m
Arrondissementsrechtbank te Alkmaar
De Zwarte Monnik
GRATIS
■1
1
SCHAGER
COURANT
NEDERLAND EN RUSLAND
Kerkelijk geharrewar te Castricum.
Gepasseerde mogelijkheden?
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 13 December.
Egmond aan Ze.
LEERLING KRAAKIES-MAKER.
De lS-Jarljjo vlsschersknaap Leendert V, momenteel
gesteld onder direct toezicht der Justitie op grond van
zijn anti-scciale neigingen, uitgedrukt door diefstal van
een nikkelen polshorloge en 'n rijksdaalder, gekaapt uit
een damesportemonnaie, die hij onder zijn bereik had
gebracht door openschuiving van een raam, had aanvan
kelijk weinig medewerking getoond en de leidende hand
der reclasseering afgewezen, doch op de zitting van 21
November scheen er een kentering te zijn gekomen in
zijn minder tegemoetkomende houding. Hij bleek toen
niet meer afwijzend te staan tegenover het plan hem
door opneming in een landarbeiderskolonie te metamor-
phoseeren in een ordentelijke staatsburger. Alstoen was
dan ock de verdere behandeling dezer zaak geschorst
tot nader onderzoek door den grootmeester der reclas-
eeerlng in dit arrondissement, den heer J. H. Wiggers
Deze heer verklaarde dat de Jongen absoluut niets van
een gesticht wilde weten. Geen wonder, dat de officier
bij dezen ongunstigen stand van zaken, persisteerde bij
zijn eisch: 1 jaar gev. voorwaardelijk.
Te veel. critiseerde de verdachte
Mr. Smal refereerde zich.
Egmond aan Ze.
DE SCHELPENVISSCHER-OPLICHTER?
De 31-jarige heer Mart. Petr. K uit Egmond aan Zee,
die het minder riscante vak van schelpenvisscher be
oefent, bleek ook over een rijke verbeeldingskracht te
beschikken. Zoo wist hij te IJmuiden zekeren heer D.
Glas te bewegen, hem 35 gulden af te staan, zulks na
een hartroerend verhaal, dat zijn vrouw, die hij nota-
bene niet eens bezat, in het ziekenhuis was opgenomen
en er in het gezin de bitterste armoede heerschte, al
thans Iets in dezen geest. Aangemoedigd door het suc
ces pompte hij in Augustus van dit Jaar den banketbak
ker Herman v. d. Wal te Alkmaar aan. met het vernuf
tige smoesje, dat hij houder was van een consumptie
tent, door de politie was bekeurd en later door den
kantonrechter veroordeeld tot f 15 boete, welk geld hij
echter niet kon aftikken en hem nu hechtenlsstraf
dreigde. Volgens informaties, (want de handelingen der
rechtbank zijn door den verren afstand der persplaat.i
bijna niet meer te volgen), had de verdachte de lief
dadige heeren schadeloos gesteld. Het geld was bestemd
voor schulden af te doen.
Het oordeel van den heer Wiggers kon, vermeenen wy.
over den persoon van dezen fantast, niet onverdeeld
gunstig worden genoemd. Hij staat op het dorp bekend
als „de Leugenaar", zooals de reclasseeringsambtenaar
thans aan de Rechtbank mededeelde, toen Martlnus do
zondaarsbank rellef schonk.
De officier had tegen dezen scharrelaar Is andera
portemonnaie een flinke les in portefeuille en wel 5
maanden gev.
Mr. van Doorn, belast met de verdediging, ontkende
dat het bewijs van den oplichting was geleverd en con
cludeerde vrijspraak, waarmede de officier niet ocooord
ging en alzoo bij zijn vordering bleef perslsteeren. Het
komt ons echter voor dat mr. van Doorn de koek wint.
Hocin.
HOOGER BEROEPSGEPEUTER.
Door den heer Florla L., timmerman te Oude Nie-
dorp was appèl aangeteekend tegen een vonnis van den
kantonrechter te Hoorn, waarbij hij was veroordeeld ter
zake een hem tenlaste gelegde overtreding der motor
en riiwlelwet. die een aanrijding ten gevolge zou hebben
gehad.
Volgens de stijlvolle dagvaarding was deze verkeers-
fllm afgedraaid op het Keern. dat zich ter plaatse ver-
eenigt met den Berkhouter weg en had de timmerman
besturende een 4-wiellg motorrijtuig, bij gelijktijdige
aankomst op het punt ln kwestie geen voorrang ver
leend aan den Volendammer, ln filmsterren-pantalon
gecostum eerden chauffeur Jan Guyt, met gevolg dat een
meer intieme aanraking tusschen belde wagens plaats
vond.
Mr. Bulskool van Schagen, had zich belast met de
taak, den protesteerenden timmerman juridisch ter zij
de te staan in deze meer vervelende dan Interessante
zaak.
Het ging vermoedelijk meer om het spel recht dan om
de peperneuten, tenzij ook de schade een woordje mee
zal spreken!
De officier besprak het verkeerde begrip bij chauf
feurs, dat de hoofdweg de voorkeur zou hebben, maar
overigens had appellant ook 'n fout begaan en werd
gerequireerd een lichtere straf, mm. 5 gulden of 5 da
gen.
De verdediger kon requisitoir en conclusie niet onder
schrijven en verzocht na een en ander nog eens te heb
ben gestipuleerd, vrijspraak van zijn cliënt Niet hem,
maar Guyt droeg hier de schuld, vermeende verdediger.
Abbekerk.
EEN WOESTELING.
De niet verschenen verdachte Martlnus J. had zich
in den nacht van 27 op 28 Augustus als een volslagen
amokmaker aangesteld, niet alleen door den 21-Jarigen
FEUILLETON
DOOR
EDGAR WALLAGE.
ia
Arthur hield op onder den strakken blik, dien zij
op hem gevestigd hield.
.Alweer dat „doodarme", Arthur. Zonder te bewe
ren dat Ik liever met Dick Alford zou trouwen, ver
baast het mij, dat je zoo telkens op het onderwerp
.armoede" terugkomt Indien Je hem een niemendal en
een burgerjongen genoemd had, zou ik het hebben
kunnen begrijpen, maar jij praat voortdurend over de
wenschelijke welgesteldheid van mijn verloofde, en dat
vind ik zonderling."
Hij lachte luid en lang achtereen, maar toch kwam
de oprechtheid van zijn lach haar fijn gehoor ver
dacht VCOT.
„Je had advocaat moeten worden, Leslie! Zoowaar Ik
leef, Ik heb nog zin om je voor het examen te laten
klaarmaken! Met toga en pruik zou je er uitzien om
te stelen! En nu, beste meld, maak dat Je wegkomt
want er ligt ontzettend veel werk op mij te wachten."
Hij slceg een arm om haar schouders en liep met
haar naar deedeur, om een zucht van opluohtlng te
Elaken, teen hij het gedruisch van de lift hoorde, die
haar naar beneden bracht Hij doot de deur achter
zich. schelde, en verzocht den klerk, die daarop bin
nenkwam: „Wil Je Mr. Gilder bij mij zenden?"
KOOFDTUK XH.
Zoodra Gilder deze boodschap ontving, wist h!J dat
het meisje tegen haar broer gepraat had; en hoewel
het hem n!et aan redelijken moed ontb-ak. kostte het
hem eenlge moeite om aan het bevel te gehoor
zamen.
„Gilder. wat Is dat voor een verhaal dat JH Red Farm
gekocht zou hebben?" vroeg Arthur op scherpen toon.
timmerman J. Wijt met zwaar geweld op hoofd en gelaat
te timmeren, doch bovendien nog te trachten hem tot
palingmootjes te verwerken, door hem met een mes ver
schillende steken in den rug toe te brengen. Gelukkig
was het opgnapperspakje van den timmerman nogal van
sollede kwaliteit, zoodat de steken geen voldoend ef
fect sorteerden. Deze gelukkige omstandigheid viel ech
ter bulten de vriendelijke Intentie van den verdachte
en had de officier niet verzuimd den heer J., behalve
mishandeling, ook nog poging tot zwaar lichamelijk let
sel ten laste te leggen.
De laffe overval had plaats gegrepen op den open
baren weg en de dader kwam van de kermis In de Wee-
re, commentaar overbodig. Te 'voren had Wijt al eens
op een bal deining gehad met den verdachte over een
glas bier. Jij t Wijt kreeg ter Introductie zoo'n tik on
rin achterhoofd, dat hij over een hek vloog en al direct
kon worden uitgeteld.
Gerequireerd werd drie maanden gevangenisstraf,
maar we hebben zoo'n Idee. dat wij den heer J. nog
wel eens te zien zullen krijgen, omdat die 3 maanden
hem niet bijzonder zullen aanlokken!
Helder.
Een gepensioneerde Inwoner uit de Jutterstad. ge
naamd H. E.. had zijn Inkomsten over 1931 en 1932 niet
opgegeven in het voordeel van den fiscus, die natuurlijk
dergelijke brutallgheld niet werkeloos aanziet en den
inspecteur der desfcetreffendo afdeellng ln actie stelde.
Het onderzoek had het onaangename resultaat, dat do
heer E. zich heden ter zake belastingontduiking had te
verantwoorden. De Inspecteur Hllbrands was weder
rechtelijk niet als getuige verschenen en zal nu op zijn
beurt gevaar loopen kennis met het gerecht te makan.
Wel was aanwezig de heer Postma, de bankdirecteur
die de financien van den verdachte had beredderd. Ver
schillende bedragen waren ten behoeve van den heer
E. geetort, die door hem niet op het aangiftebiljet ver
antwoord waren. Er ligt ook nog een navordering van
pl.m. 300 gulden op dit slachtoffer te wachten, indien
veroordeeling volgt!
De officier zag voldoende schuld ln den onopenhartl-
gen staatsdebiteur en releveerde dat hij f 400 Inkomen
had verzwegen, om f 200 boete of 60 dagen te vorderen
waaruit men ziet dat het met groote heeren slecht ker
sen eten ia
PREDIKANT OP DE VERDACSHTENBANK
WEGENS SCHRIFTELIJKE BE5LEEDIGING.
In de middagzitting versoheen voor de meervoudige
strafkamer ais verdachte de 59-Jarlge predikant der
Ned. Herv. Gemeente te Castricum Donviné Abraham
van P., ten einde terecht te staan ter zake een hem
ten laete gelegde eenvoudige beleedlging bij geschrifte
van den 54-jarigen heer Petrus Weenk. kerkelijk nota
bel en penningmeester der Dlaoonale kas. welke
heer hij op 3 Juli 1933 een door hem opgestelder., dccb
door den ouderling P. MooiJ eveneens onderteekenden
brief had gezonden van ongeveer den volgende Inhoud:
Waarde heer P. Weenk! U wordt verzocht voor 15
Juli aan te zuiveren het by u bestaande tekort in de
kas der Diaconie, groot f 480, plus rente en er voor
te zorgen dat de kas der Diaconie geen schade lydt.
aangezien u anders in aanraking kan komen met den
strafrechter.
De ouderling Weenk,allerminst gevleid door dit z-li
aan duldeiykheid niets te wenreber. overlatende epistel
was den predikant vóór met een klacht by den Offi
cier van justitie en het gevolg was een onderzoek door
den rechter-commissaris. Tevergeefs echter trachtte
de rechter-commissaris een toenadering te brengen tus
schen den predikant en den beleedigde en toen dit
niet gelukte, werd de zaak ter openbare zitting aange
bracht
Het verhoor van den predikant
Mr. Ledeboer, president der Strafkamer, onderhield
zioh, alvorens tot verhoor van den getuige Weenk over
te gaan, langdurig met den verdachte, ten einde zoo
veel mogeiyk den ondergrond van de kwestie te kun
nen bestudeerenv
De predikant gaf toe, dat naar zyn meening het kas
tekort was ontstaan door aanwending van privédoel-
elnden. Was het dan. vroeg de president uw bedoeling
den getuige Weenk te beschuldigen van verduistering?
Nu. dat direct niet, aarzelde de predikant, Ik zou
het liever noemen: malversatie
Malversatie is een deftig woord, repliceerde de Prae-
sus, dat niet het woord verduistering uitdrukt. Het
doelt meer op knoeierij of oneeriyke waarneming van
een poet of onregelmatigebedd In geldoiyk beheer.
De predikant gaf een nadere toelichting van de
verhouding tusschen de kerkeiyke en diaconale kas en
releveerde dat het geld uit de diaconale kas soms
wordt geleend aan de kerkdy'ke. In een gecombineerde
vergadering van kerkvoogdij en kerkeraad was de aan
gelegenheid breedvoerig besproken. Het tekort in de
„En waarom zou Ik Red Farm niet koopen'" ant
woordde Gilder koeltjes
„Er bestaat hoegenaamd geen reden waarom Je het
zou laten," zei Arthur na een oogenbllk nadenkens.
..maar het is tamelijk eigenaardig, dat Je er my nooit
iets van gezegd hegt."
„Tk meende dat u er Iets tegen zoudt hebben." ant
woordde Gilder. .Zakermenechen zien niet graag dat
personen met wie zij ln dagelljksche aanraking komen,
zich waar ook in hun nabyheid vestigen. Het was
verkeerd van my het niet aan u te zeggen. Ik heb
gedurende drie maanden in een landhuisie ln Chel-
fordbury gewoond was daar op zlchze'f 'ets op aan
te merken? Neem my niet kwalijk dat tk 't zeg, maar
hoewel Ik u altyd beschouwd heb met den eerbied dien
men een patroon verschuldigd Is, heb lk u nooit erkend
als myn volkomen heer en meester!"
Arthur trok zijn gezicht een oogeDblllr tot «en
grijnslach.
„Eens of tweemaal kwam het by mij op u «en be
zoek te gaan brengen." ging Gilder voort, „maar ik heb
iets In my. dat mij altHd weerhouden heeft om den
pchyn op my te laden, dat Ik mi1 ln de maat'chacce-
ïyke kringen van mHn oatroon wilde dringen. Wann-er
u my ooit ultgenccdigd had om te uwent een week
end te komen doorbrengen, zou lk het aangenomen
hebben en u zoudt van mijn verblijf ter olaatse alles
"eweten hebben. Zooals de zaken nu stonden, voelde
Ik mij eerder In de positie van een ond^rgesch'kte. d'«
zich on zUn eigen manier vermaakt en niet ln de nood-
zakeliikheld verkeert cm rFn patroon te most«n v-a«r«
wat hjj moet doen met zyn vrijen tijd en met zijn
geld."
„En met het geld,' herhaalde Arthur. ,.Ik wist niet
dat je ln zulk een goeden doen verkeerde, Gilder.
Mr. Gilder liet het hoofd han~en. Ik heb u al laten
doorschemeren dat lk aanrienlUke scmnren verdlerd
heb. Daar heeft u het alweer; lk heb er noolt.de nood-
-akelHkheid van Ingezien d?t lk n op de hoogte moest
houden hoeveel lk on de bank had."
„Je geniet een matig salaris.'' merkte Arthur veelbe-
teekenerd op. ..Niet overdadig, dat geef Ik toe; maar
toch zeker niet vcM-erde om genoeg on zijd* te Isg-
gen. ten ejnde Red Farm te kunnen koenen, daoi- e®-
nleuw hu!s te bouwen, en daarin een e'aat te voeren
Innlaets van te antwoorden, stak f'lder hand ln
zijn binnenzak, nam er een kleine Russisch-!eeren por-
Wie zich vanaf heden
op de
abonneert, ontvangt alle
in de maand December
verschijnende nummers
kas was alleen verantwoord door een kwitantie en dit
achtte de predikant niet vcldcende. Hy wenschte dat
dit tekort zou worden gecompensabileerd door oon-
tanfcen of een obligatie.
De president wees er den predikant met nadruk op,
dat ln de Instructie de reöbter-comm'.ssaris al het mo
gelijke had gedaan om een modus vlvendl te vinden
en de zaak te schikken, doch te vergeefech.
Na lang over en wser praten gaf de predikant toe,
dat zUn schrijven wei wat al te pertinent was ge
weest. en hy beter had gedaan niet direct te dreigen
met den strafrechter, doch op de mogelijkheid te
wijzen.
De predikant erkent openiyk zyn spijt.
De getuige P. Weenk werd alsnu voorgeroepen, doch
alvorens het verhoor aan te vangen, wendde de presi
dent zich nog eens met nadruk tot den predikant dat
hy de gewraakte zinsneden In het geïncrimineerde
schrijver Bd gebezigd, waarep de predikant, zioh tot
getuige Weenk wendende tot hem relde: Ja Ik betuig
myn spijt. de bedreiging met den strafrechter te heb
ben geschreven.
De beleedigde neemt genoegen
De beleedigde scheen aanvankeiyk niet sceptisch te
genover deze schulderkenning te staan en gaf zyn on
geloof ln de oprechtheid daarvan te kennen, doch na
een krachtige opwekking van den nreeldent. die wees
op het gevaar voor het prestige van getuige, wanneer
"omlnó eventueel reu worden vrtjgesp-oken. legde
Weenk zyn afwijzende houd'ng af en verklaarde hij:
het dcet my genoegen uit den mond van Dcmlné te
hoeren, dat hij er apyt van heeft, dezen brief t« heb
ben geschreven.
Vervolgens werd gehoord de tuinder M. Wittebrood,
«veneens een notabel der gemeente. Deee heer had de
zinsnede betreffende den strafrechter ook bdeedlgend
-wonden. maar het ds-d hem thans veel genoegen, dat
Weenk niet aansprakelijk werd gesteld voor het kas
tekort.
De officier betreurt de publiciteit ran dit
onaangename conflict.
De Officier hield een uitvoerig pleidooi, waarin htj
uitsluitend den moreeier kant van dit proces naar vo
ren bracht. Snreker kon zich best voorstellen, dat get-
Weenk zich beleedlgd had gevoeld. Het ad ree was al
reeds te persconlilk. aan welke fout ook het geheele
schrUven laboreerde. De verdachte deed het wel voor
komen. dat het meer was bedoeld als een waarsohu-
wing. doch dit was geheel ln strijd met de feiten-Denk
er om. dat het tekort wordt aangezuiverd en anders
loop lk naar den rechter, "n derge'ljke u'tdrukklrg
gAat veel verder dan een vrierdschaopeiyke waar
-chuwlng. De Officier wees voorts op het weinig ver
heffende schoirwmel. dat kerkelHke colleges elkander
in 't haar ritten» Dat is geen reclame voor de gemeen
te en vooral niet. wanneer deze oneenigheld de buiten
wereld bereikt. Het ware verstandiger geweest, indten
een andere oplossing was gevonden en de zaak was
-ebraeht voor de nrovinclale commissie van onderzoek
Dan had de ellerrie van een openbare beihandeling ln
een rechtszaal, waar velen misschien zitten te genie
ten van deze onstichtelijke tweedracht, niet plaats ge
vonden. De officier wilde rekening houden met de be
tuiging van spijt door den predikant thans geuit doch
feullle uit. er. legde die op de tafel. De naam. ln gou
den letters op de voorrijde aangebracht, was die van
een bookmaker, die met zyn patroon de grootste zaken
had gedaan. Aan deze firma had Arthur rijn aanzien
lijkste weddenschappen verloren, want Truman ver
leende hem faciliteiten, die hem door andere firma's
geweigerd werden.
„Truman?" Hy fronste. „Wat heeft die er mee te
maken? Heb Je op paarden gewed?"
Gilder schudde het hoofd.
„Neen," antwoordde hy eenvoudig. „Tk ben Tru
man."
De mond van Arthur Gine viel open. Truman! De
bookmaker, aan wjen hy weken achtereen duizenden
en duizenden ponden betaald had!
„Dus het geld. dat jy bezit is myn geld!" riep hy.
„Uw geld?" antwoordde de ander bedaard. „Indien
Truman het niet genomen had. zou een andere bookma
ker het gekregen hebben. Telkens wanneer u won,
heeft u uitbetaald gekregen heeft u iets te recla
meeren?"
,.My.n geld!' mompelde Arthur.
Gilder stak de portefeuille weer ln zUn zak.
„U zult zich herinneren, dat u er vyf jaren geleden
bij mij over klaagde, dat u geen bookmakers kon vin
den, die aanzleniyke telegrafische wedderrchappen
•vanglngen, vijf minuten voor het begin van de race?
Die mededeeling bracht my op een denkbeeld. Het was
my bekend, dat u aanhoudend verloor, dat U een was
van die ongelukkige merschen
..Zeg maar ..dwazen" dat was het woord dat op
je lippen 1 eg."
„Onnoózele halzen" was dat woord," verklaarde Mr.
Gilder met de grootste bedaardheid. ,.Ik wist dat u
behoorde tot diegenen, die het wedden niet kunnen
laten. Aldus werd de firma Truman opgericht. Haar
nrospectua werd u toegezonden, wijzende op da belang-
rqke bepaling, dat u, slechts een paar minuten vóór
eer race. telegrafisch aanzieniyke sommen kon opzet
ten. Weet u hoeveel u in de laatste vyf .1®.ren verloren
heeft?"
Arhur was wit van woede, maar, zich beheerschen-
de, schudde hij het hoefd.
„U heeft alleen aan Truman drie en zestigduizend
nond verleren somde de ander langzaam op. „En die
heb ik gewonnen!"
Kleur en bleekheid wisselden op de wangen van Ar-
Domfné had «en beteren weg kunnen kiezen. Echter,
de moreele kant was verbeterd en zou de officier thane
volstaan met te requlreeren een lage boete als uiting
van het Idéé, dat verkeerd was gehandeld en werd per
saldo gevorderd f 1 boete subs. 1 dag hechtenis.
De predikant deelde hierop nog mede. zich reeds
vóór het schrijven te hebben gewend tot den heer
Slx te Haarlem.
Uitspraak a.s,«week.
NEDERLAND KOOPT VOOR TIENTALLEN MILLI-
OENEN GULDENS VAN DE SOWJETS, MAAR
VERKOOPEN ZOO GOED ALS NIETS
AAN HEN.
Het „Alg. HsbL" schrijft:
Het ls met onzen handel op Rusland een wonderlijks
zaak! Wy koopen voor tientallen mlllloenen gulden per
Jaar van de Sowjets. doch vèrkoopen zoo goed als niet*
aan ben. In het afgeloopen Jaar b.v. Importeerde Neder
land nlt Rusland voor f 133 mlllloen aan granen en
zaden: voor f 2 mfllloen aan olie en benzine en voor
f 13.9 mlllloen aan hout. tezamen dus rond f 34 mlllloen
alléén aan deze drie producten. Voor ds eerste tien
maanden van het loopende Jaar bedragen deze cyfer»
resp. 8.2. 13 en 13.7. tezamen dus rond 23 mlllloen gul
den. De vraag doet zich dan ook sedert gerulmen tijd
voor, of deze zoo sterk eenzijdige „handel" niet kan
worden gecompleteerd of gecompenseerd door uitvoer
vèn Nederland nddr Rusland, vooral ven die producten
waarvan ons lend door crisisomstandigheden een teveel
heeft, b.v. rundvee en varkens, terwijl Rusland daaraan
een blijkbaar tekort heeft
Nu heeft ds minister van Economischs Zaken In ds
Tweede Kamer verklaard, dat de regeering géén prlncb
riede bezwaren heeft tegen het verleenen van eredlei»
-an»""® t»n «-«ol-en va nu'tvcer naar Rurland doch
de zelfde bewindsman, die zoovele en zoo Ingewikkelde
systemen heeft moeten uitdenken, om den varkens- en
rundveestapel door Inkrimping en teelt-benerklng zich
te doen aanpassen aan de gewijzigde afzet-mogelMkhe-
den, heeft tevens verklaard, dat Rusland „geen Interes
se heeft voor Nederlandsch vee."
Daartegenover hebben wy, gedocumenteerd, meenen t#
kunnen aantoonen .dot die „interesse" wèl en zeer dui
delijk heeft bestaan, doch dat de mogeiykheld en waar
schijnlijkheid zéér groot zijn. dat men ln Den Haag het
-ety heeft laten verloopen. Meer dan een half jaar na
dat een Nederlander ts BerlHn een voorlooplge schrlf-
Leiyke overeenkomst Ia levering van 40.000 koelen had
"angegaan met de daar gevestigde handelsdelegatie der
!8owJets, btj welke gelegenheid vanwege ons gezantschap
aan Den Haag werd verzocht, ook offlcleele onderhan
delaars te zenden, verschenen de Regeerlngscomralssa»
rissen voor de varkens en het rundvee ten tooneele.
Toen echter bleek het te laat te zUn. De wederwaar
digheden van dit ..drama" zooals de minister het
luchtlgjes-weg signaleerde In de Kamer heeft men
uitvoerig kunnen lezen In onze bladen van 28 Novem
ber en 10 December.
Reeds eerder hebben wy er op gewezen, dat de even
wichtigheid van onze handelsbalans met Rusland niet
bepaald een verklaring voor deze negatieve belangstel
ling der Russen Inhoudt.
Waarschijniyker achten wy het, dat de Russen, na
hun ervaringen met het 40.000 koetencontract, tot de
riotsom zyn gekomen, dat de Nederlanders trage zaken
lieden rijn en. wetende, dat ons land niet het éénlge ls,
dat opgescheept zltm et een teveel aan rundvee en
varkens, moet het hun geenszins moeliyk zijn gevallen,
om een Anderen leverancier te vinden!
Zéér klaarblijkeiyk heeft Rusland dien gevonden ia
Denemarken, welks, regeering voor analoge moeliykhe-
den zit met den vee- en varkensstapel als de onze en
den Russlschen kooper dusdanig heeft behandeld, dat
de „Interesse" blééf bestaan! Blijkens het bericht in ons
ochtendblad onderhandelt de Deensche regeering met
de Russen over de levering van fokvee en slachtvar-
kens op een credlet van twaalf maanden. Men ver
wacht In Denemarken, dat de overeenkomst spoedig
haar beslag zal krijgen en dat de betaling op nog ko*»
'eren terwijl zal kunnen worden bastgeste'd. Over de
levering van 5 mlllloen kilo rundvleesch schijnt reeds
overeenstemming te x tj n bereikt
Hoe het ook zy. wy kunnen ons niet losmaken van
den zeer sterken indruk, dat Den Haag in tegenstel
ling met Kopenhagen reëele kansen heeft laten voor
bijgaan, die benut hadden kunnen worden. Het heeft
er thans veel van weg, dat Rusland met het geld, dat
het o.a. voor zyn leveranties van hout graan, olie e.d,
van Nederland ontvangt... Deens cb vee en
vleeseh koopt en dat hier de „fout" niet ligt by de
Russen. Hier moeten zaken mogeiyk zijn geweest voor
Nederland! Waarom zijn deze niet tot stand gekomen?
thur Glne af. En toch voelde hy al dien tyd, dat rijn
woede en wrok onredeiyk waren. Tot zoover was Tru
man een naam op een telegram-formulier geweest, een
adres ergens ln het West End, waar zyn onfortulniyke
telegrammen bezorgd werden. Wle Truman was, bad
hem nooit een cent kunnen schelen; mlarchlec was het
zen kerel, oneindig verwerpelijker dan G'lder zelf.
Maar toch was de door dien man gespeelde rol niet
-eheel van dubbelzinnigheid vry te pleiten. Arthur
-Gine had het gevoel dat hy listig bedrogen was door
?en ondergeschikte, dien hy vertrouwde, en hy stond
machteloos tegenover drie en zestigduizend werkeiyk-
heden, die alle ultgeloopen waren ten voordeele van
den man met het strakke gericht, die voor hem stond.
..Dan ben Je zeker ook Rathburn en Co., vermoed
!k?" vroeg hy. een tweede bookmakersfirma noemende,
die zwaar op zyn hulpbronnen getrokken had.
Tot zijn grenzelooss verbazing knikte Gilder toestem
mend.
„Rathbun en Co. Ja, die ben lk ook. En verder
neg Burton en Srplth. Ik sta hier Inderdaad voor u als
Ie drie bookmakers-firma's, aan welke u. gedu-ende de
^aatrte vyf jaren gemiddeld dertig duizend pond 's
'aars verloren heeft Het heeft geen zin om m!1 zoo
-"•an te kijken. Glne. Ik heb my aan geen mis4rijf
-chuldlg gemaakt By de weinige keeren dat Je geld
won, werd het je uitbetaald. Je zou je Je verliezen niet
"oo sterk aangetrokken hebben, Indien Je verlmea
^ad aan een onbekend persoon. Ik nam het risico op
my jouw geluk tegen het myne. To>en Ik be>gon s'ai
Ik er mijn luttel kapitaal ln drieduizend pond. blj-
en gegaard door Jaren van sparen- en bekrimpen. Als
set geluk Jou gediend had, zou lk geruïneerd geweest
zyn."
„En ln plaats daarvan diende het Jou en lk ben
geruïneerd," merkte Arthur Gine met schorre stem
op. Zqn gewone bedaardheid had hem geheel verlaten.
..Je hebt volkomen geiyk, al Is het een weinig ver
bijsterend."
Hij keek nieuwsgierig naar het ondoorgrondelijke
~ezicht van rijn procuratiehouder, In «en pov'ng o™
~1ch een nieuwe meenlng te vormen van een man. dien
*!J al* wMnl? meer dan een bed'errie van hoogeren
rang beschouwd had. Toen werd hll door den humor
van den toestand getroffen en hy lachte.
Wordt vervolgd-
