AKKER.CACHET5 ("AKKERTJES")
De Zwarte Monnik
Hoe kom ik van die hoofdpijn af?
mm
Woensdag 20 December 1933.
SCHAGER COURANT.
Tweede blad. No. 9402
VEREENJGING VAN OUDLEERLINGEN
der Rijkslandbouwwinterschool
te Schagen.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
De Boerderijenbouw.
In de middagvergadering wordt in samenwerking met
de afdeeling Schagen van den Bond van Oudleerlingen
der Landbouwhuishoudschool een lezing gehouden door
den heer Jana, architect te Almelo over Boerderijen-
bouv».
Een groot aantel oudleerlingen en leerlingen van de
Landbouwhuishoudschool te Schagen is aanwezig, ter-
Wijl thans ook meerdere leden van de Vereeniging van
Oudleerlingen aanwezig zijn, zoodat de vergadering
flink bezocht la.
De lezing wordt verduidelijkt door het vertoonen van
lantaarnplaatjes, waartoe de heer D. Waiboer zijn wel
willende medewerking verleent
De Voorzitter heet de aanwezigen namens de bestu
len van de belde vereenigingen hartelijk welkom en In
het bijzonder den heer Jans. Het onderwerp, boerde-
rijenbouw ls al bijzonder goed gekozen voor een samen
treffen van de belde vereenigingen. Spr. hoopt dat we
•en aangename, nuttige bijeenkomst zullen mogen heb
ben.
De heer Jans het woord verkrijgende, zegt dat het
onderwerp zoowel de vrouwen als de mannen raakt; do
jnannen interesseeren zich in hoofdzaak wel voor het
bedrijfsgebouw, de vrouwen meer voor de Inrichting en
dan de huishouding betreffende, doch meerdere malen
ls gebleken dat het goed ls dat zij zich zoowel met het
•en als met het ander bemoeien.
Voor de pauze zal spreker behandelen het bedrijfsge
bouw, na de pauze de inrichting ervan.
Het gaat ook bij den boerderijenbouw niet alleen om
het gebouw buiten af, maar om de ruimte van binnen.
De grootst mogelijke ruimte ten dienste van het bedrijf
•n de behuizing.
Uit de lantaarnplaatjes van de oude boerderijgebou
wen blijkt de zeer sobere meubileering, zonder een z.g
tnoole kamer. Beschouwing van boerderijen in andere
■treken is altijd aan te bevelen, opdat men de deugden
en gebreken der verschillende gebouwen leert kennen.
De vraag dient te worden gesteld hoe komen we aan
boerderijen van de moderne gemakken voorzien, niet te
goedkoop en niet te duur, en zich aanpassend aan de
behoeften van het bedrijf.
Het bouwbureau van de Twentsche Landbouwmaat-
■chappij heeft zich daartoe met den boerderijenbouw
bezig gehouden en met succes.
Spreker laat ons verschillende oude Twentsche boer
derijen zien, primitief van bouw, doch bezittende één
groote ruimte, waarvan het voorste gedeelte als woon
huis diende, het achtergedeelte de koeien herbergend.
Op zeer onderhoudende wijze vertelt de heer Jans ons
van de nadeelen van die bouwwijze, en ook van de leef
wijze dier bewoners.
De oude boerderijen hadden de verdienste van een-
voudigen bouw, totdat ook de boer tenslotte zijn bedrijf
meer achter zijn woonhuis verborg, omdat hij zich meer
•ls burger wilde doen kennen.
Duidelijk doet spr. echter uitkomen hoe leelijk som
mige meer moderne gebouwen er uitzien. Niet alleen de
boeren zijn bouwkunstig achteruitgegaan, dit als troost,
ook t.a.v. kerkenbouw enz. enz. komt dit euvel tot
uiting
Een straat met moderne gebouwen geeft den indruk
dat de bewoners van die straat de grootste vijanden
van elkaar zijn en die slechte eigenschap heeft de boer
tot zich getrokken.
Duidelijk doet spr. uitkomen hoe de nuttige Inhoud
van een boerderijgebouw ten volle tot zijn recht kan
komen. Dit onderwerp is zéér belangrijk voor den land-
bouwinlichtingendienst, en deze dienst dient dan ook
zoo spoedig mogelijk in het bezit te zijn van gcede
bouwontwerpen voor boerderijen.
Van den modernen bouw eener Twentsche boerde'ij.
zoowel van het bedryfsgedeelte als van de woonkamer
met eenvoudige, doch moderne' meubelen voorzien, ver
telt de heer Jans, alles verduidelijkt door de plaatjes.
Natuurlijk is daarbij ook alle aandacht geschonken aan
de woongelegenheid, want tenslotte leven we niet om t6
werken, maar werken we om te leven. Ook een een
voudige waschgelegenheid, douche-inrichting ls ge-
wenscht, al ondervond dat natuurlijk heel wat tegen
kanting. Voor groote boerderijen wordt gekozen het type
FEUILLETON
DOOR
EDGAR WALLAGE.
14.
HOOFDSTUK XV.
Ledle sprak geen woord over haar avontuur met
Gilder en haar broer scheen even begeerig oan het on
derwerp te vermijden als zij. Zij reden de stad uit, en
over den geheelen weg sprak hij onophoudelijk over
dingen, die hij meende dat haar belang inboezemde. Hij
deed zenuwachtig, en één keer, toen zij hem in een
droomerij met een vraag stoorde, schrok hij en kreeg ccn
kleur.
„Pardon", stamelde hij, ,Jk dacht ergens aan."
„Aan iets onaangenaams, Arthur," zei zij zacht.
Hij keek recht voor zich uit. „Ja, aan iets vervloekt
onaangenaams!
Zij naderden nu Helfordhury en zij stelde de vraag,
die haar gedurende dien geheelen langen rit op de tong
gebrand had.
„Arthur, weet je wat Mr. Gilder mij gevraagd heeft?"
En toen hij niet antwoordde: „Hij vroeg mij ten huwe
lijk."
Nog durfde hy haar niet aan te kijken.
„Zoo?" vroeg hy verlegen. „Nu dat is iets zeer bui
tengewoons voor hem!"
„Arthur, wist je dat hy my een huweiyksvoorstel zou
doen, toen je ons alleen achterliet?"
„Hy is geen kwade kerel," zei Arthur benepen. „Het
denkbeeld is natuuriyk bespotteiyk Maar op de keper
beschouwd, is het een man niet kwalyk te nemen wan
neer hij op een meisje verliefd raakt en met haar wil
trouwen ik bedoel dat je zijn standpunt licht kunt
begrijpen."
Leslie was een. weinig geërgerd; zij was méér dan
een weinig boos. Niettemin hield zij haar tong in be
dwang.
„Maar, Arthur jy zou nooit je toestemming geven. Ik
ben imimers verloofd met Harry. En je hebt me nog
wel gezegd, dat het de droom van je leven was, my
een kroontje te zien dragen! Niet dat ik zoo'n lastig
ding verlang, maar dat zei je todh."
In den regel mocht Arthur Gine zich op een gladde
tong en op een vlug verstand verheugen. Hy had zioh
met leugens uit menigen neteligen toestand tegenover
wereldwijzer mensdhen dan Leslie gered. Maar op dit
©ogenblik weigerden zyn hersens in haar byzyn te
Werken en zijn smoesjes klonken zelfs hem laf en mis
selijk in de ooren.
„Lieve, beste meid," zei hij, met een poging tot opge
wektheid, het komt er waarlijk niet op aan met wie je
langsdeel, voor kleine boerderijen het type dwarsdeeL
Ock in de Wleringermeer ls zoo'n langsdeel type toege
past, ingedeeld op den ouden vorm, die in deze streek
inheemsch was. Dwarsbalken komen er niet meer in do
hooibergruimte voor. Zoo moet men door samenwerking
van belanghebbenden tot verbetering van den boerde
rijenbouw komen, waarbij plaatselyke opvattingen na
tuurlijk plaatseiyk moeten worden opgelost. Ook de fl-
nantiën spelen natuurlijk een rol.
Na de pauze behandelt de spreker meer in het byzon-
der het woongedeelte, de meubileering. Iemand die een
goede boerdery zal doen bouwen, zal als regel, ae
woongelegenheid goed meubileeren. Dit kwam ook
reeds in de oude boerderijen tot uiting. Het platteland
is t a.v. de meubileering der woonhuizen ten achter bii
de steden en spr. wijst hier op het groote nut van de
landbouwhuishoudscholen, die een andere geest brengen
Langzamerhand moet er verbetering in de woonin
richting komen. Het behang moet vormen een rustige
achtergrond, eenvoudige rustige dingen moeten we in
onze woonhuizen hebben. Een ronde tafel byv. maakt de
kamer ruim. gezellig, biedt gemakkelijkgelegenheid dat
iemand aanschuift We hebben geen ramen meer om ze
geheel met gordynen te behangen.
In prettige causerievorm geeft spr. verschillende aan-
wyzingen voor een prettige, eenvoudige Inrichting wij
zend op groote tegenstellingen. Dat voor een goede wo
ninginrichting niet altyd veel geld noodig Is, toont spr.
nader aan.
Ook de moderne keukeninrichting wordt ons getoond,
alles moet zoo gemakkelyk en practisch mogelijk zijn.
Spr. eindigt tenslotte met den wensch dat de mededee-
lingen zullen leiden tot verbetering van den boerderijen
bouw, tot heil van het platte land.
Met een harteiyk applaus gaf de vergadering haar in
genomenheid te kennen met de wyze waarop de heer
Jans zijn interessante mededeelingen had gedaan.
De Voorzitter deelt mede dat de uitnoodiging van
den heer Jans was uitgegaan van de afdeeling Scha
gen van den Bond van Oudleerlingen van het Land-
bouwhuishoudonderwys en spr. gewaagt van het uitmun
tend slagen, dank zy de prettige, humoristische wijze,
waarop de heer Jans zijn lezing heeft gehouden, öpt
dankt hem daar hartelyk voor. en het doet hem genoe
gen dat een goede, prettige inrichting met weinig geld
mogelijk biykt te zijn. Ook brengt spr. dank aan den
heer Waiboer, voor het vertoonen der lantaarnplaatjes
en de directie der school voor het gebruik der lan
taarns.
Ook Mej. Strijker dankt den heer Jans voor zyn
prettige lezing.
Hierna volgt sluiting, nadat de Voorzitter gewezen
heeft op de aangename wyze, waarop het contact met
den Bond van Oudleerlingen van het Landbouwhuis-
houdonderwys is begonnen.
Strafzitting van Maandag 18 December.
Enkhuizen.
MET EEN RIJWIELPLAATJE DE PLAAT
GEPOETST.
De 33-jarige heer Klaas Sw. uit Enkhuizen had zich
vergrepen aan een rywielbelastingplaatje van zyn neef
den heer Poortman en was op 4 Dec. verhinderd met
Mr. Ledeboer kennis te maken, uit gebrek aan de noo-
dige nervus serum De politierechter scheen echter
ontzettend op hem gesteld te zyn en gelastte zyn voor
geleiding (die nu gratis was) op heden. Armoede en
werkeloosheid was het motief om op deze ongeoorloof
de wyze zyn eigen plaatje, dat hy verloren had, te rem-
placeeren. De man was nogal suffig, 'n analphabeet, en
had aan de Engelsche ziekte gesouffreerd, misschien
was dit hem in de bol geslagen De officier wees echter
op de geraffineerde wijze, waarop de diefstal was ge
pleegd, doch nam aan dat hy niet 100 procent toereke
ningsvatbaar was en requireerde nu maar f 10 boete
of 10 dagen. Vonnis nog méér aannemelyk: 1 maand
voorw. met 2 proefjaren. De stok staat dus nu achter
de deur.
Uitgeest.
NIET VOOR DEN BAKKER OP HET ERF VAN
JAN BAKKER.
Twee jeugdige leden van het gilde der langvingers,
de 20-jarige Hendr. v. d. D.. thans een sieraad van de
Parapluie te Haarlem, wegens diefstal van rijwielplaat-
jes, wonende te Beverwijk, en zy'n 18-jarige compagnon
Willem N. uit Wyk aan Zee, waren In den nacht van
21 op 22 Juni wederrechtelyk gedrongen op het erf van
den bollenkweeker Bakker te Uitgeest en hadden daar
Wanneer Uw hoofdpijn (migraine) U overvall bij hel op
slaan, vóór of na den maaltijd, loop dan even bij Uw drogist
of apotheker binnen en vraag een doosje "AKKERTJES".
Deze nieuwe vinding van Apotheker Dumonl wordt overal
en door iederen gebruiker geroemd om haai wonderlijke
resulialen bij Hoofdpijn, Migraine, Kiespijn, Zenuwpijn,
Influenza, Spierpijn, Neuraigische pijnen, Rheumalische pijnen.
He! is niet noodig U te laten plagen door Uw pijn. Want bijna on
middellijk zullen AKKER-CACHETS U helpen en Uw pijnen snel
tot bedaren brengen. Ook Gij zult ongetogen rijn oVer de resultaten.
Volgens recept van Apotheker Dumor
Slechts SC cent per f** stuks.
trouwt, mits je maar gelukkig beet. Gilder ls een zeer
solied man; hy bezit een aanzienlijk vermogen."
Nu keerde zy zich ^>p haar plaats naar hesm toe en
keek hem scherp aan.
„Arthur, waarom leg je todh altyd dien nadruk op
dat geld? Waar is myn vermogen?"
De vraag werd met stelligheid gedaan en kon niet
ontweken worden. Hy bereidde zidh voor op het onder
de oogen zien van een toestand, die zich nog nooit voor
gedaan had.
„Jouw vermogen? Wel. belegd, natuuriyk!
Hy deed zeer zijn best, maar toch gelukte het hem
niet om den zoo vurig gewensdhten overtuigenden
klank in zyn stem te leggen.
„Je vermogen bestaat uit allerlei aandeelen en effec
ten. Wat een rare vraag deed je me daar, meisjelief2"
„Hoeveel geld het» ik eigenlyk?" ging zy onbarm
hartig voort.
„Zoowat een kwart millioen pond Iets meer of
minder. Spreek om 's hemelswil niet over geld, liefje.''
„Maar ik wil er over spreken, zei zij. „Heb ik het, of
heb ik het niet, Arthur?"
Zijn lachen overtuigde haar nog niet. En gewoonlijk ge
loofden de mensohen hem op zyn woord. Pas een week
geleden, had Harry Ohelford hem gevraagd in welke
napieren het vermogen van zyn overleden moeder be
legd was. En Arthur was met zyn antwoord gauw ge
reed geweest. En hij had gedurende den geheelen rit
aan de nalatenschap van Miriam Ohelfo-d zitten den
ken. Er moest iets aan gedaan worden. En Dlck Alford
was ook al met vragen begonnen en Dick had een ge
heugen als een rekenmachine. En nu Leslie met haar
vervelend gezanik!
„Wat ben je toch kinderachtig! Natuurlijk heb je het
geld! Ik wilde zoowaar dat Ik de helft van Je portie
had! Je bent een schatrijk, jong ding en je behoorde
een zeer gelukkig jong ding te zijn."
Zy schudde het hoofd. „En toch geloof ik, dat ik geen
rooder. duit bezit, zei zy, en het hart zonk hem in de
schoen-en.
Met een byna bovenmensdhelijke poging, daagde hU
er in haar in de vragende oogen te kijken,
„Waarom zeg je dat?"
„Ik weet het niet," antwoordde zy hoofdschuddend.
„In zekeren zin hoop ik dat ik arm ben. Ik weet dat
•my geld nagelaten werd, omdat je mij lang geleden het
testament hebt laten zien. Maar jy hebt het beheerd,
Arhur en ik verbeeld me zoo, dat het je niet geheel
voor den wind gegaan is."
„Wou je zeggen dat ik Je vermogen gestolen heb?"
vroeg hy met luider stem en zy glimlachte.
„Daar zou ik je niet van beschuldigen. Ik acht het
"mogelijk dat je myn geld onverstandig uitgezet hebt!
En het is zeer goed mogelijk dat dat kwart millioen
verminderd en verminderd is, tot het op was. Is dat
zoo?"
Hy bleef het antwoord schuldig.
„Is dat zoo?"
„Ik wou by den Hemel dat je niet zulke zotte vragen
deed", riep hy korzelig. „Het is natuurlijk niet zoo."
Gedurende éen hartstochtelijk oogenblik voelde hy den
aandrang om haar de waarheid te zeggen; maar ydel-
heid, het terugdeineen voor de mogelijke uitwerking,
welke de mededeeling zou hebben op de eenige persoon
op aarde, die hy een greintje genegenheid toedroeg, ver
hinderde deze biecht.
De weg naar Willow House liep langs de terreinen
van Fossaway Manor, en hy zag den In verval ver-
MARY PICKFORD vervult in de film „Prinses" de
rol van Marie Louise. Ter gelegenheid hiervan stelt
een juwelier te Los Angeles de juweelen ter bezich
tiging welke eertijds door Napoleon bij zijn benoe
ming tot koning van. Rome aan zijn gemalin ten
geschenke werden gegeven. Natuurlijk liet Mary
zich in deze collectie, die de enorme waarde van
een half millioen goud-dollar vertegenwoordigd,
fotografeeren.
geannexeerd een party Irissen, voor welk feit zy heden
terecht stonden.
De heer Bakker, die deze Irissen wilde verpatsen,
greep er dus leelijk naast. De waarde was f 5.60, doch de
roovers kregen er maar f 1.50 voor, welke bedrag ze
edelmoedig aan Bakker wilden afstaan Er was mee
deze knapen weinig land te bezeilen en werd gevorderd
voor ieder 4 maanden met last tot gevangenneming van
den heer N.
Vonnis ieder 3 maanden gev., terwyi Willem N,
staande de vergadering werd ingerekend. Aan den heer;
Bakker werd de opbrengst der bult toegewezen.
Hoorn.
ALWEER EEN RIJWIELPLAATJES PIKKER.
Een 30-jarige tuinder uit Zwaagdyk was zoo mal, op
5 Aug. te Hoorn een rywielplaatje, eigendom van zeke
ren heer P. Entius uit Westwoud te rampassen. Het
bleek dat deze dwaas, reeds vroeger voorw. veroordeeld
(op 9 Jan. 1930 wegens diefstal van melkbussen) inmid
dels het plaatje weer had geretourneerd Bedoeld plaat-,
jo was ontvreemd in het portaal der R.K. kerk op het
Gr. Noord Jan had op het Gr. Noord den eigenaar het
plaatje weer ter hand gesteld en smoesde dat een jongen
het had gestolen. I
Eisch lang niet mis: 5 maanden gev. Uitspraak 4
maanden gev.
Egmond aan den Hoef.
ONGEMANIERD OPTREDEN.
De geboren Egm. Blnner, thans te Zaandam, wonen
de grondwerker, Theodorus Joh. de W„ gedroeg zich op
13 Aug. te Egmond a. d. Hoef als een ware wildeman)
Zijn broeder Marinus wierp een steen door de ruitenj
van zyn dorpsgenoot Andr. Duijnmeijer, schold hem uit'
voor schurk, waarop Duynmeyer ook warm liep en
Marinus bij de kladden pakte. In het daaruit gevolgde
kloppartytje mengde zich ook de broeder van Marinus,!
de thans terechtstaande verdachte en diende Duijnmeijer;!
IJZER!!! sterke Schoolkonsen, Polsmoffen, dub
bele Wanten, Klompsokken. Alléén best bij JAAP
SNOR. Ie klas reparatie enz., voor alle soorten
wollen Kleeding, Kousen en Sokken (ook de aller
fijnste), DEN HELDER, Zoldstraat 19. (Let op den
Gelen Winkel). Vracht voor onze rekening.
keerenden boog, die zidh in de ondergaande zon ros
achtig verhief, gelyk een kolossaal vraagteeken, ©en
symbool van al zyn twyfel en zyn hoop.
Thuisgekomen, ging hy naar zy'n kamer om een bad
te nemen en zidh voor het diner te lcleeden, en het was
hem een ware opluchting eindelijk alleen te zy'n. Het
was dom van hem geweest haar de waarheid niet ge
zegd te hebben, hield hy zidh voor. Na het diner zou
hy haar in een zachtere stemming aantreffen, en zijn
gemoed ontlasten. Maar nauweiyks stond dit besluit bij
hem vast of zyn gesprek met Mary Wenner schoot hem
te binnen. Als zy de waarheid eens gesproken had? Als
hy die millioenen ponden eens vond, die zoo lang In den
grond geslapen hadden?
Ten slotte wijzigde hy zijn voornemens.
*<5£. -
HOOFDSTUK XVI.
Tot zyn onultspreikelyke verademing was Leslie aan
het diner ln haar vroolykste stemming en de gedachte
aan FaJbrian Gilder sdheen geheel opzij geschoven te
zyn.
„Leslie", zei hy, nadat de koffie binnengebracht was.
,jo zou mij een zeer groot pleizier kunnen doen."
Zij keek hem over de tafel heen aan, met twyfel in
haar oogen-.
„Herinner je je Mary Wenner, de vroegere secreta
resse van Harry?'
Zy knikte. „Jawel. Dick mocht haar niet graag; hij
vertelde my laatst
„Wie Dick mag of niet mag doet niets ter zake," zei
hy gemelijk. „Lieve hemel, moeten wy naar zy'n pijpen
dansen? O, neem my niet kwalijk, verontschuldigde hij
zidh met een lachje, „maar ik schyn vanavond een
beetje prikkelbaar te zyn."
,Wat wou je van Mary Wenner?'
Ik ben benieuwd of je haar zoudt willen vragen- out
hier een weekend door te brengen9 Ik zal het kolos
saal druk hebben en zij ls een uitmuntende steno-typis
te. Maar ik zal volkomen oprecht tegen je zyn en er bij
voegen dat dit niet de eenige reden is waarom ik wou
dat je haar uitnoodigde. Zy zit een weinig in moeilyk-
heden. en ik wou haar graag er doorheen helpen.
Leslie Gine was niet nieuwsgierig, anders zou zij hem
over die geheimzinnige moeilijkheden uitgevraagd heb
ben.
„Ik zie geen reden waarom zy niet zou mogen komen,
antwoordde zy'. „Als je mij haar adres geeft, zal ik haar
schrijven. Ik meen te weten dat het voornaamste wat
Dick tegen haar had, was, dat zy een soort genegen
heid voelde voor Harry."
„Zy heeft Harry zoo goed als uit haar hoofd gezet."
glimlachte haar broer. „Eerlijk gezegd vind ik haar een
aardig mëigje. Zy is natuuriyk geen dame. maar heden
ten dage is „dame" een va°re en twijfelachtige benaming.
En haar avontuurtje met Harry had werkelijk niets
te beteekenen. Het was niet ernstig, bedoel ik."
„Dat heb ik me ook nooit verbeeld." antwoordde hpt
meisje en daarmee was de zaak van Mary Wenner af
gehandeld.
Wordt vervolgd-
