesjo". zoodat hy van de gevraagde boetestraf.
2 gulden, waarbij de ambtenaar zelfs al huiverde over
zyn buitensporige clementie nog 'n pop wist af te pin
gelen,
Zestien do oden, 45 gewonden.
V.D. verneemt uit Moekden: Bij Tsitsika is een Ja-
panschMandsjoerijschc gepantserde trein ontsj^ord,
die ten offer gevallen is aan een aanslag van Chtnee-
sche benden. Zestien soldaten zijn gedood en 45 min
of meer ernstig gewond.
Bewaking der IJselmeerdijken opgeheven.
In verband met de totstandkoming van den afsluit
dijk zijn voor de voormalige Zuiderzee wering geen
hoogc waterstanden meer te verwachten. Dientenge
volge heeft het bestuur van Noordhollands Noorder
kwartier aan do magazijnmeesters en het andere per
soneel der dijkwacht- en waarschuwingsdients eer
vol ontslag verleend, zoodat de bewaking der IJscl-
meerdyken is opgeheven.
3-jarig jongetje door een motorrijder over
reden.
Uit Groesbeek: Zondagmiddag 1 uur heeft alhier
een doodelijk ongeluk plaats gehad. Een 3-jarig jon
getje speelde voor zijn woning op straat. Een motor
rijder uit Rotterdam de heer v. S. kwam aanrijden.
Het kind speelde op de rechterzijde van den weg en
wilde naar links oversteken. De heer v. S. remde zoo
krachtig mogelijk en probeerde links het kind to
ontwijken. Hij kon echter niet voorkomen dat het
kind in aanraking kwam met het voorste nummer
bord. De heer v. S. liet zijn motor liggen en droeg het
kind bij een in de buurt wonende arts naar binnen,
terwijl hij verder de politie van het ongeluk in ken
nis stelde. Ilct kindje is om vijf uur aan de verwon
dingen overleden.
CHOLERA IN BRITSCH-INDIë.
Reeds 300 dood en.
In het Sylhet-district in Assam is een cholera-epi-
demie uitgebroken. Binnen veertien dagen tijd zijn
reeds 300 personen om het leven gekomen.
WATERVLIEGTUIG BIJ CONSTANZA
NEERGESTORT.
3 dooden en een zwaar gewonde.
Uit Boekarest: Nabij Constanza is Zaterdagavond
een Roemeensch watervliegtuig, met vier officieren
bemand, neergestort. Een officier kon door te hulp
geschoten motorbooten zwaar gewond worden gered.
De drie anderen zijn bij de ramp om het leven ge
komen.
25 MILLIOEN VOOR BEWAPENINGSDOELEINDEN.
Het openbaar arbeidsbeheer in Washington heeft
nog 15 millioen dollar ter beschikking gesteld voor
land- en marinevliegwezen. Bovendien zijn 10 mil
lioen dollar ter beschikking gesteld voor de motori
seering van het leger.
JONGETJE GESTIKT.
Apenootje in de keel gekregen.
Zondagmiddag heeft het zoontje van de familie
M. H. G., wonende in de Zonnehloemstraat te Gro
ningen. een apenootje in de keel gekregen. Hij ia
naar het ziekenhuis overgebracht, waar hij gedurende
de operatie is overleden.
Vijf dooden, acht zwaargewonden.
V.D. verneemt, uit Boekarest: In de nabijheid van
Sinaja heeft zich een ernstig spoorwegongeluk voor
gedaan. Twee locomotieven, die achter een sneltrein
gekoppeld waren geweest om den trein over de Pre-
deal-pas te helpen duwen, kwamen op den terugweg
naar het station, waar zy in depot waren, in botsing
met een petreoleumtrein. De botsing was zoo hevig,
dat beide machines ontspoorden en van de helling
naast de spoorbaan omlaag stortten. Van de petro-
leumtrein explodeerde een benzinc-tankwagcn. Vijf
spoorwegemployé's werden gedood en acht gewond.
den ander een waarschuwenden blik toewierp. „Denk nu
eerst eens goed na vóór je misschien te veel gaat zeg
gen. Je kunt nooit weten wat het gevolg ls van alle
mogeiyke kletspraatjes..."
Kestenberg scheen met zichzelf te overleggen. Hy
had zich door zijn woede laten meesleepen, maar nu
zag hij wel in, dat Emil gelyk had. Als hij een aanklacht
indiende wegens afpersing, dan zou ook dat zaakje met
die handteekeningen aan het licht komen en dan kon
het wel eens gebeuren, dat hy schouder aan schouder
met Emil in het beklaagdenbankje kwam te ritten.
Want de doodgewaande graai bleek nog in het land der
levenden te verkeeren en deze zou als getuige natuur
lyk verklaren, dat hy de kwitanties niet onderteekend
had..."
„Wat wou u zeggen?" vroeg de brigadier.
„Ik?" stotterde Kestenberg nu, „e... niets... ik vergis
te me."
„Maar ik -wil wat zeggen", mengde nu burgemeester
Lorenz zich in het gesprek. „Heel Riesenau is door
dezen oplichter benadeeld. Op onze kosten heeft hy een
goed leventje geleid, omdat wy in de veronderstelling
verkeerden met een echten graaf te doen te hebben.
Daarom doe ik aangifte van..."
„Halt!" onderbrak Rolf den woordenstroom van den
verbolgen magistraat. Wat denkt u daarmee te bereiken
burgemeester? Ik geloof, dat u de solvabiliteit van on
zen vriend Emil wat overschat. Uw aangifte kan hem
misschien een paar weken gevangenisstraf meer kos
ten, maar ook in dit geval zal blyken, dat men bezwaar
lijk veeren kan plukken van een kikker..."
„Ja, dat ik alles goed en wel, maar..."
„Hoe groot is de schade?"
Lorenz haalde een notitieboekje te voorschün. .Alles
by elkaar aan leeningen, leveranties en voorschotten
zevenhonderd drie en twintig mark."
„Accoord, burgemeester, dat bedrag neem ik voor
mijn rekening. Op het oogenblik ben ik weliswaar niet
goed bij kas, maar over een paar dagen..."
„Beste kerel", mengde Henry zich in het gesprek,
„permitteer, dat ik die kleinigheid even voor je in orde
maakt." Hij nam zyn chequeboekje uit rijn binnenzak.
„Ja, maar zoo eenvoudig gaat dat toch niet, myne
heeren," meende de brigadier. „Wij zijn er eindelijk in
geslaagd de hand te leggen op een reeds meermalen
veroordeelden oplichter, die ditmaal u als zyn slacht-
offerq heeft uitverkoren. Daarvoor zal hy zijn gerechte
straf moeten hebben."
„Maar brigges", kwam Emil verwijtend, „wees nu
ook eens wat gezelliger en strijk je hand eens over je
hart. De vier maanden, die ik nog te zitten heb plus de
toeslag voor m'n vroegtydig vertrek zyn je zeker nog
te weinig. Maar ik vind, dat het er voorloopig wel mee
door kan..."
„Hij heeft gelijk, brigadier", gaf Rolf toe. „Alles ls
immers in orde. Ik acht mezelf niet in het minst be
nadeeld, u ontvangt de uitgeloofde premie, de burge
meester en zijn brave gemeentenaren krijgen hun scha
de vergoed en waar dat alles vóór het indienen van de
aanklacht geregeld is, bestaat er niet de minste aanlei
ding om een vervolging in te stellen..."
„En ik dan?" schreeuwde Kestenberg.
„Pardon, u heb ik heelemaal vergeten. Maar u bent er
toch eigeniyk wel het beste van allemaal afgekomen."
„Ik? Hoezoo?"
„Nou, u kunt lachen, u hebt mijn rente..."
„Lachen?" jammerde Kestenberg. ..Mensch, hou op!
Ik zou kunnen huilen. Ik zou een voor een al m'n ha
ren kunnen uittrekken uit ergenis over m'n stommiteit
om zoo'n risico op me te nemen. U hebt er geen idéé
van, wat ik den laatsten tijd heb doorgemaakt. Uit angst
om m'n goeie geld. Nachtenlang heb ik geen oog dicht
gedaan. Ik ben er heelemaal grys van geworden."
„Nu, ja, dat ik nu allemaal voorby. Ik ben nu weer
springlevend en dat hoop ik nog een tijdje te blijven."
Rolf wierp een zydelingschen blik op Mabel, dien deze
hartelyk beantwoordde.
„En welk beroep denkt u in de toekomst uit te oefe
nen, graaf, als ik vragen mag?" informeerde Kesten
berg belangstellend.
„Hetzelfde, dat ik vandaag begonnen ben: „autoren
ner."
„Om *s hemelswil!" riep Kestenberg. „Maakt u me
alsjublleft niet ongelukkig! Ik heb slappe zenuwen en
een zwak hart. Moet ik nu voortaan weer dag en nacht
in angst en vrees leven! Ik word er al ziek van. als ik
er aan denk. Weet u wat, meneer de graaf? Laten we
de zaak ongedaan maken. Voor u is ze toch nooit voor
deel ig geweest"
„Dat behoef je my werkeiyk niet te zeggen. Dat ls by
Kestenberg immers zoo de gewoonte! Enfin, wat moet
je er voor hebben?"
„Geeft u me maar, wat het me zelf gekost heeft. Tien
duizend met rente en onkosten, dat maakt bij elkaar..."
Hy overlegde.
„Geen denken aan, Kestenberg. Vijfduizend ls me het
grapje waard, geen cent meer."
„Wilt u me failliet hebben?"
„Laten we er niet al te lang over praten, Kestenberg,
Wy hebben den brigadier al lang genoeg opgehouden.
Ja of neen?"
„In vredesnaam dan maar!" Kestenbreg liet zich ge
heel verslagen op een stoel vallen. „Als u me nu persé
wilt ruineeren..."
„Zoo'n vaart zal het wel niet loopen. Kestenberg,
Maar ik wil toch de voldoening hebben althans eens in
m'n leven jou te hebben beet gehad! Dat zal een an
der niet van zichzelf kunnen zeggen."
„Met één uitzondering," kwam Emil tusschenbelde,
met een voldaan gezicht op zichzelf wijzend. Daarna
reikte hy Rolf vriendschappelijk de hand ten afscheid.
„Meneer de graaf, m'n dank. U bent m'n vriend. Dat
is niet iedereen gegeven. Die paar maanden zullen ook
wel omkomen en als u mij dan eens noodig mocht heb
ben, over Emil Krause zult u steeds kunnen beschikken
Hy boog zich tot Rolf over en vervolgde op gedemp-
ten toon. „Ik heb gelukkig nog een paar eigenschappen,
waar u van zult opkyken. En een volgende keer zal ik
zeker niet zoo stom zijn om me te laten vangen al
was het alleen maar om u een plezier te doen."
En terwijl hij Rolf vriendelyk toeknikte, ging hij met
een blij gemoed den weg, dien het lot hem wees...
EINDE.
